beschaafd Chef.
De beste Beschuit
Vraag Jtaishoudlam
Groote OpenbareVergadering
Cbiiieesche Findas.
A. iLLEl's Sigarenfabriek fe Osift,
Wed-. J. H v. ROSSUM
DU CHATTEL Zn.,
Inkoop van geheeie
ol gedeeltelijke
Inboedels.
C. H. DE JONG Donkersteeg 9.
Wonderzalf
Q Tl
W interkandsa
Kweakerij
J. G. BALLEGO.
WitteSingel.Tel20f.
UsaSe^'s in
van L©IF1S !FA1&©38I1!A.U. 61310
Voor een alhier te vestigen filiaal van
Uit de Omstreken.
Ingezonden.
Vragen en Antwoorden.
FEUILLETON.
Gouden Visioenen.
A. BOAS,
Kon. Gebrév. Pédicure,
Oosterpark 29. Amsterdam,
xal a. s. TVoensdnjj zqn geachto
Abonnés te Leiden bezoeken.
Brieven uitsluitend aan
bovenstaand adres. 7298 8
tzt
M
M
M
X
-31
ËH
Haarlemmerstraat 82 en 93.
1103 10
üÊcra'vscïioeneii, Klomp-
laanen, met vilt en vacht ge
voerd. Heeren Overschoenen
1 1.75. Vilten pautoftels, in ver-
eclnllendo kwaliteit.
MT Enkele paren die Opgeruimd
worden. 6516 12
„DE WAEVISCfi"
geneest Huidziekten, Jeukingen, Puls
ten, open beenen, Eczema'b, Jeukende
"Wonden 0.75. 1C91 7
„SAKITAS", Steenschanr I.
op Donderdag 12 Felir. 1914, in De Graanbeurs, 's avonds halfnegen.
Spreker: J. 0UJEGEE3T, Voorzitter N. V. V.
Onderwerp: De Christelijke Vakbeweging.
De Heeran Mrs. GEllDKAKDV en BKIëT, welke in de besloten
Vergadering van den Christelyken BestuurJersbondonze vakbeweging aan
vielen, zuil beleefd tot debat uitgenoodigd. 14utree 5 Cents.
Werkloozen vryen toegang. HEL' BESTUUR L. B. B.
1641 24
B en
O
rol
geneest de
hevigste
*••00
Wialervoalen, Ruwo Eaid, Barstaa, Klovan en Spricgends Lippen.
In dooien a &5 en ct., bjj Apothekers en Drogisten. 1102 12
is lESL Gr
Beschuit Gezond, Versterkend, Voedzaam.
Verkrijgbaar by: lil» II. ISenliuk, Lange Mare 6, F. llaale-
bos. Oude Ryu 1L, Corns. Knypers, Morsehweg 74 en
J, Choafonr, Hooigracht 72.
NB. Men weigere elke verpakking, die niet voorzien ia
van eon Sla it zegel,, waarop do naam van den Konings-Öoleifabiikant
J. H. Verstegen voorkomt. 1232 34
ZOOEVEN ONTVANGEN:
üienwe oogst.
EersteLeidsche Pindas Branderij
D. DIsi iSJ Jr.,
Lange Klare 45. Leiden.
1701 15
1690 18
205 20
wordt gevraagdeen 181240
Sollicitanten moeten gehuwd en mogen niet
boven de 35 laar zijn. Het deooneeren van een borg
tocht wordt vereisehr. Al'een schriftelijke aanbiedingen
worden ingewacht aan liet Hoofdka ïtO'M- ie Delft.
Corn. P., te Noord wijk-ann-Zee, had zijn
privaat, niet in orde gehad, 't Was met
Kerstmis al gemaakt en betaald. Hij had
gedacht vrij t-e zijn, omdat hij wat achter
af woonde.
Eisch tl.
J. N. B., 54 jaar, kleermaker, te Noord-
wijk-Binnen, had eveneens zijn privaat niet
in orde gehad. Hij meende, dat alles in
orde was, hij had het aan zijn broer ge
vraagd, die er 20 jaar geleden bij was
geweest, toen de beerput gemaakt werd.
