$o, 163.3 s
Derde TRIacl. 1915.
De Europeesche Oorlog.
3b „Litsitanla'getorpedeerd
^atei-dag Mei.
HONDERDEN SLAGHTOFFERS.
Een ontstellend bericht hedenochtend
De „Lusitania", een der moderne zee-
kasteelen van de Cunard-ljjn is getorpedeerd
door een Duitschen onderzeeër!
Dus toch!
Toch is eon der groote transatlantische
atoomers vernietigd. Toch zijn honderden
monschenl evens gewaagd en helaas zoo
als reeds zeker is, verloren gegaan aan
een oorlogstaktiek, die geen resultaten af
werpt, doch alleen onscnuldigen, non-com
battanten, neutralen zolfe kan treffen. Geen
strijd van twee bewapende schepen, maar
een onverhoedsche aanval van een onzicht
baar vaartuigje, met vreeselijke wapenen
op een weerloos ftchip.
Bij wat er nu weer geschied is, verdwijnt
alles wat de laatste dagen plaats greep, tij
delijk naar den achtergrond.
Zonder voorafgaande waarschuwing heeft
een U-boot-commandant het durven wagen
meer dan tweeduizend weerloozen aan den
dood prijs te geven. De verantwoordelijk
heid treft niet hem. Hij heeft slechts ge-
daan, wat liem "van 'h'oogerhaïid bevolen is.
Hoo do man, na zoo'n bevel ten .uitvoer te
hebben gebracht, nog één rustig oogenblik
heeft, is ons een raadsel. Maar wel is het
droevig, dat de ontaardiug zoover reeds go
gaan is.
Of 't den bedrijver van deze daad goed
zal doen? Och, laat ieder dat maar eens met
zichzelf uitmaken. In Amerika zal het stellig
do stemming verbitteren. En deze was toch in
do laatste dagen er niet gunstiger op gewor
den. Do dood van misschien eenige tientallen
Amerikanen, onder wie ook de bekende mil-
lionair Alfred van der Bilt, zal de Duitsche
zaak' aan de overzijde van den Atlantischen
Oceaan geen goed doen.
Men zal zich herinneren, dat voor de „Lu
sitania" ut Ameriika vertrok, voorspeld werd,
dat het schip zou worden getorpedeerd.Thans
blijkt dat de Duitse hers veel moeite deden',
dit plan ten uitvoer to brengen. Reeds twee
dagen kruisten onderzeeërs bij Kinsale, de
plaats waar de „Lusitania," vernietigd werd.
Op acht mijl afstand van deze plaats greep
de ramp plaats.
Kinsale ligt aan de zuidkust van Ier
land, in het graafschap Gork, op eenige af
stand westelijk van Queenstovn.
Gistermiddag halldrie is de reuzenstoomer
gezonken. Reeds eerder had hij een ontmoe
ting met Duitsche torpedobooten. Op ver
zoek van de Amerikanen onder de passa
giers, liet toen de commandant de "Ameri-
liaansche vlag hijsehen ter beveiliging van
hun leven. Wijl bij de Engelsche kust het ter
rein niet veilig is, werd ditmaal niet ,tot
dit middel een toevlucht genomen, wel werd
raar een der opvarenden meedeelt, scherp
uitgekeken.
Deze voorzorgsmaatregel heeft het schip
niet voor een ramp kunnen behoeden. Een
Duitsche onderzeeër heeft de 'Engelsche boot
met haar internationale bevolking in het vi
zier gekregen en wat gebeurd is, weet men.
Er zijn tot dusverre slechts weinig bij
zonderheden omtrent de „Lusitania" ontvan
gen. Dit is het gevolg van liet feit, dat het
aeinsta-tion op een eenzame kaap ligt, ver
v&n de buitenwereld en slechts geringe te-
legraphische hulpmiddelen heeft.
Op de „Lusitania" bevonden zich 290
passagiers eerste klasse, 662 twee-de klasse
en 361 derde klasse.
De bemanning telde 685 koppen.
De admiraal-commandant te Queenstown
heeft een groot aantal kleine schepen afge
zonden, naar de plaats, waar do „Lusita-
Jjia" zonk.
