6ARAGES: Hoog®woerd 66, 66 en 146.
Auto
mobielen.
Rijwielen.
Hotor-
rijwielen,
Sport-
Artikelen.
Terstond te huur:
Z. H. B.
VRIJDAG 12 NOVEMBER.
de Mederlanden van i845
de Nederlanden 1945
Visch als tfolksvoeilsel
afgeslagen Aanval.
„Landzichts" Kweekerij
iiiiiniiiiiii
mïmm
REPARATIE-INRICHTING.
AUTO-VERHUUR-IN RICHT IMG.
.F. KORS,
PROTEST
De aflevering* vangt aan*
P. J. WEYEMABïS.
Brand 1 Verzekering
InbraakHoofdkantoor te 's-Gravenhage» KAPITAAL f 6 000.000
waarborgt de volledige nakoming van alle verplichtingen de»
Levensverzekering-Maatschappij -an
tegen de Tabaksbelasting.
Vlschhal Levendaal Zfjdgraciit
mitg*esteld,
Faillissement van M LEK.
Een
Koopt waar gij wilt,
Gij zegt ten leste,
„Landzichts" Kweekerij
Blijjft de Beste?
Koopt bij ons alleen, wij leverden
Bloembollen aan 't PARUIS,
Noordeinde, Den Haag.
LEIDEN. Telef. Interc. 459.
FEUILLETON.
Violette of de Schoonzuster.
Hoogewoerd 52, Telef.
4
HEEEENHUIS met TUIN aohter
en TUINTJE vóór, Mariënpoel-
straat 5; bev. beneden: Suite met
Serre, Keuken enz.; boven: 2 groote
en 2 kleine Kamera (waarvan één
ingericht als Badkamer). Huurprijs
f 325 per jaar, 2320 12
Brieven: J. J. G. JAS, Officies
Kon. Marine, IJmuiden.
Allen, die iets te
vordielren hebben
van, of verschul
digd zpn aan de na
latenschap van wijlen den Heer
S. J. LE POOLE in leven Fa
brikant, gewoond hebbende aan de
Garenmarkt No. 8 te Leiden en
aldaar op den 22sten October 1915
overleden, worden verzocht hiervan
opgaaf of betaling te doen
vóór den Is te n December a. s.,
ten kantore van den Notaris A. D.
VIJGH te Leiden, Rapenburg 62.
Tevens wordt aan alle Vereent-
gingen en Genootschappen,
.vaarvan de overledene lid was, of
die hij door bijdragen-steunde, ken
nis gegeven, dat hat lidmaatschap
of de bijdrage niet vorder wordt
gecontinueord. 2442 23
KAIS.ER VIJGH,
Notarissen.
Kantoor-, Winkel-, en
üagazijnjassen
f2.50, f3-, f3.75.
Coiffeurs jassen
f2.75.
Dokters- en
Labsratorcumjassen
f3.50.
Haven 22. 2454 12 Tel. 151.
8451 49 Hoogachtend:
Prima 3-oents Sumatra Sigaar.
2198 16
Voor winkeliers verkrijgbaar bjj den Agent voor LEIDEN en
OmstrekenJ. P. DE LA RIE, ApothekersdIJk 26. Telefoon 1479.
Depöts
Sassenheim, Noordwijk,
Rijnsburg en Noordwljkerhout.
Van af Dinsdag 9 Nov. is do
visch ook verkrijgbaar bij d-e.ii Heer
J. v. d. SCHRIER, Kempenaer-
straat 14 en F. GOEMAAT, brug
wachter to Katwijk.
Tot onzen spijt moeten wij mede-
doelen, dat de Regeering de be
schikbaarstelling van visch voor bil
lijken prijs, nog «enigen tijd heeft
Dei prijs van heden is nog on
bekend, maar zal, zooals altijd, zoo
laag mogelijk worden gesteld. We
verwachten Schelviscb, Schol, Zee
hanen, Pietermannen, Horsmakreel
en Schar. 2449 29
Van aïDonderdag dagelijks
versohe ZEBUWSCHE MOSSELEN,
bijzonder groot On blank.
Bij vonnis der Arrondissements-
Reohtbank te 's-Gravenhage van 4
November 1915, i3 M. LEK, vroe
ger graanhandelaar te A a r 1 a n-
d e r v e e n, thans wonende to
's-Gravenhage aan de Saillant-
laan 349, verklaard in staat van
Faillissement, met benoeming
van den E.A. Heer Mr. F. BEU-
DBKER tot Rechter-Commissr.ris en
van ondergteteekendo tot Curator.
EDUARD BELINFANTE.
's-Gravenhage, 6 November 1915.
Lange Houtstraat 18.
