Magazijn „De Stad Maastricht",
HEDEN GOEDKOOPE AANBIEDING
GS GERZON's
Nederl. Winkelweek
Meisjes Jurken,
Modemagazijnen, Leiden.
WAKERLIN DEN OUDEN.
Bekwame Blouse-Naaisters -*
Dorpskoffiehuis
Haarlemmerstraat 130 - LEIDEN - Interc. Telef. 314.
1 Woensdag, 0©tid@rdag
en ¥r>ijtiag 6189 80
I RECLAME AANBIEDING in:
J Katoenen
M van f 2LÜ0 tot f ^nfSO, j|
in alle Maten.
Ziet onze Étalages.
gevraagd. Hoog loon. ei87 20
N.V. Confectiefabrieken „HOLLAND",
Carolina Rijst, Prima ïafelrijst,
A. F. BULDER. - Tel. 810. - Nisuwsteeg 33.
ILeiilsolie Sagrafeiiis^Snilergisiiiino „Pietas".
Directeur: H. KEEREWEER. iomSi
Kantoor Aalmarkt 16. Vast tarief. Tele-foonn. 861.
De N. V. „LE9DSCHE KALKZAND-
STEENFABRIEK" zoekt een bekwaam
Bankwerker-SVEachgnist.
Brieven met opgaven van levens
loop en referentiën aan de Directie
der fabriek te richten. em 30
in LEIDEN te houden van 14-19 Februari a. s.
MAADL1JDEÜ3.
De Booker
TaMeifen
Algemeeme
LEOENVERGAOERINO
TE KOOP:
A.F.MÏÏLB1E.
Bank- en Commissiezaak.
Koopen en Verkoopen Effecten.
Openen Rekenêng-Coucant.
Verzilveren Coupons.
Verschaffen Cheques.
Verleenen Credleten
Sluiten alle Assuranties.
Verrichten alle Bankzaken.
N. V. Houthandel v/h J. J. v. Hoeken Zn., LEIDEN is
Finajiteieele zorgen
FEUILLETON.
Violette of de Schoonzuster.
6109 W
Francois Valentljnsiraat 117, DEN HAAG.
p. p. f 0.25. 6142 10 p. p. f 0.18, f 0.20.
5377 12
Door het Maagpoeder van Apotheker BOOM zyn reeds duizenden
maaglijders genezen van maagpijn, maagkramp, "zuur, hartwater en
slechte spijsvertering. Pr\js per doos 75 ct. Verkrijgbaar in de meeste
Apotheken en Drogistwinkels. 6129 12
beeft vaak last van een prikkelend gevoel in de keel na het rocken#
en dii wordt dikwijls door keelonliteldag gevolgd.
evenwel vrijwaren doorvoer als geen tweede middel. Behalve dal z\)
aangenaam van smaak zijn, hebben zij ook een oplossende
cn dorsilctschendc uitwerking en zuiveren cn verfris-
scaen daarbij de mondholie en den adem.
Verkrijgböor h 60 cenl per doos bij alle apoibekers en droglslcn De firma Dr. H. S Dr. P.
Gclger ie St. Ludwig I. Eli. xendt gratis en franco cene prechllge bonbonnlcrc van Alpacca-
aUver aan een leder, die haar 20 bon3 foczendt, zooals een daarvan rich In elke doo»
Wybert-iablellen bevindt.
6082 78
van de Vereenlglng lot Ver
zorging van kleine Kinderen,
(Kinderbewaarplaats),
op Vrijdag tl Februari te half
8 uur, ten Huize van Mevrouw
EGBERT DE VRIES, Rapen
burg 122. 6130 13
te huur gevraagd, met recht van
koop, tegen Mei of eerder. 6
Brieven Bur. v. d. BI. No. 4043.
ben -partg BESTE BRAV0-EET»
AARDAPPELEN en POTERS.
156 6 JOH. GIJZENBËRG,
Abbenes, Haarlemmermeer.
Kreeftenpastel p. bi. f 0.30.
Zalmpastei f 0.30.
Garnaleninïomaat,,f 0.40.
Garnalen in Kerry f 0.40.
NIEUW HOLL. FABRIKAAT.
Telef. 610. 6143 12
NIEUWSTEEG 33.