Reeds naderden toen booten de kust. Een
twintigtal reddingsbooten moeten de „Lusi
tania" hebben kunnen verlaten.
Twintig minuten is het schip drijvende
gebleven en voor er eenig cijfer was van
heil laantal slachtoffers, was wel aan te
nemen, dat velen verdronken moeten zijn
van de meer dan 2100 opvarenden.
De Nederlandsch© pers.
Het ,,Hbld." herinnert nog even aan de
„Titanic'-ramp en schrijft:
„De „Lusitania" getorpilleerd! Wie had
ooit kunnen denken, dat deze vermaarde,
reusachtige transatlantische mailboot van
38,000 ten, bekend door do snelheidsrecords,
die zij op haar reizen tusschen Engeland en
Amerika sloeg, na slechts ruim zeven jaar,
do „Union Jack" en de vlag van de „Cu-
uard-Lijn" in top gehad te hebben, onder
z°u gaan, ten gevolge van een torpedo
schot, die den oceaan-reus doodelijk trof
„Do gene oceaan-reus g'ïng naar de diepte
ua een botsing met een ijsberg; de andere
verdween in de golven, nadat een torpedo
een barer zijwanden -had doen splijten
„Titanic" on „Lusitania"!
»>Zij zijn beiden in do geschiedenis nog be-
faanider geworden, dan do andere, oceaan-
fltoonvers van dezelfde of grootere afmelin-
g'ou, als „Mauretania", „Aquïtania", „Va-
terland" of „Imperator"
Ook de „Tel." doet dit, nütójr geeft le gelijk
oer: scherpe critiek op het optreden van den
onderzeeër. Daar lezen we; - - -w u
„Een in koeion bloede geënscenceerde her
haling van de „Titanic"-ramp, oen met kalm
overleg gepleegde aanslag tegen een pas:a-
giersschip, dat 2500 non-combattanten aan
boc-rd heeft; het ls niet langer misdadig,
het begint duivelachtig te worden. Indien
do Duitsche onderzeeërs ook de reddings-
booten van de „Lusitania" tot zinken ge
bracht hebben, is de triomf der „Kultur"
volkomen en kan het Duitsche volk met
trots, op zijn zeelieden neerzien.
„Wij weten niet of er nog zooiets als een
geveten der neutralen bestaat. De neutrale
staten hebben gezwegen toen de Belgische
neutraliteit vertrapt werd, gezwegen (oen
Duitschland in België en Frankrijk prac-
trjken uitoefende, die een verkrachting van
alle internationaal recht waren, gezwegen
toen stelselmatig steden en dorpen verwoest
werden, gezwegen toen de sluipmoordenaars
der duikbooten hun eerste slachtoffers maak
ten. Zullen wij ook thans wederom1 werkeloos
blijven toezien? Bestaan er voor hen slechts
eigen kleine belangen en deert het hun niet,
dat de Europeesche beschaving door een
natie, die alle gevoel van menschelijkheïd
verloren heeft, ten gronde gericht wordt?
Slechts een spontaan en gemeenschappelijk
protest der geheele beschaafde wereld, waar
buiten Duitschland zich gesteld heeft, kan het
antwoord van alle weidenkenden op deze
nieuwe uitdaging, zijn."
D© voorspelling.
Alvorens een beschrijving van liet schip
te geven, herinneren wij -er nog even aan,
dab verschillende passagiers bij het; ver
trek Zaterdag j.l. gewaarschuwd werden,
om hun overtocht naar Engeland op te ge
ven daar -de „Lusitania" getorpedeerd
zou worden. Ook do mult.i-mi 1 lionnair Al
fred van der Bilt ontving zoo'n waarschu
wing. Doch geen der Anvcrikaansche geld
mannen, die van plan waren de reis mee
te maken, hebben zich laten afschrik
ken. Do vrees is echter thans toch
bewaarheid...... Ondanks de maatregelen,
welke genomen zijn, om do routes van
de grooto Atlantische stoomera te bescher
men, ondanks de grooto snelheid, waarover
deze vfier-sehroevige tturbine-fsehepcn be
schikken, is het dan toch aan een Duitsche
duikboot golukb aan dsc Engelsche koop
vaardijvloot thans dezen zwaren slag toe te
brengen op een plaats, die zoover van de
Duitseho marine-basis af ligt, dat men weer
mob verbazing zal vragen„Kunnen clie
duikbooten zoo ver .komen?"
