FEUILLETON.
Een Geheimzinnige Verdwijning.
Een dr ij vend huis. Sedert
Bes weken ligt in het Damsterdiep, aldus
de ,,Prov. Groninger Ct.", een huis van
gv.apend beton, gebouwd of liever in de
vaart gebracht door de cement-ijzerwerken
,,Hct Noorden", met het doel om metter
daad te toonen, dat men in een dergelijk
gemakkelijk verplaatsbare woning volkomen
veilig is.
Men weet, dat eenigen tijd geleden een
soortgelijk vaartuig door de gemeente is
aangekocht om als ambtswoning te dienen
van den opzichter der stadsbezittingen en
dat dit huis bij het vervoer werd aangeva
ren, waarbij in een der wanden een groot
gat werd geslagen. De fabrikant nu is van
meening, dat dit ongeluk is te wijten ge
weest aan de zeer onhandige en onvoor
zichtige manier, waarop dat eerste product
werd overgebracht, zoodat het vaartuig
kon worden getroffen eenige meters boven
de waterlijn, daar, waar de wand uitteraard
zoo dun mogelijk is, en dat men het had
kunnen voorkomen door de zijwanden te
beschermen met eenige aan de buitenzijde
bevestigde stootpalen, zooals thans aan het
nieuwe huis ook zijn aangebracht.
De bewoner van het huis, de heer J. F.
Huisman,civiel-ingenieur, was zoo vriende
lijk ons uit te noodigen eens een kijkje te
komen nemen in zijn eigenaardig en mo
dern verblijf, om te kunnen vertellen, hoe
het daar binnen uitziet in zijn drijvende
woning. We moeten erkennen, dat het ons
buitengewoon is meegevallen en dat'wij ten
zeerste hebben bewonderd de degelijk uit
ziende afwerking, de gerieflijke inrichting
en de practische wijze, waarop met de be
schikbare ruimte is gewoekerd.
De afmetingen van het huis zijn buiten
werks 17.40 M. bij 4.30 M. een oppervlakte
dus gevend van ongeveer 75 M2. Daarop
zijn verschillende vertrekken opgebouwd.
Ge behoeft niet als bij een schip de roef
door een gat binnen te kruipen, de aan
de achterzijde aangebrachte ingang is als
bij uw eigen huisde deur. Maak maar geen
aanstalten om u te bukken. De ingang is
hoog genoeg om rechtop binnen te treden,
als de dienstbode, na uw druk op de elec-
trische bel de deur voor u heeft geopend.
Voor u ligt de gang, die leidt naar de
eigenlijke woonvertrekken en suite, te za-
men 7 M. bij 4 M. Twee rustig gemeubi
leerde vertrekken, die overvloedig licht
ontvangen van de vier aan weerszijden ge
maakte vensters, die naar buiten kunnen
worden opengeslagen.
Daarachter de slaapkamer, die zoo ge
wilt, gemakkelijk tot twee gemaakt kan
■wordenhet vertrek staat n.l. met twee
deuren in verbinding met de zitkamer. Ook
hier ziet alles er frisch uit, licht en lucht
kunt ge van meer dan eene zijde later
binnentreden.
Door deze kamers komt ge op den achter
steven, die, overdekt met een tent vac
zeildoek, een heerlijk frisch zitje biedt.
Naast de gang, die gij bij uw intreden
zijt gepasseerd, bevindt zich de keuken,
met slaapgelegenheid voor de dienstbode
Het huis heeft bovendien vele gerieflijk
heden en de bewoner heeft bergruimte ge
noeg ter beschikking voor al wat in een
wèl-ingerichte woning behoort, kleer- en
porseleinkasten, bergplaats voor brandstof,
voor rijwielen, de onmisbare W. O., up to
date ingericht en een regenbak, die een
paar duizend liter water kan bevatten.