1 II 1 11 1 I 1 1 1 1 I 1 1 1 I I 1 I II
I I I 1 1 I t II H I 1 1 II S I f
LEIDEN. - TELEFOON 611. - N00RDEINDE 22.
aan Handel en Industrie tegen
behoorlijke zekerheid, (ook goed
incassopapier) op zeer billijke
voorwaarden. 6123 u
□frTTTTTTTl t ITTTTTTTT >1)1 nmrTTTII I I II JTI
MOOI DROOG TIMM'ERHOUT. Maredijk ji
zijn overbodig. Oude en algemeen bekende Bank geeft thans
billijk geld ter leen, onder strengste discretie. Rente 4°/0.
Geen kosten vooruit. Uitbetaling van de volle som, zonder korting.
Brieven Bur. van dit Blad No. 507. 16
Complete Meubileeiingen. Tapijten, Linoleums, Gordijnen, enz.
Meubelfabriek „DE RUN" *"1p8 .5#"* Behangerij en Stoffeerderij.
Kamer-, Kantoor- esi Bootbetsmsueringen^ - HolSaredsche en
Oostersche Tapijten - Imitatie Gobelins. 5930 42
Uit het Engelach van Miss Y0NGE.
(Nadruk Verboden).
83j
Theodora drong er op aan, en de teeke-
ningen kwamen voor den dag; de beste had
z'j onder do leiding van St.-Erme gemaakt.
Do genegenheid van die broeder en zuster
trof Theodora, en zichzelve ue;chuldigendo,
dat zij dat goedo jonge meisjo zoo nalatig
behandeld had, bood zij haar maar dadelijk
aan do verlangde wandeling te maken. Ter
wijl Lady Lucy zich gereed maaixte, kwam
de broeder thuis, en o, wat was 't lastig, dat
hij zulk een hoogroouo kleur kreeg, toen
hij haar zag.
Doch zij vergaf uem dit weldra, om de
wijze, waarop hij uaar dankte voor haar
vriendelijkheid jegens zijn zuster met -een
soort vaderlijke teederbeiu en verlangen
sprak hij er van om Luey bij zich te nemen
en gaf hij den wensch te kennen, dat zij
vriendschapsbanden mocht aanknoopen met
mcnichen, die haar van nut konden zijn.
Nimmer had zij nem met zooveel degelijk
heid hoeren spreken en was hij haar zoo
goccl bevallen, en het was niet weinig in
'zijn voordeel, dat Theodora zijn hartelijke
bezorgdheid voor zijn jeugcuge zuster verge
leek met de onverschilligheid van haar eigen
oudsten broeder jegens haar. Ddar bestond
blijkbaar niet die koude afstand, die het
ongeluk van haar familie was.
„Lady Lucy's opvoeding is bijna vol
tooid", merkte zij aan. ,,Gij zult haar wel
spoedig bij u buiten laten komen."
,,Dat zou zeker een reden zijn, om mij te
doen besluiten een winter in Engeland door
te brengen, waar anaers niet veel vóór is."
„Waar niets tegen is, zou ik denken."
„Gij rekent den mist en de vorst niet, en
dan die donkere lucht, die loodzwaar op
den mensch schijnt te drukken."
„Och kom, do mist ia niet ongezond, en
®cn goede, ferme koude staalt de zenuwen
en maakt ons geschiet voor den arbeid", zei
Theodora lachend.
„O, Miss Martindale 1" riep Lucy, die
toen juist weer binnenkwam, „zijt gij bezig
met St.-Erme te overreden, om het geheele
jaar in Engeland te uiijven? Ik zou ook zoo
gaarne willen, da-t hij dat deed."
„Dan moet. gij het trachten gedaan te
krijgen," sprak zij.
„Als Miss Martindale het wenschte of het
aanraadde
Zij bemerkte, dat het tijd werd er een
einde aan to maken.
„Iedereen zal u dat aanraden", gaf zij
ten antwoord.
,,0", riep Lucy, „in Italië is het zeker
pleizderiger en het zou eigenbelang zijn, als
ik hem hier wenschte te houden; maar als
ik mijn zin had, zouden wij samen te Wran-
giertón gaan wonen, en do goede, arme mon-
sciien daar gaan bezoeKen en voorthelpen."
