O® i£u9*opessc£i9 Oorlog.
Itaiië's Houding nog steeds onbeslist. De Duitschers
en Zwitserland. De Spandauer Ooriogsschat
aangesproken. - Een Duitsch Vorst gesneuveld.
Spionnage en geweren Vondst
in Antwerpen.
Keizer WILHELM
naar Aken?
Oproeping van Theologen.
Op do verleden week aan alle theologen
verzonden en door ons vermelde circulair©
werden 82 antwoorden ontvangen. 20 per
sonen meldden, reeds op de een of andere
wijze in actie te zijn16 waren door aller
lei omstandigheden verhinderd zich op te
geven.
Een lijst met 46 namen is dus bij de Re
geering ingediend, die, waar zij het noodig
oordeelt, van de hulp zal gebruik maken.
De intenieering van Duitschers
en Belgen.
Gistermorgen elf uur zijn de in ZuiJ-
Limburg ontwapende Duitschers uit Am
sterdam naar Alkmaar gegaan. Naar het
station liepen vooraf een tiental Neder-
landsche soldaten, de bajonet op 't ge
weer. Vervolgens de Duitschers, gekleed
in hun grijsblauwe uniform, de Pickelhau-
ben, waarvan de koperen piek in de stra
len der zon schitterden, op 't hoofd. Ze
behoorden tot het Mecklenburgsche garde
regiment; vandaar de roode M op de
epauletten en de lange zilveren strepen
op den platten kraag.
De stoet werd gesloten door Nederland"
sche militairen en politie te voet en te
paard.
Pn snellen pas marcheerde het groepje,
tmgeven door een reusachtige menigne
nieuwsgierigen, langs de Raadhuisstraat
en Spuistraat naar het Centraalstation,
waar de trein van 12 uur ze naar Alkmaar
zou vervoeren.
Een achttal derde-klasse-coupé's was
voor hen gereserveerd. In elk comparti
ment namen bovendien nog vier Neder-
landsche militairen met geladen geweer
plaats-
Zwijgend zaten de blauwoogige zonen
van Mecklenburg voor zich uit te staren.
Een enkele zat in een Duitsche krant te
lezen.
Onder de Duitschers bevond zich een
knaap van ongeveer 14 jaar. Hij vertelde,
dat bij tot een afdeeling padvinders uit
Aaken behoorde. Zijn twee kameraadjes
waren door de Belgische kogels bevallen.
Een garde-soldaat verhaalde van het
moorddadige vuur der Belgen bij Visé. Een
kogelregen maaide zijn kamera ten van de
Mecklenburgsche garde bij tientallen neer
en noodzaakte de overlevenden de wijk te
nemen.
Naar zijn zeggen bleven slechts dit troep
je, bestaande uit 3 onderofficieren en 32
minderen, alsmede eenige gewonden, die
nog in Maastricht verpleegd werden, over.
Ook wij, vervolgde onze zegsman,
kwamen er niet allen ongedeerd af. Een
viertal had beenwonden en de buurman
van den verteller was aan de hand ge
kwetste
's Nachts doolden de vluchtelingen
rond en staken bij vergissing de Neder
landsche grens over. Eensklaps werden ze
verrast door het „Werda" J der Neder^
landsche grenswacht. In 't eerst dachten
ze op een afdeeling Belgen gestooten te
zijn. Dood vermoeid, gewond en uitgeput
gaven de Mecklenburgers zich toen over.
Meer wist de Mecklenburger niet te ver
tellen.
Om twaalf uur snerpte het fluitje van
den conducteur. Sommigen knikten de Ne-
derlandsche militairen nog even toe, de
Feldwebel bracht stram de hand naar de
helm en de trein zette zich in beweging.
