Uit de Rechtzaal. Over de vernieling van Leuven heeft het Duitsche consulaat te Amsterdam een tele gram uit Berlijn ontvangen, waarin gezegd wordt dat voorwerpen van kunst zooveel mogelijk gespaard zijn. Het raadhuis is ge spaard en de St. Pieterskerk kan hersteld worden. Dit klopt niet met de verhalen van onze landgenooten, die ter plaatse geweest rijn. Wel is het raadhuis gespaard, doch het ia uitgebrand. Er wordt in Antwerpen reeds getracht architecten, ingenieurs en aannemers tot elkaar te brengen „om het land uit de puin hoop en te doen verrijzen". Of daarbij ook gedacht is aan de verwoeste monumenten van bouwkunst wordt niet gemeld. Hoe 't in het oosten gaat? De Duitschers en Oostenrijkers vullen hun overwinnings- berichten aan. Het aantal gevangen Bussen der Duitschers zou bijv. reeds 90,000 zijn en de Oostenrijksche legatie te 's-Graven- hage deelt mee, dat generaal Auffenberg 60,000 gevangen maakte en 200 kanonnen nam bij den strijd tusschen Zamosz en Tyszo- wec, welke strijd een heele week duurde. De Russen zouden in vollen aftocht over de Boeg zijn. Generaal Dankl, die de overwin ning bij Krasnic bevocht, zou Lublin aanval len. Daartegenover staan de greote verliezen bij Lemberg, in Oost-Galicië. Over Oost-Pruisen komen geen berichten. De keizerin is naar West-Pruisen gegaan om veldhospitalen te bezoeken. De bedoeling zou tevens zijn om de ongerustheid over verder opdringen der Russen weg te ne- meD. Bij de gevechten zou zich aan Russische zijde bovenal onderscheiden do oud-gezant van Bulgarije in Rusland, thans Russisch generaal, Redko Dimitricu. De Oostenrijksch-Hongaarsche regeering zou reeds hebben besloten het bezette Rus sisch gebied onder haar bestuur te nemen. De Serviërs betoogen, dat ze met veel succes werken en op Serajewo aanrukken, doch van Oostenrijksche zijde wordt ge meld, dat al die berichten gelogen zijn. In den Balkan rommelt het ook weer. Dat Turkije het geheele leger en de vloot mobi liseert is geen gunstig tceken. We zijn wer kelijk bang, dat die kleine staten daar zich op den duur niet neutraal zullen houden. Maar wat zal er dan gebeuren. We hebben al vroeger gemeld van de liefde van Bulga rije en Roemenië voor den Driebond, maar nu komt uit Italië het bericht., dat de Bul- gaarschG regeering Servië heeft doen we ten, dat wanneer Bulgarije de neutraliteit tal opgeven, het aan de zijde van Rusland sal gaan en dat Roemenië hetzelfde zal doen. Alleen Turkije zou dan aan de zijde van Duitechland en Oostenrijk staan. Heel erg gelooven doen we deze mededeeling niet. Het mogelijk Beleg van Parijs. Parijs bereidt zich voor op de tweede be legering door de Duitschers. De parken en renbanen zijn herschapen in landerijen, waar duizenden stuks groot en klein vee grazen. De Parijsche bevolking zal hieruit wel be- rijpen wat er in aantocht is, maar uit de laden komt ze het niet te weten, want het nieuws van deD opmarsch uit 't Noorden wordt door den censor zorgvuldig geweerd. Intusschen doet het militair best-uur al wat noodig is om de stad in staat van tegenweer, te brengen. Het garnizoen van Parijs moet groot zijn, en een gedeelte ervan moet bestaan uit eer- at© linietroepen, wil de verdediging zoo doeltreffend zijn als de toestand eischt. Wij moeten aannemeD, dat er op het huidige oogenblik aanvullingswerken zijn aangelegd tusschen de permanente fort-en, dat alle ge bouwen, welke het vuren dezer forten in den weg staan, gesloopt zijn, dat overal versperringen