Om de volkomen betrouwbaarheid van hei
vaartuig te bewijzen, zullen de bewoners
binnenkort een achtdaagsche reis maken
door ons land. Getrokken door een sleep
bootje, zal de route gaan door het Hoen-
diep over Stroobos, het Bergumermeer,
Grauw, Sneekermeer, Tjeukemeer, Meppel,
Zwolle over de IJsel naar Arnhem, de Rijn,
de Lek, Rotterdam, Delfshaven, Schiedam,
Delft naar 's-Gravenhage, het einddoel van
den tocht.
Gelet op de ervaring met schepen van
gewapend beton op ,,E. N. T. O. S." was
er zelfs een motorboot van deze bouwstof
twijfelt de heer Huisman er niet aan,
dat zijn drijvend huis de proef goed door
staat en hij is van oordeel, dat zijn reisje
anderen zal opwekken zich een soortgelijk
verplaatstbaar zomerverblijf aan te schaf
fen. We helpen het hem wenschen.
De man, die in de olie fabriek
,,De Sohie" in brand geraakte, is in het
Stadsziekenhuis te Sohiedam overleden.
43i
't Was heerlijk stil en rustig in het bosch,
en Sylvia verwonderde er zich over, dat de
Wachners hier nooit thee dronken. Maar
vreemdelingen zijn altijd bang zich aan
wetsovertreding schuldig te maken, althans
dit meende zij, en deze grond was waar
schijnlijk het eigendom van een ander. Aan
het eind van een pad zag zij ten minste de
achterzij van een bord, waar misschien
de woorden ,,te koop" op te lezen stonden.
Zeker was het, dat dit mooie, schaduw
rijke plekje reeds lang tot een villapark
zou zijn gemaakt, als het wat dichter bij de
bewoonde wereld stond. Nu had het op
sommige plaatsen bijna nog het aanzien van
een oerwoud. Hier en daar, tussclien de
toefjes gras, lagen nog hoopen kastanjes,
in den vorigen herfst van de boomen ge
vallen.
Sylvia liep langzaam bet kleine, kron
kelende pad, dat het bosch op die hoogte
doorsneed, af en daar zij trek had een poos
op den grond te gaan zitten, begaf zij zich
naar een plekje, waar de struiken en het
hakhout uit den weg waren geruimd.
Zelfs hier, waar de zonnestralen nooit
doordrongen, waren de grashalmen ver
schroeid door de hitte. Zij onderzocht den
grond. Neen, zij hoefde niet bang to zijn,
dat het harde, droge zand haar raooi, ka
toenen kleedje zou bederven.
En terwijl zij daar zoo zat, merkte zij op,
dat, niet ver van haar af, daar, waar het
kreupelhout weer begon, de aarde kort ge-
Een voorloopig comité in Den
Haag heeft aan de besturen van ruim 70
vereenigingen een circulaire Aerzonden,
waarin de ideëele waarde en het materieel
belang worden uiteengezet van 'n centraal-
gebouw voor socialen arbeid.
Ontaarde ouders. Deburen
vi een bewoner der Hovestraat te Heer
hoorden hulpgeschrei. Yele menschen snel
den toe, en binnen eenige oogcnblikken had
zich een menigte voor de woning verzameld.
Op het kleine plaatsje voor het huis mis
handelden man en vrouw hun 20-jarigo
dochter. Deze had een eind touwT om den
hals, hetwelk aan do eene zijde door de
moeder, aan den anderen kant door den
vader werd vastgehouden. Voor de deur viel
het meisje bewusteloos neer. De menschen
voor het huis waren stellig van mcening, dat
de ouders het meisje poogden to worgen,
doch durfden in het begin niet te hulp ko
men. Een vrouw wierp wel met 'n steen naar
den vader om 't meisje te bevrijden. Een man
verloste eindelijk het meisje, dat reeds
blauw in het gezicht was.
Nog denzelfden dag werden de ouders ge
arresteerd Het onderzoek is in vollen gang.
De ouders ontkennen den opzet. Een zestal
getuigen werden gehoord. Het meisje ver
toeft op het oogenblik bij een tante. Zij is
pas in Februari bi.i haar ouders terugge.keer
in Februari bij haar ouders teruggekeerd
uit het gesticht „Misérïcorde", waar zij
eenigen tijd verpleegd was. („L. K.")
