De Europeesche Oorlog.
Engeland is No. 1 ter Zee.— Zou Japan Duitschland
den Oorlog verklaren?—De Engelsche Generaal
French confereert te Parijs.
Er is weinig o! geen verandering gekomen.
'Alleen schijnt het dat Japan meer mee wil
doen aan de verwikkelingen dan tot nu toe.
N.-0 zijn de berichten tegenstrijdig, maar
toch wijzen die er-op, dat er iets op handen
is.
Uit Parijs is al medegedeeld, dat Japan
Duitschland den oorlog heeft verklaard en
dat de vijandelijkheden reeds begonnen zijn.
We gelooven dat niet voor nadere bevesti
ging komt. Waarschijnlijker lijkt ons een
andere mededeeling, dat een officieele be
slissing te wachten is, zoodra de mikado te
Tokio zal terugkéeren. Dat Japan aan de
zijde der Entente zal strijden is, na alles
wat daaromtrent reeds is meegedeeld, zeer
goed mogelijk.
Een ander bericht lijkt ons ook niet erg aan.
nemelijk, namelijk dat de telegrafische ge
meenschap van Europa met Japan verbro
ken is.
Voor den grooten slag over een gevechte-
front van Hasselt tot Mühlhausen, een af
stand vaü bijna 500 kilometer, worden nog
steeds alle maatregelen getroffen. Generaal
French, de chef van het Engelsche landings
leger is thans te Parijs om daar verschillen
de besprekingen te houden.
In België.
Bij al de kleine gevechten in België zijn
de Belgen aan de winnende hand ge
weest. Ook de forten om Luik zijn nog in
hun handen en een wel wat al te tenden
tieus bericht zegt zelfs, dat de goedge-
richte schoten nit de Belgische forten het
zware Duitsche belegeringsgeschut heb
ben vernield.
Van de forten aan den linkeroever der
Maas, tegen welke de Duitschers zich
thans gekeerd hebben, zijn tot Hollogne
en Flemalle het hevigst gebombardeerd.
Op Pontisse is in den nacht van Dinsdag
op Woensdag een aanval ondernomen. Dit
fort vormt voor de Duitschers bij hun
overtocht over de Maas bij Lixnhe een
groote hinderpaal en zij trachtten 't dan
ook door met een geweldige overmacht
aanvallen te ondernemen, te vermeeste
ren, zonder den steun van hun belege
ringsartillerie af te wachten. Tot heden
hebben hun pogingen echter geen succes
gehad.
De aanval van Dinsdagavond was aan
vankelijk vrij tam, doch omstreeks mid
dernacht werd de strijd buitengewoon he
vig. De Duitschers wilden blijkbaar profi-
teeren van de twee of drie uur, geduren
de welke het thans 's nachts donker is.
Nauwelijks trachtten zij echter over de
glacis de fortgracht te bereiken, of het
Belgisch geschut bracht dood en verderf
onder hen. De Duitschers hadden takke-
bossen en matrassen bijeengebracht, om
er cle grachten n ede te dempen, maar zij
hebben er geen gebruik van kunnen ma
ken. Tijdens den aanval zag het fort Pon
tisse zich krachtig gesteund door dat van
Liers.
De Duitschers hebben er blijkbaar alles
op gezet, om zich van de forten op den
linkeroever meester te maken, daar zij
weten, dat deze in handen der Belgen een
machtig wapen zijn, wanneer laatstge
noemden naar Luik zouden oprukken.
De kassier van de Luiksche bank, die
op zijn fiets naar Brussel is gereden ver
telt, dat hij over Hoei en Namen is gegaan
en vrij gemakkelijk uit Lr ik is weggeko
men. De Duitschers gaan, volgens hem,
ijverig voort met zich op de verdediging
tegen een offensieve beweging voor te be
reiden. Zij maken echter tevens den in
druk, gereed te willen zijn voor een over
haasten aftocht en werken met spoed aan
schipbruggen over de Maas. Hun houding
tegenover de bevolking van Luik moet op
het oogenblik niets abormaals bieden.
