ÖMr
"sport.
M<>. 17019
Zalerdag
Jffiersite Blad. A<> 1915,
Persoverzicht,
(Jit de Omstreken,
FEUILLETON
Er is ai vaak cp g?\vezen, dat hut den
boeren over 't algemeen in
do laatste maanden goed gaat.
En als het den boer go el gaat, gaat het
den burger goed, z:gt eer. oud spreekwoord,
dat veel wijshekl bevat. Daarom ook gaat
het allerminst aan, maar dadelijk, a's eenig
artikel wat duurder wordt, met uitro.^rver-
"boden enz. te komen.
Vooreerst, merkt o.a. „DE RESIDENTIE
BODE" op, nemo men in aanmerking, d3t
elke duurte nog geen winst bre.igt, want
ook de boer heeft voor zijn vee b'jv. in-
keopeu to doen, die meer kosten dan anders.
Maar ten andere, wie profiteert er zoo
al niet van een welvarenden boerens and?
Zeker, het kan te buitensporig worden; er
kan een tijd komen, dat de eigen bevolking
geer voldoende voedsel kan koopen. o.i dat
do overheid zegt: stop, daar moet ia voor
zien worden. Maar dat daar niet t: vroeg
meo begonnen moet worden, kan men o.a,
opmaken uit eon artikeltje ia ,,HET
NIEUWS VAN DEN DAG Dit blad v.r-
gelijkt Eb et vorig jiar met 't loop?ndo en
schrijft dan:
Hoe geheel anders staan lani- ea tuin
bouw er nu voor! Er is Tv el gem enkel
artikel door d9 boerderij of tuinderij ge
leverd, dat niet hrog in p-ijs is. Wij zon
deren natuurlijk de luxe-produc'en, zocaJs
bloembollen en andere artikelen van de
bloemisterij, hiervan uit.
Maar alk-s, wat te consume:re:i va t, wat
voedsei is voor me noch of huïsJi-r, dat is
aan liet cploopen en hoe voordeelig dit ook
moge z'^in voor de land- en tuinbouwers,
voor de consumonfcon begint het er crnslig
uit te zien. Inderdaad, al geven wij toe,
dat do boer en do tuinman -ook, den druk
voelen dor algemeene duurte, dat hun be
drijfslasten c-n onkosten zijn gestegen, liet
kan toch niet ontkend worden, dat zij nog
nooit zoo'n jaar hebben medegemaakt, dat
ever de geheele linie, in alle onierdeelen,
zóó voordeelig was.
Indien we onder oorlogswinst v.rs-an -de
winst, welke gemaakt worJt onder invloed
van den oorlog, dan behaa t ook onze iand-
an tuinbouw ind-rla 1 e:n oorlogswinst van
bc-teeken'.s, meent het blad, dat er dan op
wijst, hoe het platteland h el wat gei l ver
dient en de groote steden, j liet geheele
Iun& ""hicTvrnr- dcn -guustigen invloed onder
vinden. Do winkcist-ind op het land heeft
in 't ge-heel niet te klagen, en als het dien
goed gaat, profiteeren daarvan weer ce groo-
tó handelszaken, welke het plattelanl be
dienen. Het verkeerswezen wordt z roüoerde
ook gaande gehouden.
De schrijver meent niet zx> ver van de
waarheid te zijn, a's hij beweert, dat onge
veer de helft van onze bevolking direct bij
den land- en tuinbouw is betrokken, o.n dus
geen nadeel heeft, ear voordeel, van den
-huidigen oorlogstoestand. Voege men hier-
bjj de anderen, dij meer indirect vaa den
land- en tuinbouw profileeren, dan wordt
het getal weer aanmerkelijk grooter. A'les
bij elkander kan men misschien zeggen, dat
gicbaal.lwee derde van onze bevolking zich
cp 't oogenblik in gunstigen economischen
toestand bevindt, alleen ten gevolge van de
huidige welvaart op het platteland.
