Uit den strijd tegen de longtering.
Drankbestrijding in Stockholm.
Slachtoffers van het verkeer.
De bevolking van AtgenUmë.
den kleinen Hans zitten, en pas op hom,
dan kan ik aan mijn werk blijven".
Luthcr, ofschoon hij voor do Kerstfeest-
viering zich moest voorbereiden, zette zich
met zijn Bijbel geduldig en gewillig bij
do wieg van zijn kind, zooals zijn vrouw
hem verzocht had. En toen hij eens door
hot wiegekleed keek, on zijn klein, hulp
behoevend, slapend kind, gadesloeg, werd
zijn hart tot in den diepsten grond bewo
gen. De gedachte greep met alle kracht
hem aan, dat do eeuwige «Zoon van God
ook zulk een hulpbehoevend kind was ge
worden En eensklaps, het kon niet anders,
nam hij de harp van den wand, en lieflijk
klonk door het huis het heerlijke lied, dat
hij toen gedicht cn gezongen heeft:
„Von Him nel hoch da komra' ich her."
En hij was daar zoo gelukkig mee, dat
hij later nog dikwijls zijn Catha.rina,
„vrouw Kilthe", bedankt heeft, dat zij hem
bij de wieg op wacht had gezet.
KRAKTEN LEZEN.
Vroeger was mem vast overtuigd, dat het
lezen van kranten dc mcnschen veranderde
en dat zij er splinternieuwe eigenschappen
door opdcdcu. Of die altijd betere waren
dan de reeds aanwezige, is een amdero waag.
De een beweerde, dat. het krantenlezcn den
nvcnsch afstompte; misschien waren er zoo.
Maar daartegenover stond de meaning, dat
de dagbladlectuur do mcnschcn beweeglijker
en rusteloozer maakte, wat vrijwel het tegen
gestelde was. Een derde beweerde, dat het
krantenlezcn de energie verlamt en menige
frisKche gedachte doet ondergaan in de massa
berichten en tijdingen en aankondigingen.
Het gaat hiermee als met ziekten cn kwa
len wie zooveel verschillende.kwaaltjes heeft,
is in den regel zoo gezond als oen \risch,
cn als de lcrant zoo verschillenden invloed
op de mensclien uitoefent en nog wel zulko
tegenstrijdige invloeden, dan is het haast
aan te nemen, dat de krant er onschuldig
aan is, maar dat de rnenschen, die de krant
lezen, vn chillend zijn en dat die verschil
len alleen bij het krantenlezcn wat beter
aan het licht komen.
De krant onderstreept de hoedanigheden
fen eigenaardigheden, die wij al hebb?n; zij
maakt ons niet goed of niet 6lecht; maar
het goede of verkeerde, dat in ons is, kaatst
zij terug; zij is de spiegel, waarin men
ons beeld trouw kan weervinden-
Let maar eens op, hoe iemand de krant
leest, want geen twee doen het op dezelfde
manier. Daarmee wordt nu niet bedoeld, dat
de een adleen do ad verten tiën, do ander de
Beursberichten, een dorde het gemengd
nieuws en de vierdo het buitonland leest,
terwijl een vijfde alle vergaderingen en bij
eenkomsten. afloopt. Dat weet iedereen wel
en daarvoor behoeft men geen opmetrketr to
zijn, wjmt dat wist men ook al uit de ge
sprekken van de personen in kwestie. Wie
zoo trouw, en in de oersto plaats, de familie
berichten leest, zal in het gesprek het ook
Wel vaak over anderen hebben, en wie alleen
aandacht schenkt aan do gemengde berich
ten, is ook in hot dagelijksch leven meestal
iemand, die u trakteert op nieuwtjes en nog
eens nieuwtjes. Ook hieruit blijkt zelfs, dat
és meestem hun natuur laten zien, ook in
hetgeen zij in de krant leraan. Maar wij
bedoelden wat an dors.