„Dat is waarlijk wel un chateau en Es-
pagne, zusjelief! Wrangerton is een zeer
afgelegen plaats, met een oud, lèelijk
kasteel uit den slechtsten tijd van bouw
orde, en ligt juist daar, waar liet landschap
ophoudt fraai to zijn, ofschoon het in eiken
reiswijzer ais een plaats, die men zien
moet, vermeld staat; een landstadje van
den derden rang grenst aan het parlc, en
zeii's uw lieve, arme menscjien zijn geen En-
gel'sche landlieden, maar een troep kwalijk
gezinde, oproerige mijnwerkers.".-
Theodora zag hem aan, doch sprak geen
woord.
„Miss Martindale meent, dat ik te traag
ben om mij met mijn onderhoorigen bezig
to houdenmaar zij hoort thans mijn ver
ontschuldiging.
„Indien zij kwalijk gezind zijn", sprak
Theodora op strengen toon, „is het, omdat
zij niet ten goede geleid worden door hun
eigenlijko meestere."
„Mijn rentmeester zegt, dat. zij volstrekt
onhandelbaar zijn."
„Do riddere van den ouden tijd zouden
ach daardoor niet hebben laten afschrik
ken", antwoorddo zij. Zij had geen plan ge
had dat alles tc zeggen -, maar was onwil
lekeurig bezield geworden doör het denk
beeld dien jongen man uit zijn doffe rust
wakker te schudden en hem tot handelen
aan te sporen, «.Laar hij naar haar woorden
luisterde alsof zij een edele jonkvrouw wa
re, die haar ridder naar het strijdperk zond'.
Hij antwoordde:
„In die dagen was het nog ue moeite
waard te leven. Toen was de plicht van den
ridder poëzie in het werkelijke leven over
gebracht.
„De plicht is altijd poëzie in het werkelij-
ko leven", sprak zij.
„Wat is plicht arnders dan het
werk to doen, dat ons voor do hand ligt?
Daarvoor terug te deinzen is hetzelfde als
do strijd te ontvluchten. Kom, Lady Lu
cie, laten wij ons niet langer ophouden
Lord St.-Erme scheen nog iets te willen
zeggen, toen hij haar ue hand gat doch het
wilde niet vlotten. Gedurend'e de wande
ling sprak de eenvoudige Lucy slecht., -over
datgene, wat haar ziel altijd het meeste
bezig hield: haar broeder, die in haar oog
de volmaaktheid zelve wais.
HOOFDSTUK XIX.
Mevrouw Nesbit zou op raad van haar
geneesheer eenigen tijd te Baden-Baden
doorbrengen, en T.xeouora vormde een plan
netje, waarmede Arthur en Violette zeer
ingenomen waren, namelijk om d'en tijd, dat
uo familie afwezig, en Arthur in Schotland
zou zijnop Martindale te gaan uoorbren-
ge.n c-n Violette met haar kindertjes daar als
naar gasten te verzoeken.
Zooclra Arthur dus weder voor 14 (\agen
naar Windsor vertrokken was, zette zij er
zic.v toe om dat plan aan haar vacier te
schrijven, doch zij was nauwelijks begonnen,
of zij werd gestoord door een bezoek van
Lord St.-Erme.
Haar alleen een visite te komen maken,
moest zeker iets beteekenen, en zij trok
oogenblikkelijk een geheelo wapenrusting
van stijve waardigheid aan. Hij begon met
te zeggen, dat hij een Duitsch boek had
medegebracht, om haar een gedicht te laten
lezen, waaraan hun gesprek hem herinnerd
had. „Ik versta weinig Duitsch", sprak zij
koeltjes. „Ik heb eenmaal ce-n Duitsehe
gouvernante gehad, wie ik zoo weinig kon
lijden, dat ik een hekel aan haar taal heb
gekregen."
„Er is toch in de Duitsehe letterkunde
zooveel schoons en zooveel, dat niet in een
andere taal is over te brengen, dat ik zeker
ben, dat het wel uw moeite zou beloonen,
dio taal te teer en."
„Ik houd niet van den geest, der Duitsehe
literatuur. Het is mij te nevelachtig, te on
bestemd."