Intusschen, daar wijst list blad ook op,
blijft er toch nog een deel v.m de bevol
king over, dat schade lijdt en hinder heeft
van de stijging der land- en tuinbouwproduc
ten. Dat zijn in d.e eerste plaats de nven-
sclien met vast traktement, de Ambtenaren
en de werklieden in den handel èa de in
dustrie. Do inkomsten zijn in de gewone
tijden al van dien aard, dat men „n?t cf
haast toe kan," en nu alle artikelen door
prijs verhooging worden gelrukt, staan ge-
iKerr.de personen voor de leeupe: anders of
minder to gaan eten. Een derde weg is
er niet.
Maar kan er nu verder niets gedaan om
aan den nood tegemoet te komen? „HET
NIEUWS" meent van wel:
Verschillende patroons, wier zaken het
toelaten, hebben hun ondergeschikten een
„duurte-tooslag" gegeven, waardoor de voe
ding op peil kan blijven. A7s meerderen
dit konden doen, en vooral ook de gemeen
tebesturen en het Rijk aan liun ambtenaren
en werklieden, dan zou hierdoor heel wat
ontstemming en ontevredenheid worden weg
ge nemen.
Verder zouden de gemeentebesturen in de
steden, veel meer dan tot heden het geval
is, levensmiddelen kunnen inslaan en die
tegen den kostenden prys of lager kun
nen verlcoopen aan hen, die daarvoor in de
termen vallen. Het is verwonderlijk, hoe
weinig sociaal en economisch inzicht toch
de meeste gemeentebesturen hebben. En
toch zouden zij 't kunnen en moeten zijn,
die in de togenv/oordi »e omstandigheden het
sterkst in die richting dienen te functio-
nêeren.
In een driestar Uitpakken zegt „HET
CENTRUM":
„HET NIEUWS VAN DEN DAG' ;olo-
ni'seert in e?n hoofdartikel tegen den Haag-
schen hoefijzer-correspondent van het „HAN
DELSBLAD", die in het nummer van 14
Augustus van dat blad zijn s p ij t betu'gt, dat
er in ons vredelievende land geen noemens
waardige oorlogspartij beslaat
jV maü schreef:
„Want reeds veel te lang is de vraag
van oorlog of vrede blj< ons .beheer-cht
ook achter "de Regeeringstafe's door de
generaliseerende phrase van het pacifisme.
Hot wordt tijd, dat men de a'gem^ene phrase
wegwerpt, en zich afvraagt waar. voor
ons land, de gevaarlijken schuilen. En dan
za* ieder, die zich van dogma's en senti-
nirntsliefhebberrjen los weet te maken, tot
deze erkenn'ng komen:
In Nederland is de- wer
king van een o o r 1 o g s p a r tij-
tje veeleer n ut t i g" (wij spatiee
ren, Red. ,,N. v. d. D.") „a's tegengif te
gen de voor ons land bedenkelijke pro
paganda der pac'flsten. De gevaarlijken? Zij
zitten, ih Nederland, niet in den oorlogs
boek. Maar ju'st daar tegenover."
Daarop volgen-dan nog alierlei lieflijkhe
den euan het adres van den Anti-Oorlog-
Raad, als kcuwe-kippendrukte." „gedoe",
„racifistisehe zeloten" enz.
"„HET NIEUWSFAN DEN DAG" geeft
zich do moeit2 het bodem'ooze en ergerlijke
van zulk gerclirijc u tvcorig aan te toonen.
Het doet di*. op overtuigende wijze.
Maar zou men kunnen vragen was
het eigenlijk wel noodig?
Het blad herinnert er aan, dat deze cor
respondent „al wel een3 meer heeft uitge
pakt tegen fien, die het zich in neutraal
Nederland tot pil'clit rek nen niet mee te
doen aan s werelds razrrnij, maar deze te
bestrijden zooveel als in hun zwakke ver-
mogen ligt."
Geen verandering en verbetoring schpjnt
cp dit punt van hem te verwachten.
Welnu, men late hem dan „uitpakken"
zonder er verder eenige aandacht aan te
schenken, al moet het verwondering wek
ken. dat voor dergelijk onbezonnen geschrijf
in dezen tijd pTaats Te vinden is in een
ernstig blad.
Het worde echter vooral nieT te hoog
aangeslagen.