Met den trein van 1.16 zijn gistermid
dag de Duitsche geinterneerden te Alk
maar aangekomen. Van het station wer
den ze gebracht naar de Rijks Hoogere
Burgerschool, waar het depót der Duit-
zohers is gevestigd. Naar men verneemt,
«ouden heden de Belg. geinterneerden in
het Rijksopvoedingsgesticht on terdak wor
den gebracht. Het interneerings-depót
staat onder bevel van den gepensioneer
den luitenant-kolonel van het Indische le
ger, de Lussanet de la Sablonière.
Een tweede groep geinterneerden kwam
gisteravond van Maastricht op de door
reis naar het interneeringskamp te Alk
maar aan het Centraalstation te Amster
dam aan.
Het was ditmaal een groep Belgische lan-
oiers van 24 man met hun luitenant Albert
de Selliers de Moranville zoon van den
oommandant van het Belgische leger
idie, zooals bereids gemeld is, na een
dwaaltocht onze grenzen overschreden
hadden en door onze troepen daarop ont
wapend waren. Bovendien kwamen nog
drie andere geïnterneerde Belgische solda
ten mede. De officier reisde onder geleide
van een Nederlandsche collega, de man
schappen onder geleide van een bewakings-
detachement onzer infanterie.
De Belgische militairen werden aan het
Centraalstation ontvangen door den kapi
tein-adjudant Mossel en den stationschef
Erapels, terwijl mede aanwezig waren
'Prins de Ligne, legatieraad van het Bel
gische gezantschap te 's-Gravenhage en
'de heer G. v. d. Aa, consul-generaal van
België te Amsterdam.
Dank zij goeden zórgen, mede van den
Btationschef Erapels, behoefden de man
schappen niet door de stad geleid te wor
den naar Dun nachtkwartier maar werden
lij voor dezen nacht in de examenzaal van
het Centraalstation gelogéërd, waar te
vens het ncodige voedsel verstrekt werd.
Prins de Ligne sprak zijn landgenooten
hier een kort, sober woord toe, hen op
huri plicht tot goed gedrag in ons land wjj-
pen de.
Heden zou de reis verder naar Alkmaar
gaan.
Een Engelschman o\cr de Dnitsche
en Nederlandsche mobilisatie.
„The Economist" bevat een artikel,
iraarin een Engelschman vertelt hoe hij in
een auto van Wiesbaden, langs den Rijn,
itot aan de Nederlandsche grens is gekomen
en toen zijn auto moest achterblijven
§et de spoor verder naar den Hoek van
olland. In de Duitsche dorpen die hij
doorreed zag hij weinig opwindingmeest
roerende afscheidstooneelen. Aan vele sta
tions vond hij opgewonden landweerman
nen. In Nederland zag hij meer soldaten
dan in Duitschland, ,,en het was een bui
tengewoon flink slag mannen om te zien."
Alles duidde er op, dat de militaire orga
nisatie in ons land in orde was. De Duit
sche mobilisatie werd in volmaakten vorm
uitgevoerd, „maar er was meer leven in de
Nederlandsche". De schrijver kreeg den in
druk, dat de oude geest nog in ons volk
leefde. Hij gelooft, dat het nog den moed
heeft, „als laatste redmiddel het land on
der water te zetten. In twee dagen tijds is
het heele land een legerkamp geworden."
De schrijver schijnt ook te meenen, dat er
een verdrag bestaat, dat de onzijdigheid van
Nederland waarborgt-, en gelooft-, dat ons
land wel 250,000 ten volle gewapende en uit
geruste mannen te velde zal brengen om bij
schending van dat verdrag die onzijdigheid
te verdedigen.
Drankverbod.
In de gemeenten Hoogezand en Sappe-
meer is de verkoop van sterken drank ver
boden.
Een Burgerwacht.
In verband met het feit, dat zoovele po-
lit-ie-agenten onder de wapeDen zijn geroe
pen, wordt t-o Hilversum een burgerwacht
opgericht, die zich voornamelijk ten doel
stelt medo te werken om des nachts de orde
te handhaven. Vele personen uit alle stan
den hebben zich reeds aangegeven.
Een Tegenspraak.
Het bericht uit het- „N. v. Fr." dat ds.