zijn aangebracht, en dat er inundatiewerken zijn aangebracht. Ten slot te is het waarschijnlijk, dat de voornaamste bewapening der linies zich niet alleen in de forten zal bevinden, maar hoofdzakelijk in verborgen stellingen in de ruimten tusschen die forten, en dut de levensmiddelenvoor- riening der hoofdstad beter zal zijn inge richt dan in 1870. In generaal Gallieni, die tot gouverneur van Parijs is benoemd, bezit Frankrijk een goed soldaat, in wiens energie, schrander heid en uithoudingsvermogen men het volste vertrouwen kan stellen. Hij vocht ook in 1870 mee en werd te Sedan krijgsgevangen gemaakt. Zijn wapen is de marine-infante- rie, en allen, die de laatste koloniale veld tochten van Frankrijk hebben gevolgd, zul len zich de groote verdiensten herinneren, die hij zich in Tonkin en Madagascar jegens rijn vaderland heeft verworve^n. Ook in Frankrijk heeft hij belangrijke "commando's gevoerd. Gallieni heeft de volgende proclamatie uitgevaardigd: Leger van Parijs! Inwo ners van ParijsDc leden der regeering van de Republiek hebben Parijs verlaten, ten einde nieuwe bezieling te geven aaD de landsverdediging. Ik heb opdracht gekregen Parijs tegen den indringer te verdedigen en zal die opdracht tot het uiterste vervul len." Vredesvooruitzichtcfl. De correspondent schrijft dan verder over mogelijke vredesvooruitzichten. Over Kopenhagen ontvangen Engelsche bladen berichten, dat de Berlijnsche bladen al toenadering tot Frankrijk toonen. En de Temps" beweert, dat er geruchten gaan, dat Duitschland bereid zou zijn met Frank- rijk vrede te sluiten op goede voorwaar den. Een telegram uit Washington ver meldt als de meening van een eminent, diplomaat van een neutraal land, dat de Duitsche keizer binnen twee maanden vredesvoorstellen zal doen. De Temps" ziet in deze berichten een aan wijzing voor de begeerte van Duitschland om Frankrijk en Engeland van Rusland te •oheiden, maar die verklaring, meent de Engelsche correspondent, is niet de eenig mogelijke. Anderen toch meenen, dat het feit, dat Duitschland succes heeft in het begin van den oorlog,- het voor dit land femakkelijker maakt betrekkelijk spoedig om vrede te vragen, dan dat. het geval pon zijn als het dadelijk geslagen was Ais het Duitschland dadelijk slecht was gegaan, zou de keizer om zijn prestige en wellicht om het behoud van zijn troon, tot het bittere einde moeten volhouden. Maar nu kan hij verklaren, dat Duitschland zich schitterend tegen geweldige overmacht heeft verdedigd. Frankrijk zal tot het bittere einde vfefch- ten om zich van den invaller te bevrijden, maar als de oorlog te eeniger tijd feitelijk niets anders meer zou zijn dan een lang zame uitmergeling, twijfel ik of de meening van het Fransche volk een voortzetting zou gedoogen, indien Duitschland bereid zou zijn er een einde aan te maken op voor waarden die Frankrijk eervol zou kunnen aanvaarden. Een werkelijk beslissende overwinning zou natuurlijk die meening kunnen wijzi gen. Het schijnt echter helaas wel al dui delijk, dat wat ook het resultaat^ van den oorlog moge zijn, Frankrijk er nog duch- tiger onder zal hebben te lijden dan van den oorlog van 1870 Een Herinnering onder ongunstige omstandigheden. In het „Journal de la Meurthe et des Tosges" wordt medegedeeld, dat Duitsche troepen op 16 Augustus, den verjaardag vaai den slag bij Mars -la-Tour in 1870, het dorp met- do kerk, die ter herinnering aan dien slag is opgericht, het museum vol vaderlandslievende