11 .Tsiff.
renr
PERSOVERZICHT.
N°. 16673
Tweede I?Tad. A°. 1914.
UIT LJSSS.
xx.
Thans is het officieel, dat de wethouder
Van Parijs wegens een minder aangename
verstandhouding tusschen het college van
B en W. en den Raad, zijn ontslag heeft
genomen'èn als wethouder en als Raadslid.
De heer Van Parijs, die, als opvolger van
den heer G. Blokhuis, in het jaar 1904 als
raadslid werd gekozen, en later den heer R
Hujg als wethouder opvolgde, heeft, voor-
ai in zijn hoedanigheid van wethouder, de
volle sympathie verkregen en verdiend van
de geheele gemeente.
Met lust en ijver heeft hij de belangen
der gemeente gediend, en met de namens
B~ [en W. in de laatste Raadsvergadering
vodrg lezen verklaring, zeggen ook wij, dat
h ijle en waardiger belooning verdiend had,
a Is [die, welke hij heeft erlangd.
Algemeen is dan ook het gevoelen van
de gcraeentenaren, dat het zeer jammer is,
dat de heer Van Parijs het ambt van wet
houder heeft neergelegd. Niet alleen, om
dat hij iemand was, die door zijn onafhan
kelijke positie zich geheel aan de belangen
der gemeente kon wijden en daarvoor den
55 noodigen lust en ijver had, maar ook, om-
'Dl dat hij een wethouder was, die alleszins
*5 het verlangen wettigde, om hem nog veie
jaren als zoodanig te mogen behouden.
~~fl De heer Van Pa rij6 heeft dan, zooals hij
•4 heeft verklaard, zijn ontslag genomen we-
n gens de minder aangename verstandhouding
1 tusschen het college van B. en W. en den
H Raad, maar dit ontslag ware hoogstwaar-
drt schiijnlijk nooit genomen geworden, indien
n de heer Van Parijs niet genoodzaakt was
geworden sedert geruimen tijd het voorzit-
terschap in den Raad te moeten waarne
men, waardoor hij herhaaldelijk, en voo-al
den laatsten tijd, minder aangename op
merkingen m ontvangst had te nemen, die,
wijk moeten het tot onze spijt zeggen, niet
altijd ongemotiveerd waren van den Raid.
I enirdie eigenlijk niet zijn persoon gokla
maar die hij doodeenvoudig in zijn kwaliteit
„J van voorzitter had te verwerken. En, ware
<wTJ de heer Van Parijs nu hiervoor maar belci
g|| in Btaat geweest, had hij in dergelijke ge
vallen nu maar meer kunnen beschikken
1 over een grootere dosis welsprekendheid,
jg dan had hij zich met de kracht zijner woor-
den kunnen verweren en dan had zijn af
in-1 treden wellicht niet behoeven te gebeuren
Het is zeer zeker niet aangenaam, als
men zich ten volle bewust is zijn plïchte i
steeds zoo getrouw mogelijk te hebben ge-
daan, herhaaldelijk door enkele Raadsle
den te worden bécritiseerd maar volgens
onze bescheiden meening had de heer Van
Parijs moeten begrijpen, dat het eigenlijk
geen critiek was op zijn persoonlijke hande
lingen, maar meer op die van anderon,
wat hij, ten slotte met een krachtig woord
zich werende, bij zijn koude kleeren" had
kunnen laten neervallen.
[Wij wenschen hier niemand te beschul
digen, want daartoe zijn wij niet bevoegd,
maar ook de heer Van Parijs weet, dat er,
en meer speciaal inzake de Woningvereeni-
giaig Volksbelang", dingen zijn gebeurd,
die beslist afkeurenswaardig zijn.
De Womngvereeniging heeft niet door
eigen schuld een lijdensgeschiedenis achter
den rug van acht jaren. Het is niet haar
schuld, dat het bestuur in al die jaren niet
verder is kunnen komen dan het verkrij
gen van een voorschot voor net voldoen
der koopsommen van de door haar ge
kochte terreinen en het aanvragen van
een voorschot voor den bouw barer wonin
gen.