Horreüs de Haas te Sneek gearresteerd
was, wegens een toespraak tot de landweer
mannen, welk bericht ook wij overnamen, is
volgens „Het Volk beslist onjuist.
Het Roode Kruis.
De Holland-Amerika-lijn heeft haar ont-
schepingsloods aan den Hoek van Holland
ter beschikking gesteld van het Roode Kruis
voor het- opnemen van gewonden.
De Naamlooze Vennootschap „Nationaal
Grondbezit" te 's-Gravenhage, heeft een
haar toebehoorende villa aan den Schie-
damschen weg te Vlaardingen, vroeger be
woond geweest door de familie IJzermans,
ten gebruik© van het Roode Kruis afge
staan.
Ook in het Burger ziekenhuis te Bergen-
op-Zoom zijn twee zalen met 106 bedden in
orde gebracht voor de verpleging van ge
kwetsten, zoodat er thans met de zalen in
het Militair Hospitaal plaata is voor ruim
400 personen.
De belangstelling in het verplegingswerk
is te Bergen-op-Zoom zóó groot, dat, na de
eerste dertig, thans wederom zestig vrou
wen en meisjes uit alle 6tanden zich voor
een door d»*. Schouten en dr. Coebergh te
geven cursus in het verplegen van gewon
den hebben aangemeld.
De Oranjecommissie te Ba®rn, die de fees
ten op 8 Aug. ter eere van den verjaardag
van H. M. de Koningin-Moeder niet kon la
ten doorgaan, heeft van de ingezamelde
gelden f 200 beschikbaar gesteld voor de
plaatselijke afdeeling van het Roode Kruis.
Regenten van het Oude en Nieuwe Gast
huis te Delft hebben aan het comité van de
afd. Delft van het Roode Kruis aangeboden
om zooDOodig, de verpleging op zich te ne
men van 60 zieke of gewonde militairen. Dit
aanbod is door het comité gaarne aanvaard.
Gevolgen van den Oorlog.
Naar aanleiding van het feit, dat Zater
dag in de aardewerkfabriek de „Sphinx"
te Maastricht niet, of althans met weinig
menschen, gewerkt werd, deelde men aan
het „Hbld." van directiewege mede: De
fabriek heeft nog voor ongeveer 2 maan
den grondstof, na dien tijd zoude men,
wanneer geen nieuwe aanvoer mogelijk is.
de fabriek stop moeten zetten.
Om dit te voorkomen en na in overleg
getreden te zijn met de arbeidsinspectie,
is men overeengekomen het bedrijf eenigs-
zins in te krimpen. Dit zullen ook de
„Céramique", „Stella" en „Mosa" doen.
Vcorloopig zal dan een, of zooals de vol
gende week met den feestdag van lö
Augustus, 2 dagen per week niet gewerkt
worden.
Elke fabriek zal een anderen dag kiezen,
om niet al de arbeiders te gelijk langs den
weg te hebben loopen. Op deze wijze hoopt
men de arbeiders zoo lang mogelijk aan
bet werk te houden.
De groote tricotagefabriek van de firma A.
Schmidt en Zn. te Wildervank, waarop 110
vrouwen en meisjes en eenige mannen wer
ken, zal voorloopig slechts drie dagen per
week in werking zijn.
Door gebrek aan kalk zullen de carton-
fabrieken te Hoogezand en Saj>pemeer wel
dra moeten worden stopgezet.
De Coöp. Zuivelfabriek te "Winterswijk
heeft den leveranciers Vrijdag niet kunnen
uitbetalen. Het geld der banken en klan
ten moet hoofdzakelijk uit Duitschland
komen en daar de gemeenschap tusschen
Nederland en Duitschiand verbroken is,
zit de fabriek zonder geld.
Door het uitbreken van den oorlog tus^
schen Duitschland en Engeland is ook de
afzet naar Engeland niet meer mogelijk.
De boter wordt nu zoo lang opgestapeld
in de hoop, dat de afzet naar Engeland
weer spoedig kan beginnen. Do fabriek
werkt in ieder geval door.
