BUSES BEIiZIÊRE
PERSOVERZICHT.
Tweede Kamer.
ALPHES ftHJNS.
Burgerlijke Stand.
Faillissementen.
Finaneieeie Causerie.
Mr. S. van Houten wijdt een ,,S t a a.t k u n-
öigen Brief" aan de kwestie: artsen-
monopolie of vrije uitoefening
der geneeskunst.
Hij schrijft o. a
De praktijk der onbevoegden Tecrutcert
zich uit meer of minder betalende patiën
ten, vooral uit de zoodanigen, die bij de
bevoegden geen baat vonden. Wat hen bij
de onbevoegden brengt is niet zoozeer ver
trouwen. dan wel hoop. een laatste hoop
veelaleen hoop, die volgens de bekende
spreekwoorden blijft zoolang er leven is
en zelfs doet leven en het lijden verzacht.
Maken alzoo de patiënten in werkelijk
heid den overtreder, zonder ietwat succes
krijgt, althans behoudt, deze geen toeloop.
Met do verklaring van flit sucoes houd ik
mij niet op; zij ligt buiten mijn bevoegd-
hcil en buiten de kwestie, als deze juist
gesteld wordt. Met den meest sceptische
ten aanzien van de genezing, die er buiten
de faculteit om te vinden zou kunnen zijn,
wil ik bij deze argumentatie aannemen,
'lat die genezingen of verzachtingen van
lijden enkel in suggestie of verbeelding
haar oorsprong hebben. Maa.r. vraag ik,
zijn zii daarom minder werkelijk en be
vredigend voor den lijder? En is er ook
zelfs met het gewapend oog iets ongeoor
loofds te vinden in de handeling van (je
personen, die, uit welko oorzaak ook, in
staat zijn die suggestie uit te oefenen, dat
zij zulks trachten te doen cn, als zij er hun
tijd en krachten aan wijden, er ook een
middel van levensonderhoud in vinden
Zoowel de inroeping van hun hulp als do
betaling zijn immers aan de zijde der
patiënten volkomen vrije daden; dczei ge
schiedt dus volgens den goeden regel, die
vanouds het strafrecht beheerscht, in geen
geval een strafbaar onrecht.
Naar aanleiding der felle bestrijding, die
het bekende adres-Van Hol then, Van Houten,
Van Hamel heeft ondervonden, vooral van de
zijde der geneeskundigen, schrijft m:r. Van
Houten
Mij heeft zeer de felheid getroffen,
waarmede van do zijde van geneeskundi
gen tegen ons en de opheffing der straf
vervolgingen, enkel wegens wettelijke on
bevoegdheden der betrokken delinquenten,
te keer wordt gegaan. Zij zijn do eenig
wetenschappelijk gegradueerden, dio geen
vertrouwen hebben op eigen waarde en
verdienste, en op monopolie aanspraak
maken, sedert de bepalingen van den
Code Pénal zijn afgeschaft, dio nog
ccnigermabo aan do gegradueerden in de
theologie in dienst van kerkgenootschap,
pen een voorrecht gaven. Do vervolgingen
tegen de afgescheidenen vormen echter
oen zeer zwarte bladzijde in onze politieke
geschiedenis. Rechtsgeleerden hebben zich
wel dikwijls geërgerd over zaakwaarne
mers. Zelfs sprak menigeen gaarne min
achtend van „zakwaarnemers", tot mijn
ergernis, daar ook wij, rechtsgeleerden,
onze diensten zelden anders voor niet
gaven, dan aan ons toegewezen armen. In
dit opzicht staan advocaten en zaakwaar
nemers even gelijk als artsen en „kwak
zalvers". Maar ook den meest bevooToor»
deelden standsgenoot heb ik naar mijn
herinnering nimmer strafbepalingen tegen
niet-gegradueerde rechtsgeleerde adviseurs
Jiooren vragen. Dat voor eenige betrekkin
gen een wetenschappelijke graad vertischt
wordt, is een heel andere kwestie. Het
proeuraat en de uitsluitende toelating van
advocaten bij rechtbanken en hoogero
rochtsoolleges is onderdeel der organisatie
van de rechterlijke macht. Trouwens wor
den ongegradueerde lasthebbers bij de
kantongerechten toegelaten en de rechts
macht dezer gerechten is steeds uitgebreid,
terwijl ook aan partijen vrij staat hun g.e-
schiilen aan ongegradueerde scheidsrech
ters te onderwerpen en bij deze hun belan-
cren door ongegrad u-eerden te laten be
pleiten.