Eisch f 1.
J. van P., 65 jaar, stond terecht voor
hetzelfde feit. Hij was op zee geweest en
zijn vrouw was niet verstandig genoeg om
dat zoo maar te verordmeeren.
Eisch f 1 of 1 dag.
J. N., 32 jaar, schipper te Rijswijk, had
zonder vergunning gevaren in do Wasse-
naarsche watering .met éen motorvaartuig.
De motor had niet gewerkt; de schuit werd
getrokken.
Verbalisant W. J. van den Berg, te Rijns
burg, zeide» dat hij. wel getrokken had,
in aar het laatste eindje had hij den motor
laten werken.
Eisch f2 of 1 dag.
J. L. C„ 50 jaar, arbeider te Noord wijk,
had niet willen uitwijken voor een motor
rijtuig op de Zeestraat aldaar, hij was
daarvoor veroordeeld tot f3 en kwam nu
in verzet.
M. v. d. Plas, als getuige voorkomend,
bevestigt, het verhaal van bekl.dat hij
niet midden op den weg stond.
Get. H. van Beek, veldwachter te Noord-
wijk, verklaarde, dat, toen C. gelast werd
achteruit te gaan, hij dit niet deed,
maar integendeel nog een stap voorwaart"»
deed, waardoor een motorbestuurder moest
afstappen.
Uitgesteld om den motorbestuurder te
booren.
W. D. K., oud 19 jaar, loodgieter te
Leiden, bad te halfeen 's nachts luid ge
tierd. Bekl. bad wat plezier gehad. Zij
wareD met hun drieën geweest» Wat hij
zong, wist hij niet meer.
Eisch f 2 boete.
M. J., huisvrouw van W. C. v. Z., had
een matje uitgeklopt, na tienen 'e morgens
De lieeLe Oosterstraat klopt den heelen
dag door, maar den eersten keer, dat bekl.
het deed, had haar buurman haar oekeurd.
De heele straat was tegen dezen buurman
politieagent in opstand»
Eisch f 0.50 of l dag.
G. van B. en E. B. stonden- voor het
zelfde feit terecht. Zij hadden het kleed
morgens al* uitgeklopt en nu hadden zij
het enkel opgenomen.
Acht dagen uitgesteld, om getuigen te
hooren.
G. H. V., en F. F. R., beiden uit Den
Haag, draaier en gewezen bankwerker,
hadden over den overweg van den trein
geloopcn. Zij hadden den trein willen ha
len.
Tegen elk f2 of 1 dag.
Weer kwam voor Th. D., uit de vorige
visscherijzaak. Hij had over den spoorweg
geloopen. Hij liep insecten to vangen, n.l.
kikkers. Hij had een schik van geweld ge
had, want vijf veldwachters en een spoor
wegman hadden achter hem aangeloopen,
maar hard loopen konden zij niet blijk
baar. Met sprongen vooruit gaand, was hij
ze voor gebleven; maar vele honden zijn
des hazen dood, zei bekl. en op de spoor
baan was hij gevat.
Eisch f 3 of 1 dag.
O. de B. had nachtrumoer gemaakt. Hij
ontkende, hij had een knecht opgeklopt,
maar niet met een stok geslagen op de
deur bij D. Koet en niet geschreeuwd en
gevloekt, zooals hem was ten laste geTegd.
8 dagen uitgesteld.
Uitspraak in alle zaken over veertien
dagen.
LEIMUIDEN.
Gemeenteraad.
Voorzitterburgemeester Ninaber,
Afwezig de heer J. J. Kïeberfc.
Ingekomen is een ad ree van do Holl.
Elec. Spoorweg-Mij. waarin deze verzoekt
om alsnog in haar net op te nemen een zij
lijntje van Nieuwveen naar Ter-Aar, waar
van de kosten toegezegd zijn door het
Rijk, de Provincie en do gemeente Ter-
AaE. De H. IJ. S.-M. zal ook dit lijntje
exploiteer en en nu zag de H. E. S.-M. dit
lijntje nog gaarne opgenomen in haar net,
tesi einde voor die lijn geen aparte boek
houding te moeten honden.
