N«. 17030
Vrijdag 3 September,
Tweede XAladL fl». 1915.
Binnenland.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Be wilde ©lijf.
De directie der H. IJ. S.-M. beeft
afwijzend beschikt op een door bemiddeling
der groepsverbegenwoordiging tot haar
gericht verzoek, om het geheele personeel
een wekelijkschen rustdag te geven. De
uitgaven zouden hierdoor met meer dan
eon half millioen gulden per jaar verhoogd
worden.
Een request, geteekend door een aan
tal Amsterdamsche firma's, is gezonden
aan den Minister van Waterstaat, den Mi
nister van Koloniën en den Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel. In dit
request wordt o.a. te kennen gegeven,
dat de onderteekenaars, allen belang heb
bende bij een gemakkelijke verzending van
postpakketten naar onze Koloniën, voor
namelijk naar Ned. Oost-Indië, dringend
verzoeken, de vroegere, eenvoudige ver-
zendingswijze te doen invoeren.
Waar reeds vroeger blijken gegeven zijn,
dat Nederland en zijn koloniën als één
zijn te beschouwen, was het wenschelijk,
dat het vervoer van postpaketten niet te
lijden had door Se lastige en kostbare for
maliteiten, die tegenwoordig vereischb
worden.
Veel pakketten zijn van een weinig kost
baren inhoud en dienen dikwijls alleen tot
bemonstering.
Indien de onkosten van zulk een pakket,
wat dikwijls gebeurt, aanzienlijk grooter
zijn dan de waarde van de goederen, en
zelfs eenige malen die waarde overtreffen,
is het duidelijk, dat wij in onze eigen ko
loniën de concurrentie, met name tegen
Japan cn Amerika, niet zullen kunnen vol
houden, en daarom onze met veel moeite
verkregen relaties zullen moeten prijsge
ven.
Hedenen, waarom zij beleefd aandringen
op het weder invoeren van billijker en
eenvoudiger behandeling voor het vervoer
van postpakketten naar onze Koloniën.
H.M. de Koningin-Moeder heeft giste
ren een bezoek gebracht aan de Weeain-
richting te Neerbosch en aan de „Dekkera-
wald"-stichting te Groesbeek.
Aan het station te Nijmegen was bij aan
komst to circa 12 uren een groote menigte
Tegenwoordig.
jQ. M. was vergezeld van haar kamerheer
//ir. Van Tets van Goudriaan en oen hof
dame,^ on werd aan hot station verwelkomd
door jhr. S. M. S. de Ranitz. Onmiddellijk
werd per auto naar de Wcesinrichting ge
reden. De directeur, ds. Schrijver, verwel
komde H. M. en geleidde het gezelschap
naar de ontvangkamer, waar het voltallige
bestuur en mevr. Schrijver aanwezig waren.
Do voorzitter van het bostuur, dT. Fijnac-
ker Hordijk, voerde nu het woord.
Kort daarna nam de wandeling over het
Weezendorp een aanvang. In de weezenkapel
gaf het zangkoor der Wecsinrichting enkele
liederen ten beste. AI9 'n bijzond-erheid mag
worden vermeld, dat het H.M. bij de rond
wandeling heeft getroffen, dat de gebouwen
en zalen sedert Haar eerste bezoek zulke
flinke vorbeteringon h&dden ondergaan.
Ten slotte gaven de jongens dor inrichting,
die lid zijn der Gymnastiekverecniging
„Sparta", oenige nummers.
Bij het vertrek werd door alle aanwezi
gen H. M. Psalm 131 vers 3 toegezongen,
waarna weer door de pastorie naar de auto
werd gewandeld en na een hartelijk afscheid
van H. M., dat van groote ingenomenheid
getuigde, werd de inrichting te circa 3 uren
verlaten.
Na Neerbosch stond het R.-K. Sanatorium
„Dekkerswald" op het program. Deze mo
del-stichting, onder Groesbeek gelegen, werd
te circa 3 uren bereikt. Dr. N. P. van Span
je, uit Amsterdam, voorzitter van de R.-K.
