N°, 16589.
Woensdag 325 Maart.
Derde I31acl. A°. 1914.
BUITENLAND.
ULSTER,
FEUILLETON.
Gouden Visioenen.
LEIDSCH
DAGBLAD
In het Lagerhuis heeft de ontslagkwes
tie der officieren een punt van Bespre
king uitgemaakt, gelijk men weet. Er is
gisteren weer over gesproken, ditmaal
in verband met het weder dienst-nemen
van generaal Gough, een der officieren,
die er eerst uit was gegaan. Er is bij
deze gelegenheid een belangrijke regee-
ringsverklaring afgelegd.
Ben Begeeringiiverklarlng.
Lee vroeg of het juist was, dat Gough
het bevel over de 3de brigade ruiterij
in Ierland weer oj> zich heeft genomen,
nadat hij van het departement van oor
log een schriftelijke verklaring had ont
vangen, behelzende dat de onder hem
dienende troepen niet zouden worden
geroepen om de bepalingen der home
rule-wet met geweld aan Ulster op te
leggen.
Minister Seely antwoordde, dat hij
voornemens is de geheele schriftelijke ge-
dachtenwisseling omtrent deze aangele
genheid openbaar te maken, ten einde te
voorkomen, dat er allerlei gcheimzin-
.nigs achter wordt gezocht.
Op verdere vragen weigerde Seely te
antwoorden, op grond dat het alleen bij
gedachtenwisseling mogelijk is op do
zaak het juiste licht to doen vallen.
Asquith deelde mede, dat de gedach
tenwisseling heden, Woensdag, zou
plaats hebben. Hij voegde cr bij, dat on
der de geschriften, die dc regooring open
baar zal maken, zich ook de schrifte
lijke instructies van generaal Paget be
vinden.
Van de zijd-o der regeeringspartij is
afkeuring uitgesproken over hot besluit
van het kabinet om de weigerachtige of
ficieren weer in dienst te stellen.
Waar ook de liberalen met critiek ko
men op het regeeringsbeleid, wordt de
maatregel om open kaart te spelen, zeer
juist gezien geacht.
Het oordeel der lintonisteii.
De ïory-pers is in haar nopjes over de
houding der regeering tegenover de of
ficieren. Haar algeme a oordeel is, dat
nu gebleken is, dat het leger met ge
dwongen kan worden tegen Ulster te
vechten, dat Carson's weerstand tegen
home rule derhalve onoverwiribaar en
home rule dood is. De Times" beweert
zelfs en na wal er is gebeurd kan
men niets ongelooflijk noemen dat ge
neraal Gough is ternggekoert met de
schriftelijke belofte van de regiering, dat
de troepen onder zijn bevel niet zullen
gebruikt worden om Ulster tot aanvaar
ding van home rule te dwingen.
De liberale bladen zijn over de houding
der regeering misnoegd.
lie weigering der Olllelereu.
Wordt de daaa der officieren van de
eene zijde toegejuicht, er zijn er ook, die
dit eon gevaarlijk precedent achten. In
het Lagerhuis is er ook al een enkel
woord over gezegd,
De liberale afgevaardigde Deck zei, dat
de liberalen het volk hebben voorgehou
den, dat in het uiterste geval hij stakin
gen troepen mogen worden gebruikt. En
nu laat men de officieren dienst wmge-
.rên, straft ze niet, maar stuurt ze naar
hun posten terug.
De leider dor arbeiderspartij, Maedo-
nald, drukte zich scherper uit over deze
daad der officieren, die wel bereid zijn
op vakvereenigingsleden te schieten,
maar uit kastegeest niet op de Ulster
mannen.
De „Star" heeft op het gevaar van wat
de unionisten met het leger uithalen, ge
wezen.