De Raad besluit op dit verzoek in te
gaan.
De Voorzitter deelt mede, dat bij Kon.
Besluit met ingang van 1 Febr. de heer
Th. G O Nmaber herbenoemd is tot bur
gemeester dezer gemeente.
Een bésluit tot a1- en overschrijving wordt
goedgekeurd tot een totaal bedrag van
f 685.
Hierop komt aan de ordeOpnieuw
vaststellen der verordening tot heffing
van bruggelden, welke bij Kon. besl. slechts
goedgekeurd is tot 1 April 1914.
De Voorz. leest een memorie van toe
lichting voor, waaruit blijkt, dat de in
komsten do uitgaven dekken. In deze toe
lichting wordt tevens medegedeeld, dat
na beeëdigïng van den zandaanvoer van de
spoor, wijziging der verordening zal wor
den overwogen.
De verordening wordt hierop weder on
gewijzigd vastgesteld.
De Voorz. stelt hierop aan do orde
de kwestie Geerdijk.
Na geconstateerd te hebben, dat tot dus
verre alleen de gemeente Leïmuiden gel
den voor de verbetering heeft gevoteerd,
vraagt spr. of de Raad wel zou willen
werken aan een plan van den Voorz, van
den Noordein- en Geerpolder, om een
paardenspoor te leggen, waarvan de kos
ten geraamd zijn op ƒ4000.
De heer Van Dom oütraadt meegaan,
met dat plan. Spr zou willen wachten op
een beter plan.
De heer Koot betreurt het, dat de be
langhebbenden er zoo goedkoop af zullen
komen.
Z. i. behoorden dio een som ineens te
storten.
Be voorz. zegt, dat die de bermen af
willen staan.
Ter-Aar heeft schouw op den dijk,, maar
het gaat met net onderhoud, zooals het met
zulke overeenkomsten in don regel gaat.
Besloten wordt te wachten tot er voor
stellen komen tot afdoende verbetering.
De vergadering wordt hierop gesloten.
Aan de Redactie van Het
„Leidseh Dagblad".
WelEd. Heer!
Met poststempel „Leiden", doch zonder
den naam van den afzender, kreeg ik als
drukwerk een exemplaar van mijn „Ant
woord aan het Comité tegen Onmatige
Drankbestrijding", teruggezonden. Op ge
vaar van me strafport te laten betalen,
had de onbekende afzender bij dc zin
snede: „Wij willen alleen in bet belang
der publieke en der persoonlijke veiligheid,
dat wanneer minstens der mannen en
vrouwen in een gemeente dit wenscht, dc
publieke drankverkoop zal ophouden",
aangeteekend„Dan sterft dat Inndje im
mers haar eigen dood 11 Suffers"'
Ik kan den vriendelijken, beleefden op
posant niet rechtstreeks antwoorden en
\rraag u dus beleefd eenige ruimte om dit
te kunnen doen.
Ik neem als voorbeeld de gemeenten
Franeker, Menaldunacfeel en Sueek, vaar
bij de gehouden proefnemingen respectie
velijk 80, 76 en 70 pCt. der meerderjarige
mannen en vrouwen zich voor de volledi
ge verdwijning van de drank- en bierhui- j
zen heeft verklaard. In deze plaatsen na- I
men bijna alle meerderjarigen aan de stem-
ming deel, dat kan blijken uit het feit, j
dat aldaar 50, 60 en 50 pCt. der inwoners j
stemden. Wanneer daar dus Plaatselijke
Keuze was, zou allicht de publieke drank- i
nering weggestemd zijn. En toch zijn daar
thans nog 35, 38 en 89 vergunningen en
bierhuizen. Daar is 't kindje nog niet
zijn eigen dood gestorven! Ed dat Tigfc
voor de hand. Zoolang er drank en bier
gevraagd wordt, zal dit verkocht worden i
De 23 pCt., die eventueel niet voor Tla-at-
selrjke Keuze zullen zijn, zijn juist zij,
die 't meest gehecht zijn aan hun dierbaar
glaasje. En vooral in hnn belang en dat
van hun betrekkingen, wenschen wij het
kindje den nek om te draaien, zoodra de
groote meerderheid dit met ons eens is.