Herstellingsoorden voor longlijders en zwak
ke kinderon, verwelkomde aan den hoofdin
gang het gezelschap. Voorts waren daarbij
tegenwoordig het lid der Eerste Kamer, de
heer Gillisseu, de geneesheer-directeur van
Dokkerswald dr. Jongemans, en de rector
van het Sanatorium, de 'heer Van Mulekom.
Dr. Van Spanje sprak zijn erkentelijkheid
uit voor de groote eer, die de stichting te
beurt viel bij het bezoek van H. M., die de
Boschcrmvrouwe mag worden genoemd van
de tuberculose bestrijding. Onder geleide
van dr. Jongemans werd daarna de inrich
ting in oogenschouw genomen. Ook hier be
toonde H. M. zich vol deelneirtyng ia den
arbeid die op ,,Dekkerswald" wordt ver
richt. De patiënten in de lighallen werden
bezocht en toegesproken en namens H.M.
kleine bouquetjes aangeboden. Bezocht wer
den vervolgens de zalen, de kapel, het Eco
nomiegebouw enz. welke alle de bewondering
en instemming van H. M. mochten inoog.sten.
Bij het vertrek, werd onder het luiden dec
kapelklok een „Leve de Koningin-Moeder"
aangeheven en do inrichting verlaten, om
den tocht voort te zetten naar Groot Hotel
„Berg en Dal", waar de thee werd ge
bruikt.
Met den trein van 7.8 vertrok het gezel
schap per Holl. Spoor van Nijmegen.
Men meldt uit Delft over do nieuwe
bibliotheek der Technische Hoogescnool
Hoew'el de ofrioieede openstelling der
nieuwe bibliotheek waarschijnlijk eerst in
November zal plaats hebben, zijn da voor
bereidende werkzaamheden reeds zoo ver
gevorderd, <lat deze maand nog wellicht
de leeszalen in gebruik kunnen worden ge
nomen.
Het fraaie gebouw is opgetrokken van
roode baksteen, onderbroken door hard-
steenen banden, in renaissance-stijl, en
wordt op den westelijken vleugel geflan
keerd door een massalen 30 meter hoogen
toren met een uurwerk. Do galerijen van
de groote hal rusten op Dorische zuilen van
Beiersch graniet; medaillon-vensters in
glas en lood, waarop de namen van de be
roemdste ingenieurs prijken, laten een rus
tig licht door.
Verder bevinden zich gelijkvloers °en
leeszaal voor de professoren en een van
de studeerenden, met) 50 zitplaatsen; twee
dergelijke zalen bevinden zich op de 2de
étage. Mede zijn gelijkvloers de binderij
en de expeditiezaal.
Met een fraaie marmeren trap komt men
op de gaanderij in de groote hal welke
toegang geeft tot de leeszalen en de expo
sitiezaal, waar plaatwerken, etc. kunnen
worden geëxposeerd.
Het boekenmagazijn is, evenals het ge
heele gebouw, brandvrij en geheei afge
scheiden van de overige lokalen.
Gelijkvloers worden in ladokasten de
pÜ\at)zfeJr!ken ^eborgerj Do vi^er overige^
verdiepingen zijn bezet met metalen boe
kenkasten, systeem Liepman, te Straats
burg.
De geheele inrichting voldoet aan de
strengste elschen van comfort en goeden
smaak en is zonder weerga In ons land.
Men meldt uit Amsterdam, dat Z. K.
H. iFrins Hendrik hot voornemen heeft te
kennen gegeven om op 12 September de
sportfeesten van land en zeemacht in het
Stadion te Amsterdam bij te wonen.
Den leten November a.s. bestaat de
lste H. B.-S. met 6-j. cursus te Rotterdam
50 jaar.
Uit oud-leerlingen en leerlingen heeft
zich een commissie van 50 personen ge
vormd om de viering van dit gouden feest
voor te bereiden.
75-Jarig bestaan der H. IJ. S.-Rl.
De directie der H. IJ. S.-M. heeft aan
het personeel de volgende dienstorder ge
richt
„Wij hadden verwacht, dat de tijdsom
standigheden, welke ons in 1914 noopten
de feestelijke herdenking van den dag,
waarop de Maatschappij vóór vijf en ze
ventig jaren haar bedrijf aanving, uit te
stellen, zich spoediger zouden hebben ver
beterd.