De veercommissaris A. de Y i s-
ser, van het 's-Gravendeelsche \eer bij
Dordrecht werd door een vrouw gewaar
schuwd, dat er een kind tc water lag bij
den aanlegsteiger der eerstoomboot.
Zonder dralen begaf De Y. zich gekleed
to water en had het geluk dadelijk den
drenkeling tc grijpen en boven water te
brengen.
Men kan zich zijn blijdschap voorstellen,
toen hij zag, dat hij zijn achtjarig zoontje
van den dood gered had.
Uitgezonderd een tweetal schrammetjes
bij het oog, heeft de kleine geen letsel be
komen. (,,Dordt. Ct.")
Roofvi68cherij. De Haag
echo Briefschrijver van de ,,Middelb. Crt."
schrijft:
,,En nu worden we 's morgens héél vroeg
or. halfzeven al, op melodieuze wijze ge
wekt door de zangerige stemmen der Sche-
venimgscbe viscfiventers, die hun zee-ban
ket, nu eens met zware basstem, dan weer
met fijn sopraan-geluid omroepen„Nieuwe
haring" in allerlei toonen aankondigend.
Deze vroege wekkers brengen menig bur
gerhumeur in de war, want velen vinden ze
ven uur geen tijd om wakker te worden,
dooh om zich nog eens om to draaien en
naar welgevallen uit te slapen. De gezich
ten klaren echter op, als ze op de ontbijt
tafel het keurig met groene blaadjes ver
sierde schoteltje zien staan, dat de als zilver
glanzende haring-mootjes bevat, welke hun
als boter door de keel glijden
Maar ook al niet iedereen kan onverdeeld
genot hebben van deze lekkernij. De leden
der Nederlandsche Zeevisscherij-vereeni-
ging althans bekijken zoo'n beestje heel an
ders dan bovengenoemde lekkerbekken
doen, al bekijken ook zij het diertje aan huD
ontbijttafel met alle aandacht. Zij nemen
daarbij een duimstok ter hand en meten of
het wel de vollo maat heeft. Zéér te
recht wenschen zij geen haringen te zien
van do kleine afmeting, want anders zou
den onze kindskinderen geen haring meer
kunnen genieten aan het ontbijt en zou te
vens het geheelo visschersbedrijf ernstig in
gevaar komen. Dit heeft de heer Dirk
zwager nog onlangs met klem van redenen
in de Af-deeling Scheveniaigen dier Vereeni
ging uiteengezet, opwekkend tot samenwer
king tegen de roofvisscherij. Deze kan
worden bestreden door het verbieden van
het visschen op haring met den trawl van
kLine maat, en van het aan land brengen
va.i haring beneden een bepaalde afmeting.
Aan de regeering zal verzocht worden hier
ernstig in te grijpen. Er mag dus verwacht
worden, dat voortaan aan ons Ministerie
van Landbouw do veredschte doorenee-
breedte, de middellijn en de lengte der ha
ring onderwerpen van diepgaande studie
zullen zijn.'
leden moest zijn omgewoeld. Over een op
pervlakte van een vierkanten meter of
meer, scheen men de aardzoden te hebben
opgegraven en toen weer neergelegd.
Zij vermoedde, dat kinderen hier ge
speeld en een kuil gegraven hadden, en dat
zij toen de sporen van hun spel hadden
willen wegruimen of zooveel mogelijk on
zichtbaar maken, want zij hadden er een
vrij zwaren boomtak dwars overheen ge
legd. Juist die afgebroken tak, welks bla
deren overschrompeld waren, had het eer6t
haar aandacht getrokken en tot de slot
som doen komen, dat menschen hier bezig
waren geweest, en nog wel kort geleden.
Weer dwaalden haar gedachten af naar
Chester. Hij was nu op weg naar haar toe,
over eenige uren zou hij in Parijs zijn en
misschien morgen nog bijtijds te Lacville
aankomen om er te dineeren.
Sylvia bad geen kamer voor hem kunnen
krijgen in de Villa du Lac", maar zij had
er een voor hem gehuurd in het Pension
Malfait namelijk die, welke Anna Wols-
ky in gebruik had gehad en waar de door
haar achtergelaten artikelen en bagage juist
vandaan waren gehaald.
