DE EUROPEESCHE
OORLOG.
Het Westelijk Slagveld.
Over den toestand op het westelijk Blag-
veld is niets met zekerheid te zeggen. Veel
overeenstemming is er niet in de berichten..
Het Duitsch© hoofdkwartier deelde gis
teravond mee, dat op den Duit-schen rech
tervleugel in den strijd stilstand is geko
men. De pogingen der Franschen om onzen
vleugel om te trekken aijn niet geslaagd.
Oostwaarts tot het Argonnenwoud zijn
vandaag geen gevechten van beteekenis ge
leverd.
Ten oosten van Argonne is Varennes in
den loop van den dag door onze troepen,
die hun aanvallende beweging voortzetten,
genomen.
De troepen die tegen de sperforten ten
zuiden van Verdun opereeren, hebben ze-
gevierend heftige tegenaanvallen, uit Ver
dun over de Maas en uit Toul ondernomen,
afgeslagen, veel gevangenen gemaakt en
machinegeweren en kanonnen buitgemaakt.
Het zware belegeringsgeschut is met zicht
baar gevolg tegen de sperforten Troyon,
Les Paroches, Camp des Romaans en Lion-
ville gericht.
In Fransch-Lotharingen en aan de Elzas-
sische grens zijn Fransche voorhoede-troe
pen op enkels plaatsen teruggedrongen.
Een definitieve beslissing is nog nergens
gevallen. De Eransche berichten spreken
eveneens van eüccesjes.
Omtrent de krijgsverrichtingen deelt het
Fransche gezantschap het. volgende mede
„Over het geheele front, van de Oise tot
Woevre, hebben de Duitschers den 21sten
een zekere bedrijvigheid aan den dag ge
legd, zonder eenig resultaat van belang te
bereiken.
Op onzen linkervleugel, op den rechter
oever van de Oise, heeft de vijand terrein
verloren door de aanvallen van Fransche
zijde. Tussehen de Oise en de Aisne is er
cecn verandering in den toestand gekomen,
daar de vijand, zich bepalend tot een lang
durige beschieting, geen ernstigen aanval
heeft gedaan. In deze streek liep ons front
over Lassigny, Ribécourfc, Bailly, Fonte-
noy, Posley.
In het centrum tussehen Reims en Souain,
heeft de vijand een aanvallende beweging
beproefd, die afgeslagen is; tussehen Sou-
nin de Argonne zijn wij iets gevorderd tus
sehen Argonne en de Maas is de toestand
onveranderd in Woevre is de vijand krach
tig opgetreden en heeft Gringrejr genomen.
Anderdeels heeft hij de hoogten van de
Maas aangevallen, zonder er zich te kun
nen nestelen.
Den 20sten en den 21sten hebben wij 20
approviandeeringsautomobielen buit ge
maakt en talrijke gevangenen gemaakt.
Een communiqué der Fransche regeering
geeft in andere woorden deze zelfde mede-
deelingen.
Ten noord-oosten van Verdun zou de
vijand bij aanvallen in de richitng Mouilly
en Dompierre teruggeslagen zijn. De bele
gering der forten, zooals Troyon, dat eeni-
ge dagen geleden" ontzet is, is niet heel dui
delijk.
Nomery en Azzucourt, dat de Duitschers
pas weer genomen hadden hebben ze weel
moeten ontruimen. Deze plaatsen liggen in
Lotharingen en de Vogezen.
Dc Paus cn ilc Verwoesting van ile
Kathedraal te Reims.
Naar Ryeuter uit Rorne seint, heeft de Paus,
toen hem de verwoesting van dc kathedraal
te Reims werd medegedeeld, eerst niet kun
nen gelooven, dat het bericht de waarheid
bevatte. De Paus zou gezegd hebben, dat het
in zoo een beschaafden tijd als de 20ste eeuw
onmogelijk was, dat we teruggeworpen zou
den worden in de periode van AttilaHagel-
lum Dei. De Paus droeg aan kardinaal Pier
lala op, aan kardinaal Amette, den bisschop
ven Parijs, telegrafisch bijzonderheden over
de verwoesting der kathedraal te vragen.