In deze verwaohtingen teleurgesteld,
hebben wij, waar toch reeds door daarvoor
een ander tijdstip te kiezen aan die her
denking, waaraan wij een geschenk aan
het personeel zouden hebben verbonden,
het eigenaardig karakter zou worden ont
nomen en bovendien van verschillende
zijden aangedrongen is hot personeel in de
ze tijden zoo mogelijk door een bijzonderen
maatregel te steunen, besloten van elke
feestelijke herdenking van het 75-jarig ju
bileum af te zien en thans aan het per
soneel, dat heden voor onbepaalden tijd
in dienst der Maatschappij is, een uitkee-
ring te doen.
Deze uitkeering, die uitbetaald zal wor
den op traktementstaat over September,
zal bedragen voor hoofdambtenaren en
ambtenaren een halve maand bezoldiging,
voor beambten 14 dagen bezoldiging en
voor werklieden 120-maal het uurloon,
welke heden genoten wordt. De toelage,
bedoeld in het eerste lid van art. 46 bis
der Bepalingen omtrent het Personeel",
zal geacht worden tot de bezoldiging te
behooren.
De uitkeering zal mede geschieden a-an
het personeel, dat volgens aanstelling
heden slechts voor een bepaalden termijn
in dienst is, doch bestemd is bij gebleken
geschiktheid na afloop van dien termijn
in dienst te blijven.
Zij zal niet geschieden aan dengene,
wiens dienstbetrekking vóór den dag,
waarop zij zou plaats hebben, geëindigd
is op een der wijzen, vermeld in art. 10 (1)
der „Bepalingen omtrent het Personeel",
onderscheidenlijk art. 6 (1) van het Werk
liedenreglement, onder a, b, c en d.
Aan ieder lid van hot personeel, dat op
20 September 1914 langer dan een jaar
in dienst der Maatschappij was en thans
nog in dienst is, zal tegen ontvangstbe
wijs een herinnermgsmedaille worden uit
gereikt".
Uit Luxemburg wordt aan het „Hbld."
gemeld, dat de groothertogin aan den Ne-
deiTanöschen gezant te Bern, jlir. mr. F.
G. van Panhuys, het grootkruis en aan den
kanselarij raad J. H. Grieneweg het rid
derkruis van de Luxemburgsche orde van
de Eikenkroon heeft verleend.
FAILLISSEMENTEN.
B. Brands, schilder, te 's-Hertogenbosch.
Oh. Brok, koopman en slager, te Lobith.
0. C. van de Weg, kantoorbediende, te
Dordrecht.
W. H. Augustinus, bouwondernemer, te
Utrecht.
G. Bak, muzikant, te Amsterdam.
N. V. Broodbakkerij „De Nijverheid",
te 's-Gravenhage, in liquidatie.
Nalatenschap van A. H. E see veld, te
's-Gravenhage.
W. van der Wiel, schoen winkelier, Den
E. J. Ohoufour, vroeger te Leiden, thans
zonder bekende woonplaats.
D. de Haas, winkelier, te Leiderdq^p.
Ph. Bakker, rijtuigfabriek, Sassenheim.
De brand in hots. s. „Hotterdam".
Nader meldt men, dat de brand drie
dagen geleden te Falmouth was ontdekt,
dooh onderweg met zwaveldamp bedwon
gen. Na aankomst te Rotterdam werd de
boot onderzocht en bleek, dat de brand nog
woedde in het achterruim, waar halen ka
toen waren geborgen. Daarboven bevond
zich de maildeze heeft zwaar geleden
Van de 201 zakken zijn er 7 verbrand en
die rest is beschadigd door water. Het blus-
achingswerk is gestopt en met lossing van
de lading is begonnen. De mail werd het
eerst door de reddingbrigade gelost.
Brand aan boord van het s. s.
