Oe Europeescbs OorSog.
FEUILLETON.
Sterke Balden.
Vragen en Antwoorden.
•f-------*»■'"■j
X -
Be Strijd bij het Suezltanaal.
Dinsdagnacht trachtte de vijand het ka
naal over te steken in de nabijheid van
iToessoan. Hun werd toegestaan, ongehin
derd brugmateriaal naar den oever van
jbet kanaal aan te voeren.
Onmiddellijk nadat zij begonnen waren
met het slaan van een brug, gingen de
Engelsche troepen over tot den aanval,
welke een volkomen succes had. De vijand
vluchtte in wanorde, al zijn materiaal in
handen der Engelsohen achterlatende. Ver-,
scheidene vijanden verdronken.
Woensdagmorgen deden de Turken een
nieuwe offensieve poging tegen Toessoen.
De vijandelijke artillerie beschoot Tces-
soen. De Engelsche artillerie antwoordde
met het uur der booten in het Kanaal.
De vijand beproefde het Kanaal over te
trekken, maar hij werd 's middags gedwon
gen terug te trekken. Hij verloor acht
officieren, een aantal dooden en 282 ge
vangenen. De Engelsohc verliezen zijn
twee officieren en dertien man gedood, 58
gewonden.
Bij Kantara deden de Turken een aanval,
maar zij wprden afgeslagen met achterla
ting van 21 dooden en 25 gewonden. De
vijandelijke strijdmacht telde 1200 man met
zes batterijen. Hoewel het aantal der Tur
ken op 1200 wordt opgegeven, is er reden
om aan te nemen, dat zij 12000 man tel
den, volgens de Engelsche mededeelingen.
De eerste Turksche deserteurs zijn te
Can o aangekomen, meldt de bijzondere
correspondent van de „Times," Het is
niet te begrijpen, hoe iemand dergelijke
menschen voor den krijgsdienst heeft kun
nen gebruiken, zegt hij. Soldaten zijn het
waarschijnlijk nooit geweest.
De arme kerels trokken met een Turk-
schen troep over liet mulle zand, dwars
door het Sinaï-schiereiland.
Hun verhalen loop en zeer uiteen. Zij
wenschten niet te vechten, zij begrepen <Le
Duitsche officieren niet en toen zij het Suez-
kauaal naderden, wierpen zij hun geweren
en uniformen weg en in burgerkleeding,
of alleen in onder]deeding, kwamen zij bij
de Britsche voorposten aan, verheugd een
onderkomen gevonden te hebben.
Het meest zonderlinge van alles is, dat
velen dier arme (duivels heelemaal geen
Turksche onderdanen zijn, maar tot Britsch,
Italiannsoh cn Fransch gebied behoorende
Muzelmannen. Toch werden zij, in strijd
met het volkenrecht, gedwongen deel te
nemen aan een strijd, -waarbij zij niet het
minste belang hadden.
Een der deserteurs, een huur-koetsier
van Jeruzalem, beschreef hun marsch van
daar via Bir.el-Geha-El-Arish-Nekhl. Een
troep van vijftig man, die van Nekhl tot
Tor vooruittrok, had proviand voor slechts
zes dagen meegenomen. De mannen moes
ten levensmiddelen tegen hooge prijzen koo-
pen van Bedoeïnen, soms moesten zij f 1.20
voor een pond meel betalen. Terwijl Üe
officieren goed gevoed werden, ontvingen
de soldaten dagelijks slechts twee of drie
beschuiten, een flesdh water en eenige olij
ven. Toen de troep nabij Tor was geko
men, beval een Duitsch officier een der sol
daten een te1 -aafdraad door te snij den-
De soldaat vc klaarde, zoo hoog niet te
kunnen klimmen, waarop de officier zijn
zwaard trok en den man de linkerhand af
hakte. De verminkte deserteerde met Ürie
anderen den volgenden nacht.