Sr zijn er, die het krantlozen als een
gtewichtig DummOT op de dag-agenda beschou
wen; zij gaan „er voor zitten" en lezen
rustig voort; enkelen spellen heb blad. An
deren zijn min of meer nerveus; ook bij hen
staat de krant op het dagprogramma, maar
zij vervullen met het lezen een plioht, dien
ze niet kwijt kunnen raken en dien ze toe.li
gaarne onvervuld lieten, als ze maaJr durf
den. Sommigen lezen de krant met oen
lachend gezicht, hetzij dat er werkelijk be
lachelijke dingen in 6taan, hetzij dat ze
uit de hoogte op al dat onbeduidende neer-
zien; maar daartegenover staan wocr anderen,
wien de ernst bij het lezen duimdik op het
gezicht ligt en wier rimpels zich vermenig
vuldigen. Er zijn er, die de krant even
vluchtig, haast schuw, inkijken, alsof ze zich
schaamden, dat zij er zich mee afgeven; ter-
wjfl. ©r anderen zijn, wien een gevoel van
bohaogli^kheul m belangstelling op bet ge
laat 6taat uitgedrukt- Enkelen slaan alle
bladen om on om en zoeken en zooken, schijn
baar zonder te vinden; maar velen weten
ook precies don wog in hot pakje en slaan
met zekerheid do bladzijde op, waar ze
zullen vinden, wat zij verlangen te weten,
Monigeen leest de krant met onverstoorbare
kalmte cm vastheid en als ge goed oplet,
leest ge op zijn gezicht de krant mee, want
de trekken spiegelen deai indruk af, dien
het gelezeno maakt. Zrolfs is het volgen
der rorels en kolommen bij don oen anders
dan bij den ander; de beweging der wenk
brauwen en zelfs van lials en nek is een
oanv ijzing voor de lectuur.
Er is beweerd, dat men uit de wijze, waar
op iemand de krant «.eest of inziet, zijn
leeftijd kan opmaken; niet het aantal zijner
ja»en natuurlijk, maar zijn innerlijken, gees
telijken leeftijd.
Het liantoeren van de lcrant zelfs zegt bacil
wat belangrijks omtrent den lezer. Hoe ver
schillend is de wijze, waarop do krant ter
hand wordt genomen De een houdt hot blad
geheel open en neemt het met c£n hand
vast: gevolg con onophoudelijke strijd tus-
solren do krant, die niet rechtop wil staan
en den lozer, die da.t van haar verlangd.
En dan het opvouwen van d© krant t Zeker,
er zijn ordelijke menschen, die haar weg.
leggen, zooals zij haar hebben ontvangen;
maar er zijn ook honderden slordige naturen,
die „den rommel" wat ineen frommelen, of
haar neerleggen, zooals zij haar lazen, bin
nenste buiten, zoodat het blad er zelfs on
willig onder wordt, alsof het vragen wilde:
„Moet dat zoo?" Ook de wijze, waarop een
lcrant in den zak gestoken wordt, verschilt.
Een zakenman deelde mee, dat voor hem
het hanteeren van de krant-, door degenen,
die zich voor een plaats op zijn kantoor aan
meldden, veel gewicht in de schaal legde hij
keuze; hij liet den sollicitant in een ka
mertje, waar allerlei kranten la.gen en gluur
de door een klein, nauwelijks merkbaar kijk
gaatje. Hij gaf aan het zoo waargenomeno
verreweg de voorkeur boven den sollicitatie
brief of do voorstelling; de krant liet hom'
den man zien in zijn waren aard.
Een merkwaardige statistiek.
In het Zu'den van Italië is, zooals men
weet, de bevolking even dom als schilder
achtig. Wij kunnen het ons bijna niet voor
stellen, welk een ontzettende bijgoloovig-
heid daar heerscht. Het spreekt vanzelf,
dat do jongere onderwijzers dan ook al
het mogelijke doen, om dit bijgeloof te
bestrijden. Men moet daarbij voorzichtig
te werk gaananders is de kans groot,
dat dc heele bevolking zich tegen het wer
ken vaD dc onderwijzors zou verzetten, zoo-
dat de bevolking over een halve eeuw nog
even bijgeloovig zou zijn als thans.
Een merkwaardige statistiek wordt door
deze onderwijzers in eenige Ibaliaansche
bladen gepubliceerd. Het is een „bang-
zijn-statistiek". De onderwijzers vroegen
aan hun loerlingon, wat hun zooal vrees
kon aanjagen. Hollandsche kinderen zou
den hierop antwoorden Een groote hond
een snel rijdende autoeen man, die er
gevaarlijk uitziet; een stoomfluit, enz.
70 pCt. der Italiaansche kinderen bleek
evenwel bang te zijn vooreen begra
fenis. 55 pCt. der kinderen had wel eens
een spook gezien, en kinderen, die niet aan
spoken geloofden, waren er bijna niet.
Een nieuwe methode om de
identiteit te bepalen.