„Do Avondster" bevat een artikel over
EvenredigeVertegcnwoordiging.
Het blad is er geen voorstander van voor
do Katholieken, omdat het al te optimistisch
zou zijn te veronderstellen, dat allo Katho
lieken in den lande, ook bij de stembus
dat waren. Dit geldt vooral voor Noord- cn
Zuid-Holland.
Wij nemen er het volgende uit over:
Maar al te veel wordt do politiek be
schouwd als een ding om. over te schrijven en
over to boomenom grooto redevoeringen
over op to zetten en veel papier over zwart
to maken.
Wij hebben ze altijd aangezien voor een
praetische zaak, om praetische dingen mee
to bereiken-als een hefboom, waarmede men
het land in deze of die richting zetten kan.
Wij, voor ons, in de richting, die sedert
jaren als die dor christelijke partijen be
kend is; de liberalen in de richting van
onverschilligheid voor den godsdienst en van
ongeloof; do socialisten (in die van omver
werping der maatschappelijke orde.
Welnu, met het tegenwoordig kiesstelsel
zijn wij, Katholieken, ze kor van minstens
25 vaste zetels, onder welke elf vaste Noord-
br.vbantsche, zes vaste Limburgsche, vier
vaste Gel der soke.
Torwij] "wij eenige kans hebben dit getal
van vijf en iivintig met eenige te vorgrooten.
Do invoering v.an evenredig kiesrecht doet
ons ze kei' twee varï do elf Noordbrabantscke
cn ©cn van do ader C^ldersclie zetels ven-
liezen.
Terwijl wij geen genoegzame zekerheid heb
ben over de politieke gevoelens der Holland-
sche Katholieken, om te weten of winst,
die zij ons zullen doen behalen, op zal we
gen tegen het verlies, dat wij zeker weteil
te zullen lijden.
Ts het nu niet onverstandig, dat evenredig
kiesrecht te begeeren?
Een stelsel, dat ons een zeker verlies en
feen on zékere winst brengen zal.
Onverstandig, uit het oogpunt van katho
lieke politici; van praetische inenschen dus?
Ons dunkt van ja.
Zitting va ïi. giste reu.
Staatsbegrooting.
(Algcmecne Beschouwingen).
De heer Vliegen drong er nog ten
sterkste op aan, het ontwerpje nopens het
heffen van opcenten op bedi ijfsbelasting
los te maken van liet groote omtrent de
uitbreiding van het belastinggebied van
de groote gemeenten.
De heer Ter Spill zegt alleen bij de
algemeene beschouwingen het woord te
vragen, omdat sommige leden hem persoon
lijk hebben genoemd naar aanleiding van
zijn rede te Utrecht op 23 Mei en hem
hebben beschuldigd van opwekken van ge
loofshaat, anti-papisme, enz.
De rede handhaaft hij geheel, doch hij
wenscht op te komen tegen het doen ont
staan van legenden.
Men heeft gezegd, dat onder het zingen
vaii „Wilhelmus" spreker de hand zou
hebben gereikt aan den socialistischen ge
kozene Welnu: de overwinning te Utrecht
werd door beide partijen afzonderlijk ge
vierd. Later op den avond kwam de heer
Van Leeuwen in het lokaal van de libe
ralen en werd hem door spreker de hand
gereikt tot gelukwensching. Gezongen werd
daarbij: „We leven vrij, we leven blij op
Neerlrnds dierbren grond".
