Netierland en de Oorlog. Gemengd Nieuws. hier mededinging vm den Staat op de we reldmarkt onmogelijk blijven. Naar aanleiding van het betoog van den heer Hendels, erkent spr., dat de Regeering de Koninklijke hesfb gesteund; dit geschied de evenwel alleen in harde, benauwde da gen, zooals ook andere ondernemingen in den aanvang Regeerings.steun hebben onder vonden. Wel is, omdat de Koninklijke een machtig lichaam is, waakzaamheid noodig, doch deze mag alleen geoefend worden voor zoover het landsbelang haar eischt. De inte griteit der ambtenaren in verband met de belangen der Koninklijke steat boven ver denking, wordt door de Regeering gewaar borgd. Ten aanzien van het systeem-De Meester blijft voor spr. de moeilijkheid deze vraag: Waar blijft ge met vervoer en verkoop zon der ten slotte terecht te komen bij de groote wereldhandelaars? Hierop komt de Minister tot de bezwaren tegen het contract met de Maatschappij zelf. Hij kan de gegrondheid der bezwaren niet ferkennen. Aan het verzoek van den heer Rogaardt om het ontwerp voorloopig terug te nemen, ten einde over een ander stelsel nader over leg te kunnen plegen, kan Z.Exc. niet vol doen. Hij heeft tegenover de medecontrac- tant der Regeering de verplichting op zich genomen, de goedkeuring der Kamers te Tra gen op het ontworpen contract. De heer DE MONTÊ VERLOREN heeft de rede des Ministers afgewacht alvorens zijn houding te bepalen, omdat de houding van Z.Exc. hem tot dusver zeer. weifelend voorkwam. Bij de waarschuwingen tegen te grooten invloed van machtige Maatschappijen, sluit spr. grootendeels zich aan, evenals bij de aanmaning aan de ambtenaren om het lands belang steeds vóór te doen gaan. Evenwel kan spr. niet medegaan met hen, cie Staats exploitatie voorstaan. Hij is het met den Minister eens aangaande het risico en de moeilijkheden daarvan. En al is hij met het voorgelegde contract zelf niet in alle opzich ten ingenomen, met den Minister meent hij, dat een dergelijke overeenkomst de ruimste baten voor den Staat uit de exploitatie waar borgt. Door het stelsel-De Meester zullen z. i. de moeilijkheden van Staatsexploitatie niet worden ondervangen. De heer ALBARDA repliceert. Hij z?l voor de motie-De Meester stemmen, als er geen meerderheid is voor Staatsexploitatie. De heer SCHEURER betoogt, dat de In dische Regeering, welke een groot aandeel heeft gehad in de tot-stand-koming van het contract, daarbij geleid werd door het op rechte verlangen om in 's Lands belang te handelen. Van corruptie is daarbij gr en spra ke. De heer Mende Is had daar niet over mo gen spreken. Als spr. overigens tegen het ontwerp zou zijn geweest, zou de. rede van den heer Hendels hem toch vóór hebben doen stemmen. Te 4 uur. 25 min. breekt spr. zrjn rede af, om haar 's avonds voort te zetten. AVONDVERGADERING. Voorzitter: de heer J. H. SCHAPER. De lieer SCHEURER zijn rede vervolgen de, verwonderde zich over het lange wachten met deze zaak, waardoor er meer achter wordt gezocht dan er achter zit. Spr. is er niet gerust op, dat op de producten beslag kan gelegd worden, in geval van nood, en zou die bij volgende contracten gaa.ne zien geregeld. Hij is tegen Staatsexploitatie, vindt het !:nkbeeld-De Meester sympathiek, maar is er tegen, omdat er nu een beslissing moet worden genomen. Daarom is hij ook tegen het advies van den heer Bogaardt, tot schorsing der behandeling. Do lieer DE MEESTER r piic.erend, ver