Prof. Tamasia. van df> Universiteit te
Padua hoeft een nieuwe methode gevonden
om de identiteit te bepalen, die het sy
steem van Bertillon nog moet overtreffen.
Het nieuwe systeem berust op waarne
ming van de aderen der hand. Het ader-
net vertoont bij ieder individu buitenge
woon groote verschillen, daarbij komt
nog, dat bij denzelfdcn persoon het ader-
net van rechter- en linkerhand sterke af
wijkingen vertoont. Hierdoor wordt de con-
tróle nog verscherpt. Het groote voor
dcel van Tamasia's methode is haar een
voud er is- slechts wat oefening en waar
uomingsrermogen voor 1:00dig.
Eenige dagen geleden wendde de bekende
geleerde prof. Calmette,directeur van het
Instituut-Pasteur te Kijssel, zich in een
open brief tot do liegeering met een voor
stel, dat zoowel in medische als leekenkrin-
gen groot opzien verwekte.
Prof. Calmette vroeg do Regeoring, hem,
in naam der wetenschap, de %rije beschik
king te verleenen over een tropisch eiland
en een jaarlijkse subsidie van frs. 300.000
Calmette geef' daartegenover do stellige
verzekering, dat hij binnen don tijd van tien
jaren een abso'uut afdoend middel ter in-
ënting tegen do .uberculose gevonden heeft.
Een dergelijl bewering van een man, die
alom als hoogst serieus wetenschapsmensc1
geëerd wordt, moest wel indruk maken. Be-
kond was, dat Calmette zich reeds lang
aan de studie dor tuberculose wijdde. Een
medewerker van de „Éclair", die den ge
leerde opzocht, publiceert eenige interes
sante bijzonderheden.
Door een lange reeks proefnemingen heeft
Calmette gevonden, op wolk© wijze een in-
ënting tegon tuberculose plaats hebben
moot. Koeien en ossen heeft hij reeds ander-'
half jaar geleden volgens zijn methode be
handeld, met het resultaat, dat do dieren
inderdaad onvatbaar geileken zijn voor
longtering. Zelfs tuborculose-bacillen, in
het voedsel vermengd, hadden geenerloi sto->
renden invloed op het organisme. Honder
den millioenen bacillen werden den diereD
in het bloed gespoten, en met den bloedsom
loop door het lichaam gevoerd, zoodat het
heele organisme vermengd was met bacillen.
De dieren bleven gezond. Niet een minste
spoor van tuberculose was te ontdekken.
Het resultaat van deze proefnemingen
geeft goede hoop voor de toekomst. Doch nu
komt het er op aan, vorder te gaan in deze
richtinghet behaalde succes is nog niet
voldoende, omdat proefnemingen niet op
volkomenheid kunnen bogen. Nog vele ex
perimenten zullen gehouden moeten worden,
vóór men deze vijand van het volk geheel
verslagen heeft, dat wil zeggen, vóór
men alle rnenschen door inënting voor
Jongteri-.g onvatbaar kan maken.
Aan de laboratoria en stallen, waarover
Calmette tbans beschikt, heeft hij niet vol
doende. Hij heeft een heel eiland, en liefst*
'n tropisch eiland, benevens 'n flinke som
gelds noodig, om zijn d->el te kunnen be
reiken Daarginds wil hij, die het er ter
wille van de wotenscha-» voor over heeft,
zich als een kluizenaar af te zonderen,
proeven nemen met apen, hetgeen in het
vochtice. koele '"H-naat van Erankriïk niet
zou gelukken. Alleen de Recee^'n© kan hier
ingrijpen, om een succes mogelijk te maken.
Het portret van Goethe
op bankhiPjjetten.
Het mterkwoardigsi silhouet van Goètii©
bevindt zich ongetwijfeld op een Ameri-
kaansch bankbiljet van 10 dollar.
Vele Duitschers, die in 1839 naar de Vdr-
eenigde Staten trokkon, versierden hun pa
pieren geld met d© „bloem1" van hun „Hei-,
mat." Ben banknoot had jplaats voor vier
„groote mannen", en de keus was niet zoo
heel gemakkelijk. Allereerst moest Goethe
natuurlijk een plaatsje hebben onder de „me-1
preventative men of Germany". De ander©
hoeken „aan den man te brengen" was Qrjn
moeilijker geval.