Om zuinig te zijn met het verbruik van
licht zullen zeer vele winkeliers te Leeu
warden van Maandagavond af hun zaken
des avonds om 7 uur sluiten. Ook de straat
verlichting is beperkt.
Te Assen is als voorzichtigheids- en zul»
nigheidsmaatregel halve straatverlichting
ingevoerd.
De groent-enveilingen te Hoogezand-Sap-
pemeer moeten weldra worden stopgezet,
daar niets kan worden uitgevoerd.
Alle toeristen, die met het stoomsohip
„Tabanan" naar Marseille zijn gegaan, zijn
gisteren met het stoomschip „Ophir" hier
teruggekeerd.
De Belgen over huil successen en
over hun gevechten.
Volgens de ,,Indépendance Beige" bedraagt
het officieel© oijfer der krijgsgevangen ge.
maakt© Duitschers 8000.
Een bijzondere correspondent van -de „In-
"dépendance Beige" meldt, dat het 89ste Duit
sche tregiment grenadiers, waarvan koning Al-
bert eere-kolonel is, heb eerst op Belgisch
grondgebied binnendrong en ten strijde trok
onder het Belgische vaandel.
Bij de bestorming van 6 Augustus, op de
stelling van Luik, verloor dit regiment over
de 2000 man. Dit blad herinnert er aan, dat
tijdens de jongste groote manoeuvres in Bel
gië, op een gegeven oogenblik de verdwijning
van den Duitschen militairen attaché werd
opgemerkt. Men vond hem terug, bij een brug
verborgen, waar hij met aandachtige nieuws
gierigheid de voornaamste deelen van dit
werk beschouwde-
Een Belgisch blad méldt, dat de DurtecherB
het mooie dorpje Soiron nabij Luik geplun
derd hebben. Zij kwamen er met 200 man bin
nen en bleven er vredig- op een boerderij en
in de bijgebouwen van een kasteel, waar nie
mand anders was dan een boschwachter en
tweo tuinlui, 's Nachts kwam hij deze drie
het Idwaze denkbeeld op om op de slapende
Duitschers te schieten; het eerste schot dood
de den schildwacht. De soldaten dachten aan
een groote overrompeling en in de verwarring
schoten ze op elkaar.
Er waren 13 dooden, onder welke de com
mandant e® 47 gewonden. De boschwachter
en de tuinlui werden 's ochtends gedood.
Het geknal van de geweren had de bewoners
van het dorp al op de vlucht gejaagd en
toen de Duiteohe soldaten, nu zonder comman
dant, 8oiron binnenkwamen, hebben zij er
.verschrikkel^k huisgehouden.
Volgens de „Soir" is de hoofdmacht der
Ltoenburger uhlanen gisteren te Tongeren
aangekomen. Hun bevelhebber drong met de
sabel in do vuist in het stadhuis door en
beval de J3eligs©he vlag van het stadhuis
On do kerk neer te halen. De burgemeester
antwoordde, dat hij slechts hevelen van den
koning der Balgen had te ontvangen, "waarop
do Duitsche bevelhebber heenging. Later
kwam' een ander officier, vergezeld van ühla-
nén en (haaide do gemeentelijke schatkist, die
7600 franc bevatte, leeg. V ervolgons nam Tiij
10.000 franc op het postkantoor in- beslag
en kocht toen voor 1200 franc levensmid
delen. De manschappen stierven haast van
hoDger.
Wapens en Spionnen in Antwerpen.
Een burgerwacht te Antwerpen heeft in
een winkel in de rue Pierre-Pot beslag ge
legd op kisten, gemerkt met het woord
„spek", en die 3500 Duitsche geweren ble
ken te bevatten. Nog ernstiger was de ont
dekking, die men in een zeer grooten Duit-
schen bazar, in het centrum der stad deed.
Deze bazar heeft een monument-alen gevel.