W ij wenschen hier niet uit te maken of
het werkelijk in het belang der gemeente
zal zijn of nietmaar wij wenschen ook
niet aan te nemen, dat een Woning-verèeni-
ging in den zin der Woningwet alléén in
Lisse niet rendeeren kan, zooals men
schijnt te veronderstellen.
Dat deze -lijdensgeschiedenis van „Volks
belang welke Vereeuiging steeds de me
dewerking heeft gehad van den geheelon
Raad, ten slotte bij enkele leden van den
Raad misnoegen heeft gewekt, behoeft geen
betoog en evenmin commentaar.
En evenmin is het te verwonderen, dat,
▼ooi«il den laatsten tijd, als er een kwestie
aan .de orde kwam inzake „Volksbelang",
en dit was bijna in elke raadsvergadering
het geval, de gemoederen prikkelbaar wer
den.
Volgens onze meening echter war* het
wjnsehehjker geweest, als de Raad met
ei gelijke kwesties de dingen wat beter bij
den naam had genoemd, cn niet, zooals
veeltijds, voor het grootste gedeelte, uit
je ee dheul of wat dan ook, er om heen te
draaien.
Men neme het 0113 i.ïet kwalijk, maar hoe
net nu woei- gegaan in verband met
ste nTa Va" -Volksbelang in de laat-
II ?dwin8' namelijkom de
wegens te late óvt/dvacht
haar gekochte ter rei
-
van do door
r inen, door de gemee
Lisse te doen betalen?
Men stelde wel de vraag: Wie of wat ia
daarvan de schuld? Maar men beantwoord
de haar niet, hoewel ieder het antwoord
kon geven.
K B. en W. hadden op dit verzoek geen
Braendiiss uitgebracht, maar de voorzitter
stelde voor, om het te betalen 111 den vorm
van een voorschot, onder dezelfde voor
waarden als het voorschot ad 5800, das
onder de bepaling om het later weer aan
de gemeente terug te betalen.
Enkele leden wilden hier namelijk nog
aan vastkoppelen om het nu als een voor
schot te beschouwen, maar dan een onder
zoek in te stellen wie de schuld droeg van
deze te late overdracht.
Iets, waar de heer Van Lijnden tegen
was, en, ons dunkt, terecht, want bij wilde
de,zaak ineens uitmaken, hoe dan ook.
Met verwondering hebben wij ons dan ook
afgevraagd, waarom degenen, die steeds
voor „Volksbelang" hebben geijverd, nu
dit verzoek van „Volksbelang" niet hebben
gesteund. Waarom er weer omheen ge
draaid met de bepaling, van te onderzoe
ken wat of daarvan de oorzaak isdat
wist men toen toch ook reeds.
Waarom was men één van gevoelen om
trent een verzoek van het bestuur der
Christelijke Schoolvereeniging, om door do
gemeente te doen betalen een bedrag van
30 voor renteverlies wegens de te late
overdracht van het door de gemeente ge
kochte terrein aan de Gracht, en waarom
voor het verzoek van „Volksbelang" niet.
In beide gevallen ligt de oorzaak buiten
de schuld dier Vereenigingen.
Wellicht was men bevreesd, dat er over
het struikelblok „Volksbelang" nog meer
zouden struikelen.
Dat men blijkbaar inzake „Volksbe
lang", vooral in den laatsten tijd, getracht
heeft door er, zooals wij hoven hebben ge
zegd, veeltijds om de kwesties heen to
draaien, den gespannen toestand niet tot
uitbarsting te laten komen, kunnen wij ons
zeer goed begrijpen, maar dat de bom nu
toch gebarsten is, al is het op eenigszins
andere wijze als men misschien had ver
ondersteld, is jammer.
Want, dat de heer Van Parijs, hetzij di
rect of indirect, maar over „Volksbelang"
gestruikeld is, gelooven wij stellig.
Eén ding is zeker, niet „Volksbelang"
zelf draagt hiervan de schuld.
