iBZiEililTVOEliiiG Th. (LUSTENHOVEN, Kalfslever. Kalfsrollade. Italiaansche Vleeschkaas. Tête Pressée. KENHISGEtfiKö Ml lUBTCASVERBROKERS. PIANO'S. ORGELS. L. H. BRIJNEN, Turfmarkt 7. Gemengd Nieuws. FRANS V. SCHALKWIJK, Accountant en Lee^aai* Verhuren, Rullen, Stemmen, Repareeren. Hei Leidsche Volkshuis. HaatfcsRippso. Ï8 liOOp Ie ïlüü!' Maandag1 18 Januari Voortzetting der wegens verbouwing en uitbreiding der Maat- en Confectie-Afdeelingen. Breestraat 140, hoek Mosterdsteeg. Tel. 48. EXTRA LAGE PRIJZEN. POST. Tel. 413. OEGSTGEEST. FEUILLETON. Sterke Balden. In'den nacht is te Haarlem een brutale poging tot inbraak gedaan in de (drogisterij van mej. S„ in de Kleine Ho,ut-; "straat. De inbrekers zijn den kelder binnen 4 gedrongen door -wegneming van het straat- rooster, kwamen van den kelder in den winkel en zoo in de daarachter gelegen kaïhcr, waar alles werd doorzocht en een lessenaar weid opengebroken. Slechts wei nig was voor hun gading aanwezig. Ver moedelijk zijn de inbrekers gestoord. Het 11-jarig zoontje van de n hoer J. M., te Goes, vermaakte zich met een zgn. kinderpistooltje, waarop dopjes konden geplaatst worden om af te schie ten. Hij schudde het busje met dopjes, dat plotseling- ontplolbe en'den knaap zeer ernstig verwondde. Een duim van de rech terhand, benevens eenige stukken van de vingers, werden afgerukt, zoodat de knaap voor zijn geheele verdere leven ongelukkig 2al zijn. Aan alle ouders een waarschuwing, bij het uitzoeken van speelgoed voor hun kin deren terdege toe te zien. Woensdagmiddag werd van Uit trein nr. 235 van de H. IJ. S. M-, die te 3.58 uur van uit Amersfoort naar Am sterdam vertrekt, geschoten op wachtpost 38, gelegen tusscben Amersfoort en Baarn onder de gemeente Soest, nabij de Groote Jvlelm. De kogel doorboorde twee rüitên van idc wachtpost, en stuitte af op een muur, niemand van het aanwezige spoorwegper soneel bekwam letsel. Van het gebeurde werd telefonisch ken nis gegeven aan het station Baarn, waar bij aankomst van den trein een onderzoek werd ingesteld, dat echter geen resultaat (opleverde. Men schriift uit Friesland aan 3-,De N. Crt." Ons gewest heeft als in 1910 geducht le liiden van het water. In onderscheidene idoelen der provincie is het weiland her schapen in een onafzienbaren waterplas. Pc ecne polderdijk na den anderen be zwijkt en de omwonende bevolking heeft liet water in kelders en stallen. Het wol- Vee moet hier en daar worden gestald, voor zoover het niet reeds in het opdringende wa'er is bezweken. Tc Wartena, waar in 1910, toen de-heer fTalma, de toenmalige Minister van Land bouw, daar een kijkje kwam nemen, de grindweg zelf was ondergeloopen, is dit thans weer het geval. Het water golft ,óver den dijk. Er zijn van gemeentewege1 planken gelegd,- met balken als onderleg gers, als een noodpad,- terwijl meh daar nu 'druk bezig is,- om een paalbrug over den weg te maken voor de voetgangers, en rijwielen. In 1910 geschiedde er de overtocht per vaartuig. Wel js waar, staat dc weg .nog niet ?6ó ver onder watell als in 1910, maar toch is hij reeds joyefl een lengte van 50 60 M. pndergeloopten. Evenals in 1910 komen ook thans velen hier een kijkje? nemen naar de waterzee,- welke zich naar alle kanten onafzienbaar; ver juits trekt. Vooral de zuidkant van het dorp heeft het zwaar te verantwoorden. Ook de weg van Garijp naar Eernewonde is op sommige plaatsen ondergeloopen. Zóó erg als In deze omgeving is liet gelukkig lang niet overal 'in deze lage