Mesland en sie Sering.
Vragen en Antwoorden.
FEUILLETON.
Be wild© Olijf.
zeereis van den jeugdigen zeeman. Den
20sfcen Mei kwam men in New-York aan, en
na oen week tevergeefs voor graan ge
wacht te hebben, vertrok do „Noordd'ijk",
naar Galveston in Texas.
Hier werd een lading graan.aan boord
genomen maar boen bleek, dat het graan
voor Bordeaux bestemd was, weigerde de
bemanning om voor dezelfde gage te varen
en verlangde bet dubbele. Toon dit d'oor
den kapitein, op last der maatschappij, ge
weigerd werd, liet de bemanning zioh af
monsteren en vertrok de ,,Noor<idijk" met
een nieuwe bemanning. De 29 man der
„Noorddijk", waaronder voornoemde V.
K., vervoegde zich bij den Nederl. oonsul
te Galveston, met bet verzoek om overtocht
naar Nederland. Dit werd hun geweigerd,
omdat zij zelf verlangd hadden afgemon
sterd te worden. De bemanning is toen uit
elkaar gegaan, en do leden hebben succes
sievelijk plaatsing gevonden op verschillen
de schepen. Voor den 16-jarigen jongen is
het verblijf te Galveston, vooral toen de
ontvangen gage opgeteerd was, een heele
dobber geweest, en meer dan eens heeft
hij den nacht moeten doorbrengen, slapen
de op het strand. Yan allerledi baantjes
heeft hij er aan de hand gehad om aan den
kost te komen, zooals bijv. eenige dagen
kcllner spelen. Verder heeft hij dagen den
post van kajuitsjongen waargenomen op
eern kustsleephoot, maar toen de afwezigo
kajuitsjongen, wiens plaats hij had ingeno
men, ten tooneele verscheen, behoorde ook
dit baantje voor hem tot het verleden.
Na nog eemgen tijd in Galveston rond
gezworven te hebben, waar hij den mees-
ten steun van aldaar wonende Nederlan
ders genoot, vond hij eindelijk een sohip,
waarop hij zich liet aanmonsteren als
„messroomboy". Het was het Engelscho s.s.
„Charterswell", dat graan aan boord had
geconsigneerd aan de Fransohe regeering.
Hoewel hij zich aan hetzelfde gevaar bloot
stelde, dat hij zou geloopen hebben, als hij
op do „Noordelijk" gebleven was, nam hij
toch graag dienst op het Engelsehe schip,
daar hij een bijna 4 maal grootere gage
kreeg en trouwens om daar uit Galveston
weg te komen zo 1 hij zelfs met den „Vlie
genden Hollander" gevaren hebben
De plaats van bestemming was Le Ha
vre. Na in Newport News kolen ingeno
men to hebben stoomde men verder, toen,
28 dagen na het vertrek uit Galveston, de
„Oharterswell" in den grond geboord werd
door een Duitschen onderzeeër in do nabij
heid der Scilly Eilanden. Hiervan vertelt
V. K. het volgende
In het geheel kregen we een flink kwar
tier tijd om het schip to verlaten. Toen we
tegen 7 uur goed en wel een eind er ran
afgeroeid waren, doorboorden de Duifc-
eoliers liet schip met negen kogels. Spoe
dig was er van do heele schuit niets meer
te zien
Onze kapitein, die zag, hoe we naar de
plaats zaten te turen, waar ons schip in
do golven was verdwenen, beurde ons wat
op, gaf ons ieder een sigaret en vroeg, of
wo niet een mopje met hem wilden zingen.
Dat deden we dan-ook, want merken lie
ten wo den Duitschers er niets van, dat
we danig het land hadden.
Toen we weg wilden roeien, werden we
nog door de duikboot gepraaid. Zo vroegen
aan den kapitein, of ze ons soms een eind
op sleeptouw zouden nemen, maar kalm
wees onze kapitein deze beleefdheid van
de hand met een krachtig „No!", dat door
do matrozen herhaald werd, en hierop be
gonnen wo naar do 80 K.M. verafgelegen
kust te roeien. In onze boot bevonden zioh
de kapitein meegerekend, 13 mando an
dere 11 bevonden zioh in een andere boot.