Zij kon niet ontkennen, dat het haar
speet, dat Chester Lacville voor het eerst
zou zien op een Zondag. Zij vreesde, dat,
voor zijD Engelsche oogen, de plaats, juist
op dien dag een bijzonderonbehoor
lijk aanzien zou hebben.
Sylvia stelde prijs op de goede reputatie
van Lacville. In de open lucht had zij
weer een gezond inzicht in alles gekregen
en zij zei bij zichzelf, dat zij hier heel ge
lukkig was geweest ja zeldzaam, buiten
gewoon gelukkig.
Het was natuurlijk heel jammer, dat er
VIMM UI "l.UW II i.->
Het leuke gezicht Al bij het
biimeiitreden merkt dc z.g. „heer iles huizes"
aan het spottende gelaat der z g. ..gedien
stige", dat er iets gaande was. Ilij vergat
ccht-er zijn observatie door undera dingen
tot, ra het bedaren van het rumoer des
daags, aan de theetafel het giechel n dor
meisjes en het hall' verlegen, hali' slontnioe-
dige gezicht harer moeder, hem de overtui
ging geven, dat er werkelijk een gelream was.
Mama wilde liet niet zeggen, o, ze durfde
best, maar waarom.... D'e meisjes uitten
half aespeldo woorden, waarvan het voor
naamste scheen te beginnen met een k en
eindigde met oen d neen, een t, zoo ver-
beterde de oudste.
„Houdt op!" riep de middelste; „je ver
raadt het."
Yader verzekerde, dat 1»ij hcelemaal niet
nieuwsgierig was, het. geheim zou er van
zelf wol uitkomen vóór dc klok weer sloog.
Inderdaad brandde het verhaal op aller
lippen. Daar begon er al eener waren twee
mannen aan de> deur geweest.,.0, zeg
het. niet, zeg het met", schaterlachte een
ander. ,,Nou, ilc zal het je maar vertellen,
mon", roept do moeder. ,,Ik heb een kar
pet gekocht!"
Twee matrozen waren er geweest mot zoo
leuke gezichten en die hadden twee karpet
ten te koop aangeboden. Ze kwamen uit
Amerika, waar ze voeren ,,op de groot©
lijn naar Australië". Do karpetten hadden
ze binnengesmokkeld in een „harington".
Alles handweefsel. In Amerika „maakten
de vrouwen deze kleed en al loopende, zoo-
als ze bij ons breien." Acht en twintig gul
den kostte- zoo een kleed maar; 't was «in
koopje. Maar zo moesten geld hebben. Cm
vijf uur moesten ze te Rotterdam weer aan
boord zijn en' vooraf dienden nieuwe truien
te worden gekocht voor de reis. Het moest
sterk goed zijn, eerste kwaliteit, want op
het schip keek m>en daar zoo streng op.
„Afijn, misschien verzuipen we wel", had
die met het leukste gezicht lachend gezegd.
O, ze hadden heeleniaal niet het- uiterlijk
van matrozen, het waren lieer en. Maar z©
li ad den petten op en truien aan", zoo ver
ontschuldigde zich leeds mama.
„Vaar jelui altijd op dezelfde booten?"
had men geïnformeerd. Neen, was het
antwoord geweest, we hebben diengene lief,
die ons de meeste centen geeft I Dat
streelde.
In 't kort-, een der karpetten was voor cl©
opgetogen blikken van mama en de meisjes
ontrold. Z© hadden acht gulden geboden;
dat hadden d© mannen niet. willen doen,
maar na een uur waren die teruggekomen
en toen hadden z© er voor twaalf gulden
een gegeven, 't Was een mooi kietelhier
was het; d© matrozen hadden laten zien
hoo sterk het was.
„Was ©r niet een van die matrozen op
het karpet gaan staan en had toen niet d©
ander er aan getrokken, zoodat de eerst te
bijna omviel
Algemeen© verbazing. Ja, dat was
precies zoo gebeurd, maar hoe weet u dat?