Achter een beeld ontdekte men nu een toe
stel voor draadlooze telegrafie. Onnoodig
te zeggen, dat het magazijn dadelijk geslo
ten is en de inhoud geconfiskeerd.
De politie, de gendarmerie en de burger-
gardo gaan voort de huizen, die door Duit
schers of Oostenrijkers bewoond zijn ge
weest, te doorzoeken, en dit niet alleen in
de stad, maar ook in de naaste omgeving.
Alle Duitcchers of Oostenrijkera, die men
er ontdekt, worden onmiddellijk naar de
gevangenis gebracht, vanwaar men zo, na
een kort verhoor, gezamenlijk, onder mili
tair geleide, aan boord van een schip in de
haven stuurt.
Bij de huiszoekingen heeft men een groot
aantal documenten gevonden, die aan de
Duitschers ingeleverd zouden worden. In
verschillende keïdiera en magazijnen legde
tmen eveneens beslag op wapenen.
Verscheidene reizigers hebben den trein
naar Brussel gemist, ten gevolge van het
strenge toezicht, dat aan het station uit
geoefend werd. Allen, die het station in-
of uitgingen, werden zorgvuldig onderzocht
en wie geen voldoende indentiteits-papieren
had, werd teruggezonden.
Een Duitsch Vorst gesneuveld.
De „Tel." verneemt uit Brussel, dat de
regeerende vorst Wilhelm von Lippe en
zijn zoon in een gevecht, dat te Seraing
heeft plaats geha-d, gesneuveld zijn. De
Duitsche autoriteiten hebben hun lijken op-
geëischt, welke daarop voorloopig in een
grafkelder zijn bijgezet. Een groot aantal
uhlanen zijn gisteren van Lauenborg hier
aangekomen.
Keizer Wilhelm naar Aken!
Volgens een telegram uit Rome aan het
Exchange-correspondentiebureau is de
Duitsche keizer te Aken aangekomen en
heeft zich bij het leger gevoegd.
De Dnltsehe berichten.
De beide partijen bezien de gebeurtenis
een liefst zoo optimistisch mogelijk. Doch de
Duitsche berichten blijkt men met groote
reserve te moeten aanvaarden. Zoo hebben
we het bericht omtrent Libau weer moeten
tegenspreken en wie de Duitsche lezing In
zake Luik vergelijkt met die van de corres
pondenten der Nederlandsche bladen, die
natuurlijk neutraal zijn, zal dat ook goed
bemerken.
Hier is er nog zoo iets.
Medegedeeld wordt dat het bericht, het
welk in de gehoele buitenlandsche pers de
ronde deed, dat een herbergier, Nicolai ge
naamd, de tunnel bij Kochem getracht zou
hebben in de lucht te laten vliegen, en daar-
op volgens het oorlogsrecht zou zijn doodge
schoten, terwijl zijn vrouw en dochter zou
den zijn opgesloten, is volkomen verzonnen.
Uit Duitsche cn Oostenrijksche bron.
De berichten, zooals die te Berlijn en te
iWeenen worden gegeven, zijn de volgende:
De ,,Kreuzzeitung" zet uiteen, dat men in
België hoopte het Duitsche leger voor Luik
drie tot vier weken op te houden. Des te
grooter zal in de geheel© wereld de betee-
kenis van het snelle suooes der Duitsche
wapenen worden, beseft.
Volgens bcriabten uit den Elzas zijn uit
Er ankrijk daar aangekomen Elzassers zeer
verbolgen over de ellendige behandeling in
in Frankrijk. Men trachtte hen tot blijven
to bewegen en mishandelde de vertrekken den
ergerlijk.
Do bozetting der Engelschen van Lomé
(de hoofdstad van (Togo) is te Berlijn kalm
opgenomen. De „Lok. Anz." schrijft: Het is
een kenmerkend verschil tusschen den En gel -
schen en den Duitschen volksaard, dat het
eerste wapenfeit van Engeland de vermJees-
tering van een onbeschermde stad in een af
gelegen kolonie is, terwijl onze matrozen op
een pleiziervaartuigje aanvallend zijn op
getreden in de zwaar versterkte haven van
Londen.