„Central Newsontvangt een telegram uit
Romer, dat de Paus in een telegram aan.
keizer Wilhelm protesteert tegen de ver
woesting van de kathedraal van Reims.
Re Times over den toestand.
De militaire medewerker van de „Times"
Schrijft: „De slag aan de Aisne duurt voort.
De linie der bondgenooten loopt, voorzoo-
rer wij mogen vernemen, van een punt bij
A'oyon, aan de Oise, langs de hellingen van
de hoogten onmiddellijk ten N. van de
Aisne tot C'raonne, dat in Fransche handen
is. Het leger onder Sir John French staat
blijkbaar te Soisson en op de hoogten ten
N. en N. O. van de stad.
„De Duitschers houden zich nog staande
op de heuvelen ten N. van Reims... Van
Reims loopt de linie van de Duitsehe verde
digingswerken in de richting van Varenneö,
en vandaar ten N. van Verdun over Etain
naar Metz. In Lotharingen wijken de
Duitschers voortdurend langzaam achteruit,
in de Boven-Elzas is geen teeken vaD de
aanwezigheid van een Duitsch leger. De
verschijning van het 14de Dujtsche legcr-
corpjs in de linie bij Craonne bewijst, dat de
Franschen gelijk hebben met de onderstel
ling, dat de Duitschers van uit het Rijks-
land versterkt zijn.
„De Duitschers beweren te Noyon een
voordeel behaald te hebben, en in gevechten
als nu aan den gang zijn, gaat de slag op en
neer en is een tijdelijk voordeel van de
Duitschers niet onmogelijk. Maar uit de
algemeene strekking van de rapporten
blijkt duidelijk, dat de bondgenooten gesta
dig terrein winnen op de flanken en over
de rest van de linie een gToot aantal te
genaanvallen hebben afgeslagen, die den
vijand zware verliezen berokkend hebben.
Het vechten begint het karakter van een be
legering aan te nemen. Beide partjjeü zijn
sterk verschanst en er wordt bijna voortdu
rend 's nachts gevochten. Zware kanonnen
v/orden tegenover zware kanonDen in stel
ling gebracht, en ofschoon er geen bericht is
van een algemeene b. A-orming van de stel
lingen, wordt er blijkbaar ran nabij en hef
tig gevochten. De strijd is gekomen, waaJ>
op men moet verwachten dat de Fransche
opperbevelhebber al zijn beechikbare troepen
zal samentrekken voor een ernstige krijgs
verrichting op een van de vleugels en aoo
noodig zijn front zal verzwakken om op eefn
vleugel de overwinning te behalen."
Verlor ene®.
Bij den snellen terugtocht van het Dult-
sche leger zijn in de bosschen van het
Marne-gebied honderden Duitsehe soldaten
achtergebleven, afgesneden van den troep,
verdwaald, gewond, uit het verband ge
worpen.
Veertien dagen is bet reeds geleden, dat
het leger wegtrok, maar nog steeds zwerven
die verlorenen door de bosschen, in kleine
troepjes zich verschuilend, of alleen, bang
bij ieder gerucht.
Een correspondent van de „Times" ver
telt van hen.
Over een uitgestrekt gebied zijn zij in
groepen verspreid en in meer dan een be
teekenis verloren mannen. Zij zochten, van
hun troep geraakt, een schuilplaats in de
zelfde bosschen waar honderden hunner
kameraden liggen bleven en stierven aan
hun wonden. Tot wanhoop gedreven door
honger en den pestilenten stank, die thans
in deze bosschen heerscht, sluipen de vluch
telingen te voorschijn na zonsondergang op
jacht naar voedsel, en verhalen van hun
strooptochten, beangstigen de boeren.
Dagelijks worden klopjachten gehouden.
Maar de Duitschers zijn geen gemakkelijk
gevangen vogels. Misschien lieten zij zich
spoediger vangen, wisten ze, waar zij zich
bevonden, en dat hun hoofdleger reeds
meer dan honderd mijlen ver is teruggetrok
ken. Doch zij weten daar niet van. Wor
den zij gevangen genomen en vernemen de
feiten, dan schijnen zij verbijsterd en too-
nen óch verheugd dat voor hen het vech
ten is afgeloopen.