Ten sterkste wijst hij het verwijt van
opwekken tot geloofshaat terug. In zy'n
rede heeft bij voorop gesteld, dat iedere
geloofsovertuiging recht heeft op eerbie
diging. Hij citeert hier zijn rede, waarin
juist ook werd voorop gesteld, dat het
opwekken van geloofshaat het monopolie
moest blijven van de partijen der rechter
zijde. Mcd weet trouwens ook wel, dat
zoolang de liberalen aan het bewind zijn,
niemands burgerlijke vrijheden zullen wor
den aangetast. Geen liberaal zal ook ont
kennen, dat bijv. het starre Calvinisme een
vrucht is van eigen bodem; maar aan den
anderen kant kan niemand tegenspreken,
dat de Katholieke partij volkomen zich
gedragende, ook politiek, naar haar begin
selen, nooit Nederlandsch naar baar kard
kan worden genoemd. Wel kan de Katho
liek een goed staatsburger zijn, hij kan
den Nederlandschen Staat stellen boven
de Kerk; maar zoodra hij dit doet, treft
hem in de eerste plaats de banvloek van
de Curie zelve. De Katholieke partij krijgt
haar wachtwoord uit Rome. Zeer duidelijk
"wordt het verschil tusschen de Katholieke
partij ecnerzijds en de andere partijen
anderzijds aangewezen in „Ons Pro
gram" van den heer Kuyper in 1879.
inderdaad kan men dan ook niet spre
ken van een Nederlandsche Roomsche
Staatspartij, maar van een „Roomsche
curie, provincie Holland".
Het blijkt trouwens uit de stukken, van
de Roomsche curie uitgaande, dat zij zelve
er niet anders over denkt. Hij beroept
zich ten deze op de encyclieken Mortal©
dei" van 1885, en op „Praestantissimura
naturale donum".
Zelfs den staatsdienaren in de verschD
lende lauden wordt bevolen, de katholiek
politieke beginselen in toepassing te bren
gen.
Hij wijst op hetgeen thans in Duitschland
gebeurde: de zuiver ultramontaanschc rich
ting zegevierde over de Duitsche katho
lieken.
Volgens do katholieken zeiven hangt
Protestantisme en liberalisme samen. Wij
zijn als Protestantsch en liberaal volk
trotsch op onze vrijheden, als godsdienst
belijdenis, vrijheid van drukpers, van per
soon en goederen, maar volgens de Room
sche curie mag de katholiek de rechten
■alleen gebruiken met het doel ze te ver
nietigen.
Mocht hij er ook niet op wijzen, dat de
subsidies, gegeven voor katholieke onder
wijzerssalarissen, eigenlijk ten goede ko
men aan specifiek katholieke instellingen 1
De Roomsch-Katholieke partij is even
gevaarlijk voor het nationale leven als de
sociaal-democratie. Het was niet voorzich
tig van den heer Loeff om stelling te ne
men tegen het geven van ambten met
staatsgezag aan de socialisten, want is het
niet precies hetzelfde, als men staatsge
zag geeft aan ambtenaren, welke hun be
velen ontvangen uit Rome Wel weet hij,
dat de soep niet zoo heet wordt gegeten,
als zij werd gekookt, en dat het Neder
landsche bloed wel kruipen zal, waar het
niet gaan kan, maar dat neemt niet weg,
dat de zuiver prineipiëel katholiek even
gevaarlijk is voor het nationaal karakter
van onzen Staat als de sociaal-democraat.
In zijn rede te Utrecht moest hij wel
wijzen op de machtsverschuiving in de co
alitie ten gunste van de katholieke Staats
partij. Vóór die machtsverschuiving kon de
Gereformeerde Kerk nog eenigszins een bol
werk vormen tegen het ultramontanisrqe.
V oortaan kan zij dit niet meer.
Geen wonder, dat duizenden Protestant-
sche Nederlanders, die volstrekt niet vrij
zinnig zijn, ongerust werden.
Het a ertrouwen, dat de heer Loliman
en de zijnen zouden waken tegen toene
ming van de Roomsche macht, is niet zel
den beschaamd.
De heer A a 1 b e r s e herinnerd er aan,
dat hetzelfde geluid, dat de heer Ter Spill
thans deed hooren, n.l do oproep tot den
modernen staat om zich uit noodweer te
verdedigen tegen de Katholieken, ook
•werd gehoord in 1870 in Duitschland tot
aanvang van den Culturkampf.
Overigens laat hij de rede van den heer
Ter Spill ter beantwoording aan den heer
Loeff over.
Hij bespreekt den eigenaardigen ontwik
kelingsgang van do vrijzinnig-democraten.
Wanneer inderdaad volgens den heer
Troelstra de aanwas van de socialistische
stemmen een uitspraak voor de socialisti-
eisohen beteekende, waarom zijn de
vrijainnig-demooraten, die hetzelfde wil
len, dan achteruitgegaan.