herinneringen van don geestelijke Faller on het gedenkteeken van Bogino gebombardeerd hebben. Het bom bardement begon 's middags om twee uur, toen zoo goed als alle inwoners van MarB- la-Tour in de kerk waren, waar de slag van 1870 herdacht werd. Twee personen werden door granaten gedood toen ze uit de kerk kwamen, een man en een vrouw. In het dorp is één huis, dat van den ge meente-ontvanger, zeer zwaar beschadigd. Het Gezin van den Beiersehcn Kroonprins. Kroonprins Rupprecht van Beieren, de aanvoerder van een van de Duitsche legers, die pas zijn oudste-n jongen op den leeftijd vaai 13 jaar verloven heeft-, is wel zwaar beproefd. Twee jaar geleden was zijn ge malin, een hertogin van Beieren en doch ter van den bekesnden oogaxts Karei Theo- dooo, gestorven en van zijn vier kinderen is er nu nog maar een in leven, de 9-jarige prins Albert, die naar den koning van België heet. De koningin van België Ib een schoonzuster van hem. Do verliezen der Duitsche Vloot. De bemanning van de vijf verloren Duit sche schepen bedroeg te zamen ongeveer 1200 officieren en manschappen, van wie er ruim 300 gewond of gevangen genomen rijn. De overigen rijn den zeemansdood gestor ven. Bovendien zijn de verliezen aan boord van de Duitsche torpedobooten en kruisers, die aan het gevecht bij Helgoland deelna men, naar luid der Engelsche berichten, aanzienlijk. De Engelsche verliezen bedroegen 69 man gedood en gewond; onder deze rijn twee officieren, de luitenant Nigel Barttelot, en luitenant Eric Westmacott. Allo Engelsche schepen zullen in een week of tien dagen weer in staat rijn aan de gevechten deel te nemen. Het succes van dezen strijd dankt de ad miraliteit voornamelijk aan de marine-offi cieren der onderzeeërs, die voortdurend poogden in de Duitsche wateren de opstel ling der Duitsche schepen na te gaan. De minister van Marine heeft aan den Amerikaanschen gezant te Berlijn verzocht, aan admiraal Ton Tirpitz mede te deelen, dat rijn zoon niet gewond is en het goed maakt. De Duitsche Post te velde. Bewonderenswaard is in de laatste weken de organisatie van het Duitsche leger ge bleken. De opmarsch door België en in Frankrijk is misschien de meest grootsche krijgsverrichting uit alle eeuwen in op zet en uitvoering en niet minder kranig is de wijze waarop de Duitsche regeering, achter de opmarcheerende legers aan, door de benoeming van een burgerlijk bestuur het bezette België tracht te reorganiseeren en zoo spoedig mogelijk de productieve krachten van het ongelukkige land weer in werking te zetten. Wat er aan zulk een or ganisatie te doen valt is moeilijk voor den buitenstaander, en dat zijn we toch eigenlijk allen, in rijn geheel te overzien. Maar.men behoeft slechts te bedenken, wat er voor noodig blijkt, om den postdienst voor een zoo machtig leger als het Duitsche te rege len, wanneer het in het veld is. In hoeveel richtingen moeten niet de postzendingen gaan, in hoeveel onderdee- len moeten ze niet worden gesplitst om zoo snel als het mogelijk is zo te verdeelen aan hen, wie ze toekomen En dat waar bij het snelle oorlogvoeren van thans menige troep ook niet maar één dag op dezelfde plaats blijft. Daarbij gaat de bestelling meest door vijandelijk land, langs onbekende wegen, en vaak niet zonder gevaar voor het leven der bestellers. De Duitsche veldpost is dan ook gansch en al militair ingericht, haar ambte naren en beambten rijn als officieren cn sol daten gewapend met dezelfde rechten en