De „Daily Mail" verneemt uit Cairo:
De Turksche transportdienst verkeert in
*9)
De warme, maar zachte tinten van
liet bekleedsel der meubelen, van de
tapijten en poriières werd verleven
digd door liet roodgele licht van de
ondergaande zon en de kasten met beeldhouw
werk, de schilderijen, de beide terra-cotta
beelden, die een herder en zijn herderin voor
stolden, de groots staande lamp, politer de
canapé, met haar golvend groen zijden
scherm en al de overige coquette artikelen
van weelde maal: ton op haar een zonderlin
gen indruk op dit oogenblik.
Zij liet haar blik even op ieder voorwerp
afzonderlijk rusten, zooals men dingen aan
ziet, waarvan men weet te moeten afscheid
nemen en waarvan het scheiden juist dan
moeilijker valt-, omdat men nooit gedacht
had, dat zij ons zooveel waard konden zijn.
Op de kleine, antieke werktafel met den
opstaanken, open ~ewcrk ten metalen rand lag
een brief, pagenoeg op dezelfde plek, waar
een paar uur geleden het telegram gelegen
had.
Zij nam hem op, koerde hem in de hand
om en las liet adres. Aan het schrift zag
zij, dat die van tante Ebba was. Maar zij
maakte de enveloppe niet openzij legde
den brief onverschillig weder op zijn vorige
plaats, en wederom liet zij haar oogen over
de lieve, vriendelijke kamer met zooveel
dierbare herinneringen glijden.....
Zacht, zooals dit haar gewoonte was, kwam
Justine binnen en keek om den hoek van
de deur.
„Mevrouw, de tafel is gedekt."
Maar haar mevrouw bewoog zioh niet;
zij stond nog altijd op dezelfde plek bij de
naaitafel, met haar hoed op en den mantel
aan, strak naar de meubelstukken in de
kamer te zien, met groote, wijd openstaande
00;-ell.
„Mevrouw 1"
Nog hoorde zij niet en ontsteld ging liet
meisje naar haar toe.
- MevrouwMevrouw
iiaar zelfs, toen rij haar oven aanstiet, gaf
zij geen toeken van leven en toen Justine
haar in den angst van het oogenblik aan
beide armen te gelijk trok, waggelde zij en
zou op den grond gevallen zijp, aLs het meisje
ha^r niet had tegengehouden. Er stond een
groote moeilijkheden. Do kameel en ster
ven van ellende. De meeste gevangenen
zijn schoeljes („raggamuffins").
Een Duitsch Orgaan
over Duitsehlands Koloniale verlangens.
In de „Kaiser-Zeitung Ides Ostbcercs,"
die onder redactie van luitenant Clednow,
te Lodz verschijnt, staat een artikel over
Duitsehlands koloniale toekomst. Het be
toog van (ten schrijver komt op het vol
gende neer:
Al -hebben „de Gele Japs" ook dc kolonie
Kiaotsjou ingepalmd, 'de Franse heil en En
gelsohen ook de model-kolonie Togo be
zet enz., een zegevierende oorlog waar
aan in Duitschland, van den oudsten veld
maarschalk tot den jongst en schoenmakers
leerling toe, niemand twijfelt, zal aan
Duitschland in Belgisch en Fransch Kongo
en, indien Portugal in zijn vijandige hou
ding volhardt, ook in de PortugeesChe kolo
niën aan de Oost- en Westkust van Afrika
een Duitsch koloniaal rijk verschaffen,
waarvan „onze vad-eren, die nog glim
lachend met onze eerste koloniale begin-"
selen den draak steken, zich nooit een voor
stelling hadden kunnen vormen. Dan zei er
ook een einde zijn gekomen aan de Engel
sche pogingen tot alleenheerschappij in
Afrika en d-e Kaap tot Kaïro, want tusscihen
-het nu nog Engelsche Egypte en Oost-
Afrika en het Boersch-Engelsche Zuid-
Af rika, komt dan de cindelooze gordel van
onze reusachtige koloniale bezittingen te
liggen, van den Indischen Oceaan tot aan
de Mkkten-Afrikaansche meren en van den
Kongo af tot aan den Atlantischen Oce
aan. Van Noordoost- en Zukl-Afrika, dat
nu nog Engelsch is, zeggen wij, wie woet,
wat nog worden kan, als het woord van
den dichter vervuld wordt: „Denn es muss
am deutschen Wesen, Einmal nodh 'die
Welt genesen."