Wij wenschen dezen Brief te eindigen met
to memoreeren, dat ook de heer A. van
der Mey zijn ontslag heeft genomen als
Raadslid, doch dit heeft met bovenstaande
niets uit te staan. De heer Van der Mey
werd in het jaar 1896, als opvolger van
Baron Snoeckaart van Schauwburg, als
Raadslid gekozen. Hoewel de lieer'Van.der
Mey het laatste jaar niet meer tér vergade
ring is geweest, is hij steeds een nuttig
lid geweest v.an den Gemeenteraad. Een
man, wiens adviezen steeds op hoogen
prijs werden gesteld en die de gemeente
steeds naar kracht en vermogen heeft ge
diend.
Het Neder lands ch O n d o r w ij z e r s-
Genootschap heeft, zooals onzen lezers
bekend is, zich dezer dagen met oen ad ros
tot II. M. do Koningin gewend, over welk
adres we in een paar bladen opmerkingen
vinden.
De „Nieuwe Haagsche Couran f'
geeft don inhoud van bedoeld adres «aldus
weer:
In één zin gezegd, ia de bedoeling van
het adres er op te wijzen, dat, waar aan
besturen van. de bijzondere lagere scholen
eenzelfde bijdrage-f260 of f310 door
het Rijk in de salarissen der onderwijzers
wordt verleend als aan de gemeentebesturen,
echter voor eerstgenoemdon niet is vastge
steld een minimum, wuar beneden hel salaris
van een onderwijzer niet mag dalen, als go-
volg waarvan reeds 9ó besturen va.n bijzon
dere lagere scholen, gebruik makende van
do huidige overproductie van onderwijzers,
overgegaan zijn lot het aanstellen van z g.
onderwijzers-volontair, die ovenwei een volle
tank als klossa-ondcrwijzer hebben te ver
vullen, op een salaris van f 260 of f 310.
Het hoofdbestuur verzoekt daarom H.M.
een wijziging van art. 50 der wet op hot
Lager .Onderwijs, waardoor bij toekenning
der Rijksbijdrage aan besturen der bijz. la
gere scholen dezelfde voorwaarden worden
gesteld als aan gemeentebesturen.
Nu kan men, zegjLJiefc Haagsche blad,
de zaak van twee kanton bekijken
Het is voor de geslaagden niet zelden oen
groote teleurstelling, dat ze tevergeefs din
gen naai' een betrekking.
Onze onderwijzers komen meestal niet uit
gezinnen, waar men op geen gold behoeft te
zien. zoodat men zonder bezwaar nog een
jaar buiten salaris kan."
Kunnen de schoolbesturen dan ook eon
extra-onderwijzer a«instellen op vol salaris,
dan juichen we dat too. Maai hot N. O.-G.
moet con schoolbestuur niet op één lijn
stellen mot oen gomoent-ebostuur.
Zulks doen de hoeren moer, blijkbaar om
do mecning' ingang te doen vinden, dab de
bijzondere schoot toch housoli niets to
klagen heeft, wan! zij wordt immers door
het. Rijk op gelijken voel met do officieel©
school behandeld.
Het gemeentebestuur is dan eigenlijk Lot
bestuur van de openbare school en wat uit
do gemeentekas bijgepast moet worden,
komt uit de zakken dor voorstanders van
do volksschool.
Maar zoo staat de zaak niet.
De schoolbesturen, voortgekomen immers
uit domperskringen, doen gaarne wat moge
lijk is om het onderwijs omhoog te voeren
en daarom zouden zo wel ueji onderwijzer.
boven het bij de wet bepaalde getïtl, willen
aanstellen.
Nu zien ze jonge onderwijzers ledig aan
de markt staan. Voor die jonge mannen is
het hoogst gewenscht do praktijk te leeren.
Doch het bestuur kan zo niet als vol-onder-
wijzer aanstellen, omdat het Rijk voor den
surplus-onderwijzer slechts f 260 subsidie
geeft
Welke snoode daad. bedrijft nu hot 1»
stuur? Het benoemt den pasgeslaagde als
volontair, geeft hem althans, de vergoeding
van het Rijk en logt or somwijlen nog wol
iets op ook.
Et glijdt heiLSch geen geld'in de zakken
dor schoolbesturen.
Is dat nu zoo verschrikkelijk?