plichten. Ter bescherming der Kunst. Wij hebben reeds iets gemeld van do voorzorgen, die» de directie van het Lou/r© neemt, om de kunstschatten in het groote museum te beschermen, voornamelijk te gen bommen, die daar van vliegtuigen of bestuurbare luchtschepen uit op neerge- süngerd worden. Zoo is, gelijk gemeld, de Tenus van Milo in een stalen kast wegge sloten. De Grieksche zaal met meester stukken van Phidias wordt door zakken aard© beschermd en bovenverdiepingen van het Louvre rijn tot Roode Kruis-hos pitaal ingericht; de vlag van het Roede Krui 8 waait van het dak. Uit het Luxembourg-museum zijn heel wat schilderijen en beeldhouwwerken naar ht oude Seminarium overgebracht en van veel andere verzamelingen, openbare zoo wel als particuliere, zijn de kunstschatten in kelders onder den gTond verborgen. St.-j^fctcrshiirg herdoopt. C/elijk onzen lezers bekend'i©, {is ,de Rus sische hoofdstad van naarïi veranderd vol gens besluit van den tsaar zal zij voortaan Petrograd heeten. De stad van Peter den Grooten heeft haar ouden Slavischen vorm teruggekregen. Grad en gorod beteekent: stad, dat wo ook terugvinden in Nowgorod, Elizabetgrad e. a. De oorspronkelijke beteekenis van het woord is:, omheinde ruimte, in meer uitge- breiden zin huis en hof en vervolgenseen verzameling van huizen. In de Germaansche en Romaansche talen bestast het woord ook: z.g. het Nederlandschegaard, het Duitsche: Garten, het Fransche: garder, jardin, het Engelsche: garden, enz. Deze verslaviseering van Duitsche namen in Rusland is niet nieuw In de dagen van de vorstinnen Catharina, Anna en Elizabeth, aan wier hoven de vreemdelingen veel in vloed hadden, is de Germaniseering begon nen, maar na het verdrag van Berlijn legde graaf Ignatief, die voorzitter was van de organisatie der Slavophielen, er rich krach tig op toe om de oude namen in eer te her stellen, een heftige oppositie maakte het hem echter onmogelijk zijn plan streng door te voeren, vooral de humoristische bladen vielen op liet denkbeeld aan het belachelijk maken doodt natuurlijk. En uit een weten schappelijk oogpunt beschouwd: het Sla visch is als taal meer. verwant aan het Ger- maansch dan het Romaansch. What is in a name? De Russen schijnen er anders over te denken. Tsaar Alexander III wenschte meer ge matigd te werk te gaanalleen de namen der plaatsen, die een beroemd verleden heb ben, en een belangrijke rol speelden in de historie, in het Russisch aan te duiden, zoo kwam het, dat Dorprat en Dunaburg ver anderd werden in Yurevo cn Dvinsk. In den loop der tijden zullen namen als Peterhof, Jekatrinenburg, Orenburg, ook wel van de kaart van Rusland verdwijnen en door Slavische namen vervangen worden. De Kussen in Tilsit. Maandag 24 Augustus, zoo meldde de „Germania", reed een afdeeling Russische gardedragonders 's ochtends om half negen Tilsit binnen. Zij bezetten het station, ver nielden de telegraaf- en seinfcoestellen en begaven zich vervolgens naar den opper burgemeester, mot wien de bevelhebber een onderhoud had. Het gevolg was een kennis geving van den burgemeester aan de bur gerij. Hij verzocht hun daarin nog eens, voor het geval er ook later Russische troepen in de stad kwamen, kalm thuis te blijven. Do winkels moesten open en het bedrijfsle ven aan den gang worden gehouden. Zoo- langs de burgerij de vermaningen van den burgemeester volgde en vooral geen schiet wapenen gebruikte, zou haar van de Russen geen kwaad geschieden. Terder verzocht