klaart, dat, als zijn motie wordt aangenomen, van meer dan één zijde een zeer gloed aan bod zal worden gedaan. Een ernstige Bank ies lelling heeft zich reeds geïnteresseerd voer het bijeenbrengen van het kapitaal. Men acht het daarbij niet noodig, de „Koninklij ke" er in te betrekken. Do heer BOGAARDT zal, om trustvorming tegen te gaan, stemmen vóór de motie- Albarda, en zoo deze verworpen wordt, vóór de motie-De Meester, en mocht deze ver worpen worden, dan zal hij tegen het wets ontwerp stemmen. De heer BOISSEVAiN, rep'iceerend, zegt, dat de rede van den Minister hem zeer heeft teleurgesteld; hij nc-igt tot de motie-De Mees- pakken door een lief gezichtje en eeii be vallige houding. „Dat arme kind," vervolgde John, „zij moet het hier niet aangenaam hebben; gij ziet haar niet in haar voordeel als zij be schroomd is, maar een paar vriendelijke woorden zullen haar wel op haar gemak brengen." Iiij wachtte een antwoord, doch er geen ontvangende, zeicle hij„Ik wist niet, dat gij Miss Gardner vandaag verwachtet.'' Zij verbaasde hem zeer door den scherpen toon, waarop zij ten antwoord gaf (want 't verveelde haar, dat zij een tweeden aanval over dat onderwerp moest verduren). „Dat kan i k niet helpen ik kon haar toch niet wegzenden en wat kan er ook tegen zijn, dat zij vandaag hier is?" „Niets, niets, ik heb niets tegen haar persoonik meende slechts, dat ik t liever vermeden zou hebben om toeschouwers te vragen bij een familie-ontmoeting als deze Ik ben bevreesd voor den eersten indruk." „Mijn eersten indruk beteekent niets." „Nu, ik hoop, dat gij vriendinnen zult worden. Ik ben zeker, dat zij uw vriende lijkheid vergelden zal." „"Weet gij wel, dat gij verschrikkelijk in den tocht staat?" viel Theodora hem in de rede. „Daar komt mama de trap afik zal het paartje binnenroepen; kom, ga mede, Theo dora". Dóch zij had zich reeds omgekeerd en wachtte haar moeder op. John vond Violette in één verrukking en bewondering, maar zij werd oogenblikkelijk' weer doodstil en verlogen, toen zij in het galon trad. Miss Gardner kwam nu ook be neden; zij was een dame van omstreeks vijf of zes en twintig jaar, niet schoon van ge- ter. Hij heeft den indruk, dat de Minister zeer onder den druk van de macht van de Koninklijke zit. Hij is daarom vóór de motie- De Meester. De heer VAN DOORN zet uiteen, waarom hij tegen de motie-Albarda zal stemmen. Hij wordt bestreden door den heer BOS, die daarna de beschouwing van den Minister aan critiek onderwerpt. Spr. zal vóór de motie-Albarda stemmen en wordt deze vtr- worpen, dan vóór do motie-De Meester. Hij heeft den al gemeen en indruk, dat het den Minister aan durf, vaste lijn en vast bestuur ontbreekt. De heer DE MONTÊ VERLOREN rcecon- fceert enkele opmerkingen van den heer M endels. De Minister van Koloniën, de heen PLEYTE, beantwoordt vervolgens de spre kers. De heer MENDELS vraagt het woord voor een persoonlijk feit, daarin bestaarde, dat de heer De Monté Verloren hem bestreden heeft, op grond van een uitlating, die pre cies het tegenovergestelde was van wat spre ker gezegd heeft- (Rumoer). De motie-Albarda wordt daarna niet 37 tegen 34 stemmen aangenomen. Vóór de socialisten en de heeren Van Ha mel, Eerdmans, Bichon, Ankerman, Van Raai te, Otto, Bos, Aalberse, Duvnstie, Roo- denburg, Koster, Marchant, Ketelaar, Sm een- ge, Ruys de Bereaibrouck, De Jong, Bon- gaerts, Fleskens, De Muralt, Jannink, Rood