XiEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag: 21 October. Tweede Blad.
No. 16461.
Buitenlandseh Oyerzieht.
Aimo 1913.
„Pak me Mee"
31 |a Cent.
FEUILLETON.
Beau 3Bx*oca<le.
In Dublin werd, men weet dat reeds,
een tweede poging gedaan om den vrede te
ïerstellen tusschen werkgevers cn werkne-
ners. Ditmaal had een commissie uit de
1 mrgerij zich er mee belast. Maar het resul-
iaat is al even onbevredigend. Ook ditmaal
ïebben de werkgevers de bemidde
ling afgeslagen. Intussclien doet het
conflict zijn noodlottigen invloed meer en
meer .gevoelen. Het scheepsverkeer met
Londen staat vrijwel stil de haven van
Dublin ligt vol schepen, die op lossing of
jading wachten. De ellende onder de ar
mere klassen der stad neemt schrikbarend
toe.
Te Londen is overleden Arthur
Chamberlain. Hij is indertijd nog mi
nister geweest en heeft in hoofdzaak in die
kwaliteit van zich doen spreken. Toch ge
noot hij niet de groote bekendheid van zijn
broeder Joseph, in ons land nogal be
rucht door de rol, die hij speelde ten op
zichte van den Transvaal.
Op 't punt van bewapening spreken
staatslieden zelden verstandige woorden. :t
Is dan ook wel de moeite waard even de
aandacht te vestigen op een rede van
minister Churchill te Manchester ge
houden. Wat hieruit vooral blijkt is de
betere verstandhouding tusschen Engeland
en Duitschland. Churchill wil namelijk een
•beetje vacantie in den bouw van oorlogs
schepen. Engeland zou dan dit jaar de vier
te bouwen schepen niet op stapel zetten,
maar Duitschland moest dan ook den bouw
nalaten van de twee schepen tot welker
aanschaffing besloten is. De verhouding
der krachten zou dezelfde blijven en Enge
land zou 144 millioen besparen, Duitsch
land 72 millioen. Aan die vacantie zouden
andere mogendheden spoedig meedoen,
oordeelt Churchill. Als men dit nu zoo goed
weet, avaarom dan niet doorgezet.
De Duitsche kroonprins
heeft zijn leedwezen betuigd, dat zijn brief
aan den rijkskanselier bekend is geworden.
[Een vreemde verklaring, wanneer men in
aanmerking neemt, in welk blad het schrij
ven gepubliceerd werd. De veronderstelling
ligt dan ook voor de hand, dat de keizer
zijn zoon bevolen heeft den kanselier in
dien geest te schrijven. Erg gelukkig is
de kroonprins niet in zijn politieke loop
baan. Een gevolg van zijn verkeerde raads
lieden.
Hij verklaart nu ook volkomen eens te
izün met de gevolgde politiek in de Bruns-
.wijksche kwestie. Het tegenovergestelde
geval zou alleen voor hemzelf onaangenaam
kunnen zijn.
De vreeselijke ramp van de ,,L. II"
'omtrent de eigenlijke oorzaken is men het
nog niet eens zal Duitschland toch
blijkbaar niet beletten op den ingeslagen
Weg voort te gaan. In het voorjaar -^an 19.14
zullen twee nieuwe in^r i n e-
luchtschepen worden gebouwd. De^
„L. III" zal door de Zeppelinwerken wor
den vervaardigd, de ,,L. IV". doPU' Schüttc-
{Lanz volgens een nieuw type.
Behalve wat de telegrammen in ons vo
rig nummer over de Albaneesche en Bal
kan-kwesties vertelden, is hieromtrent geen
nieuws tot ons gekomen. We zullen dus
hierover maar zwijgen. Vervelen doen die
Balkan-ruzies toch reeds geruimen tijd.
De Duitsche professor dr. G. Kampff-
imeyer, die herhaaldelijk studiereizen in
Marokko maakte en daar ook thans weder
yertoef't, begint in het „Bcrl. Tagebl." een
Irceksartikelen over de wijze, waarop de
F t n s c h e n Marokko tot ontwik
keling c n beschaving brengen, nu
[zij door het sluiten van liet Frans ch-Duit-
feclie verdrag van 1912 de vrije hand heb-
1 ben gekregen.
In zijn thans verschenen eerste artikel,
brengt deze Duitscher warme hulde aan de
Fran'sche methoden. Het is ongelooflijk,
schrijft hij, wat daar in liet laatste jaar
tot stand is gebracht: de Frnnschen Jieb-
ben hun taak met groote kennis van zaken
bn bekwaamheid ter hand genomen, zoodat
reeds' thans een groot succes bereikt is.