de burgemeester de-c burgers, die een schietwa pen bezaten, die met 'n naambriefje te voor zien opdat zij later aan de eigenaars te ruggegeven konden worden op de politie wacht in te leveren. Nadat de Russen rioh met eten en drin ken hadden gesterkt, verlieten zij langs den zelfden weg dien rij gekomen waren weer de stad. Er viel niets voor dat de veiligheid der burgerij kon bedreigen. Dc Russische Infanterie. Aan een opstel van den oorlogscorres pondent van de „Neue Freie Presse" ont- leenon wij het vplgende „De Russische infanterist bezit nog steeds zijn van ouds beroemde taaiheid. Onze strijders treffen den met de groot ste moeite teruggedrongen vijand na een korten opmarsch weder aan in nfbuwe verschansingen en het spel van gisteren ©n eergisteren begint van voren af aan. Do Franschman trekt tintelend van strijd- denslust te velde en valt verwoed aan wordt hij echter veslagen, dan trekt hij zich mismoedig terug en houdt zich voor- loopig buiten gevecht. De Russische sol daat gaat zonder opgewondenheid den vijand tegemoet en neemt alles kalm op als een beschikking van God. Zege noch nederlaag maken hem overmoedig, een tegenslag stoort zijn gemoedsrust niet, hij is gewoon te dulden en zoo duldt hij ook in den oorlog. Langzaam, maar onverdro ten werpt hij rijn verschansingen op, ver dedigt ze, laat zich eruit verdrijven én bouwt een eind verder weder nieuwe; iederen voetbreeds gronds moeten wij hem met ons bloed aikoopen". Een Duitsche Kolonie door de Engelschen genomen. Samoa, van belang vooral door het sta tion voor draadlooze telegrafie heeft geca pituleerd en de gouverneur is als krijgsge vangene naar de Fidsji-eilanden overge bracht. Samoa, een eilandengroep in het zuide lijk gedeelte van den Grooten Oceaan, be staat uit 14 eilanden, waarvan verreweg de grootste Sawalii en Upolu, te zamen groot 2588 vierk. K.M., met 34,000 inwoners, aan Duitschland en de overige, met een geza menlijke oppervlakte van slechte 199 vierk. K.M., met 4000 inwoners, aan de Tereenig- de Staten toebehooren. De tegenwoordige Duitsche staatssecretaris van Koloniën ie ge- ruimen tijd gouverneur van Duitsch-Samoa geweest. Korte Medcdeellugcn. In Italië hebben reizigers uit Durtechland 't bericht meegebracht, dat do Engelsche, Russische en Fransche paviljoens op de „Bugra" te Leipzig, met hun kostbar© kunstverzamelingen een prooi der vlammen rijn geworden. Het heet, dat er van over heidswege niets zou zijn gedaan om het vuur te stuiten. In de Engelsche kerk te Dresden mogen nog wel diensten worden gehouden in de Engelsche taalmaar de godsdienstoefenin gen worden bijgewoond door Saksische po- litie-agenten die Engelsch verstaan, on die er op moeten toezien, dat niet gebeden wordt voor het succes der Britsche wape nen. Onder de leuzeGoud gaf ik voor ijzer, die afkomstig is uit den tijd teen Pruisen tegen Napoleon opstond, heeft zich te Fran fort a/tl. Main een commissie gevormd, die de vrouwen uitnoodigt gouden sieraden en voorwerpen in te leveren en door ijzeren te vervangen. Zoodoende zou te Frankfort veel nood gelenigd en bovendien de Duitsche goudvoorraad vergroot kunnen worden. Bij een inzameling van geld was al bijna 2 mil- liocn mark opgehaald. In twee dagen tijds is daar nu 25,000 mark waarde aan gouden voorwerpen bijgekomen. De planters op Mauritius hebben minister Ohurchill een millioen pond Tesou-suiker aangeboden ten behoeve van do vloot en een gelijke hoeveelheid aan Lord Kitchener voor