No, 16480. Tweede Blad.
Woensdag 13 November.
A°. 1913.
Buitenlandseh Overzicht.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Beau Brocade.
LEIDSCH
Werkelijk, het schiet op met de onder
handelingen tusschen Turkije en
Griekenland. Ja, zelfs wordt er be
weerd dat, behoudens nadere goedkeuring
der regeeringen, een vergelijk geteekend
is. Mooier kan 't dan ook al niet. De man,
wien de eer toekomt, is Take Jonescu-
de Roemeensche minister van buitenland-
sche zaken. Hij heeft Turkije zoover we
ten te brengen, dat het billijke eischen van
Griekenland heeft erkend. De Turken wa
ren werkelijk te halsstarrig. Maar dank zij
de tusschenkomst van Jonescu op bijna alle
punten ia een vergelijk getroffen.
De kwestie der kosten van onderhoud
der Turksche krijgsgevangenen, de mee-
nmgsverschillen over de uitlegging van het
protocol omtrent de overgave van Saloniki,
do schadevergoeding, voortvloeiend uit het
in beslag nemen van Grieksche schepen en
de moeilijkheden inzake de staatsdomeinen
zullen aan een scheidsrechterlijke beslissing
.worden onderworpen.
Yoor het zoover was, heeft de Roemeen
sche minister menig onderhoud gehad met
Yenizelos en met den eersten gedelegeerde
yan de Turksche afgevaardigden.
Dit alles is zeer vlug in zijn werk
gegaan, waDt een paar dagen geleden zag
men den toestand nog ernstig in. Zelfs
zonden vele mogendheden oorlogschepen
Haar de Balk&D wateren. Frankrijk en En
geland gingeD voor en Italië volgde, om
dat het dieD maatregel8 noodzakelijk achtte
tot behoud van den Italiaanschen invloed.
Van Oostenrijk worden ook nog oorlogs
bodems verwacht. Dat is nu niet meer noo-
dig, want alles zal in der minne worden
geschikt. Turkije heeft nu definitief vrede
gesloten met Bulgarije en Montenegro voor-
loopig met Servië en Griekenland.
Bulgarije is door het verdrag van Boe
karest weer met alle tegenstanders op goe
den voet gekomen.
Thans rest dus in den Balkan nog de
Albaneesche kwéstie. Voordat die geheel
'geregeld is, zullen er nog wel eenige maand
je verloopen.
Er ia wel wat te doen op politiek
terrein in Frankrijk. De Ra-
Otter is druk bezig met te beraadslagen
over de hervorming van de kieswet.
Hierbij is de afgevaardigde Louis An-
drieux van plan op te komen voor vrou
wenkiesrecht. Hit zal een amendement in
dienen om alle Franschen, ongeacht van
welke sekse ze zijn op SSl-jarigen leeftijd
kiesrechtbevoegdheid te geven.
Na het kiesrechtvraagt een ontwerp-
invaliditeitsverzekering de aandacht. In dit
Ontwerp wordt bepaald, dat de arbeiders,
om ingeschreven te kunnen worden, iD de
ouderdomsverzekering zijn! In dat geval
Kunnen zij lid worden vaD een onderlinge
?iekteverzekering, welke door den Staat
financieel gesteund wordt. Gedurende zes
ïnaanden invaliditeit betaalt die onderlinge
Verzekering dokter en apotheker en keert
minstens een franc per dag uit. Na dien
tijd verstrekt de Staat aan de onderlinge
de helft der onkosten voor den invaliden
arbeider. Bij blijvende invaliditeit geeft
de Staat vervroegd pensioen.
Het ontwerp bedoelt tevens preventief
te werken en wil steun verleenen aan ver-
eenigingen, die op sociaal-hygiënisch ter-
reio werkzaam zijn en ijveren voor betere
.Woningtoestanden enz.
De hooge raad van arbeid heeft nog in
©en andere kwestie te beslissen. Men wil
namelijk deü EngelscheD Zaterdag invoe
gen.