ALP HEN.
De heer B. Lemlces, ia door den Min.
van Landbouw, enz. weer benoemd tot lee
raar aan de Itïjkstuinbouwvinterscliooi te
Boskoop van 1 Sept. a.s. tot 1 Sopt 1016.
HAARLEMMERMEER.
Do zwaar beschadigde vliegmachine
van luitenant Thomson ligt nog altijd onder
militaire bewaking op liet land van den
landbouwer Breure. Deze heeft een obch
tot schadeloosstelling ingesteld en ten raad-
huizo te Hoofddorp heeft dan ook een con
ferentie van den burgemeester met den vlie
ger en den landbouwer plaats gehad.
KATWIJK-AAN-ZEE.
Gisteren kwamen hier drie partijen pe
kelharing in veiling. Voor volleharing werd
betaald f 41,23—f 41.75; maatjesharing
f 39.25f 39.0.3; makreel f 14.30—f 17.C0
stukken f 9.30, alle3 per kantje.
NOORD WIJK.
Zoo hebben wij dan toch nog eens eej
concert gehad op het Lindenplcin. Niet
van ons harmonie-gezelschap, maar van
het corps 4—II3 Vesting-Artillerie.
Dc lui spelen goed. En practised dat
ze zijnZij zetten twee platte fouragewa-
gens naast elkaar, slaan ccn pair lallen,
waaraan ze lampions hangen ea hebben
een muziektent in optima forma. Toen
het concert geëindigd was, werden de
paarden voorgespannen, en daar ging de
muziektent! Zelfs de lialf-aandachlige
lezer vraagt zioh r?f: „Noordwijk heeft
toch een eigea muziektent?"
En wij antwoorden: „Ja-zeker, cn een
mooie ook!" Waarom die dan niet. op
geslagen was? Ja, dat wuten we niet.
Zit zeker Weer iets achter? Misschien
een autoriteit gepasseerd of ~oo iets?
Enfin: op platte wagens gegeven of ia
een tent, het doet er niet toe: de muziek
was mooi, de belangstelling was groot, en
de jongelui hadden lolWat wil je nog
ineer
De heer N. J. Medcmblik, all ier, is
benoemd tot leeraar iu de wis- en natuur
kunde aan het Instituut-Wullings.tc Voor
schoten.
NOORDWIJK-AAN-ZEE.
Trots den guren Augustusavond
de nabijheid der zee maakt een zonloozen
dag tot een herfstdag is ccn groot aan
tal badgasten en inwon?.r, der beide
Noordwijken opgegaan naar „Huis ter
Duin", dat in den duisteren avond met
zijn verlichte vensters een burcht gelijkt,
die op een hoogt-e ligt er den omtrek be-
heerscht. In de groote, halfronde boven
zaal, die smaakvol was versierd met groe
ne planten en bloemen, werd het concert
gegeven ton bate van „Ziekenzorg"; de
verecniging, die aan arme Noordwijksehe
zieken van Protestantsche gezindte bij
stand verleent in de moeilijke dagen, dat
z> aan het „krankbed" .gekluisterd zijn.
't Was daarom verblijdend zulk een aan
tal dames en heeren vereenigd te zien in
do helverlichte zaal. 't Is verblijden:1, te
ontwaren, dat. velen, die den zomer kun
nen passeeren aan het heerlijke strand,
waar de ozonrijke lucht een schat aan
gezondheid geeft, zich nog kunnen inden
ken in de ellenrlen van den zieken mede-
mensch, wien de middelen ontbreken, door
versterkend voedsel en anderszins cie zoo
kostbare gezondheid te herkrijgen
Mej. Nella Gunning, van Ams^eriam,
bespeelde de viool, begeleid op de piano
door mevr. Frensel WegenerKoopman.
Zoowel viool- als pianospel waren uit
muntend. De begaafde loliste ving aan
met de G-mol-Sonate van Grieg, cn speel
de nog composities van Mozart, Mattheson.
Handel-Burmeister e.a., terwijl zij ons als
extra-nummer vergastte op „Grahls
Erzahlunguit Lohengrin van Wagner.