Me dunkt-, dat we hiermee blijk geven
nog niet al te veel versuftte zijn. Trou
wens, daarvoor beboeren we niet tot de
klanten van do leden van 't comité tegen
onmatige drankbestrijding.
Met beleefden dank voor de opname.
Hoogachtend,
Uw dw.
P. VAN DER MEUTEN,
Voorzitter N. C. A.
Leeuwarden, 6 Febr. HJM.
Vraag: Hoe kan ik een blauwe inkt
vlek doen verwijderen uit een gespijkerd
vloerkleed 7
Antwoord: Inktvlekken worden het
best verwijderd met een min of meer ster
ke oplossing van zuringzout in water, doch
voor een gekleurd karpet is dat niet aan
te bevelen, daar het niet alleen de inkt,
maar de kleur wegbijt. Daarvoor is minder
gevaar, wanneer men de vlek met een
lieete oplossing van klaverzout bevochtigt
en dan met fijn zinkpocder inwrijft; de
meeste vlekken zullen dan dadelijk ver
dwijnen.
Vraag: Is het aan do gemeente-reini
ging geoorloofd, om de koetsiers tot
Uur te laten werken en soms dc straat
vegers tot 6 uur, zonder daar overuren
voor te betalen, daar de tijd tot te uur ïaf
Antwoord: Do werk- ëu rusttijden
worden volgens art. 8 van. bet werklieden-
regloment, voor eiken tak van dienst door
den directeur geregeld, onder goedkeuring
van dc betrokken commissie van bijstand
of beheer. De werktijd bedraagt niet meer
dan 10 uur per etmaal, daaronder niet be
grepen de gebruikelijke rust- en schaft
tijden. Do directeur kan echter, indien de
werkzaamheden het vereischen, een lango
ren en alzoo tijdelijk normalen werktijd
voorschrijven, van ten hoogste 13 uren per
dag en in zeer bij-oudere gevallen een nog
langeren. En eerst na het overschrijden
van dien normalen arbeidsdag, heeft do
werkman recht op o.CmreUlooti.
Vraag: Ik zit in ecu kroeg. Zelf oen
ik nog niet dronken; een man komt bin
nen en doordat ik nog niet dronken ben,
bemerk ik dat mijn binnentredende lotge
noot wel dronken is. Hij bestelt bier ett
de kastelein geeft dit. Mag ik nu tegen
den kastelein zeggen: „Zeg, kastelein, a
heeft geen karakter"
Antwoord: De wet verbiedt het niet
van iemand to zeggen, dat hij geen ka
rakter heeft, maar heel fatsoenlijk is het
niet. Wij zouden haast zeggen dat u, a
mocht dan meenen, dat u niet- dronken
waart, toch niet geheel normaal zijt ge
weest. En we willen voor u hopen, dat u
er na de woordenwisseling met den kaste
lein er niet nog een of twee borrels hebt
opgezet, want dan jvreezen u go
uw „lotgenoot" geheel gelijk rden
rijt. Blijf voortaan nit dc kroeg; daar
mede zult TT karakter toonen.
Vraag: Zoudfc u ons kannen vertellen,
in welk jaar en op welken datum hier in
Leiden de laatste opgehangen is, en wie
of dat geweest is?
Antwoord: Deze vraag duikt na ver
loop van tijd, telkens weer opnieuw op.
Nog niet lang geleden hebben wij haar
nog beantwoord en er is toen zelfs nog
een nabetrachting over gehouden. Wij
scheiden er nu mee uit. U kunt op het
Oud-Archief het nu zelf opzoeken.
C5>
„Wat is het?" zeide hij, op eenigszins
dependen toon. „Wat wilt ge van mij?"
„Ik ben de eigenaar van dezen grond".
„Zoo?" hernam de smid, terwijf bij zijn
hamer liet zakken en zijn voorhoofd met
zijn hemdsmouw afveegde.
„Ik moet je naam weten", snauwde ge
neraal Coninghame, „en de namen van
je makkers en ik beveel jo mijn terrein
te verlaten".