Er zijD dienaangaande twee rapporten,
één voor staatsinmenging en één daarte
gen. De beslissing is nu aan voornoemden
raad.
Deze raad zal zich voorts hebben bezig
te houden met het bepalen van den leef
tijd, waarop jongelieden van beide ge
slachten in koffiehuizen, restaurants, hotels
enz. als kellner, dienster, enz. kunnen wor
den toegelaten. De permanente commissie
uit den hoogen raad van arbeid zal den
raad een voorstel voorleggen, waarbij
voorts maatregelen aangegeven worden,
strekkende tot bescherming der zedelijk
heid van de jongelieden, die in bovenbe
doelde betrekkingen werkzaam zijn.
In Frankrük is 't al precies als overal,
voor den militairen dienst is
de ambitie sterk vermin
derd. De Temps" is hoogst verontrust.
Vooral de dekkingstroepen aaD de oost
grens hebben een groot te kort èn aan of
ficieren èn aan onder-officieren. Daar zit
dus de vrees voor Duitschland weer ach
ter. Het ergste gevolg hiervan acht het
blad, dat de recruteD onvoldoende worden
geoefend en nu er twee lichtingen tegelijk
zullen opkomen wordt het er niet beter op.
Ter illustratie vertelt het blad, dat te
Toul, het belangrijkste garnizoen in het
oosten, de meeste compagnies-commandan
ten slechts één luitenant hebben om bij mo
bilisatie uit te rukken. In plaats van de
reglementair voorgeschreven en ook hoogst-
noodige acht sergeanten, is de compagnie
gemiddeld twee sergeanten rijk I Zoowel
voor oorlogs- als vredestijd is een dergelij
ke encadreering absoluut onvoldoende.
Het verloop vooral van het lagere ka--
der, waarvan onder deze omstandigheden
steeds meer moet worden geëischt, wordt
ook nog steeds grooter.
In Engeland zijn weer een paar tus-
schentijdeohe verkiezingen geweest.
Het gold twee liberale zetels.
De uinonisten hadden er alles opgezet
om die ljberale zetels te veroveren, maar
't is niet gegaan. Eén zetel hebben ze in
hun macht gekregen. Doch de voornaam
ste nietdat was het district Keighley.
De afgevaardigde Sir S. Buckmaster
was benoemd tot procureur-generaal en
moest dien ten gevolgè pitredeh. Hij was
herkiesbaar eü is herkozen met 4730 stem
men. De candidaat der unionisten kreeg
3752 stemmen en die der arbeiderspartij
3648. Buckmaster kreeg nog 100 stemmen
meer dan bij de algemeene verkiezingen.
De man der arbeiderspartij ging 200
stemmen omhoog en de unionisten slechts
10. Alles het resultaat van een krachtige
campagne.
Deze verkiezing was vooral hierom van
zooveel belang dat dé unionisten in dit dis
trict beweerden de uitspraak te zullen
krijgen of de bevolking al of niet home rule
voor Ierland verlangt. Als dat zoo is dan
mag men zeggen dat de bevolking van En
geland wenscht dat Ierland de vrijheid zal
krijgen waarnaar het zoolang uitgezien
heeft.
De wijze, waarop J oeansjikai ge
meend heeft zijn taak als president te moe
ten opvatten valt niet erg in den smaak.
Lang niet ieder is de meening toegedaan
dat het goed is om de geheele oppositie
partij van Zuid-China uit te sluiten.
Het despotisch optreden heeft
ten gevolge gehad dat de liberale kabinets
leden er den brui aan hebben gegeven nog
weder saam te werken met Joeansjikai. De
minister-president, z'n collega's van justitie
en handel en ook de Kamerpresidenten
dreigen heen te gaan, wanneer die dwaze
bepaling tegenover de oppositie niet wordt
teruggenomen.
Het zal echter moeilijk zijn juiste berich
ten uit China te krijgen. Daarvoor is een
middeltje^ gevonden namelijk een strenge
censuur.
