tuig verschijnen, 't getingel der klokjes kon
als een afgesproken sein beschouwd wor
den.
Intusschen hefoben Dinsdagmorgen avio-
teurs hiui doel bereikt, en door twee bom
men, dio ongeveer 9 uur een geweldige
ontploffing verwekten, brand in de benzine-
depóte gesticht.
De houtmagazijnen worden te Brugge
leeggehaald. De Duitschers hebben veel
trammateriaal opgeeischt om een groote
hoeveelheid hout in de richting van Rous
ed acre te vervoeren. Zondagmorgen werd
om 7 uur weer dienst gehouden, voor de
(Protestanten op de Groote Markt, terwijl
een Duitsche pastoor voor de Katholieken
de mis las in de statige O. L. Vrouwekerk.
Op dit oogenblik klonken twee geweer
knallen kort na elkander, 't Eerste werd
door 'in soldaat bij ongeluk gelost. De kogel
vloog uit de halle en trof een vrouw, die in
de Wollestraat haar stoep reinigde, aan 't
been. Met een tweede maakte een marinier
in te Halle vrijwillig een eind aan zijn le
ven. Zoo komen we vanzelf weer op de
veelbesproken kwetsie der ontmoediging.
Door nadere gesprekken kan ik slechts bij
mijn le meening blij ven. Er zijn veel vurige
militairen, maar er zijn er ook veel, die
hartelijk naar 'heinde verlangen en den
oorlog verwcnschen. Het Duitsche commu
niqué meldt, dat de jonge troepen onder 't
zingen van ,,Deutschland über alles" Sint
Eloi veroverden. Dat zingen wordb echter
dikwijls als een legerbevel gecommandeerd,
't Was ook een jonge man, die, nadat hij
vernomen had, hoe goed vroeger de Duit-
Bche gevangenen te Brugge behandeld wa
ren, opbiechte: „lk wilde ook wel gevangen
zijn. Die oorlog is vreeselijk. Waar zullen
wij Kerstmis vieren? O, mocht het thuis
zijn 1"
Een ander, wat ouder, moest een Vla
ming naar de grens brengen. Toen hij met
hem alleen was, vroeg hij dadelijk: ,,Zijt
gij getrouwd'? Hebt gij kinderen?" En op
't toestemmend antwoord, hernam dê sol
daat: „Ik heb ook drie kinderen. Ik geloof
niet, dat ik ze zal teugzien. België zal ons
graf worden. Ais de Engelschen komen
trek ik over de grens". De soldaten gedra
gen zich correct. Ik vemam echter, dat te
Mariakerk, een half uur buiten de stad,
soldaten bij een boer geld kwamen afpersen.
De boer gaf 200 fr.er waren 500 fr. geëisclit.
De soldaten zouden den volgenden dag om
de rest komen. Kregen zij ze niet, dan dreig
den ze met verwoesting. De boer gaf de
zaak aan en de overheid stelde een onder
zoek in. Drie of vier soldaten werden tot
den kogel veroordeeld. Ook in een winkel
waren onlusten geweest, waarop dc ,com-
mandatur" handelend optrad en beval, .iat
het garnizoen om 8 uur (Duitsche tijd) bin
nen moet zijn.
De Worsteling bij Dixmuiden.
De Belgische oorlogscorrespondent van
de „Tijd" seint uit Duinkerken, 11 Novem
ber
De Duitscbers hebben van hun vermees
tering van Dixmuiden nog geen partij kun
nen trekken. Zij hebben zich daar voor 'fc
oogenblik vastgezet. Onze rangen zijn zich
met groote snelheid van den vreeselijken
6chok aan 't herstellen. Een bres heeft de
Duitsche moker niet geslagen, al waren we
tot wijken op één punt gedwongen. De
ganscho linie bleef onverlet en snel hebben
allerlei troepenverplaatsingen plaats, om
zwakke punten te versterken. Daardoor is
't noodig gebleken, dat de voorwaartsche
beweging ten noorden van Nieuwpoort door
onze linie niet werd voortgezet, teneinde
odzo linie noodeloos to verlengen en daar
door te verzwakken. Met grooten spoed zijn
alle maatregelen genomen, dat do Duit
schers hun gedeeltelijke bezetting van Dix
muiden zich niet ten nutto kun non maken
cn geen aanvallende voorwaartsche bewe
ging van groote kracht kunnen beginnen.