Hij schrijft clen aanwas van de socialis
tische stemmen eenvoudig daaraan toe, dat
do arbeider, wanneer hij ontevreden is,
geen vrijzinnig-democratische, toch een bo-
cialistische stem uitbrengt.
Met een beroep op verschillende stem
mingen vóór en tegen sommige wetsont
werpen bestrijdt hij de bewering van den
heer Troelstra, dat cr een andere partij-
groepeering zou moeten komen, zóó, dat de
democraten uit alle partijen één partij
zouden vormen cn de conservatieven een
andere. Hij en zijn geestverwanten voelen
zich in de hoofdzaken eens met de begin
selen van de coalitie en overigens willen
zij niet zijn een bepaalde arbeiders- of mid
denstandspartij, maar een algemeen Katho
lieke juist de nuances in de partij ten
aanzien van de sociale hervormingen ge
ven een waarborg, dat de partij er geen
zal zijn van uitersten en scherpe tegen
stellingen:
Hij betoogt, dat, hoezeer men overigens
ook in de praktijk nu en dan gemeenschap
pelijk stemt met de vrijzinnig-democraten,
het toch onmogelijk kon komen tot een
samenwerking, omdat er veel meer princi
pieel e punten van aanraking zijn met de
coalitiepartijen dan met de vrijzifmig-de-
mocraten.
In het geschiede bij de laatste verkiezin
gen ziet hij overigens t/en bewijs van het
ontwaken van het. liberale geweten van
de vrijzinnig-democratie, die weer meer
teruggaat naar de liberale beginselen nadat
zij langen tijd was afgedwaald naar de
organische Staatsbeginselen.
Dat de liberalen hunnerzijds niet kon
den blijven staan op het oude standpunt
van Staatsonthouding, is geen bewijs van
hun prijsgeven van het individualitische
streven. Als zij overheidszorgen willen,
dan is dit nog volstrekt geen bewijs van
sociaal voelen Zij zijn daartoe slechts ge
komen, door den nood gedrongen.
Dit ministerie staat cok op den grondslag
van de organische staatsleer in theorie,
hij vraagt met het oog op de aangekon
digde kjesreehtv oorsteilen, enz. of het
ministerie ook practisch op dat standpunt
staat.^
De heer Nier-strasz critisccrt den
conto fin to v$m de staatscommissie voor
de spoorwegen. Hij acht de afschrijvingen
n.l ongemotiveerd, aangezien de spoorwe
gen, als onontbeerlijk in een cultuurstaat,
een indirecte waarde voor den staat ver
tegenwoordigen.
De heer lieumer maakt eenige opmer
kingen omtrent de wijze van indiening van
de Staatsbegrooting. Hij acht die niet in
overeenstemming met de Grondwet De
Staatsbegrooting is n.l. noch bij Koninklij
ke boodschap (schriftelijk), nocb door een
commissie ingediend. Hij concludeert dus...
dat de Staatsbegrooting niet is ingediend.
Er werd slechts m achtiging verleend
om de Staatsbegrooting in te dienen aan
den Minister van Financiën, doch de heer
Minister van Financiën is geen commissie,
hoewel de redenaar grooten eerbied heeft
voor den heer Minister, een commissie toch
is een „groep van personen". V/el is waar
heeft men reeds vaak zoo gehandeld, naar
dit is geen excuus. In een constitutioneele
monarchie moeten de ministers vooral de
Grondwet nauwkeurig en nauwgezet hand
haven.
Onder groote vrooliikheid van de Ka
mer bespreekt hij vervolgens de vraag
met hoeveel u's men het woord
„salut (uut)" aAn het hoofd van wetten
moet schrijven. Het allerergste vindt hij,
dat het nu eens mêt ééne dan weer met
twee u's wordt geschreven. De Minister
van Financien schijnt ten deze tot de
kleurlooze middenstof te behooren. Hij be
handelde deze kwestie volstrekt niet „en
bagatelle" (Gelach). De Hooge Raad
zou bezwaar kunnen maken,al mist hij'
het toetsingrecht.
De heer Lieftinck is aan het woord,
maar het is halfzes, de Kamer is half leeg
en juist de personen, die hij noodig heeft
in zijn rede, zijn niet aanwezig.
De Voorzitter zegt, dat hij met het
oog op den stand der beraadslagingen
reeds heeft gezegd, niet vóór 6 uren te kun
nen eindigen. Hij doet een beroep op de
welwillendheid van den heer Lieftinck.
