Geachte Stadgenooten
08 Leidsche Oggrafanis-öndernemiag.
Coöperatieve Keuken.
Openbare Weeping,
EO pere. Botiwlerrsin
Borst- eu Croydenwp DE HAAS
KAMPER UIEN.
MOUW STÖKIUÏffi.
ingezonden.
TB HUUR:
Zaterdagen 29 Aug. en 5 Sept.
Opgericht 1 Juli 1373 daar wijlen J. GOHDELJEE Sr.
Bank v -Leeninshrieljes
De Notaris J. C. SPRUIJT
en 1 perceel WEILAND,
ALPIEN,
sr PLATTEGROND en BOEK
JES mot perceelbeschry ving zy,n van
af 1 Augustus a s. to bekomen ten
kantore van Notaris SPRUIJT voor
noemd.
Sigarenmagazijn Fa. P. J. A. OE MS,
Hoogewoerd 8, LEIDEN, Telefoonn. 335.
de lekkerste 2yz-Cents-Sigaar.
Ondergeteekenden,
handel in Koffie, Thee
en Koloniale Waren, zien zich
met het oog op den tegenweer*
dig-en toestand genoodzaakt,
alléén af te leveren op conditie,
betaling te Leiden by aflevering
der Goederen.
Nieuwe Rijn-47 48. „De Koffsebaal",
FEUILLETON.
1> I A rs A.
BINHENLAEIB.
De Burgemeester van Domburg.
In de gemeenteraadsvergadering van
Domburg, de bekende liefelijke badplaats
op ;t eiland Walcheren, heeft het erg ge-
gespannen tusechen den burgemeester (die
antirevolutionnair is) en den raa-d. Voor
gesteld werden enkele af- en overschrijvin
gen in de gemeentebegrooting 1914, waar
onder een post voor extra-politie tijdens
de kermis. Door een der leden werd den
burgemeester verweten, dat hij, ondanks
de raad geweigerd heeft de kermisdagen
te verzetten, van Vrijdag en Zaterdag op
Dinsdag en Woensdag, toch heeft doorge
dreven, om de kermis Zaterdagsavonds te
12 uren te sluiten, hetgeen vroeger altijd 2
uur was, en dat hij, om aan die bepaling
kracht bij t© zetten, zooveel politie noodig
had.
De burgemeester zeide, dat hij reeds van
het begin, dat hij te Domburg woont, dus
12^ jaar, zich geërgerd heeft aan het open
zijn der kermis na 12 uur, dus op Zondag)
hij kon het niet langer met zijn geweten
overeen brengen, dit toe te laten.
Na zeer heftige discussie werd de volgen
de motie met 5 stemmen vóór en 2 onthou
dingen aangenomen„De raad der ge
meente Domburg, van oordeel zijnde, dat
het optreden van den burgemeester in hoo-
ge mate in strijd is met de belangen der
gemeente, epreekt zijn strenge afkeuring
uit en gaat over tot de orde van den dag."
Ook werd in den breede besproken het
verbod van den burgemeester om des Zon
dags te baden na des middags half 1. De
burgemeester beriep zich op het voorbeeld
in deze door Scheveningen gégeven, waar
op geantwoord werd, dat dit een heel an
der geval is, te Scheveningen geschiedde
dit door het zeebad zelf in verband met de
overstelpende drukte, maar hier is het ge
daan door den burgemeester. Deze ver
biedt wel het baden, maar niet het uitzet
ten van stoelen enz. dat nog veel meer en
zwaarder werk geeft
De burgemeester beriep zich op zijn ge
weten en principe, maar door raadsleden
werd hem gezegd, dat het dwarsdrijverij
is, terwijl hem zelfs verweten werd,
dat hij het doet om bij zijn parfcijgenooten
in een beter blaadje te komen en dat hij
zelf t-och ook anderen hinderde door gra-
mofoonmuziek in zijn woning op Zondag en
door lid to zijn van een golfclub en dona
teur van een voetbalclub. De burgemees
ter zeide, voor dit laatste te zullen bedan
ken en vindt een spelletje golf of een
kaart spelletje thuis niet zoo erg
Gedurende de uitgebreide discussie werd
o.a. nog gezegd, dat men bij de komst van
de burgemeester riep: „Hosanna" en nu
„Kruisigt hem".