Menigeen onder hen heeft vier of vijf da
gen achtereen gezworven zonder voedsel, of
geleefd van beetwortels en knollen uit het
veld.
Dnilsclie verliezen hij Maubeugc.
De bijzondere correspondent van (1e „Times"
te Ostende, berichtte Zaterdag van drie ver
schillende zijden hetzelfde verhaal te hebben
gehoord, omtrent de ontzettende verliezen,
door de Duitschers bij Maubeuge geleden.
Zijn zegslieden, alle ooggetuigen, waren:
een Belgische priester van St.-Ghislain, een
Fransche krijgsman, graaf De R., die els
k< rporaal in het Fransche leger diende,
krijgsgevangen werd gemaakt en ontsnapt»,
en twee verdwaalde Britsche soldaten.
Zij verklaarden, dat het aantal Duitsehe
dcoden haast ongelooflijk is. De lijken waren
odbegraven blijven liggen. Hun aantal werd
zeer verschillend geschat op 80.000 en 140,000.
Het laatste getal is de Fransche, het eerste
de Britsche raming.
In ieder geval waren alle medoieielingvai
het er over eens, dat do dooden in groote
hoopen lagen en een ijzingwekkender aanblik
boden. Indien dat alles juist is, z-al een
epidemie moeilijk te vermijden zijn.
Dc daden der Duitschers in België.
Het buitengewoon hardhandige optreden
der Duitschers tegen plaatsen, waarvan de
niet-militaire bevolking aan gevechten zou
hebben deelgenomen, is niet alleen in het
buitenland afgekeurd. Generaal baron Yon
Bissing, bevelhebber van het 7de Duitsehe
legercorps, zag zich genoodzaakt naar aan
leiding van een stukje in een Duit-sch blad,
't welk daden als de verwoesting van Yisé
en Leuven aan wraakzucht had toegeschre
ven, te betoogen, clat het plicht is, met
niets ontziende gestrengheid tegen het
franc-tireurs-wezen op te treden.
„Wanneer de wakkere zonen van ons volk,
dio voor het vaderland in nood en dood
gaan, wanneer gewonden, geneesheeren,
verplegers door laffen overval van een ver
blinde, razende bevolking vermoord wor
den, wanneer*de veiligheid der legere in
gevaar wordt gebracht door benden, die
achter hun rug optreden, dan is het een
eiscb van zelfbehoud en heilige plicht van
de militaire bevelhebbers, daartegen dade
lijk met de uiterste maatregelen op te tre
den. Dan moeten onsehukligen met de
schuldigen lijden. Ons legerbestuur heeft
herhaaldelijk in bekendmakingen geen twij
fel laten bestaan, dat menschenlevens bij de
onderdrukking van schanddaden niet zul
len worden gespaard. Dat huizen, bloeien
de dorpen en zelfs geheele steden daarbij
ve.rnietigd worden, is zeker te betreuren,
maar mag niemand verleiden tot misplaat
ste gemoedsbewegingen. Zij mogen ons niet
zooveel waard zijn als het leven van één
enkel soldaat. Dat spreekt vanzelf en be
hoeft eigenlijk niet gezegd te worden."
Als generaal Yon Bissing verklaart, dat
het leven van één enkel Duitsch soldaat
meer waard is dan het bestaan van een
stad, dan zou het te begrijpen zijn, dat
zelfs één enkel schot van een tot waanzin
nigheid gedreven Belg of Franschman de
verwoesting eener geheele stad ten gevol
ge heeft.
Een dergelijke aanschrijving tot de troe
pen te richten, acht ik hoogst gevaarlijk,
daar die tot groote barbaarschheid en vree-
8elijke verwoestingen kan leiden.
Het Yergaan der Engelschc Kruisers.