De heer Lieftinck spreekt over de
zinsnede in het voorloopig verslag, waarin
gevraagd wordt of de Regeering op de
hoogte was van de „Loge". Op zichzelf
is dat even onzinnig als wanneer men
spreken zou over „de -Roomsche parochie",
want de Nederlandsche loge is slechts een
autonoom onderdeel van de Vrijmetselarij.
Inmiddels vindt men hier duidelijk de in
quisitie gevraagd. De brutale menschen
hebben de halve wereld. Men had daar
tegenover de vraag kunnen stellen, welken
invloed de komst van kardinaal Van Ros-
sum door de Regeering met de hoogste
ridderorde onderscheiden, uitgeoefend h,peft
op de verkiezingen.
Maar do redenaar zou willen, dat de
Loge, waarvan hij 40 jaar lid is en die hij
lief heeft om het vele, dat zij hem schonk
en nog schenkt, inderdaad zooveel kracht
had en invloed, dat zij de overwinning ha.d
bewerkt.
Doch is het te verwonderen, wanneer de
vrijmetselaren, die ook hun hoogste en
edelste zuiver humane en humanistische be
ginselen in gevaar zien, dat zij dan in
het geweer komen en dat zij elk voor zich
niet in de Loge zelf worden opgeroe
pen, om den 6trijd voor die beginselen te
6trijden. Men vergete niet, dat de vrijmet
selaars nog steeds leven onder den ban
vloek van dei Paus. De heer Van Wijnber
gen las zaken voor uit een ma^oniek tijd
schrift, dat slechts op 6linksche wijze kon
zijn verkregen. (De Voorzitter maakt be
zwaar en de redenaar zegt dan „heimelijk
wijze"). Maar alles daarin is volkomen
waar. Het mag worden gehoord. Doch de
heer Van Wijnbergen vertale eens den
banvloek over de vrijmetselaars uitgespro
ken, hoe Christelijk zij daarin honderdmaal
worden vervloekt. Geheel onwaar is het,
dat de Belgische grootmeester zich heeft
bemoeid met onze verkiezingen.
De vrijmetselaars hebben niet noodig
hun denkbeelden te halen uit België, zoo
als de heer Van Wijnbergen, die op Bel-
gisoh voorbeeld een groot deel van zijn me
deburgers voor „canaille" uitschold.
Onjuist is het ook, dat de vrijmetselarij
anti-godsdienstig Km zijn. Wie dat zeggen
weten geen onderscheid tusschen eere-
dienst cn godsdienst, tusschen Kerk en re
ligie. Het eerste is gemakkelijk te kennen
en te leeren, het tweede is moeilijk en
gaat niet zonder strijd.
Is het ook te. verwonderen, als de vrij
metselarij zich verzet, wanneer zij ziet, hoe-
overal scheiding wordt gebracht door de
Katholieken, als zij ziet, hoe de pastoors
en kapelaans, waarvan de wegen zwart za
gen, de mooiste en nuttigste vereenigin-
.gen uit elkaar jagen De Bisschop van
Haarlem verbiedt zijn "géloofsgenootcn lid
te zijn van vereenigingen voor local op
tion. Gebeden moet worden voor de ver
kiezingen Daarop lette de Regeering, al
grijpe zij niet in, zij late het over aan de
bevolking zel/c en make geen uitzonde
ringswetten. Spreker zou ze niet willen.
Ongodsdienstig zouden vrijmetselaars
zijn? Nog onlangs werd naar aanleiding
van een rede in een der loges de resolu
tie aangenomen, dat de wetenschap, hoe
hoog staande ook, toch nooit zich mag stel
len in plaats van den godsdienst. Als
een vrijmetselaar wordt aangenomen,
wordt hij aangenomen in naam van don
„Opperbouwheer des Hcelals", en boven
den stoel van den voorzitter hangt het „al
ziend oog".
Het doel van de vrijmetselarij is opvoe
ding in den hoogsten cn edelsten zin ook
tot godsdienstzin. Mogen ook de Katho
lieken zeiven er eenmaal zoo over denken,
maar helaas: „rien n'est sacré pour un
inquisiteur
De vergadering werd verdaagd tot
Woensdag elf urqn
ttUCLAHIUS, 4517 A
40 Cents per regel.
ATELIER VOOR KUNSTFOTOGRAFIE.