Gelijke monniken, gelijke kappen, zegt
dit radicale blad. „Indien do aristocrati
sche officieren van cavalerie regimenten
die, naar de unionistische pers ons
meedeelt, niet afhankelijk van hun bezol
diging zijn in het belang van hun
politieke vrienden drang kunnen uitoefe
nen op de regeering, is de volgende stap,
dat de minderen in het leger uitgenoodigd
zullen worden om ook voor hun poli
tieke vrienden drang op de zittende re-
geering uit te oefenen. Het zaal, dat liet
unionisme uitzaait, zal den oogst bren
gen, dien straks liet socialisme en syndi
calisme zullen binnenhalen. Zoo waar
is het, dat in revolutionnaire bewegingen
de uitersten elkaar ontmoeten."
Het blad brengt dan in herinnering dat
toen Mann de soldaten had toegeroepen
niet te schieten op stakende arbeiders
en daarvoor zes maanden gevangenis
straf kreeg, en wijst er op, dal de mo
tieven van dc unionisten en Mann de
zelfde waren. Toen Mann gestraft werd,
juichten de unionisten, nu maken ze zich
aan hetzelfde schuldig.
Een scherpe critiek wordt geoefend
op het besluit van Sir Marcus Samuel,
die tienduizend pond aanbood om dc
officieren schadeloos te stellen. Zou hij
dit ook doen, vraagt do „Star", wanneer
minderen zouden diens weigeren?
Met begrijpelijke belangstelling wordt
de Parlcmentszitling van hedenmiddag
tegemoet gezien.
De zaak-Rochette is nog
DE ZAAK- niets tot klaarheid geko-
ROCHETTE men. Van niet weinig ge
wicht is de verklaring van
den hoer Long, een der leden van de en
quête-commissie, dat in de nota van Fabro
de datum met anderen inkt geschreven is
dan de tekst. Dat zou du3 wijzen op de
juistheid van Onillaux' verklaring, dat
Fabro zich moet hebben vergist.
Gisteren is liarthou gehoord Ifij ver
heugt er zich nog over liet rapport-Fabre
te -hebben voorgelezen. Hij verklaart even
wel Calmette geon inlichtingen te hebben
verstrekt, zelfs beeft luj dezen gevraagd
sommige stukken niet openbaar to maken.
Hij heeft dat gedaan op aandringen van
Douraergue, die het hem verzocht had niet
als vriendendienst jegens Caillaux en zich
zelf maar in het algemeen belang. Dou
raergue meende namelijk te weten, dat Cal
mette telegrammen over aangelegenheden,
die de buitenlandsohe politiek raakten,
openbaar wilde maken.
Calmette aldus Barthou heeft op
mijn verzoek van openbaarmaking afge
zien.
In zijn verder verhoor zegt Barthou o.m.
dat mr. Bernard indertijd reeds hij hem was
geweest om uitstel te vragen in de zaak-
Rochette en dat de procureur-generaal
Fabre, daarover naar zijn meening ge
vraagd, zich er tegen verzette Fabre heeft
hem later gezegd, dat naderhand tot uitstel
was besloten op last van de regeering.
Barthou erkent, dat toen hij het vorige
jaar minister van justitie werd in het ka
binet Briand, deze laatste hem de nota van
Fabre ter hnnd -heeft gesteld. Zeer onder
den indruk van den aard van dit. stuk heeft
getuige cr een oogenblik ajui gedacht het
aan de afdoeling voor strafzaken ter hand
te stellen, maar Briand verklaarde hem,
dat het geschrift hem persoonlijk was gege
ven en ried hem aan het te bewaren en aan
100)
Aaron boog zich voorover om to luisteren,
en veinsde er veel belang in te stellen. Bow
ling die een lucht van rum en tabak uitadem
de, vertelde met dronkenmansdeftigheid
verder.
,,Eq du zul jo hooreu wat de manier is
om voor zijn leven rijk te worden. Die Billy
Derrick dan had een vermogen van duizend
pond geërfd. Hij was een man van middelba
ren leeftijd, en toen hij naar den zaakwaar
nemer ging, om het te ontvangen, zei deze:
„Als ik u was, mijnheer Derrick", hij
noemde hem mijnheer, en sprak hem t-oe als
of hij kapitein van het mooiste schip was
-„als ik u was", zei hij, ,,zou ik dat geld
op lijfrente zetten". ,,Zou je dat zei Billy
spottend; '„zet jij je zelf op lijfrente", zei
hij. ,,Nu ilc hot heb, geef .ik liet- niet uit
mijn handen". Dat is ook heel goed', zei do
zaakwaarnemer, „maar wat ik bedoel is,
dat jo er je leven lang een vast jaarlijksch
inkomen van hebt".