Men ziet, een heel aangename verstand
houding is het in het liefelijke Domburg
niet
Niet Vlaggen te Zaandam.
In den Zaandamschen raad werd gaster
door het anti.revolutionnair raadslid Fris
geïnterpelleerd o-ver het feit, dat ter gele-
genhedd van de verjaardagen van prins Hen.
diik en prinses Juliana niet van de offi-
cieele gebouwen werd gevlagd.
Dit feit had, volgens interpellant, ont
stemming gewekt in breeden kring. Reeds
in de April.vergadering had spreker deze
vraag willen stellen. Door een samenloop
van omstandigheden moest de interpellatie
echter telkens worden uitgesteld.
Ons volk is gewoon op dergelijke dagen
door het uitsteken der vlaggen, zijn vreug
de kenbaar te maken. Dc demonstraties op
den verjaardag van prinses Juliana hebben
bewezen, dat men ook in Zaandam nog
Oranjelievend is.
Wethouder v. d. Laan (soc.-dcm):
„Kom, dat kunt u zelf niet zeggen zonder
lachen."
De heer Fris, zijn rede vervolgende,
uitte zijn spijt er over, dal het dagelijksch
bestuur der gemeente Zaandam zóó ver is
gegaan. Al is het waar, dat de sociaalde
mocraten in den raad de meerderheid heb
ben, toch blijft ook de„ gemeente Zaandam
deel uitmaken van Nederland, aan welks
hoofd H. M. onze geërbiedigde Koningin
staat.
De voorzitter, burgemeester ter Laan,
verklaarde het gemoedelijk woord van den
heer Fris met een even gemoedelijk woord
te willen beantwoorden.
Er is nu in Zaandam gekomen een so
ciaal-democratische meerderheid. Men kan
dat ongelukkig vinden of roei mij zeer ge
lukkig, zei de beer Ter Laan niemand
kan zich er echter over verbazen, dat deze
meerderheid, waar zij zich de uiting van
de meerderheid der kiezers weet, volgens
haar eigen beginselen handelt. De heer
Fris had dus niet moeten vragen, want hij
vraagt naar den bekenden weg, hij had
eenvoudig moeten protesteeren.
Met den verj^nrdag van dc Koningin is
het iets anders. Niet omdat wij op den 31 en
Augustus koningsgezinder zijn dan thans
geen sprake van. Een sociaal-democraat
blijft republikeinsch gezind. Men heeft mij
hier neergezet als sociaal-democraat,- een
loyaal standpunt dat ik ten zeerste toe
juich. Wanneer wij nu op 31 Augustus de
vlag uitsteken, manifesteeren wij alleen, dat
wij Nederlanders zijn, en daarom, volgens
de wet, op den verjaardag van Haar, die
toevallig hoofd van den Staat is, de vlag
uitsteken.
Niemand kan het dagelijksch bestuur der
gemeente tot het uitsteken van de vlag
dwingen, vervolgde de heer ter Laan. Doen
wij dat op den verjaardag der Koningin
toch, dan zou dat moeten worden gewaar
deerd, omdat het bewijst, dat we de zaak
niet op de spits willen drijven evengoed
als men 't moet waardeeren, dat wij op
onzen feostdag, niet de Nedcrlandsche
vlag, desnoods met een rooden wimpel,
hebben geplant op het stadhuis. We lieten
het na, omdat we niets onnoodig wilden
prikkelen, omdat we van oordeel zijn, dat
het hem niet zit in uiterlijk vertoon, om
dat onze sociaal-democratische waarde en
waardigheid zich uiten kan in rustig wer
ken omdat wij het beter achten goed werk
te doen in het stadhuis, dan een enkelen
keer een vlag uit te steken op het stad
huis.
Wat het houden van optochten op Zon
dag betreft (waartegen de heer Fris óók
bezwaar had gemaakt), wilde de heer Ter
Laan alleen zeggen, dat, zoolang Neder
land de vrije propaganda toelaat, van B.
en W. van Zaandam geenszins verwacht
kan worden, dat zij die vrijheid aan banden
zullen leggen. De straat is vrijde burge
meester heeft alleen te zorgen voor hand
having van de orde.