LEIDEN. H00GEW0ERD 160.
GENEZING
DEn VOORTOURENDE
on haro gevolgen, als
HOOFDPIJN, MAAG Dl IKSEWANDS-AANDOENJNGEN,
r LEVEK-OPZclTlNG
ca8cara &A6RADA
V Voroorxaken c©*° koilckoa. i
Blte f!*eoD. waarop de haatltcekenlag A
"OEMAZiÈRE" or.tbreekt. ts namaak,
SvjjSjfS'fe».Voorradig in nlle voorr.omo Apotheken -Ég®?#?
en Drogistwinkels.
HoopivDepot: ipettak DEGL0S.l3l,Rue deVauglrard, Paris
éis**mftgsaaa monster gratis csqbsbbbzb
HILLEGOM Getrouwd: P. G. Cnetee en G.
J. IC. Uuuin. G. A. Spillcor en K Oonia
Bevallen: W. Assende ft geb. De Haan D.
Overleden: \V. do Jong 3d G. J. van
hierop 7 m. G. Gilhuizen ÖJ
HAARLEMMERMEER. Bevallen: M. Bli k
geb Verschoor 'L. M M. H. Bus geb. Van
Rasteren Z. A- M de Laat geb. Eikelet.boom
D. (J. M. de Boer geb Hoos Z.
LIS8E. Geboren: Johannes Theo lorus. Z van
A. Wnsse aar en LI. C. M. van Ruiten. Epko, L\
van F. de Jonge en A. D Vormver Coinelis
Gerat dus, Z. van J. Wassenaar en A. van der
Lubbo. Johannes Cornells, Z. van .1. Mijnders
en G J Trom Ario, Z. vau J. v n Rossen en (i.
Nooit. Franciscus, Z van F Hogervo stenC. IJ.
v. d Plas. Joh anna Cornelia. D. van P. van Dijk
en C F as. Alphonsus. L. van.P Duivenvooide
en M. van der Meei
Gehuwd: M. A. Coi bee pd P. M. Langeveld.
J. do Lnnge en G 0. van der Eist. J. H. Moblmaun
en U Dandey.
NOORD WIJK. Geboren: Cornelia, D. vanJ.
Nopje en M. Dijksman. Wilhelmus Gerardus
Joannes Joseph, Z van W. A P M.Petersen M. A
G. Maai. Neeltie, D. van C v. d. Luijt en K.
Llazenoot. Maarten, Z. van A. v. Roorjen en J.
MeuvogeL Wilhelmus Adrianua Cornells, Z. van
Th Vink en J C. van Rjjt Micliiel Theodorus,
L. van 11 bteenvoo. deD en P. A. ro newegen
Ondei trouw d: Cornells Plug 3j. en Leuntie
Duindam 21 j. Lecndeit de Rave 23 j. en Gonda
Christina Helena Berkemeier 2U i.
NOORD WIJ KERHOUT. Geboren: Antonrns
FrnncÏ6Cus. Z. van J. B Maat en A. v. d- Berg.
Ondertrouwd: D- J, W estrik en C.
Zonderwijk.
Overleden: Maig v. d. Ploeg 8 ra.
Rl«NSBURG. Geboren: Willem Klaa9,Z.van
J. v ltbeenen en M. C. Bolhuis. Ger it, Z. van
C. v Iteison en J. v d. Eijkel. Cornells, Z. van
J. v. d. Mei] en A. v. Rossom. Alida Dma, D. van
P. v. Duijvonvoordo en A D. de Vink
Gehuwd: G. v. Jaaisve d, 51 j., to Wassenaar,
en M. Paauw, 40|. te Rijnsburg.
Ondertiouwd: H. v. Klaveren jm. 21 ite
S 'ssenbeim, en A. Ksgenn r jd. 23 i., te Rijnsburg
LEIDERDORP. Ondertrouwd: C. Male, 25
te Bodegraven, en A C. Snel, 2d j., alhier.
Pieter Hijzelendoom, 25 j., te Alkemade, en S.
Oo» erom 20 i., alhier. H. van Alphen, 19 j., en
N. de Joogb, 19 i-. beiden alhier.
VOOR^CHO EN. Geboren: QeDdrik, Z van
H. N ivis en M. II. Tromp. Willem, Z. van W.
Vonk en H. van Duijvenbode.