Togen half één zagen we oen Noorsch schip,
we heschen de Engelscho vlag, maar wer
den niet opgemerkt. Omstreeks 3 uur ont
moette we oen Fransoh schip, dat een
Fransche mijnen!egger bleek te zijn, die
ons opnam en waar we goed werden ont
vangen. De mijnoöJlegger werd tegen acht
uur gepraaid door oen Nederlandsch schip,
dat 30 overlevenden van een getorpedeer
de Belgische tankboot aan boord bracht.
Tusschen 5 en C» uur kwamen we den vol
genden morgen to Brest aan, waar wo zeer
goed worden ontvangen. Dë kapitein ging
naar den Engelsohen consul en het gevolg
van dit bezoek was o.a., dat we 'e middags
naar een kleedingmagazijn gingen, waar
ieder van cms verstrekt werd, wat hij noo
dig had.
In Brest vertoefden we tot 'den volgenden
dag 6 uur, toen we naar St. Mala gingon,
waar we weer een dag gebleven zijn. Daar
kwamen we op het Engelsohe s.s. „Vera"
en vertrokken naar Southampton. Hier
gingen we uit elkander. Sommigen moesten
naar Oardiff, anderen weer ik weet niet
waar naar toe. Ik zelf moest naar Londen
en kreeg oen brief mee voor het „Seamen's
Home" aldaar. Den volgenden dag moest
ik naar den Nederlandschen oonsul, waar
mij een paspoort verstrekt werd en toen
naar het „Permit Office", waar ik alles,
wat me overkomen was, haarfijn; moeefc
navertellen. Daar kreeg ik mijn gage uit
betaald, werd naar Tilbury gestuurd, en
hier ging ik op de „Batavier IV" scheep
naar Rotterdam. Dinsdag kwam ik om 4
uur te Rotterdam aan en landde te midder
nacht in de ouderlijke woning aan, waar
ik den boelen pacht door heb moeten ver
tellen van mijn eerste zeereis".
Op de vraag, of hij er nog aan denkt, om
weer te gaan varen, zoolang do oorlog
duurt, antwoordde hij„Natuurlijk, wat
diaclib u dan Zeker ga ik weer varen en
wel zoo gauw mogelijk. Jammer, dat al
mijn spulion in de pekel liggen
Het is te hopen, dat zijn tweede reds
dan wat mmdteg avontuurlijk is
(„Hbld.").
DE NEDERL. AMBULANCE NAAR,
FRANKRIJK.
Men verzoekt te. melden, dat de Neder-
landsehe ambulance, die per „Batavier
III" naar Frankrijk vertrokken, goed te
H&vre is aangekomen.
ACADEMIENIEUWS.
Leiden. Geslaagd is voor het arts
examen, eerste gedeelte*, de heer H. I..
Levie, en bevorderd tot arts de heer D. G.
Gohen Tervaert.
Delft: Aan de Technische Hoogeschool
zijn geslaagd voor het prop. examen voor
werktuigkundig-ingenieur de heeren: 0.
Blankeyoort, J. Bos Azn., B. W. A. Bijvoet,
P. K. J. Leendertz en P. J. Chr. van de Loo;
voor electrotechnisch-ingonienr de heeren J.
Goudriaan, F. C. A. Th. Michielsen en V'.
Chr. M. J. Snijders1.
LIJST VAN ONBESTELBARE BRIEVEN
EN BRIEFKAARTEN, WAARVAN DE AFZENDERS
ONBEKEND ZIJN.
(Terugontvangen in de le helft der maand Sept.)
Binnenland. Brieven: Alg. Adv. Bur.
Eouma Co., Amsterdam. P. Anders, Den Haag.
Butsolx Am. Tabaee Co., Botterdam. E.
Bruins, Velsen. Mgvr. N. v. Dorsten, Leiden.
Mej. Essen, Rotterdam. Mr. E. J. Evorwijn
Lange, Hilversum. I. do'Graaf, Eindhoven.
Grothendorat, Amsterdam Mej. Hoogerliuia,
Botterdam. Letter A. W., Kiosk, Amsterdam.