De heer Fris wilde uit beginsel óp Zon
dag geen optochten houden. In de praktijk
beteekent dit, voerde de heer Ter Laan hier
tegen aan, dat het houden van optochten
eenvoudig onmogelijk wordt gemaakt, aan
gezien de arbeiders, behoudens bij zaken
van buitengewonen aard, zich op een dag
in de week niet voor een optocht vrij kun
nen maken.
De interpellaties waren daarmee ton
einde.
Uit Oost-Indic
Wcsterafdceling van Borneo.
Blijkens een uit Nederlandsch-Indië bij
het ministerie van Koloniën ontvangen te
legram, heerscht ook in de onderafdeeling
Smgkawang, van de residentie Westeraf-
deeling van Borneo, verzet en is het in
Bengkajang (onderafdeeling Lara en Loe-
war) onrustig. In Zuid-Montrado (onder
afdeeling Singkawang) is licht gewond de
lste-luitenant der infanterie G. P. van der
Waart van Gulik, en zwaar een Amboi-
neesch sergeant en een inlandsch fuselier
deze laatste is sedert overleden. Gesneu
veld is een inlandsch fuselier.
Tot leeraar in de scheikunde aan het
gymnasium te Tiel is benoemd dr. J. H.
Slothouwer, directeur der H. B.-S aldaar.
De echtgenoot© van minister Lely is
plotseling overleden.
De examens voor het surnumerair der
dir. belastingen, invoerrechten cn accijns
zen, voor surnumerair cSer grondbelast-in
voor adspirant-veiiiicatour der inv. en.
accijnzen, alsmede het vakexamon voor
laatstgemeld ambt, zijn voorloopig uitge
steld.
Do aJgemeene vergadering van het
Ned. Onderwijzers-Genootschap, welke op
4, 5 en 6 Aug. te Zwolle zou worden ge
houden, is uitgesteld.
Hebzuchtige Winkeliers.
Geachte Redacteur.
Verzoeke een plaatsje in Uw veel gele
zen Blad. Bij voorbaat mijn dank.
Is het niet ongelukkig genoeg, dat do
meeste huisvaders hun gezin moeten ver
laten, en hun vrouw en kinderen aan hun
lot moeten overlaten t lk ben gegageerd
j als korp. der artillerie en heb Lombok en
Atjeh mee gemaakt, en begrijp wat het is
die toestanden ik ben nu gehuwd cn bob
twee kinderen, en als het Vaderland ol de
gemeente mij noodig had, dan was ik pro
sent. Maar ik zou niet tevreden wezen, als
mijn vrouw en kinderen omkwamen van
den honger. De Regeering geeft vergoe
ding, om den nood zooveel mogelijk tegen
te gaan. Maar sommige winkeliers en aard
appelenhandelaars, zonder gevoel en ge
weten, hebben munt geslagen uit de el
lende van die menschen. Als ik iets te ver
tellenhad, liet ik ze allen tuchtigen, die
geldduivels. Wanneer zij hadden moeten
inslaan, dan ware het een ander geval ge
weest het is te hopen, dat zij er niet van
zullen profiteeren, en dat de autoriteiten
vlug ingrijpen en het publiek hun den han
del niet vergunst.
Hoogachtend,
J. L/EEFLANG,
Bronkhorststraat No. 8.
Maresingel.
Leiden, 3 Augustus 1914.
Ondergeteekende maakt hiermede
bekend, dat Zy de Schoenmaker^ en
Stikkery, door wyien haar man ge
dreven, op denzelfden voet zal voort
zotten, hopende hierdoor in het onder
houd van haar zwaarbeproefd gezin
te voorzien. Vertrouwende op U aller
gunst, beleefd aanbevelend,
Uw Ed. Dienaresse
Wed J. P. v. d. HOEK v. Wijk,
310 14 Zydgracht 2.
HARÜÏIOOREXD.
De bakende electr. Hoorappa-
raten van TBE MEARS EAR
PHONE COMP., worden uitsl. door
ons geleverd. Brochure gr. op
aanvr. MEARS EAR PHONE COMP.
Plantage Middenlaan 62, Amsterd.
5790 8
6725 13
een aparte bovenwoning;. Hooi
gracht 24, b8vatt.Kamer, Suite,
4 Kamers, Keuken, Zolder. Te bêvr.
R(jnsburgerweg C 19, Oegstgoest.