Ammunitie-Vervoer van Amerika
naar Europa.
,,The Wall Street Journal" bevat een
artikel over het vervoer van ammunitie
en oorlogsvoorraden uit de Ver. Staten
naar Europa, en zegt daarin Geschat
wordt, dat de Ver. Staten voor de waar
de van een half millioen dollars ammunitie
hebben vervoerd naar Europa, en do ge
publiceerde cijfers van het Handelsdepar
tement over Augustus-November maken
het waarschijnlijk, dat die schatting niet
zoo heel ver beneden de waarheid is. Zoo
was de waarde van de patronen in No
vember uit de Ver. Staten naar Europa
verzonden 1.231.235 doll, of minstens tien
maal meer dan de waarde der zending in
November 1913, toen zij 132,227 doll, be
droeg. De cijfers voor verzending van an
dere oorlogswerktuigen waren in dollars
een dollar is 2.50 voor
November
1914
1913
patronen... m
1,231,235
132,227
vuurwapenen...
1,194,510
219,154
dynamiet... w
95,183
126.757
buskruit
24,687
15,260
andore ontplofbare stoffen
76,502
43,973
Totaal... -• «n
2,622,017
637,371
Elf
maanden
1914
1913
patronen...
5,460,247
2,402,275
vuurwapenen...
4.053.709
3,603,561
dynamiet-...
1.150.742
1,347.100
buskruit
263.464
34,692
andere ontplofbare stoffen
934,747
648,462
Totaal..
11,920,909
8,142,930
Uitgevoerd werden verder in November
28,071 paarden ter waarde van 5,03-1,353
dollar tegen 1112 ter waarde van 170,029
dollar in November 1913.
De waaide van dö uitgevoerde paarden
was in
November
1914
1913
Vor. Koninkrijk... M
8,400
7,456
Canada n, m
2,613.243
60,406
Mexicom M
1.780
13,761
Andere landen
2.410.930
89,006
Totaal
-
6.034,353
170,629
Elf
maanden
1914
1913
Ver. Koninkrijk...
2,065,631
363,221
Canada
4,564,900
3,217,205
Mexico... h.
43,367
80,028
Andere landen
-
3,3%. C94
257,418
Totaal...
10,070,842
3.917.872
Het aantal paarden naar Canada was
in November 1914 16,883 tegen 421 in
November 1913.
De aantallen vervoerde paarden bedroe
gen in:
Nov. Elf nmd.
1514 1913 1914 1913
Ver. Kon..., 64 43 12657 325
Canada -. 1CSS3 421 316S5 25149
Mexico26 59 592 744
Andere landen 11C98 589 17302 1423
Totaal.. 23071 1112 62236 27642
Be Trouwring.
In Straatsburg hield zioh dezer dagen
naar de „Strassb. Post" schryft een
21-jarige koopman uit Ingol-dstadt op. Hij
liehoorde tot de eerste oompagniS van een
Beiersch reserve-bataljon en droeg, on
danks zijn jeugdigen leeftijd, een trouw
ring.
Toen men hem daarnaar vroeg, vertelde
het jongemcnsch de merkwaardige geschie
denis van dezen ring.
Bij de Col de St. Marie geraakten in den
vroegen morgen van 22 Augustus de voor
posten van zijn afdeeling slaags met het
21e Fransohê infanterie-regiment en cr ont
stond een kort, doch bloedig gevecht, waar
in de Franschen met zware verliezen wer
den teruggeslagen.
Luitenant-kolonel Faivre, uit Langres,
was onmiddellijk bij kien aanvang der scher
mutseling zwaar gewond in het onderlijf
neergestort. Nadat de Franschen waren
teruggetrokken, trok de jonge Beier, die
goed Fransch sprak, zich het lot van den
officier aan; hij haalde water en trachtte
hem weg te 'dragen, maar liet dit plan va
ren, toen hij zag, 'hoezeer Üe gewonde leed.
