N°. 16583.
Zaterdag 31 Februari.
Tweede Blad. A°. 1914.
Finaneieele Causerie.
PERSOVERZICHT.
Ingezonden.
IEIISCH
V-
DA&BLAD
De bankstaat der Nederlandsche Bank
per 14 dezer, j.l. Dinsdag gepubliceerd,
,wees een niet onbelangrijke versterking ha-
rer positie aan, welke dan ook op Woens
dag gevolgd werd oor de reductie van de
.rentekoersen met pOt.
De goudvoorraad nam per saldo toe
met 14 ton opmerkelijk is daarbij dat de
voorraad gemunt goud een toename aan-
yrees van bijna 11 millioen, terwijl 't munfc-
materiaal met ca. 9| millioen afnam, zoo-
'dat een belangrijk bedrag nieuwe goud
etukken" is aangemunt. Sedert de publica-
,tie van dezen bankstaat is de goudvoor
raad opnieuw met 1%. millioen gulden toe
genomen door aanvoer van baren uit Lon
den. Door afname der credietvraag, zoo
vel in disconto's als in beleeningen, steeg
<dc reserve tot bijna 102& millioen
Intusschen is de open markt slechts
schoorvoetend gevolgd en geldt prolonga
tie nog steeds 4 b. 4£ pCt., zoodat de
nemer bijna pCt. moet betalen, mert in
begrip der gebruikelijke provisie.
Do stemming ter beurze is er niet be
paald op verbeterd. Londen toont ver
moeidheid, terwijl Parijs bepaald ongeani
meerd blijft. Het Fransche publiek blijft
verre van de beurs en er loopen voortdu
rend geruchten omtrent, moeilijkheden
„la place n'est pas sai-ne" zooals een Pa-
rijach bankier 't kort maar krachtig uit
drukte.
De Londensche geldmarkt is ook ge
neigd om aan te trekken. Privaat-diconto
13 tot 2£ pCt. gestegen en niet alle leenin
gen, die aan do markt komen vinden een
zoo gul onthaal als tot voor enkele dagen
geleden. Dit bleek vooral bij de leening
der Z.-A.Unie waarvan do garantieTiui-
z.en 70 pCt. moesten opnemen. Wellicht
hield dit verband met den minder gunstig
politieleen toestand daar to lande, veroor
zaakt cloor do uitwijzing en deportatie der
werkliedenleiders.
Verder onstemt in Engeland de aan
hangige Home Rule kwestie, ofschoon men
nog steeds hoopt een compromis te kunnen
treffen met de oproerige Ulstermannon. Te
New-York wisselde de stemming met de al of
niet. gunstige vooruitzichten omtrent 'fc ver
lof tot een verhooging dei' vrachttarieven.
Eerst heette 't, dat de Interstate Commer
ce Commission haar beslissing had uitge
steld tot 't najaar.
Daarop kwam weer een interview met
President Wilson, waarin deze zcni ver
klaard hebben do wenschelijkheid en nood
zakelijkheid eener verhooging te onder
schrijven en zijn invloed te dóen gelden om
se zoo spoedig mogelijk doorgevoerd te
krijgen. Nochtans was noch 't een noch t
ander in staat 't koerspcil in belangrijke
mate te influeneeeren. Ret publiek wil zich
blijkbaar met in de markt begeven, alvo-
rer.i3 't weet óf en wanneer de vraohtverhoo-
ging komt. Intusschen wordt van verschil
lende zijden, die direct nadeel zouden onder
vinden door verhooging der tarieven, pressie
uitgeoefend door 't zenden van petities ten
gunste eene verhoogiug, waarschijnlijk op
de overweging, dat zij indirect daarvan
groote voordeelen zouden genieten. Indien
toch cle spoorwegen in staat zijn hoogere
netto's te verdienen, kunnen zij overgaan
tot 't geven van orders aan de industrie.