Mevr, Konings, .Leiden. Konings, Botterdam.
J. Kroon, Voor^Dut. Redactie v. d. Graf.
Weekblad, Amsterdam. Mej. Buys, Leiden.
TJnitas Chocolade Fabriek, Botterdam. Mej.
Wassenaar, Katwijk nan den Rijn. G. 0. 0.
Wiggers v. Kerohem, zonder pl. v. best. Eén
zonder adres.
Briefkaarten: Mej. H. Alberts.
Utrecht. J. Boon, Delft. Mej. N. v. d. Burg,
Utreoht. Mej. M. Cornen,. Oegstgeest. Mej.
Dekkers, Grave. Mej. J. Dop, Amsterdam.
J. W. Eshuiz, Utrecht. Mej. 1L Evers, Heorovcen.
Goldschmidt, Nijmegen. P. Hcmerik, Weert.
Moj. Hoogervorst, Oudshoorn. Frau Kiithe
Riesonfeld, Leiden. M. Kraffels, Den Haag.
Lada, Leiden. 0. v. d. Lee, Amsterdam.
Mej. H. B. Middendorlf, Amsterdam. M. E,
Muller, Arnhem. N. N., Den Haag (3 stuks).
Dames 0. D. Niessink. zonder pl. v. best.
B. Pansier, Tiel. 0. v. d. Plas, zonder pl. v.
bost. B. A. Roorda, Den Helder. P. J. Schrage,
Amsterdam. Mej. A. Vcrztjdcn, Amsterdam.
Mevr. v. Vollcnhoven, Zandvoort. 0. v. d. Wint,
Leidon. Moj. Wouters, Warmond. Vier stuks
zonder adres.
Buitenland. Briovoni P. J. Groenendijk,
Berlin. Mr. B. y. d. Schoot, Harrogate.
Briefkaarten: FI. Manta BIschoff,
Manster.
NOTA. Aan do afzenders wordt aanbevolen,
hun adres op de stukken to vermelden, opdat deze
bJJ onbestolbaarheid aan hen kunnen worden
teruggegeven.
FAILLISSEMENTEN.
A. van den Doe1, boter- en kaashandelaar,
Rotterdam.
C. Bakker, schilders knecht, Rotterdam.
Geëindigd zijn de faillissementen van A.
Elferink, vroeger winkelier te SasBenheim,
en B. Littooy, manufacturier te Waddinx-
veeiL
F. Ytsma, koopman, te Workum.
J. H. Prangers, te 's-Gravenhago.
0. Verhoeff, koopman, te 's-G ravemkagc.
Vraag: Bestaat er een cursus (mon
deling of schriftelijk) tot ppleiding van
klerk bij de Posterijen en Te^gvafie in
Nederlandsch-Indié Bij wien kan ik in
lichtingen bekomen Welke vakken om
vat het examen?
AntwoordHier ter stede is thans
gevestigd een school tot opleiding voor
commies bij den Post-, Telegraaf- en Te
lefoondienst in Ned.-Indië. Wendt u om
inlichtingen tot den directeur dezer in
richting, den heer Bitter, alhier.
Vraag: Ik zou graag appelen widen
drogen, zure on zoete. Zou u me ook
kunnen zeggen, hoe ik dit doen moet en
hoe ik ze moet bewaren? Welke soorten
zijn er het beste geschikt voor
Antwoord: De appelen in vieren
snijden, van de klokhuizen ontdoen en
naar verkiezing al of niet schillen. Go el
afwasschen, daarna laten uitdruipen on
vervo^ons laten drogen bij 'een bakker op
den oven. Als de vruchten geheel droog
zijn, kunnen ze in bussen langen tijd blij
ven bewaard. Alle appelsoorten kunt u
er voor gebruikende beste on smake
lijkste soorten zijn natuurlijk in het ge
bruik te verkiezen.