huizen, Heercs, Arts, Bogaardt. Het wetsontwerp wordt verwor pen met 48 tegen 21 stemmer. De vergadering wordt verdaagd tot Dins dagochtend elf uren. Gistervoormiddag, juist nadat het stoomschip „Stockholm' (ex-„Potedair") het Willi elminadok, van Wilton's Scheeps werf en Machinefabriek te Rotterdam was binnengevaren, is dat dok, men zegt door het te diep laten zakken gezonken. Van het gevaarte is niet veel boven water zicht baar. Van den wal af gezien zit de linker- luchtkas ongeveer een voet dieper dan de rechterluchtkas. Om het dok zoo gelijklastig mogelijk te krijgen, heeft men de ijzeren verbindings- brug doormidden gebrand. Alle maatregelen worden getroffen om het gevaarte zoo spoedig mogelijk bovc-n water en weder in gebruik te brengen. („N. R. Ct") Te Eindhoven is ten nadeele van den heer A. van den Heuvel, te Geldrop, een som van f 1500 (f 1000 in specie en f500 in bankpapier ontvreemd. Deze som was door den voerman P. van Ewijk op de Eindhovenscke Bank voor genoemden fabri kant gehaald en „heel sekuuronder den wa gen in een bakje geborgen. Even heeft hij den wagen alleen ge'aten, om een boodschap te doen, en toen was het bedrag weg. Ma.andagmiddag had in de groo te zaal van de Beurs voor den Diamanthandel te Amsterdam een vrij belangrijke diefstal plaats ten nadeele van den heer E. Toen do heer E. den dfefstal bemerkte, werd on middellijk de toegang tot het gebouw ge sloten en werd de politie gewaarschuwd, waarop een onderzoek werd aangevangen, dat tot dusver nog geen resultaat had. De diamanten schijnen gestolen te zijn, toen de heer E.„ dio beng was met een partij diamant, zich even had omgekeerd of ver wijderd heeft. Het gesto'.ene heeft een waar de van ruim f 10,000. Zondag sloeg de bliksem in de cacaofabriek van de firma De Erven De Jong, to Wormorveer, in. De ^abrieksschoc-rsteen werd totaal vernield. Ook in de smederij werd schade aangericht Persoonlijke onge lukken hadden niet plaats. Soldatenhonden. Als een cu riositeit vermeldt „De Tijd", dat het kanton- nemen t Hilversum in het bezit is van een hond, die omstreeks haif Maart met de man schappen is meaegekomen en steeds drar is gebleven bij de wacht aan den Laarder weg. De hond wordt steeds gevoed door de sol daten, die op wacht komen, blaft nooit tegen een soldaat, maar wel tegen burgers. Onlangs heeft Polly 5 kleintjes gekregen, waarvan er twee gestorven zijn en één werd ontvreemd; laat, maar heel goed gekleed. Zij was zeer welojjgevoed en had een zekere gemakkelijk heid om met mensehen om te gaan, alsof zij zeker was overal welkom te zijn. Violette luisterde naar haar levendig gesprek met Lord Martindale en dacht er bij, dat het haar onmogelijk zou zijn zich daar ooit zoo thuis te gevoelen. De pracht van de eetzaal gaf haar 'n nieu wen schrik, en de menigte gerechten deed haar weder met schaamte denken aan het koude schap en vleesch, dat zij opgedischt had. Zij zat tusechen Lord Martindale en John, die haar aansprak zoodra hij meende dat zij den klank van naar eigen stem kon verdragenen met Arthur tegenover haar, was haar toestand inderdaad benij denswaardig, vergeleken bij het oogenblik, waarop zij, van haar beschermers beroofd, alleen met de statigo Lady Martindale moest heengaan, om de gevreesde tante een bezoek te brengen. Toen dat oogenblik daar was, deed Ar thur de deur voor haar open en zij zag hem met zulk een deerniswaardig gezicht aan, dat hij begon te lachen