Dit vooruitzicht steunt de markt,
vooral van industrieel© fondsen, wier
koersen op actueelo bedrijfsresultaten wei-
licht niet Jt niveau behoorden in te nemen
waarop ze in de marlet worden gewaardeerd.
De lagere rentekoersen over.cle geheele we
reld geven overigens aanleiding tot de ver
wachting, dat het den spoorweg-en indus
trieel© Maatschappijen gelukken zal het
reusachtige bedrag' notes dat allengs komt
te vervallen, op voordeeiigc voorwaarden te
fundeer en of to verlengen. Zoo is de South
ern Pacini ic juist bezig over de uitgifte van
65 millioen dollar 5 pCt. Convertible boncis
welke gedurende 10 jaren dollar tegen
dollar verwisselbaar rullen zijn tegen ge
wone aandeelen. Het grootste gedeelte
daarvan dient tot aflossing eener eerlang
Vervallende notes emissie; 't restant- voor
verbeteringen. Ondanks cle onaangename
ondervinding, die de houders der Union Pa
cific Convertible boncte nog kortelings on
dervonden door de weigering der Maat
schappij om den conversiekoers te reducee-
ren, nu tot verdeeling ran 't bezit der Mij.
aan aandeden Baltimore Ohio wordt over
gegaan, en 't dividend op een 8 pCt. basta
wordt verlaagd, waardoor de koers der aan
deelen Union Pacific natuurlijk zat dalen,
lijdt 't toch geen twijfel, of de uitgifte der
Southern Pacific, zal gretig worden opgieno-
sneu. Voor de houders der oude 4 pOt. Con
vertible bonds is 't vooruitzicht der ni-eaiwe
uitgifte niet aangenaam, want 't converaie-
reoht is voor hen bepaald op 130 pCt. voor
de aandeelen, zoodat velen deze obligation
verkoopen en resmplftceeren dooi' de 5 pOt.
bonds.
In de Rock Islaudaandeelen gaat ;t
depreeiatieproees voort, ofschoon op clit
lage prijsniveau de daling heel wat lang
zamer gaat. In Marinewaarden, die ver
leden week 't middenpunt vormden der
belangstelling terbeurze van Amsterdam,
Ifl 't veel rustiger geworden en 't koers-
herstel heeft zich vrijwel kunnen handha
ven, temeer nu' gebleken is, dat do Engol-
«che wet oventueelo schadevergoedingen
aiet in ongelimiteerde bedragen toekont,
doch op basis van 16 per register ton van
't verongelukte schip.
In Co bars heeft de daling verdoren voort
gang gemaakt. Officieus wordt thans door
t bestuur erkend, dot er onmiddellijk
100.000 pond noodig ia om de machine
installaties te herstellen. De moeilijkheid
is, hoe die te vinden. De houders der
£750.000 6pCt. debentures, die een eerste
verband bezitten op de activa weigeren en
zullen wel blijven weigeren een nieuwe obli-
gatieachuld te sanctionneeren, die hun rech
ten aantast, met andere woorden, die vóór
hun eerste hypotheek geschoven zou wor
den. Toch spreekt 't van zelf, dat wel nie
mand er aan zou denken obligaties te ne
men, tenzij zij een eerste verband, boven
dat der bestaande obligaties, zouden erlan
gen. De eenigo mogelijkheid is dus geld
te vinden door bijstorting op de aandeelen
en dien weg zal men dan ook wel moeten
kiezen. Naar wij vernemen, zou dan te
vens het bpstaande kapitaal aanzienlijk
worden gereduceerd door tierceering der
nominale waarde, men spreekt zelfs van een
reductie met 80 pOt. Londen en Parijs zijn
dagelijks verkooper van de aandeelen, ter
wijl ons publiek blijft doorkoopen, getrouw
aan de traditie. Indien d,e reorganisatie
echter tot stand komt en de keuze gesteld
wordt: bijstorting of verbeurdverklaring,
zal men hier waarschijnlijk, eveneens de
traditie getrouw, a tout prix verkoopen.