Do van Belfort tot in Miihlhausen door
gedrongen vijand, waarschijnlijk het zevende
Fransche legerkorps en een divisie infan
terie van de bezetting van. Belfort, £ijn van
daag door onze troepen uit een versterkte
stelling zuidwaarts teruggeworpen, aldus ver
luidt uit Berlijn.
De verliezen aan Duitsohe zijde zijn wei
nig boteekenend, die der Franschon groot.
Talrijke Fransche en Belgische gevange
ne® zijn in Duitschland binnengekomen; ter
wijl do eersten reeds te Frankfort a/d. Main
werden gevangen gezet, ^bevinden zich onge
veer 4000 van de te Luik gevangengenomen
Belgische soldaten op transport naar Duitsch
land.
Do „Gazota Poranna" verneemt uit Kra-
kau, dat achthonderd Galiciscbe vrijwilli
gers onder commandant Frank des nachts on
geveer 1000 slapende kozakken overviel»:®
bij Mjechow. De strijd duurde eenige uren,
cn eindigde miet een volTedigen terugtocht
der kozakken, die ongeveer 400 dooden en
gewonden kregen.
Kapitein Frank kreeg 140 gewonden en
bezette Mjechow.
Generaal Von Moltko.
Acht jaren lang is een tweede Von Moltke
in do taal der Teutonen synoniem met
„onoverwinnelijk in den oorlog' chef van
den grooten generalen staf van het Duitsche
leger. Het beslissende vonnis van een grooten
veldtocht zal moeten bewijzen, of luitenant-
gemcraal Helmuth von Moltke, een neef van
don „onoverwinnelijke", ook diens anderen
bijnaam, n.l. dien va® „veldslagen-winner",
Verdient. Zijn superieur, de keizer, en de
ontzaglijke organisatie van ongeveer een mil-
lioen officieren en manschappen, die Von
Moltke onder zijn bevelen heeft, hebben één
onbepaald vertrouwen in zijn bekwaamheid,
om d© aan zijn hoede toevertrouwde tradities
hoog te houden, wanneer de groote beslis
sing moet vallen.
Generaal Von Moltke volgde den lston Ja
nuari 1906 graaf Voir Schlieffen op als chef
van den generalen staf. Hij had toen zijn
sporen als militair reeds veTdiend. In den
Hransch-Duitschen oorlog werd hij tot lui
tenant bevorderd en werd hem het IJzeren
Kruis verleend. Na de verschillende rangen
in het leger doorloopen te hebben, werd hij
in 1902 tot luitenant-generaal benoemd.
Von Moltke is een man met een ijzeren wil
en slaagde in vele gevallen, waar zijn voor
ganger faalde. Dat het Duitsche leger thans
een uitstekend georganiseerd geheel vormt, is
glootendeels te danken aa® de verdiensten
van zijn erainenten chef.
Generaal Von Moltke, in 1848 in Mecklen-
burg.Schwerin geboren, is 66 jaar ond. Een
schitterende versoliijning is hij juist niet. Hij
is corpulent en stram van ouderdom, met
de linksche manieren van een Bismarck. Hij
heeft blauwe oogen en grijs-blond haar, een
gesloten natuur, het echte tyj>e van een
Mecklenburger. Hij is echter een man van
ontembare wilskracht, van groote oprechtheid
en van een helder verstand.
Generaal Joffre.
Frankrijk heeft voor de moeilijke taak, haar
leger in vredestijd te c nmandeeren en voor
den nog veel zwaarder st, die.op den leider
rust, wien dé geheele v iligheid van de natie
in tijd va® oorlog is toe\ i trouwd, een krach
tig man noodig. Eb. der i heeft men onge
twijfeld gevonden in gen. raai Joffre, den
chef van don Framschen generalen staf.