en haar influisterde t „Gij dom gansje", woorden, die haar meer bemoedigden dan men van hun inhoud zou verwacht hebben. Niettegenstaande het warme weder, wa ren dc ramen alle dicht en was de lange,' gebogen, ziekelijke gestalte van mevrouw Nesbit nog bovendien in een sjaal gehuld. Violette durfde haar niet aanzien en Hacht met eeni geheimzinnige vfeeö aan "de waar schuwing van nikt te sidderen als de tante haar omhelsde; doch dit was niet noodig. Lady Martindale zeide slechts: „Mijn tante Mevrouw Arthur Martindale' Mevr. Neshit rees halver we ge op en nam even Violette'a hand tueschen haar lange, knoks- de twee overige zrjn nu woowat 6 weken oud en gedoopt met de namen van de twee com pagnies-commandanten. Gedurende een maand werd er geregeld iederen dag door do Dierenbesoherming uit Hilversum voor 1 liter melk gezorgd, dewjjl de soldaten, die op wacht zqn, oenten uit legden voor 1 liter melk. Tegenwoordig brengt ieder op wacht ko mend soldaat een stukje brood en zelfs wat vleesch mede voor de jonge kapiteintjes. Verschacherd kerkzilver. Over „verschacherd kerkzilver* schrift de Ilaagsche archivaris dr. H. E. van Gelder in „De Nieuwe Amsterdammer": De Remonstrantsche Gemeente te Niouw- kocp bezat een zilveren gedreven avond maalschotel en twee wijnbekers van eenvou diger maaksel. De zilversmid, die den scho tel dreef, is niet vast te stellen, hij merkte met een haantje dat hij een meester in zjjn vak was is zeker. Er was, schrijft de heer Van Gelder, dunkt ons, voor de kleine gemeente alle reden dankbaar te zyn, dat zij door een mil de gift van zeventiende-eeuwsche vromen, wier bescheidenheid slechts hun voorletters graveeren deed in de achterzijde van de schaal, op zco kostelgke wijze de hei ige handeling verrichten kon! Maar voor kort had zij er genoeg van! Voor een onnoozel bedrag van f 600 ver kocht de Gemeente haar oude, fraaie gerei aan een koopman, die er mede leurde in de buurt. Ten slotte kwam alles in de laatste dagen van October op een veiling te Dor drecht, waar de schaal en de bekers voor f 1200 dus voor het dubbe'e bedrag van wat bet schacherend kerkbestuur ontving! in handen van een antiquair overgin gen, die natuurlijk daarop nog een recht matige winst verwacht. Zoo wordt het misdadig gebrek aan pië teit gestraft door het ontvangen vaneen prijs verre onder de waarde. En als wij dit aan de kaak stellen, is dat aan den eenen kant om voor de zooveelste maal de noodza kelijkheid te betoogen van een wet, die onze kunstschatten beschermen zal tegen dergelijk onwaardig bedrijf, maar aan den an-^ deren kant ook pm de Rcmonstrantsche ge meentenaren vau Nieuwkoop duidelijk te maken, aan welke onbekwamen of onnooze- len zij de stoffelijke belangen hunner Kerk hebben toevertrouwd. Het ware gewenscht, dat die heeren gedwongen werden het ver kwanselde goed voor de werkelijke waarde terug te koopen! Op mijn verzoek houdt de tegenwoordige bezitter, de heer Alberge te 's-Gravenhage, het daarvoor uiterlijk tot 1 December tot hun beschikking. Het arbeidersconflict te Hengelo. De tegen gisteren aangekon digde uitsluiting der wevers te Hengelo is een week opgeschort. Tot deze ops shorting, is besloten, opdat de stakers der Hangelosche Bontweverij zich tullen kunnen uitspreken over de voorstellen der directies. De belangstelling in den uitslag der ver gadering van Maandagmiddag was zeer groot. Toen om vijf uren de conferentie ge ëindigd was, stonden er drommen menschen op de Markt. Oók slachtoffers van den oor.