De Rubbermarkt, die blijken gaf van op
leving, bleek niet bestand tegen de minder
gunstige stemming van haar zusterafdee-
ling te Londen,, en de Oliemarkt is even
eens lusteloos, met doorgaans dalende
koersen. Yan Staatsfondsen zijn Brazilianen
en Argentijnen weer gestadig aan 'fc af
brokkelen; zij zijn niet bestand tegen de
apathie van Parijs, dat blijkbaar aan ern
stige indigistieverschijnselen lijdt op dit
gebied. W.
De .hoefijzercorrespondent van het „Ha n-
d e 1 s b 1 a óf' meent, dat de beweging voor
grondwettelijke gelijkstei-
ling van man en vrouw onbillijk
wordt beoordeeld.
Hij stelt voorop, dat Ook hij weinig ge
loof lieoht aan de mogelijkheid om meer te
verkrijgen dan do Regeering, op het voet
spoor van het Conoentratieprogrom, wil
verwezenlijken; niet omdat iets meer in
elk ge va' tot de politiek-practisohe onmo
gelijkheden zou behooren, maar omdat de
vrijzinnige partijen zich nu eenmaal tot
niets meer hebben verbonden eu de liefde
voor vrouwenkiesrecht bij vele liberalen nog
maar flauw is en van prille jeugd.
„Maar" schrijft hij „moet nu ech
ter de waanscliijnlijkheid van slagen een
motief voor de Vereeniging zijn om nu ook
maar cSadelijk af te zien van elk pogen om
meer te krijgen? Willem de Zwijger schreef
eens: „Pount n'est besoin de réussif pour
entre-prendre, na de vainer© pour persévé-
rer."
Waanneer men elke beperking van de wet
telijke gelijkstelling van man en vrouw als
een onrecht voelt, en dat doen yele, ze
ker wel de meeste, voorstanders van vrou
wenkiesrecht dkm kan men lijdelijk be
rusten in cenige beperking, maar men mag
niet verzuimen, te blijven opkomen vooY
wegneming van het onrecht."
Wel wordt beweerd, dat verwezenlijking
van» den wensoh der Vereeniging schade zou
doen aan de zaak, omdat een voorstel tot
geheele gelijkstelling minder kans van sla
gen ia de Tweede Kamer zou hebben. Maar
dat betwijfelt de schrijver:
,,De positie van deze Regeering is zóó,
dat, wanneer ze links maar vasthoudt een
algemeen mannenkiesrecht en gratis-ouder
domsrente en rechts een herziening van
Art. 192, brengt, zij daarnaast heel wat
kan voorsteilen zonder vrees voor verwer
ping. Voor de vervulling van de twee ge
noemde eischen der' linkerzijde en van die
van rechte kan gerust een hooge prijs wor
den gevraagd. Men zal daarover in de Ka
mer heel veel slikken.
Nog eens: Wij gelooven, op grond van
de politieke, mentaliteit van een groot deel
der linkerzijde in-zalce het vrouwenkiesrecht,
niet aan veel kans op verwezenlijking van
den eiedh. der gelijkstelling. Omdat de Re
geering zioh ten aanzien van dit punt nu
eenmaal houdt aan het concentr&tiepro-
grani, al zou ze gerust verder kunnen gaan.
Yan veel poëtisch belang lijkt ons de door
de Vereeniging opgeworpen kwestie dan
ook niet.
Maar als getuigenis voor een beginsel
heeft de gelijkstellingebeweging recht van
bestaan. En mag ze niet worden veroor
deeld... dun alleen door hen, die principieel
tegen grondwettelijke gelijkstelling zijn".