Uit België wordt ook nog gemeld, dat
bij voorpostengevechten in de buurt van
Namen de uhlanen zeventig dooden hadden.
Een Duitsche onderofficier heeft gezegd,
dat de Duitschers 27 Augustus te Parijs
moeten zijD. Ze mogen dan wel voortma
ken, want België zijn ze nog niet uit. Die
man moet zich ook nog hebben laten ont
vallen, dat België den Congo zal worden
afgenomen.
Volgens de jongste mededeelingen zet
ten de Duitschers hun beweging naar
Brussel en Antwerpen voort. Hun infan
terie rukt op naar Tongeren en St.-Truyen.
Men verwacht een aanval op Diest en
Aerschofc, door verschillende Duitsche
korpsen.
De Duitsche troepen marcheeren in de
lijn St.-TruyenHasselt. Hun cavalerie is
rechts van Hasselt. Zij schijnen zich te
richten naar het noorden.
Volgens verhalen van wielrijdende kara-
biniers richtten de Duitschers zich vooral
tegen hen.
De bladen melden, dat de Fransehen
het troepentransport op Belgisch gebied
voltooidenalle verwachte Fransche troe
pen zijn aangekomen en rukken tegen de
Duitschers op.
Om alle onaangenaamheden te vérmij-
den zijn de bewoners van Namen ontwa
pend.
Kolonel d'Orgo de Marchoveletti is toe
gevoegd aan den generalen staf van gene
raal Joffre.
De verdedigingswerken van Namen zijn
zeer sterk, sterker nog d?n die om Luik.
Gisteren omsingelden 200 militaire wiel
rijders een afdeeling van 400 Duitschers;
een groot aantal werden gedood, 50 gevan
gen genomen, de overigen verspreid.
De Belgische lanciers en de Fraasche
dragonders traden zeer dapper op tegen
de uhlanen op den rechter-Maasoever.
Men meldt, dat een der vreemde gezanten
zich verwonderde dat de Duitsche gezant
te Brussel, na de oorlogsverklaring België
niet dadelijk verliet; de Duitsche gezant
zou geantwoord hebben: ,,dat is de moei
te niet waard. Morgen zijn de Duitsche
troepen hier".
Dit is nu tien dagen geleden.'
Het schijnt, dat de Belgen ook Doodskop-
huzaren hebben gevangen genomen. Dat
zou men tenminste opmaken uit een be
richt uit Brussel, dat gistermorgen om
streeks half negen te Hasselt in groepjes van
10, 20 en 30 een honderdtal Doodskop-hu/jv-
ren, allen ongewapend, zijn aangekomen.
Zij kwamen er openlijk voor uit, dat bij
Haelen een hevig gevecht had plaats gehad
en dat de Duitschers er een gevoelige ne
derlaag geleden hadden. Er zouden volgen*
hun verklaringen niet meer dan 600 man
overgebleven zijn van do 4000 k 5000, die
's morgens door Hasselt getrokken waren.
Hun kanonnen zijn vastgeraakt in de moe
rassen van Schuelen en Zelhem. De Duit
schers werden gedwongen naar Tongeren
terug te trekken en zij moesten een spe-
cialen trein van veertien wagens laten rij
den, om de manschappen, die bij Haelen
gewond waren, te vervoeren. De gewonde
hoofdofficieren en prinsen waren reeds per
auto naar Hasselt en Luik gebracht.
Geen officiccle nicdcdeelingcn meer
over de Jcgerbeweging.
Het Belgische ministerie van Oorlog heeft
een communiqué uitgegeven, waarin gezegd
wordt, dat, met het oog op de huidige op-
stolling van de Fransche, Engelsche en Bel
gische legers, besloten is in 't opperst lands
belang geen enkele mededeeling meer te
doen omtrent de bewegingen van de drie le
gers. De regeering rekent op de vaderlands
liefde van de pers, opdat het meest vol
strekte stilzwijgen worde in acht genomen
omtrent de militaire operaties.