In sommige groote gemeen ton (we zouden
het eens na moeten rekenen, maar durven
het toch wel veronderstellen, gezien do
kleine klassen), vindt men een groot aantal
surplus-ondcrwijzers op vol salaris
Heel mooi van die gemeen teu, doch men
betaalt hot tokort uit aller belastinggeld en
doet do bijzondere school zware concurren
tie aan.
Daarover zal het N. O.-G. waarschijnlijk
wel niet adrossoeren.
Ook do „N i o u w o P r.o v Gron. Cr t."
spreekt over dit adres, en wijst er op. dat,
als do heoren van hot N. O.-G. hun zm
kregen, vorsoh.illende schoolbesturen er niet
too zouden, overgaan zulk e:n overcompleten
onderwijzer te benoemen.
Do onderwijzers zonder betrekking bleven
dan zonder werk. Zij zouden dus do gele
genheid om iets ie verdienen derven, maar
zich natuurlijk wel aan hot bijzonder onder
wijs in do plaats hunner inwoning kunnen
wijden.
Allicht zouden ze dat doen om zich prac-
biach to bekwamen cn zoo boter in staat te
zijn naar een betrekking te dingen.
Wio zou den onderwijzers kunnen ver
hinderen gratis hun diensten aan het bij
zonder onderwijs aan te bieden?
Kregen dus degenen, die nu zoo hard
klagen over unfaire concurrentie, hun zin,
dan zouden zij slechts dit succes bereiken,
dat de onderwijzers, die lang op een betrek
king moesten wachten, zonder ocnig inko
men liofc bijzonder onderwijs zouden diervon.
Hieruit vloeit dus reeds voort, dat het
onzin is over unfaire concurrentie tklagen.
De wetgevers Loeft de aanstelling van meer
onderwijzers, dan strikt noodig zijn, willen
Invorderen en daarvoor gelden beschikbaar
gesteld. Het onderwijs is er dus mes gediend.
En het geld, dab voor de volontairs wordt
uitgekeerd, komt uit de openbare kas, waar
in door allen wordt bijgedragen.
Hot blad geeft den voorstanders van
do openbare school ten slotte -den raad,
zich ui-ob zoo blind to staren op de bij
zondere school. Niet de strijd tegen deze
kan do openbare schout versterken.
„Het Vaderland" bepleit, bij de in
voering van Evenredige Vertegenwoordi
ging, stemplicht.
Wie, zooals wij, aan de vraag of liet kies
recht een natuurrecht is, niet meer waarde
toekent dan aan elke andere vraag, die de
scherpzinnigen in de debatingclubs een aan-
gonamon avond kan doen doorbrengen,
maar daarentegen iedere uitbreiding van
het kiesrecht bepleit hebben uit het Staats
belang, moeten wel warme vooratanders
van den stemplicht wezen.
Want zoodra het een Staatsbelang geacht
wordt, dat do Regeering op dc hoogte is
van de denkbeelden en inzichten der kie
zers, mag de nalatigheid van dezen in het
uitvoeren van hun recht dab Staatsbelang
niet schaden, en moet dat recht wel omge
zet worden in een plicht. En dat. wordt
eerst recht duidelijk, als men zich indenkt
in het geval, dat alle kiezers in een district
eens, om een bepaalde grief togen de Re
geering, zouden weigeren aan de stemming
deel te nemen. Welnu, als één dat straffe
loos mag doen, dan mogen allen het doen,
maar van dit laatste zal wel niemand do
consequentie durven of willen aanvaar
den.
De tegenstanders van stemplicht bewe
ren. dab het dwang stelt in de plaats van
recht, dat het on-dcmocratisch is en dat
het zal leiden tot een ontelbaar aantal ver
volgingen tegen de onwilligen.
We wenschen deze drie grieven even on
der do oogen te zien. In do eerste plaats
iot.s over dien dwang, die in dit geval
mirablo diotu heb meest juist als grief
wordt aangevoerd door hen, die van aller
lei soort dwang in den uitgebreidst-en zin
des woords niet afkeerig zijn, wanneer het
geldt te bereiken wat in hun oog maat
schappelijke verbetering is. Die dwang
heeft voor ons alleen dit bedenkelijke, als
men iemand zou dwingen een keuze te doen
uit personen, die hem geen van allen aan
staan, of als de Evenredige Vertegen
woordiging er is uit partijen, die geen
van allen beoogen wat hij wiler zijn nu
eenmaal van die hyper-individualistische
naturen.