De „Limburger Koerier" bevat
een artikel van Iemand uit de mijnstreek,
waarin betoogd wordt, dat in verband met
de toegezegde wijziging van de Drank
wet er geen actueeler onderwerp is dan
het koatgangorswosan.
De schrijver betoogt, dat dit kostgan
gerswezen den familieband losser maakt- en
de zedelijkheid schade doet, on wijst dan
verder op het gevaar van het kostgangere
wezen In de dra-nkherbergen. Do inzender
schrijft-
In onze mijnstreek neemt het aantal
verloven volgens de Drankwet hand-over
hand toe. Elke week kunt ge aan de raad
huizen onzer groote gemeenten meerde
re aanvragen zien hangen om „verlof".
En als dat nu alleen verzoeken waren van
fatsoenlijke Nederlandsche burgers, zou
men de zaak minder bedenkelijk kunnen
vinden maar die aanvragen zijn dikwijls
van buitenlandei's, zeer korten tijd in Ne
derland ^domicilie hebbend, en van wier
verleden^ niets bekend is. Voldoet het lo
kaal aan de vereischten der wet, dan be
hoeft doé aanvrager aan geen verdere ver
eischten te voldoen, en zijn burgemeester
en wethouders verplicht het gevraagde ver
lof te verleen en.
Hier zit het euvel. De moesten van bo
vengenoemde categorie zijn weinig scrupu
leus, vragen er niet naar, hoe het met
reinheid en zedelijkheid gesteld is in hun
huis, en houden er dan van tien tot twin
tig kostgangers op na, plus de onontbeer
lijke dienstmeid. En van welk gehalte het
grootste gedeelte dezer buitenla-ndsche kost
gangers is, heb ik reeds ©enigszins aange
geven. Maar als ik nu hierbij vermeld, het
geen ik bewijzen kan dat zeer, zéér velen
hier zijn om zich aan hun onderhoudsplicht
van een kind in Pruisen te onttrekken, dan
kan men begrijpen, hoe verderfelijk het
verblijf van deze categorie en haar omgang
met de inheemsche bevolking op deze moet
inworken.
Als er gesproken wordt van pestholen
in de groote gemeenten, dan bedenke men,
dat in de Zuid-Limburgschc mijnstreek
ook zoo iets bestaat, dat wel niet zoo
spreekt tot de publieke meening in het
geheele land, maar dat toch even erg do
pest voöY de streek is aLs het uitbreken
van een zware epidemische ziekte, en in
zijn zedelijke gevolgen zeker veel verder
strekkend.
Bovenstaande toestanden onder de
oogen ziende, mag men het- zeker nu wel
den tijd voor het Kruis verbond achten,
om eens in te grijpen en de Eegeering to
verzoeken hot vorlofsinstituut uit de Drank
wet te nemen en den cisch van „vergun
ning" tot den verkoop van alle dranken
uit te strekken, deze vergunning alleen
te geven aan uitsluitend niét-bestra-ftc Ne
derlanders van goed zedelijk gedrag, tegen
een tamelijk hooge som per jaar, te hef
fen door de gemeente, en onder bepaling
dat er hoogstens één vergunning op 350
zielen kan worden verleend.
Over den modeduivel schrijft
„D e Manufacbur i e r"
Wanneer men de mode symboliek wil
aanduiden, dan spreekt men van d.c godin
der mode, en wel daarom, omdat men
ook gewoon is de „schoonheid" in vrouwe
lijke gedaante als zinnebeeld voor te stel
len.
Maar al mogen de slavinnen der mode,
onze mode-dames, de mt>de-„godin" als
een beschermgeest beschouwen, industrie
en handel spreken te haren opzichte liever
van een modeduivel, die met zijn echt dui
velachtige en springerige invallen overal
schade aanbrengt. De modekoningin der
promenade evenals die der salons vraagt
niet naar den bloei van den modehandel,
neen, ze eischt categorisch alle nieuwe mo
de-sensaties, die in Longchampsió-Nizza of
Monte Carlo door de chique mannequins
vertoond worden. En in het tijdperk der
vliegmachines moeten de mode-industrieën
eoo spoedig mogelijk rekening houden met
de ©ogenblikkelijke grillen der Parijséhe
ateliers. Wanneer heden te Parijs de nieu
we moderichting beslist, dan moet morgen
aan den dag reeds hier, als overal, zelfs
in het kleinste nest, do mode worden ge
wijzigd.