Het Volkerenrecht.
De „Vingt. Siecle" schrijft onder den ti
tel: „Een oorlog van woestelingen" o. m
over wat ze bij Haelen deed:
„Zij hebben in de omgeving allerlei bui
tensporigheden bedreven. Te Overhespen
verbrandden zij een pachter op zijn boerde
rij. Het dorp Zeelhem staat in vlammen.
Men zag de Pruisen de deuren met de ge
weerkolven inslaan, weerlooze boeren aan
boom en vastbinden en deze bout portant
fusillceren. Te Walsobetz werden onder voor
wendsel dat in het gebied dier gemeente
het lijk, van een Duitsch officier was gevon
den, een aantal inwoners neergeschoten
(Walsbctz ligt aan den 'spoorweg van Lan
den naar Hannut).
„Te Bumsdorp hebben zij vier boeren ge
fusilleerd, die naar het station gevlucht wa
ren. De offerbussen in do kerken en de kas
sen der vereenigingen. die haar zetel in de
ca-fé's hebben, werden door de Pruisen me
degenomen, wanneer zij ze niet vlug genoeg*
konden forceeren.
„Wij hebben dus met. wilde horden te
doen. Zij gedragen zich in België honderd
maal beestachtiger dan de Pruisen van 1870
in Frankrijk".
Het comité van onderzoek nopens de in
achtneming der oorlogswetten in België
heeft de volgende feiten geboekstaafd
Duitsche officieren 'hebben den 12den dezer
15,000 franc uit de kas van het postkantoor
te Hasselt genomen, na reeds te Tongeren
zich bedragen, toebehoorende aan cle ge
meente en aan het agentschap van de Na
tionale Bank, te hebben toegeëigend.
Houbotte, een geneesheer te Jauche, een
plaatsje tusschen Namen en Tienen, die den
llden dezer om acht uur 's ochtends per
rijwiel van Hannut kwam, is door acht
Duitsche huzaren, onder bevel van een of
ficier gevangen genomen. De officier richt
te een revolver op hem en beval hem voor
zijn paard uit te loopen, zeggen als een
Belgisch soldaat op ons schiet, zullen we u
dooden. Toen Houbrette trachtte te ont
komen, schoten de huzaren op hem en trof
fen hem tweemaal, daarna werd hij met lan
sen bewerkt en bleef voor dood liggen.
liet Koninklijk Paleis te Brussel
als Gasthuis.
In October 1910, aldus het „Hdbl. v.
Antw." wapperde boven den rechtervleu
gel van het koninklijk paleis, te Brussel, de
fiere vlag van keizer Willem van Duitsch
land, toen op bezoek bij den koning eD de
koningin der Belgen.
Thans wappert aan denzelfden vlaggestolc
het vaandel van het Boode Kruis, en het
paleis is in een hospitaal herschapenop
de gesloten vensters, den geheelen voorgevel
langs, ziet men het Boode Kruis op witten
grond, alsook op de vensters uitziende op
de groote binnenplaatsen.
Onze edelmoedige koningin heeft het
koninklijk verblijf herschapen in een toe
vluchtsoord voor de slachtoffers van den
oorlog, om het even welke, want het is een
internationaal hospitaal.
Wanneer men de prachtige zalen door
loopt waar weleer de luisterrijke ontvang
sten ter eere van Wilhelm II plaats had
den, krimpt het onverschilligste hart in
een, en wotdt bevangen met een diepge
voeld en eindeloos wee.
De koningin heeft zelf het bestuur van do
inrichtingswerken op zich genomen.
Terwijl de koning, ginder verre met zijn
generaals de zege voorbereidde, bereidde
Haar Majesteit de teederste zorgen voor
aan hen, die gekwetst van de ijselijke slag
velden zouden terugkeeren.