V raag: Wilt u zoo goed zijn mij me
de te deel en hoe ik andijvie moet inma
ken
Antwoord: De bossen andijvie, na
ze goed te hebben gewasschen, eerst wat
opkoken om ze wat to laten slinken, koud
laten worden en daarna laagsgewijs in een
Keulschen pot doen en tusschen elke laag
wat zout. Men gebruikt op 100 stronken
1.5 K.G. zout. De andijvie wordt stevig
ingedrukt, een ""oek er overgelegd, die aan
alle kanten moet worden ingestopt. Daar
op een plankje met een zwaren steen er
op om te drukken. Vcoral moet men een
doek over alles heenleggen om het inval
len van stof te voorkomen. Zindelijkheid
bij de bereiding is noodig. Bewaren op
een frissche, luchtige plaats.
V raag: Waarom wordt het Steen-
schuur tegenwoordig voor algemeene klee-
denklopperij gebruikt? Betalen die be
woners soms geen belasting? Waarom
kunnen de kleeden onder andere van
een bewoonster van de Breestraat
niet op de Breestraat g*eklopt w'orde
Zeker omdat haar huis dan te veel met
stof wordt, beter is het de bewoners en
wandelaars van het Steenschuur dat te
geven. Vroeger mocht er geen matje op
de leuning vain de brug hangen, maar
daar kijkt tegenwoordig de politie niet
naar. Maar het wordt er nu een aardige
babbelplaats, laat de gemeente er nu ook
banken plaatsen.
Antwoord: U bent, gelooven wij,
bij het opstellen uwer vraag niet in uw
humeur geweest. In den tijd, dat het
kleedenkloppen is toegestaan, kan men
het doen waar men wil. Dat de bewoners
aan de Breestraat nabij het Steenschuur
daar heen gaan, zal wel komon, omdat
het daar vooral aan den waterkant rusti
ger is. En wat het neerhangen van een
matje of kleedje op de brugleuning be
treft, de politie zal daarvoor haar instruc
ties wel hebben. Veel zal het niet voor
komen. U moet, wat het plaatsen van
banken betreft, maar eens een verzoek
richten tot den gemeenteraad (op zegel
natuurlijk). Het denkbeeld is zoo geestig
geworden, dat de Raad het stellig aan
vaardt.
Vraag: Nu eerstdaags de oude H.
B.-S. leeg komt, zou het nu niet een mooie
gelegenheid zijn om de tweede k'asse school
weer in haar oude doen te herstellen Of
moet al weer de middenstand, zooals altijd,
het langst lijden Mij dunkt, die stand
heeft het juist noodig de vereischte les
uren te krijgen, waaraan nu nogal wat
ontbreekt. Zij :,och kunnen gewoonlijk
door privaatles niet aanvullen wat de
leerling te kort komt.
Antwoord: De oude H. B.-S. komt
niet leeg. De z.g. „post-school" is er nu
in gevestigd, alsmede, zooa-ls vroeger, de
school van Mathesis. Wij vernemen, 'dat*
er eerstdaags nog weer twee lagere scho
len vrij komen, waardoor ook do leerlin
gen der tweede klasse seholon gelegenheid
krijgen meer geregelJ onderwijs te ont
vangen.
V raag: Zou u s.v.p. een middel kun
nen zeggen tegen zweetvoeten daar ik
telkens mijn voeten doorloop?
Antwoord: Er wordt in de meeste
apotheken en cl.ogistwinkels een poeder
tegen zweetvoeten verkocht, waarvan som
migen goede resultaten zegg'en te hebben
verkregen. Voor menschen, die met
zweetvoeten behept zijn is het aan te be
velen de voeten geregeld te waaschen,
schoone zacht wollen kousen te dragen en
lage schoenen.
Vraag: Is het houden van behendig-
heidswedstrjjden strafbaar?
Antwoord: Loterijen, waarbij de deel
nemers invloed kunnen uitoefenen op den
uit-slag, zijn niet bij de wet verboden. Dit
neemt niet weg, dat men het u door een
proces-verhaal toch wel lastig kan maken,
al zoudt u worden vrijgesproken. Wij ne
men met dit antwoord dus geen verant
woordelijkheid op ons.