En hoe dikwijls verandert die Pa-rijscha
moderichting? I
Eendagsvliegen kan do reeelc mode-in
dustrie niet volgen en wat de geillusteerde
modebladen als „Parijsche modes" lancee-
ren, zijn niet anders dan proefkonijntjes,
die door eerste-klasse-ateliers worden ge
probeerd om te weten te komen, wat be
valt.
De industrie is er op aangewezen voor
de massa te werken en moet daarnaar haar
productie regelen. Do handel draagt de
verplichting, de industrie gelijkmatig en
voortdurend werk te verschaffen en ontlast
aldus de fabrikanten, door een gedeelte
van de risico op zich te nemen. De mode
is tegenwoordig niet meer een speelgoed
van de „upper ten", neen, ze tiranniseert
het geheele volk. Nu moet door fabrikant,
grossier en winkelier gelijken tred gehou
den worden met de veranderingen der
mode, die even plotseling weder verdwijnen
als ze opgedoken zijn. Men hoort tegen
woordig ia den modehandel veel over mis
grepen in do bestellingen. Ondervinding en
verstand kunnen niemand daartegen be
schermen, want niemand kan een mode
verandering vooruit zien. Geluk en instinct
en een goed berekende, zeer vlugge omzet
behoeden den koopman menigmaal voor de
ze schade-recoorzitkende verkeerde bestel
lingen.
Hoe gauw ii de Bulgaarache mode van
het repertoire verdwenenwaar is de „ge
kleurde mode", waarop soms enkele maan
den vroeger nog vast vertrouwd werd?
Waar zijn de „duivelskunsten" en de bonte
producten der „Weeuer Werketatto?" Wie
al dat bonte gedoe voor ernst heeft op
gevat, heeft zijn voorraad aangevuld met
stoffen, die op het oogenblik voor geen
sou „aan de vrouw" zijn te brengen. Reu
zen-verliezen moeten dergelijke zaken ge
leden hebben. Ook de rand-mode heeft een
klap gekregen; katoen voor japonnen is
heden een stiefkind, want de zomermode
stond geheel in het teeken der witte kleur
en in plaats van katoen kwamen crêpe-
en frottéstoffen. Van dat erge gekleurde
houdt men bij ons niet voor zoo lang en
men kan uit het verleden voor do toekomst
veilig deze les trekken, dat een „gekleurde
mode'- slechte een kort leven wordt .voor
speld.
De hoedenwinkeliers en -modisten, die
nog zeer veel hoeden in voorraad hebben,
etaleeren in Augustus reeds herfst- en win
terhoeden, niet alleen hier, maar ook in
de provinciesteden. De winterhoedenmo-
dellen worden echter reeds in April en Mei
besteld en pas in Juli wordt de definitieve
moderichting beslist. Zoo'gaat het ook inet
de zomerhoeden, die al in December, wor
den besteld en soms al in Februari geëta
leerd, doch pas in Mei kan men eenigszins
oordeelen, wat in den smaak valt.
En" intusschen is de betreffende Winter-
of Zomermode weer geheel veranderdj Zoo
heeft men bijv. voor' den winter gegarneer
de hoeden gekocht, en later raoet men
draad- en andere vorming inslaan om dezé
met fluweel, velours de laine, enz. te
overtrekken. In het afgeloopen seizoen werd
weinig gegarneerd. Een vleugel of vlerk
op den hoed en alles was klaar 1 Maar
daarna bracht Parijs winterhoeden, met op
eigen atelier overtrokken bollen, met lint-
garneering, met- veeren- en bontgarneerin-
gen enz. Men had gebrek aan garn eerst ers
waar er eerst te veel waren.