Joeansjikai's optreden kan op den duur
wel eens minder voordeelig voor China blij
ken te zijn. Uitgekomen is reeds de voor
spelling van dr. Soenjatsen dat Joean er in
de eerste plants naar zal streven om meer
macht te krijgen dan hem als president toe
komt. Zal de andere helft der voorspelling,
dat het einddoel de keizerskroon is, ook
worden bewaarheid?
Joeansjikai is wel van plan alles te doen,
wat hem bij de Japanners in de gratie kan
brengen. Er is indertijd in Nanking herrie
geweest en de Japanners waren over het
optreden var, den gouverneur, generaal
Sjangsoen, allesbehalve goed te spreken.
Vrij wat wrijving van gedachten is er het
gevolg van geweest. Een mooie gelegenheid
voor den president dus om de achting van
anderen te krijgen, die hij van z'n eigen on
derdanen te kort ondervindt. Hij heeft een
secretaris naar Nanking gezonden om met
Sjangsoen te spreken. De gouverneur heeft
bij die gelegenheid ook vernomen, dat het
plan bestaat hem af te zetten. Maar direct
uit het veld geslagen is hij niet, want hij
heeft den afgevaardigde van den president
laten weten, dat hij voor de gevolgen van
zoo'n maatregel niet kan instaan. Zouden
er dan nieuwe relletjes komen, zou ct dan
een nieuwe opstand in het zuiden komen
Of Joeansjikai dan ook zal zegevieren? Men
mag niet uit het oog verliezen, dat dan
geen aaneengesloten noorden tegenover het
zuiden staat.
KORTE BERICHTEN.
De Bulgaarsche officieren, die door
de Grieken zijn gevangen genomen, hebben
onmiddellijk na hun in-vrijheid-stelling een
adres gericht tot Venizelos, waarin zij pro
testeeren tegen de onmenschehjke behan
deling door de Grieken tijdens hun gevan
genschap. De gevangenis was middel-
eeuwsch-slecht. en van hun bagage werden
ze beroofd.
Dat Duitschland van zijn invloed ver
loren heeft bij de leverantie© aan het Turk
sche leger blijkt wel hiea-uifc dat Turkije be
sloten heeft al het nieuwe berggesolmt
bij Frankrijk te bestellen.
Volgens geruchten, die hun oorsprong
in Kaïro vinden, zou de ex-sultan Moelay
Hafid, die 100 plaatsen aan boord-van het
stoomschip ,,Karnak" had genomen, ont
voerd zijn. Toen do „Karnak" op 13 Octo
ber aanlegde, verscheen er n.l. niemand om
zich aan boord te begeven. Men gelooft
dat Moelay Hafid door Bedouïnen is ont
voerd.
In het Belgische parlement is ge
vraagd, hoeveel kloosters on kloosterlin
gen er iD het land waren. De minister van
binnenlandsche zakeD vertelde dat er op 31
December 1910 3507 kloosters waren met
10.376 mannelijke kloosterlingen en 47.496
zusters.
In Frankrijk ia een radicale parlemen
taire groep gevormd. Do leiding is in han
den van Caillaux. De fractie telt 150 aan
hangers, voor vier-vijfden radioo-socialisten
6D een-vijifde gematigd-radicalen.
Tot burgemeester vaD Battersea, een
voorstad van Londen, is een neger be
noemd. Hij had dit te danken aan zijn
populariteit onder de blanken. Men is hier
over niet overal goed te spreken. Er wor
den reeds pogingeD gedaan om mr. Ar-
sh'er, zoo heet de man, vroeger fotograaf
van zijn beroep, afgezet te krijgen.
Te Milaan heeft het comité voor arbei
ders tot de arbeiders eeD oproep gericht,
waarin zij worden aangespoord niet aan
den Bagdadspoorweg te gaan werken, daar
de Aziatische werkkrachten voor de Euro-
peesche werklieden worden getrokken.