Een tweede dichter kreeg naast Goethe eten
plaatsje, echter niet Schiller, maar Klop
stock. De beide overige hoeken werden ge
reserveerd voor don grooteten musicus en den
eorstcn natuurkundige. De keus viel op
Hay dn en Herschel.
Slechts cén exemplaar van deze merkwaar
dige serie is voor het nageslacht bewaard
gebleven. Het bevindt zich in het plaatsje
Baden, bij Wcenon, in een particulier Goethe-
musuem, waarin 300 Goethe-portretten onder
liet stof verborgen Liggen. Ben rijk Ameri-
k&an van Duitscbe afkomst heeft 20,000
dollar voor het exemplaar geboden-
Het beroemde „Gotenburgsch systeem"
dat op heel Scandinavië den verkoop van
spiritus regelt, vindt in het Stockholmsch
systeem" een geducht medewerker. Dit stel
sel, dat in Februari 1914 in werking treedt,
wordt geëxploiteerd door een Maatschappij,
speciaal voor dat doel opgericht. Dr. Bratt
is de led der van deze methode van drank
bestrijding. De Maatschappij heeft, voorloo-
pig voor den tijd van clrio jaar, hot recht
van alleenvorkoop van spiritualiën in eigen
verkoop- en schenklokalcn, zoowel aan kof-
ïiehuishouders als aan handelaren in alco
holische dranken. De jVfaatschappij heeft ge
meend, door het stollen van een zeer laag
maximum en strenge contróle het drankmis
bruik zeer te kunnen beperken.
Van af Februari kunnen de inwoners van
Stockholm slechts dan alcohol koopen, wan
neer zij in het bezit zijn van een door do
Maatschappij uitgegeven coutrólo-boekje,
dat bij iederen koop moet worden getoond
en bijgeschreven. Niemand kan per kwar
taal meer koopen dan 12 liter. Wie mis
bruik maakt van zijn boekje wordt het
recht van koop ontnomen. Twijfelt een de
pothouder er aan, of de waar werkelijk
voor rekening is van hem, wiens controle-
boekje wordt getoond, dan heeft hij hot
recht, het geleverde franco thuis te zenden.
Aan minderjarigen wordt geen boekje ver
strekt.
Op het schenkon van spiritualiën door
koffiehuishouders oefent de Maatschappij
ook toezicht uit. Er is eon maximum van
inkoop bepaald. De ontvangsten komen ten
bate van verschillende openba.ro instellin
gen. Een restaurateur liecft er dus abso
luut geen belang bij, dat zijn gasten veel
alcohol verbruiken.
De Maatschappij heeft het plan, een aan
tal volks-schenklokalen op te richten, waar
alleen hij, die tevens een spijs gebruikt,
brandewijn (nooit meer dan 4,25 centiliter)
of bier (hoogstens 1/3 L.) krijgen kan. Voor
den kleinhandel in spiritualiën zijn ook ze
kere bepalingen getroffen. Tn Stockholm
mag de alcohol niet worden verkocht bene
den do 3 kr. per L., behalve do Zwecdschc
punch, een volksdrank, met een minimum
van 2 kr per L. Vóór 10 uur in den ochtend
en na 6 uren in den namiddag mogen geen
spiritualiën worden verkocht.
De neiuwe prefect van politie te Parijs,
mr. Hennion, is een autoriteit op hot ge
bied van uitvindingen.
Reeds lang hield de Parijsche politie zich
bezig met de vraag, hoe men zich het best
van de niot-stationneerende auto's en rij-
tuigem, die steeds heen en weer trokken „om
een vraggie op te pikken", de t. g. n.
snorders kon bevrijden.
Mi. Hennion vond een oplossing, zooals
men zion zal, het ei van Columbus. Hij vaar
digde de verordening uit, dat alle rijtuigen
©n auto's die niet over een vaste stand
plaats beschikken, van nu af op het midden
der straat moeten rijden. Daardoor blijft de
grootste ruimte rechts en links voor de on
ophoudelijk af- en aanrijdende wagens. Dc
voetganger, die een vervoermiddel zoekt,
heeft het recht den koetsier of chauffeur
door een wenk uit to noodigen, met zijn
voertuig naar het trottoir te rijden. Men
heeft niet durven bepalen, dat de voetgan
ger, dwars door de file van rijdende wa
gens, karren en fietsen been, naar het voer
tuig moet stappen. De Parijzer boulevard
oversteken stoat bi.ina gelij*k met con poging
tot zelfmoord Mr. Hennion is er, helaas,
nog niet iD geslaagd, een regeling te tref
fen, waardoor de levensyerzekerinespromie
van den Pariizer voetganger wat daalt.