Misschien weet je we! wat een lijfrente
is. jongeheer?"
Natuurlijk weet ik wat een lijfrente is",
antwoordde Aaron. „Dat weet elk kind
wel".
„Een landzwabber is aan wal het best
thuis", hernam Bowling, van het punt af
dwalende. Hij leunde gemelijk achterover,
en toen de rumflesch hem in het oog viel,
nam hij die in de eene hand, trok met zijn
tanden de kurk er af en dronk. Daarna
scheen hij zijn oogenblikkolijke wreveligheid
to vergeten, en zich vooroverbuigende i-.et
de flesch tusschen zijn knieen, vervolgde hu
zijn verhaal.
.Voordat zij Billy iets van die lijfrente
wilden geven, moest hij naar een dokter
gaan, en toen hij dat hoorde, zei Billy tegen
mij: „Georgey, mijn jongen", zei hij.
,,Neen", Bowling hield op en zag naden
kend, ,,ik geloof niet, dat het Georgey
was, Henry was 't, geloof ik. Zeggon wij»
dat liet Henry was. Wat komt het er op
aan, Ilenry T' zei hij, „ik zal die geldschie
ters beet hebben, noe korter zij denken,
dat ik leef, des te meer zullen ze mij geven".
Dab is zoo de maatstaf bij lijfrente", liet do
verhaler er uitleggend op volgen, „lang le
ven, weinig gage hooge gage, korte dienst".
„Ja", zeide Aaron, knikkend. ,,Ik weet,
dab dit de regel is. Ga voort. Nu wil ik
wel een drupje rum hebben, als je er niets
tegen hebt".
Bowling reikte hem de flesch toe en hij
Zette er zijn lippen aan. Door dit voorbeeld
aangevuurd, nam Bowling eeu fiksche teug,
toen hij de flesch terugkreeg, zooals Aaron
wel verwacht had.
„En wat denk je, dat Billy Derrick deed"?
Hij was een slimmerd en ging aan het drin
ken totdat hij er naar vau werd. Toen kwam
hij bij den dokter. „Die man houdt het geen
drio jaar uit", zei de dokter. Billy Derrick
kreeg de hoogste rente, en wat deed hij
toen? Toen deed hij bij zichzelf een gelofte,
dat hij niet anders dronken zou wezen dan
alleen 's Zondags. Nu trekt hij als een na
tuurlijk gevolg de hoogste rente, en toen
ik Item de laatste maal zag, zei hij:
„Joseph", zei hij, neen, „Henry", zei
hij, „doe ook zooals ik, als je ooit iu 't
geld komt". ,,En", dit was de slotsom van
zijn opvolger over'te dragen. Toen kwam,
zegt getuige, het denkbeeld bij mij op heb
stuk te vernietigen, maar ik ben nu blij
dat ik- dat niet gedaan heb.
Barthou erkent mét zijn opvolgers niet
over het 6tuk te-hebben gesproken, maar
hij ontkent, dat hij het tegen politieke te
genstanders heeft willen gebruiken.
De verhooren van
HET VERHOOR prinses Mesajme
VAN MEVROUW Estredère en van aen
CAILLAUX. componist Isidore de
Lara hebben veel bij
gedragen om opheldering te geven in
do kwestie der brieven "van Caillaux.
Bij de echtscheiding van den heer Cail
laux van zijn vorige vrouw, was door de
pailiicn overeengekomen om drie intie
me brieven van den heer Caillaux te
verbranden, in het hijzijn van advocaten.