Volgens te Triest loopendo geruchten
heeft zich een Oostenrijksch syndicaat van
bankiers gevormd, ten gunste van de ex
ploratie en exploitatie van mijnen in
Klein-Azië. De concessie zou door Tu o
aan deze bankgroep verleend zijm.
Raissoeli, de ziel van den opstand in
Spaansoh-Marokko, moet, naar de regee
ring te Madrid verneemt, naar het binnen
land zijn gevlucht. Het gevolg is geweest
dat vele stammeD hun nderwerping aan
boden,
John D. Rockefeller heeft eeD aantal
belangrijke giften géschonken voor onder-
wijs-doeleinden. Een medische school te
Baltimore kreeg anderhalf millioen dollar,
het Barnard College te New-York 200.000
dollar, het Wellesley College te Wellesley
200.000 dollar en het Ripon College te Wis
consin 50.000 dollar. In totaal is het bijna
twee millioen dollar.
Het hoofd van gezworenen
te Glatz, heeft den bakkersknecht Max Wei
geit uit Zadel, in het district Franken
stein, die terecht stond wegens moord op
de zes-jarige Marie Kirchner, ter dood en
wegens een aan het meisje begaan misdrijf
tot 2 jareD tuchthuisstraf veroordeeld.
Uit A n Töohte (Duitschland)
is telegrafisch bericht ontvangen van de po
litieautoriteiten, «dat tusschen Weri en
Soest door een handelaar iD- blanke slavin
nen, met behulp van een automobiel met ge
weldis ontvoerd de 19-jarige dochter van
een eigenaar in steengroeven, Maria Sohulte
genaamd.
Het meisje heeft lichtblond haar. en een
vol gezond gelaat. Het vermoeden bestaat,
dat zij in de richting van Nederland is
vervoerd.
Voor de gar ni z o o ns r e o h t-
bank te Weenen nam hot proces tegen den
eersten luitenant Jandrio een aanvang, die
beschuldigd is van de misdaad van spionnage
in tijd van oorlogsgevaar Het gaat om 's
mans hoofd, daar op deze misdaad do dood
straf staat. liet vonnis zal pas bekend wor
den gemaakt, wanneer het door den op
persten krijgsraad is bekrachtigd.
Inde Bromle y-m ijn te Stanton
Drew in Somersetshire heeft een ernstig on
geluk plaats gehad. Wegens een defect aan
het hijschtoestel stortte de liftkooi, waarin
zich tien mijnwerkers bevonden naar bene
den op den bodem der edhacht, waar eenige
voeiten water atond. Het gevolg was dat
drie mijnwerkers, die plaats hadden geno
men in het benedengedeelte van de lift
kooi, verdronken.
Bij een grooteo brand in de K a--
walergardskajastraat te Petersburg zijn zes
personen in de vlammen omgekomen. Bo
vendien werd een brandweerman door een
omla&gstorfcende daklijst getroffen en op
slag gedood.
Te Napels heeft, naar aanlei
ding van de Verkiezing Van den afgevaar
digde Marnaldo Liiecii, een bomaanslag plaats
gehad. Ongeveer 20,000 personen waren op
het Guglielmo PepepMn verzameld, ter be
groeting van den nieuwsgakozene, die de
menigte van het balkon zijner woning dankte.
Plotseling weerklonk een hevige ontploffing
en de mtenigte vluchtte in wilde haast in do
zijstraten. Daarbij ontstond oen vreeset ijk'
gedrang, zoodat een aantal Vrouwen en kin
deren onder den voet geraakten en zwaar
gewond werden. Door de rondvliegende splin
ters van de_ bom werden twaalf personen
gekwetst.
Zitting van heden.
Indische begrooting.
De heer Bogaardt oefende in zijn ver
der betoog critiëk uit op de persoonlijke
houding en het optreden van den heer
Douwes Dekker, wiens eigenliefde al blijkt
uit het feit, dat hij zichzelf noemde do
reïncarnatie van Mohammed. Hij heeft
diep leedwezen met de twee mede-geïn
terneerden, die slechts slachoffers van
Douwes Dekker zijn. De weigering van
rechtspersoonlijkheid aan deze Indische
Partij, die rust en orde in Italië bedreigde,
oordeelt spr. alleszins gerechtvaardigd.
