Haagsshe Rechtbank.
De Strijd in het Westen.
.Onafgebroken wordt er gevochten aan bet
.westelijk front. Trouwens dit was te ver
wachten. Een legerorder van Joffre, thans
door de Duitechers openbaar gemaakt, zegt,
4at hij het oogenblik gekomen acht om de
Duitschers het land uit te jagen. Hij doet
dit met vele woorden, die noodig zijn om bij
9en gTooto massa de vereischte bezieling te
brengen.
Het Wolff-bureau knoopt aan deze leger
order nog eenige beschouwingen vast, die
bedoeld zijn om aan te toonen, dat Frank
rijke plannen mislukt zijn en om ook voor
do Duitechers de verliezen, die in een eerste
opwelling erkend zijn, te verzachten.
Maar het offensief zal volgens Joffre nog
niet uit zijn. „Het offensief zal zonder wa
penstilstand en zonder ophouden voortgaan"-,
?egt hij. „Herinnert u de Marne. Overwin
nen of sterven."
i>o „Köln. Ztg." heeft nu een verklaring
voor het gesloten zijn der Fraüsch-Zwitser-
ache grenzen. Deze klinkt erg ongeloofwaar
dig. Er zouden namelijk door den Mont
Öenis troepenzendingen van Italië naar het
westelijk front zijn gegaan. Dit is om twee
redenen niet aan te nemen. Ten eerste ri
Italië niet met Duitschland in oorlog en ten
tweede zal het zijn troepen, met het oog op
wat In den Balkan straks gaat gebeuren,
wel thuishouden om die zoo noodig oost
waarts te kunnen zenden.
Bij den strijd aan het westelijk front zijn
volgens de „Petit Pariaien" ook twee En-
gelsche generaals gesneuveld n.l. Sir Thom
son Gapper en Thesigeh.
De correspondent van de „Times" meldde
Woensdag uit het Engelsche hoofdkwartier
De geallieerden zijn niet gelukkig wat heb
weer betreft. Maandag en Dinsdag regende
he(t 's middags hard en vandaag kregen wij
stortbuien met gewon© regens en een sner
penden wind ertusschen door. Het leek eer
Maart dan September. Dat weer is voor
belde partijen kwaad, maar het kwaadst voor
de aanvallers.,
Do Balkan.
Het voornaaimste nieuws van den Balkan
is het tolders in 'dit blad or genomen ultimatum!
vatjl Rusland aan Bulgarije. Zoo zullen we
cfnsi gpoedig weten, wat daar gebeuren gaat.
Rusland wenscht niet langer de onzeker
heid. Men gevoelt er eigenlijk reeds dat Bul
garije zich tegenover 'de entente zal stellen.
Een bewijs daarvoor is we), dat de Russische
credietins tellingen geen geld meer raar Bul
garije willen overmaken, maar liefst weet
men nu. waaraan zich te houden, vóór kalm
e1® Rustig alle voorbereidende, maatregelen
kunnen worden getroffen.
Met dd centrale mogendheden, zou vol-
getoö de geruchten Bulgarije reeds een nauw
keurige .overeenkomst hebben getroffen. De
hertog van Mecklenburg moet de laatste be
zwaren van koning Ferdinand hebben over
wonnen. Te Boekarest loorfc het gerucht, dat
Duitschland aan Bulgarije Macedonië heeft
beloofd, verder oud-Servië en Albanië, met
eeü uitgang naar de Adriatiscne Zee.
Ook rijk verdedigingsmiddelen beschik
baar gesteld voor de zeezijde. Er zrjn vier
dujkbooten afgestaan, die per spoor verzon
den ri)n 6n reeds te .Varna te water moeten
zijn gelaten.
Radoslawof heeft aan de leiders der agra
rische partij verklaard, dat Bulgarije tegen
over geen enkele oorlogvoerende partij ge
bonden fe. Veel geloof vinden deze woorden
niet en uit het antwoord aan Rusland zal
dit dpoedig genoeg blijken.