Toen de officier van gezondheid er bij
kwam, bemerkte deze direct, dat hier niets
anders meer te doen viel, dan de pijnen
van den stervende te verlichten. De Beier
bleef bij den doodelijk gewonde, die wel
begreep, dat rijn einde nabij was.
Eindelijk smeekte de gewonde, terwijl
'Irij rijn trouwring afschoof, 'dezen kuste,
cn den Beier overliandigde, dat deze den
ring naar rijn vrouw zenden moest en haar
en rijn kind-eren hartelijk groeten moest,
als hij ze na den oorlog soms zou
opzoeken.
Kort daarna ontsliep de stervende. De
dappere Beier, die zelf niet wist, hoe het
hem nog vergaan kon, gaf den ring aan
iemand in Straatsburg, die zich verder met
het geval zoaido belasten. Het was een
merkwaardig, tragisch toeval, dat de ring
als inscriptie draagt „22 Augustus 1889",
de drager ervan stierf... pp rijn zilveren
bruiloftsdag.
h i i1'. ITC-. iv
V raag: Heeft in de tweede helft vnn
November 1913 de Staatsloterij gespeeld
of stond die stil De hoeveelste maal is
het-, dat deze loterij speelt na November
1913 en kunt u mij dc datums opgeven, op
welke die Loterij heeft gespeeld na No
vember 1913'?
Antwoord: In 1913 heeft de Staats
loterij geregeld gespeeld. Aangezien u
waarschijnlijk bij een of meer trekkingen
uit dien tijd toch geïnteresseerd zijt, zou
den we u raden even te informeeren bij
een collecteur en liefst bij dengene, waar
u het lot kocht
Vraag: Ik nam een werk aan van een
poldermeester, om een deels afgebranden
molen af te breken. Ik moest het puin
op do kaai brengen en de heele steenen
waren voor mij. Hierbij waren twee ge
tuigen. Nu wil hij ze van mij koopen, maar
hij wil niet genoeg geven en ze zijn meer
waard. Kan hij mij nu beletten ze toch
nog te halen
Antwoord: Als u twee getuigen
hebt, die onder cede en naar waarheid
voor den rechter kunnen verklaren, dat
u met den poldermeester overeengekomen
zijt, dat u de heele steenen zouden toebe-
hooren, kan hij (dat is zeker de polder
meester?) u niet beletten, dat u de stee
nen weghaalt. Doet bij het, dan kunt u
hem aanklagen, clan volgt een gerechte
lijk onderzoek en dan krijgt u gelijk. Maar
u en uw getuigen moeten vast in de schoe
nen staan.
V raag: Bestaat er een boek over den
scheepsbouw, construeeren van schepen,
en waar is het verkrijgbaar?
Kunt u mij een adres opgeven, waar ik
mij kan abonneeren op een tijdschrift voor
den scheepsbouw? Wat voor tijdschrift is
dat?
Antwoord: Voor scheepsbouwkunde
bestaan werken van J. A. Jongman (1905,
firma Brill, 2.50), Adr. Rijsdijk 2.
een dictaat van de Zeevaartschool te Rot
terdam 1.cn een werk van L. A. van
Schie 3.75). Wendt u tot een boekhande
laar, want het is niet uitgesloten, dat er
in den laatsten tijd iets nieuws op dat
gebied is verschenen.
Een tijdschrift op dit gebied is ons eek
ter niet bekend.
Vraag: Ik heb een stuk moerassig
vetten grond in 1913 gescheurd. Kan ik
daarop met goed gevolg nog kalk op
strooien, om. het te ontzuren? Ik wil er
aardappelen op poten. Welken kunstmest
moet ik daarvoor gebruiken en hoeveel
per H. A. Welke soorten kunstmest moet
ik gebruiken op drogen, lichten zandgrond,
om daar aardappelen op te poten
Antwoord: Zeer zeker, kunt gij met
goed gevolg kalk op zulken grond strooien
om dezen to ontzuren. Direct is deze
daardoor echter niet bebouwbaar, dit vor
dert zeker een jaar. Op zulk moerassig
land, dat pas met kalk bemost is, moet
gij stellig geen aardappelen verbouwen.