Ook de verbanning van Douwes Dekker
c.s. acht hij gemotiveerd, waarbij spr. zich
beriep op het opruiend vlugschrift van een
der geïnterneerden: „Als ik Nederlander
was", en waaruit duidelijk de actie, die
tegen het moederland gevoerd wordt,
blijkt.
Echter wenschte spreker clementie te
pleiten voor de beide inlanders dr. Tjipto
en Soewardi, vertrouwende, dat dezen na
het gebeurde tot beter inzicht zullen ko
men.
Na de pauze zette de heer Bogaardt
zijn rede voort en betuigde hij zijn sym
pathie, in beginsel, voor de Sarekat-Islam-
beweging, zoolang zij zich houdt buiten
vreemde invloeden. Zooals de S. I. thans
optreedt heeft zij, naar spr. gelooft, geen
gevaarlijk doel. Wat er uit worden kan
in de toekomst is nog niet te zeggen. Een
bolwerk tegen den Christelijken godsdienst,
gelijk men haar verweten heeft te zijn,
is de S. I. niet.
Ten slotte verdedigde spreker een goede
kersteningspolitiek. Opvoeding en onder
wijs van den inlander moeten worden ge
leid in banen, waardoor hij, als minimum
van Westerscho beschaving, welke de in
lander algemeen deelachtig wenscht te
worden, leert kennen de grondwaarheden
van het Christendom, tn dit verband acht
hy het van het allerhoogste belang, dat
op de inlandsche scholen onderwijzersuit
Nederland optréden a.ls komende uit een
land, waar de Christelijke opvattingen
heerschen.
De heer Bogaardt verdedigt de In
dische Regeering tegen het ongegronde
verwijt, dat zij een politiek voert van op
dringen van kerstening, en ontkent dat de
antithese Christendom en rationalisme en
de schoolstrijd naar Indië zijn overgebracht
door de vorige Christelijke regeering, maai?
dat dit geschied is door een kliekje fana
tieke anti-clericale publicisten, De politiek
der tegenwoordige Regeering moet er op
gericht zijn de klove tusschen overheersoh'-»
te en overheerscher te overbruggen door
eenheid en sociaal denken aan te kweeken.
De heer Van Veen wijzende op het
geen in den jongsten verkiezingsstrijd te
gen het Indische regeeringsbeleid van
liberale zijde al zoo is aangevoerd en op
het groote aandeel, dat de thans opgetre
den Minister van Koloniën daarin heeft
genomen, zoodat van dat optreden van de
zen bewindsman een kardinale koersver
andering met recht mocht warden verwachj
constateerde, dat sedert dat optreden van
minister Pleyte niets geschied is wat op
die kardinale koersverandering ook maar
eenigszins wijst, allereerst niet in zake de
in de verkiezingsdagen zoo heftig aangeval
len kersteningspolitiek. De Minister heeft
dus niets gedaan om zijn activiteit in den
verkiezingsstrijd moreel te rechtvaardigen.
Ook is de tegenwoordige gouverneur-ge
neraal niet naar huis gezonden. Is nu de
Gouverneur-Generaal van huidigen koers
veranderd, dus bijgedraaid naar 's Minis-
OE VERMETELE.
46)
Er bleef Mittachip niet anders over dan
te gehoorzamen en bonne mine k mauvis
jeu te maken. Zijn tanden klapperden en
fcijn handen beefden zoo geweldig, dat het
©en poosje duurde vóór hij de lantaarn
had aangestoken. Sir Humphrey onder
drukte een ongeduldige verwensching.
Hemel, bewaar me", mompelde de ar-
toe zaakwaarnemer, ,,als de roover nu eens
kwam, terwijl ik bezig ben 1"uu
sou me toch niet verlaten, Sir Hum
phrey?