De Entente-mogend heden willen gewapend
optreden. Voor Servië verlangen ze te we
ten, .of het zich van de zuid- on oostzijde
Veilig kam gevoelen of niet. De „Echo de
Paris" verneemt, dat reeds Bulgaarse he sol-
date® over de Servische grens zijn geko
men. Ret doel zou zijn een incident uit te
lokken, jnjaar Servië zal hierop niet reagee-
rett.
Inmiddels zouden reeds Franschen en En-
gelSchen in Servië zijn aangekomen. Rus
land zou een landingscorps gereed hebben
voor de Bulgaarsche kust en ook Italië zou
liter hulp; verleenen. De geruchten duiken
ook weer óp, dat de Entente-machten te
Salonlhï gerand zijn. De Grieksche koning
zoeerstdaags naar Saloniki vertrekken,
waar volgens 'de „Frankf. Ztg." generaal
Hamilton met zy'n staf reeds is aangekomen
en eevneens 'n deel van den Franschen staf
aan de Dardanellen.
Dat de banü tusschen Griekenland en de
Entente-mogendheden oolrenger wordt, blijkt
weer uit het feit, dat de Grieken 30 millioen
franc voorschot op de mobilisatiekosten heb
ben ontvangen.
Aan Servië's noordgrens zouden meer,
Duitsche en Oostenrijksche troepen zijn
Saamgetrokken. Uit de berichten van de
slagvelden blijkt, dat de kleine aanvallen
geen succes hadden. 80.000 man moeten on
middellijk langs de grens liggen. Daarachter
bevinden zich meerdere legers, tot een totaal
van 500.000 man.
Jn Roemenië gelooft men op grond van de
vele gevallen van desertie, dat vele Bulga
ren zullen weigeren, tegen hun Slavische
broeders, de Russen te vechten.
Armeniërs naar de Ver. Staten.
De „Daily Chron." verneemt van een ge
zaghebbend persoon op hot gebied der vraag
stukken van het oosten, die via Sofia m-
liohtingen uit Konstantinopel ontvangen
heeft, dat door don Amerikaanechen gezant
te Konstantinopel, Henry Morgenthau, aan
de Porte het aanbod is gedaan om alle Ar
meniërs, die thans door de Turken uit hun
woonplaatsen verdreven zijn, naar Amerika
over te brengen. Van afschuw vervuld over
de vreeselijke moorden en wreedheden welke
met de verdrijving der. Armeniërs uit hun
woonplaatsen gepaard gingen aldus gaat
het bericht van de „Daily Chron." voort
en als gevolg van zijn onmacht om hen op
de gebruikelijke wijze to helpen, bood de
gezant aan zichzelf verantwoordelijk te stel
len voor een bedrag van één millioen dollars
en bovendien nog vier millioen dollars bij
andere personen in Amerika te doen verkrij
gen, ten einde deze gelden ten koste te
leggen aan het doen emigreeren der Arme
niërs naar Amerika. Of dit aanbod aanvaard
of van de hand gewezen is, is onbekend, doch
waarschijnlijk wordt het aanbod nog over
wogen.
BnvloecS van hei succes in hei
Westen op de werving in Engeland.
Do overwinningen \an de Franschen en
Engelschen in Frankrijk hebben, volgens de
Westminster Gazette, een uitstekenden in
vloed gehad op de aanwerving voor het Ie
ger. Sir John French's depêche had, zeide
een van de ververs te Londen, in achten
veertig uur meer uitgewerkt clan alle toe
spraken in het geheele land.
Do F aus en de Vrede,
Volgens de „Tribune" houden twee aan
zienlijke geestelijken, mgr. Saceheti-fc'-elviag-
gini en Migone sinds cenigo dagen in Zwti-
serland verblijf met een bijzondere zepding
betreffende een eventueele vredesbemidde
ling van den Paus.
Gewettigd wantrouwen.