Hebben ze bij de Z.W.-kusb van Ierland
op de loer gelegen, do U-booten? Bevond
zich daar een heele flottille, om het grooto
schip daar op eenige mijlen van de Icrsche
kust op to wachten? Hoe groot was de on-
derzeesoho vijand van het enorme koop
vaardijschip? Was hij van heb groote, nieu
we type, waarover al zooveel geschreven
is, en waarvoor in marine-kringen zooveel
belangstelling heerscht?
Alvorens de „Lusitania" van New-York
vertrok, liet de Duitsche legatio de vol
gende advertentie in do Amerikaansohe
bladen plaateen
Zij, die van plan zijn een reis te doen
over den Atlantischen Oceaan, worden er
op gewezen, dat er een staat van oorlog
heerscht tusschen Duitschland en zijn bond
genoot en eenerzijds en Engeland met zijn
geallieerden anderzijdfe, dat het oorlogsge
bied omvat de wateren, grenzende aan de
Bribsc-ho eilanden, dat, overeenkomstig
heb manifest dor Duitsche regeering,
sohepen, die de vlag van Engeland of die
van zijn bondgenooten voeren, in deze wa
teren kunnen vernietigd worden, en dat
passagiers van dergelijke sohepen, die
rich in dit oorlogsgebied bevinden, het
zichzélf te wijten hebben, wanneer zij daar
van heb slachtoffer worden.
Do keizerlijke Duitsche ambassade.
Waslimtoii, 22 April.
Hoe groot de „Lusitania" is.
Hier volgon eenige cijfers:
Lengte 289 M.
Lengte tusschen de loodlijnen 931
Breedte 26.80
Diepgang (geheel geladen) 10.20
Waterverplaatsing 38.000 ton
Aantal paardekraohten 68.000
Snelheid 25 knoop
Toen het schip in Juli 1907 zijn'proef
tochten deed, veroorzaakte dat in de ge
schiedenis van den scheepsbouw en de
scheepvaart een enorme sensatie, niet al
leen, omdat de proefvaart zulk een succes
was, maar vooral, omdat dit schip zulke
reusachtige afmetingen had en omdat 't door
turbines werd voortbewogen. Een tijd
van steeds grooter wordende afmetingen,
van steeds snel Ier varende transatlantische
schepen, een concurrentie tusschen Enge
land en Duitschland op dit gebied brak
aan.
Do „Lusitania" was een der schepen, die
het record zou moeten slaan tusschen En
geland en New-York en heb blauwe eere
lint winnen van den sn-elsten Trans atlanti
schen stoomer. Die wedstrijd werd gehou
den in September 1967. Het eohip was
toen nog spiksplinternieuw:. Op een Zater»
dag vertrok heb uit de Mersey te 9.10
's avonds. Den volgenden Vrijdag kwatn
het te 9.5 's morgens te Sandy Hook. Meer
dan 200.000 menschen! woonden te Liver
pool hot vertrek bij. Honderden kleine
stoombootjes volgden het. schip, dat ;s Zon
dags nadvbs te 12.11 heb officieele start
punt, do vuurtoren van Daunt passeerde
De „Lusitania" sloeg toon niet het ré-
eord, dat in 1900 do „Deutschland" be
haalde van 5 dagen 7 uur en 38 minuten,
maar bracht toch Engeland vijf uur en
vier-en-veertig minuten dichter bij Ameri
ka. Het sohïp liep gedurende de vijf reis
dagen, 561, 575, 570, 593 en 483 zeemijlen
en op don eersten dag vijf zeemijlen, totaal
2.732.
De. oude „Britannia" de eerste Ciinard-
boot liep gedurende haar eerste reis 81
knoop en do „Doutschland" 23.17.