,,Ik zal je mijn stok eens laten voelen
op je laffen rug, als je niet voortmaakt",
'Ps bet eenig aDtwoord, dat bij kreeg van
£ijn Edelheid, die toekeek hoe Mittachip
op handen en voeten onder de braamstrui
ken kroop ©n wiens korte, hijgende adetn
Van zijn hevigen angst getuigde. Maar na
©en kort oogenblik van spanning ver
scheen Mittachip weer vaD onder de strui
sen, hevig bevend, doch het pakje brieven
triomfantelijk in zijn hand houdend.
Sir Humphrey rukte het hem uit de
hand.
„Zoek nu snel den schaapherder! Ver
ges geen oogenblik", fluisterde hij, den
procureur ruw vooruitduwend. „Het ie me
alsof ieder grasspietje op deze heide een
paar ooren heeft!" mompelde hij binnens
monds.
Jock Miggs, de schaapherder, had zijn
0 apen geteld, sloot de deur van de
sohaapskooi en wilde juist zijn hut binnen
gaan om te gaan slapen, toen hij door
Mittachip werd aangesproken.
„Schaapherder I hei 1 Schaapherder l"
Miggs keek hem vaag-verwonderd aan.
Sedert zijn avontuur vaD den vorigen
nacht, toen hij dansmuziek had moeteD
spelen voor een paar gekken, gevoelde hij,
dat hij zich over niets meer te verwonde
ren had.
Toen hij zich dus bij zijn arm gegrepen
en in een hoekje der hut gedrongen voel
de, maakte hü zelfs geen tegenwerping.
„Wildet gij mij spreken, mijnheer?"
vroeg hij op klagenden toon, terwijl hij zijn
arm wreef, want de Squire had in zijn
overhaasten ijver hem wat hard aangegre
pen
„Jal" zeide deze, snel fluisterend; „hier
is Mittachip, procureur des Konings dien
ge wel kent, niet?"
,,Ja, ja", mompelde Jock Miggs, aan
zijn kuif trekkend; ,de schapen behooren
aan Zijn Edelheid geloof ik".
„Juist, Miggs", zei Mittachip, door een
schop van Sir Humphrey tot spoedig han
delen aangezet, „en ik ben hier opzettelijk
gekomen om je te spreken, want er hangt
veel van af, dat je dadelijk voor me naar
Wirksworth gaat met een pakje en een
brief voor mijn klerk Duffy".
„Wat, nu? Iu dit uur van den nacht?'
jankte Jock.
„Ja, ja, MiggsJe bent tooh niet
bang, wel?"
Sir Humphrey was buiten de hut blijven
staan het aan Mittachip overlatend de
zaak in orde te brengen. Hij leunde met
zijn zwaar lichaam tegen den wand en had
zijn karwats met «waren gouden knop
gereed iD geval hij overvallen mocht wor
den. 't Was op dit oogenblik intens don
ker en zijn scherpe oogen poogden te ver
geefs door het duister heen te dringen,
maar zijn ooren waren gescherpt voor elk
geluid, dat tot hem kwam uit dien zwar
ten nacht om hem heen.
Hij trachtte geen enkel woord van het
gesprek van Mittachip met den schaapher
der te missen.
„Zoo is het, Jock", antwoordde de pro
cureur. „Maar ala ge nu terstond voor mij
naar Wirkswortb wilt gaan, zal ik je een
guinje geven".
„Een guinje l" riep de schaapherder ver
bijsterd uit. „Wat een wonderlijke tijd
toch".
„Al wat ik van je begeer, Jack, is een
pakje voor mij) te brengen naar mijn huis
in Fulsomestraat. Verstaat ge mij?"
Nu volgde er een oogenblik van stilte.
Miggs aarzelde blijkbaar.
„Nu?" vroeg Mittachip.
„Ik denk er over na, mijnheer
„Wat?"