landen aan 3e zee gesteld, maar toch is het een voldongen feit, dat het water schier overal in dit gewest in deze dagen ten geduchte \ijand is van onze nijvere plattelandsbevolking, die daarvan veel overlast en schade onder vindt. Modderwegen en voetpaden, welke hier als verbipdmg tusschen de kleinere dorpen en ter bereiking van gehuchten en afzonderlijk gelegen boerderijen vele wor den gevonden, zijn overal zóó drassig, dat ze schier onbegaanbaar zijn geworden, ook al zijn ze niet geheel ondergeloopen. Men ziet hier dan ook algemeen zeer verlan gend uit naar helder vriezend weer met oostenwind. Dan toch stroomt nei over tollige water spoedig "weer wat af naar zee en krijgen wij wat verademing. Te Gorkum is bij het werk bui ten de vesting bij de Dalempoort, een bom opgegraven. Dit. projectiel behoordo tot een 29 c. M. mortier, heeft een gewicht van 150 halve kilo's, is nog gaaf en geheel ge vuld met buskruit. Het moet uit den Fran- schen tijd dag-teekenen. Nadat liet projectiel ontladen was, heeft men het naar de Willemskazerne overge bracht. CjN. v. d. D.") Een gevaarlijk sinjeur. Het was een emotievolle zitting van de arr.- rechtbank te Zutphen. Terecht stond zeke re L. v. d. B.. gedetineerd te Zwolle, be schuldigd van diefstal van een rijwiel. Eeni- gen tijd geleden was deze bekl. van Zut- plien naar Zwolle getransporteerd, bijfl welke gelegenheid hij zich hevig verzette. Hij sloeg, trapt-e van rich af, beet, enz., daarbij den veldwachter-brig.-tit. M. v. d. Mey ernstig aan den vinger verwondend, terwijl diens collega F. M. v. d. Vaart eenige wonden aan het been opliep. In den celwagen had hij getracht, zich van het leven te berooven, hetgeen echter dooi de beide genoemde beambten tijdig ge noeg werd ontdekt en verhinderd. Onder strenge bewaking verscheen bekl. in do rechtzaal. En nauwelijks stond hij in het beklaagdenbankje-, of de tranen begon nen to vloeien, en bekl. maakten een be- rouwvollen indruk. Voortdurend snikkend wa-s hij blijkbaar niet bij machte eenig ant woord op de hem gestelde vragen te ge ven. Of de rechtbank al de meest moge lijke inschikkelijkheid betoonde, het hielp niets, bekl. bleef suffig voor rich uit. sta ren, nu en dan met een luiden snik de pijnlijke stilte verbrekende. Na a eel rnoel- to gaf hij een enkel antwoord, doch het meerendeel moest, de getuigen verklaren. Wegens diefstal werd tegen hem een ge vangenisstraf van zes maanden geëiseht. Vervolgens stond deze bekl. v. d. B. te recht voor het box enomschrOx'en verzet bij het transport naar Zwolle. Nog luide wera zijn snikken, en men zou. als men bekl. zoo zag, allerminst denken, met een gexaarlijk individu te doen te hebben. Do eisch vooi dit- feit was drie maanden gevangenisstraf. Berouwxol verliet bekl. de zaal, doch nauxveliiks buiten in de gang gekomen, stortte hij zich met groote kracht door de veldwachters heen, en trachtte te ontvluch ten, hetgeen begrijpelijkerwijze een gewel- digo consternatie gaf. Met vereende krach ten gelukte het den veldwachters, bijge staan door de maïc-hausseo en anderen, die als getuigen ter terechtzitting waren, hem zxvaar te boeien. Onder eskorte werd hij vervolgens, do handen op den rug geboeid, naar het sta tion to Zutphen per celwagen vervoerd, om hem van clhar naar Zwolle terug te transporteeren. Bij aankomst aan het station te Zutphen had v. d. B. kans gezien, de boeien ox*er het hoofd naar voren te brengen, op onverklaarbare wijze een schoenveter los te maken en dezen om den bals te strik ken. Na met een sterk koord nog eens extra zwaar geboeid te zijn, werd hij on der strenge bewaking in den trein naar Zwolle geplaatst. De Administratie verzoekt Copieën voor Ad verten tiën a óór 12 uur te doen bezorgen. NA DIEN TIJD is men niet zeker, dat Opname in het Nummer van dien Dag kan geschieden. nAAKLEMSCOE RECHTBANK. Deze rechtbank veroordeelde: Q. van der V., arbeider to Alkemade, wegens diefstal, tot vijf gulden boete of vijf dagen, hechtenis. Een berucht Inbreker. De aar.