Vraag: Ik heb c-en zoon, die bijna 5
maanden op 'zee heeft gevaren, op een vraeht-
hoot, en daar hij nu weggeloopen is, op
een Enge'sche boot, heeft hij haast nog
geen geld gehad, ook niets naar huis toe
gestuurd. Zou hij nu al dien tijd voor niets
gewerkt hebben, of zou er-nu g en middel
op wezen, om dat geld te krijgen, want ik'
heb 't ook hard nooclig, en hij is nog minder
jarig. Zelf kan hij er niets aan doen,
want hij is op het oogenbiik in Montevideo'.
Antwoord: Wegloopen is altijd een
slecht iels. Wij weten natuurlijk niet hoe
de Vork in den eteel zit, of uw zoon door
weg te loopen zgn salaris verbeurd heeft.
Vraagt u )dat 'eens, of laat u het dcoiVemancl
informeeren bij de Teederij, waafnoe het
schip behoort. Dan weet u ook of zijn
Salaris is uitbetaald.
Vraag: Daar er met verhuren niet over
vacantiedagen is gesproken, heb ik er nu
toch recht op; zoo ja, op hoeveel dagen?
Antwoord: U 6chrijft niet waartoe n
zich' verhuurd heeft. Dat doet er veel toe.
Is er niet over gesproken, dan heeft u
ook geen recht,
V raag: Zou u mij een mi-irfdel kunnen
noemen om watervlekken t/> verwijderen
uit een blauwgroene zijden blouse?
Antwoord: Met water, dat slechts
handwarm is, waarin een stukje Marseille
ze ep is opgelost, voorzichtig uitwrijven.
Vraag: Kunt u mij s.v.p. ook zegg'en
hoeveel procent het „Nieuws van den Dag"
uitgekeerd heeft over 1911?
Antwoord: 20 pCt.
Vraag: Zou u kunnen zeggen hoe ik
Moerbeziën op brandewijn ini moet maken
Antwoord: De bessen goed afwas
schen in een flesoh doen en daarop de bran
dewijn gieten, zoodot do drank boven de
bossen staat. Met kandijgruis maakt u -don
drank het best zoet. Dit doet g'o naar ver-
kiozing. Na oen paar weken kunt u de in
gemaakte vruohten gebruiken. Niet te veel
tegelijk e. r. p.
V raag: Hoeveel procent successierech
ten wordien er geheven van een nalaten
schap beneden de f 10.000 (voor neven en
nichten)
Antwoord: Dat kunnen wij met de
l enkele gegevens dor vraag naeè precies
zeggen. De thans geldende wet ecihepb
zooveel bijzondere regels, dat men feitelijk
elk geval op zichzelf moet beschouwen. Wij
weten niet of geërfd wordt bij testamentair
re beschikking, hoeveel er kunnen erven,
en niet het bepaalde bedrag.
Reken maar 10 pCt. dan zal u niet ver
van do waarheid zijn.
Vraag: Kunt u mij ook zeggen, of hier
in Leiden een cursus gegeven wordt in het
maohi neschrij venen waar ik mij vervoe
gen moet?
Antwoord: In de school van „Ken
nis is Macht". U moet u vervoegen bij den
directeur den heer De Hondt
De directeur os te spreken des avonds
van acht tot tien uur aan de school, die tij
dens de mobilisatie gevestigd is in het
Gymnasium, Doezastraat.
HET BROODVRAAGSTUK.
Door den Minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel, is de volgende circulaire
tot de Burgemeesters gericht:
Naar aanleiding van gehouden controle
op de naleving van de in verschillende ge
meenten getroffen regeling met betrekking
tot de verstrekking van goedkoop ongebuild
tarwebrood, is mij het volgende gebleken.
De tijdvakken, gedurende welke de uitge
reikte broodkaarten loopen, zftn bijna in
elke gemeente verschillend. Het gevolg hier
van is, dat bijna elke gemeente de moeilijk
heid ondervindt over een afgeloopen tijdvak
een juiste controle uit te oefenen over de
aan de bakkers in de gemeente verstrekte
hoeveelheid meel, omdat veelal de gegevens:
van aangrenzende gemeenten ontbreken, en,
zoo zij al zijn ingekomen, deze gegevens
over andere tijdvakken loopen.