En dit hospitaal is ruimschoots van alle
benoodigdheden voorzien. Is koningin Elisa
beth niet de dochter van een geneesheer?...
De geheele eerste vordieping en een gröot
deel van de tweede zijn in gebruik genomen.
Het' koninklijk hospitaal zal drie honderd
gekwetsten kunnen ontvangen. De bedden
werden geplaatst in de groote balzaal, in de
groote galerij, in de wachtkamer, in de kei
zerlijke zaal, in de witte salons, alles op de
eerste verdieping.
Uit deze salons werden de meubelen, de
draperieën, de tapijten weggenomen. De
lustres werden van hun kristallen ontbloot,
de prachtige verlichtingstoestellen werden
vervangen door heldere electrische lampen
waterkranen en waschtoestcllen werden ge
plaatst, enz. enz.
De serre, waar bij de hofbals het klein
buffet wordt opgesteld, bevat thans een
dubbele operatiezaal.
Al de versieringen zijn weggenomen en
operatietafels vervangen thans de marme
ren luxetaf eitjes.
Do koningin heeft de muren laten witten.
Eén zaal is ingericht voor de radiogra
phic.
En op dc eerste verdieping, in de kamers
destijds door den koning van Pruisen be
trokken, staan thans veertien bedden de
ongelukkige gekwetsten op te wachten.
De geheele tweede verdieping is bestemd
voor do verpleegsters, en daar vindt men
ook de gezondheidsinstellingen, namelijk
badkamers, stortbaden, masseerzalen, enz.
Men ziet dat onze koningin Elisabeth in
alles heeft voorzien, opdat zij, die in het pa
leis verzorgd worden de gezondheid en het
leven zonden herkrijgen
In de kelders zijn bijzondere keukens in
gericht voor de gekwetsten.
Melden wij nog deze bijzonderheidde
koningin heeft besloten, dat de zieken in het
paleis zullen binnengebracht worden langs
de groote poort van den rechtervleugel en
de eeretrap.
Dr. Depago werd als opperheelmeester
aangesteld; zijn helper is dr. Hannecart;
de geheele dienst wordt geleid door dr. Le-
boeuf, geneesheer des konings.
Het personeel omvat nog andere genees-
heeren, helpers verplegers en verpleegsters.
De koningin, deze ambulance van het
Boode Kruis in haar paleis inrichtendo,
heeft wederom het bewijs gegeven van haar
diepgevoeld© menschlievendheid, waarvan
zij reeds zoo menige blijken gaf.
Een Brief Yan een Geinterneerdc.
Een Duitsch soldaat-, die den stormaan
val op Luik heeft medegemaakt, en bij ziju
vlucht uit deze stad op Hollandsch grond
gebied ontwapend werd, schreef een brief
a zijn verloofde in Schwerin, waarvan
iemand to Maastricht met verlof een af
schrift nam, dat do „Maasb." publiceert.
In den brief leest mon o. a.
Uit do krant zult gij hot verschrikke
lijk v or loop van den eersten aanval verno
men hebben. Gezamenlijk met de artillerie,
cavalerie, met het regiment jagors en het
25sto regiment wilden wij op de vesting
Luik «aftrekken.
Maac !t kwam heel anc&ors uit. Ons regi
ment en het ÖOsto van Bostock waren zoo
ver mogelijk 14aar voren gedrongen. De
artillerie kwam niet, en ook de andere
regimenton konden niet opereoren. Onge
veer 1000 meter voor ons lag Luik. Plotse
ling werden wij door de vijandelijke artil
lerie, die in een fort stelling had gekozen,
sterk onder vuur genomen Bechts en
links vielen de kameraden neer.
Naast mij stond con „Einjahriger", met
wien ik nog sprak en die t-ot de zes man
behoorde, die door één granaat Werden
neergeveld. Ik werd door den luchtdruk
weggeslingerd, kwam echter weder spoe
dig tot bewustzijn en stormde verder. Yan
de zes man stond niemand meer op.