-rechtbank te Haarlem behandelde drio belangrijke inbraakzaken, waarin als beklaagde avos gedagvaard A. P. V., een- schildersknccht, uit Haarlem afkomstig. Twee jaren geleden was li ij naar Duitsch- land uitgeweken, toen dc Ilaarlcmscho recht bank hem wegens .verschillende diefstallen tot een jaar gevangenisstraf had veroor deeld. Toen de oorlog uitbrak, had hij Duitsch- land moeten verlaten en had hij met eeu Duitscher en een Belg hij een hoer te Roe lof arendsveen werk gevonden. In zijn vrijen tijd ging hij nu op roof uit. In den nacht van 3 op 4 September brak hij in in het station der H. IJ. S. M. te Roel of arends veen en maakte daar een kistje en con geldzak met inhoud buit. Eenige dagen later kAvanj hij, toen hij met liet gestolen geldkistje onder den arm in den omtrek van Roclofarendsveon rondliep, den veldwachter Du Peau tegen. Do veld wachter informeerde wat cr in dat lastje zat en Avilde V., die weigerde dit te zeggen, aanhouden. Een worsteling ontstond, waarbij V. dèn veldwachter met een hamer op het hoofd sloeg, waardoor Du Peau bewusteloos neerviel en zoo erg verAvond werd, dat hij nu nog onder behandeling van professor N o- 1 e n te Ledden is. V. ontkwam en brak daarna in den nacht van 9 op 10 September bij den landbouwer M. in de Haarlemmermeer in. Hij nam daar een geld trommel weg, maar werd gesnapt door eenige boerenjongens. V. was n.l. toe-n in trczelschaD van den Duitscher en den Belg, die met hem uit" Duitschland uitgeweken waren, deze jongens tegengekomen en had hun om geld gevraagd. Dit was geweigerd, waarop de drie ver der gingen. Do jongelui waren het inter- nationale gezelschap gevolgd en hadden ge zien, hoe V. een raam opschoof in de boe renhoeve van M. Zij hadden alarm gemaakt, maar V. en zijn vrienden waren weer ont komen. V. werd echt-er eenige dagen later aangehouden, toen zijn signalement algemeen verspreid werd. Tegen den veldAvaehter zei hij: „Nou, jo hebt een goede vangst gedaan." V, stond ten slotte ook nog terecht voor een diefstal in 't jaar 1912, te Amsterdam. Daar had hij op 31 December van dat jaar i t bij den automobielhandelaar J. H. PimcrSeJ Vier autolantaarns gestolen. Bovendien had hij vroeger te Rotterdasé met een ander een inbraak gepleegd, waarpa' hij geprobeerd hoeft, om den mededader ón de Maas te verdrinken. Ook had hij daar getracht pen vrouw, over de Maasbrug te werpen. In de zaaJc van de autolantaarns legde V. een bekentenis af, maar alleen- in zooverre, dat hij ttfee lantaarns en zijn verloofde en eeu kameraad elk één lantaarn hadden gestolen. Dezen ontkenden dit echter en verklaarden, dat V. alle vier de lantaarns liad gestolen. De beklaagde ontkende voorts dc dader te zijn van dc inbraken in het station te Roe- lofarendsveen en in de hoeve in de Haar lemmermeer. De zaak werd nu geschorst, om in de laatste zaak nog als getuige te kunnen dag vaarden de vrouw van den boer, bij wieiv de geldtrommel werd gestolen, en in de zaak van de stations-inbraak, den Pelg Papen. 