het leger. Weensche bladen ontvangen een telegram uit Kielce, inhoudend dat een zwaar beladen Russische militaire trein bij de vesting Iwan- gorod door het instorten van de spoorbrug in de Weiehsel is gevallen. Duizend solda ten en verscheidene officieren zijn verdron ken, het meegevoerde oorlogsmateriaal is verloren gegaan. De soldaat, die de brug bewaakte, is gevangen genomen, op beschul diging van verraad. Hij wordt verdacht eén aanslag op de brug te hebben toegelaten. Naar aan de „Frankf. Ztg". uit Weenen gemeld wordt, is aan prinses Louise van België konüis gegeven, dat zij Weenen binnen 24 uur moet verlaten. Zij is een nicht van koning Albert en een zuster van prinses Clementine Bonaparte, die met de koninklij ke familie naar Antwerpen gevlucht is. Ia Rusland heeft de afgeloopen maand een groot aantal Duitschers en Oostenrijkers rich als F. issisch onderdaan laten naturali- seeren en waar dit gewenscht bleek ook den Duitschklinkenden naam laten verrus- schen. Ditzelfde verschijnsel heeft zich ook voor gedaan in Australië, waar in Augustus niet minder dan 1500 Oostenrijkers en Duitschers de Britsche nationaliteit hebben aangeno men. Te Colmar is het volgende bekend ge maakt: De schilder Jean Jacques Waltz, ge naamd Hansi, de advocaat Albert Hclmer en de tandarts Karl Huck, alle drie uit Colmar, rijn tot landverraders verklaard. Wie hun onderkomen verleent of hun verblijfplaats verheimelijkt, wordt naar oorlogsgebruik doodgeschoten. DE NIEUWE PADS. Telegrammen brengen thans nadere bij zonderheden over de Pauskeuze. Onmiddel lijk na de stemming m het conclave, waar bij kardinaal della (Jhiesa tot paus verko zen was, begaf mgr. Boggiani, secretaris van het conclave, rich met den ceremoniemees ter naar de Sixtijnsche kapel. De oudste kardinaal, met de oudsten der kardinaal priesters en kardin.-diakenen, boog voor den zetel van della Chiesa en vroeg hem in den voorgeschreven vorm of hij het pontificaat aanvaardde. Na het bevestigend antwoord van kardinaal della Chiesa zeide deze op de vraag van den kardinaal- deken, dat hij den Daam Benedictus XT wilde dragen. Mgr. Boggiani, bijgestaan door de ceremoniemees ters, maakte vervolgens 'n officieele acte van de verkiezing van den paus en het aan vaarden van het pauselijke ambt door kar dinaal della Chiesa op. Daarop werden de oonclavisten in de Sixtijnsche kapel binnen gelaten en begeleidden den nieuwen Paus na - het kleedvertrek, waar hij de witte kousen, roode schoenen, het witte gewaad, don koorrok en do roode rozet aandeed. Kardinaal della Tolpe, de oudste der diake nen, hing hem de roode met goud gebor duurde stool om. Zoo keerde de Paus in de Sixtijnsche kapel terug en nam plaats op den troon op de laatste trede des altaars om de adoratie der kardinalen te ontvangen, die eerst rijn voet en vervolgens zijn hand kusten. Ten slotte omhelsde de Fans hen en gaf hun zijn zegen. Mgr. della Tolpe schoof c -1 ring aan 's Pausen vinger, dien deze weer aan mgr. Demico teruggaf om er zijn naam in te laten graveeren. Door de kardi nalen gevolgd, verliet de Paus de Sixtijn sche kapel, om in de St. Pieterskerk den zegen te gaan geven. Zoodra deze plechtig heid verricht was, keerde de I'aus naar de Sixtijnsche kapel terug, waar hij de betui ging van gehoorzaamheid van de kardinalen in ontvangst nam. Om kwart over elven had prins Chigi een ontmoeting met den tot Paus gekozen kar dinaal della Chiesa. Om tien minuten vóór half twaalf ontving