„Wel, ik gelö8f, dat de matrozen lieele-
maal geen matrozen waren", zei vader,
terwijl hij de juist binneng-ekomen „Mid
denstandsbond" van Vrijdag S Mei open
vouwde en het stukje „Oneerlijke mededin
ging" begon voor te lezen.
Zelden was een artikeltje zoo actueeL
Het succes bij het voorlezen evenaarde het
succes der matrozen i.met de leuke gezich
ten", die vermoedelijk morgen en overmor
gen wel weer een nieuwe g v.l ach te n wisse-
ling zullen ondoTgaan, om hun „in een
harington gesmokkeld" tapijtwerk t© plaat
sen. („Middenstandsbond.")
Dc Directeur van Landbouw in indië.
Omtrent heb waarschijnlijk aftraden van
den heer Lovink in December a.s. zeide hot
„Bat. Nbl." nog, dat, volgens geruchten,
den heer L. van Regeeringswoge in Neder
land een bijzonder mooie positie zou worden
aangeboden, waarover geheimhouding gelast
is, doch die als een soort appreciatie be
schouwd kon worden van de belangrijke
dionsden, door hem aan Inclië bewezen. Heb
blad noemt als opvolgers dr. J. C. Konings
berger en dr. C. J. J. van Hall.
Hetzelfde blad vernam, dat de heer
Riteema van Eek voornemens was persoon
lijk bij den landvoogd protest aan te teeke
nen tegen het schorsingsbesluit, als gevolg
van zijn aanval in de ,,Java-Bode" op den
heer Lovink.
hier gespeeld werd en de menschen hier
zelfs soms meer verloren dan zij konden
betalenmaar zelfs in Engeland werd er
immers gewed en riskeerden arme men
schen soms al hun spaarduitjes op races,
terwijl de rijken naar Monte-Carlo gingen
of thuis bleven en bridge speelden.
Wat was eigenlijk het onderscheid?
Maar Chester met zijn vervelende, ouder-
wetsche ideeën, zou natuurlijk vinden, dat
er een groot onderscheid was. De manier,
waarop zij in den laatsten tijd haar geld
'uitgaf, zou natuurlijk zijn goedkeuring niet
wegdragen.
Toen dwaalden haar gedachten ver, heel
ver af, naar een schilderij, dat zij als
meisje vaak had gezien, want het hing in
het salon van een van haars vaders vrien
den. Hot heette ,,De Vrouw van den Spe
ler". Zij had het altijd een heel raooi, aan
doenlijk schilderij gevonden, maar nu oor
deelde zij anders. Nu vond zij het een be
lachelijke, onjuiste voorstelling van het
leven.
Spelers waren precies als andere men
schen, niet beter of slechter en dikwijls
veel aardiger dan sommige anderen
Eindelijk stond Sylvia op en wandelde
langzaam het bosch weer uit. Zij ging niet
meer terug naar het huis van de Wach
ners, maar in plaats daarvan sloeg zij naar
links af en een veldpad in, dat haar einde
lijk weer op den straatweg terugbracht.
Toen zij het Pension Malfait voorbijging,
verscheen de eigenares juist in den ingang.
Mevrouw! riep zij luid- Ik heb
eindelijk bericht van mevrouw Wolsky
We hebben vanmiddag een telegram van
haar gekregen, waarin ze ons vraagt haar
Hot 14.000 tons dok tc Soerabaja.
Omtrent de wijze van exploitatie van
het in het laatst van November van het
vorige jaar te Soerabaja aangekomen
14,01)0 tons drijvend dok, is nog steeds niets
beslist-
Of de onderhandelingen met. de Soera-
baja-Droogdokmaatschappij, waarvan de ge
wezen hoofdinspecteur van scheepvaart, A.
C'. Zeeman, directeur is, voorgoed zijn af
gebroken, konden wij niet to weten ko
men, schrijft de „Java-Bode."
Wel vernamen wij, dat men reeds een
jaar geleden in Nederland met. d© Maat
schappij tot overeenstemming is gekomen
omtrent de voorwaarden der exploitatie,
dooh dat die voorwaarden door do Indische
autoriteiten onaannemelijk worden geacht.