25 Januari wordt dc zaak voortgezet. Toen V. naar de cel werd teruggeleid, riep zijn zuster van de publieke tribune af, hem toe: „Hou je maar goed en de groeten vaa moeder." Inbraak te Aerdenhont. Op 10 October hebben J. W. en W. vaa B. ingebroken in de villa van mevr. Zimmer man to Aerdenhout en hebben daar oea waardevolle verzameling zilveren voorwerpen gestolen. De beklaagden, e>en paar recidivisten Van B. is reeds 5-maal en W. 14-maal ver oordeeld bekenden. Het zilver was ver kocht voor f 22 eu door den hooper weef aan een ander overgedaan voor i' 61.70. Tegen beide beklaagden werd door den of ficier van justitie, mr. A. A. Pél erin, 4 jaar gevangenisstraf geéisckt. Mr. G. A. Eeits pleitte clementie. 1 GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS. Geopend: 'smorgrens van 9—12 en 'j middags van 2—5 uur. AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN. 4 Klerken. 2 Behangers, 79 Timmerlieden, 1 Kistenmaker, 24 Metselaars, 5 Voegers, 14 Opper lieden, 6 Steenhouwers, 22 Stucadoor9, 48 Schilders, 6 Meubelmakers, 4 Stokers, 10 Smeden, 6 Grof- bankwerkers, 1 Mach.-bankwerker, 15 Voorslaan- ders, 10 Typografen, 18 Kleermakers. 3 Slagers, 4 Sigarenmakers, 5 Schippers, 20 Grondwerkers, 4 Warxnooziers, 8 Bloemisten, 6 Loopjongens. 10 Loopknechts, 84 losse Werklieden, 130 Mannen (allerlei), 5 Dienstboden, 10 Werkstere, 12 Naai sters, 3 Waschvrouwen, 1 Baker, 2 Kinderjuffrou wen, 17 Fabrieksarbeidsters, 68 Textielarbcidsters» 29 Vrouwen (allerlei), 1 Sigareneorteerder. De Directeur der Stedelijke Gasfabriek te Leiden maakt hiermede bekend, dat volgens Art. 7 alinea 10 der Verorde ning betreffende de levering van Gas door de Stedelijke Fabrieken van Gas en Electriciteit van 17 December 1914, in werking getreden op I Januari É9i5, aan een i^unt- gasverbruiker, die uerhuïsï, geen Gas over een Munt meter in het nieuw door hem te betrekken perceel wordt verstrekt dan nadat hij een bedrag van f ten kantore der Gasfabriek heeft gestort. Dit bedrag is niet ver-chuidig, wanneer de verhuizing geschiedt wegens onbewoonbaarver klaring, aibraak of verbouwing van 'het te verlaten perceel. 415 32 Boreau v. Boekhouden en Administraticve-Controle van Bn "e* Bofikfiouaen. Amsterdam, Keizersgracht 685, I si tere. Tel. 3632. 417 10 SP!?" Ook eenige gebruikte zeer solide Piano's en Orgels met garantie voor zeer billijken prijs voorhanden. 338 30 Zondag i7 Janwari, la klokke linlfiiegen. Programma, tevens bewys van toegang, k 7Cent, mits genomen, op Zaterdag 16 Jann.ul, aan lief Volkshuls, van 716 uren, a Cent op den avond zeiven. Kinderen beneden 15 jaar hebben geen toegang.422 17 Patroont. en Koatunmn. in Cursus- of Privaatlessen, ook van Ondergoed. Duur 4, 6 en 12 maanden. Prospec tus ter inzago en inlichtingen wor den gaarne gegeven door: Moj. VAN «OSSEN, Qedipl. in Dames Cjnlectte, Steenstraat 3. 386 10 tegen ÜSei a. s.een solied HEERKNliUIS, staande in het centrum der Stad op rustige» stand, bevattende: 6 Kamers, Dienstboden- kamer, fraaie Serre en Keukon, By- Keuken, Tuin, Clo6et en vele ge makken; huurprijs f506. Brieven Bur. vin dit Blad onder No. 277. 