Eerstens deugt voor deze vrucht de grond
niet, althans nog niet, en ten tweede is
een peas bekalkten bodem zeer nadeelig
voor aardappelen, zij worden daardoor
meest schurftig. Op drogen, lichten grond
leunt gij zeer wel aardappelen verbouwen.
Met den kunstmest moet gij dan veel kali
in den grond brengen en neemt gij daar
toe chloorkali of kainiet. Eerstgenoemde
verdient de voorkeur, daar deze een zeer
klein gehalte aan a oor den aardappel
schadelijk chloor bezit. Gij hebt daarvan
zamen en bleef haar onafgewend aanzien.
Haar laatste, dringende bede, die nog in
zijn ooren naklonk, had een gevoelige snaar
bij hem geraakt. Hij wist op dit oogenblik
volstrekt niet racer wat hij zou hebben
kunnen zeggen.
Nu keerde hij zich om en begon langzaam
door de kamer te stappen. sRij oen heek-
tafel bleef hij staan, n-oin ccn courant in de
hand, wierp er een blik op zonder iets to
zien pn wierp ze toen drifiig op den grond.
Hij viel op een stoel neer en mot zijn
ellebogen op de tafel leunende, liet hij zijn
voorhoofd in beide handen rusten.
„O was ik maar oud!" zuchtte hij.
„Je zult nooit oud genoeg worden, om
niet naar het nieuwe, naar iets anders te
blijven verlangen, Olof. Toen ik nieuw voor
je was, Meldt je veel van mij. Later ver
loor ik die bekoring en herkreeg die eerst,
toen ik je vrouw niet langer wezen wilde,
en dus, dn zeker opricht, weder nieuw ge
worden was. Maar thans ben ik ook voor
den tweeden keer te lang je vrouw ge
weest."
„Ja, spreek mijn vonnis maar uit. Ik
verdien het."
Zijn armen zonken slap neder, zoodat zij
ten laatste met zijn hool'd op dc tafel
trust-ten.
Na een paar minuten stond hij op en
liep fle kamer uit. Op den drempel staande
wens elite lu'j haar go-eden nacht zonder om
te zien en zijn voetstappen klonken in de
donk'ere eetkamer, tot zij in zijn eigen lco-
mer verloren gingen en de gesloten deur
hen scheidde voor altijd.
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Den volgenden dag kwam de dokter.
Toen hij hot bleoke gelaat op do kussens
ontdok te, was hij ontsteld over de groote
verandering er van.
De wangem waren zichtbaatr ingevallen;
de lippen kleurloos; de huid had een geel
achtige tint en slechte met mPeite J:on zij
haar oogen opslaan. Maar een volkomen
kalmte, de kal rate «dor overweldigende zwak
heid, lag over haar trekken.
Dc dokter was bezorgt:!. De zenuw-cirjsis.
die men hem gezegd had, dat zij den vorigen
dag had doorstaan, moest wel verbazend
hevig geweest zijn, meende hik om zulk een
sterke verandering teweeg te Jiebben ge
bracht. Idij vreesde, dat deze schrik in haar
zenuwgestel to golijk met haas* gebrek o.an
bloed aanleiding zou kunnen geven tot aai-
noodig 1200 K.O. per H.A., benovens «jryj
K.G. suporphosphar.t. Beter is de vo0r
vrucht 6terk bemesten en daarna 011
onbemost land den aardappel verbouwen
V raag: Daar ons, bloemistarbeiders
te Lisse, met de mobilisatio elke week
zooveel aan arbeidsloon gekort is, dat het
ten slotte is opgeloopen tot een bedra^
van 40 cn hooger, zou ik u willen via*
gen of allen recht op dat geld hebben!
Hebben wij ook na Maart er nog recht op!