In Engeland gingen hier en daar stemmen
op over het te groote zelfvertrouwen door de
Engelsche eskaders betoond, om niet met
groot er omzichtigheid te varen ©n met onder
zeeërs als verkenners. Daarentegen werd weer
opgemerkt, dat, vooral op het uur, wacirop
de ramp plaats had, de pyroscoop van ©en
onderzeeër uiterste moeilijk waarneem
baar is
Een bootsman, vader van zeven kinderen,
behoorende tot de bemanning van de
„Bogue", de tweede kruiser, die in de luclit
was gevlogen, zei de, dat eerst de „Aboukir",
daarna de „Hogue" en ten slotte de Creasy"
vernield werd. De bootsman had de wacht,
tot om 3 uur 57 Dinsdagochtend het Maas-
vuurschip werd waargenomen. Twee uur
later volgde het commando, dat liet eskader
zou koerenOp ongeveer 20 mijl van de
Nedörlondsch» kust werd deze manoeuvre
uitgevoerd, toen om B.ÖO de „Aboukir" door
aen torpedo werd getroffen. De „Hogue", die
op ongeveer 8 mijlen afstand voter, werd
daarvan per radio op de hoogte gesteld. De
„Aboukir" zonk eeret nu 20 minuten. Het
eerste bericht luidde: „We z$n öp een mün
geloopen." Dat was inderdaad de fcersta ver-*
onderstelling, vandaar de gegfeven ordgr enn
de beide andere kruisers, om onmiddellijk
te stoppen. Deze order wérd hen noodlottig:,
doordat nu de trefkans voor de Duitsehe
onderzeeërs er moeten er 3 k 5 in actie
zijn geweest nu veel grooter weid. Van
daar dan ook, dat zoowel de -„Hogue" als
de „Cressy" binnen 4 minuten zonken.
Op dit vroege morgenuur, waarop de
meeste opvarenden ter rust» lagen, ontstond
natuurlijk een paniek. De gebeurtenissen volg
den elkander zóó snel op. dat de meeste
geredden zich verbeelden feiten te hebben
waargenomen, die natuurlijk oncontroleerbaar
zijn. Met zekerheid .gaven twee geredden
ons te kennen, dat het groote Engelsche
eskader, dat later ter plaatse kwam, de vijf
Duitsehe onderzeeërs vernietigd had.
Zooals de Nederlandache luiten ant-ter-zos
Van Reede, commandant van een Nederland-
schen onderzeeër, te IJmniden gedetacheerd,
vei klaarde, kat ©en onderzeeër het gemak-
kelijk 10 a 12 uur onder water uithouden.
Dat een der opvarenden met beslistheid, na
do ramp, nog iets heeft kunnfen waarnemen,
achtte hij uitgesloten.
De „Vonvarts" verboden.
Het verschijnen van het centrale Duit
sehe socialistisch partij orgaan „Vorwarts",
is bij beschikking van 'den militairen bevel
hebber te Berlijn, voor drie achtereenvol
gende dagen, ingaande 22 September, ver
boden.
Dit somaaLdemocratisch blad had dezer
dagen ©cn schete gepubliceerd van de Duit
sehe linie en daarbij aantcekeningcn ge
maakt, waaruit men moest opmaken, dat
de vooruitgang der Duitschers eigenlijk een
achteruitgang was geweest.
De Strijd aan de San.
De correspondent te Petrograde van d©
„Daily Tel." schrijft d.d. Maandag j.l.
Uit de bulletins, door de militaire autori
teiten gepubliceerd, blijkt, dat de overblijf
selen der Oostenrijksche legers in Galicië,
versterkt door verscheidene korpsen, zich
concentreeren in deD vierhoek, ^vormd
door de plaatsen Rzeszow, Jaroslau, Prze
mysl en Dynow (laatstgenoemde stad ligt
aan de San, ongeveer 25 mijl ten Westen
van Przemyel). Andere troepen worden
blijkbaar verzameld op het zeventigmijl
lange Eront van Krakau tot Zaslo, onge
veer dertig mijl ten zuid-oosten van Tarnow.
Het dichte spoorwegnet in deze streek, zal
den Oostenrijkers goede diensten bewijzen
bij het aanvullen en versterk© hunner ge
lederen.
Door de nederlaag van hun achterhoede,
tussehen Baranow en Ranischow, in den
hoek, gevormd door de samenvloeiing van
de San en de Weichsel, moeten? de Russen
tot op een dagmarsch genaderd zijn van den
h'oofdspoorweg die Jaroslaw en Przemysl
verbindt met Krakau.