Het accompagnement was uitstekend. Deze
ondankbare taak wijl velen het als bij
zaak eenvoudig niet opmerken was in
vaardige handen bij mevrouw Frensel
WegenerKoopman.
Dat het auditorium dezelfde meening was
toegedaan, bleek uit het applaus, waarmee
het instemde met de bloemenhulde, den
beiden uiusiciehnes gebracht.
Heerlijk ook was de zang van mevrouw
KerkmeijcrBakker, die met haar krachti
ge, volle altstem eenige Duitsche en Hol-
landsche liederen zong. Wat ee~ buiging
in die stem, wat een volheerlijke klank!
Ifoe schoon klonken Valerius' liederen,
hoe lief dat oude Kerstliedje, hoe geest
driftig dat bedje van de Zee. Ook haar
werden bloemen vereerd, en teen zij haar
laatste liedje gezongen had. scheen er
geen einde aan het applaus te komen.
Als verrassingen en wat heerlijke!
krijgen we zang te hooren van den heer
Visser, heldentenor uit Mannheim, en
voordrachten van mevr. Ellen Russe. Zoo
wel het een als het ander maakten zulk
een indruk op het auditorium, dat het
boven onzen b l verheven is. Geestdriftig
heeft liet kunstminnende gezelschap den
heer Visser toegejuicht, onder den indruk
als het blijkbaar was van zijn heerlijke,
krachtige en volle stemen gelachen,
uitbundig gelachen heeft men om de gees
tige Fransche voordrachten van mevrouw
Pusee, die c onnavolgbare wijze bezieling
weet te leggen in liaar woorden.
't Een met het ander was het een sehoo-
ne avond, zoowel-voor'de aanwezigen, die
genoten hebben, als woor de kas van
Ziekenzorg", die ongetwijfeld een „aar
dige duif" verdiende
Der directie van „Huis ter Duin", die
gratis haar zaal afstond, ag' wel een
woord van dank gebracht.
Dc arme zieken, die zullen profiteeren
van de goede, milde- gaven, zullen onge
twijfeld zeer dankbaar- gestemd zijn je
gens allen, die (op wat wijze daii ook) aan
liet slagen van dezen avond hebben mede
gewerkt.
Bij resolutie van den Minister van Ko
loniën is de heer W. dc Haan, alhier, ge
steld ter beschikking van den gouverneur-
generaal van Ned.-Indie, om te worden be-
noemcl tot opzichter bij den waterstaat en
's ianc'o burgerlijke openbare werken daar
te lande.
TER-AAR.
Voor do vacante betrekking van.hoofd
der openbare school in deze gemeente lieb-
bon zich slechts 3 sollicitanten aangemeld,
waarvan een inmiddels zijn sollicitatie heeft
ingetrokken. Een tweede oproeping en wel
vermoedelijk met een hoogore jaarwedde zal
dus het gevolg zijn.
VALKENBURG.
Do Raad vergadert a.s. Maandag, 23
dezer des avonds om halfacht.
WARMOND.
Door den slagor Van der Voorn, alhier,
was gistermorgen op do markt te Leiden
een slacht rund gekocht, dat zoo woest was,
dat hij per wagen naar hier moest worden
vervoerd, doch daar het beest hoe langer
hoo woester werd, was er geen denken aan,
he, levend uit den wagen te krijgen, zoo
dat het. slacht-masker gebruikt zou worden.
Door de wildheid van het beest en de om
standigheid, dat men niet gemakkelijk don
slag kon toebrengen, werd misgeschoten, wat
aanleiding gaf tot nog meer woestheid. Meto
een goed mes werd daarop een juist oogen
blik gekozen, om het dier den hals af to
snijden, zoodat men het dood van den wagen
kon halen.
KERKELIJKE BERICHTEN.
V alkenburg. Ned.-Herv. Gem. Zoo-
dagavond te zes uren, ds. J. Hengeveld,
predikant te Zoeterwoude.
Warmond. Ned.-Herv. Gem. Zondag
morgen to halftien, ds. Idenburg, van Am
sterdam; 's avonds te ze3 uren, de heer
Huygens, van Den Haagv
Lawn-Tennis.