„Rijnland". Volgens te Londen ontvan
gen telegram uit Buenos-Ayres, is aan
boord van het Ne»derlan<feohe stoomschip
„Rijnland" brand uitgebroken in dan ko
lenbunker en heeft men het ruim vol water
gezet. („Hbld.")
Jhr. S., te Oudkork (Fr.), heeft
een poncy uit IJsland ontvangen, die
visch eet. Men wilde dit niet gelooven. Op
de jongste keuring aldaar at het dlier tot
groote verwondering van vele aanwezigen,
twee schel vissollen op.
De he er Hedzer Castelei n, een
bekend hardrijder en een zoon van den be
kenden oud-schaatsen rijder Marten Casto-
lein, uit Warga, ia op het Holstermeer bij
het redden van een vriend, die met eon
kano was omgeslagen, verdronken.
Stakende leeraren Men
meldt uit Amsterdam
De drie leeraren van de Berlitz-sohool
aan de Heerengracht 451 zijn wegens ver
schillende grieven dn staking gegaan.
„Het nikkelen ding." G^eu
bi rook je, lezer I Van de week vond een
voddenraper op een morgen in een asch-
tak aan een van de singels te Groningen
te midden van allerlei afval een in een vloei
papier gewikkelden beugel. De voddenraper
verkocht het „nikkelen ding," zjoals hij het
noemde, aan een koopman in de Prinsen
straat voor vijftig cents. Maar deze bemerk
te al heel spoedig, dat het „nikkelen ding"
een jheugel was en zag, dat het voorwerp
niet van nikkel was. Óm zich zekerheid te
verschaffen, ging hij met het voorwerp naar
een goudsmid. Daar hoorde hij, dat de beu
gel niet van nikkel, maar van oud-dukaten
goud was, en dat hij een waarde van onge
veer duizend gulden vertegenwoordigde.
Toen onze koopman dit gehoord had, ver
voegde hij zich onmiddellijk aan het hoofd
bureau Ivan politie, waar hij de recherche
mcdedeeling van den zonderlingen k:x>p deed.
De recherche spoorde den voddenraper in
zyn woning in een der zijstraten van den
Oosterweg op en hoorde van hem op welke
plaats hij de vondst gedaan had. De koopman
bezorgde "den gouden heugel aan den recht-
matigen eigenaar terug. De eerlijke vinder
werd natuurlijk goed beloond.
C,N. Gr. Crt."J
In Aug. kwamen te IJ m u i-
den aan 142 stoom- en zeilschepen met
138.110 reg. ton inhoud eu vertrokken 142
stoom- en zeilschepen met 145,191 rog. ton
inhoud. Totaal aangekomen en vertrokken
284 stoom- en zeilschepen tegen 333 stoom-
en zeilschepen in Juli.
De restauratie van het tym-
pan van het Koninklijk Paleis te Amsterdam
in Juni begonnen is, naar het „Hbld."
meldt, thans gereedgekomen. Prof. Aerts,
onder wiens leiding het herstellingswerk
verricht is, is weer naar Brussel vertrokken
Weldra zal de steiger van het Paleis ver
dwijnen.
Alsoeamorkwaardiglieid mag
wel vernield worden, dat de heer Philippus
de Wolf eu zijn echtgenoot©, mej. Trijntje J..
Scheffers, wonende Itievok Bockemado te
Sneek, 1 Sept. hun vijf-en-zestigjarige echt-
vereeniging herdachten. Den krassen 87-ja-
rigen man, die er niet ouder uitziet dau een
70-jarigen, kan men dagelijks nog zien wan
delen, terwijl zijn 68-jarige wederhelft te
genwoordig lijdende i3, hetwelk te betreu
ren is, daar ook zij, getooid met de Friesclio
kap, met menige vrouw vau een 20-tal jaren
jonger kon wedijveren. Nog zij vermeld, ciab
hun echt gezegend was met 14 kinderen,
waarvan nog 9 in leven zijn.
Gisteravond omstreeks
halfacht werd de brandweer te Amster
dam gealarmeerd voor een fel uitslaanden
brand, uitgebroken in het benedengedeel
te van het perceel aan de Geldersche kade,
waar gevestigd is de kurken fabriek van
don heer F. A. Hulskamp. De zoon van
den heer Hulskamp zat in het kantoor aan
den straatkant, toen hij plotseling in de
achterkamer, waar een groote hoeveelheid
kurken opgestapeld was, vlammen zag.