De eene brief, n.I. die. onderteekend
met „Ton Jo", die in. de t,Figaro" ge
staan heeft, was aan de vorige mevrouw
Caillaux gericht; de twee andere brieven
waren aan de huidige riievrouw Caillaux
gericht. Het bleek echter later, de
vroegere mevrouw Caillaux fotografièn
van die drie brieven gehouden had. De
heer Calmette, die var) het bostaan van
die drie brieven gehobrd had. bood in
Januari j.l. aan een redactrice van de
„Figaro", de prinses Mesagne Estredère,
die do vroegere mevrouw Caillaux kende
en aan nog een andere dame een aan
zienlijke som, n.I. .SO,000 francs, en zelfs
nog meer aan, indien zij hem in de ge
legenheid konden stellen die documenten
van de vroegere mevrouw Caillaux los
ie krijgen. Reide dames weigerden. De
redactrice van dc Figaro" stelde bo
vendien de huidige mevrouw Caillaux
iri kennis met het voorstel en de pogin
gen van den heer Calmette en zij ver-
lelde dit alles verder ook nog openlijk
aan een déjeuner bij de prinses van
Alonaco.
Men wist toen echter nog niet of het
aan Calmette gelukt was die brieven te
krijgen. Mevrouw Caillaux leefde in on
rust hierover. Toen nu in de „Figaro" do
afdruk verscheen van een der drie brie
ven, moest mevrouw Caillaux wel vree-
zen, dal. de lieer CalmeOte ook de andere
twee brieven had en er ook niet oor
terug zou deinzen ze te publiceercn. Zij
raadpleegde loen een advocaat en, zoo
als men weet, eon president van een
rechtbank, urn te. weten of er langs ge
rechte] ij ken weg niets lo doen was om
die publicatie te verhinderen en toen dat
niet mogelijk bleek, geraakte zij builen
zichzëlve en zich bedreigd gevoelend in
haar eer als vrouw en moeder, was' zij
tot. haar misdaad overgegaan.
De prinses van Monaco gevoelt er niets
voor om als getuige op te treden cn heeft
zich beroepen op haar titel vart regee-
rende prinses.
Mevrouw Caillaux heeft bij hot verhoor
van gisteren oen omstandig verhaal ge
geven van haar bezigheden ou den dag
van den moord. We mogen dit bekend
achten. Ze was tol haar daad overgegaan,
nadat Caillaux gezegd had, CahueUe op
zijn gezicht te zullen slaan, nu cr ge
rei: hlelijk niets aan te doen was.
KORTK BERICHTEN.
Er bestaan plannen om het internatio
naal vredesbureau van Geneve over te bren
gen naar Brussel.
Te Berlijn loopt het gerucht, dat graaf
Wedel bij zijn bezoek daar de benoeming
van minister Von Dallwitz tot 6tadhoudei'
van het rijksland ontraden heeft en dat dit
do eigenlijke reden van het uitstel van do
benoeming is.
De Duitsche Rijksdag gaat Vrijdag
avond tot 28 April op Paaschreces. Voordien
zal o.m. nog worden behandeld het wets
ontwerp tot verscherping van de strafbepa
lingen nopens het duel.
Met ingang van 30 Maart krijgt
Beieren nieuwe postzegels met de beeltenis
van koning Lodewijk III.
Io Frankrijk loopen geruchten, dat het
kabinet-Doumergue zal aftreden. De „Pe
tite République" spreekt reeds van een
nieuw kabinet van de republikeinsche con-
oentratie.
De algemeene verkiezingen in Frankrijk
zullen 26 April -plaats hebben. Aanvankelijk
bestond het plan om in verband met het par
lementair onderzoek in de zaak-Rochette
deze te doen plaat.3 hebben op 3 of 10 Mei.
In 1913 zijn in Engeland en Wales 163
vrouwen wegens een kie3reehtmisdrijf in de
gevangenis gekomen. In den loop van dit
jaar nog maar 23. 42 dames zijn tijdelijk
op vrije voeten. Een dame heeft zeven
misdrijven gepleegd, is vijfmaal vrijgela-
ten en zit nu in de gevangenis.