Maar juist met het oog op dezen spraken
wij in onzen titel van opkomstplichthet
is ons genoeg als do Kieswet den kiezer
maar dwingt op den dag der stemming ter
stembus te komendo bovengenoemde kie
zer kan den, als ook bij de Evenredige Ver
tegenwoordiging het couloirstelsel behou
den blijft, in het. hokje zijn stembiljet waar
deloos maken. Mocht men echter met de
invoering van Evenredige Vertegenwoordi
ging een wijze van kiezen invoeren, waarin
slechts de keuze overblijft tusschen stem
men en niet-stemmen, <lan zou naar analo-
gio van art. 7, 3o. der Leerplichtwet een
artikel in de Kieswet kunnen worden op
genomen, waarbij de kiezer, die verklaart
overwegend bezwaar te hebben tegen alle
partijen, waaruit hij geroepen is een keuzo
te doen, van het uitbrengen van zijn stem
wordt vrijgesteld. En dan zou men weldra
ziea, dat, net als dit bij de Leerplichtwet
het geval is geweest, al heel weinig kiezers
van dio bevoegdheid zouden gebruik ma
ken, en dat de geen, die dat wel deed, dit
zeker slechts een paar keer zou doen. Het
ligt toch niet in onzen landaard werkeloos
te blijven, waar velen bijeen zijn om zaken
te doen.
Over goedkoope aard beien en
kersen schrijft ,,D e Rotterdam-
m e r"
De aardbeien on kersen zijn goedkoop.
De tuinders klagen.
Over do oorzaak van den teruggang der
prijzen is men het vrijwel eens.
Het buitenland, Duifcschand vooral, is al
lengs zelf iu staat geraakt om in een groot
deel zijner behoeft-eu te voorzien en heeft
Nederland niat langer noodig.
Door dien verminderden uitvoer i3 de
vraag sterk godaald en kan een zinken van de
prijzen niet achterwege blijven.
In de boo ze dagen van den verkiezings
strijd kwam van de mannen van het inti-
tariefwet-comité herhaaldelijk de bewering,
dat bij hot heffen van beschermende rechten
Duitschland uit wraak ons fruit niet langer
zou betrekken.
De Tariefwet kwam uiot maar toch wl
Duitschland niet langer onze vruchten.
Dit bevestigt de waarheid van od3 her
haald beweren Of Duitscliland onze vruch
ten zal riemen hangt niet af van de Tarief-
wet Heeft hot ze noodig dan koopt het
op kan het ze missen dan laat het ze ons
houden.
Onophoudelijk weerklonk daarna do waar
schuwing, die wij nu nog herhalen
Zorgt, dat gij voor den afzet uwer pro
ducten niet van hot buitenland afh vikelijk
zijt-.
Versterkt allereerst de koopkricit van
uw eigen volk
Over do beuoeming van m r. J. A. Ne-
'd e r«b U r g h, vroeger directeur van justitie,
tot president van het Hoogge
rechtshof, schrijft de ,,J a v a-B od o"
Algemeen had meu in de laatste dagen
mr. Kru9oman als oudste lid van het Hof
aangewezen als opvolger van mr. J. van
Davelaar. Voor velen is dau ook deze be
noeming een zeer groote verrassing.
Ook nu is mr. Hirsch, de vice-president,
voorbijgegaan.
Het was den ingewijde bekend, dat de In
dische regeering liever niet mr. Kirsch als
president van het Hof zag.
Wellicht is daaraan niet vreemd het ar
rest van het Hof betreffende de taak-Dey-
senroth en Iding, waarin door het ITof,
onder presidium van mr. Hirsch, de zende
ling Wielinga minder betrouwbaar werd ge
noemd.