„Hoe kan ik voor u die boodschap doen,
als ik ook voor u op deze Bchapen hier
moet passen?"
„Och, wat, die sohapenl" riep Mittaohip
uit.
„Nu, mijnheer, zoo het u dan goed is...M
„Kent gij mijn huis te Wirksworth?"
„Ja, ja, mijnheer".
,Ik zal je een pakje geven, dat je ter»
stond naar Wirksworth moet brengen en
afgeven aan mijn klerk Duffy aan mijn
huis in Fulsomestraat, Ben je geheel ze
ker mij goed begrepen te hebben?"
„Ik geloof van well" antwoordde JTook
op zijn eigenaardige manier.
Maar ongeduldig trad Sir Humphrey in
de hut. Het ging hem te langzaam. Hij
duwde Mittachip op zij en sprak op beslis
ten toon:
„Kijk eens hier, schaapherder. Je wilt
toch wel een guinje verdienen, ia het
niet?"
„Ja, mijnheer, jawel".
„Nu dan, hier is het pakje en een brief
voor den klerk Duffy ten huize van mijn
heer Mittachip in Fulsomestraat. Ala
Duffy dit pakje heeft en den brief gelezen
heeft, zal hij je een guinje geven. Is dit
je duidelijk?"
Te gelijk gaf hij hem het pakje met een
briefje voor Duffy en Jock Miggs scheen
zijn aarzeling te boven gekomen, want hij
nam het vroolijk aan.
„Jal jal dat is duidelijk genoeg", zeide
hij; „staat het in dit briefje, dat ik een
guinje te beuren heb?"
„Met mijnheer Mittachips eigen hand.
Maar, let op 1 geen gebabbel en geen ge
talm. Ge moet vóór het hanengekraai in
Wirksworth zijn".
Jock Miggs stak het pakje en het briefje
in den zak van züxi kiel. Nu dat van den
guinje hem duidelijk genoeg was verklaard,
was hij gereed om te vertrekken.
„Ja, zeker 1" zei hij, op het pakje tik
kend, ",stom zijn is het wachtwoord".
„Ik zal doen wat gij verlangt mijnheer,
en die papieren zullen veilig bij mij zijn,
want er staat in, dat ik een guinje te
beuren heb?"
„Juist! Je weet dus, dat je ze niet
moogt verliezen".
„Jal jal ik ben daar niet bang voor en
ook niet voor de rooyers; en Beau Brocade
gezegend zij hij, zal mij niets doen.
Maar dit zijn wondere tijden".
Lord Humphrey duwde hem ongeduldig
de hut uit.
„En hier", voegde Zijn Edelheid er bij,
een stuk geld in des schaapherders hand
drukkend, „hier i3 een halve kroon voor
onderweg".
„Dank u, mijnheer, en zoo gij denkt,
dat het met do schapen in orde is
„Laat die schapen stikken".
„In orde, mijnheerzoo heb mijnheer
Mittachip goed isen ik zal den hond
loslaten om op de schapen te passen".
HIJ' kreeg zijn lompen stok en zijn hoofd
schuddend en mompelend ging de man
langzaam het pad uit, dat van daar recht
naar Wirksworth loopt.
Sir Humphrey keek de wondere, ma
gere figuur even na tot hij in het donker
verdwenen was en luisterde toen nog even.
Rondom hem lag de heide in diepe rust
en het klagend blaten der schapen in de
kooi was het eenige, dat de doodsche silte
verbrak. Alleen van uit de verte kwam het
geluid van honden en menschen op jaoht.
„Zijn Edelheid liet een ronden vloek"
Eooren.
„Drommels", bromde hij, „de schelm
moet erg in het nauw zitten, en schijn#
ons verder geen moeite meer te zullen go-
ven. Zelfs als hij ons nu eens overviel, hè
oude vogelverschrikker PDe brieven'
zijn toch in veiligheid! Wat?"-
De procureur zei luchtend: „Ik hoop
het".
(Wordt vervolgd).