Daarvoor was noodig, dat onmiddellijk do
Duitsche troepen, die links on rechts van
Dixmuiden over do Yser waren gekomen,
werden teruggeworpen en de bezettmg van
Dixmuiden in haar verbindingeliirie be
dreigd. Ik meldde reeds, dat Franschon
waren toegesneld, om de Engelschen en
het Belgische leger, dat zéér, zéér heeft ge-
leden, te helpen.
De bondgenooten dringen heden weder
met kracht voorwaarts. Belet moet wor
den, dat de Duitschers hun zwaar geschut
naar Dixmuiden kunnen voeren en in stel
ling brengen. Daarom moet, kost wat kost,
gepoogd den vijand tegen, zoo mogelijk over
het water terug te slaan. Zoolang de Duit
schers enkel Dixmuiden bezet kunnen hou
den, zooals op heden, is het gevaar nog niet
groot, maar voorkomen moet worden, dat
zich bij Dixmuiden een macht samentrekt
van aanzienlijke grootte, die een wig kan
drijven tusschen onze linie en zwaar geschut
in stelling kan brengen. Onze verkenners
berichten, dat dc vijand voornemens schijnt
zoo spoedig mogelijk van Dixmuiden in de
richting Duinkerken op te rukken. Alle
maatregelen zijn genomen, dat dit belet
wordt.
En ais dc voorteekenen niet bedriegen,
zal de tegenactie onzer troepen slagen,
zal de vijand in Dixmuiden een vossegat
vinden en elders over de vaart worden te
ruggeworpen.
Maar hoe gegrond onze verwachtingen
ook zijn, niemand weet, wat de dag van
morgen brengen gaat. Heden hing er op
verschillende plaatsen een dikke mist., die
het uitzwermen onzer licgers-verkenners
bemoeilijkte, zoo niet geheel belette. Laat
licht, vroeg donker, op de enkele uren van
den dag nog mistzoo wordt de be-
TsV'gamste krijgskunde er een van geluk en
toevAl en wordt de strijd een ware hel.
Want nte-te is ontzenuwender dan den vijand
niet te onderdennen, hem plotseling geheel
onverwachts uit dc duisternis te zien opdoe
men of uit den mi££ rich te zien losmaken
als een reusachtige detrton.
Hot Plunderen door Duitschers.
Men herinnert zich dat reeds eenigo malöh
van de zijde der bondgenooten gewezen is op
een oordeelkundig plunderen van kaatee-
len, enz. in België en Frankrijk door de
Duitechers.
Over deze kwestie schrijft thans de heer
J. Ray makers, Sweelinckstraat 116 te
's-Gravenhage, d.d. 11 Nov. in de „Tel.":
Helaas kan ik 'k bericht in uw ochtend
blad van 10 hiov. omtrent 't systematisch
plunderen van Belgische landhuizen en kas-
teelen door Duitsche militaire autoritei
ten, slechts bevestigen. Sinds enkele dagen
uit Brussel teruggekeerd, was ik in 't begin
der vorige week bij een familie (Lacourb)
aldaar, die een mooi kasteel bezit te "Wavre
(Z. O. van Brussel). Deze nu deed mij een
treurig verhaal van hetgeen enkele dagen
te voren op haar kasteel was voorgevallen.
Tijdens haar afwezigheid en terwijl alleen
de tuinman en enkele dienstboden nog
aanwezig waren, verschenen er plotseling
Duitschers, die onder leiding van een offi
cier etn „met groote kennis van zaken" de
meest kostbare voorwerpen inpakten, ze
daarna onmiddellijk op karren laadden en
wegvoerden. Heftig en verontwaardigd pro
testeeren van 't personeel, dat intusschen op
eerbiedigen afstand van de roofpartij werd
gehouden, wekte slechte een meewarig
lachen der Duitschers op. Men begrijpt de
ontzetting der bewoners, teen zij enkele da
gen later terugkeerden. Tot nu toe hielpen
protesten bij de overheid hun niets.