Overleden- Johanues Marinas van Ouden
burg 3 i
VALKENBURG. Geboren: Corneli9, Z. van
Wi iem Botermans en Sophia Martina Johanna
Schoneveld-
ZEGWAARD. Geboren: Stientie. D. van J. C.
Muilwijk en H. van Reeuwijk. Jacoba, D. van J.
J. v. Atteu en A. Keijzer Job «nna Cornelia. D.
van P. Gouweleeuw en M. C. Kramer. Johanna
Alida, D. van J. v. Stem en E. Belt.
Ondertrouwd: K. Groot, te 's-Gravenhage,
en A den Drijver, alhier.
Overleden: Klazina Maiia Koot, 1 m D. van
A. Koot en H v. d. Horst. Niesjev Duijn, 53 j.,
geh met W. de Ridder
ZOETERMEER. Geboren: Jacob, Z, van J.
van der -^ar en P. Kalisvaart.
Overleden: M. A. Noppe 17 j.Levenloos
aangegeven kind v. h. mann. gesl. van A. Bob en J.
Eaiens
H. van Alst., landbouwer, en A. W.
Beijer, echtelieden, vroeger te Groot-
Azewijn, gemeente Bergh, thans te Em
merik.
J. Bosscher, bakker, te Groningen.
P. H. R Larrouy, te Maastricht.
De Handelsvennootschap onder de fir
ma Troe en Verburgt, en haar indivi
du eele leden A. F. B Troe en H. G. Ver
burgt.
S. Aandagt, weduwe van A. M. Koster,
houdster van een spaarkas, te Amster
dam.
De gebeurtenissen in de a.fgcloopen' week
waren niet van dien aard, dat het ver
trouwen op de beurs kon terugkeeren. J)o
val van 't ministerie Barthou in Frankrijk
komt op een hoogst ongelegen tijdstip,
want daarmede is de nieuwe F ra use he lee
ning \oor 't oogenblik van de baan. Do
moeilijkheden, die zich thans voordoen om
een nieuw ministerie te vormen, blijken
zeer groot tc zijn; het heeft er allen schijn
van. dat alleeu een uiterst radicale com
binatie kans van slagen heeft en deze zal
wel aansturen op verhoogde belastingen
voor de bezittende klasse, aangezien zulk
een uiterst linkscli bestuur echter waar
schijnlijk geen voldoende meerderheid in
de Kamer zou kunnen vinden, is Kamer
ontbinding geenszins uitgesloten; het ge
volg daarvan zou zijn een belangrijke ver
traging in "t tot stand komen der J mening.
E" nu had men h juist vertrouwd ge
maakt met het e «irbeeld, dat de nieuwe
Francche leening spoedig haar beslag zou
krijgen, om gevolgd te worden door 't af
sluiten van de diverse Balkanleeningen,
waardoor dan de haute Basque meer li
quide en de geldmarkt ruimer zou worden.
Aan die verwachting is opeens een einde
gekomen. Voorts wetten de debatten in
den Rijksdag naar aanleiding der gebeur
tenissen te Zabern en 't votum van wan
trouwen tegen den Rijkskanselier algemeen
eenige ongerustheid cn ontstemming. Of
schoon deze afkeuring nog geenszins het
aftreden van Von Beth mann Eollwcg be-
teekent, gaf vooruitzicht op de mogelijk
heid van dit aftreden toch reden tot na
denken.
Het is daarom eerder te verwonderen,
dat we geen zeer flauwe markten hebben
gezien. Op zich zelf wijst dit cr op, dat de
speculatieve posities uiterst gering zijn;
reeds de vorige week signaleerden we eea
ietwat betere stemming voor beleggins-
fondsen vooral cn ware 't niet, dat deze
incidenten tusschen beide gekomen waren,
dan had zich deze verbetering* wellicht
reeds geaccentueerd. Thans verviel de
markt in een uiterst lustelooze, inactieve
houding, zonder dat nochthans de koersen
daarvan veel te lijden hadden. Wat de
Parijsche markt betreft, zoo had men daar
reeds op aanzienlijke schaal de nieuwe
Fransche leening gekocht in ruil tegen do
oude, daar de eerste zooveel voordeeliger
zou uitkomen. De val van Barthou en zijn
ocllega's had ten gevolge, dat alle opera
ties -in de nieuwe leening op order van 't
beursbestuur geroyeerd werden, met liet
gevolg, dat men de verkochte stukken dei-
oude leening in alle haast terugkocht.