Verder ging 't over de lijken der geval
lenen en wij hoorden het gesteun der zware
verwonden.
Wij storLten ons in de stad zonder ver
moeden van hot groote gevaar,- dat ons
bedreigde. Midden in Luik viel van uit do
beide huizenrijen een dichte kogelregen op
ons neer.
Het was geen slag, maar een slachting.
Do dichto deuren werden opengeslagen
en alios wat daar achter gevonden ^eid
aan den dood prijs gegeven. Bij duizenden
vielen de dooden en gewonden aan weers
kanten van de straat neer.
Onzo beide mooie regimenten, onze vaan
dels, alles werd vernietigd, alle offieiei;-en
dood. Nauwelijks hadden do weinige over
geblevenen zich weer verzameld, of wij
werden aan weerskanten door de vijande
lijke artillerie aangegrepen en van achte
ren door h°t infanterie vuur vervol erd.
Wij stonden nog met 600 man met de
artillerie b-tronover ons. Eén kan+ was voor
ons nog open, de richting naar Holland.
Naast mij sloegen de granaten neer en
<le meest van de 600 man moesten op deze
vlucht het leven laten. Vlucht naar Hol
land!" was het laatste bevol van onzen
overste toen ook hij door een granaat werd
getroffen
In wilde vlucht ging 'tover velden en
wegen in Noord-Oostelijke richting, wij
holden maar voort, begeleid door 't gra-
naatvuur, in de zekere verwachting elk
oogenblik to worden neergelegd. Met één
man was ik nog over, en slcefits met
moeite kon ik hem mecsleepen. Alle ande
ren waren weg.
Er zijn nog een veertig man van onze
beide regimenten overgebleven.
Tegen vijf uur in den namiddag kwamen
wij aan de Hollandsche grenzen, en werden
liefderijk door do bewoners opgenomen. De
grenswacht ontwapende ons en maakte ons
kriigsgevan gen
Yen de artillerie weet ik niets, alleen
zooveel, dat zij ons smadelijk in den steek
heeft gelaten. Als zij goed geholpen had,
hadden wil slechts weinig verliezen gehad
en de vesting was zeker zond.r veel bloed
vergieten genomen geworden.
De taak der Lniktebc Forten.
Een medewerker aan „La Dern. Heure"
heeft een Belgisch hoofdofficier ondervraagd
aangaande de taak der forten van de ves
ting Luik.
Kunt gij ons uitleggen, generaa-l, aldus
informeerde de journalist, hoe het komt,
dat de stad Luik bezet is door do Duitsche
troepen, terwijl de forten nog in ons bezit
zijn? Het publiek begrijpt dien toestand
niet en vindt hem paradoxaal.
Het is heel eenvoudig, antwoordde do
generaal. De forten, die Luik in een kring
van 50 k 60 kilometer omtrek omringen, zijn
slechts forts d'arrêt, sperforten.
Deze forten hebben twee bijzondere eigen
schappen. De eerste is, dat zij uitnemend
zijn uitgedacht, gebouwd en gepantserd, op
dat zij niet gewapenderhand zullen worden
genomen. De tweede, dat zij over machtige
artilleriemiddelen beschikken. Maar zij be
zitten geen garnizoen zij kunnen geen of
fensieve uitvallen ondernemen. Men kan zo
niet berennen, en zij kunnen alleen maar
schieten.
Opdat, de verdediging dezer forten volle
dig zij, beschikt men in de tusschenruimten
over bewegelijke troepen. Deze troepen tre
den gezan^nlijk met de artillerie der for
ten op, ten einde het vijandelijk leger op
te houden. Gedurende vier dagen heeft de
mobiele divisie van Luik dit gedaan met
een moed en een oorlogskunde, die boven
allen lof verheven is. Zij moest zich in de
zen strijd verdedigen en tegelijkertijd ver
plaatsen. Vier dagen lang, dag en nacht,
was zij in actie.