Een voorstel tot g rond w ets wijziging
ten eindo aan de vrouwen kiesrecht te ge
ven is in den Amerikaanschen Senaat, met
3-1 tegen 35. stommen verworpen. De meer
derheid tegen liet. vrouwenkiesrecht ia dus
niet groot, maar voorstellen tot grond
wetswijziging moeten een meerderheid van
tweederden hebben.
Een voorstel om de bepaling, die negers
het kiesrecht t-oestaat in te trekken cn daar
entegen het kiesrecht aan vrouwen toe te
staan, werd met -18 tegon 19 stemmen ver
worpen.
De politierechter tc Londen heef! in
de zaak van de Fransche tegen de Noir-
sche sardijnen beslist, dat de Noorsrhe
vischjes in Engeland niet meer nis sardij
nen verkocht mogen worden. Dat is een
slag voor den Noorschen uitvoer naar En
geland, want die was groot Hoewel dit cn
een vorig dergelijk proces de Noorsche in-
makers reeds een kwart millioen kronen
hebben gekost, gaan zij het honger op zoe
ken
De gewezen Deensc-he luitenant, die,
naar men zich zal herinneren, een poosje
geleden in Zweden word aangehouden
onder verdenking - van spionnage -ten be
hoeve van Rusland, is tot 2.V jaar gevange
nisstraf met dwangarbeid veroordeeld.
Dc opperbevelhebber der Itahaansche
vloot, tijdens den oorlog iri Tripoli, admiraal
Faravelli, is overleden.
Bij Bologn:t- zijn uit het paleis San
Marti no vijftien schilderijen, ter waarde van
350.000 lire, gestolen Van -de dieven geen
spoor.
Dc rooverbënden van den „Witten
Wolf" maken nog steeds CChira onveilig.
In de provincies Shensi, Kintsewang en
Honan wordt geweldig geplunderd Vele
gewezen rcvolutieleiders liebben zich bij de
benden aangesloten
Een referendum is in Rhodesia gehou
den over al of niet aansluiting bij de Zuid-
Afrikaansche Unie Mei groote meerderheid
heeft men zich daartegen uitgesproken.
Tn den Belgischen Congo is opstand
uitgebroken onder de Baketas m h-asai
aan do oevers van do Loango. <X>k in Duilsch
Congo moet het onder de Kabulas niet pluis
zijn.
In de eerstvolgende inter parlementai
re conferentie, te San 1' raneisco of Mon
treal te houden, zal aks vóórnaamste punt
op de dagorde komen de bespreking van
het oorlogsrecht voor Jlichtschepen en vlieg
tuigen.
Over den moord op Benton door Villa-*
de Mexicaansche rebellen-generaal spreek
van fusilleeren volgens de regelen der kunst
is het laatste woord nog niet gesproker^
Uit bet onderzoek bleek, dat Benton aiei
doodgeschoten is. Hij moet dus doodgeste»
ken zijn. Daarom was zeker lijkschouwing
bij dag verboden.
In den Senaat van de stad iNew-YorW
is een wetsontwerp aangenomen, waarbij hei
aannemen van fooien in hotels, restaurants,
enz., verboden wordt. Op overtreding staat
gevangenisstraf.
maxim Gorki.
Maxim Gorki is na de afkondiging vaü
he»t amneotiebesluit van den tsaar naar
Rusland teruggekeerd. Mn~~ nu is nog een
proces tegen hem aanhangig gemaakt we
gens godslastering. Hij zou zich daaraan
hebben schuldig gemaakt in zijn roman
„Moeder." Gorki zal dus B.usland weer
moeten verlaten, want de straf, die hem
dreigt, is vcbanning naar Siberië. Voor den
zieken dichter zou dit laatste gelijk staan»
met den dood.
Nieuwe onderzoekingen in de Gontl-
velden van Aljaska.