Toen ik hedenochtend uw bericht om
trent plunderingen door Duitschers las,
vond ik dit zoo treffend overeenstemmend
met hetgeen ik zelf van de bestolen eige
naars mocht vernemen, dat ik me verplicht
gevoelde u even bovenstaand geval ter na
dere bevestiging te vermelden.
Russen, Duischers en Oostenrijkers.
De Russen zetten hun offensieve be
weging over het geheele front voort en
nog steeds met succes. Op een enkel punt
mogen ze eens iets worden teruggeworpen,
over het geheel genomen komen ze vooruit.
Do wil om te slagen is sterk. De verzeke
ring van den tsaar, dat de vrede niet ge
sloten kan worden voordat Rusland tot in
het hart van Duitschland doorgedrongen
was, wekte groote vreugde in het leger, dat
te voren eenigszins terneergeslagen was door
de in omloop zijnde geruchten, dat de
vredesonderhandelingen geopend waren.
De Russische winst is aanzienlijk. Alleen
in de jongste gevechten hebben de Duit
schers, volgens een telegram van den En
gelschen minister van buitcnlandsche zaken
aan de legatie 'in Den HajOg in het oosten
ongeveer 700 officieren verloren. Tusschen
23 October en 5 November maakten de Rus.
escn 4 houwitsers, meer dan 100 kanonnen
en mitrailleuses, een groote hoeveelheid
.schietvoorraad buit en namen 323 officieren
en 21,750 man krijgsgevangen.
Een gemakkelijke strijd is het in Oost-
Pruisen allesbehalve, dat zullen de Rus
een zich van hun eersten inval nog wel her
inneren. Ze moesten, voor zij Johannesburg
namen, ten tweeden male door de bosschen
en het uitgestrekte moerasland trekken, dat
in het zuiden een natuurlijke verdediging
vormt van het district der Mazurischo
meren.
Langs de linie SoldauLyck hadden de
Duitschors stevig gebouwde cn met kanon
nen voorziene blokhuizen met draadversper
ring opgeworpen.
Dc Duitschers hebben zich met kanonnen
uit Koningsbergen geconcentreerd ten noor
don van de Mazurische meren.
Het Ooetenrijksche communiqué gseft
cenigo aanwijzingen over het Russisch suc
ces in Galicio. Daarin wordt gezegd, dat
do vijand Tamo, Jaste en Krosno, drie
plaatsen oostelijk van Krakau gelegen, bin
nenrukten.
Doch wat liet communiqué verder meedeelt,
is niet erg duidelijk. Er zouden 867 offi
cieren en 92,727 mindeTen in Oostenrijk in
krijgsgevangenschap zijn. Gisteren werd ge
meld van 731 officieren en 79,314 minderen.
Tusschen Duitschers cn Oostenrijkers.
Generaal Cherfils schrijft, in de ,,Echo
do Paris" ook over de minder goede ver
houding, die ontstaan zou zijn tusschen
Duitschers en Oostenrijkers en maakt naar
aanleiding daarvan, eenige veronderstel
lingen over het verder verloop van den
strijd. Hij zegt:
Wij moeten een saluut brengen aan Rus
land voor zijn prachtige overwinning, wel
ke bekroond schijnt te zijn door een snelle
achtervolging.
Wij vernemen, dat de Oostenrijkers en
Duitschers verdeeld zijn door onecnigheid
en verschil van meening en dat het ge
vaar, waarin Oostenrijk zich reeds be
vindt, nog vermeerderd wordt door we-
derzijdsch wantrouwen.
Oostenrijk zou er op bedacht zijn, zijn
grondgebied te verdedigen en Weenen te
beschermen, terwijl de Duitschers stelling
willen nemen op een weg welke leidt naar
Berlijn. Bijgevolg is het mogelijk, dat het
Oostenrijksch-Duitsche verbond verzwakt
wordt.