En daarop was haar taak en die der for
ten volbracht. Men had het Duitsche leger
tot staan gebracht. Men had het bovendien
ontzaglijke verliezen toegebracht. Maar dit
is toch niet het grootste belanghet voor
naamste is, dat de sperforten hebben ver
sperd.
Na deze vier dagen heldhaftigen strijd
heeft men de troepen der mobiele verdedi
ging teruggetrokken. Zij zijn de Maas we
der overgegaan het doel was bereikt.
Hoe wordt nu de toestand De forten bie
den nog steeds tegenstand. Als er weder
een legergros kwam opdagen, zouden de for
ten weer in actie kunnen komen. Maar zij
zijn niet bij machte, troepen in verspreide
marschoTde tegen te houden.
Ziedaar, hoe de vijand de stad Luik heeft
kunnen bezetten, zonder meester te zijn over
de forten, wier actie dadelijk weer zou be
ginnen, iederen keer als de vijand er Com
pacte troepenmassa's op afstuurt.
Mijn conclusie is, dat de operatie, hierin
bestaande, dat de vijand de Maas met een
aanzienlijke troepenmacht tracht over te
steken, uiterst gevaarlijk, zoo niet onmoge
lijk is. Het is dus waarschijnlijk, dat, in
dien de Duitschers de Maas overgaan, zij
dit zullen doen ten noorden of ten zuiden
van Luik, d. w. z. buiten het bereik der
forten.
Het publiek heeft zich vergist aangaande
do taak dezer forten. Zij hadden niet ten
doel, Luik te beschermen, maar den over
gang van de Maas in hun straal van actie
te verdedigen. En dat hebben zij gedaan. Zij
hebben den geforceerden aanval der Duit
schers gebroken.
Voor Namen geldt hetzelfde, met dit on
derscheid, dat deze vesting ons zou moeten
beschermen tegen een geforceerden aanval
van de zijde van Frankrijk. België, die zich
natuurlijk niet op zoodanige wijze militair
kan organiseeren, dat het zijn eersten aan
valler kan overwinnen, heeft het beter ge
acht, sperforten te bouwen, bestemd om den
vijand eenige dagen op te houden, en zoo
een naburig volk te veroorloven, het ter
hulp te snellen.
Een Dorp verbrand voor
verdedigingsmaatregelen.
Een Belg in Engeland, heeft van zijn
broer, die zich bij de Belgische troepen be
vindt, een brief ontvangen over de vernie
ling van het Belgische dorpje Boncelles,
door de Belgen zelf.
„Om 10 uur Maandagavond (3 Aug.) wer
den de vreedzame inwoners van Boncelles
(een dorpje vlak bij 't fort van dien naam
bezuiden Luik) plotseling herinnerd aan de
vreeselijke beteekenis van het woord „oor
log". Een genie-officier vergezeld door een
groot aantal sappeurs, klopte aan iedere
deur en bracht de boodschap, dat alle hui
zen moesten worden verbrand om het schiet
veld der kanonnen van het fort vrij te ma
ken. Er mocht geen oogenblik verloren,
gaan en wie wilde mocht een schuilplaats
zoeken in het fort. Terwijl de officier sprak,
droegen de sappeurs hout, poetskatoen, pe
troleum enz. aan.