12 420 90 80) 1 SiHeeft hij gezegd; dat hij met haar frouriep Martha. „Neen, gezegd heelt hij dit niet." „Geschreven dus [Wat heeft hij ge schreven In een dreigende houding stond zij daar, friet gloeiende wangen en bliksemende oogen; en mevrouw Grondelius trad naar haar toe. De andere had zich ook een weinig den jBchrik om het hart voelen slaan. „Ingeborg heeft mij verteld," zeide zij Venigszins verlegen, ,,dat, volgens zijn schrij- .Ven aan haar, alles er van afhing, of nhera frijn vrijheid teruggaf al of niet." Martha zweeg. Zij dacht over dit ant woord. Dit was verraad! Hij had dus wel ge schreven niet aap haar, maar aan die an dere. Hij'had dus reeds beslist, toen hij haar verzocht er nog over te willen denken. Dit verzoek was dus niets anders geweest dan een vorm of de opwelling eenor laf heid van het oogenblik. De reden, waarom >ij niets van hem gehoord had, was een voudig, dat het Avel Avat lastig was een tirief aan haar te schrijven, waarin hij haar jyroeg hem zijn vrijheid terug te geven. Het was alsof zij door die gedachte waan zinnig worden moest. Die dingen, die achter Jiaar rug werden klaargespeeld, ontroerden haar zoo lievig, dat zij liet besef van hetgeen cr rondom haar Ax-as en gebeurde verloor. Zij bcot zich op de lippen tot zij bloedden •en .brak den waaier; ia, haar hand filuk->* Maar plotseling herinnerde zij zich, dat die vreemde vrouw hier nog was. „Doe de boodschap aan uw dochter, dat zij van mij A'oor haar plannen niets te vreczcn heeft," zeide zij. Met een buiging, die zoo licht Avas, dat zij nauAvelijlcs voor een groet kon gelden, verliet zij de kamer. MevrouAv Grundelius zou Avel zoo beleefd zijn de bezoekster uit te laten. Toen de oude dame dit had gedaan en haar nicht weder opzocht, vond zij Martha voor de schrijftafel gezeten, bezig met in vliegende vaart eenige regels op een vel papier te schrijven. Een oogenblik bleef zij zwijgend naar Martha zien.' Toen vroeg zij zacht, maar dui delijk „Aan wien schrijf je, kindlief?" i „Aan Olof." Martha zag niet op. „Daarvoor zou ik mijzelf te goed achten, in jouw plaats." „Hij Avil vrij worden. Ik zal zorgen, dat hij er niet lang op behoeft te wachten." Maar tante Ebba legde haar hand op het papier en haar kleine, verstandige oogen zagen kalm, maar beslist in die van haar nicht. „Weet je wat je doet, als je dezen brief afzendt, Martha? Je brengt hem <Je bood schap over voor haar. Zij maakte met de hand een bewoging naar de deur van het salon, waar zij etraks mevrouw Mark ontvangen hadden. Met een verwonderd vragenden blik zag Martha op. „Hoe weet je, dat zij niet hier gekomen is met het doel om je tot hot doen van zulk een dwaasheid te prikkelen? Ja, ik ken die soort beter dan jjj, kindjfc 'wie .weet, overigens, precies wat hij in dien brief ge- schroven heeft?' „Zij zal mij toch niet ronduit in het aangezicht hebben voorgelogen „Hm Het scheen, dat mevrouw Grundelius hier omtrent nog zoo geheel zeker niet was. „Al heeft zij misschien niet gelogen, dan kan haar lieve dochter dit tooh hebben ge daan. Die houd ik niet bepaald voor een getuige der waarheid en je merkt, dat de moeder dien brief niet zelf gelezen heeft. Het beste, Avat je doen. kunt, is voorzeker je in het geheel niet verder met de zaak te bemoeien. Je hebt hem beloofd to zullen wachten. Goed, ik zie niet in,dat jij je woord behoeft te breken." Martha zweeg. Zij zat op het geschrevene to staren en begon lange dikke strepen over het papier te halen. Daarna scheurde zij het doormidden en toen in al kleiner en kleiner wordende stukjes. Tante Ebba had gelijk. Het was niet aan haar om den eersten stap te doen. TIENDE HOOFDSTUK. De dagen verliepen langzaam en druk kend. Het ergste was nog dat ontwaken 's morgens en dan het uitcijferen hoeveel uren moesten worden doorgebracht