Dc Parijsche correspondent van de „Tel."
schrijft, d.d. 22 September
Het „Journal de Gênève" begint rich
ongerucht te maken over cle, door, de Duit
sche pers verspreide geruchten, volgens
welke de F ran scire legers zich gereed ma
ken om, door Zwitserland heen, Duitsch
land binnen te vallen.
Niét dia/fc het blad iets gelooft van dit,
den Franschen toegeschreven, voornemen.
Maar het herinnert zich blijkbaar hoe, ei
ken keer, dat de Duitechers van plan wa
ren om zèlven deze of gene schending van
oorlogs- of volkenrecht tc begaan, zooals
daar zijn do inval in de onzijdige landen
Luxemburg cn België, het bombardeeren
van kerken, cathedralen c-n hospitalen, het
vergiftigen van bronnenhet gebruik van
stikbommen en vloeibare brandstoffen het
afmaken van gewonden en gevangenen,
.etc., etc., zij urbi et orbi aankondigden dat
hun tegenstanders, met néme de Fran
schen, gelijksoortige snoodheden hadden
gepleegd of van zins waren dit te doen.
Dezèlfde Duitsche pers, die de Zwitsers
nu zoo vriendelijk waarschuwt tegen do boo-
.zo plannen der geallieerden, heeft, zegt het
„Journal de Genève", verleden jaar, een
dergelijke manoeuvre uitgevoerd
„Toen was het om België te doen. Ieder
een wéét, sedert de verklaringen van den
Rijkskanselier, dat Duitschland er zelfs
niet aan gedacht zou hebben België's neu
traliteit te schenden, als het dc „zeker-
Eisoli drie weken.
iW. van S., te Katwijk-aan-Zee, wegens
wedersjannigheid tegen de politie aldaar,
tot veertien dagen gevangenisstraf. Eisch
drie weken.
Wederspaiiiiigkeid tc Katwijk-aan-Zee.
Hiervoor werd opgeroepen G. Sp. te Kat-
wijk-aan-Zee, die echter niet was versche
nen. Hem was ten laste gelegd, datshij op
Zaterdag 19 Juli, des nacht te ongeveer 12
uren, in staat van dronkenschap verkee-
rend, rich op de Voorstraat had verzet te
gen den inspecteur van politie Vooys, toen
deze hem vulde arresteeren.
Nadat deze inspecteur als getuige was
gehoord en zijn proces-verbaal had beves-
vestigd, eisch te de subsi-officier mr. Bij-
nen veertien dagen gevangenisstraf.
Diefstal van 10.50 te Leiden.
J. J. V., te Leiden, had zich moeten ver
antwoorden voor het feit, dat hij ten nadeele
van W. J. Romein, die evenals hjj in dienst
was bij! den heer Van .Waveren, brouwerij en
bier handel te Leiden.
Op den avond van 29 Juni, h^d Romein
rijn loon ontvangen in kleingeld, rolletjes
dubbeltjes en kwartjes.
Hij had dit geld in rijn overjas gedaan
en deze opgehangen in het schaftlokaal,
waarin zich ook beklaagde bevond. Hij moest
toen nog even uit en toen hij terugkwam
miste er een bedrag van f 10.50. Hij ging
toen aan het zoeken, waarbij beklaagde hem
nog hielp. Het geld kwam echter niet terug.
Romein had toen gezegd, dat als het geld
den volgenden morgen er niet weer was,
hij de politie met het geval in kennis zou
stellen, wat hij ook gedaan heeft.
Beklaagde was heden niet verschenen,
doch tegen hem werd verstek verleend.
Het eerst werd gehoord getuige Romein,
die Ihtefc bovenstaande bevestigde. Hij haa
nooit iets kwaad van V. vernomen. De ver
denking was echter zóó zwaar, dat hij nu
wol moest gelooven, dat deze hem dit geld
ontnomen had.
Mej. Holswilder, die aan den Heerensin-
glel een melksalon doet, kreeg juist dien
avond beklaagde in haar zaak om er klein
geld te wisselen, in het geheel voor f 15
ongeveer. Dit gebeurde echter wel meer
omdat het loon bij den heer Van W. meestal
in kleingeld wordt betaald.