De Russische generale staf is te goed
ingelicht, om van deze kwestie geen par
tij te trekken. Zij zullen van hun leger
slechts zooveel troepen afzonderen als ab
soluut noodzakelijk zijn, om Oostenrijk in
bedwang te houden, terwijl zij het gros
van hun macht tegen Duitsohland gebrui
ken, om Berlijn te bereiken en Pruisen
ten onder te brengen.
Turkije in den Strijd.
In een proclamatie van den sultan aan
het leger, wordt de Jiedlige oorlog voor alle
Muzelmannen afgekondigd. Veel verwach
ting zal Eiemand hiervan hebben.
In Turkije zelf moet 't volgens sommige
berichten ook niet pluis zijn.
Volgens te Athene ontvangen berichten
zou te .KoDstantdnopel een samenzwering
tegen de JorïgrTurken en hun Duitsche vrien-
«ten ontdekt zijn. Men z^gfc zelfs, dat de
boofdaaïw-fiichters gepresteerd en gefusileerd
zijn.
Tc Adrianopol is nog een militaire op
etend .uitgebroken, ten gevolge van de achter
stelling der Turksche officieren bij de
Duits-che. Zij waren ontevreden daar de Duit.
schors alle hoogere posten in het leger be-
kleeden.
Van Russische zpdc wordt meegedeeld, dat
do poging der 'Turken, om do Russische
flank om te trekken, definitief afgeslagen
is. Do verliezen der Turken zouden aanzien
lijk zijn, zoowel aan krijgsgevangenen als
schiet v oorraad
Dc Rebellie in Zuid-Afrika.
In het rapport van* Botha over het ge
vecht tegen Do Wets commando ten oosten
van Winburg wordt nog gemeld, dat do
opstandelingen 22 dooden hadden, ondeT wie
een commandant, en oen betrekkelijk groot
aantel gewonden. 225 blanken en 27 inlan
ders zijn gevangen genomen en een groot
aantal j>aazxlen, muildieren, voertuigen en
kanonnen buitgemaakt.
Volgons een Reuter-telegram uit Johan
nesburg zijn er van Maritz' partijgangers
tot nog top 631 en van Beyers' volgelin
gen 831 gevangen genomen.
De Laatste Strijd van de „Einden".
Een ooggetuige -meldt van de Keeling-
of Kokos-eilanden aan de „Daily Chron.",
idat Maandagmorgen om 6 uur een krui
ser met vier sclioorsteenen inet volle kracht
den ingang van de lagune naderde. Onze
argwaan, zeide hij, werd gaande gemaakt,-
omdat "het schip geen vlag voerde en blijk
baar een loozen schoorsteen van geverfd!
doek had. Wij waren daarom niet al te
zeer verrast üjoor den loop ider volgende
gebeurtenissen.
Men zette van den kruiser onmiddellijk'
een gepantserde barkas en twee sloepen
uit, 'die aan wal kwamen en op het kio-
aal rif drie gewapende officieren en veer
tig manschappen landden met vier machi
ne-geweren.
De Duitschers haastten zich naar het
kabelstation, verwijderden de telegrafisten,
vernielden de toestellen en zeiten schild
wachten uit bij de gebouwen. Alle messen
.en vuurwapenen van het personeel wor
den in beslag genomen-
Ik moet verklaren, dat, in weerwil van
de opwinding buiten het station, binnen
al het noodige werd gedaan tot op het
oogenblik, dat de Duitschers binnenkwa
men. Naar alle kanten was geseind. Juist
voordat men de inrichting voor de clraad-
looze telegrafie in de lucht deed springen.
Het geheele personeel was onder bewaking
gesteld, toen de instrumenten werden ver
nietigd, doch men moet erkennen, dat de
Duitschers onder hun officieren op ge
disciplineerde wijze optraden en uiterst be
leefd waren. Er werden geen daden van
geweld gepleegd, als naar -wij hooren het
kenmerk is van het optreden van het
Duitsche leger tegenover de burgerlijke:
bevolking jen men trachtte ook niet te
plunderen.