Bovendien gaven de vrienden der regeé-
ring, teneinde een débacle te voorkomen,
steunorders in Fransche rente, en kochten
zij naar men zegt een bedrag van ruim 30
milliocn francs op, ZoodatJ toen men op
den dag na den val van 't ministerie, een
zeer flauwe markt verwachtte, de koersen
reeds onmiddellijk beter waren dan den
vorigen dag.
Ook Amerikanen konden zich goed op prijs
houden, ofschoon het nieuws onverdeeld on
gunstig luidde." Ook dat wijst op een gun
stige marktpositie, trouwens New-York lioefti
in de afgcloopen weck voortdurend in Europa
zijn fondsen gekocht. Zoodra. cr beter nieuws
uitkomt, kon dit wel eens op moer tast
bare wijze in (do koersen tot uitdrukking
komen. Een storende factor vörmt altijd nog
Mexico; als President Wilson de bedoeling
heeft om Huerta en zijn te-gamc door ecu
politiek van wachten, van financieels uithon
gering tot aftreden te dwingen, kan ook
daar te lande wellicht een dramatisch© wen
ding in den §taa.t van zaken intreden en
dat juist op een oogenblik, aU de toekomst*
er 't donkerst uitziet. Het is zeker merk-,
waardig, dat de douane-ontvangsten nog im
mer hoogst bevredigend blijven, dc laatst
gepubliceerde over de maand Augustus geven
zelfs een vrij belangrijke vermeerdering te
zien tegen die over dezelfde maand in do
twee voorafgaande jaren. Toch ware 't on
juist om uit die cijfers gunstige conclusies
te trekken, omdat ze, hoewel op zichzelf be
vredigend, 't gevolg zijn van bijzondere om
standigheden; eerstens van de v>rhooging}
der in- en uitvoerrechten, vervolgens vau
den teruggang in de valuta, waardoor do
waarde der ingevoerde artikelen sterk ge
rezen is, terwijl de tolrechten betaalbaar zijn
in binnenlandschc munt. Het totaal cijfer der
douane-ontvangsten over Augustus 1913 be
draagt 4,182,789 pesos en is samengesteld
uit de volgende posten: 3,402,888 pesos op
invoeren, 338,929 pesos op de nieuw in gevoerde
belasting daarop van 10 pCt, slechts 293,238
op do uitvoerrechten en 144,732 op havengel
den. De diverse Mexicaansche obligaties lig
gen flauw en dc berichten omtrent don
financieelen toestand in Mexico ie Parijs,
waar men te dien opzichte 't bost is in
gelicht, luiden voortdurend verontrustend.
Een wending ten goede in Mexicaanscli© zaken,
zou zeker aan do Amerikaans oh© marlet ten
goede komen, evenals b.v. een besluit van
de Interstate Commission waarbij toestem
ming zou worden verleend om do vracht
tarieven te verhocgen. Iü dit verband heeft
de redevoering van President Wilson op
Thanks giving-day een goeden indruk ge
maakt; men trekt er de conclusie uit, dat
de democraten beginnen in te zien, dat hun
partij slechts baat kan vinden bij milder
opvattingen hunner principes; teerlaag -zal
ook van hen kunnen worden gezegd' Leb
op mijn daden, niet op mijn woorden
Petroleumwaarden verlaten de weck in zon*
goed humeur. De Koninklijke geeft c.a. I1/'?
milliocn gulden nieuwe aandeden uit, niet
het oog op de introductie te Londen. Vol
gens 't ontwerp der nieuwe statuten zullen
bestaande aandeelhouders geen voorkeursrech
ten meer kunnen doen geldon hij uitgiften'
van nieuwe aandeelen. Ten einde reeds thans
dit voorkeursrecht waardeloos te maken,
heeft men den emissieprijs der nieuwe aan
deelen gezet op 620 pCt., met het gevolg»
dat de claims op den eersten dag tegen
f 1 per stuk werden verhandeld, doch reeds
den daarop volgenden dag vrijwel waarde
loos waren. Men heeft den ko3rs der oude1
aandeelen gedrukt om dit resultaat 1c ver
krijgen. Voor zoover in Nederland toch weru