De ongelukken door overrijden vermeer
deren in do laatste jaren 00 schrikwekken
de wijze. Volgons een statistiek, die dezer
dagen verscheen, werden er in 1912 to Pa
rijs n&afc minder da* 22,451 personen over
reden; 237 stierven' aan do gevolgen. Be
denkt men daarentegen, dat Londen met
2,5 maal zooveel inwoners slechts 10.589 on
gelukken moest noteeren, dan blijkt daar
uit, dat do Franschman wel wat al to roe
keloos met zijn „body" omspringt. De
hoofdschuldigen zijn echter de automobie
len. Zoo constateordo men in 1912 niet min
der 11,491 automobiel-ongelukken, waarvan
187 met doodelijkcn afloop. Telt men de
„accidents", waardoor alleen materieele
schade werd voroorzaakt, mee, dan krijgt
men voor 1912 do fantastische cijfers van
86, 188. In de laatste 15 jaren zijn er in do
Parijzer straten 140.000 rnenschen omgeko
men.
Een „Drahtseilbahn" over den Himalaya.
Do Amorikaanschc consul Baker bericht
in do „Daily Consular and Trade Reports"
(Washington), dat Kaschmir, door zijn na
tuurlijke ligging afgesloten van de gansche
buitenwereld, in do toekomst toegankelijk
zal worden gemaakt. Er bestaan plannon tot
den aanleg van een „Drahtseilbahn" met
een lengto van 120 K. M. over de afgronden
cn spleten van hot Himalayagcbcrgte heen.
Do kosten van, dezo transportlijn worden
op 3.5 millioon gulden geschat. Reeds heeft
men met do voorbereidende werkzaamheden
«en aanvang gemaakt. Een elcctrisoh water
werk to Ramp ore moet do noodigo drijf
kracht leveren. De draden werden beves
tigd aan ij/.eren „torens" op ccn afstand
van 1000 M. Voorloopig zal de lijn alleen
dienen voor goederenvervoer.
Een antiek bronzen wagen gevonden.
Do Russische archeoloog prof. N. J.
Wesseiowsny beeft 111 Zuid-ltusland een zeer
bijzondere vonclst gedaan. In het inwendige
van een grafhouvel vond bij, behalve een
bronzen ketel en een paar amphora-vazen,
een bronzen wagen, welks bodem bestaat uit
gevlochten ijzerreepen, mot een rieten mat.
Naast don wagen stonden conige andere
voorwerpen van moeilijk te beschrijven
vorm en twijfelachtig doel, die alle waar
schijnlijk den overledene hadden vergezeld
naar zijn laatste rustplaats. Nabij den West-
uitgang was een graf ingericht voor twee
paarden, die met het golaat naar het men-
schelijk geraamte gericht, met den kop naar
hot Oosten lagen. Zeer merkwaardig is het
tuig, dat in het paardongraf gevonden werd
Do goudon en zilveren sieraden waren van
beide dieren precies gelijk. Op het voor
hoofd passen houten, met goud ingelegde
roliefversiersels in den vorm van een visch
Het hout is nog goed gebleven. Aan de vis-
schon zijn bronzen slangen bevestigd, die
dienst doen als ketting, en adelaren ero
kloino vischies als „chari-vari". De staarten
der paarden waren versierd met twee aren-
don. Leidsels en verder tuig waren ook rijk-
voorzien van allerlei bronzen en goude-n
tooisels.
De zeewier-industrie in Noorwegen,
In Noorwegen is liet branden van zeewier
een belangrijke industrie. In het voorjaar
worden door de golven groote hoeveelheden
zeewier op de kust geworpen Wagentjes
mot twee wielen worden beladen met iiet
natte glibberige goodjo, dat als hooi uitge
spreid wordt om to drogen. Vervolgens
wordt 't op hoopen geharkt en verbrand. Do
ascb vervoort men naar Schotland, waai'
deze gebruikt wordt voor het bereiden van
jodinepor pond brengt dezo ascb ongeveer
8 ct. per pond op. Gedurende de laatste
45 jaren werd jaarlijks meer dan 1500 ton
asch van Stavanger naar Schotland geëx
ploiteerd.
Do industrie brengt don boeren, die in
het bezit zijn van het recht om het zeewier
to „oog-Ren", heel wat. op Gedurende
eenigen tijd was het branden van zeewier
verboden de visschers beweerden, dat de
visch er door verjaagd werd.