Do reohercheur van politie, Lucasse, met
de zaak in kennis gesteld, had f15 onge
veer bij beklaagde in beslag genomen en be
klaagde, door de politie genoord, bekende
het geld te hebben genomen.
De officier, in aanmerking nemend, dat
beklaagde nog Oen blank strafregister heeft,
wilde nog geen gevangenisstraf vragen, doch
eischte een boete van 115 of 12 dagen
hechtenis.
Wederspamiigheid tegen de Politie
tc Wassenaar.
Daarvoor stond terecht G. L., 36-jarig
opperman te 's-Gravenhage, die onder
Wassenaar met een kameraad aan het
stroopen was geweest en, door de rijks
veldwachters Eshuis en Lakenveld aange
houden, zich tegen de mannen der wet
had verzet en vooral den veldwachter
Eshuis ernstig' letsel had toegebracht.
Beklaagde bekende, doch meende dat
de politiemannen het verzet hadden uitge
lokt.
Nadat de beide veldwachters waren ge
hoord, eischte het O. M. twee maanden
gevangenisstraf.
Mishandeling tc Rijusburg
of dc Gevolgen van een Schoolliedje.
In de bank der beschuldigden kwam nu
de 47-jarige tuinder G. van E., te Rijns-
burg, wien ten laste was gelegd, dat hij
de 12-jarige Cornelia Heemskerk zou heb
ben mishandeld door haar te slaan en tc
stompen.
Beklaagde zeid'e, dat het niet zoo erg was
geweest. Hij heeft het meisje alleen aan
gegrepen, al wil hij wel zeggen, dat hij geen
6choolmeestershandje heeft. Hij heeft 35 jaar
in do kluiten gewerkt en nu zijn de handen
hard. Zijn vrouw klaagt er ook wel eens oVer,
ais fiij haar aanpakt. Maar hij wordt in Rijns
burg ook geplaagd en getart door cle kinde
ren, öie hem geregeld uitschelden, vrat zrj
trouwens alle achtenswaardige mensehen in
Rijnsburg doen. Het is met de jeugd in Rijes-
burg treurig gesteld. De Christelijke school
viert dit jaar liaar 25-jarig bestaan, maar
de vluchten zijn niet bij-zonder, zegt beklaag
de. Hij is een leerling van de openbare
maar daar is hem altijd voorgehouden, an
dere en vooral oudere mensehen, niet uit
te schelden.
Het toeval wilde, dat in de school een
liedje leerde, -waarin de woorden „klokje,
klink", voorkomen en nu is klokje, £en
scheldnaam van de 'feimilie Van E. Zijn va
der en grootvader werden er mee gescholden
en hij ook, terwijl men rijn kinderen ook ai
Êiokje naroept. Nu gebeurde het op een
dag, dat eenige meisjes aan 't schooit-je-
SpeJen waren. Twee jongens, Van Delft en
,Van Kromhout, zouden volgens beklaagde,
toen zij hem zagen, de meisjes hebben ge
zegd: klokje klink! te zingen.
De meisjes gaven daaraan gevolg en toen
is beklaagde op de meisjes toegeloopen on
heeft inderdaad Cornelia Heemskerk aange
pakt, geknepen en geschud. Geslagen heeft
hf) haar niet.
Het meisje zeide, dat beklaagde haar org
pgn had gedaan. Tweo vrouwen, mej. D©
Haan en mej. Van Egmond, hadden h*t
geval gezien, doch konden ook niet ver
klaren, dat beklaagde het meisje opzettelijk
geslagen had, wel geknepen en gestomptl.
De president ried beklaagde om maar.
van zulke liedjes geen notitie meer te ne
men, dan zou het vanzelf wel uitslijten. Hij
moest maar eens naar de onderwijzers gaan."
Daarvan verwachte beklaagde geen heil. Dan
naar den burgemeester of de politie, meende
de president.