„Het zou mij een genoegen zijn u verzen
te toon en, die u wel van meening zoudten
doen veranderen; maar
„Dat is Engelsch", sprak zij, toen haar
oog op oen blad papier viel, dat tusschen
liet boek lag, om ue plaats aan te wijzen.
„O, ja, Lucy wilde volstrekt dat blad er
ia leggen; het zijn een paar regels, die mij
voor den geest kwamen bij 'ti zien van mevr.
Martindale's kleinen jongen."
Dankbaar, dat dio regels hem niet door
Venus' kleinen jongen waren ingeblazen,
zag zij die in, en bevond, dat zij in zijn bes
ten stijl waren, eenvoudige, lieve gedach
ten op het zien der blijdschap van het kind,,
toen het een gelijkenis met zijn vader op
merkte.
„Dio goede kleine Johnnie wordt niet wei
nig opgehemeld", zei zij. „Zijn mama zal er
verrukt over zijn."
Hij verzocht haar nogmaals een oogonblik
naar het Duitsehe geuicht te willen luiste
ren; zij keek eens in het book, om tegen
een plotselingen aanval op. haar hoede te
kunnen zijn, en bespeurde zoo iets van een
„hoch beseeltes Madchen", dio een „Hel-
den-Sanger-Geist" bezielt, en zij kreog het
al warmer en warmer, tot zij ten laatste
grooten lust gevoelde hem een klap om do
ooren te r#even, omdat hij Duitscn aansloeg
in plaats van in goecl Engelsch zijn zaak
voor te dragen en er een eind aan te ma
ken. Een katoenen parapluio zweefde haar
voor den geest; zij hoorue het kletteren
van den regen op het kiezelzand, en een eer
lijke stem tot haar zeggen, dat zij een edel
wezen was, dat men slechts te lang aan zich-
zelve had overgelaten.
Het kritieke couplet was nabij; dc stem
des lezers beefde; doch Theodora bemerkte
er niets van, want in haar gedacucen was
zij in de groote allee vóór het huis van
Martindale. Een opengaande deur ueed hen
opspringen.
„Mr. en Mevr. Albert Moss."
Do zwager baars broers, d'o zoon en me
dehelper van Lord St.-Ernie's rentmees
ter Moest zijn aanzoek op die wijze ge
stuit worden 1
Zij herkenden elkander niet; Lord St.i
Ermc ging voorn met voor ziohzelveoi zijn
Duitsehe verzen te lezen, toen Mr. Albert
zijn vrouw voorstelde, die met haar trouw
kleed prijkte, en schitterde van al het
moois, dat zij aanhad, aanalhoudend lachen
de en haar. witte tanden toonende, terwijl
zij met een half gemeenzaam en half verle
gen knikje eprak
„I'k vrees, dlat wij u in een les 6toreoa,
maar wij zullen u niet lang hinderen en
maar dadelijk naar onze lieve reconvales
cente gaan."
„O neen, gij stoort mij in het minst niet,
maar ik geloof haast niet, dat mijn zuster
reeds gekleed is, en ik weet ook niet of ik
u wel bij haar mag laten."
„O,,gij zult toch zoo wreed niet zijn!"
riep mevrouw Moss, haar handen 6mee
kend opheffende „laten wij haar maar
eventjes zien; wij zijn maar voor één dag-
jo in de stad."
„Ja", voegd'e Albert er bij. „Ik moet den
wensch en het verlangen mijner Louise
om met haar nieuwe verwanten kennis te
•maken, billijken."
„Het spijt mij, dat ik u moet teleur
stellen."
„En wij zijn slechts voor een paar uurtjes
in de stad. Mijn zaken roepen ons weder
naar Wrangerton terug."
De graaf keek verwonderd op.
„Gij hebt een reisje door Wales go-
maakt, naar ik vernomen heb", hernam
Theodora. „Beviel u dat?"
„O! ik was er verrukt over!" riep
do
jonge vrouw uit; „men kan niet romanos-
kers zien het maakt uiij ontevreden niet
onze allediaa.gsche landstreek."
„Usv zuster zou dat nliet met u eens zijn" zoi
Theodora tot Albert„zij kan niet dulden,
dat men den Helvellijn minacht."
(Wordt vervolgd).