- fog. In Zand voort zitten in een ijzeren kooi vier prachtig© leeuwen te verhongeren! Tot wanhoop van hun meesteres, een pn- gelsch meisje, dat bij den aanvang yan den oorlog uit Duilschland is gezet. Ziehier wat Joh. L. in „De Telegraaf' over het geval meedeelt: „De dame, van wie hier Sprake is, had vóór den oorlog gevolg gegeven aan haar verlangen om de dressuur dezer dieren ,te leeren, hetwelk ze bij Hagenbsek deed. Zij, een tenger wezentje,, wist al spoedig ver trouwd to raken met haar dieren, dat ie ten slotte haar kapitaal' besteedde om eeh negental prachtige leeuwen, een luipaard en een beer te koopen, waarmede znj hoopte to kunnen optreden. De oorlog deed haar haas tig vertrekken en zij moest haar lievelings dieren aan den oppasser overlaten, die de belangen van zijn meesteres zóó goed behar tigde, - ze kon' immers toch niets doen dat er in een minimum van tijd drie leeuwen stierven, benevens de beer. Het rpeisje werd hier half krankzinnig van verdriet ze had de dieren van uit de „Kinderstube" op gevoed en verzorgd en ze deed sSckier het i onmogelijke om de andere terug te krijgen, keligè vingers, die koud en klam aanvoelden, als de aanraking van een hagedis. Violette gevoelde het inwendig, dat zij van het hoofd tot de voeten werd opgenomen neen, door en door werd gezien door de zwarte oogen, die als pijlen van onder 'de zware wenkbrauwen uitschoten, a's om haar onwetendheid, haar dwaasheid en liaar onge schiktheid voor den stand, waarin zij ge plaatst was, te ontdekken. Kleurende en be vende was zij hoogst gelukkig, toen ,een andere gast de aandacht van mevrouw Nes bit van haar aftrok; en zij' bewonderde de vlugheid en den gepasten eerbied, met wel ke Miss Gardner de gelukwenschen over het huwelijk van haar zuster beantwoordde, gelukwenschen, die toch waarlijk niet op aangenamen toon geuit werden, dacht Violet te; ten minste znj joegen haar een branden den blos aan, en Theodora stond er ernstig en neerslachtig bjjdoch Miss Gardner, scheen zonder moeite den sarcastischen toon te vatten, en Uien zelf na to doen, als het ware om de oude dame te believen. „Uw zuster heeft zeer verstandig gehan deld", zeide mevrouw; Nesbit met ve$l óp- hef. „Zjj heeft het zeer goed gedirigeerd1,' ofschoon die tijding Theodora een weinig onverwachte overviel.* „Ja, ik beken, dat zjj haar piet aardig behandeld hebben", antwoordde Mips Gard nor, „doch' de mleïtechen hebben somtijds zulke zonderlinge' grillen ate het op het publiek maken van dergelijke aaiken San- komt, De heer Finch mhakte ook veel htuaöt, en zij waren het tn&t elkaar eend, 'dat het maar beert; was offlf er spoedig oen eind aan te maken; al zoo werd er niet over gespro ken, voordat het huwelijk geheel SepenJd wat ten slotte door bemiddeling van een Amsterdainsche firma, gelukte. Zjj werden in den circus Schumann te Zandvoort onder gebracht, maar waren zoo verwilderd en ont wend, dat zjj', niet dan met levensgevaar, weer met de dieren vertrouwd kon geraken. Ik ben bang. dat het eenvoudige feit, vien leeuwen en een luipaard en een gevlucht Engelsch meisjeop Zandvoort, nog niet sensationeel genoeg is. Maar stel u voor, zachtaardige lezer, die met uw poes in een taxi naar den veearts snelt, zoo gauw het dier (de poes) pijn in zijn buik heeft dat deze vrouw thans voor het vreeseljjke .di lemma gesteld is, de