De verhuring is van Maart tot Maart
Indien, gelijk met mij en vele anderen het
geval is, dat geen van onze patroons thuis
is en er dus ook niet om gevraagd kan
worden. Als ik met Maart of eerder ver
trek, heb ik dan ook nog recht op dat
achterstallige loon? Men zegt ook, dat tot
Maart deze zaken door het Gerecht kos
teloos behandeld worden, na dien datum
niet meer. Is dit zoo en waar moet men
dan wezen
Antwoord: Deze kwestie lijkt on3
zeer ingewikkeld. Wij zouden in de eerste
plaats precies dc afspraak tusschen u en
uw werkgevers moeten kennen of, zoo er
een schriftelijke overeenkomst is gemaakt,
deze vooraf moeten lezen. Doch ook, al
komt u volgens accoord het geld toe, dan
is het nog de vraag of in verband met de
buitengewone tijdsomstandigheden, er ver
haal op te krijgen is. Is dit wel zoo, wat
de kantonrechter zal moeten uitmaken,
dan blijft u er het recht op houden, óók
na 1 Maart. Wendt u tot den ka-ntonrech
ter van Haarlemmermeer.
V raag. Kunt u mij ook het juiste
adres opgeven van Dr. de Haas (won-
derarts)
Antwoord: Bedoelde heer De Haas
woont tegenwoordig te Nooixhvijk-aan-Zce.
De straat weten we niet, maar als u mcl
de tram meegaat, zal de conducteur straat
en nummer wel kunnen zeggen.
MARKTBERICHTEN.
Zwolle, Febr. Aaugevoerd lor veemarkt 147.'
stuks als: G61 rundon-n, 117 kalveren, 58 schapet
en lammereu, 74 varkens oj> 5G1 biggen.
Men ba-iieeddo voor neurende en vorscb gekal'di
kociüu J75 a 3üdilo vaa>zeu en schotten ld/
a .80, guste'coeien voor de vetweide 15 I a i! 10,
dito vaarzen 1 180 a'2 '0, voorjaarsk ilvendekoeieu
f 135 a 'JlU, ossen voor de vol weide f 180 a 260
lVcjorigesDviagstieion/ 135 a ZOO, l'/o-iarige pinken
f 113 a liO, jonge lokkaiveron f 50 a 115 nuchtere
kalvereu a 24, vette koeien en os^en aan boutoii
72 a 88 c., dito stioron 7<J a 82 c., dito kal voren
90 a 110 c., dito 8'hanen 4 a 75 c. per kilo,
lammeren f a G-week'cbe biggen fl a 13, j
10-wccksclie dilo f 14 a .2, dra'huge vaikeus
f bi) a 8ü, magero dito 45 a 7ü per stuk; vetl«
dilo 70 a 78 c. dito voor Londen 50 a 51 c,
per kilo.
Bol or. Aanvoer 3149 KL, prijs/ 1.55 a f 1.65 pe:
kilo. por 1/8 vat van 20 kilo, prima f 33.— a
33 50. ai wijkende 32 30 a li.2de eoort f 31.50 a
32—, per 1/18 vat van 10 kilo ''15.50 a IG.oQ
Handel willig.
K'pcie cn f 5.— a 'G.50 p. 100.
Huiden. Koehuiden 4» a -11 c., ninkenveilen 42 a
44 c., tieren velleu 55 a 36 c.. vette kalfsvellen i
c. per kg., nu 'hiere kalTsve len f a
paardo ellen (mot baar) 15.50 a 13 50,geiteveller
f a lamsvellen f n f oer stuk
Handel rustig.
Lo uwardciJ, 5 Feb'. Eieien Op de eieren-
markt in liet Lnndbouvvhuis wiren vanwege <ie
Voreonigiug io be o;de'iogder Pluimveehouderij
m Nedei and P N.) amrevo -d 8000 kg.
kippeneieren. De g-mi delde pi ijs was 1 10 per
kg. vun 16 tot 20 ttuks.
Noteonng van de commissie. Fabriek-oo er
lste quat. ƒ15' per kg. voor bo:er met consent.