En sinds dien wedstrijd kregen wij in de
Engelsche en vooral ook in do Amerikaan
sohe bladen steedis berichten over nieuwe
records, die geslagen werden
De snelheid was de hoofdzaak. Maar
niet alleen aan do snelheid ook aan de in
richting der salons cn hutten werd alios
opgeofferd, want de „Lusitania" was in do
eerste plaats een passagiersboot. Zij had
slechts twee laadruimen van kleine afme
tingen. Er was aan boord plaats voor 540
passagiers 1ste klasse, 460 3de klasse en
1200 3do klasse. De bemanning bestond uit
9 officieren, 60 matrozen, 369 machinisten
en stokers, 389 koks, stewards, kamermeis
jes enz., totaal dus 827 personen.
Blijkens de cijfers in de telegrammen
schijnt do bemanning dus niet voltallig te
zijn geweest.
Een goed idee- van de grootte van het
schip geeft het promenade-dek voor do 1ste-
klasss passagiers, dat 130 meter lang is cn
10 nieter boven de water-oppervlakte ligt.
Dat allo hutten hetzelfde comfor be-zdt-
ten als de beste „vaste-wal hotels", weet
ieder, die wel eens met een dergelijk schip
den „grooten vijver" overgestoken is, of
die de vele foto's van interieurs der Cu-
nard-booten gezien heeft. Daar er acht dek
ken zijn boven do kiel heeft men -een hee-
len lifb-dienst ingericht.
Nog een denkbeeld van de grootte van
het schip krijgt men, als men weet, dat er
aan boord 5000 electrische lampen1 zijn,
wanneer men hoort, dat do twee ankers
10,000 kilo wegen en dat er 25 ketels zijn
en zoo zouden wij, naar Amerikaansch
systeem, met het geven van allerlei cijfers
kunnen voortgaan.
Do „Lusitania" werd in Juni 1906 to
water gelaten, 14 maanden nadat do kiel
gelegd was. Zij werd gebouwd door Brown
en Oio. te Clydebank.
Interessant is het nog to weten, dat de
„Lusitania" ingericht was om als hulp-
lcruiser dienst te doen. Do machines en ke
tels waren geheel onder het wateropper
vlak (enkele sfcoombukeu uitgezonderd). De
bunkers zouden oen bescherming vormen
tegen vijandelijke kogels, die op de machi
nekamers gericht konden worden. Er kon
den aan boord 10 kanonnen van 13 c.M.
opgesteld worden, althans als het schip tob
•hulpkruiser ingericht werd, wat thans niet
heb geval was.
Hat Japanscii ultimatum aan Ghiaa.
Hef ultimatum van Japan aan China, i3
gistermiddag door Hioki aangeboden on zal
Zondagavond om' 6 uur afloopen. I d
Als China de eischeii met inwilligt, zal
Hioki Peking verlaten.
Leger en vloot hebben reeds opdracht ge
kregen zich gereed te houden, ten einde
ieder oogenblik naar alle gewenschte plaat
sen te kunnen vertrekken.
Te Petrograd is men er van in kennis
gesteld, dat Japan een ultimatum heeft aan
geboden.
In afwachting van de overreikïng van het
ultimatum, had China reeds aangeboden, in
bijna alle eiachen van Japan toe te stemmen
en een yoorsfcel gedaan in verband niet de
rest.
De correspondent te Peking van de „Na-
chinichi 'Shimbans" meldt aan zijn b'.ad, dat
de Chineesche regeering aan Iiioki (den Ja-
pa nschen gezant te Peking) medegedeeld
heeft, dat zij tot een overeenkomst betref
fende de Japanscke eischen wenschte te
geroken, waardoor een breuk voorkomen zou
worden.
Reuter verneemt, dat Japans jongste nota
aan China nog meerdere wijzigingen van de
oorspronkelijke voorstellen behelsde en dat
de Japansche gezant te Peking opnieuw al
zijn krachten zal inspannen, om' het gerezen
geschil in der minne .te schikken.