De RusseD zijn al eeiiige dagen dicht bi]
de lijn, die zuidwaarts vaD Jaroslaw en Prze
mysl loopt, zoodat men ieder oogenblik kan
verwachten, dat deze hoofdvestingen aan de
San van hun achterhoede afgesneden zullen
worden.
Niet officieele berichten, die hier ontvan
gen zijn, melden, dat in het Nemirow-district
3ÜOO Oostenrijksche munitie-wag ens buit
gemaakt werden, en een transport vormde
voor 100 batterijen, m. a. w. voor de geheele
artillerie van von Dankl. De Oostenrijksche
terugtocht, die in het begin langzaam was,
gmg op het laatst zoo snel in zijn werk, dat
de Russen bijna 25 mijl per dag moesten af
leggen om gelijken tred met ben te houden.
Op een punt van de Ban, die elders zon
der tegenstand overgetrokken werd, schij
nen de Oostenrijkers hardnekkig tegen
stand te hebben geboden. De Russen legden
drie pontonbruggen over de rivier. Op den
tegenovergestelden over kwam het tot een
gevecht van man tegen man. Cavaleristen,
wier paarden onder hen weggeschoten wa
ren, liepen de infanterie vooruit, soldaten
sleepten kanonnen vooruit, die in de modder
waren blijven steken en gewonden trachtten
m de linie van hun niet-gewonde kameraden
te blijven. Mannen, die een schot in de bee-
nen gekregen hadden, bleven doorgaan met
schieten, terwijl zij op den grond lagen, en
in meer dan een geval, werd de gewonde
commandant van een regiment door zijn sol
daten verder gedragen, waarbij hij ziju or
ders bleef geven.
Een officier aan bet front geeft in een
brief een beschrijving van de omstandighe
den, waaronder generaal Radko Dimit-reff
het St.-George-krui8 verdiende. Zijn troepen
namen geen deel aan de inneming van Lem-
berg, maar kwamen in het gevechtsfront
op het oogenblik, toen de Oostenrijkers met
de Duitsehe versterkingen een laatste wan
hopige poging deden de stad te hernemen.
Generaal Dimitrieff had dezen aanval te
weerstaan. Drie dagen en nachten aan een
stuk werd er door zijn troepen gevochten-
De uitputting was zoo sterk, dat een aantal
mannen in slaap vielen, met de wapens in
hun handen. Een officier viel in zwijm, op
bet oogenblik dat hij bevel tot een charge
gaf. Toen hij ontwaakte, vond hij zich zelf
omringd door dooden en gewonden. Hij
trachtte op te staan, maar dit werd hem
belet door een hevige pijn in zijn voet. Hij
zag toen, dat een shrapnell-kogel twee tee-
nen weggerukt had.
De verdeeling der Duitsehe Legeroorpsen.
De correspondent van d,e „TimCe" te Re
trograde geeft een overzicht van de sterkte
der Duitsehe legers tegenover het Russische
front.
8 legerkorpsen staan tegenover het Rus
sische legetr van generaal Rennenkampf, ter
wijl nog 14 legel'korpöen langs het ooste
lijk® front zijn opgesteld. Men denkt, dat
daarvan 6 korpsen gelegerd rijn in hJert gebied
van Posen en in de vestingen van het Weich-
boIgebied, terwijl er zdoh 8 zoudqn bevinden
in de «treek van Broei au of bij de Oosten
rijker©.
Van een totaal van 42 legerkorpsen zou
Duitachland, volgens dezfen correspondent, er
22 aan het oostelijke ©n 18 aan htet weste
lijke front hebben; de overige 2 zouden
in het binnenland staan.
De Vlucht uit Lemberg.
Een Oostenrijksche geleerde* die uit Lem
berg is gevlucht en zich op zijn doorreis
naar Amerika eenige dagen te Rotterdam
heeft opgehouden, vertelde, dat de bevol
king van Lemberg de bezetting van die stad
door de Russen in het minst niet had ver
wacht.