Zoo brengt de modeduivel bij den aan
vang van elk nieuw seizoen verrassingen,
die men, toen het tijd van beslissen was,
niet had kunnen voorzien. En juist die ver
rassingen maken het den handel zoo moei
lijk en zijn oorzaak, dat de omzet veelal zoo
weinig, of in het geheel geen winst af
werpt- Wel wordt aan het nieuwste dan
behoorlijk verdiend, maar het eerst bestel
de, dat zoo spoedig verouderd was, geeft
verlies. Een constante mode voor het ge
heele seizoen dat is het, wat wij hoog
noodig hebben.
,,H et Y o 1 k" heeft vernomen, dab de
zer dagen een resolutie van den Minister
van Marino verschenen is, waai in hij be
paalt, dat de eerstdaags verschijnende
nieuwe derde druk van hot werk van itir.
M. W. F. Treub, getiteld „Hoofdstukki n
uit de geschiedenis der Staathuishoudkun
de", aan boord van de groote oorlogssche
pen eu aan enkele diensten zal worden
verstrekt en dat hij 500 overdrukken van
-de drie laatste hoofdstukken van dit bock
zal aanschaffen, namelijk: „De grondsla
gen van het Marxisme", „De leer van den
klassestrijd" on „Veranderingen in de
maatschappelijke kiïissbr» g'roepecring en
deze ondier den aparten titel van „Marxis
me en klassenstrijd" zal verstrekken om
te worden gebruikt bij het ouderwijs aan
het Koninklijk Instituut voor do Marine en
ten oir.de te worden uitgereikt aan eiken
tot ofb'e'.er bevrde.d vordenden adelborst
of aspirant-administrateur en aa-n eiken
tot- adjunct-machinist gevorderd worden
den adspiraut-roachinist.
„H c t Yol k" voegt aan dit bericht toe
„riet is voor den wetenschapnclijken
naam van den ex-hoogleer aar Treub zeker
wel een gevoelige klap, dat zijn hoofdwerk
niet te goed wordt geacht om de officieren
in te lichten omtrent do beste wijze, waar
óp zij den Bond van Minder Marineperso
neel kunnen bestrijden.
Intusschen is deze op 's Rijks kosten, dus
ook op* kosten van de sociaal-democratische
belastingbetalers, te maken a n t i-s oei a-
1 i s t i s c h e propaganda niet min
der dan een schandaal, waarover het
laatste woord nog niot gesproken is.
Als de Minister van Marine deukt, dat
wij ons goedschiks aldus laten rimyelocren,
vergist hij zich. Wij verwachten, dat ieder,
die hot onpartijdige karakter van het
Staatsgezag niet tot een aanfluiting ge
mankt. wil zien met ons tegen deze owh'M-
baro bevordering van de platste, partij-
doeleinden van Rijkswege zal protestve
ren."
Uitspraken van# het 3&autongevccht
te AlpSien.
G. v. K. te Den Haag AI. en R wet f 1
of 1 cl. F. K. te Den Haag iVL v. d. T.,
J. v. E. te Hazerswoude, A, v. E. te Rijns-
burg, D. B. te Koudekerk r. z. I. I of 1
cl. J. v. G., O. v. B. te Hazerswoude v. z.
1. 'ƒ0.50 of 1 cl.; T. v. d. Y. te Boskoop
r. z. 1. ƒ1 of 1 wk. t. P. T te Hazerswou
de r. z. 1. ƒ0.50 of 1 wk. t. H. P. te Bos
koop r. z. 1. aangehouden; N. v. W. te
Koudekerk 453 6. R. 1.50 of 1 d. A. W.
te Ter-Aar 453 8. R. ƒ2 of 1 cl.; J N.,
P. Y„ S. V. te Alphen, D. d. J. te Leiden,
C. de G. te Koudekerk 431 S. R. 1.50 of
1 d. G M., te Ter-Aar, ijkwot 6 ui. ƒ0.50
of 6 m. 1 d 6 gewichten verb. G. S., G.