Met klem komt prof. Kampffmèyeï tegen
'de gestadig in Duitsche bladen törugkee-
rendo bewering op, dat Marokko voor
Frankrijk een „wespennest" zou zijn. Ook
prijst hij" de wijze waarop militaire en poli
tieke actie hand in hand gaan.
Deze getuigenis van onverdachte zijde zal
niet nalaten invloed uit te oefenen op de
meen in gen in Duitschland. In zooverre even
wel is Marokko wel een wespennest voor
Frankrijk, waar de herhaalde aanvallen van
Marokkanen den kolonisten het leven ver
onaangenamen.
Te Kaïro is op het oogenblik een bewe
ging gaande tot emancipatie van de
Mohammedaansche vrouw en tot af-
schaffing van den sluier, waarachter deze
steeds haar gelaat verbergt. De leiders der
beweging zijn jonge mannen, die in Eu'ropa
gestudeerd hebben en daar moderner denk
beelden hebben opgedaan. Ze zullen echter,
voor zij ecnig succes bereiken, den tegen
stand moeten overwinnen van de conserva
tieve Moslims, die van geen wijziging of af
schaffing van de oude .gebruiken willen'
weten en, naar het schijnt, nog de meerder
heid der bevolking vormen.
Het verlangen naar gelijkheid voor vrouw
en man wint, zooals men ziet, allerwege
veld.
S u 1 z e r, de afgezette gouverneur van den
staat New-York, is blijkbaar nog volstrekt
niet gedaald in de achting van
een groot deel zijner medebur
gers. Tweeduizend bewoners van Albany
hebben hem n.l. een grooten zilveren beker
ten geschenke gegeven, waarin gegraveerd is:
„Geschenk van de burgers van Albany als
een hulde aan den Hon. William Sulzer
wegens uitstekende plichtsvervulling.
Een martelaar voor de zaak van eerlijk
bestuur."
Sulzer aanvaardde het geschenk met een
Snede die opnieuw een uitdaging was van
Tammany Hall.
„Tammeny Hall", zoo zeidc hij, „is er
bij middel van den leider boss Murphy in
geslaagd mij 'te ontnemen wat het volk mij
weeft gegeven met de grootste meerderheid
van. stemmen, ooit door eenig candidaat
vóór mijbehaald.
Mijn ontslag zal, wel verre van een waar
schuwing te zijn voor de ambtenaren, die
de vermetelheid mochteu hebben zich te
plaatsen tusschen een bende hebzuchtige
misdadigers en do belastingbetalers, in
tegendeel blijken een zegen te zijn en
aanleiding geven tot belangrijke hervormin
gen, betere toestanden en een eerlijke re
geering, onder welke de belastingbetaler voor
eiken uitgegeven dollar de waarde van een
dollar terugkrijgt.
Wanneer mijn ontslag die gevolgen heeft,
ben ik ruimschoots voldaan en zal mijn stre
ven om eerlijk en rechtvaardig te zijn, niet
vergeefs zijn geweest.
Het onafliankelijkhsidsfeest en de
plaatselijke vereenigingsa.
Gisteravond had op de bovenzaal van
',,ln den Vergulden Turk", alhier, een ver
gadering nlaats van bestuursleden van
plaatselijke vereenigingen, daartoe opge
roepen door de Feestcommissie voor do
viering van den feestdag op 19 November
ter herdenking onzer 100-jarige onafhan
kelijkheid, om, zooals in den oproep tot
deze samenkomst werd gezegd, met de
commissie van gedachten te wisselen over
het organiseeren van een optocht op dezen
feesdag.
De vergadering was bijzonder druk be
zocht. Niet alleen waren al de aanwezige
en later binnen gebrachte stoelen weldra
bezet, men stond eindelijk op elkander
gedrongen en buiten de deuren der zaai.
Als men bedenkt, dat slechts één of twee
bestuursleden van elke vereeniging waren
uitgenoodigd, dan blijkt daaruit, dat er
heel wat vereenigingen waren vertegen
woordigd.
Onder de aanwezigen was één dame.
E enige vertegenwoordigers der vereeni
gingen hadden hun naam op de presentie
lijst geplaatst, andere echter niet, zoodat
wij niet in staat zijn mede te deelen, hoe
veel en welke er zich lieten vertegen
woordigen.
Wij merkten er echter op om een paar
te noemen vertegenwoordigers van de
afd. Leiden van de Holl. Mij. van Land
bouw en de jonge Anfei-winkelsluitings-ver-
moeten zich derhalve zeiven oog financieel©
offe>r£ getroosten.