Wel kon men van den Patersheuvel nabij
de fitad zien, dat er in de buurt ernstig
werd gevochten en wel donderde het ge
schut zoo 6terk en zoo onophoudelijk, dat
hooren en zien verging. Ook zag men over
al groote rookwolken uit de in brand ge
raakte dorpen omhoog ©tijgen.
Tooh wilden de Lembergers niet gelooven,
dat de stad zoo spoedig zou vallen. Eerst'
toen bekend werd, dat de overheidsperso
nen waren vertrokken, wilde iedereen hals
over kop weg. Tiroolsche soldaten kwamen
door de stad en vertelden, dat de Russen
aanstonds in de stad komen zouden In
derdaad trokken zij Woensdagavond den
2den September de stad binnen ofschoon
het eerst. Maandag daarop te Ween en be
kend werd.
Toen de Lembergere besloten te vluchten,
waren de -ambtenaren van het commissa
riaat van politie, dat de passen moest ver
strekken, reeds vertrokken. De pa»sen
moest men dus van den plaatselijken com
mandant zien los te krijgen. Gedurende den
namiddag, die aan de intocht van de Rus
sen voorafging, vertrokken van Lemberg
50 treinen, gelijk vanzelf spreekt alle in de
richting Presysl, Krakau, Weenen. Zij wa
ren alle volgepropt met menschen en ba
gage. De vrouwen weenden en jammerden.
De mannen keken etrak en somber.
Slechts de kinderen keken met nieuws
gierigheid naar de ongewone beweging. Ye-
le vluchtelingen moesten achterblijven, om
dat de spoorweg voor hen geen treinen
meer had. De ambtenaren van de landsre-
geering gingen in bizondere treinen naar
een badplaats in de Westelijke Karpaten.
De archieven en de kassen gingen mee. De
Roetheensohe krant „Dilo", die in den
laats ten tijd in sterk verkleind formaat
verschenen was, verhuisde naar Weenen.
De Poolsche kranten bleven te Lemberg.
Eenige stedelijke en rechterlijke ambtena
ren, die zich tegenover de Russen door hun
vroegere houding niet gecompromitteerd
voelden, bleven in Lemberg. De treinen
hadden 12 uur werk om Przemysl te berei
ken, waar ze in vredestijd binnen 2 uur
aankomen. Op alle stations, waar de trein 1
staan bleef, waren talrijke transporten van
soldaten, gewonden en gevangenen te zien.
De stemming In Italië.
De correspondent van de „Köln. Zbg." te
Rome schrijft hot volgende aan zijn blad:
Men hoort hier, helaas, nog steeds van
pogingen van Duitsehe geleerden, die de
publieke opinie in Italië ten gunste van
Duitschland willen beïnvloeden. De Duitsehe
professoren sahjjn-en te mieenen, dat hun
vriendschappelijke betrekkingen met enkele
Italiaansohe odHeg-a's en misschien ook htet
gewicht van hun wetenschappelijk aanzien,
voldoende zijn om hun den weg te doen vinden
naar het hart van het Italiaansch© volk.
Al deze bemoeiingen gaan uit van valscho
sentimenteel© veronderstellingen. Ze kunnen
gerust als nutteloos beschouwd worden. Er
wordt hier in Rome niot op gelet, of men
drijft er den spot mee, en er wordt meer
kwaad dan goed mee gedaan. Wie de Ito-
liaansche pers gedurende de laatst© weken
met eenige aandacht heeft gevolgd, kon er
zich dagelijks van overtuigen, dat ze groo-
tendeels vooringenomen is tegen Duitschland
politici en geleerden voeren den penneetrjjd
tegen den Tweebond. Er was een kentering
ingetreden toen de Duitsehe legers zegevie
rend op Parijs aantrokken en de Russen in
OostPruisen versloegen. Toen het geluk den
Duitechers toelachte, verdween de roes in
Italië en men begon in de couranten een
anderen toon aan te slaan en een zwenking
voor te bereiden naar detn kant van den
overwinnaar.