O. te Ter-Aar, ijlewet 1 of 1 d. 1 maat
verb. J. J., J. v. S. te Niouwveen ijkwet
ƒ1 of 1 d. gewic-ht verb. P. S. te Nieuw-
veen ijkwot flAO of 1 d., lengtemaat verb.
D. v. d. E. B. te Nieuwvcen ijkwet ƒ1.50
of 1 d. gewicht verb. J. D. te Nieuwveon
ijkwet 2 m. ƒ1.50 of 2 m. 1 d. 2 gew. verb.
F. v. M. te Aarlandervoea ijkwet 1 of 1
d. maat verb. M. H. te Aarl. ijkwet 1
of 1 d. lengtemaat verb.; W. K., G. Y.,
te Aarl. ijkwet 1 of 1 d. gewicht verb.
J. de R. te Aarl. ijkwet 4 m. ƒ0.50 of 4 ra.
1 d. 4 gew. verb. F. d. H., J. v. cl. B. lo
Aarl. ijkwet elk 7 m, 0.50 of 7 ai. 1 d.
7 gew. verb.A. G. te Alphen, ijkwet 0.50
of 1 d. maat verb.C. S. te Alpheu ijkwet
4 m. ƒ0.50 of 4 m. 1 d. 4 gew. verb. J. T.
te Alphen ijkwet 3 m. 0.50 of 1 d. 3 maten,
verb. L. v. d. V. te Alpheu ijkwet 2 m.
ƒ1.50 of 1 d.2 gew. verb. P. v. F., te
Leimuiden, wapenwet f l oi 1 d. ploer
tend. verb. O. 8., te Leidea, spoorweg
wet aangehouden.
5iog eens: De Droogmaking
der Zuiderzee.
Antwoord aan den heer
O. Koets.
Mijnheer de Redacteur!
Wil rnij een plaatsje afstaan voor het
volgende
lo. De heer K. heeft mij niet overal
goed begrepen; geen wonder, daar hij
vluchtig heeft gelezen, bijv. de correspon
dent van „Het Nieuws van den Dag"
noemt den heer Hartog een bekend land
bouwkundige l En dat is de heer Hartog,
zooa-ls ieder, die deskundig is, weet
2o. Als om mijn woorden te bewijzen, dat
ons volk met praatjes die droogmaking
wórdt opgedrongen, komt de heer K. aan,
met: „En als de heer S. dan wellicht een
vergelijk kan treffen aangaande de Haar
lemmermeer voorheen en thans, mij dunkt,
dan is de conclusie toch voor het grijpen,
dat die drooggemaakte plas, honderdmaal
productiever is geworden na de droogma
king".
Die vergelijking van clc Haarlemmermeer
met de Zuiderzee zonder meer, doet den
heer K. reeds kennen als onkundige op dit
gebied. Om maar een paar zaken te noe
men de Haarlemmermeer-droogmaking was
reeds daardoor gemotiveerd, omdat-de Meer
een gevaar was voor de omgeving; bij de
Haarlem.meer, verder bij dc droogmaking
geen verdediging tegen dc zee, enz.
Maar verder: Niemand, mijnheer K.,
twijfelt er aan, clat de droge Zuiderzee
meer zal opbrengen clan de natte; maar
is dat nu een argument vóór de droogmo-
ling? Het is treurig, dat men ons volk zoo
iets durft voorzetten
Dc zaak is natuurlijk, clat bewezen moot
worden, dat de meerdere opbrengst de on
kosten dekt men heeft ook calamiteuso
polders! en bovendien cle rente van lrct
kapitaal, clat bij droogmaking én ontgin
ning in de onderneming is gestoken.