Intern. Wedstrijden van den
Noordwijksehe S. o t e.e nijing.
Heeren-Enke.spel. Eerst: ronde: M. v. d.
Feen si. G. de Kemnenaer 61, 62; H.
Kol ff si. A. E. O then S-6, 6—0; W. Wel-
.ingh Brantmm sl. Oosterwqk 75, 2—6,
6—4; D. Stikker si. J. J. Lim 6—1; 6—3;
G. D. Ribbius sl. W. Wilde 6—1, 6—2; „Ne
ver More" fell. H. Constans 60, 6—2;
B. B. C. Felix sl. M. A. v. d. Noordaa 62,
97; P. J. Sigmond s1. Jacques Brouwer
6—1, 62; Ch. Polis, W. J. Woldringh
v. d. Hoon en J. Schaepman komen i:i de
volgende ronde wegens n'et-op.kernen van den
tegenstander; O. Bossaeri s!. A. Jurgens
6—0, 60; Van Kampen s'. Bogaerts 6—0,
60; A. H. Dros sl. W. B. Dre&selhuis
64, 108; II. Lehret sl. A. van Bercket
62. 57, 64; L. van Eeghen sl. O.
IColff 60, 62; Fr. HoogerzeU sl. M.
G. Sigmoud 6—f, 6—1; E. G. de Serrière
sl. F. Fumee; 6—1, 10—8; J. Ruvs sl. L.
E. Mulder 61, 63; A. Broese v. Groenau
sl. von Heyden 36, 63, 62; PI. J.
Strumphler sl. P. van' Haeften 64, 86;
W. van Bylandt sl. C. J. van Schaarden
burg 64, I6, 61; J. H. Schuitz v.
Hagen sl. M. J. Mees 75, 62; P. van
Delden Hz. sl. A. van der Willigen 63,
57, 75; D. Boissevain sl. PJ. de Grave
6—2, 6-2.
Dames-Enkel. Eerst: ronde: M-j. A. A.
de Kempenaar s'. mej. L:da Jurgons 62,
60; mej. A. Blom sl. mevr. N van Oven
62, 64; mej. Phaff sl. mej. W. D.
Vriesendorp 61, 86; mej. C. van Rees
sl. mevr. Beukenia toe Water 16, 64,
75; mej. N. van der Minne sl. mej. S.
Rcgoul 108, 64.
Tweede ronde: Mej. M. CastcnJijk s'. mej.
B. Wisboom v. Giessendam 75, 6—0; mej.
M. C. van Romunde sl. jkvr. E. Engelen
van Pijisweert 61, 60; mevr. J. E. van
Rossem s!. mej. W. A. v. d. Willigen 86,
6—2.
Heeren Dubbelspel. Eerste ronde: A. S.
Chabot en L. Hoffman. G. Leembruggen en
W. Wilde, A. v. d. Willigen en B. B. G. Fe-
dx, J. Wiegman en J. Hcndrichs Heemst-de,
C. de Kempenaer en W. Wi.linge Brantsma,
J. Haver Droese en S. Hoogerzeii, A.
Rahusen en J. E. van Heinert. J. L. H.
Ftrwerda en J. Schaepman, J. W. Cramerus
c-n H. Lebrefc, L. van Eeghen en J. Woklring
v. d. Hoop, F. van Heyden en A. van Ber-
ckel, Th. Mundt en Van Kampen, B. Know-
les en H. J. vStrumphler, „Never More" en
c-n A. Broese van Groenau, F. Holleman en
Nol Jurgens, J. van Breda Kolff en H. \V.
v. Freyburg, jhr. E. de Serrière en Graaf
W. van Bylandt. H. Ramaer en G. D. van
Gips komen zonder te spelon in de tweede
ronde; F. Funiée en C. J. van Schaarden-
(Nadruk verboden.)
I.
„De Onverwinlijke", een Engclsch oor
logsschip, stoomde Straat Singapore door
om, op last van zijn kapitein Everest, den
beruchten opium-smokkelaar Ohing-Ting-Fu
op te duikelen, die weer eens voor dc zoo-
veelste maal c kusten onveilig maakte.