De menschen die om de forten wonen we
ten, eens en voor altijd, dat in oorlogstijd
de noodzakelijkheid zich kan voordoen, dat
de fortautoriteiten de huizen der dorpelin
gen laten vernielen. Maar in dit geval wa
ren zij 's middags niet gewaarschuwd, en de
meeste, menschen waren al naar bed gegaan
toen men hun nog laat in den avond hun lot
kwam aanzeggen. Ik kan de hartverscheu
rende tooneelen, die wij dien nacht had
den te aanschouwen, niet beschrijven. Al
wat ik mij er van herinner is, dat de vrou
wen weenden, de kinderen baden. Stel het u
eens voor de meesten van die vrouwen heb
ben mannen, broeders, zonen in de gelede
ren, en thans komt men haar huizen ver
branden. Enkele vrouwen smeekten den
soldaten om ten minste wat huisraad te mo
gen redden, maar de troepen namen haar
vriendelijk doch vastberaden bij een arm
en zetten haar op straat. Intusschen waren
de soldaten de huizen binnengegaan met
hout, hooi en petroleum en staken er over
al den brand in. De vrouwen, die de bran
dende huizen wilden binnengaan, om zoo
mogelijk nog iets te redden, werden terug
gedrongen door de soldaten. Het was be
gonnen te regenen en hier en daar was het
vuur uitgegaan. Maar do soldaten kwamen
dan met nieuwe voorraden met petroleum
gedrenkt poetskatoen, die aan de punt van
de bajonetten naar binnen werden gestoken.
Een man die juist uit zijn huis naar bui
ten was gebracht en die eerst met ver
dwaasd gezicht het werk der soldaten had
aangestaard, kwam plotseling in actie' en
bielp in persoon de soldaten zijn huis in
brand steken. Toen dit voorbeeld eenmaal
gegeven was, hielp al spoedig de geheele
mannelijke bevolking mee. Toon om halfelf
de noodklok begon te luiden, stonden er
zeker 50 boerenstulpen in brand.
Daarop moest de oude, merkwaardige
dorpskerk met haar vierkanten toren er,
aan gelooven. Hout en poetskatoen wareni
tot bij het altaar en in den toren zoo hoog
mogelijk opgetost. Even later was een reus
achtige vuurtoorts al wat er van over was.-
In het geheel werden op dezo wijze 130
huizen vernield en daarna werden alle hoo
rnen van het dorp omgekapt."
DuUschlanil gaat waarschuwen.
De „Nordd. Allg. Ztg." vertelt, dat»
Duitschland door bemiddeling van een neu-
trale mogendheid, welke wordt niet mee»
gedeeld, Frankrijk cn België waarschuwin-»
gen heeft doen toekomen
Aan de Fransche regeering: Uit de be-
richten der Duitsche troepen blijkt, dat in
Frankrijk, in strijd met het volkenrecht,
een volksoorlog wordt georganiseerd. Het
is herhaaldelijk voorgekomen, dat do be-
woners in burgerkleeding verraderlijk op
Duitsche soldaten hebben geschoten. Tegen
een dergelijke wijze van oorlogvoeren, die
in strijd is met het volkenrecht, protesteert
Duitschland.
De Duitsche troepen hebben bevel gekre
gen elk vijandig optreden van de bewoners
met de scherpste maatregelen te onder-»
drukken.
Ieder niet-soldaat, die de wapens draagt,
ieder, die de Duitsche achterwaart-sche ver
bindingen stoort, de telegraafdraden door
snijdt, ontplofbare middelen gobruikt, kort
om, ieder die zonder daartoe het recht te
hebben, deelneemt aan oorlogshandelingen,
wordt op staanden voet doodgeschoten.
Wanneer de oorlog daardoor een scherp
karakter krijgt, kan Duitschland daarvoor
niet aansprakelijk worden gesteld en zal
Frankrijk alleen verantwoordelijk zijn voor,
de stroomen bloeds, die de oorlog zal koe
ten.
Aan de Belgische regeeringDe Belgi
sche regeering heeft Duitschlands oprecht
gemeende aanbiedingen om haar land de
verschrikkingen van den oorlog te besparen
van de hand gewezen en zich gewapender-»
hand verzet tegen het binnenrukken van'
Duitschers in België, wat door de maatre
gelen van de tegenstanders van Duitsch
land noodzakelijk was geworden.
Ondanks de nota van 8 dezer, waarin!
de Belgische regeering verklaart, dat zij
overeenkomstig het oorlogsgebruik slechts
oorlog zal voeren met geüniformeerde man
schappen, hebben bij de gevechten in Luiki
een groot aantal personen in burgerklee
ding deelgenomen aan den strijd. Zij scho
ten -niet alleen op Duitsche troepen, zij
sloegen wreedaardig gewonden neer en
schoten goneesheeren dood bij de vervulling
van hun plicht.