Terwijl het kabelstation buiten werking
werd gesteld, trachtte de bemanning van
de barkas de kabels te kappen, doch.
gelukkig zonder resultaat. De electriciteïts-
inrichtingen werden daarna opgeblazen.
Om 9 uur 's morgens hoorden wij van
'de „Emden" het geluid van de stoomfluit
en dat was blijkbaar een signaal voor de
landingsafdceling om terug te keeren, want
onmiddellijk snelden de Duitschers naar
hun booten.
Doch de „Emden" g'mg dadelijk ondier
stoom en Jiet de booten alchter. Jn het
oosten konden wij de oorzaak van dit plot
selinge vertrek ontwaren, want een oor
logsschip, dal, naai' wij eerst laiter ver
namen, de Australische kruiser „Sydney"
was, kwam met volle kracht aan, om 'de
„Emden" te vervolgen.
Het duurde niet lang of twee schoor-
stecnen van de „Emden" waren wegge
schoten. Een van de masten had het
Duitsche schip reeds in liet begin van het
gevecht verloren.
De twee kruisers verdwenen al vech
tende, aan den horizon. De achtersteven
van de „Emden" stond in biand. Zoo
geraakte het zeegevecht buiten ons ge
zicht en konden wij aandacht schenken
aan dat gedeelte der Duitsche beman
ning, dat achter, was gelaten.
Deze mannen waren, gevolg gevende aan
het signaal van de stoomfluit, met hun
booten v"an wal gestoken, doch toen het
schip zander hen wegstoomde, konden
zij niet anders doen dan weer aan landi
te kefcnen. Op de kuist van de lagune te-
rugkecrende, schenen zij besloften, tot het
uiterste te vechten, indien de Britsdie
kruiser een landingsafdeeling zoai uitzen
den, dcicli de vechtende kruisers waren
Verdwenen leen om 6 uur 's middags
scheepten de Duitschers zich in op den
ouden schoener „Ayesha," die toebehoort
aan den heer Roiss. Zij namen kleeding-
stukken en Voorraden rncde, zeilden weg
en zijn sedert niet weergezien.
Den volgenden morgen in de vroegte
zagen wij de „Sydney" terugkeeren. en
om kwart Voor negen wierp zij voor het!
eiland het anker uit.
Van Verscheidene leden van 'de beman
ning heb' ik eenige bijzonderheden van
het gevecht vernomen. De „Sydney" had
het voordeel van zijn grootexe snelheid
en kosi daarom buiten de schootsv'erte
van de kanonnen van de Emden" blij
ven, cum het Duitsche schip met zijn
eigen, zwaardere, kanonnen te beschieten.
De strijd had 80 ni^nusten geduurd.
De „Sydney" vertrok Dinsdagmorgen
om 11 uur van hier, hopende nog over
levenden op te pikken van de y.Biwesk,"-
het kolen schip van. de ..Emden," dat ge
zonken. is na het gevecht van den yorigen
dag'.
Volgens een Reuter .telegram uit Ade
laide (Australië) werd het korten schip; van
de ;,Emden," .toen er reeds (door open
zetting van. de kranen) water was binnen
gelaten, dcor de ;,Sydn.cy" in den grond:
geboord, voordat kle „Emden" buiten ge
vecht werd gesteld. Ook dit telegram zegt,-
dat et geert sp;o»r is ge:von,den van den
schoener j.Ayesha." j
Een Engclsclinian
over de Duitsche Tak tick.
De militaire medewerker van de „Ti
mes,'' schrijft in zijn overzicht van 13 No
vember:
Als ons eens 3 h 4 millöoen Russen in
Kent op 't lijf waren gevallen, en een paar
millioen Franschen ten noorden van de
Tweed, dan zouden wij her denkelijk het
best hebben geacht, in het noorden oen
defensieve houding aan te nemen en ons
krachtig te conoentreeren tegen de Rus
sen in het Zuiden.