dieren, die: ten eerste haar bestaan moeten vormen, en ten tweede: haar zoo dierbaar rijn, dat het verlies gelijk zdu staan met een totale berooving van alles, wat ze aan levensvreugde en levens vulling bezit bï te laten verhongeren óf zelf dood te schieten? Zq heeft tevergeefs getracht zo aan een diergaarde te schenken men kon ze niet accepteeren. Gaat het iederen .die renvriend niet aan het hart, dat deze prach tige dieren zullen moeten omkomenmet de te ver vachten vreeseljj'ke consequentie voor de bezitster? Ik wou, dat u daar raad op wist. Ik ken iemand, haar en haar lievelingsdieren even vreemd als q en ik die er op een Zondag heengegaan is met een dertig kilogram paardevieesteh en na afloop van dit diner hebben de vriende lijke mooie beestjes met heel wat minder belangstelling naar het welwillende embon point van dien goeden dierenvriend gekeken, dan vóór dien tijd. U hadt eens moeten zien met hoeveel vertrouwen die jonge vrouw zich onder haar leeuwen begeeft en hoe zij haar met roerende ingehoudenheid lief- koozen, om te beseffen wat het zijh zal, wanneer straks het harde, wreede lot aan die jonge, mooie dieren voltrokken moet wor den. Zou het mogelijk zijn, dat dit niet noo dig is dat er in dezen harden tijd, die zïcli minder om menschen en dieren bekom mert dan ooit tóch nog menschen zijb, die iets voelen voor dit tragische geval? Want zonder te vervallen in jeremiades over zieke hondjes en daklooze katjes en zonder over bodige sentimentaliteit het let van .deze dieren en van deze sympathieke Engelsche vrouw, door den oorlog plotseling uit haar bestaan geworpen en ergens op een Jïol1- landsche badplaats neergezet aangespoeld ais de mjjn, die ihet trots voor het Zand- voortsche gemeentehuis op een voetstuk is gezet is te deerniswekkend, dan dat men met elkander daar niets aan zou kunnen doen. Zoodat eigenlijk de quintessence van dit alles is, dat het zoo prettig zou zijn, wan neer daadwerkelijk bleek hoe men toch nog niet ongevoelig is voor dit waarlijk nog sober medegedeelde geval en dat do heer Theo Fr enkel, Spui 7, Amsterdam, rich be reid verklaard heeft die daadwerkelijke blij ken aan het goede adres te bezorgen: Voor de Leeuwen 1" Ook Jan Feith in het „Handelsblad" pleit met warmte voor de arme „gestrande" leeu wen. STOOMSCHEPEN. STOOMVAART-MIJ. „NEDERLAND". „Booroe" (uitrois) arriv. 14 Nov. te Singaporo: „Koningin der Nederlanden" (uitreis) vertrok 14 Nov. van Lissabon; „Oranje" (uitreis) arriv. 14 Nov. te Singapore; „Vondel" (uitreis) is 14 Nov. Perim gepasseerd; „Boeton" (thuisreis) arriv. 15 Nov. te Cochin. ROTTERDAMSCHE LLOYD. „Djember" (thuisreis) vertrok 14 Nov. van Port-Sald; „Menado" (thuisreis) arriv. 14 Nov. to Suez; „Palembang" (uitreis) vertrok 14 Nov. naar Port-Said; „Rindjani" (uitreis) verrok 14 Nov. van Napels; „Tambora" (thuisreis) vertrok 13 Nov. van Napels; „Tfcxel" (thuisreis) passeer de 15 Nov. Gibraltar. KON. VEST-IND. MAILDIENST „Niokerie" (uitreis) vertrek 14 Nov. van Madera-, HOLLAND AMERIKA LIJK. „Noorderdijk", van Rotterdam naar Philadel phia. passeerde 14 Nov. Dungeness; „Rijndam", van Rotterdam naar New-York^ ^ivord 14 Nov. 200 mijl van Scilly gesignaleerd; „Zijldijk", van Rotterdam naar Savannah, passeerde 13 Nov. Dover; „Gorredijk", van Rotterdam naar Anto- fagasta, vertrok 13 Nov. van. Purta-Arenas „Rotterdam" arriv. 15 Nov. van New-York te Rotterdam. KON. HOLL. LLOYD. „Delfland" (uitreis) arriv. 