De 7.aak is thans weer in behandeling in
Nederlandin welk stadium zij verkeert,
is hier niet bekend.
Intusscheu is, naar wij uit goed© bron
vernemen, aan het oordeel der Regeering
het plan onderworpen, het kostbare dok
voorloopig t-e doen exploiteeren door het
Marineetablissement te Soerabaja.
De eerste algemeen© vergadering van
de Vereeniging van Vrijzinnige Hervorm
den in Nederland is te Amsterdam gehou
den, onder leiding van dr. C. J. Niemeijer.
VaD het geschrift van dr. Niemeijer, „Ons
reolit en onze plicht", uitgegeven door het
Centraal-Comité, heeft het hoofdbestuur
een tweeden druk bezorgd in 10,000 exem
plaren. In 't geheel zijn nu 14,000 ver
spreid.
Toegetreden tot de Vereeniging zijn de
negen bestaande provinciale organisaties en
de plaatselijke vereeniging te Utrecht-
Het aantal abonné's van het Weekblad
voor de Vrijz. Herv. in Nederland neemt
toe.
Het bedrag van abonnementsgelden eteeg
tot ƒ3113.05, tegen ƒ2040.54 in het vorige
jaar. Er zijn ongeveer 1570 abonné's.
De secretaris-penningmeester van de
Studibas, da. J. N. Pattist brengt verslag
uit over het beheer der commissie voor
deze kas. Hij begint met de vermelding van
aanmerkelijke stijging van inkomsten. Op
1 Juni 1913 was dit bedrag 3675.34; op 1
Juni 1914 ƒ8302.01. Aan vaste jaarlijksche
contributies ia toegezegd 3677.90. Hierbij
komen een paar bijzondere inkomsten.
Door bestuurders van het fonds Racer-Tak
is jaarlijks over ƒ1000 de beschikking gege
ven onder zekere voorwaarden; zoo k ook
voor twee beurzen, ieder groot 200, het
recht van uitkeering aan de commissie over
gedragen. Met deze inkomsten wordt het
bedrag jaarlijks ƒ5077.90. Voorts is aan gif
ten ontvangen 1692.87, aan collecten
538.35i. Uitgegeven is aan toelagen voor
studie 2475, in totaal 8056.34. Het batig
saldo bedraagt ƒ3419,8(>i, heb totaal bezit
8665.47.
Er zijn 18 jongelieden gesteund; nog 10
nieuwe aanvragen zijn in behandeling.
In het Paviljoen Vondelpark te Am
sterdam is onder voorzitterschap van dr. J.
Th. de Visser de jaarvergadering der Ver
eeniging voor Christelijk Volksonderwijs
gehouden.
In het jaarverslag van den seoretarie, da.
J. J. van Noort, wordt geconstateerd, dat
de Vereeniging rustig vooruitgaat en gesta
dig in bloei toeneemt. Het aantal «onolen
is thans gestegen tot 203 met 7 k 800 onder
wijzers en onderwijzeressen en een »chooi-
bevolking van meer dan 86,000. Na eenige
discussie werd het jaarverslag goedge
keurd, evenals de financieel© verantwoor
ding. Het voordeelig saldo bedraagt 60.56.
In de middagvergadering werd mededee-
ling gedaan van den uitslag der inmiddels
gehouden bestuursverkiezing. Herkozen
werden de hoeren dr. J. Th. de Visser, te
's-Gravenhage, en K. Brante, te Goes. In
de plaats van het ontslag genomen hebbend
bestuurslid den heer Van Bentveld en in
de vacature, ontstaan door het overlijden
van baron Van Boetzelaer, werd voorden
door do verkieaing van mr. baron Oreutz
en den heer L. M. Rutgers van Rozenburg.
De heer Blum huldigde de verdiensten
van het als voorzitter herkozen bestuurslid
dr. De Visser en sprak do hoop uit, dat hij
spoedig weer in het Parlement zitting heb
bend, in de Kamer wederom op de bres
zal staan voor de belangen van het Christe
lijk onderwijs.