5066a 6
Not VAN BI A TH KL
bericht, dat de veikoo-
pingen van 1 tot 8 Aug.,
voorloopig worden nit-jeste!*! tot
Directeur: Kantoor:
J. DIK.KSE Jzn. HOOIGRACHT 33.
TELEFOON 5',[2 18
Het Bestuur van de Coöoer. Keuken alhier, acht zich
verplicht aan de Leden door deze bekend te maken, dat ten
gevolge van de stagnatie in het maatschappelijk verkeer,
alle aangegane verbintenissen tegenover de leden slechts
onder voorbehoud worden aanvaard, en dat het Bes: uur zich
in geen enkel opzicht aansprakelijk stelt, wanneer door
nood gedwongen ten opzichte van het verstrekken van
maaltijden, eventueel niet meer aan allo verplichtingen kan
worden voldaan. 39J 40
Tevens wordt den leden hekend gemaakt, dat van af
heden, de bonboekjes slechts verkrijgbaar worden gesteld,
onder overlegging van uitsluitend afgepast ge3d.
HET BESTUUR.
koopt tegen de hoogste waarde
II. J. r. AHKUONGEN.
90 5 Haarlemmerstraat 238*
(wegens sterfgeval.)
te ALPHES" a/cl. llsju,
zal al iaar in het Hótel „St. Joris"
bfj veiling op Donderd. 20 Aug. '14
by toewijzing op 27 '14
telkens 's morgens elf aar,
pnbliek vetkoopen:
ter grootte van ongev Hectaren,
gelegen aan en naby de Emmalaan
en naiiy den voormaligen tol, Noord-
zyde van het dorp
Aanvaarding in genot 15 November
1914. 215 35
Betaling der kooppenningen op
Donderdag 1 October 1914.
•1 f 1.05 gr. fl.
f 0.65 kl.il.
5137 6
389 20
393 50
Zij was daarin haar zusters voor
geweest, die reeds den geheelen
avond denzelfden drang in zich voelden
om aan haar gevoelens uiting te geven.
Nu klonk een klagend gezang: „Home,
sweet Home!" Voor de ramen jankte
een hond in weemoedige, langgerekte
klanken.
De oude krijgsman stond woedend op.
Hij had pas de helft van zijn couranten
gelezen en verliet met een vluchtigen
groet het vertrek. Ook het echtpaar uit
Berlijn maakte aanstalten om te ver
trekken.
„Ik geloof, dat het tijd voor mij wordt
om mijn kamer op te zoeken", verklaarde
Hanna Degen nu ook, „anders kan ik
morgen bij zonsopgang niet uit de veeren
keepen".
„Zullen wij morgen onzen gemeenschap-
pelijken patiënt bezoeken, ons samenzijn
is immers zonder twist en strijd afgeloo-
pen? Wij kunnen hier de praktijk wel sa
men uitoefenen!" beweerde Steiner.
„Goed, laten wij samen gaanTot
weerziens en aangename nachtrust I'
ll.
„Ei, ei", zei de dokter, „wat is dat nu
vandaag?"
Hij richtte zich verbaasd in zijn bed op.
tiet was plotseling geducht koud gewor-
en. Er viel een droefgeestig grijs mor
genlicht in de kamer. De ramen rinkelden
in den wind eri men hoorde den regen
tegen de ruiten kletteren. Nu kwam er
natuurlijk niets van het beraamde uitstap
je naar den Rabensteinl Of Hanna reeds
op zou .zijn
Er waren veertien dagen verstreken, in
een oogwenk omgevlogen. Zij waren zeer
goede vrienden geworden. Een lief, aardig
meisje, maar een geëmancipeerde. Steiner
lachte vroolijk.
Wat pasten zij uitstekend bij elkaar, hij,
de verstokte vrijgezel, zei, de trotsche,
onafhankelijke, die het huwelijk verachtte,
„onze eenige dame", zooals Albert, de
kellner, haa. zoo juist betitelde.