Had men naar de wensch.eu van der. adel
borst Hobhause geluisterd, dan was „De On
verwinlijke" zeker nog een paar dagen lan
ger vcor Singapore voor anker gebleven
maar kapiteins bekommeren zich du eenmaal
niet om de meeningen hunner adelborsten.
Hobhauso had or danig het land over. Hij
was in een allesbehalve rooskleurige stem
ming. Het soheelde ma-ar weinig, of hij ge
loofde vasb, dat ka-piltein Everest alleen
daarom clit bevel had uitgevaardigd oni hem,
Hobhause, te sohoiden. van het jonge nicht
je van den kapitein, dat als gezelschapsdame
bij eon rijken thcohandelaar in betrekking
Was en dart; hij heel veel ontmoette.
Het trof ook al miserabel, dat hom nu
juist die nachtdienst te beurt viel, die van
12 tot 4 uren duurde. Brommend liep hjj de
commando-brug op on neer, alles verwen-
schend wat om hem w»/3.
Opeens dook uit do donkerte een zwarte
plek naar voren. Hobhause's oogen priem-
«fon h©t duiftter io. Wat wae het! Een sohip,
dat juist nu ,,De Onverwinlijke" wilde krui
sen? Geen licht wa^s er te bekennen, maar
de stand der zeilen deed denken aan een
Ühine-esche jonk. Waarom had de jonk geen
licht aan boord? Dat was vordacht. Het vol
gend oogenblik stond Hobhause voor den
luitenant van de wacht. En even later was
ook kapitein Evereit op dek.
„Wio ontdekte de jonk?" vroeg hij.
„De adelborst Hobhause," antwoordde
de luitenant-.
„Hobhause? Dan mag men er niet. te veel.
waarde aan hoehten," mompelde Everest
in zichzelf.
Hobhause vin-; de woorden op. Hij voelde
zijn bloed koken.
De kapitein keek aandachtig naar het
vreemde schip.
„Hobhause", riep hij daarop^ „Hobhause,
zeg me -eens, hoe lang is het geleden, dat
u het laatst Wilson's .Gids door China"
in handen hebt gehad?"
„Twee jaar, kapitein."
„Ilc zou u den raad willen geven, er spoe
dig weer eens een oogje in te slaan." En
zonder een weder-antwoord af te waohton,
vervolgde hij
„U zoudft dan weten, dat u hier met een
dooden-jonk te doen hebt. Het is bekend,
dat de meeste Chineezeu, die buitenslands
leven, na hun dood in China zelf wenschen
begraven te worden. Dit vaartuig is er een,
dat als vracht met zich voert de beenderen
der gestorven Ohineezen."
„Maar het- ontbreken van alle licht vinei
ik toch zeer verdacht'', wierp Hobhause
tussohenbeide.
„Het licht ontbreekt, omdat de Chinees
geloof^ dat de rust der dood en ©r door ge
stoord zou kunnen worden. Ook het vuur
wordt op dergelijke dooden-schcpen niet
aangehouden. De manschappen hebben zich
tevreden te stellen met ongekookte spijs.
Dit alles, waarde vriend, kunt ge naslaan
en vinden in de sohecpsbibliot-hcek".
Hobhause, nog in het onzekere wat op dit
lesje te antwoorden, hoorde op eenmaal
op de 'jonk, die inmiddels veel dichter bij
was gekonlen, de doffe tonen van een gong.
„HaloDat lijkt- mij toch een of ander
signaal te zijn!" riep do kapitein. „Wat-
willen die heeren? net zaakje lijkt me niet
pluis. Hobhause, ga gauw in een sloep.
Kijk eens wat dit alles te beduiden h"eft",
beval hij.
Zes man van de wacht ha-dden de sloep
reeds in zee gelaten- cn roeiden met krach
tige slagen op de jonk toe.
Kohhausc greep het touw, hem door een
geel tronie toegoworpen liet de schuit vast
maken in het verlengde van de jonk en
klom aan boord.
Op kisten en bundels touw en katrollen
scholen hier tien vuilo langstaarten bijoen;
één van hun,' de grootste en minst vieze,
verleende den zeeman zijn hulp bij het be
klimmen van de touwladder.