„De burgemeester is dood", verklaarde
beklaagde en de veldwachter is een derde
deel van het jaar ongesteld, wat natuurlijk
tot de bandeloosheid der jeugd medewerkt.
De officier herinnerde aan het spreek
woord: 's lands wjjs, 's lands eer. Het
schijnt nu eenmaal m Rijnsburg gewoonte
te zijn bijnamen te geven. Laat men ei-
niet zooveel notitie van nemen. Aan den
anderen kant acht hij de mishandeling niet
van zoo groote beteekenis, vandaar dat hij
slechts een boete van f5 vroeg, subs. 6
dagen hechtenis.
Beklaagde tond het wel wat veel, maar
dat hinderde x-set, want het Schoolbestuur
moest het toch betalen, want hij zal het
inhouden van zijn ©ontributde aan de
Ohr. school en de bijdrage voor de Unie
col leote.
De pre^sident di-cht dat het dan misschien
maar beter was, hem een gevangenisstraf
te geven.
Dat kon wel zijn, zeide beklaagde, rooat
hij berval zich rieefd in de clementie van
de rechtbank aan.
Zich tot de pers richtende, verzocht be
klaagde er niets van in de krant te zet
ten. Daarvoor was de zaak te „lollig"
"Wij meenden dat een „lollig" zaakje ook
wel eens tusschen al de ïechtbank-ernrt
door mocht en konden Taarom niet aan
het- verzoek voldoen.
Diefstal van Lood tc Leiden.
Daarvoor stond terecht de 43-jarige met
selaar M. L„ in dien tijd werkzaam aan
den bouw van het nieuwe gedeelte der
Kweekschool voor Zeevaart te Lei-den. Re-
klaagde ontkende. Hij had wel lood ver
kocht, doch dat- behoorde hem zelf toe.
Wat tegen beklaagde pleitte, was, dat
het in-beslag-genomen lood paste aan een
partij lood op het werk bij de Kweekschool,
wat de aannemer van het ^erk, J. den
Ouden, als getuige gehoord, be/vestigde.
Overigens kon hij niet zeggen of er lood
vian het werk vermirt werd. Metselaars, dne
hij vertrouwde, mogen er wel stukken af
nemen.
Vrouw Lotte, koopvrouw' te Leiden, had
vaD beklaagde stukken lood gekocht, wat
beklaagde erkende, d'och dit was zijn eigen
dom.
Nadat de rechercheur Van Es was ge
hoord, verblaarde de timmerman Bik, dat
beklaagde bij hem geweest- was en bad ge
vraagd een gced woordje voor hem bij
Dein Ouden to doen.
Het O. M. eischte zes weken gevangenis
straf.
Do verdediger, mr. N. Beckers, achtte
het ten laste gelegde niet bewezen en
eischte daarom vrijspraak of vermindering
van straf.
Uitspraak in a-1 deze zaken Maandag
11 October.
lippen zonder het to verbergen. Het was
het gericht van iemand, die do menschen
„doorzag, die het leven „doorzag die
veeleer do wereld haar gunsten afdwong
dan vroeg.
De tot in kleinigheden volgehouden keu
righeid en eenvoudige kostbaarheid van al-
led, wat hij droeg, van do parel in zijn das
afl tot aan het verlakt van zijn schoenen,
gaven den' wil te kennen om onverzettelijk
hot „beste" te vragen en dat te nemen.
D!at hem dit nu werd geweigerd door de
eenige vrouw, die bij ooit tc'; echtgenoote
had begeerd, bracht hem in verbijstering,
irriteerde hem, alsof hij voor een verschijn
sel stond, dat hij niet kon verklaren. Deze
ongewone tegenstand gaf dan ook aan den
toon, waarop hij tot haar sprak, iets onge
duldigs.
„Het is groote nonsens, zooals jij leeft
als een ziekenverpleegster van beroep".
„Het leven van een verpleegster van be
roep is geen onzin".
„Dat is het voor jou".
„Integendeelhet is voor mij, meer dan
Voor bijna ieder ander, de rechtvaardiging
yan mijn zijn in de wereld".