Wat was zij den dag na hun eerste ken
nismaking tegen hem uitgevaren, op den
terugweg van Elberstein, na het bezoek
aan deD zieken houthakker, toen hij haar
scherstend zijn twijfel omtrent haar be
sluit, om nooit, nooit te trouwen, had te
kennen gegeven. Hoe hadden toen die
heldere, groote oogen gefonkeldZij,
Hanna, zich onder hét huwelijksjuk buk
ken? Eer ging de wereld ten onder! Wat
was het toch heerlijk vrij en onafhankelijk
te leven, ongebonden, zich niet naar Je
luimen van een brommerigen man te moe
ten schikken! Veel te reizen, landen en
menschen te leeren kennen, vandaag hier,
morgen daar en als men de wereld van
alle kanten had bekeken, dan zich ergens
te vestigen en zijn kennis ter beschikking
van de lijdende menschheid te stellenOf
hij meende, dat zij er naar haakte de sla
vin van een man te worden, nadat zij zich
uit eigen kracht een positie in de maat
schappij verworven, nadat zij tallooze
moeilijkheden overwonnen had Stellig
niet I Het was niet zoo aanlokkelijk om
aan een man geketend te zijn, een man te
dienen en zijn eigen wil te onderdrukken.
O, deze geëmancipeerde met haar vijf en
twintig jarenHij schoot, nog eens in den
lach. Doch opeens werd hij ernstig. Hoe
lang zou dit heerlijk samenzijn nog wel
duren
Hij voelde een steek in 't hart bij de ge
dachte, dat zij spoedig van elkaar zouden
afgaanhij hierheen, zij daarheenals
twee vreemden, die elkaar nooit hadden
gezien. Een verrukkelijke kleine episode
in het levensboek vol afwisselingen.
Hij schudde onwillekeurig zijn hoofd. Hij
dokter Steiner, was toch niet mogelijk ver
liefd op dit meisje, dat hij pas sinds veer
tien dagen kende
Hij sprong haastig uit zijn bed en begon
zich aan te kleeden. Zijn bewegingen wer
den echter steeds langzamer. Hij begaf zich
naar het raam en keek peinzend naar bui
ten. Reeds de dichtstbijzijnde bergen waren
als achter een muur van nevel en mist
verborgen en de gelijkmatige, grauwe, zwa
re lucht scheen op de bosschen neer te
hangen. Een afschuwelijk weerWat kon
men vandaag beginnen?
Of zij op haar kamer zou blijven
Altijd weer zij En telkens weer die ge
dachte aan de scheiding; dat beklemmende
gevoel van eenzaamheid
Nog pas gisteren hadden zij over hun
plannen gesproken, onverschillig als twee
kameraden, die van hun vacantie reizen
spreken en het als iets v inzelf-sprekenis
beschouwen, dat zij elkaar spoedig niet
meer zullen zien, niet meer kennen en -
vreemden zijn zullen, evenals vóór dien
tijd.
Als de regen nu maar wilde ophouden,
dit gekletter, zoodat men wat kon begin
nen I
Zij was gewoon haar ontbijt op haar
kamer te gebruiken en ook hij liet het nu
boven komen. Eindelijk nam hij een bock
ter hand, doch het wilde met het lezen
niet recht vlotten.
Het was beneden levendig geworden. Er
was den vorigen avond een nieuwe familie
aangekomen, een rentenier uit Leipzig met
een paar mooie dochters, en twee jonge,
opgeschoten bengels. Lieve hemel, nu be
gon de marteling reeds weerDe familie
uit Leipzig en die uit Engeland betwist
ten elkaar zeker de piano. Dat kan een
mooie boel worden! Yobral als het acht
veertien dagen aan éón stnk regende,
zooals het al den schijn had.
Het was nu trouwens reeds spoedig elf
uur; hij had vandaag behoorlijk over zijn
tijd geslapen. De piano dreunde en jam
merde in de hoogste tonen, in de diepste
weeklachten.
Zouden er mogelijk drie zijn dacht
Steiner en trachtte verder te ven. Het
ging niet. Woedend slinger do hij het boek
in een hoek en stampte mot zijn voeten.
Dat was immers niet om uit te houden!
Alles wèl beschouwd, was het toch beter
om voor het middageten een kleine wan
deling iü den regen te ondernemen. Het
was altijd nog aangenamer nat te worden
dan zich hier verder te laten martelen.
Wellicht werd het weer beter; de lucht
scheen wat op te klaren.
Er klonken op de met een looper beleg
de gang gedempte voetstappen- Het vol
gende oogenblik werd er geklopt. De kell
ner, nog in het schilderachtige grijze jasje
van het land, trad binnen.