2426 17
Wij leveren ieder 100 Hyacinten in kleuren,
voor Siazen, Potten of Perken voor f f.
Bekroond met Eere-Prijs, door Baron de
Senarclens de Grancy, ie Vugt, uitgeloofd.
Verguld-Zilveren, Zilveren, Bronzen
Hledailies, enz. 8477 100
Uit het Engelsch van Miss YONGE.
(Nadruk Verboden).
2)
Hij waagde hel nu oventjes op te zien
'en zag heldere tranen blinken in een paar
zachte, donkere oogen, door lange wimpers
overschaduwd, een liefelijk, maar bevend
glimlachje om een zeer fraai mondje spelen,
en een blosje van het zuiverste rozenrood
een fijn gezichtje kleuren, welks blankheid
to meer uitkwam door de tegenstelling _met
het donkerbruino haar. Zij was iets boven
do gewone lengte, rank en bevallig van
gestalte, en do nog kinderlijke schoonheid
val haar gelaat en figuur trof hem. Doch
hetgeen hem bovenal aantrok, was haar
voorkomen van onschuld, reinheid, teeder-
heid, en do aandoening, waarmede zij, on
dank haar gobik, haar jongst geleden smart:
hel afscheid van haar ouderlijk huis, scheen
te gevoelen. Met een opwelling van vrien
delijkheid zeide hjj: „Gjj moet mjj uw
naam eens zeggen, Arthur heeft mij dien
niet gemeld." -
„Violette," en toen hij niet dadeljjk dien
ongewonen klank scheen te vatten, herhaalde
zij: „Violetto Helena; wij hebben haast al
len vreemde namen."
„Violette Helena," herhaalde hij op een
toon, alsof de laatste naam hem aangenaam
in do ooren klonk. „Nu, dat is in onze
familie ook het geval; mijn zuster heeft een
léven ongtewonen naam."
i „Theodora", sprak Violette; zjj voegde 'en
niets bjj, als ware zij tie beschroomd om
verder te vragen.
„Hebt gij slechts één zuster';" vroeg hjj
haar.
„Ik heb er zes, en één broeder," sprak
zy levendig, als ware zjf er troteob op.
Een korte stilte volgde en daarop de ven-
heugde uitroep:
„Daar is hij!" Z$ vloog naar de deur
en liet die open, terwijl rij met haar hel
dere, jeugdige stem hem vol blijdschap aan
kondigde: „Daar is uw broeder."
„Onschuldig en onbewust van kwaad, arm
kind!" dacht de broeder; „maar ik zou wel
eens willen weten hoe Arthur die tijding
bevalt."
Arthur, een knap jongmer.sch van drie
en twintig jaar, met donkere oogen, een
heldere kleur, lang en forsch van gestalte,
trad daarop binnen. Hij scheen er volstrekt
onbewust van te zijn, dat hij niet wèl ge
handeld had, en zijn jong vrouwtje ia'chte
hem vriendelijk toe en scheen al haar ver
legenheid vergeten te hebben, nu zij haar
besehermor bjj zich had.
„Wel, John," sprak hij, hem hartelijk wel
kom heetende, „zie ik u hier? Gij ziet er,
beter uit. Hoe gaat hot met den hoest?"
„Beter, dank u."
„Ik zie, dat ik n niet aan hem behoef
voor te stellen," zeide Arthur, zijn hand
op dec arm van zijn blozende Violette leg
gende, die verschrikt naar hem opzag, toen
fitf hartelijk begon te lachen; „zijjt gxj hier
al lang geweest?"
„Pas vijf minuten." t"0
„En blijft gij een poosje?'1
„Gaarne, indien gij nBj vlooi! fcen paaï
dagen logeeren kunt.
„Dat kunnen wij. Wij hebben een rede
lijk góede logeerkamer en James zal wel
een plaatsje voor Brown vinden. Ec ben
Wijde, dat gij er zooveel beter uitziet. Zijt
gif geheel van die pijn in de zijide aï?"
„Geheel en al, In de laatste weken ten
minste."
„Hoei vaart mama?"
„Zeer wel. Zij heeft veel genoten op reis."
„Zij zal toch geen nieuw reisverhaal sa-
met fbrasen."
„Voor zoover ik weet niet," zeide John
op ernstigen toon.
„Verbeeld u, daar heeft z ij," op zijn vrouw
wijzende, „het zich in het hoofd gezet, dat
het haar plicht was hel oude journaal van
dd reis door Italië, dat ik nooit in mijn
leven had ingezien, geheel door te lezen.
Ik kan u verklaren, dat er een dictionnaire
bij noodig is om één bladzijde te verstaan.
Zij is dan ook versuft van die menigte van
feuën en denkt dikwijls, dat zij in Babel is."