De Commissie wil vanavond geen beslis
sing nemen. Men kan vanavond met voor
etellen komen, daarover van gedachten wis-
.selen en dan zou de Commissie uiterlijk
Dondlerdag vernemen, welke vereenigingen
zouden meedoen en welken steun zij zouden
willen verleen en. HieroveT opende de Voor
zitter nu de discussie.
Een afgevaardigde van „Eendracht zij ons
Doel" zeide, dat dit onmogelijk is. De bestu
ren kunnen zoo spoedig geen ruggespraak
met de leden houden. De Commissie
zelf is veel te laat. Daaraan ligt de
schuld. Binnen veertien dagen kunnen
die vereenigingen niet antwoorden.
De heer Spend el stelt voor den datum vast
te stellen op Dinsdag 23 October. Men heeft
dan den Zondag nog voor den boeg.
De heer Planjer zegt, dat er toch altijd
nog f 2500 van de gemeente is te wachten.
Er kan slechts f 2000 aan 'n eventueelen
optocht worden besteed. Is er dan nu al
f 500 te kort
De heer Weyl acht de critiek op de
plannen van. de Commissie overdreven en
wil daarover in nadere beschouwingen tre
den, maar wordt onderbroken door den heer
Spendel, die meent, dat het niet aangaat,
dat particulieren hier spreken.
De heer Van Romburgh wil een lichtstoet
houden. Deze kon 6poedig klaar komen en
maakt indruk.
De heer Syfcsma weerlegt de meening van
den voorzitter, dat de critiek tegen de plan
nen van de Commissie kunstmatig zou zijn
opgewekt. Het was een spontane uiting van
een groot deel der burgerij, waarvan de
uitingen in de pers slechts een zwa-kke weer
klank waren. Wat hij in breede kringen
daarover hoorde, bevestigt dit Hij heeft de
critiek in de pers gevolgd, doch daaruit- niet
vernomen, dat men bepaald een optocht
wenscht. Men wilde iets anders, iets meer,
dat in overeenstemming is met het her
dachte feit. Deze volle zaal getuigt daar
van. Men zal eohteT niet klaar komen, omdat
de Commissie veel te laat is gekomen.
De Voorzitter merkt op, dat men uit
het oog verliest, dat de welgeslaagde Sep
temberfeesten zijn gehouden
Do héér Spendel zou over de vraag willen
beslissen: Zal ér een optocht worden ge
houden, ja of néén
De héér Fokker heeft van do Coïnimisfsie
den ind'ruk gekbegon als van oen schip
zonder roer. Men vTaagt van het gemeente
bestuur f 3500, er werd f 2500 toegezegd en
denkt ér f2000 niet van te gebruiken, om
dat men met een mager programma wil
Volstaan, terwijl de burgerij een feest ver
langt.
Hij ondeörsteunt het denkbeeld van dep. lieör
Va.n Romburgh om een lichtstoet te formce-
ren. Men moet nu gehaast werken en door
den avond wordt veel, wat niet precies in
cben haak is, bedekt.
De Voorzitter voelt voor een lichtstoet
niet veel met zijn druipende flambouwen.
De-heer Steyns daarentegen wel. Men kan
tegenwoordig ook wel gebruik maken van
blectriciteiit bü optochten.
De hoer Brouwer (Haarlemmerstraat) zou
ben middagoptcelit en lichtstoet willen com-
bineelren.
De Voorzitter verwerpt dit denkbeeld al
dadelijk, wegens de hooge kosten.
De heer Kouw wil een collecte houden door
'de Bl tad.
De héér Den Hollander verwacht daarvan
niet véél; immers, men had al lang gevraagd
gelden voor dit doel bij hem te doen bezor
gen. Alleen dr. Schokking gaf aan dien op-
toep gehoor.
Er werd nog lang en soms vrij verward
gediscussieerd. Allerlei meeningen kruisten
blkaar, zoodat wij hun* den draacl niet ge
regeld kunnen volgen.
Mérken wij slechts op, dat de heer Houw
nog protesteerde tegen een ingezonden stuk
van gisteravond in het „Leidsch Dagblad",
waarin het wordt voorgesteld, dat het volk
slechts kan feestvieren onder den invloed
van Gr an jebitter, en dat eindelijk de heer
Spaa, naméns de Leidsohe Chr. Oranje-Ver
eerd ging, eein groot deel der mislukking toe-
öch'reef aan de miskenning, waaraan, een deel
dér burgerij, dat zijn Vertegenwoordigers
vindt in de Oranje-Vereeniging, blootstaat.
[Waarom' heeft men ook niet iemand van die
richting in de Commissie genomen Het gods
dienstig element wordt nu weer buitenge
sloten. Hij is het eens met den heer Sijtsma,
dat het publiek niet naar een optocht hooft
gevraagd. Men wil op breeder basis feest
vieren. Spr. gaf dit nader aan.