Uit den prae-liistorischen tijd van Argen
tinië d. w. z. uit de eeuwen, die verliepen
vóór Amerika ontdekt werd is zeer weinig
voor het nageslacht bewaard gebleven. Er
zijn wel overblijfselen van menschelijke ge
raamten gevonden in pampa-formatie, en
ook vond men rnenschen- en clierenresten in
de boroemdo Grypotheriënholen ,van Pata-
gonië, doch er is geenerlei grond voor de be
wering, dat men hier met zeer oude cultuur
to doen heeft. Evenmin mag het tegenover
gestelde worden beweerd.
Met stelligheid kunnen wij alleen iets van
na de vijftiende eeuw weten. Argentinië is
bewoond geweest door verschillende stam
men, die voor het grootste deel zijn uitge
storven. Hoe zuidelijker men in Argenti
nië afdaalt, hoe minder beschaving men ont
moet. Hot laagst staat de bevolking van de
oilanden ten Z. W. van Vuurland, de
Yagans, die uitsluitend van jacht en visch-
vangst leven. Zij kunnen niet eens potten
bakken. Iets minder onbeschaafd zijn de
Onas, die in het Oosten van Vuurland voor
komen. In Midden-Argentinic hebben de
oorlogzuchtige Querandes zich destijds hard
nekkig verzet tegen de heerschappij der
Spanjaarden. Meermalen verwoestten zij
Buenos-Ayres. In het bergachtige Noord
westen zaten do Calchaquis, die een vrij
hoogo cultuur bereikt hadden. Zij bouwden
steden en in hun vesting-werken wisten zij'
de Spanjaarden langen tijd te weerstaan.
Hun stam is geheel uitgestorven, en met
hen verdween de beschaving. Merkwaardig
is het feit, dat al deze bewoners feitelijk
niets hebben bijgedragen tot de ontwikke
ling van het land; on dat de bestaande cul
tuur eenvoudig het werk is der immigran
ten.
De oorsprong der Gaucho's is niet be
kend. Een bastaardras tugschen do India
nen en Spanjaarden is het niet.- Het echte
type van een ouden Gaucho wijst er voel
eer op, dat het nakomelingen zijn van dc
Mooren, die daai in de vijftiende eeuw ver
toefden.
De steeds toenemende emigratie van uit
Europa geeft allen grond te vermoeden, dat
in de toekomst de hoofdbcvolking zal bestaan
uit een uitstekend mensclienras, een vermen
ging van het Gormaansche met het Romaan-
sche ras. Argentinië is door zijn bodemge
steldheid en klimaat een dor meest begun
stigde landen ter wereld, cn de beschaving
van Europeeschen oorsprong heeft er zoo'n
hoogo vlucht genomen, dat Argentinië nu
aan de spits staat van alle Zuid-Ameri-
kaansche Staten.
Een belangrijke vondst.
Reeds sedert langen tijd had het bas-relief
van een vrouwenfiguur in de parochie
Brotten (BadenBaden) zeer de aandacht
getrokken. Het bevond zich in d. n steenen
muur van een kerkgebouw. H:t geheel
droeg een Romeinsch karakter Dezer dagen
werd de steen weggenomen cn vervangen
door een anderen. Men bekeek het bas-te-
lief-werk nader, onderzocht achterkant en
zijkanten, en nu bleek, dat op elk der vier
zijden van den steen een mythologische fi
guur gebeeldhouwd was. De vrouwengestal
te stelt Juno voor. Zij is gesluierd en houdf,
met de linkerhand haar kleed op. Op den
anderen kant is Mercurius afgebeeld, met
overblijfselen van vleugels aan hoofd on
schouders in den linkerarm houdt hij een
dier, waarschijnlijk een bokje. De rechter
hand steunt op zijn staf. De derde figuur
stelt Hercules voordo omtrekken zijn
slechts vaag te onderscheiden. Den vierden
kant wordt ingenomen door Minorvazi.j
heeft den helm op het hoofd on haar attri
buut, den uil op den schouder.
Later ontdekte men in het Zuiden van het
dorp tusschen de puinhoopon eenige muur
schilderingen dezo dateeren uit de Middel
eeuwen, ongeveer uit de 15de eeuw. Eenigo
brokken muur en een drempel vertoonden
echter de kenteekenen van 'n oud-Romein -
schen stijl.