„Do kapitein?" vroeg Hobhause kort.
„Heer", antwoordde de man in gebrek
kig Engclsch, „de geesten uit het dal van
Iy-nan mogen uw wegen behoeden cn uw
leven verlichten".
„Zorg liever voor uw eigen licht aan
boord waarom gaaft ge signalen?"
„Edele heerDe menschen zitten aan
weelderige tafels en vullen zich den buiic
met goede spijzen en zoeten wijn, maar die-
gvenen, die naar luin voorvaders tijgen, heb
ben honger noch dorst. Spijzen behoeven
ook zij niet-, clió hun dooclcn wegvoeren.
Heer; weet, dit sohip is een doodenschip".
„D.vt ruik ik", viel Hobhause uit.
Een blik van haat gleed over Ljet gezicht,
van den Chinees. Doch direct herstelde hij
zich cn antwoordde:
„Confutsé zegrt: Als gij heen gaat toü
den vreemde, vraagt dan niet waarom zij
zich geen tuinen aanleggen en waarom zij
hun haren laten groeien aan borstels gelijk.
De wat-erstroomen der aarde bereiken vele
volkeren en olko zede zij u heilig".
„Ik heb u niet willen beleedigen. Doch
zeg mij nu, hoe wij u kunnen helpen".
„Edele heer, ons stuurrad is gebroken".
„Ik zal u onzen timmerman zenden".
,-\De rust dor dooden zij u heilig", lee-rt
ons Confutsé; de hamerslagen storen".
Hobhause had moeito om het niet uit
vloeken. Duidelijk voelde hij, lioe hem de
Chinees beloerde.
„Waarmede kunnen wij u dan helpen?"
vroeg hij opnieuw.
„Edele heer, de wolken van stoom zijn
machtiger dan het waaien van wind. Ik
verzoek den Engelschen kapitein om ons
t-e willen sleepen naar Singapore.
„Gij lijkt wel gekEen Britsch oorlogs
schip zou dit. Hobhause bedacht zich
nog tijdig en zeiue: „Ik zal het mijn kapi
tein melden". Daarop klauterde hij opnieuw
in zijn sloop en voer pijlsnel naar „De On-
verwinnelijke" terug.
Op de hem gestelde vragen van zijn chef,
gaf Hobhause zijn indrukken weer en ook
zijn onrust over de bedenkelijke gelaats
uitdrukking vau den Chinees. Doch de ka
pitein deelde z'n wantrouwen heelemaal niet-.
„Mag ik dan te voren de jonk niet eerst
eens onderzoeken?" vroeg Hobhause.
.JJ zegt tooh zelf, dat u een lijklucht be
speurd hebt; meu moet voorzichtig zijn met
de godsdienstige gewoooJen van deze volko
ren. De vioe-koning van Shangtan, dien ik
persoonlijk ken, is ccn zeer religieus man
en hij zal mij dezen dienst hoog aanrekenen.
En de diplomatie zal ook wel haar nut hier
van hebben. Laat de sleeptouwen in orde
brengen."
Een paar minuten later stoomde „De On
ver'winlijko", met do jonk op sleeptouw, de
haven van Singapore tegemoet. De douane
beambte was op zijn post op 'n kleine barkas.
„ITalo! een jonk op sleeptouw, dat be
loof wat," mompelde hij in zichzelf, toen
do barkas do jonk naderde.
„Iets t-e deolareerenriep men.
Chinees schudde zijn bol. „Dooden be
talen geen belasting," riep hij terug.
„Goed on wel, maar wat is je lading?"
„De kapitein is borg voor hen. die hun
dooden ceren."
„Kapitein Everest? Zoo! Dan is het wat
anders", vond de douane-beambte. En do
barkas gleecl nu langs „De Onverwinlijke".
„Heeft de Chinees permissie zich op ka
pitein Everestite beroepen?" riep de douano
naai boven. De kapitein liet door een offi
cio bevestiging geven en de barkas stoom
de verder.
In de haven werd de jonk losgemaakt en
door eenigon van zijn eigen mannetjes op-