13 Nov. to Monte video; „Frisia" (thuisreis) vertrok 13 Nov. van Montevideo; „Kennemerland" (thuisreis) is 11 I Nov. Teneriffj gepasseerd; ..Tubantia" (uitreis) vertrok 14 Nov. van Pernambuco. i „Spoed is toch maar de beste staatkunde, j dat weten wij allen", hernam mevrouw Nes-, bit, en Violette voelde als het ware den gloeienden blik van die oogen, en was ver stoord op zichzelve, dat zij bloosde. Miss Gardner hield zich alsof zij de oude dame niet begreep en antwoordde op goedigen toon: „Och, de lieden gewennen zich het best aan elkaar na hun huwelijk. Ik zie volstrekt geen nut in zulk een langdurige vrijage. Het is oen ruim veld voor minnetwisten en slechts een tijdverdrijf voor de toeschou wers". „A-pro^os," zeide mevrouw Nesbit; „wat is er van uw neef geworden, den zoon van Mr. George Gardner?" „Mark! O, die is buitenslands. Die prmo jongen! Ik wenschte, dat wij een betrekking voor hem konden vinden. Lady Fothering- fiam heeft aan haar neef Percival gevraagd, of hij hem niet op den weg kon helpen om; den een of .anderen post te krrfgon." „En dit is natuurlijk mislukt," merkte mevrouw Nesbit aan. „Ja, ik verwachtte er ook niet veel van. Die diplomaten zijn zoo spoedig bevreesd, dat men hun den voet zal lichten, on het is toch' zoo jammer. Mark is zoo knap on spreekt zoo velerlei talen. Wij hopen nu, dat Mr. FiUoh de een of andere betrekking in Amerika voor hem zal kqjgen." „Dat Zou stellig het beste zijn," „Ik verzeker u, dat de arme MaJrk blij zou Wezenl, als hij maar ietS had; doch er is zoo weinig vooruitzicht voor mensehen van zijn leeftijd." „Nu had er éetv pSüzë plaats. Miss Gard ner begaf Zich' naSr het raam, Theodora Zprak geen woord totdat hiaat" vriendin Zei- Vrijwillig Motorkorps. Het Legerbestuur heeft thans definitief tot de oprichting besloten van een .Vrijwil lig L. S. Koppe. „Motor Vaar- en Voer? wezen". Do leiding van het korps berust by1 do' directie van het etappen- en verkeerswezen (Algemeen Hoofdkwartier) alwaar een offi cier (de res. Ie luit. Lw. Jagers jlir. E. O.- Berg van Middelburgk) speciaal voor dit doel werkzaam is gesteld. De geheel© organisatie zal door dezeil officier, in samenwerking met de reeds ;op( dit gebied verdienstelijk werkzaam geweest! zijnde personen, worden in het leven geroep pen en bevestigd. De standplaats van genoemden officieU is voorloopig Delft. Hij is te bereiken onw der het adres: j Res. Ie luit. belast met de vorming v. h1. Vrrjw. L. S. Korps Motor Vaar- en Voeü* wezen, Etappe-Depót, Delft. Het korps zal bij het in fictie komen vaiJ leger en vloot-, aan diverse onderdeelen won den toegevoegd voor: le. Wat betreft motor- en andere Loe ten (eigenaar en personeel). ai. Verkenningsdienst te water in linien en stellingen en bij het veldleget. b. Patrouille en bewakingsdiensten v&n accessen enz. enz. c. Vervoer van commandanten en sl&ve)S naar onderdeelen van hun commando. d. Snel vervoer van gewapende p ketten,- mitrailleurs, geschut en zoeklichtinstallaties, e. Overbrenging van berichten en bet leggen van kabels voor draad verbinding, me dewerking bij optisch seinverbaxd en draad-» looze telegrafie. l f. Fourage- en munitieverv.oer (cok lich te sleepdiensten). g. VerVoer in dienst van het Roede Rru,f7 en geneeskundigendienst. h. Het vormen van vaste werkplaateen voor herstelling. i. Bemanning van gevorderde motorboot teD. 2e. Wat betreft motorwagens en rijwie len (eigenaar «en perspneel). a. Het vormen van een groote geoefende reserve voor den auto-treindienst (bestaand legeronderdeel). b. Het verrichten van diensten als hef vrijwillig militair automobielkorps en het vrijwillig motorrijderskorps (hetwelk thaajs C-ti het leger dienst doet doch jn oorlogste den belangrijk uitgebreid dient te wordeiy. Organisatie: Het korps is verspreid over het geheele land en wordt verdeeld in afdeelingen (naar verhouding van aanmel ding). Deze afdeelingen komen te slaan oh-» der een afdeeïing-commaudant, (r.jaar sterk te een officier of onderofficier). Iedere ai- deel ing is verdeeld in 4 sectiën t. w. Sectie I. Motorvaartuigen, (bee'.uu ders, motorspersoneel, roeiers, peilers en dekper soneel). Sectie II. Motorwagens (vracht- en luxe- wagens). Sectie III. Motorrijwielen. Sectie IV. Herstelplaatscn (technisch per soneel, mecaniciens en scheepsbouwpersof- neel). Verbintenis: Elke vrijwilliger sluit een verbintenis bij den Landstorm voor den duur der mobilisatie waaronder ook hen rekenen, die nog niet door een wet tot den verplichten dienst zrjn of worden opgeroe id- Deze verbintenis bevat een beperking, welr ke daarin bestaat, dat de verbondene uitslui tend voor diensten in genoemd korps kan worden verplicht. Vaartuigberitters en Motor-Voer tuigenbe zitters en 'daarbij werkzaam gesteleen, kun nen zich aanmelden; iedereen is welkom, men maar op- de hoogte is van het boven genoemde, dus zoowel Bezitter van luxevaar- en voertuigen als liandelsmateriaal. In tijd van oorlog wordt toch alles opgevorderd met hel personeel. De aanmelding kan geschieden bij: 1 Te Amsterdam: den heer J. A. v. Violen, oud zee-of f, Singel no. 194. Te Dordrecht; den heer G. J. Buys, oud zee-oif., direct. In- tenia at van Asp. Adelborsten. Te Haarlem, den heer J. ran der Kop, oud-offder mari niers, Terhofstede-weg, Overveen. Te 's-Gra- de: „Hoe heerlijk is het hier toch; doet gij wel eens een wandeling op het terras nai den eten?" Theodora kon niet weigeren; Violette, wenschte, dat zij haar ook gevraagd hadden om mede te gaan; doch zij gingen met haar beiden heen, en gedurende eenige oogenhlikken liepen zij zwijgend naast el kander. Miss Gardner sprak het eerst, zeg gende: „Weik een fraai teint!" Zij kreeg een koel knikje lot antwoord, e:i beproefde het daarna nog eens. „Geheel het voorkomen van een Lady", doch hetzelfde stilzwijgen volgde. Fensklaps echter riep Theodora uit: „Jane, gij wilt, dat ik met u praten zal, maar dat kan ik niet doen vóórdat gij her roept hetgeen gij van Fercy Fotheringhain gezegd hebt. Hij behoeft niet van laagheid beschuldigd te worden." „Ik vraag u versckooniug, lieve Theodora; ik 'twijfel er niet aan of zijn beweegredenen kwamen uit een nauwgezet gevoel van plicht voort; maar het is toch natuurlijk, dat iemand de partij voor haar eigen neef op neemt, en het viel ons zoo tegen, dat Per cival ons niet wilde beloven Mark te zullen helpen." „Dat is geen reden om hem van lag.n 11a:- jjver te beschuldigen." „Kom, gjj moet niet zoo streng en drif tig zjjn. Oordeel niet te hard over mij, arm! schepsel, die niet wist wat zij aan mevrouw Nesbit zou antwoorden, en daarom maar het eerste het beste zeide wat haar voor den mettd kwam. Inderdaad, ik wist niet, dat gij zooveel belang in Percival steldgf." „Hf wil niet, dat afwezigen valsehelijk beticht worden." I»* - - v"L v (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6