„Och kom! Laat ons daarover niet be
ginnen"..
„Ik wensch er niet over te beginnen.
Veel liever niet. Maar als u dat niet doet,
dan werpt gij den sleutel weg, die alles
omtrent mij verklaart".
„Heel goed", hernam hij - zakclijken
'toon, „laten we er dan over spreken, la
ten we do zaak eens goed bekijken: jij
Voelt je positie; toegestemd. BedeiiK, dat
ik' altijd heb gezegd, dat je dat niet zoudt
'gedaan hebben, als Gertrude Wayne er
niet ware geweest. De hedendaagsche we
reld heeft te veel gezond verstand cm ge
wicht aan zoo iets te hechten. Geloof me,
niemand denkt er aan dan jij zelf. Heeft
Lady Banchurch dat gedaan 1 Of een
van haar vrienden? Het is een ceetje
een heel klein beetjo een idee fixe bij
je geworden. En daar heb jij geen schuld
aan; da.t is de schuld van do vrouw, wier
ziel daarheen is gegaan, waar* zij, naar ik
hoop, bevrijd van de voorschriften van
het boek der etiquette".
„Zij meende het goed."
„O, ieder bankroetier, ieder knoeier en
onheilstoker meent het goed. Dat is hun
vrijbrief. Maar daarmee heb ik niets te
maken. Ik spreek over hetgeen zij deed.
Zij heeft je ingeprent, dat jij een loot
bent, gesproten uit een zaadkorrel, die
buiten den boomgaard is gewaaid. Jij denkt
dat. je dat feit kunt verbloemen door even
goede"vruchten te dragen als.de beste boom
binnen de omheining. Bijgevolg heb een
hulpbehoevenden blinden man den lieden
uit handen genomen, wier plicht het is voor
hem to zorgen en die dat ook heel goed
kunnen doen".
„Dat is de reden niet", verklaarde zij,
een kleur krijgend. „Mr. .yno en ik wo
nen samen, omdat wij aan elkaar gewend
zijn en in zeker opzicht heeft bij de
plaats van mijn vader ingenomen".
„OclV, komDat is nu alles wel heel
mooi, maar schuilt er niet diep in je ge
moed de gedachte, dat er op Ten wilden
boom, dio bekend is oni zijn goede vruch
ten, het allerbeste geënt kan worden?"
„Als dat zoo was begon zij, nog meer
blozend.
„Als dat zoo was, maakte je eenvoudig
een groot-en omweg, terwijl er een kortere
weg bestond. Ik ben in den boomgaard,,
Miriam. Alles wat je te doen hebt is: den
head" niet had gohaxl dat Frankrijk beslo
ten was dit te doen, en dat er, wat dit aan-
gaat, een overeenkomst was gesloten tus-
sohen Parijs en Brussel." De Fransche re
geering vertelde de beer Betkmann-
Hollweg den 4den Augustus heeft, wel
is waar, verklaard dat rij de neutraliteit
van België zou eerbiedigen zoolang haar te
genstander dit deed. Maar wij wéten dat
Frankrijk zioh tot den inval gereed hield.
En, overigens, kon Frankrijk wichten,
maar wij konden dit. niet."
De coïncidentie besluit het Zwitser-
scihe blad is merkwaardig„De Duit-
sobe pers neernt nu weer de moeite van ons
te waarschuwen dat Frankrijk van zins is
Zwitse.rlands onzijdigheid te schenden. En
wij wéten; bij ondervinding, dat, op dit ge
bied, D-udt-schland niét gewoon is rich den
pas te laten afsnijden. De redekunstige
voorzorgen (d<cr Duitsche pers) zijn dus ver
ontrustend genoeg."
Nieuwe Oostenrijksche en Hongaar-
sche oorlogsleening.
De Oostcn-rijksche commissie van toe-
richt op de staatsschulden heeft gisteren
met algemeene stemmen haar goedkeuring
gehecht aan de derde Oostenrijksohe oor
logsteen ktg in dien vorm van 5é procent
schatkistbons.