„Als ik niet wist," dacht John bij zieh-
zelven, „dat al dat gerammel slechts dienen
moet om zijn verlegenheid te verbergen,
dan zon ik hem zeer onbeschaamd vinden."
„Wil ik eens gaan zien of de kamer in
orde Ja?" fluisterde Violette haar man in.
„Ja', doe dat." Hij maakte de deur voor
haar open, en voordat zij nog geheel uit
het gezicht was, riep hH; „Weinul heb Ik
geen voldoende verontschuldiging?"
„Zy is heel Hef," zeide John met op
rechte bewondering.
„Nietwaar?" vervolgde Arthur dp zege
vierenden toon. „Het is zoo
anders dan de gewone sohoonheid; die don
kere oogen en dat bruine haar met dfe
fijne kleur en die sohitterende blankheid
dia vorm van gelaat, dat zuiver, ovaal, dat
men zoo zelden ziet en haar figuur,
juist goed van grootte, lang en tenger.
Ik geloof niet, dat zjj onbevallig zou kun
nen zpn, al deed zij er haar. best toe. Zij
zat allen dames de loef afsteken, voorname
lijk over een paar jaar, als zjj wat meer
gevormd is."
„Zij is'nog heel jong?"
„Zij is zealien jaar geworden op onzen
trouwdag. Dat is er juist het mooie van.
Als zij maar één dag ouder geweest was,
zou het niet half zoo goed zijn. Niet, dat
men haar zou hebben kunnen bederven;
daartoe heeft zij te veel natuurlijke beval
ligheid, geloof dat vrij".
„Hoe is uw kennismaking aangekomen?"
„Dat zal ik u vertellen", zeide Arthur, in
zijn stoel achterover leunende, terwijl hij
een anderen stoel op een der punten als op
een spil in het rond liet draaien. „Fitzhugh
plaagde mij om een veertien dagen te gaan
vissohen te Wrangerton. Daar is slechts één
herberg, en die is nog zóó, dat een hond er
haast niet met fatsoen logeeren ban, Laat
staan een menech', en toen wij daar aanland
den, vonden wij het geheele huis het onder
ste boven gebeerd voor een balop de eer
ste verdieping waren alle besohotten weg
genomen, en men stopte ons in een klein
hoekje, waar wij ons op het gekras der viool
konden vergasten. Het lersche bloed van
Fitzhugh hunkerde er naar te dansen, en
,ik dacht, ik zal ook maar mee doen, want de
vloer schudde zoo dat er gden mogelijkheid
was om met rust 'n sigaar te rookeD. Dus ziet
gij, dat het in de Sterren geschreven stond,
en zoo besloot bij af geeuwende, terwijl
hij den stoel neerzette, „en dat het toch
niet helpt, ale men rich tegen zijn noodlot
wil verzetten".
„Was hert daar, dat gij het eerst kennis
maakt et J'-®
„Ja, maar na dien avond ontmoetten wij
de familie Moss ieder oogenblik; wij moee
ten ook bij den ouden heer wezeti, om ver
lof te vragen om in de vijvers vaa Lord St
il rme te vissohen. Hij heeft «e« aardig
klein plaatsje buiten de stad, dicht bij hét
park, en dikwijls was het te warm om te
vissohen en het water liep langs hun tuin".
„Ik begrijp u", zeide John.
,,Nu dan, ik zag, dat ik ingepakt was en
wist niet beter te doen dan er mij in te
schikken. Ik zou alles over hebben om rust
in mijn leven te hebben".
„Gij bezigt een vreemde manier om rust
te verkrijgen", sprak John, en verontwaar-
digd over zijn onverschilligheid, kon hij zich
niet bedwingen er bij te voegen:
„Het scliiint alzoo, dat gij u hebt laten
beetnemen".
„Mag ik u doen opmerken, dat gij u daar
in vergist? De oude Moas is zulk een siimme
vos, als er ooit een geweest ismaar ik be
merkte rijn streken wol, en als ikzelf niet
zoo gewild had, had hij naar mij kunnen
fluiten. Ik begreep wat zijn plan was, en
daar ik tooh bij mijzolven besloten had, om,
als ik trouwde, mijn eigen zin te volgen en
niet dien van mijn tante, liet.ik de zaak
haar gang gaan".
„En uw vrouw weet zeker niets van dat
alles
„Zij? Bewaar mij, dat arme kind. Zij is
zoo onschuldig als een lam en houdt mij
voor het edelste sohepsel op de gansche
aarde".
„Wiet zij ook niet, dat papa 'er geeti ken
nis van droeg?"
„Welneen .Zij wert dit op het oogenblik
nog niet".
t» wvV'X'y/vf (pjordl vervolgd).