Zes jaar lang heef de geoloog Brindle in
het gebied van den Yukon en zijn zij-rivier
Tan ana in Aljaska vertoefd om de uitge
strektheid en.de waarde van do goudvelden
te bepalen. De verschillende onderzoekin
gen hebben thans aangetoond, dat er nog
veel grooter goudvelden liggen, dan men
tot nog toe had durven hopen, omdat juist
do twee laatste jaren een afname was ge
constateerd. Groote stukken grond in het
Fairbankgebied zijn sterk goudhoudend,
zoodat een exploitatie op de oude method*
een ruime winst zou afwerpen. Voor da
reserves, die minder goud bevatten, zou eon
ander methode aangewend moeten worden.
Voorwaarde voor een voordeeliger exploiter
lie is echter ee.n betere verkeersregeling.
De „Friun'' niet door het
JFanain n kanaal.
Zooals men weet, zou de „Fram", heti
beroemde Poolschip, waarmee reed3 zooveel
ontdekkingsreizen zijn ondernomen, liefs
eerste schip zijn, dab door het Panama-ka
naal zou varen. Echter zal dit niet het geval
zijn. Na sinds October te Colon gewacht to
hebben, is.de „Fram" zuidwaarts gekoerste
om door Straat Mageïhaen den Stillen
Oceaan te bereiken. Men was bang, dat bij
een langer oponthoud te Colon het schip
niet. op t-ijd te San Francisco zou wezen.
Kapitein Amundsen 13 van plan om in den
aanstaanden zomer naar do Noordpool-
streken te vertrekken. Als de „Fram" niet'
op tijd zou zijn, moest de expeditie een jaar
uitgesteld worden.
Een Veerbootje Overvaren.
Vijftien Jlenmchen Verdronken*
Te Köpeniek is gisteravond tegen half*
zes een veerbootje, waarmede arbeiders,
der fabriek van Spindler naar de Linden*
straal werden overgezet, door een schip,-
dat door een sleepboot werd getrokken,
aangevaren cn gezonken. Van do 20 of
22 inzittenden, onder wie veel vrouwen,
zijn 7 gered. Tot nu toe is nog rnaar één
(ijk, van een jonge vrouw, gevonden. Dei
verdronkenen zijn voor iueerendeel va
ders van gezinnen. Uit de mededeeltngea
van cnke.e der geredden zou blijken,
dat de 'schuld van het ongeval ligt bij
den stuurman van dc sleepboot, die link.s
in pjaals van rechts zou 1 lebben uitge
haald. Daardoor voer het eerste schip
van de sleep liet veerbootje aan.
Bowling's redeneering, „zoo ben ik voor
nemens te doen".
„Dat was eeu slimme klant", zeide Aaron,
op een onhandige wijze trachtende vriende
lijk en op zijn gemak te schijnen. „Zeg, die i
rum van je is lekker. Ik wil er nog wel een
drupje van hebben als je er niets tegen hebt.
ik dacht niet, dat die rum zoo goed
was".
„Ei?" zeide Bowling lachend, „nu begin
jc te begrijpen wat goed is, nietwaar "Wacht
maar totdat wij in liet Balkan-gebergte zijn,
en ik zal je toonen wat eeu goed leven is.
Daar, eerlijk deelen. Drink de flesch niet
leeg I"
Aaron maakte een groote vertoonirig van
te drinken, maar zonder dat er een druppel
over zijn lippen kwam. Bowling greep de
rumflesch gretig, toen Aaron heiu die terug
gaf, en dronk alsof hij een onschuldigen
dorst met water leschto.
„Ik drink vanavond niet meer", zeide hij
toen, de flesch weder diclitkurkende en die
in een hoek nederzettende. „Ik moet mijn
hoofd helder houden, omdat ik er die me-
maillo wil inprenten éer ik naar bed ga.
Waar is mijn kaartje?"
„Ik heb allebei de kaartjes", antwoordde
Aaron. „Spreek nu niet meer. Ik ben ver
moeid. Ik ga een dutje doen".
Nooit in mijn leven was het verder uit
zijn gedachten geweest te gaan slapen, maar
hij leunde in een hoek achterover, met geslo
ten oogen en over elkander geslagen armen.