Een oogenblik schijnt ook iets derge
lijks te zijn opgekomen bij de weifelmoe
dige raadgevers van het Duitsche opper
commando. Maar dit voornemen werd weer
spoedig losgelaten: Mohke placht steeds
te zeggen, dat hij met een kleine troepen
macht dc Rijngrens tegen zoo goed als
iedereu vijand zou kunnen verdedigen, en
dat, indien Duitschland de Russen beslis
send wilde verslaan, de verdediging der
Rijngrens daartoe de beste kansen ople
verde.
Moltkc zou er zeker geen oogenblik aan
gedacht hebben, dat Duitschland, aan twee
fronten aangevallen (om van de zee te
zwijgen), er voordeel in zou zien, een linie
van Zwitserland tot de Noordzee te hand
haven. Zijn besliste afkeer zelfs van het
denkbeeld eener schending van Belgisch
grondgebied, was gedeeelt-clijk toe te
schrijven aan zijn inzicht in het feit, dat
deze schending aan Duitschland in het
westen een oorlog over een ondraaglijk
lang front zou opdringen, en dus de of
fensieve operaties in het oosten zeer aan
zienlijk zou belemmeren. Hij vond de linie
LuxemburgBelfort lang genoeg en naar
zijn oordeel, was België's neutraliteit, in
dit verband zelfs voordeclig voor Duitsch
land.
Er moet tc dezer zake stellig een Neme
sis bestaan, want de Duitsche staf, na
eerst aan de Duitsche politiek jeen mis
drijf te hebben opgedrongen, welke haar
nimmer zal worden vergeven, zoolang er
een Duitschland bestaat, is nu in de
kronkels verward en gedwongen om in
het westen over een front van 300 mijlen
te vechten en dat op een ©ogenblik, waar
op de Russische orkaan over Silezië gaat
losbarsten. En toch laat die staf niets va
ren van zijn trots en aanmatiging, en
werpt maar steeds meer troepen jn Bel
gië, troepen van allerlei soort, goed, mid
delmatig en slecht, om tot iederen prijs
de vijandelijke legers te kunnen verplet
teren. Wij hebben reeds aangetoond, dat
er van de Oise tot dc zee minstens 16
Duitsche legerkorpsen in het veld 6taan,
cn mogelijk zijn er van andere punten
van het ontzaglijke slagveld inderhaast nog
weer meer troepen aangevoeld, met het
waanzinnig bevel, de onophoudelijke na-
derlagen der Duitsche legers in België
en Noord-Frankrijk uit te wisschen.
Dit moet den geallieerden ten goede ko
men. Rusland heeft de Dthtschc achter
hoeden in Polen en Galicië onder den
voet kunnen loopen, zijn gebied van vijan
den kunnen zuiveren en zonder noemens
waard verzet te ondervinden, geweicHge
troepenmassa's aan de grenzen bijeen kun
nen brengen. Zijn troepen hebban onge
twijfeld schitterend gevochten, maar als
het zich thans in zulk een gunstige posi
tie bevindt, dan komt dit, omdat Duitsch
land nu doet wat Napoleon m 1812 deed:
de kaars aan twee kanten laten branden.
En daarbij moet het wel bemerken, dat
het Fransche eind van de kaars schrik
barend snel brandt.
In Vlaanderen bestaan de nieuwe Duit
sche lichtingen, zoo van de school wegge-
loopen, uit 's keizers „Marles Luises" en
het moet gezegdzij zijn dapper, als leeu
wen. Maar de directe aanval op ver
sterkte linies, door goede troepen bezet
hun geliefkoosde omtrekkende beweging
kunnen de Duitschers hier onmogelijk in
toepassing brengen is zeer moeilijk en
kost ontzettend veel mensckcnlevens.
Zeker, wij hebben zware verliezen gele
den, maar als de Geschiedenis eenmaal
'de verliezen der Duitschers in Vlaande
ren bijeen geteld zal hebben dan zal
de menschheid met stomheid en ontzet
ting geslagen zijn.
Een Dagboek van een Duitscli Soldaat.