„O, mijn waarde, brengt gij het heug
lijk bericht, dat de barometer stijgt?"
vroeg Steiner.
De aangesprokene keek den gast eenigen
tijd met zwijgende verbazing aan, voordat
hij hem had begrepen. Toen zonk zijn
onderlip zoo diep naar beneden als de ba
rometer zelf. „Neen, mijnheer, hij is nog
niet gestegen, eer gedaald."
JrAha, moet gij mij mogelijk vragen, of
het pianospel mij ock hindert!"
De kellner glimlachte discreet. „Er is
reeds een snaar gesprongen en het peda.il
is nu ook lam. Het instrument houdt het
-niet lang meer uit
„Gode zij dank! Er is toch mogelijk
geen pianostemmer in het stadje? Maar
wat brengt gij mij eigenlijk voor nieuws?"
„Ik moest u dit geven."
Dokter Steiner nam den brief. Hij ont
stelde. Een vreemd handschrift, groote,
forsche letters. Geen postzegel, geen post
stempel, dus in Berchtesgaden afgegeven I
Hij maakte het couvert open. „Is juf
frouw Hanna Degen reeds beneden?" vroeg
hij vrij onverwacht.
De kellner, die reeds bij de deur was,
keerde zich snel geheel verbaasd, om. „De
eenige dame? Weet u dan niet
„Wat moet ik weten?" vroeg Steiner
verschrikt.
„De eenige dame is reeds weg, vanmor
gen vroeg met den eersten trein naar
Freilassung."
„En komt zij niet terug?"
„Ik denk van niet, zij heeft haar reke
ning verlangd en die betaald. Andreas
moeit haar bagage naar München zenden."
„Zoo, zoo!" stotterde Steiner verstrooid.
Hij voelde, dat hij bleek werd. „Ik dank
u!"
De kellner verdween. Hij wierp in het
heengaan een misnoegden blik door het
raam op de grijze, naargeestige lucht. „Nu
is die hier ook niet lang meer!" dacht
hij, „en als het zoo doorgaat, vertrekken'
zij allen weer."
Dokter Steiner las het briefje. Het werd
hem opeens zoo beklemd en treurig om 't
hart. Nu was de scheiding er immers, en
veel sneller dan hij had gedacht. Een paar,
korte, vriendelijke, nietszeggende afscheids
woorden, zooals dat voor een kennisma*
king van veertien dagen op reis betaamt.
Of zouden de woorden toch een verbor
gen zin hebben, een tóespeling bevatten?
„Ik moet vertrekkenik heb hier bij
reeds te lang vertoefd."
Weer zag hij die zonderlinge uitdruk
king in haar mooie oogen, toen zij nog
gisteravond over hun plannen spraken.
Zou Hanna Degen voor haar principes van
vrijheid en onafhankelijkheid beducht zijn
geweest, dat zij zoo haastig, zoo heimelijk
was heer egaan? Hij durfde dat nauwe
lijks denken. Maar één ding stond nu bij
hem vast: Berchtesgaden had al zijn aan
trekkelijkheid voor hem verloren. Wat hatf
hij nog te zoeken in deze eenzame bergen,
onder dezen droefgeestigen hemel, in dit
vreeselijk hotel
Nog 's middags van dienze 'den dag reis*
de dokter Steiner over Freilassing en Mün
chen naar huis terug.
Zes weken later bewoog zich door da
straten van Killingen oen nog jonge, maar
gezette man. Alles aan hem was rondd©
wangen, de hals, de schouders, de boenen*
Uit het gezonde, frissche gelaat keken eeni
paar vroolijke, bruine oogen.
Een welbekende verschijning in de tam©-
lijk groote hoofdplaats van het district;
dc rijke apotheker Bertram. Een war©
geluksvogelZelfs een gezonde, knapp©
man, getrouwd met een allerliefst mooü
vrouwtje en geld in overvloed. Die had aL
le reden om goed geluimd te zijn.
Gedachteloos voor zich heen fluitend,
slonterde hij voort en zoclit zorgvuldig elk
plekjo scha-duw op; het begon reeds zeen,
warm te worden, men schreef immers aï
midden Juni?
("Wordt vervolgd),.