Alkmaar, 3 Febr. Kaas. A Iigevoeru 123-slapen
wegondo 70,7oO IC'i. Prijs voor kleine labriek* j
kaas MLiLeiue toe eukuas '42..commissie
fabriek-kaas fcommissie boerenkaas f 40.50,
middelbare fabriekskans rr.idd-lbaro boeien-
kaas 38.50.
derc, locale riekten, waarvan hij de voorhyio
reeds waarnam. Daarom was hij zeer voor
het gebruiken van versterkende middelen,
maar vóór alles beval hij aan op de wea
schon der zieke te letten, haar uit te vragen,
om haar dan zoo mogelijk tevreden te stellen,
ingeval er iets was, dat haar gemoed be
zwaarde, of haar verontrustte.
Maar op alles, wat de dokter of de
anderen haar vroegen, antwoordde zij met
dezelfde onverschilligheid. Zij wilde alles
doen, wat hij voorstelde, alles was goed;
zij vilde op reis gaan, waarheen was haar
om het even. Geen enkele gedachte of
overleg had zij daarvoor over.
Alleen toen de dokter vroeg of zij het
niet goed zou vinden naar Zweden terug to
keeren en thuis rust en kalmte te vinden,
aarzelde zij een oogenblik je met haar ant
woord.
„Jawel, dat zal wel het éénige rijn, wat
mij te doen staat," zeide zij toen. Die vraag
had zij dus werkelijk overwogen, hoewel
er tot heden niet aan had gedacht
Zij zou er uii zichzelf waarschijnlijk niet
opgekomen zijn. En dus werd dit afgc-sj ro
ken.
Alleen gebleven hield zij zich nog niet
dat denkbeeld bezig; zij zou zich tegen tanW
Ebba aan vlijen cn in haar armen uitrusten.
Ja, daar was zij veilig; daiv was rust voor
haar te vindeij.
Terwijl zij in haar gedachten „thuis" was, j
viel haar oog op den brief, die haar van i
de tafel in het salon was nagebracht cu
die al uien tijd op de kleine tafel naast
haar gelegen had. Die kwam immers van
„thuis".
Met eenige moeite opende zij den omslag
en las.
Tan to Ebba vertelde het een cn an Jer
van haar huiselijk leven; maar het meest
spirak zij over h-ar man. Hij kwam boj»3,
tn iederen .rege! voor en zdj was zoo 1131- j
vocrig i:i haar beschrijving van zijn klcmo
eigenaardigheden en zóó verrukt daarover,
als een jonge moeder, die bluft op de orxgn
nab'tcit van haar eersteling. Ilij was na
tuurlijk altijd nog even eigenzinnig en even
overtuigd van alles beter te weten, niair
zij kon bast met hem overweg; hij was een
lieve, gocdo man, een bovenste beste,
men maar den slag had om piet hem oW
to gaan. Marlha liet haar vermoeide han-i.
den met den brief op haar echoot valh'1^
(Wordt vervolgd-).
chaise-longue in dc buurt en mot inspanniug
van al haar krachten gelukte het Justine
haar daarheen te schuiven. Een hevige tril
ling deed het geheele lichaam schokken, als
van koude; maar zij was nu geheel buiten
bewustzijn en hield haar oogen .gesloten.
Koud water aan de slapen en wrijven der
polsen baatte niets. Justine wist niet meer
wat zij beginnen moest en had juist plan
om zoo vlug mogelijk naar den dokter tc
loopen, toen mevrouw haar tot nog toe stijf
op elkander geknepen lippen zaohtjes be*
woog en zij iets onverstaanbaars hoorde
mompelen. Hierna sloeg zij do oogen op,
richtte zich. half overeind en vroeg wat er
gebeurd was.
Maar nog voordat het meisje had uit
gesproken, zonk zij reeds weder op het kus
sen door koude rillingen geschokt.
Bij het eerste woord van Justine over den
dokter, gaf rij haar op een luiden, zeer
verstaanbaren toon te kennen, dat zij vol
strekt geen dokter wilde hebben.
„Als er om hem gestuurd wordt, spring
ik het raam uit," zeide zij'.
En er werd geen dokter gehaald.