Aangezien het controle uitoefenen op de
verstrekte hoeveelheden meel in verband met
de verbakken en verantwoorde kilogram
men Ijrood, een zeer belangrijk deel uit
maakt van de broodregeling, komt het mij
bij nadere overweging noodzakelijk voor dat
voor alle gemeenten voor de broodkaarten
dezelfde tijdvakken gelden.
Mitsdien heb ik de eer u beleefd te ver
zoeken, het daarheen te leiden, dat met 1
November a.s. .een nieuw tijdvak voor 4e
broodkaarten begint en vervolgens telkens
kaarten worden uitgereikt voor den duur
van een kalendermaand, welke kaarten tel
kenmale de laatste van elke maand vervallen.
Wordt dan tevens zorg gedragen, dat uiter
lijk na verloop van 14 dagen de gegevens
aan aangrenzende gemeenten worden ver
strekt, dan zal de maatregel zonder twijfel
het uitoefenen uwerzijds van de bovenge
noemde controle ten goede komen.
Het uitreiken van kaarten vóór 1 Novem
ber a.s. moet dan uiteraard zoo geregeld
worden, dat de vervaldag van de laatst uit
gereikte kaart op 30 October valt
Aangezien nog een tijdruimte van ander
halve maand vóór 1 November beschikbaar
is, vertrouw ik dat de nieuwe regeling in
elke gemeente zonder bezwaar zal kunnen
worden voorbereid.
PATRIMONIUM EN DE REGEERING S-
MAATREGELEN.
Hefc bestuur van Patrimonium hoeft, naar
het orgaan van dien bond meldt, een com-
misio benoemd, welke zal hebben te onder
zoeken, wat in de verschillende deelcn des
land door de gemeentebestuur werd ge-
dOan ter uitvoering van door do regeering
getroffen maatregelen. Nagegaan zal ver-
dor moeten worden in hoeverre de geno
men maatregelen ook na de crisis als bruik
bare mddcöelen en als niet in strijd met de
anti-rev. beginselen tot verbetering van de
sociale toestanden aanvaard zouden kun
nen worden.
Als leden der commissie werden aangewe
zen cle heeren J. Douw es, J. Huizinga, K.
A. Grondijs, P. Ouworkerk en C. S me enk.
VERONTSCHULDIGINGEN V.VN
DUITSOHLANP.
Wij vernemen, dat do Duitsoho regee-
rdng aan de Nederlands oho haar veront
schuldigingen heeft aangeboden wegens
op 2 Augustus onopzettelijk vliegen van een
Duitsoh vliegtuig boven Nederlandsoh ter
ritoriaal water en do kust van Zeeuwsoh-
Vlaanderen. Het nevelachtig© weer is de
oorzaak gewoest, dat de bestuurder van het
vliegtuig niet heeft bemerkt, dat hij zioh
boven Nederlandsoh territoriale watoren
bevond.
AVONTUUR VAN EEN NEPER-
LANDSCH ZEEMAN.
To Maastricht is na een vrij avontuurlij
ke reis in de ouderlijke woning terugge
keerd de nauwelijks 16-jarigo V. K. Zelf
vertelt hij over zijn lotgevallen het volgen
de. dat "^e in „De Tijd" vinden
Hij werd aangemonsterd als lichtmatroos
op het s.9. „Noordelijk", dat 15 Mei 1.1. uit
Rotterdam vertrok naar New-York, om al
daar graan in te nemen. Dit was do eersto
C: Roman naar het Engelsoh.
(Nadruk Verboden).
1G)
„Goede God!" mompelde hij binnens
monds.. „nu weet ik het...... het is mijn
schuld niethefc is do hunneZij heb
ben mij in d-ezen toestand gebrachtZij
hebben mij dit bedriegen, dit listig zijn en
kruipen opgelegd. Dezen uitweg heb ik
niet gezochtzij hebben mij dien aangewe
zen. Zij hebben de verantwoordelijkheid
van mij genomen. Als zij mij van mijn rech
ten ontnemen, ontheffen zij mij van mijn
plichten. Zij hebben mij gedreven, waar
recht en onrecht niet meer voor mij be
staanZij hebben mij uit hun Georden
de Maatschappij geworpen en ik moest
gaanNu ben ik vrijEn il: zal pro-
Eiteeron van mijn vrijheid."