Een voorbeeld: Ik* heb een stukje land,
dat mij elk jaar f 10 opbrengt; daarop
bouw ik voor f5000 een huis; nu brengt
mij alles op f209. Is zoo iets nu aan to
raden? Geenszins' immers, van die f 50O>,
die ik geleend "heb, moet ik a, 5 pCt. f250
betalen. Ondanks een meerdere opbrengst
van f190 heb ik dus een verlies van f GO
per jaar. Alles draait er om of de zaak ge
noeg opbrengt en daaraan wordt getwij
feld, o.a-, door deskundigen als de heer
Hartog.
Verder komt- de heer Koets aan met het
gewone gescherm over onzen ouden roem
handhaven, onze eer. Jan Saliëgeest, enz.
Weet ge', belastingbetaler, wat die mooie
woordjes beteekenen Die beteekenen, dat,
als men een volk wil verleiden tot een on
bezonnen of slechte daad, men het honig
om den mond gaat smeren Net als met
een mensch 1
Met diezelfde mooie praatjes heeft men
den Fransehen de Panama-zaak opge
draaid! En waarop is dat uitgedraaid? Op
een enorm geldverliesWaar zat toén cle
roem van Frankrijk? En kregen dc Fran-
schen eer of kregen zij lange neuzen?
Zooals gezegd: Als men een volk wil
verleiden, dan komen die praatjes voor
den clag; belastingbetaler, wees dan dub
bel voorzichtig! En protesteer bijtijds'.
Mijnheer de Redacteur, ik zal niet. meer
van uw plaatsruimte vragen in het verv >ig.
Het is onnoodig, want ons volk zal spoedig
ook contra's kunnen lezen; het moest het
tot nu toe bijna uitsluitend met pro's doen.
Trouwens, met den heer K. verder clebat-
t-eeren, vind ik ongewenscht. Ik ontneem
iemand niet' gaarne zijn idealen. En dio
heer is vol idealen. Nu bijv. heeft, hij het
ideaal, om de kosten te vinden door het
budget van oorlog tot de helft tevermin
deren. "Welzeker, maar wie lacht daar'?
Allemaal, en ik hoor zelfs iemand zeggen:
„Dat zal nog" wel een „goeie clrie weken"
duren
Maar als hij zijn eigen raad ter h u-Ge
neemt, oni zich toch eerst van lv'et pro
en contra te overtuigen en niet zich blind
staart op een Staats-Commissiewaarin
wei cle meerderheid vóór de droogmaking
was, maar niet altijd heeft de meerderheid
gelijk; in onzen Gemeenteraad zijn het ook
geen kwajongens., ma-ar is daarom elk he
sluit van dien Raad goed? dan staat
zijn blijkbaar helder verstand mij borg.
dat hij aan mijn zijde zal staan en dat zijn
ideaal dan zal zijn: Nederland te bewaren
voor zulk een finaneieele debacle l
S.
Voorgevel-rooilijnen.
Mijnheer cle Redacteur.
Beleefd verzoek ik U onderstaande een
plaatsje in Uw blad. te geven. Bij voorbaat
mijn dank.
Eergisteravond las ik in Uw blad het stuk
je van clon heer H. J. Jesse, over „Voor
gevel-rooilijnen", waarmede ik als Loide-
naar ten volle instem.
Het is een feit, dat ons gemeentebestuur
hoegenaamd niets voelde voor wegen- eu
stratensclioon, getuige de Vreewijk- en
Burgebiecster-Was-buurtcn.
Ik heb wel eens gedacht, als o.a. do
schrijver der „Brieven van een Leidenaar"
eoo afgunstig over annexatie van Oegst-
geest schreef, zou men nu werkelijk in ï/eb
den niet zien de terreinen, welke gereed