Besloten werd tot het zonden van een te
legram aan H. M. de Koningin.
bagage op te zenden naar het Gare du
Nord.
Sylvia was heel blij. En toch voelde *ij
zich opeens, misschien ton onrechte, weer
meer gegriefd dan ooit. Dus haar vriendin
was al dien tijd in Parijs geweest 1 Hoe
vreemd en hoe onvriendelijk van Anna
haar niet te hebben geschreven en gerust
gesteld, daar zij toch had moeten begrijpen,
dat haar Engelsche vriendin over haar
plotselinge verdwijning in angst verkeerde.
Ik heb do kamer van mevrouw "Wols-
ky netjes in orde laten maken voor den
Engelschen hoer, vervolgde mevrouw Mal
fait minzaam. Zij was blij, dat mevrouw
Bailey haar een nieuwen gaat had bezorgd,
en tevens had zij innerlijk pleizier in de
preutschheid der Engelsche vrouwen.
't Was tooh te gek, dat mevrouw Bailey
een vriend, die heelemaal uit Engeland
kwam om haar te zien, een kamer bezorgd©
in een pension, dat zoo ver mogelijk af
was van het hotel, waar zij zelf logeerde.
XIX.
William Chester, advooaat en zeer ge
acht burger van het Engelsche stadje Mar
ket Dalling, wist niet heol goed hoe hij het
had, toen hij den grooten menschenstroom,
die bij Lacville den trein verlaten had,
naar buiten volgde.
Twee uren van te voren was hij in Parijs
aangekomen, en na inderhaast aan het
Gare du Nord te hebben gegeten, had hij
geinformeerd naar de beste manier om in
Lacville te komen. En toen had hij tot zijn
verbazing gehoord, dat van het station,
waarin hij zich op het oogenblik bevond,
om de twintig minuten een trein hem naar
Legcrzakcn.
Toelagen voor kleeding en uitrusting.
Bij Kon. besluit is het volgende vastge
steld betreffende do toelage voor eerste
aanschaffing van kleeding en uitrusting en
schadeloosstelling wegens uniformverande
ring
De geldelijke toelage tot tegemoetkoming
in de kosten van eersto aanschaffing va&
kleeding en uitrusting wordt toegekend aan
do na vernield© militairen tot de daarbij ge
noemde bedragen
lo. Bij aanstelling tot beroeps- of iot mi
lities-onderofficier voor zoover deze laat
sten minstens twee jaar onder de wapenen
zullen blijven
a. bij de rijdende artillerie 100
b. bij de overige wapens en dienstvakkon
50.
2o. Bij aanstelling van den rang beneden
dien van adjudant-onderofficier tot laatst-
bedoelden daarmede gelijkgestelden of hoo-
geren onderofficiersrang bij het beroeps- of
vcrlofspersoneel
a. bij de rijdende artillcrrie ƒ300;
b. bij do overig© wapens en dienstvakken
ƒ150.
3o. Bij benoeming tot beroeps- of verlofs
officier ongeacht het wapen of dienstvak ij
a. Wanneer de in punt 2o. hiervoren ver
melde tegemoetkoming niet is genoton"
200;
b. Wanneer deze tegemoetkoming wel k
genoten 50.
De reserve-officieren hebben recht op dn
in punt 3o. bedoelde tegemoetkoming voor
zoover zij gohouden zijn, ook in vredestijd,
gekleed in uniform, voor actievcn dienst on
der de wapenen te komen.
Wat de aan officieren en c. q. onderofficie
ren toe to kennen schadeloosstelling voor
uniformverandering betreft, worden alle'
militairen, ten aanzien van de uniformen
in do volgende groepen onderscheiden lo.
adjudanten van het Militaire Huis; 2o. or
donnans-officieren van Het Militaire Huis;
30. koninklijke marechausseo4o. generale
6taf5o. rijdende artillerie; 6o. grenadiers;
7o. jagers8o. cavalerie en 9o. alle overige
wapens en dienstvakken.