Opgewonden door de zo ontdekkingen,
doorkliefde hij weer het water. Hij herin
nerde zich, dat hij iets dergelijks had ge
zegd op dien avond van zijn onderhoud
met Waynemaar hij had eerst nu de be-
teekenis er van begrepen. Het was het vrij
maken van zijn geweten. Welke moeilijk
heden hij ook van buiten af mocht onder
vinden, innerlijke bezwaren zouden hem
niot belemmeren. Hij was daarvan ver
lost; zij waren van hem genomen. Daar
niemand eenige verplichting jegens hem
had, had hij geen verplichting jegens an
deren. Als hij de menschen moest bedrie
gen, was dat hun schuld. Hij moest van
het verminkte bestaam, dot men hem" bad
gelaten, maken wat hij kon. Achting voor
zichzelf zou leiden tot gehoorzaamheid
aan de algemeene wetten van waarheid
en eerlijkheidmaar verder behoefde hij
nooit belangen van anderen boven de zijne,
te. stellen. Van die noodzakelijkheid was
hij van te voren ontheven. In do sfeer,
waarin hij zijn innerlijk leven zou door
brengen, zou niemand wonen dan hijzelf.
Men had hem geworpen uit die wereld,
waar mannen en vrouwen verbonden wa
ren door banden van liefde en medelijden
en wederzijdsohc verplichting hadden, en
hem geduwd in een geestelijke hel, waar
geen van al die dingen voorkwamen. Het
was niet meer dan billijk, dat hij van zulke
voordeelen, als zijn lot hem veroorloofde,
partij t-rofc.
Met een zekere geestvervoering greep Inj
deze stelling als zijn levensregel aan. En
nu keek hij op en zag plotseling den dage
raad. Die was ongemerkt gekomen en
sloopals een grijs, nevelig lioht over dc
toppen der heuvelen van den Vermont; de
hoogste punten kwamen flauw zichtbaar
uit de duisternis te voorschijn als de gees
ten van even zoovele reuzen. Over een der
hoog© toppen der Adi ron-daoks gleed hefc
eerste schijnsel van den naderenden dag,
terwijl dc lagere reeks één reusachtige sil
houette bleef onder de merkbaar verblee-
kende sterren. Over Canada hing de sluier
nog neermaar hij meende, dat de duister
nis minder dicht werd.
Toen kwam er, terwijl hij lango ecai mot
bosch begroeide landpunt roeide, een sla
perig getjilp uit een kleinen, roseaohtig
gelen snavel, die amper uit zijn opgevou
wen vleugels was te voorschijngekom-en
gevolgd door ander getjilp en nog ander,
totdat die lucht boven bedde oevers trilde
van dat klagend geluid, half treurzang
voor de vluchtende duisternis, half wel
komstlied aan de zon, als de lofzang van
een koor van kinderen, opgestaan om bij
de vroegmis te ringen, maar nog droomo-
rig.
Ford's slag was nu zachter, alsof hij
bang was dat dommelig gekwinkeleer te
verstorendoch toen later kreken en ka
pen uit de grijze schemering opdoken eü
nog later een saffraankleurig schijnsel ver
scheen boven de toppen in hefc Oosten, be
greep hij, dat het tijd werd een schuilplaats
voor het daglicht te zoeken'.
Het saffraankleurig schijnsel weiü vuur
hefc vuur verlichtte een ronerocden', violet-
ten hemel. Maar terwijl hefc meer als eon
metalen spiegel voor de sterren wiaa ge
weest, kabbelde en glansde het met tinten
van paarlemoer. Hij wist, dat de zon moest
zijn op de helling aan gene zijde van de
Green Mountains, daar de voorkant, dien rij
hem toekeerden, in dichte schaduw lag,
evenals hefc onverlichte gedeelte van do
maan. Aan den westelijken oever verrezen
de Adirondacks zoo dauwachtig frisah uit 't
nachtelijk bad, alsof zij pas waren gescha
pen.