Onmiddellijk liep hij het huis uit en waar
schuwde de brandweer, die met veel ma
teriaal ter plaatse verscheen. Vermoede
lijk is de brand ontstaan door broeiing van
de kurken. Het aangrenzend perceel,
waarin een kaaspakhuis van de firma E.
de Lange gevestigd is, bekwam veel wa-
- terschade. Zoowel parterre als lste étage
van het perceel brandden geheel uit. Ver'
zekering dekt de schade. In dit druk
bevolkte gedeelte van de stad trok de
brand honderden nieuwsgierigen, die door
de politie op behoorlijken afstand werden
gehouden.
Pastoor Van Zanten sohrqib
in ,,De Tijd" In de laatete dagen vertoont
zich aan de pastorieën een Belgische schip
per. Gewoonlijk zoekt hij eerst- aanknooping
in den biechtstoel. Daarna komt hij aan de
pastorie, hangt een deerniswaardig tafereel
op van zijn twee broers, dio aan het front
gesneuveld zijn, en eindelijk van zijn leed,
van vrouw en vijf kinderen, die honger lij
den, enz. Zijn schip „Tereesclio", anders al
tijd in de vaart, ligt stil; geen werk, geen
geld, geen eten. Een paar dagen later komt
hij terug; hij is naar „Haarlem" geloopen,
kan den volgenden ochtend laden, maar....
het sleepgelci, om hem naar Haerlem te
brengen! Voor 25 gulden, 20 gulden, mis
schien zal de sleeper hem barmhartig zijn,
en het voor 10 gulden doen. Morgen laden,
na een paar dagen lossen, geld terug bren
gen, en een huisgezin gelukkig
Weersta eens aan zoo'n voorspiegeling I
Het geld wordt gegeven, dankbaar ontvan-
gonmaar na een paar dagen hetzelfde be
drog aan een andere pastorie
Waar het einde 1 Pas op den schipper,
en maak hem bij de politie bekend. Alles
zuiver bedrog!
Sedertdeopeniugvaneenigd
na-chtcafe's is do veiligheid in de Spuistraat
te Amsterdam er niet op vooruitgegaan.
Herhaalde malen hebben de bewoners dier
straat zich hierover bij de politie beklaagd.
Eenige dagen geleden werd een bewoner
nabij de Spuistraat door een aantal indi
viduen staande gehouden, terwijl één hun
ner trachtte hem op den grond te werpen.
Bij de nadering van een politieagent kozen
de daders het hazenpad. Woensdagavond
word wederom iemand aangerand, die een
slag in het gelaat opliep.
Gistermorgen werd de onge-
veer 40-jarige voerman van den houthandel
Joh. Raaymakers, te Helmond, door oen on
geval gedood. Bij het laden van eenige zwa-
1e boomstammen in de Stiphoutsche holde
Roman naar het Engelsch.
(Nadruk Verboden).
3)
Het was een huis zooals hij tijdens zij a
tweejarig verblijf de hooge houthakkers-
velden slechts bij de enkele gelegenheden,
dat hij binnen het gebied van een stad was
gekomen, had gezien een huis, welks
uiterlijk zelfs bij avond, eenigen smaak, mid
delen, en een maatschappelijke positie van
zijn bewoners deed vermoeden. Neg nader
sluipend zag hrj gordijnen in het zacht-je
windje van den Augustusavond heen en we-ar
bewegen en wilde wingerd in zware guir
landes van het dak van een door pilaren
gesteunde veranda neerhangen. Een open
slaande deur stond open en binnen in kon
hij vaag menschen zion zitten.
Het tafereel was wel eenvoudig, maar voor
den vluchteling had het iets heiligs. Het
was ais een blik van een gevallen engel
in een hemel, dien hjj verloren heeft. Voor
het oogenblik vergat hij honger en vermoeid
heid in dezen wellust voor hart en oogen.