„We zullen wel wijzer zijn, oude heer",
zcide de hoefsmid, terwijl hij in.zijn vereelte
handen spoog en zijn hamer opnienw
zwaaide. De menigte lachte overluid, cn dc
generaal stond bij het werk der vernieling
toe te zien.
„Ik zal jou wel vinden", heet hij den hoef
smid toe, „en jou ook, mijnheer", tot Job,
dio glimlachend het hoofd boog. „En jou,
en jou", hier en daar eeD uitzoekende.
De menigte, begon tegen hem op te drin
gen, maar Job riep gebiedend:
„Geen geweld, maonen. Laat hem met
rust".
Het dringen hield op, en toen trad Co
ninghame naar Job te, en zag hem met
een zonderlingen blik aan. Job beantwoord
de dien blik, en een halve minuut stonden
zij elkander strak aan te zien. Het volle
licht der maan deed de gelaatstrekken der
beide mannen duidelijk onderscheiden.
Klaarblijkelijk was er een flauwe herinne
ring, bij Coninghame gewekt, maar die hij
niet wist thuis te brengen. Het was slechts
een vluchtig liehfc van herkenning, en hij
wendde zich van hem af, met zijn vroe
gere waarschuwing:
„Ik zal jo onthouden".
„Dat wil ik wel gelooven", antwoordde
Job lachend.
Coninghame verwijderde, zich, eD nu
kwam er nog een van zijn knechts naar
hem toe, en wees hem eenïgcn, die hij ken
de, aan. Dit was de koetsier, die reeds een
paar jaren in Castle Barfield in dienst
was geweest. Sommigen onder de menigte
jouwden hem nit, maar Coninghamo leen
de een zakboekje van zijn vriend, en schreef
bij het schijnsel van het vuur zijner eigen
planken de namen der aanwezigen op.
„En nu, mijne heeren", zcide Job,
„schijnt het werk, dat gij hier te doen hadt,
afgeloopen te zijn, en zal 't maar het best
wezen stil naar huis tc gaan".
„Job, Job", sprak Armstrong, toen zij
weder te zomen alleen waren, „wat hen
je toch een dolleman 1 Waarom moet ge
dien man nu zoo opzettelijk in den mond
loopen1"
„Och, kom", antwoordde Job onverschil
lig. „De schurk herkent mij niet, en al
deed hij het, wat zou het dan nog? Wie
zou hem na vijf en twintig jaren alleen
op zijn woord gelooven?"
„Go vergeet den hond, .jongen", hernam
Armstrong. „Er zijn op dit oogenblik in
Castle Barfield wel honderd, wel duizend
menschen, die zich herinneren, dat ge er
mee weggeloopen rijt".
„Ik vergeet den hond niet", zeide Job,
op strengen toon. „Hij was de ellendeling,
die hem vergiftigd heeft. Gij weet wel",
ging hij met zonderlinge bedaardheid
voort, „dat ik eerst op den dag van mijn
huwelijk inijn besluit heb opgegeven om
dien kerel met rijn leven voor den dood
van den armen Pincher te laten boeten
te laten betalen, wilde ik zeggen, maar dat
kan van hem niet gezegd worden, omdat
hij niets waard is".
„Job, Job", vermaande Armstrong, „wat
spreekt ge op een akelig woesten toon 1
Denk aan Sara, als niets anders u bedaard
kan houdc-n".
„Welnu", antwoordde hij, ,,'t is over.
Ik zal den schurk nit dén weg blijven, om
u genoegen te doen".
HOOFDSTUK V.
Het afbreken van de schuttingen was
een voorval, dat de gemoederen in Castle
Barfield iü ongewoDe beweging bracht en
niet weinig stof tot gesprek in de- gelagka
mers leverde. Wie er alleen maar als toe
schouwers hadden bijgestaan, snoefden er
op, dat zij die groote gebeurtenis hadden
bijgewoond, en namen tegenover hun min
der gelukkige buren heldhaftige airs aan.