Hoe het zij. men heeft den scherpzinnigen
en bekwamen jurist als mr. Hirsch gepas
seerd, ondanks het advies Yan het lid van
den Raad van Indie, mr. J. van Davelaar,
wj, in een afzonderlijk advies, mr. Hirsch
ir.fc algoheele instemming van het Hof, had
aanbevolen voor de hoogste functie bij de
rechterlijke macht in Ned.-Indiö
Nu men mr. Hirsch blijkbaar liever niet
wilde, kon men ook moeilijk één der leden
van het Hof benoemen en ontging
men de moeilijkheden door den heer
Nedcrburgh te benoemen, die indertijd
den dienst verliet na oneenigheid met de
R.egeering, maar die in anciënniteit boven
den heer Hirsch staat
Mr. Nederburgh 6taat bekend als een
bekwaam jurist Vooral op Staats- en straf
rechtelijk gebied.
Men is in de rechterlijke kringen, naar wij
vernemon, zeer verontwaardigd over deze
beuoeming, niet om den persoon van don
heer Nederburgh. maar omdat door diens
benoeming de benoeming van oen reeds
gepensioneerde velen worden gepasseerd.
Ook het „Bat. Nieuwsblad" maakt
zich tot tolk van de ontevredenheid welke
de benoeming in rechterlijke kringen heeft
gewekt.
Gemengd Nieuws.
Te Boclium z ij u twee twintig-
jarige mijnwerkers, die op Vastenavond te
Herno in een costuum van gemaskerden,
cn met valsche baarden, twee broers had
den aangevallen, mishandeld en uitgeplun
derd, wegens straatroof tob anderhalf jaar
gevangenisstraf veroordeeld. Twee minder
schuldigen, die aan do mishandeling had
den deelgenomen, kwamen er met eenige
weken gevangenisstraf af.
Te Bourges is een leeuw tijdens
een voorstelling uit de menagerie, waar
hij zich met zes andere roofdieren in een
kooi bevond uitgebroken. Het dier sprong
te midden van bob publiek, waaronder een
vreeselijko paniek ontstond niemand werd
evenwel gewond. De leeuw rende do straat
op en is tot dusverre nog niet gevangen.
Onder de bevolking heerscht groote ont
steltenis.
Over de vreeselijko catastro
phe, die Woensdagmiddag te Lichtenberg
nabij Berlijn in een fabriek van rerntoestel-
leu plaats had, worden üe volgende bijzon
derheden bekendDe fabriek, dio vijf éta
ges telde, was pas in gebruik genomen. Een
groot aantal buitengewoon zware machine?,
waren in het gebouw opgesteld. Plotseling,
zonder dat iets de catastrophe deed voor
zien, stortte de vijfde étago met donderend
geraas in. De zware machines, die in den
val werden meegesleept, kwamen terecht op
den vloer van de vierde étage, welke ook
bezweek en met de zich daar bevindende
machines plus die van do vijfde étage naar
beneden stortte. Het gevolg was, dat slechts
de vier muien bleven staan, waartusschen
zich een groote massa machines, gebroken
balken, verbogen ijzerwerk en puin had
opgestapeld en waaronder een aantal arbei
ders begraven lagen. Op het geluid van de
instorting kwamen onmiddellijk een groot
aantal arbeiders uit de naburige werkplaat
sen," alsmede vele inwoners toesnellen. Met
spoed begon men -aan het opruimingswerk,
dat echter uit den aard der zaak met zeer
vele moeilijkheden gepaard ging. C rdertus-
schen had do mare van de catastrophe zich
ab een ioopend vuurtje verspreid en weldra
waren een aantal vrouwen en mannen vooi
de kantoren der fabriek verzameld, di<
opgewonden van angst en weenend naar do
namen der slachtoffers kwamen vragen,
vreezend, dat een echtgenoot, zoon of broe
der bij de ramp omgekomen zou zijn. Gehol
pen door de brandweer, toog men met ver
eend?, krachten aan den arbeid en in den
laten - namiddag was men er in geslaagd.,
drio lijken onder do puinhoopen te voor
schijn te hale-n. Bovendien weiden nog 36
gewonde arbeiders bevrijd, van wie zes zul
ke ernstige, kwetsuren hadden opgeloopen,
dat men voor hun leven vreest. Ook worden
nog 26 arbeiders vermist, maar het is vol
strekt niet zeker, dat deze allen onder den
puinhoop liggen, daar op het eerste geraa3
van de instorting verscheidene werklieden
de vlucht hebben genomen.