Met iets van het genoegen, waarmee men in
lang niet aanschouwde gezichten weerziet,
volgdo zijn oog den omtrek van een sofa
tegen den muur en constateerde, dat daar
boven eenige platen hingen. Er waren in
zijn cel niet zulke bijzonderheden op te
Merken geweest, evenmin in de gerechtzaal,
dio maandenlang de eenige kans op afwisse
ling liad geboden. Onwillekeurig, geheel on
der de betoovoring van hetgeen hij zag,
®oop hij nader.
Een poort in 't oog krijgend, die toegang
gaf tot den tuin, deed hy die zacht open
ein liet die open, ten einde zeker 'te weten,
dat hij terug kon. Verborgen aohter een der
ronde taxnaboomon kon hij meer op zyn
gemak alles waarnemen. Hij merkte nu op,
dat het huis op oen term stond en hjj
den achterkant daarvan zag, die door den
tuin werd ingesloten. De hooge hagen, eigon
aan deze dorpen aan het meer, scheidden
het van den weg; uit de openslaande deur
stroomde een lichtbundel in de jtixnslaan,
terwijl het overigo van den tuin in duis
ternis bleef.
Norrie Ford, die heimelyk gluurde van
achter een der besnoeide taxuskoepels, vond
het ondraaglijk, dat hem door zjjn nieuwe
positie het gezicht op de menschen in de
kamer was benomen. Zijn verlangen, om
ze to zien was voor het oogenblik grooter
dan dat naar voedsel. Zjj vertegenwoordig
den die maatschappij, waarvan hjj was af
gesneden, zooals een rote door een aard
beving wordt afgesneden van het vasteland,
waarvan zjj een deel had uitgemaakt. Het
was een soort poging om den afgrond te
overbruggen, die hem van zjjn eigen ver
leden scheidde, dat hjj nu in deze kamer
gluurde, waarvan do bewoners op dat oogen
blik den tjjd tusscken Jiert avondmaal en
het naar-bed-gaan doorbrachten. Dat jneh-
6chea kalm boeken konden zitten lezen at
spelletjes doen, wekte iets als verbazing
bji hem.
Toen hjj oordeelde, dat veiug te kunnen
doem, sloop hjj naar een plek, waar hjj
hoopte een beter gezicht te hebban; maar
teen hem dit tegenviel, verplaatste hjj zich
nog weer. Het licht lokte hem, zooals het
een nachtinsect lokt totdat hij eindelijk op
de treden van het terras stond. Hjj konde
het gevaar van zjjn toestand, maar hjj kon
or met toe komen om te keerea en weg
te sluipen vóórdat hjj het beeld van dat
vriendeljjk interieur vast in zjjn geheugen
had geprent. Hjj waagde veed, maar deze
glimp vam het leven was het waard.
Met eem opmerkingsgave, verscherpt door
zjjn toestand, bevond hjj, dat het juist zulk
een huis was, als dat, waarin hjj was" ge
boren een huis met oude gravures aan
de muren, met planken vol boeken en cou
ranten en tijdschriften verspreid op de ta
fels. Het ameublement sprak van comfort
em een bescheiden deftigheid. Schuin in zjjn
gezichteljjn kon hjj twee kinderen aan een
tafel zien zitten, gebogen over een prenten
boek. De knaap, een kleine schalk, zou
veertien jaar kunnen zjjn, het meisje een
jaar of twee jonger. Haar krullen adelen
over haar hand on arm, waarop haar wang
rustte, zoodat Ford sleohts de blauwe oogen
kon vermoeden, die daarachter verborgen
waren. Af en toe sloeg de jongen een blad
zijde om vóórdat zjj klaar was, waarop vroo-
ljjjke kreten van protest volgden. Deze kleine
schermutseling lokte waarschijnlijk een op
merking uit van iemand, die in de scha
duw zat
„Evie, lieve, het is tijd om naar bed
te gaan. Billy, ik geloof niet dat zjj je
thuis zoo laat laten opbljjven."
„O ja; tooh wel," klonk BQly's antwoord
op stelllgsn toon. „Ik bljjf dikwijls tot ne
gen uur op."