De hoefsmid werd een halfgod, en de jon
gens vertelden elkaar de tastbaarste leu
gens van hein, zooals, onder anderen, dat
hij hoefijzers met duim en vinger kon bre
ken, of dat hij om >n weddenschap een half
uur ver had geloopen met 'n aanbeeld, dat
hij onder zijn ja» hield, zonder dat iemand
aan zijn tred daar iets van kan bespeuren cn
dergelijke Herculische daden meer.
Behalve dat een hoefsmid over het al-
fomecn een noga! gespierd man is, had
oze hoefsmid in het bijzonder nooit, zelfs
ouder schooljongens, zulk een vermaardheid
gehad, maar, na het afbreken van generaal
Coninghamo'» §obuitingen, ree» er een ver
heerlijkte schim van hem op, dio dagelijks
heldenfeiten bedreef, trots den sterksteu
man, die ooit op een kermis te zien is ge
weest.
Generaal Coninghame was geenszins de
man om op zulk een terrein niet te willen
strijden. Hij was heerschzuchtig van aard,
en bijna dertig jaar lang had hij zijn aan
geboren neigingen versterkt door een on
afgebroken reeks van tirannieke plagerij
en. De Britsche soldaat van vroegere ja
ren had eerbied, voor een officier, die op
zijn tijd streng, wist te rijn, en hield soms
wel van strikte krijgstucht. Maar de Brit
sche soldaat verfoeide generaal Coningha
me, die overal, waar hij in garnizoen had
gelegen, een hatelijke beruchtheid had
verworven. In alle wereldstreken was hij
persoonlijk gehaat, en op elke lengte en
breedte was bij in dc cantines verwenscht
geworden. Zijn geheeie voorkomen adem
de smadelijke trotschheid, en hij was eren
kleingeestig en laaghartig als trotsch. Hij
was zulk een officier, die zadels aan stuk
ken zou trekken, om naar verborgen roest
vlekken te zoeken, en die inspectie komt
houden zonder de gobruikelrjko waarschu
wing vooraf. Soms had bij bij een onver
beterlijke wel eens iets door de vingers
gezien, maar voor een soldaat van goed
gedrag, die maar den gcringstcn misslag
beging, was hij onnieedoogend. Deze ka
raktertrekken, waarbij nog kwam, dat hij
zich bij den oorlog m de Krim bad geken
merkt door een bijzondere neiging om zich
in gevaarlijke ©ogenblikken onder genees
kundige behandeling to stellen, hadden
hem zoo gehaat gemaakt als iemand slecht»
rijn kon.
Het geschreeuw over het heldenfeit van
d.n hoefsmid begon te bedaren, en het om
geploegde pad van den openbaren weg
was opnieuw hard geworden onder den. tred
van vele voeten, toen Ezechiël op zekeren
namiddag in zijn eenzaamheid een wande
ling voor rijn gezondheid deed. Zijn weg
leidde hem, zoowel bij toeval als uit keus,
in de nabijheid van de Diergaarde, en tot
zijn verbaring en verontwaardiging zag hij,
dat daar een nieuwe schutting getimmerd
werd, en tegen de heg stond een aanplak
bord, waarop, met groote witte letters op
een zwarten grond, te lezen stond: „Ver
boden toegang, op straffe van vervolging
met alle strengheid der wet".
„Ei zoo?" zeide Ezechiël, tot den werk
man, die het dichtst bij hem stond. „Goed,
dat zullen wc zien
Hij wrong rich door dc nog overgeble
ven ruimte, cn liep het voetpad op, het
hoofd schuddende cn vastberaden met rijn
dikken wandelstok op den grond stampen
de. Het deed zijn eigenzinnig ontl hart
goed den man, die .inbreuk op de rechten
van het publiek had gemaakt, binnen de
afsluiting to zien staan.
„Ga er af", liep de generaal.
Ezechiël zette zijn stok vast neer, cri zag
om» zich heen, als iemand, die in de be
schouwing vaii het ltndschap verdiept was.
„Hoor jc niet? Er af!" riep do gene
raal, nader tredende.
EzeehtëL, die zijn snuif los in zijn vest
zak had, nam bedaard een snuifje en liep
langzaam- voort. De generaal kwam voor
hem staan en versperde hem den weg.
(Wordt vervolgd).