Juist begon de trein te stoppen, en weldra
hield hij stil aan een station, waar Aaron,
tot zijn schrik, „Coventry" hoorde roepen.
Voor een misdadigeri lafaard ziet de fijn
ste draad van een spinneweb er uit ala een
strop. Sara was in Coventry.
Niets was onwaarschijnlijker dan dat zij
een uur na middernacht aan het spoorweg
station was, en toch zou liet kunnen zijn.
Hij dook in den hoek alsof hij wel in het-
houtwerk had willen verdwijnen, en hield
de oogen stijf gesloten, uit vrees van het
gelaat te zien, dat. hij het meest op de we
reld vreesde. De verschijning van Job Round
zeiven had hem niet zoo kunnen verjfchrik-
ken als cle verschijning van Job Round s
dochter. Dit is bij nader inzien -- mis
schien uog het beste, wat in deze bladen
betreffende Aaron Whit-taker vermeld is.
De trein ging weer verder, en zoo slaperig
ziende als liij kon, opende Aaron zijn oogen
half om een blik op Bowling te slaan. Maar
terstond glinsterden zij van bbjcle zegepraal:
Bowling was vast in slaap.
De trein snorde voort, en met een gie
righeid, die hem zwaar deed ademhalen en
zijn hart hevig deed kloppen, sloeg Aaron
hem gade. Soms bewoog Bowling onrustig
zijn voeten, dan -weder bromde hij in zijn
slaap, en dan liet Aaron zijn voorovergebo
gen houding van turende opmerkzaamheid
eensklaps varen, dook in zijn hoek terug,
en lag daar met dichte oogen. Te Bletchley
was eeri tweede halt. en Aarons' hoofd dui
zelde van vrees, dat daar een nieuwe passa
gier voor Londen instappen en de een
zaamheid, die hij zoo noodig had, bederven
zoumaar de trein ging weer voort, en hij
bleef nog met zijn makker alleen. Toen hij
oordeelde, dat zij binnen eenigc mijlen van
Willesden waren, begon hij Bowling aan te
etoeten, eerst zacht, maar al harder en
harder, en toen riep hij hem toe „Ileil
Word wakker! Wij zijn er bijna"; ma-ar tot
«ijn onbeschrijflijke verlichting kon hij hem
zelfs geen gebrom tot antwoord ontlok
ken.
Zeer voorzichtig, stak hij een hand in
Bowling's zak, eu toen zijn vingertoppen
met den horlogeketting in aanraking kwa
men, trok hij dien behendig er uit, liet hen\
in den zak van zijn overjas glijden en dook
toen weder in zijn hoek. Nauwelijks had hij
dit gedaan, of cle trein begon te stoppen.
Hij had Bowling's geld ook willen hebben.
Wat baatte hem de medailie alleen, als hij
Bowling de middelen liet om hem te vol
gen'? Dom dat hij dit niet dadelijk bedacht
liacll Hij zou het horloge maar weer in Bow
ling's zak steken. Er was geen tijd meer
voor; de rem kuarste reeds op de rails.
Hij zou het- doen als zij voorbij het station
waren. Hij zou tegen Bowling zeggen: „Nu
zie je hoe eerlijk ik het met je voorheb. Ik
had je de medaille kunnen afnemen terwijl
je sliept". Dan kon hij een andere en betera
kans waarnemen om zijn makker te bestelen.
Dat zou het best te doen zijn in een
vreemde stad, waar de man minder gelegen
heid had om hem te volgen. Hij had te
Willesden willen ontsnappen, maar hij zag
nu in, dat dit louter dwaasheid was.
Terwijl al deze gedachten hem door het
hoofd gingen, kwam een conducteur do
kaartjes opvragen.
..Die man wilde gaan slapen", zeicb
Aaron, op Bowling wijzende. „Hier is zij»
kaartje".
De conducteur nam liet aan met een en
kelen blik on den slapcndcn man, en wilde
juist het portier dichtdoen, toen een spoor
wegbeambte den wagon instapte en tegen
over Aaron ging zitten.
(Wordt vervolgd).