De „Daily Chron." geeft dc Engelsche
vertaling van den inhoud van een dagboek,
gevonden op het lijk van een Duitsch sol
daat. In korte, sobere zinnen .wordt hiec
de tragedie geschetst van oen van die dui
zenden, die, onbekend, hun rol vervullen
in het geweldig wereldgebeuren.
De s'enografische aantcekeningen zijn bij
gehouden van dag tot dag en vermeld-en de
gebeurtenissen, zakelijk, zonder geestdrift
of verslagenheid. De notities vangen aan
op 22 Augustus met de vermelding van
de verschijning voor den districtscomman
dant te Dresden en eindigen op 25 Oct.
met de woorden: „We zitten in de loop
graven bij Gheluweom vier uur wordt
aangevallen."
In dien a anval heeft de .soldaat den
dood gevonden
Den 22 Augustus dus: melden bij den
'districtscommandant te Dresden; afmarsch
in transport naar Kamenz. Aankomst al
daar tc 4 uur in den middag. Hier wor
den we, ongeveer 30 man sterk, verdeeld
over de depots I en II; ïk kwam in het
eerste depot en kreeg mijn kriib op ka
mer 77. Mijn escouade- en groepscom
mandant zijn boeren en vriendelijke, bes
te menschen. Na liet in orde brengen van
onze kastjes, gaan we een glas bier drin
ken.
Dan volgt 'dc korte aanteekening: s,Ze
ven weken africhting," waarna liet dag
boek vervolgt:
12 October. In goederenwagens vervoerd
naar Bant zen. Verder via Diesden, Fried-
rklisstadt, Wildheim (hier kregen we goed
te eten, koffie,- spek, boter <en brood);
dan verder over Mrdwaida naai; plauen
en Hof.
13 October, 5 uur *s morgens'. Ilof (kof
fie cn dtlë worsten, met brood), JKulm-
beig, Liczenfels, Bamberg* (gersteworstj
naar Aschaffenburg.
14 October. Langs den Moezel naa?
Trier. Hier aangekomen om 5 uur en
gekwartierd in dc kazerne (rijst en vleescb\
Dan door Luxemburg. Na Luxemburg de
raampjes gedeeltelijk geopend.
15 October." Doo-r België. We zien. ver.
schillende gebombardeerde dorpen. De
spoorlijnen worden bewaakt door land,
storm. Liibramont hier koopen we wat
boter; den gehcelen dag hebben we nog
niets te eten gehad. Nu gaat het slechts
langzaam verder. Om elf, uur komen we
te Namen, waar we rijst en vleesch krij,
gen. Dan gaat het verder naar Charleroi
16 October, 10 uur 's morgens. ,Te Ati
uitgeladen, gemarcheerd naar Rcnaax
waar de heele compagnie op het veld den
nacht do orb rack t.
17 October. Om acht uur afmarsoh naar
Worlejem, waar wij om drie ,uur aanko
men. 's Avonds kregen we kalfsvleesch.
Ilct beest was geslacht door den compag
nieslachter.
18 October. Om 5 uur 's morgens af
marsch. Na een uur wordt cavalerie ge
rapporteerd. Een uur rust; dan weer aan-
getreden en verder naarHoer word;
gekookt. In afwachting van den yyanij
wordt stelling genomen, maar daarna wor
den we ingekwartierd te
19 October. Appel om 5 uur. Zes uic
afmarsch naarTegen een uur ko
men we in actie nabij fiet dorpje
Wij kregen verschillende dooden; talrijk*
huizen werden in brand gestoken, 's Avonds
biivakkeeren. We nuttigen het reeds toe
bereide voedsel.
20 October. Den heelen dag- marcheer
ren. We stootten op de Engelschen en
bleven tot 's avonds tien uur jn het veld<
Een nur later zaten we op een boerenerf.
Niets anders te eten dan knollen en
kelen vonden nog wat biscuits.