Een diefstal van 1 0 0,0 0 0 f r
in banknoten heeft te Oran bij de Algerijn*
sche Bank plaats gehad Do gestolen
banknoten bevonden zich in een brandkast
waarin zich nog 19 millioen franc «aan bank
noten bevonden. De politio heeft tot heden
zonder gevolg in deze zaak gearbeid.
Do' overleden J o o Chamberlain
lieeft eens van zichzelf gezegd, dat hij geen
belang stelde dn ©enig© sport ou dat hij
liover Teed dan liep. Ook ia muziek vond
hij geen smaak, maar wel l>ezocht hij gaarne
don schouwburg en in zijn jeugd trad hij
dikwijls als dilettant-toon eelspeler op. Eén
van zijn moostgeliefde rollen was die van
mr. Puff in het stuk ,,De Critiek", waarvan
het bijtend sarcasme zoo juist voor den be
roemden debater paste. In ,,l>e Leugenaar"
speelde Joe de door MatLews gecreëerde
mannelijke hoofdrol met veel sucoes. Vrc*3-
■gcr was Ch-am.beFl.ain ook een hartstochtelijk
danser en hij zonde eens, dat hij het dansen
voor een der schoonste, genoegens hield, voor
een sterfelijk wazen weggelegd. ,,Ik zou,"
zoo besloot hij, ..gaarne do beste door mij
gehouden redevoering willen geven, als ik
daardoor weer do genoegens van den dans
kon smaken."
Na oen avo=ntuürli|k leven is eun
op lichtsfeer gearresteerd, die jaren aaneen
veel voornam o badplaatsen in Duitschland
en het overig Europa onveilig maakte. Haar
ware naam is Gert.rud Karapmanu, maar
zij eigende zioh de namen van gravin
Czicliy en gravin Odeeoalohi too en plun
derde. in één jaor in een rol als verlaten
vrouw van een rijken plantage bezit ter uit
Buenos-Ayres, die mil Boenen te wachten had,
eenjongen aristocraat, voor ongeveer oen.
ton gouds. Te Karlsruhe is zij eindelijk ala
gevolg van veel klachten gearresteerd on
ter beschikking van de justitie gesteld.
Voor hot gerechtshof te C hea
ter stond terecht do 72-jarige vrouw Eliza
Reeves, een vrouw met wit haar, maar nog
zeer krachtig en vastberaden. Zij werd be
schuldigd. haar man, die zes jaar jonger
is dan zij. ie hebben vermoord. Zij werd
schuldig bevonden en ter dood veroordoeld.
Bij de behandeling der zaak bleek, dat de
vrouw voor do vermoording van haar man.
een bijl, die zij tevoren scherp had laten
slijpen, een lang mes en eindelijk een aantaL
zware voorwerpen uit hot arsouaal van haar
keukengereedschap gebruikt had. A's beweeg
reden voor haar daad verklaarde do vrouw
zeer kalm, dat haar man haar ontrouw ge
worden was.
Bertha S o li t a- m m, de 51-j a r i g
vrouw van schipper Johan Kleffer, uit Bes-
seringen in Duitschland, wiens schip
Nancy, in het Marne-Riju-kanaal voor anker
lag, is met een ongehoorde wroodheid door
bijlslagen vermoord. De linkerkant v.an
haar 'hoofd was geheel verpletterd, oen oor
afgehakt en haar hersens lagen gedeeltelijk
verspreid in een plas bloed. De moordenaar
is de Duitsche knecht van den schipper,
Johan Diong genaamd, 19 jaar oud. Hij
heeft schreiende een volledige bekentenis af
gelegd, en zeide, dat hij de vrouw gedood
had, omdat zij gedreigd had, hem te ont
slaan. Op het oogenblik van het plegen der
misdaad was liet slachtoffer alleen. Haar
kinderen bevonden zich op een bruiloft \o
Treves. Er moet. e?u bedrag v«& 2000 gal
den verdwenen zijn,. - v