Duiischlands doel van den oorlog,
In „Der Tag" waarschuwt Yon Zedlitz
voor overspanning van de volkskracht een
schrijft o. a.: Het vaderlandslievend gevoel
verlangt een machtige positie van Duitsch
land in de wereld, in de overtuiging, dat wij
ook zoo sterk zijn; dit hoogste doel te be
reiken. Deze overtuiging is ongetwijfeld ge
grond, maar, even gegrond is de zorg, of,
wanneer men zich zoo'n groot doel tot taak
stelt, dat het slechts met aanwending van
alle krachten kan bereikt worden, niet in
afzienbaren tijd een overspanning te vree
zen is, en dan ligt hierin een ernstig ge
vaar. Want ongetwijfeld nïoet dan de re
actie of de uitputting volgen. In dit verband
behoeft slechts gewezen te worden op Spanje,
de Nederlanden en Zweden.
Het is dus noodzakelijk, dat rij, die zulk
een hooge machtspositie voor Duitschland
verlangen, dit gevaar afwenden. Slechts een
duurzame Kooge positie heeft waarde. Im
mers In de matiging kan men ach machtig
Ijooneü.
De meaning van ,V!oa £edlifz ftèeft echter
de „Poet"- ftlet kannen beletten het verde-
digen van aty^xa^eplanhneti .op. te geven;
genoemd blad OoWfcfeft <f% beveiliging
van do Noordzeekust buiten
de tegenwoordige grenzen
van Duitschland 11 o o d z a k e 1 ij k
tegen een aanval van Engeland en acht
ook_ in het Vogez en-ge bied
eenige uitbreiding gewenscht.
Do „Kreuzzeitung" is deze mcenmg even
eens toegedaan en tracht aan de woorden te
tornen, die in het begin van den oorlog
officieel geuit werden over oen defensieve
houding van Duitschland, waarmede de we
reld werd bekend gemaakt, dat Duitschland
g^en veroveringsoorlog voerde.
Bij de Dardanellen.
Een bijzondere correspondent van het
Wolff-bureau te Konstantinopel verneemt uit
betrouwbare bron aangaande den strijd aan
do Dardanellen:
-Nu de Aziatische oever geheel van vijan
den gezuiverd is, concentreeren de ge
vechten zich voornamelijk op twee punten
van het schiereiland Calhpoli, n.l. aan de
uiterste landtong bij Sedd-el-Bahr en bij
Kaba-Tepeh, die aangewezen Iandingsplek
op de kuststrook aan de E^eïsche Zes.
Het vijandelijk expeditiekorps bestaat uit
Australiërs en Fransche koloniale troepen,
waaronder ook kleurlingen. Met is uitgerust
met het nieuwste oorlogsmateriaal en ge
bruikt het scheepsgeschut zijner geweldige
vloot tot ondersteuning der operaties te
lande.
Derhalve is overal waar het scheepsge
schut reikt, het standhouden der verdedi
gingstroepen over dag zoo goed als onmo
gelijk. De Turksche hoofdaanvallen hebben
dan ook steeds des nacht3 plaats.
Bovendien beschikt de vijand over een ka
belballon, met behulp waarvan hij het ter
rein kan overzien, waardoor de trefzeker
heid der scheepskanonnen nog aanmerkelijk
is gestegen en de beschieting der Daraa-
nellen-vestingen door indirect vuren moge
lijk 13 geworden. Als men deze omstandig
heden in aanmerking neemt, moeten de tot
dusverre bereikte successen der Turken eens
zoo hoog worden aangeslagen.
Bij de zeer heftige gevechten in de nach
ten van 2 op 3 Mei cn van 3 op 4 Mei,
legden do Turksche troepen grooten moed
aan den dag, zoodat de vijand wel zeer
zware verliezen zal hebben geleden. Bij een
zoodanig stormachtig oprukken zijn natuur
lijk ook de verliezen aan Turksche zijde zeer
zwaar, vooral, evenals dit bjj het begin van
den oorlog, ook aan Duitsche zijde het ge
val was, in de rijen der officieren.
Ondanks zijn krachtige pogingen, slaagde
de vijand er niet in, ook maar een voet
breed vooruit te komen. Veeleer is do Turk
sche defensielijn op beide genoemde punten
vooruitgeschoven. Een beslissing is intus-
schen neg niet verkregen. Toch is de toe
stand der Turksche troepen over 'b alge
meen gunstig te beschouwen.