eer men weer een poos rust en vergeten in den slaap mocht vinden. Do eenige oogenblikken, waarin zij zich aan haar gepeinzen kon onttrekken, waren die, als do brievenbesteller kwam. Maar die momenten maakten haar telkens zenuwach tig. Zij wachtte met groote spanning pp zijn brief, waarin hij haar om zijn vrijheid verzocht. Die moest immers komen l Zijn stilzwijgen tegenover haar; de briefwisse ling met die andere; de moeite om zich op de hoogte der zaak te stellen van die oude vrouw, dit alles gaf haar ten duidelijkste aan de hand wat zij van dien kant .te wachten had. Maar Aras, .alles wèl overwogen, die ver wachte brief nu toch wel waard, dat zij er' zooveel aan dacht? Hij wilde vrij jeiju. Indien hij er niet toe kon besluiten om hierin de eerste woorden te spreken, dan was zij het toch volkomen met zichzelf eens, dit dan van haar zijde te doen; eigen lijk deed dit er weinig; toe, daar die toch door zijn gedrag waren uitgelokt. Maar niet tegenstaande deze verstandige redeneering, sprong zij toch bevend van haar stoel op, telkens als het welbekende klepje van do brievenbus aan de portaaldeur open en dicht ging. Do verwachte brief verscheen nog al tijd niet. Zoo bracht zij haar dagen van spanning door; en zij bleef uitgaan en onder do men- schen komen, om toch vooral den schijn van onbevangenheid te bewaren. Den éénigen van haar kennissen, dien zij tot nog toe niet had getracht omtrent haar gevoelens to misleiden, was Tholander; en dit was oigenlijk, omdat zij in deze dagen niet aan hem had gedacht, vóór zij hem' weer eens bij oom en tante Grundelius ontmoette. Nu herinnerde zij zaoh opeens al in geen twee weken zangles te hebben genomen en in al dien tijd ook niets van hem te hebben gemeckt. Dit gaf haar te denken. Hij had zich toch over zijn wegblijven behooren to verontschuldigen. Of zou hij zich misschien uit bescheidonheid hebben teruggehouden Dat was mogelijk; maar zelfs hem mocht zjj niet veroorloven iete te vermoeden of zijn gevolgtrekkingen te maken. Dat kwam sols trekt piet te P&fr. Het blood a teeg baar naar het hoofd l>ij de voorstelling, dat iete dergelijks de reden van zijn wegblijven had kunnen zijn. Zonder een oogenblik te aar zelen ging zij recht op hem af en vroeg hem waarom hij de lessen bij haar verzuimd had? Nu was het zijn beurt om vuurrood té worden. Een seconde lang weifelde hijmaar toen kwam het antwoord, dat hij van inevrouwi Grundelius gehoord had, dat zij niet liecl wel was geweest en toen was weggebleven, uit wees van hinderlijk te ziju. De laatste dag was hét echter eenvoudig eon verzuim van zijn kant geweest, omdat hij door een wiend. van hem, die buiten xvoonde, genoo- digd was. Hij hoopto nu maar, dat me vrouw Hilding het hem niet al tc kwalijk zou nemen, dat hij haar dit niet bijtijds! had laten weten. Het was wij duidelijk. Natuurlijk zou hij ook over het een en ander hebbeu hooren babbelen en aan die praatjes geloof hebben gehecht. Zijn bedoeling zou ongetAvijfeld we zen zich fijngevoelig te toonen. Maar Martha zou het hem wel spoedig bijbrengen, dat dit volstrekt niet noodig was. In overeen stemming hiermede beloofde zij hem zijn verzuim te zullen vergeven, onder voor waarde, dat hij den volgenden dag weeis voor de les komen zou. Later had zij' hier spijt van. Hoo zou het Kaar mogelijk zijn on* zich zóó voor te doen, dat hij geen onderscheid opmerkte tusschep die les en de vorige? (Wprdt vervolgd).;

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6