Maar de zon stond werkelijk aan den
hemel, toen hij bemerkte, dat hij niet lan
ger het meer voor zich alleen had Uit een
dorp, dat in een baai lag verscholen, kwam
een roeiboot op het open meer een vis-
schor, dio uitging op de morgenvangst.
ForéJ kon zioh gemakkelijk op vooraohti-
gen afstand houden, maar het samenzijn
met dien man gaf hem een gevoel van on
behagen, dat niet verdween voordat de
eerste stoomboot uit noordelijke richting
nader de. Hij vestigde vervolgens zijn aan
dacht op een klein eilandije, twee of drie
mijlen voor hem uit. Er stonden hoornen
op en waarschijnlijk waren er ook varens
en gras. Kij roeide er heen, en kwam op
een weinig bezocht gedeelte van het meer,
waar de oevers met bosoh waren begroeid.
Weilanden en volden met rijpend gropn
gaven op de meest verwijderde hellingon
van den Vermont het dichtst bij zijnd toe
ken van leven. Overal om hem heen was
stilte en eenzaamheid, met de prachtige,
opwekkende schoonheid van den nieuw ver
rezen dag.
Nadat hij met verstijfde ledematen was
geland, trok hij de kano op een soort zand
bank, waarover forsche oude struiken, vlier
en berken, door de noordenwinden geteis
terd, zich vriendelijk beschermend heenbo-
gen. Hier sou hij zich kunnen uitstrekken
tusschen de hooge varens en laag groeien
de blauwbcsstruiken, en even afgezonderd
en veilig zijn als hij ooit in de gevangenis
was geweest.
Hongerig en dorstig als hij was, at en
dronk hij en raadpleegde onderwijl de
kaart, om bij bonodoring vast te stellen!
waar hij rich bevond. Hij keek op zijn klein
horloge en wond het op, en bladerde in het
spoorboekje ,dat hij er bij vond.
Hierbij kwam hem het beeld van het meis
je voor den geest, dat hem van al dezo nut-
tigo hulpmiddelen voor zijn vlucht had
voorzien. Bij gebrek a-an een anderen naam
noemde hij haar de Wilde Olijf, terwijl hij
er aan dacht, dat zij, evenals hijzelf, weer
verlangde, geënt te worden op den goeder,
olijfboom van de Geordende Maatschappij.
Met eenige schaamte bemerkte hij, dat hij
nauwelijks dien nacht aan haar had go-
docht, en hij verbaasde er rich over, dat er
nog geen twaalf uren waren verstreken,
einds zij hem gekust en op reds gezonden
had.k Voor hem was de kloof tusschen toen
en nu zoo groot en diep, dat het even goed
twaalf weken of twaalf maanden of twaalf
jaren konden geweest zijn. In dien nacht
was er een nieuw wezen geboren, had er
een zielsverhuizing plaats gehaddie nacht
was met geen tijd te meten en wierp al
het-voorafgaande in de nevelen vain voor
geboorte! ijke tijden.
Deze gedachten gingen door zijn hoofd,
terwijl hij een hoofdkussen maakte van
zijn wit flanellen, jas, en daar boven do
varens ine^ndraadde als een beschutting te
gen de vliegen. Toen hij dit had gedaan,
bleef hij peinzend staan.
„Ben ik werkelijk een nieuw wezen ge
worden?" vroeg hij zichzelf af.
In zijn uiterlijke omstandigheden was
veel, dat deze fantasie voockel kon geven,
terwijl zijn innerlijk bewustzijn er toe neig
de geloovig te zijn. Er was niets van Nox-
rie Ford overgebleven dan zijn vlecsóh en
beenderen het minst duurzaam gedeelte
van oen persoonlijkheid. Norrie Ford was
weg niet dood, maar weg vernietigd,
te niet gedaan, uit hefc leven gestooten door
do Geordende Maatschappij. In zijn plaats
had de nacht van overgang een ander op
geroepen.
„Maar wieWie ben ik?... Wat bon
ik?"
Bovenal ccheen er een naam i oodig te
zijn, om een persoon te zijn. En na ward
weer hetzelfde gevoel bij hem opgewekt
voor de Wilde Olijf het meisje in dc hut
in het woud.
(Wordt vervolgd).