De bewering, in buitenlandscbe benchten
vervat, omtrent het neerschieten van twee
Duitsche vliegmachines bg Tenedos, is on
waar. Er is geen machine aan Turksche zjjde'
ook maar beschadigd. Daarentegen wierpen
onze vliegers meermalen met succes bom
men op vijandelijke schepen en landings
bruggen, en weerden zij vijandelijke vliegers
met succes af.
In de gevechten met de landingstroepen
bij Kaba-Tepeh werden 500 geweren en oen
mitrailleur buitgemaakt. De vijand lsed aan
zienlijke verliezen. .Woensdagavond beschoot
het scheepsgeschut van den teruggeworpen
vijand opnieuw door indirect vuur-en met
brandbommen het onschuldige en geheel
open Maidos. De strijd duurt voort.
Overdag hebben artillerie-gevechten
plaats, waaraan ook het vestinggeschut deel
neemt, en 's nachts aanvallen der infan
terie. - i
jDo Russisch o Yioot bij den Bosporus.
Den 2den Mei lieeft, volgens een te Pe
trograd gepubliceerde officieuse meded'ee-
liug, de Zwarte Zee-vloot gedurende ver
scheidene uren de vestingwerken aan den
Bosporus, en voornamelijk het ï'euer-, Ka-
ribjeh-, Fil Burnu-, JBuyukliman-, Kavaks-
cn Elimas-fort, hevig onder vuur genomen.
De batterijen op de kust beantwoordden
het vuur der oorlogsschepen, echter zonder
succes
De Russische kanonniers schoten uitmun
tend en vooral het fort Elmas, waar ecm
lievige ontploffing plaats had, werd be
schadigd.
Allo Turksche schepen zochten, zoodra de
Russische vloot m zicht kwam, in allerijl
een toevlucht in de zeestraat.
De Zwarte Zee-vloot inspecteerde ook 'de
kust bij Kilimli, Zunguldak en Eregli, waai*
een zeilschip, dat de Perzische vlag voerde,
in den grond geboord werd. Eveneens werd
een zeilschip bij de Bulgaarsche kust tot
zinken gebracht, nadat de bemanning van
het vaartuig verwijderd was.
Het Russische Leger.
De Petrogradseho correspondent van de
„Pefcit Parisien" heeft van den Russischem
minister van Oorlog, Suchomlinow, mach
tiging' gekregen, om te verklaren, dat de
generale staf het aantal troepen aan het
front niet kan opgeven, maar dat Rusland
verscheidene millioenen manschappen onder
de wapens heeft en dit aantal nog aanzien
lijk kan vermeerderen.
De generaal deelde mede, dat liet iiantal
krijgsgevangenen, door de Russen gema-akt,
erorm is. De mecst-en van hen zijn natuur
lijk Oostenrijkers, en om! hun onderdak en
voedsel te verschaf feu is uiterst moeilijk.
Hun juiste aantal kan niet medegedeeld
worden, maar hij deeldo mecfe, cl'at er roedfl
600,000 iQ de depöts in Siberië waren terwijl
honderden treinen langzaam van do grens
op weg zijn naar Siberië. Het aantal ge
vangenen, dab zich hierin bevindt, is on
bekend, maar Rusland eou spoedig overt
meer Oostenrijkse.he soldaten beschikken
dan keizer Frans Jozef zelf.,
ÏIct Italiaanschc Leger.
In Italië zijn de weerbare mannen op 2A-
jarigen leeftqd voor negentien jaar dienst
plichtig bij leger of vloot. Het jaarnjKsea
contingent 13 verdeeld in drie categorieën;
de eerste categorie wordt ingedeeld Luj het
aotievo leger; de tweede eveneens, doch
gaat spoedig met onbepaald verlofde derdo
categorie wordt ingedeeld bij de territori
ale troepen.
De dienst bij het actieve léger duurt
twee jaren, waarna de menschen tot do
landweer overgaan voor 12 jaar; voor do
rest van hun diensttijd behooren ze tot do
territoriale troepen.