Hij is een etetórc, gezette figuur. Een zware,
witte snor krult onder zijn korten, dikken
neus. Zijn verBchjjning wekt onwillekeurig de
gedachte aa® een grooten waakhond op. Hel
der en scherp kijken de oogen onder zijn don
kere wenkbrauwen. Niets onrustigs spreekt
uit dien blik. Te® spijt van zijn flinke ge
stalte ljjkt hij op niets anders da® op een
Soldaat, hoewel er in het Fransche legqr van
höm veirleld wordt, dat hij reeds zoolang ih
de uniform' heeft rondgeloopen, dat hij niet
voldoende in de geheimen der buxgerk tee-
ding hóeft kunnen doordringen om te weten,
hoe hij zijn dos behoorlijk om zijn boord
vast moet maken.
Hij wérd in 1862 in dó Pyre®eeën geboren.
Tengevolge va® den Fransch-Dui tschen oor
log moest hij zijn militaire studies plotseling
ófhreke® in het leger dienstnemen. Als
tweede luitenant der artillerie maakte hij
beleg van Parijs mede. Hierna was hij voöP|
namelijk bij do genie werkzaam. In dejv
Tonkin-veldtocht bouwde hij forten ondert
vuur dor Chineesclie troepen. Vervolgen^
vocht hij nog in Fransch Indo.China en Tha,-
boektoe.
Generaal Joffre werd tot generalissimbjj
van het Fransche leger benoemd na een
gcoringscrisis, die een kabinet ten val bracht
Tot aa® zijn benoeming in Juli 1911 wasf
verscheidene jaren lang geen opperbcvelhéh
ber over het Fransche leger geweest.
De houding van Italië.
Nog altijd een duistere zaak, wat Italië
doet. Uit Italië rechtstreeks komen eigen
lijk geen mededcelingcn. Maar wat men va®
leldeTs verneemt, is niet geschikt voor
Duitschland en Oostenrijk om vertrouwen
te stellen in den derden bondgenoot.
Volgens een door de regeering der Ver©©-
nigde State® ontvangen bericht, is de Italië
aamscho regeering zoo vertoornd en verschrok
ken. door de pogingen van den Duitsohe®
keizer om Italië te dwingen aan den oorlog
deel te nefaen, dat het niet onmogelijk is
dat Italië zich tegen zijn bondgenooten zla{
koeren en Oostenrijk en Duitschland zal be
vechten door Servië te land te helpen e®
ter zee de Oostenrijksche vloot aan te valle®.
Uit Rome meldt men aan een Engelsdh
blad, dat Duitschland en Oostenrijk-Honga-
rije nog steeds pressie uitoefenen met alleen
op de Italiaansche regeering, niaar ook recht
streeks op koning Victor Emmanuel, te®
einde Italië te bewegen deel tie nemfen rmn
den Europocsohen oorlog.
De koning en de regeering blijven bij hub
weigering om wijziging te brengen in de neu
trale houding van Itaiiëv zij verwerpen ver
leidelijke aanbiedingen, die de twee keizeirs
hebben gedaan in verband met een evenluejele
uitbreiding van het grondgebied van Italië,
en zijn van oordcel, dat niet alleen Italië,
volgens de overeenkomsten van het Drievou
dig Verbond niet verplicht is mee te doe®
ann dezen oorlog, maar dat het ook onmoge
lijk is voor de regeering om tegen den wil van
de heele natie in vijandelijkheden te beginnén
tegen Engeland en Frankrijk.
Er worde® steeds orders gegeven zware
straffe® t© stellen op iedere schending va®
de neutraliteit; groote openbare betoogingen
werden er gehouden voor Engeland en Frank
rijk, waarbij redevoeringen gehouden worden,
dio de „Unie van Latijnen en Angel Saköers"
toejuichen tegenover het Duitsche gevaar.
De officieus geïnspireerde „Korrespondenz
Hofmann te München schrijft:
„Late® wij bjllijk zijn: laten wij denken
aan d© geografische ligging van het uitge
strekte, door de zee omgeven Apenijnsohé
schiereiland, aan de kwetsbaarheid van zijn
spoorwegen in het Oosten en Westen,
van zijn spoorwegen van het Noorden naar
Zuiden.