Ook Hongarije heeft besloten een nieuwe
leemang uit te geven.
-♦—O—»—»
De Duitsche Oostzeo-vloot.
De- „Corriere dela Sera" verneemt, uit
Parijs, dat de Duitsche vloot uit de Golf van 1
Riga naar Kiel is teruggekeerd, naar jnen
vermoedt, in verband met de talrijke Rus
sische en Engelsche duikbooten, die in de
Oostzee qpereereh.
Het ItaKiaansche opperbevel voor
leger en vloot.
De „Münchener Augsburger Abendztg."
verneemt uit particuliere bron, dat een ver
andering te wachten is in het ItaÜaaneohe
opperbevel.
Volgens het blad wordt in welingelichte
kringen uit de omgeving van den Italiahu-
schen gezant te Petrograd verkaard, dat ge
neraal Povia het opperbevel van het lta-
taliaansche leger binnenkort zal overnemen.
De „Frankf. Ztg." ontvangt uit Lugano be
ticht, dat ook in den Italiaanslchen marine
staf een verandering op til is, In plaats van
admiraal Thaon de Revels, zal admiraal Cu-
tinelli chef van den marinestaf worden. Men
verwacht, dat onder hem de vloot actiever
zal zijn clan thans. 1 1
Briefwisseling met krijgsgevangenen.
Opnieuw zijn te Sprottau twee meisjes,
thans resp. tot zes weken en twee maan
den gevangenisstraf veroordeeld omdat zij
in briefwisseling hebben gestaan met Rus
sische krijgsgevangenen.
Deze rechtbank bevestigde heden het
vonnis van. den Leidschen kantonrechter,
waarbij B. C. H., bioscoophouder te Lei
den, wegens overtreding der verordening
op het houd-en van lichtbeeld vertooningen
(het toelaten van oen bezoeker beneden 16
jaar) was veroordeeld tot ƒ0.50 subs, één
dag.
Do rechtbank nam niet aan het verweer
van beklaagde, dat een jongen, die choco
lade vei kocht, geen bezoeker was in den zin
dor ve rordening.
L. X v. d. K„ dienstbode bij den landbou
wer Westgeost onder Wassenaar, werd ter
zake van diefstal van 25 veroordeeld tot
14 dagen gevangenisstraf.
Eisch d-rie woken.
W. C, F., té Koudekerk, wegens diefstal
van een zinken bak, tot een boete van 10
of 10 dagen hechtenis,
Eisoh f 50 subs. 12 dagen.
Jee. B. te Leiden, wegens diefstal van
lood tot 3 of 3 d-ageit hechtenis.
Eisch f 10 of 10 dagen.
Abraham F., te Leiden, wegens weder-
spannighcid tegen de politie tot drie we
ken gevangenisstraf.
boomgaard in te wandelen met mij".
Er kwam oen warmer klank in rijn stem,
toen hij de slotnvoordc-n zei, cïie haar ge
voel van onbehagen nog vermeerderden.
Zij verschikte do theekopjes en bracht ze
in een onnoodig ordelijken toestand, voor
dat zij kon antwoorden.
„Er is een reden, waarom ik dat niet
zou kunnen", antwoordde zij, terwijl zij
don blik zijner scherpe oogen met een ba
rer dwalende blikken beantwoordde. „En
ik zou u die gezegd licbben, toen gij van
van het voorjaar dit onderwerp te berde
bracht: maar jo hebt bet mij niet ge
vraagd."
„Wel, wat is het'?"
„Ik kon je niet liefhebben."
Zij dwong zichzelf die woorden duide
lijk uit te sproken. Hij leun-do achterover
in zijn stoel, sloeg het eene been over het
andere en streek over zijn dunnen, kleur-
loozen knevel.
„Neen, ik vermoed, dat je diat niet kon",
zei hij bedaard, na over haar woorden te
hebben nagedacht.
„Zoodat mijn antwoord afdoende moet
wezen."