De tweede categ'orie krijgt slechts een
elementaire oefening.
De oorlogssterkte is ruim een mïllioeh,
volgens den miltiairen medewerker van de
„Times". Waarschijnlijk worden in oor
logstijd vier legers gevormd, elk bestaan
de uit twee tot vier legercorpsen en een
cavaleriedivisie.
De Italiaanschc infanterie ia bewapend
met het 65 m.M. Mannlicner repeteerge
weer. Een gedeelte van do territoriale troe
pen heeft no§| een oud geweer, model 70/87.
Tijdens den Europeeschen oorlog heeft do
artillerie een groote uitbreiding ondergaan.
Chef van den generalen staf is generaal
C'adorna. De legercommandanten zijn do
generaals: Na va, Frugoni, Zuccari en B ru
bato.
„Gott slrafe England".
In eeu brief van een Belgisch correspon
dent van de „Tel." lezen we:
„Te Luik bestaat een „Liniënkommanüa.n-
tur". Dat is een kommandantur, waar ieder
een terecht moet komen, die wat per spoor
weg te verzenden heeft. Nu hangt er bij den
ingang van die „Liniënkommandantur" een.
biljet, waarop in fraaie letters te lezen
staat:
„Wie hier vriendelijk ontvangen wenscht
te worden, zegge bij 'b binnentreden: „Colt
strafe England!" en hem,' zal geantwoord
worden: „Es sei so."
Als de Duitsckers reeds dergelijke be
richten uithangen in hun „Linicnkomman-
danturen", dan vragen we 003 af, wht ze
wel mogen verlangen van de bezoekers iu
hun gekkenhuizen."
In hot „Hamb. Fremdenblatt" van
26 April j.l. is het volgende doodsbericht
te vinden
Am 24 April starb stolz, seit vielen
Monaten geschmückt mit dem Eieernen
Kreuz, den Heldentod für Kaiser und
Reich und seino liebe Heimat, rnein
über alles geliebter Mann, der treue
iVater meiner kleinen Anneli.se, unser
einziger Sohn
Dr. pkil.
GOTTFRIED KUHLMANN,
Lentnant d. Res. und Komphuieführer.
Wir betten Ilm in fremde Erde, eino
heilige Staat für Deutsclilands Ctrösza
und Zukunft.
Gott strafe England!
Im Namen der trauereden
Hinterbleibenen
HANNAH KUHLMANN,
Hamburg, z. Zt. Lilie,
den 24 April 1915.
ïte Stemming in Spanje.
Over een redevoering van Melquiades
Alvarcs deelt de „Times" o.m. het volgen
de mede:
Op verontwaardigden toon sprak do lei
der der reformisten over de pogingen, ifi
zekere kringen gedaan, om don ouden na
ijver tusschen Sjjanje, Groot-Brita-nnio en
Frankrijk weer op te rakelen en hij hield
vol, dat alle Spaansoho politici zijn meening
deelden, dat Spanje zich aan de zijde van
de Triple Entente scharen moest.
Over de betrekkingen met Portugal zeide
hij, dat Spanje met dat land en de groote
republieken van Zuid- en Midden-Amerika
één groot verbond moest vormen, ocm hun
gemeenschappelijke taak te vervullen.
Ten slotte zeide Alvarez onomwonden',
dat hij liever aan de zijde van een verelar
gen Frankrijk en GrooteBritannië dan a&d
die van een zegevierend Duitschland 00U
staan. Slechte bij een overwinning der ge
allieerden kon men hopen op de verwezen
lijking van het democratische ideaal en op
een duurzamen vrede.
De bladen van iedere' politieke 'richting
zoggen over deze rede, dat de meonlnps
door den leider 'der reformisten uitgedrukt,
die is van Maura, Romanonea en PrietpV
d.w.z. dat de Spaansche buitenlandsche
politiek in volkomen overeenstemming moe$
zijn met die der geallieerden. De libera^
bladen Vooral zeggen, dat Alvares msi 1
vermijdelijke logica aantoonde, dgt f
slecht? kan bestaan, lödaeh het tm&S