mgr. Misciatelli, de gou verneur van het conclave, een brief van den r' mwen paus, waarin verzocht werd de hek ken van de basiliek te openen, daar weldra de proclamatie gedaan zou worden. Om vijf minuten vóór half twaalf verscheen mgr. Pespighi, de ceremoniemeester, op het mid delste balkon aan den voorgevel van de St. Pieter en liet bet roodo tapijt uithangen. De menschenmenigte, uit duizenden perso nen bestaande, juichte levendig. Om vijf minuten over halftwaalf verscheen kardi naal della Tolpe, oudste der diakenen op het balkon. Rechts van hem stond mgr. Ca- potosti, het kruis des Pausen dragende en sprak de gebruikelijke formule uit, wa mede de verkiezing van kardinaal della Chiesa bekend gema: t werd. Hij voegde er aan toe, dat deze c n naam Benedictus XT aangenomen had. 1 'e menigte op het plein juichte en stroomde vervolgens de kerk binnen om de eerste zegening van den nieuwen paus af te wachten. Om kwart vóór twaalf verscheen Benedic tus XT, de nieuwe paus, op het balkon in de St.-Pieterskerk. Nauwelijks was het pau selijk hof, de komst des Pausen voorafgaan de, verschenen, of de menigte in de kerk deed warme toejuichingen klinken. Dade lijk daarop verscheen de nieuwe paus in pauselijk gewaad. Nadat do tot don ritus behoorende plechtigheden verricht waren, gaf hij den apostolischen zegen, dien de ge- 1 ovigen geknield ontvingen. Onmiddellijk daarop trok de nieuwe paus zich in zijn vertrekken terug onder de toejuichingen der menigte, die vervolgens de kerk verliet. Over den nieuwen Paus, die ditmaal zoo spoedig werd gekozen en wiens naam men het minst hoorde noemen onder hen, die in aanmerking zouden komen, geeft de „Tijd" nog de volgende bijzonderheden „Zijn Eminentie kardinaal Giacomo del 1 Chiesa werd op 21 November 1854 te Genu geboren zijn ouders waren markies Giu seppo della Chiesa cn markiezin Giovanna Migliorati en heeft dus den leefeyd be reikt van 60 jaren. Na rijn studiën te bob ben volbracht aan het gymnasium te Genu», aan de universiteit aldaar en aan het ColU- gio Capranica, werd hij op 21 December 1878 priester gewijd, verrichtte daarna rijn studiën aan de Academie voor adellijk© geestelijken en werd vervolgens verbonden aan het seoretariaat voor Buitenge woo© Kerkelijke Aangelegenheden. Na te Madrid de functie te hebben vervuld van secretark der nuntiatuur kwam hij met den tot pau selijk staatssecretaris benoemden nuntii» mgr. Rampolla mede naar de Eeuwig© Stad, om daar te worden verbonden aan het Staatssecretariaat, waarbij hij ten slotte h©t ambt vervulde van substituut. Mgr. dollfc Chiesa werd in 1907 als opvolger van wij- Ion kardinaal Scampa verheven op d©tf aartsbisschoppelijken zetel van Bologn», waar hij zich onderscheidde door zijn emi nente gaven en buitengewonen herderlijken zielenijver, die in Mei van dit jaar doof den H. Stoel beloond werden met de vef- heffing tot het purper." De „Residentiebode" schrijft: „Z.Exc. della Chiesa, die den rang wte kardinaal-priester bekleedde, is een man van hooge wetenschap, bijzonder thuis in alle staatkundige en diplomatieke vraag stukken." Er rijn 15 Pausen geweest die den naam Benedictus droegen, waaronder een die af gezet en niet erkend is (zoodat er tws© Benedictus XIII rijn geweest), de eerste tien vallen allen voor de 14de eeuw, vaj de laberen heeft vooral Benedictus XIV. een buitengewonen naam in de geschieden!