Laten wij ons voorstellen, hoe deze belang
rijk© vorkeerswegen betrekkelijk weerloos
zijn' tegenover de overmachtige vereenigde
*Fransche e® Engolsche vloten en wij zullen
moeten erkennen, dat er-zeer ernstige gewich
tige belangen voor de leiders va® Itaiië's
staatkunde op "het spel stonden, toen zij dq
onzijdigheid van hu® land afkondigden. Als
men dit alles in overweging neemt, zal men
de houding van Italié niet op een lijn plaatsen
met het verraad van Rusland en den dui
zenden Italianen, die in Duitschland werken,
niet late® voelen, dat de politiek van hun
vaderland zich slechts door belangen en niet
dóór moreel© overwegingen laat leiden."
Nop eens (le Duitschers
in Luxemburg.
Dillon, de oorlogscorrespondent van de
„Daily Tèl." zegt, dat de geemployeerden
van handels en nijverheidfirma's, gevestigd
in Luxemburg, die twee dagen tevoren nog
gewoon op hun kantoren zaton en Zondag
2 Augustus in militair tenue Duitsche troe
pen aanvoerden, de Duitschers door de
straten naar plaatsen waar onderzoekingen
vielen in te stellen of arrestaties waren te
doen, leidden, en hen aldus lieten profitee-
ren van hun bewonderenswaardige kennis
van stad en bevolking. En dit deden zij met
opmerkelijk resultaatzij wezen een 200-tal
Elzassers aan, die niet gediend hadden in
het Duitsche leger en die er natuurlijk op
rekenden een veilige toevlucht te vinden
in het onzijdige Luxenburg. Deze ongeluk-
kigen werden uit hun slaap gewekt en weg
gesleept. Hun smeeken om een menschwaar-
digo behandeling werd beantwoord met ge
weld en bedreigingen.
De Duitsche majoor, die het eerst de
Adolf-brug overkwam, vond zijn weg ver
sperd door minister Eyschen, die, ter plaat
se aangekomen in een auto, de kar dwars
over de brug zette en een afschrift van het
Berlijnsche verdrag aan den Duitschen of
ficier liet zieü. Deze merkte op „Ik ben
er mee bekend, doch heb orders, die ik
moet uitvoeren."
Onmiddellijk daarna kwam de groother
togin Marie Adelaide in een auto aanrij
den, welke zij eveneens dwars over de brug
liet zetten, met de opmerking, dat de neu
traliteit van Luxemburg behoorde te wor
den geëerbiedigd en dat zij aan den keizer
zou tclegrafeeren, waarop do majoor hof
felijk antwoordde: ,,U deed beter met kalm
naar huis te gaan."
Dc Duitsche plannen en Zwitserland.
Een hooggeplaatst politicus, uit Zwitser
land teruggekeerd, heeft aan de „Tempa"
meegedeeld, dat Duitschland plan had
200,000 man door België te laten voortruk
ken om het Fransche leger door een plot-
selingen aanval van dien kant te verrassen,
om tegelijkertijd een hevigen aanval te on
dernemen op do oostgrens van Frankrijk,
door een opmarsch langs Miihlhausen en
Bazel. In Zwitserland heeft men onverwijld
de noodige voorzorgen genomen. Zwitser
land is reeds voor de oorlogsverklaring van
Duitschland aan Frankrijk met de mobili
satie begonnen en heeft thans 250,000 man
onder de wapenen. Er zullen nog 50,000 man
infanterie van den laatsten ban worden op
geroepen. De Zwitsers zijn vastbesloteq
even heldhaftig voor hun onafhankelijkheid
te vechten als de Belgen. Zij hebben tijd
gehad, hun leger geheel gereed te hebben.
Uit Genève werd aan de „Standard" be
richt, dat bij de mobilisatie in Zwitserland,