Hoewel Justine begreep, dat die woor
den van haar mevrouw een .overdreven be
dreiging inhielden, durfde zij haar in dezen
overspannen toestand toch niet alleen laten.
Zij bleef schreiend op een korten afstand
van do chaise-longue zitten tot do duister
nis inviel.
„Ga nu eten, kind," fluisterde Martha,
„maar denk er aan, geen dokter, hoor je'"
En zij gehoorzaamde; toch liet zij de
deur open, om van tijd tot tijd onhoorbaar
oven te kunnen zien hoe het ging.
Het was ruim negen uur, toep Olof thuis
kwam.
Marlha hoorde hem de buitendeur aan
het portaal opensluitenzij richtte zich over
eind en zette haar oenen voet op den grond.
Zij zou zich liefst hebben willen verstop
pen, maar zij bem'erkte dit niet te kunnen
doen.
Daarom ging zij weder op do rustbank
liggen, met haai' hoofd naar den muur ge
keerd.
Het was nu donker in hot 6alon en toen
hij binnenkwam, had hij de lamp uit do voor
kamer in do hand. Nadat hij hot lioht zoo
geplaatst had, dat het haax niet kon hin
deren, trad hij naar haar too.
is het?" vroeg liij, zioh bezorgd over
haar heen buigend. „Ik hoorde door Justine,
dat je niet wol was." En hij drukte kaar
teedcr een kas op het voorhoofd.
Maar bij die aanraking schrikte zij op
en vloog overeind.
Hy bleef haar vragend aanzien, maar
sprak geen woord.
„Ga weg, gal"
Onwillekeurig week hij een paar stappen
achteruit bij het gezicht van haar vlam
mende oogen.
„Martha1"
Zijn stem begaf hom! Hij1 begon to stame
len; maar opeens herwon hij' rijn zelfbcheer-
Gühing.
„Wat is hier voorgevallen?" vroeg hij
op zijn gewonen, natuurlijken toon.
Martha stond op. In oogenblikhen van
opgewondenheid behield zij altijd de volko
men heerschappij over haar leden. Zij keerdo
zich naar den grooten leuningstoel, om steun
to linden tegen diens hoogen rug. Zij kon
thans niet in Olofs onmiddellijke nabijheid
blijven.
,Ik moet je cén ding zeggen, Olof," be
gon zij; ,.ik weet nu, dat er beloften zijn,
die men niet kan houden. Toen ik ten twee
den male tot je kwam', heb je mij plechtig
"boloofd, dat ik nimmer berouw daarover
hebben zou. En ik vertrouwde op je woord;
ik wilde je maar al tc gaarne gelooven. Maar
je hadt meer beloofd dan je houden kon."
„Hoe weet jij....?"
„Maar een dringend verzoek heb ik je
nu te doen," sprak zij' voort, zonder zich
doot hem te Laten storen, „en dat is: lieg
niet; thans niet. Ik heb je zelf gezien, toen
je met haar liep."
Hij richtte zijn hoofd op; blijkbaar wil
de hij iets antwoorden, maat ook nu liet
rij hem niet aan het woord.
„O, ik weot het wel, jo kunt heb doen
voorkomen als een toeval ld gheid, die niets
be teekent. Ik ben jullie niet nageloopen;
ik heb er geen bewijs voor, dat het een
afgesproken ontmoeting was. Dit heb ik
minstens tienmaal mijzelf voorgehoudon, om
mij te troosten, tegen beter weten in. Maar
ik geloof het niet; en evenmin geloof ik
het, als ,iij het mij zegt. Van jlon dag af,
dat wij hier gekomen rijn, mag ik wel
zeggen, heb ik geweten hoe hot gaan zou.
Jij kunt zulke beloften niet houden, Olof;
je hebt er de kracht niet voor. Maar ontken
het nu niet langer, Olof; ontken het niek
want dat zou toch nergens voor dienen."'
Verscheidene harer woerden hadden hem
'als het ware de lippen verbrand; hij klemde
ze atijf op elkander, om rich aldus tot
zwijgen te dwingen. Maar nu zij met spro
ken opiiieLd, kneep lm zjjn handen vaM be