De hiervorenbedoelde schadeloosstelling
bedraagt
a. Voor onderofficieren, beneden den rang
van adjudant-onderofficier, waüneer de be
trokkene verplicht wordt zijn uniform tei
verwisselen tegen die van een der andere
groepen dan waartoe hij behoort, ƒ50, met»
dien verstande, dat bij verwisseling vani
de uniform bij overgang naar groep 5 word!
toegekend een bedrag van ƒ100.
b. Voor adjudant-onderofficieren, daar
mede gelijkgestelden en onderofficieren met
een hoogeren rang, in de gevallen bedoeld
in laatstgenoemd punt a. respectievelijk
100 en 200.
o. Voor officieren, wanneer de betrokk»*
n© verplicht wordt zijn uniform te verwis
selen tegen die van een der andere grook
pen dan waartoe hij behoort ƒ250, met diefl
verstande, dat bij verwisseling van uniform
tueschen de groepen 4 en 8 onderling wordt
toegekend een bedrag van 100.
De schadeloosstelling wegens uniformver*
andering wordt niet genoten bij terugkeer
binnen 5 jaar naar oen der groepen, waar*
toe do belanghebbende, sedert het in wer*
king treden van dit besluit reeds heeft b^-»
hoord.
Dit besluit treedt in werking op 1 Juli
1914, met dien verstande, dat het bepaal*
de in punt lo. geacht wordt op 1 April
1913 in werking te zijn getreden, zoomede
punt 2o.dit laatsto punt echter voor zoo
veel betreft de daarin bedoelde beroepson-
derofficieren.
In de ter directie van den Landbo-uvjJ
In Den Haag gohouden vergadering vaïg
afgevaardigden van de besturen van st&m*
bo6kvereenigingen is besloten tot de oprich'i
ting van een stamboek voor het Nederlands
eche trekpaard van het Belgische type.
-— De Eerste Kamer is bijeengeroepen
tegen Dinsdagavond 16 Juni, te hailfnegen.
Voornamelijk komt zij bijeen om de vol*
gende dagen in de afdeelingen te vergade
ren tot onderzoek van het ontwerp-inkom-
atenbelasting.
Een overzicht van do beraadslagingen'
hierover in de Tweede Kame* is aan d6
leden der Eerste Kamer toegezonden.
de plaats zijner bestemming kon voeren.
Vanavond, besloot de man, wien h«
om inlichtingen had gevraagd, is er een
heel mooi feest in Lacville en zal er vuur
werk zijn op het meer.
Chester had gedacht, dat Sylvia in een
heel rustig plaatsje of landelijk stadjo lo-
geerde. Dien indruk had hij uit haar korte'
brieven gekregen en heb verwonderde hem
te hooren, dat er zooveel treinen naar Lac
ville gingen.
Sylvia had hem geschreven, dat zij
kamer voor hem zou bespreken in 't bv
waar zijzelf logeerde, en Chester, die er-!
raoeid was na de lange en warme reis. v- r-
langde naar een gc/.ollig praatje, gevolgd,
door een goede nachtrust.
Het was negeft uur, toen hij in den treil)
naar Lacville stapte, en weer was hij licht
verwonderd over het groot aantal reizigers,,
die zich daarheen begaven. Er scheen dien
avond iets zeer bijzonders te doen te zul
len zijn en het „vuurwerk op het meer'11
was zeker op schitterende schaal.
Toen hij in Lacville aankwam, volgde hij
de lachende, pratende en blijkbaar in va*
cantiestemming verkeerende menschenme-
nigte en riep, toen hij het stationsgebouw^
had verlaten een open rijtuig aan. Naar
de „Villa du Lac!" beval hij.
Het groot aantal voetgangers maakte, dat
het paard niet anders dan stapvoets kon"
gaan cn toon het rijtuig eindelijk aan heti
eind van de smalle straat was, bleef hed
slaan, alsof do koetsier zijn Engelsohl
„vrachtje" in de gelegenheid wilde stellen,-
het mooie panorama, dat zich daar voof
hen ontrolde, te bewonderen.
(Wordt vervolgd)*