In tussehen veranderde de toestand weer op
het Westelijk krijgstooneel en zegevierden de
Russen in Oostenrijk-Hongurije, en onmid
dellijk was de invloed daarvan weer merk
baar in de voornaamst© Italiaan ache bladen:
ze draaiden weer' naar de Triple Entente
en lanceerden ophitsende artikelen tegen Oos-
tenrijkJlongarije. Nog nooit sinds de
groote strijd uitbrak is de haat togen
de Duitschers zoo onomwonden gebleken, en
men laat het niet bij krantenartikelen.
Proclamaties, van welken aard ook, zijn
tot nog toe te Rome niet voorgekomen
gisteren is er voor het eerst een afgekon
digd; er werd ronduit in te kennen gegeven,
dat de strijd met Oorienrijk-Hongarije moest
beginnen, en zonder Oen woord van berisping
of waarschuwing, maken de couranten mel
ding van de „Proclamatie aan het leger",
als gold het een vanzelf sprekend feit.
Wij concludeeren uit öen en ander en ook
uit de geestdrift van de bevolking voor één
GrootJ talie met Triënt en Triëst dat
men er naar haakt om, naar de grenzJen te
trekken. To gelijlöertdjd werden er ook ge
drukte proclamaties verspreid, waarin het
volk wordt opgeroepen om de vijf Italiaan -
eche vrijwilligers te wreken, die gevallen
zijn in den strijd, voor „de Servisch© bloe
dens" tegen „dén honderdjarigen vijand" Van
alle volken.
Yolgens particuliere berichten, te Ztirich
ontvangen, bevinden zich' in Italië thans
onder de wapenen, de in 1892 en 1893 ge
boren dienstplichtigen, die hun gewonen
diensttijd vervullen, en sedert het begin van
den oorlog de dienstplichtigen van de drie
voorafgaande jaren. De jongelui, die dit jaar
in December hadden moetefL opkomen zijn
tegen October opgeroepen. Deze moeten nog
geoefend worden. Men verwachtte tegen Za
terdag j.L de oproeping van 6 klassen reser
visten, doch het besluit was Zondag nog
niet afgekomen. Deze klassen omvatten de
manschappen, geboren in 1884 tot 1888. D,a,a£r
mee zou dan het geheele actieve leger va®{ i
den eereten ban zijn opgeroepen.
De stemming is voor Duitschland niet
vriendelijker geworden, toen bekend werd, i
wat gebéurd was met de kathedraal te Reims.
Dit heeft in Italië een diepen afschuw ©n
▼cucntwaardigiag verwekt.
x-
ALLERLEI
KORTE BERICHTEN.
De luitenant-generaal Yon Steinmetz,
inspecteur der 3e vesting-artiüerie-inspec-»
tie te Keulen, die de bestorming der ves
tingen Luik, Namen en Maubeuge met de
nieuwe 42 cM. mortieren heeft geleid, en
daarna als commandant eener infanterie
divisie den heldendood stierf, werd te
Mainz, onder groote deelneming begraven.
De lijkkist werd op het affuit van een
houwitser van het 26e bataljon vestingar
tillerie geplaatst, en was versierd met het
IJzeren Kruis.
w
De van Elsterberg in Saksen geboortig©
Duitsch© vice-consul Karl Junker, die zijn
standplaats had in Saffi, in Marokko, ver
keert thans met de Duitschers uit Zuid-Ma-
rokko in Fransche gevangenschap te Sel-
dou, in de provincie Oran.
Yolgens een telegram uit Grimsby is de
visschersschuit „KimaTek" in de Noordzee
op een mijn gestooten en gesprongen. Zes
man werden gedood, drie opgepikt.
Uit de brandende kerk te Eppeghem, bij
Mechelen, keeit een Duitsch officier twe©
groot© altaarstukken van oud-YLaamscbe
meesters gered. De officier gaf do schilde
rijen over aan de Duitsch© autoriteiten in
België en deze stelden z© ter beschikking
van de beheerders der Belgische musea.
Op het slagveld is herhaaldelijk de min
derheid van bet Belgische geschut ten op
zichte van het Duitsehe gebleken. Dit is ee-
dert een week veranderd. Er wordt nu
zwaarder geschut gebezigd, dat door de
Franschen gezonden is. Elk stuk wordt door
twaalf paarden getrokken. Alles is fonkel
nieuw en, na op oefenterreinen beproefd te
zijn, doorgezonden.