21 October. In den voormiddag kwa-
men we onder granaatvuur, later on-dti;
zwaar granaat-kartetsvuur. Bg het over
steken van een weg sneuvelde <een halve
sectze. 's Avonds kwamen we in stelling
in en bij een schuur, waar we om elf
uur werden aangevallen. Wij beantwoord
den het vuur niet, zoodat ide Engelschen
na een uur het schieten staakten. Niels
te eten dan wat biscuits.
22 October. Den heelen dag in een dorp
gelegen onder het vuur van scherpschut
ters. Muller kre^g een schot door bekk
handen, toen wij ons maal klaarmaakt er
's Avonds sloegen we onze tenten op.
23 October. Bij Ghclum ki de loopgra
ven. We kunnen niet aanvallen, .want m
zijn te zwak; we wachten versterkingen
van Antwerpen.
24 October. Nog steeds ki de loopgra
ven,. Vannacht beschoten de Engelschen
ons geweldig. We hielden ons rustig.
25 October. Tegen vier uur zullen wc
aanvallen. j
KORTE RERICHTEN. I
De „Corriere della Sera" verneemt
Roemenie d© lichtingen 1896 en '97 onder d^l
wapenen heeft geroepen.
Uit Londen wordt gemeld, dat Zecbruggc
op last der Duitsche militaire overheid ge
heel ontruimd is en de haven aldaar tot
een station voor onderzecbooten ingericht.
In de hotels worden do groote zalen als
montage-kamers gebruikt, waar de vorschil-
lende onderdeelen der booten, over land
aangevoerd, in elkander gezet worden.
Sedert een maand spreekt men van de
terugkeer van de regeering naar Parijs.
Het „Journal" bericht thans, dat h<4
Parlement zeker op 15 December bijeen zal
komen.
Volgens het blad, hoeft minister Viviani,
de voorzitter van den ministerraad, die op
het oogenblik te Parijs vertoeft, verklaard,
dat do regeering, zoo de militaire overheid
daar geen bezwaar tegen had, wel gaarne
aan het einde dezer maand naar Parijs te
rug zou koeren.
Te Petrograd is een telegram uit Kon-
slantinopel ontvangen, meldende, dat bi|
liet bombardement van de Dardanelles
door het Engelsch-Fransche eskader do
kruiser „Gocben" zwaar zou rijn getroffen
onder de waterlijn.
X
De Amerikaansche kruiser „Tennessee"
seint uit de Middellandsche Zee, dat hij in'
draadloozo telegrafische gemeenschap is ge
weest met den verloren gewaandon kruiser
„North Carolina" eveneens van de Ameri
kaansche marine, welke veilig en wel in da
haven van Beiroet ligt-.
Parijsche blad on hebben, voorgesteld d*
naamdag van koning Albert van Beljj^,
ditmaal te vieren als ware het- een F ranse ue
nationale feestdag. De „Gaulois" wil een
der groote Parijsche boulevards naar ko
ning Albert nooraon.
„Simplicissiinus", een niet beslist wclo-
schappelijke bron, ia aansprakelijk voor M
volgende verhaal. In do hoofdstad van cos
neutraal koninkrijk waren onlangs in een
cafc-chantant eenige Engelschen, die dan1
deer reisden, verzameld. Nadat de whisky-
scda dc noodige eer was bewezen, kwam ook
de vaderlandsliefde tot haar recht en 7-5
zonden den kcllner naar den dirigent met het
verzoek het Engclsche volkslied te spelen.
Dc kapel speelde en de Engelschen ston
den plechtig op.
Daarmee niet tevreden, wilden ze nu het
Russische volkslied hooren. Ook dat ge
schiedde en weer rezen de Engelschen eei"'
bi^Jig overeind.
Toen de Maraeillaisa er aan geloo-
ven; weer speelde de kapel en wocr stonden
do Engelschen op, j
Ten slotte vroegen zc nog driffge&d om he
Servische volkslied Da diligent aaxzdldj
^en oogenblik; hij kende het niet cn had het
niet op zijn répertoire doch. het duurde
maar een ©ogenblik, de kapel zette in, <h>
Etigclsehcti stonden op en luisterden
tig naar..... „ruppchon, du bist' möW
Augcnstern', 1 1