„Dat zie ik niet in. Liefde is slechts een
van de vele motieven voor een huwelijk en
niiet, naar ik het opvat, het voornaamste.
De' rechtbanken voor echtscheidingen zijp
bezaaid met scherven van huwelijken, uit
liefde ges-loten. Zij, die den toets van le
ven cn tijd doorstaan, zijn gewoonlijk die,
welke uit solider en waardiger beweegrede
nen gesloten worden."
„Dan weet ik niet, welke dat rijn."
„Ik zou je dat kunnen uitleggen, als je
mij dat veroorlooft. Wat liefde botreft
als die bepaald noodig is dan zou ik
daarvan voldoende voor twee in den huts
pot kunnen brengen, zooals men zegt. Ik
ben over de vijftig. Het is nooit bij mij op
gekomen, dat je van mij zou kunnen hou
den. Zooals je misschien van 'n ander hadt
kunnen houden
Maar voor zoover ik kan rien, is er
niemand andiers. Als er iemand was, zou
ik misschien niet volhouden".
Zij keek plotseling vastberaden op.
„Als er iemand anders was, zou u de zaak
dan daarmee als afgedaan beschouwen V'
„Mogelijk wel. Maar ik zou mij niet wil
len verbinden. Het zou er van afhangen".
„Dam zal ik het u zeggen, er is iemand
anders". Die woorden brachten zulk een
pijnlijken blos op haar wangen, dat zij zich
haastte ze nader uit te leggen. „Dat wil
zeggen, er had bunnen zijn".
„Ik bedoel, dat, ofschoon ik niet zeg, dat
ik oodt een man heb liefgehad, er oen
man was, dien ik zon liefgehad hebben, als
dat mogelijk ware geweest/'.
„En waarom was het niet- mogelijk?"
„Dat wil ik u liever niet vertellen. Het
is lang geleden. Hij ging heen en is nooit
teruggekomen'
Zij schudde haar hoofd. Zij trachtte zijn
blik met vastheid .te ontmoeten, mr r het
was alsof zij in een zoeklicht keek.
„Was je wat men noemtverloofd-?"
„O, neen". Haar verlegenheid nam toe.
„Er beeft nooit iets bestaan. Het is la ig
geleden. Ik wou u slechts te ken-nen geven,
dat, als ik iemand kon liefhebben, hij dat
dan zou zijn. En a-ls ik met u trouwde
en liij kwam terug
„Verwacht je hem terugV'
Het duurde lang voordat rij die vraag
beantwoordde. Zij zou die in 't geheel niet
beantwoord hebben, als rij niet gehoopt had
1 van hem af te komen.
Hij nam die verklaring koel op en ging
voort
„Waarom'? Wat doet jc donken, dat hij
zal terugkomen?"
„Ik heb daarvoor geen roden. Ik denk,
dat hij zal komen dat is alles".
„Waar is hij nu?"
„Ik heb daarvan niet het flauwste ver
moeden".
„HeeR hij je nooit geschreven
•„Nooit".
„En weet je niet w*i er van hem is ge
worden
„Niet in het minst".
„En toch verwacht jc hem terug?"
Zij knikt© toestemmend.
„Wacht je op hem?"
Weer moest zij zich rich vermannen, cm
hem in oogen te kijken, en haar antwoord
klonk moedig
„Dat doe ik".
Hij leunde nog altijd achterover in zijn
stoel en lachte niot luid, maar goed ge
luimd ea spottend.
„Is -dat al-les, wat tusschen ons staat
Tot haar verlichting zei hij niets meer
ofschoon zij teleurgesteld was, dat het ge
sprek op een wijze we d afgebroken, die
het mogelijk maakte, dat oit onderwerp
weer ter sprake werd gebracht. Toon hij
afscheid nam, hernieuwde zij haar poging
om voorgoed een eind aan dc /aak te ma-
ben.
„Ik weet, dat u mij dwaas vindt be
gon rij.
„Neen, niet dwaas, allee® romantisch"».
(Wordt vervolgd).