De Russen hebben bij Janow, in de na
bijheid van Jaworow, bij Tarnograd en
Hrubieszow bij de 15,000 man gevangen ge
maakt en veroverden 45 kanonnen, vier
houwitsers, acht mortieren, vier machine
geweren, negen groote transporten, waar
bij 1633 wagens met projectielen, gewe
ren, proviand, vier kisten met geld, vier
veldbakkerijen, pontons, telegrafische in
strumenten, paardenvoer, geneesmiddelen,
enz.
Een van de merkwaardigste inschrij
vingen voor de Duitsehe oorlogsleening ia
wel die van de arbeidsters van een fabriek
van ondergoed te Berlijn. Zij hebben ge
zamenlijk voor 24.100 mark geteekend.
Op bevel van het militair bestuur mag
het sociaal-democratische „Yolksblatt"
te Bochum niet meer verschijnen, wegens
de opname van eenige kritiek op het mili
tair oorlogsbeleid. De redacteur is gevan
kelijk naar Munster overgebracht.
a
De „U 9" de onderzeeër, die de drie
Engelsche kruisers torpedeerde, is behou
den in Duitschland teruggekeerd.
Naar bot Journaal de Genève uit Na
pels verneemt, is er in verschillende Mid-
dellandsche-Zeehavens pest vastgesteld.
Het ambtelijke Servische persbureau
maakt bekend, dat prins George (de vroe
gere Kroonprins) aan het hoofd van zijn
bataljon gewond is. Een kogel trof hem
bij de ruggegraat en kwam bij de rechter-
lies naar buiten. De wond geeft geen reden
tot bezorgdheid.
De Duitsehe keizer heeft aan de stad
Luxemburg 12,000 mark geschonken, als te
gemoetkoming aan de arbeiders die door
den stilstand van de bedrijven broodelooa
zijn geworden.
Het officieele Hongaarsche Telegraal-
agentschap weet het aftreden van den Rus-
sischen minister van Oorlog Soechomlinof
te berichten. ZelfB kent het de redenen, die
het aldus weergeeft:
Tussehen Soechlomlinof en den Russischen
opperbevelhebber grootvorst Nikolai No-
kolapewitsj is het.tot een breuk gekomen,
daar de minister van Oorlog den groot
vorst voor de Russische nederlagen bij Tan-
nenberg verantwoordelijk stelde en zich in
het officierscasino uitliet, (lat. de grootvorst
het Duitsehe leger ontweek waar hij maar
kon. Met zoo'n veldheer, had Soechlomlinof
gezegd, kon men niet overwinnendan had
men nog beter gedaan den tsaar, het rijk
en het volk niet eerst tot den oorlog te
prikkelen. Deze uitlating was den groot
vorst overgebracht, die den minister op een
voor een officier kwetsende wijze reken
schap had gevraagd.
Tot zoover het berioht. We zouden het
eerder kunnen gelooven indien het uit
PetrogTade kwam dan nu het ons uit Boe
dapest beTeikt.
Do Engelsche majoor Yate van het
Yorkshire Light Infanting-regiment was,
gelijk men weet, dezer dagen te Torgan uit
de krijgsgevangenschap ontsnapt. Maan
dagmiddag werd hij bij de suikerfabriek te
Brottiwitj achterhaald. Door een snede in
zijn keel pleegde hij zelfmoord, voor men
hem weer kon wegvoeren.
Uit Sydney wordt aan de „Daily Tel."
geseind, dat het Duitsehe station voor
draadlooze telegrafie op het eiland Nauru
vernield is en dat daar nu de Engelsche
vlag is geheschen, hoewel aan den Duit-
schen gouverneur en zijn personeel ver
gunning is gegeven om te blijven. Er
wordt aan dit bericht toegevoegd, dat d©
Duitschers thans geen draadlooze tele
graafstations in den Stillen Oceaan meer
hebben.
De Emir van Bochara heeft 120,000 gul
den beschikbaar gesteld voor het Russisch^
Roode Kruis.