© nagelaten. Geboren in 1675 te Bologn», Werd Prospero Lambertini in 1726 kaïrii» naai, in 1727 bisschop van Ancona, in 1781 aartsbisschop van Bologna en in 1740 Paus. Hij was ee nwetenschappelijk ontwikkeld man, bevorderde kunsten en wetenschap pen en had een zacht en geduldig karakter Hij trachtte vriendelijke betrekkingen êteC te knoop en met do wereldlijke machèafc en was verdraagzaam jegens protestant tich-e vorsten. Hij erkend© d© koninklijk© waardigheid in Pruisen, beperkte het aotf* tal kerkelijke feestdagen, bracht handel ©Q bedrijf in aanzien, stichtte te Rome weteafr schappelijk© academies, verfraaide de ited met kunstwerken, liet de beste in het- bu$« tonland verschenen boeken vertalen fü een catalogus drukken van de handschrf' ten op het Taticaan, wier" aantal hij uit breidde tot 3300. Tan zijn werken is een uitgaaf in 9 deelen verschenen. Hij stierf in 1758. BINNENLAND. Heb provinciaal kerkbestuur v«n Friesland heeft het besluit van den kerk©* raad der Ned.jHerv. Gem. te Leeuwarden* om dit jaar de gewone verkiezing vete leden van het kiescollege en den kerkeraete niet te doen plaats hebben, onvatbaar geacht voor goedkeuring, zoodat aan dab besluit geen uitvoering mag worden gege ven. Wijlen de heer A. N. Pfeiffer, te VGravenhagp overleden» heeft aan d© weesinrichting te Ncerboscb f 1000 gelega teerd. Telegrafisch weerbericht, Hoogsto barometerstand 765.3 to Vlissingen mL Skudesnaes. Laagste stand 752.7 "to Hernoesand. Verwachting tot don avond ran 6 Sept. Zwakke tot matigen winl nit noordelijke rlety tingen. Half tot zwaarbewolkte luoht. Eenlf© kans op regen of onweer. Dezelfde temperatuur. Hoog Militair Gerechtshof. Hot Hoog Militair Gerechtshof heeft gé- approbeord het door den krijgsraad in Dtd Haag gewezen vonnis tegenH. J. van der L., stukrijder 5de batterij 2de regbo veldartillerie te Leiden, wegens bedrelr ging van zijn meerdere in raaig veroordeel^ tot 2 maanden militair© detentie met af trek preventief. Krijgsraad. Toor den krijgsraad in Den Haag stoold terecht de milicien H. C. A., van de 1ste com., 2de bat., 4de reg., t© Leiden ia garnizoen, wonende in Den Haag, ter sak© zich te hebben schuldig gemaakt aan heb dreigen van zijn meerdere in rang. BefcL heeft op 10 Augustus j.l., nadat hij op vie? voorafgaande appèls had gemankeerd ©a zonder verlof zijn korps had verlaten eö hij deswege door een onderofficier in arreril moost worden gesteld dezen gedreigd t© slaan. Bekl. ontkende pertinent den sotf- geant te hebben willn slaan. Na het hooren van den sergeant en ©en militie-luitenant, die beiden verklaarden, dat bekl. wel een dreigende houding heeft aangenomen, requireerdo de auditeur-mili tair schuldigverklaring en veroordeeling tot 2 maanden militaire detentio met af trek preventief. Mr. Spaargaren van hier pleitte op ver schillende gronden clementie. Wegens beleediging van een korporaal* die hem op 12 Augustus een order over bracht, vorderde do auditeur-militair bft den krijgsraad 3 weioen militaire detenti© met aftrek preventief, tegen den milicien- stukrijdcr D. v. D. van de 2de batterij veldartillerie, in Den Haag in garnizoen ■en wonende te Haarlemmermeer. Kantongerecht to Haarlem. Uitspraken. A. B. H., te Leiden, overtreding Wa penwet f 4 boete of 4 dagcD hechtenis. W. L., te Leiden overtreding P' litie- verordening Zand voort, f 1 boete of 1 daff hechtenis. G. van der O., te K a twij k-a a n-Z e als schipper zijn vaartuig niet verlicht hebben, f 5 moete of 3 dagen hechtenis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1914 | | pagina 2