Het gepeupel van Antwerpen vernielde
op barbaarsche wijze eigendom van Duit
schers, en vrouwen en kinderen werden op
beestachtige wijze afgemaakt.
Duitschland eischt ten aanzien van de
geheele beschaafde wereld rekenschap van'
het bloed der onschuldigcn en voor de met
allo beschaving spottende wijze, waarop
België oorlog voert.
Wanneer de oorlog nu een wreedaardig
karakter aanneemt, ligt de schuld aan Bel-
gie. Ten einde de Duitsche troepen te be
schermen tegen de ontketende woede van
het volk zal van nu af ieder niet-geuni-
formeerde, die niet door een duidelijk
zichtbaar destinctief te herkennen is, behan
deld worden als staande buiten het volken
recht, wanneer hij deelneemt aan den strijd,
Duitsche achterwaartsche verbindingen
6toort, telegraafdraden doorsnijdt, ontplof
bare middelen gebruikt kort-om, zonder
daartoe gerechtigd te zijn deelneemt aan
de oorlogsverrichtingen. Hij zal als franc-
tireur worden behandeld en op staanden'
voet doodgeschoten.
Het „Hbld." maakt hierbij de volgendel
opmerking
Het vorenstaande officieele telegram sluit
op merkwaardige wijze aan op de telegram
men over beweerde Duitsche barbaarsch-
heden, van Belgische zijde ontvangen, en'
over beweerde Belgische barbarschheden,
van Duitsche zijde afkomstig. De Duitsch©
regeering werpt de schuld voor de wreede
wijze, waarop zij mede dezen oorlog zal
voeren, op de boeren en burgers, die, hun
land en huis en hof vertrapt ziende, zich
tegen den binnendringenden vijand verzet
hebben op hun wijze. Het is alles vol
komen in overeenstemming met de krijgs
gebruiken en volgens krijgsrecht mag zulk
een burger geëxecuteerd, worden. Maar het
is wel de allergruwelijkste zijde van den
oorlog die naar voren komt. En dan... op
welke bewijzen, na wat voor rechtspraak
wordt zulk een burger tegen den muur ge
plaatst of gehangen?
Fransche tegenspraak.
Een officieel communiqué beschuldigt het
officieele Duitsche bureau Wolff van een'
leugencampagne. Als voorbeelden worden
genoemd, dat volgens Wolffs Bureau de
Fransehen 20,000 man zouden hebben ver
loren, terwijl een dergelijk getal zelfs nog
niet in do voorpostengevechten is betrokken
geweest.
De forten van Luik zouden zijn geno
men, terwijl juist do Duitschers zijn ge
dwongen door de forten^ tot een geregeld
beleg. Daarentegen wo'rden de Duitsche
tegenslagen in den Elzas en België zorg
vuldig verborgen. De Fransche bladen zijn
dag aan dag genoodzaakt deze leugens to
gen te spreken, welke anders wellicht ge
loof zouden vinden.
Het plan tot stichting van een officieel
dagelijksch bulletin, bestemd om de
Fransche soldaten in te lichten omtrent de
krijgsgebeurtenissen is aangenomen. Het
eerste, heden gedrukte nummer, zal van
nacht worden verzonden.
Dr. Liebkucoht en Rosa Luxemburg
gedood?
Do Daily Citizen zegt van een Duit-
scher, die naar Londen is gevlucht, veis
nomen te hebben dat de Duitsche sociai
list dr. Liebknecht zou zijn doodgescho
ten, omdat hij wegens gemoedsbezwaren
weigerde dienst te doen in het leger.,
Rosa Luxemburg zou ook zijn doodge
schoten. Socialistisohe vergaderingen in
Berlijn zouden zjjn uiteengejaagd dooB
soldaten, die. op. het volk. schoten.