„Wel, heit is nu halfnegen, dus moest
gjj beiden nu maar goeden nacht komen
zeggen."
Met één voet op hot grasperk en den
anderen op de eerste trede van het terras,
stond Ford met over elkaar geslagen ar
men het tooneeltje gade te slaan, waarin
de kinderen hun boeken dichtsloegen, hun
stoelen achteruitschoven en de kamer door
liepen, om de twee, die in de schaduw
zaten, goeden nacht te zeggen. De jongen
kwam het eerst met de handen in de zakken
en met een soort gewichtige nonchalance.
Het kleine meisje trippelde achter hem aan
door de kamer, doch trad halverwege in de
opening van het groote raam en keek naar
buiten in de duisternis. Ford stond roer
loos, met ingehouden adem, in afwachting,
dat zjj hem zou zien en een gil zou sla
ken. Zjj keerde zich echter om en hup
pelde weer in de schaduw, waarna hjj haar
biet meer zag. Uit de stilte, die iu het
vertrek ontstond, maakte hjj op, dat de
ouderen alleen waren gelaten.
Omzichtig als een dief kroop Ford de
treden op en over het grasperk van het
terras. Het opsteken van den wind in dat
oogenblik verdoofde alle geluiden van zijn
bewegingen, zoodat hij aan de verzoeking
toegrif en tot de veranda doorliep, waar
een grove mat zjjn schreden onhoorbaar
maakte.
lig durfde op dit gevaarlijk tarrein niet
rechtop staan, maar bukte zioh laag, waar
door hjj onzichtbaar werd, doch zelf alles
kon zien wat er binnen gebeurde. Hjj wou
nog eens, zei hjj tot zichzelf, de vriende
lijke aangezichten van menschen aanschou
wen en dan wegsluipen zooals hij geko
men was.
Hjj kon nu waarnemen, dat de dame,
die gesproken had, invalide was en in een
langen stoel lag met con reisdeken luchtig
over zioh heen. Een teer, sierlijk schepseltje;
haar kanten, sieraden en ringen duidden
aan, dat zjj eens tot een anderen, olegam-
ten kring had behoord, maar dat het lot
haar naar den zoom van de wildernis had
gevoerd, om daar te leven en wellicht te
sterven. Hij maakte dezelfde opmerking ten
opzichte van den man, die met zjjn rug
naar het iraarn zat. Zijn avondtoilet was
niet gesoigneerd een omstandigheid, die
in dit land van meer of minder primitieven
eenvoud van iets ais verbanning sprak. Hjj
was tenger en van middelbaren leeftyd en
ofschoon zijn gezicht voor hem verborgen
was, kreeg Ford den indruk alsof hij hem
reeds eer had gezien, maar van een ander
gezichtspunt. De manier, waarop hjj een
vergrootglas gebruikte, terwjjl hij mos eenige
moeite een courant las in hot licht ran een
lamp met groene kap, kwam Ford vooral
bekend voor, ofschoon andere meer drin
gende gedachten hem verhinderden zich te
bedenken, waar en wanneer hjj nog onlangs
iemand gezien had, dis juist hetzelfde had
gedaan.
Terwjjl hjj bij bet raam zat gehurkt om
hear gade te slaan, kwam de gedachte hjj
hem op, dat zjj juist het soort menschen
waren, voor wie hij het minst bevreesd be
hoefde te zjjn. De tragedie beven ia de
bergen had hen wairschjjalyk w.-inig geïn
teresseerd en in elk geval konden zij nog
niets van zjjn ontsnapping gehoord hebben.
Wanneer hij hen kwam storen en voedsel
vroeg, dan zouden zij hem dat geven al3
aan een gewonen landlooper en bly zijn
als ze hem weer kwjjt raakten. Als er
iemand was, die vrees inboezemde, dan was
hjj het, reet zjjn groote gestalte, zjjn jeugd
en zjjn verwilderd voorkomen. Ilij dacht
er over na hoe hij op de meest natuurlijke
manier een kleine pakkende komedie zou
kunnen spelen, toen de man plotseling met
een zucht de courant liet vallen.
(Wordt vervolgd)-