Do historie heeft wel geleerd, dat Neder
land niet het minst zjjn onafhankelijkheid
en grootheid te danken heeft aan hot door
hem bedoelde volksdeel.
De heer Kouw meende hierop nog te moe
ten antwoorden, dat wij feestvieren als Ne
derlanders, zonder naar godsdienst of poli
tiek te vragen, waarop de heer Spaa repli
ceerde, dat dan ook het deel, waarvoor hij
opkwam, niet moest zijn buitengesloten.
De Voorzitter merkte op, dat de Commis
sie zichzelf niet gekozen had. Zij was een
gevolg van do groote commissie, die ten Stad-
huizo is geïnstalleerd.Bovendien, er wordt
wel rekening gehouden met wat spr. wonscht.
De Commissie heeft ook voeling gehouden
met kerkelijke lichamen, voor een godsdien
stige herdenking. Ivoraalmuzick is aange
boden en de Comtaissie overweegt hoe van
dit aanbod het beet gebruik kan worden
gemaakt.
Ten slotte werd overeengekomen, dat de
besturen voeling zullen houden met hun
leden en dat uiterlijk voor Dinsdag 2S Oc
tober 's middags 12 uren schrifte
lijk b e richt zal worden gezonden
of men mee wil doen en tot wel
ken daadwerkelij ken e.n finan
ciën len si teun men bereid is. Men,
moet dan meteen mededeelen of men een o p-
tocht wenscht dan wel een liohtstoet.
Van de ingekomen brieven zal het afhan
gen of Leiden op 19 November nog iets an
ders zal hebben, dan wat de Commissie!
voorstelde en of het. zal wezen middag-op
tocht of avond-lichtstoet.
Een der aanwezigen stelde voor al dade-
lijk een collecte aan de deuren te houden,
maar de voorzitter kon dit denkbeeld niet
aanbevelen. Eerst moesten de groote mid
delen zijn uitgeput, vóór men met de kleine
bogen.
Hierna werd de drukke, beweeglijke verga
dering, die echter trots alle verschil van
meening, een vriendschappelijk karakter
droeg, te halfelf gesloten.
Lijst van onbestelbare brieven
en briefkaarten
van hier verzonden gedurende de eerste helft
der maand October.
B rie ven: M. de Vries, Zwagerman, Th.
v. Everdinge, Schmidt, C. v. d. Velzen, Am
sterdam; R. Smit, Bussum; Wegeriff, Cro-
nenstein; M. Smit, E. de Waard, Wed. S.
v. d. Veen, de Jong, E. Kropff, Willy de
Jong, Inspecteur, Den Haag; C. v. d
Bosch, Haarlem; W. Wenings, J. Neumann,
Vost, Leiden; R. Smit, Enschedé; v. Dien,
Bakker, Leiden; Zeger de Boer, Texel; H.
van Hall, Rijswijk; Buitenhuis, ten Boo-
gaart, Rotterdam; Broekman, Utrecht;
Gilst, Vlaardingcn; D. Barnhoorn, Voor
schoten; Benes, Voorburg; Mantz, Frank
furt Oder; Lans Visser, Freudenstadt; E.
Meijer (2 stuks), LocarnoIJssel de Schep
per, Londen; Bijlevcld, Port-Said; E. V. B.,
Pyrmont; Max Freij, Westerwold; Eeter-
mans, Zermatt.
B r i c f k a a r t e nBerlijn, Bosma, Pera,
Schuurmans, Amsterdam; Stikvoort, Delft;
Ouwerkerk, Delftshaven; (J. v. de Beek,
Den Haag; H. Bijl, Groningen; Spaay, Hen
gelo; Laman, Leiden; Schragen, Rijnsater-
woude; Hoppemen, Rotterdam; Corkom,
Utrecht; Wegman, Woerden; Stoffels,
ZaandamAus der Au, RuijsHumm, Ber
lijn; Urbanova, Böhmen; Pernot, Cephalo-
nieDuveen, EhrenfeldBott, Londen;
MackenzieHattink, MeiringenSchramm,
Paris; Bekker, Wiesbaden.
Nota. Aan de afzenders wordt aanDevolen
him naam en adres op de stukken te ver
melden, opdat deze bij onbestelbaarheid
aan hen kunnen teruggegeven worden.
wordt aan de Abonnés van het „LeidscK
Dagblad" geleverd voor
DE VERMETELE.
25)
Zij gingen in den weg staan, stieten
ze met de ellebogen op zij, namen de at
tentie van een paar hunner in beslag en
voorkwamen aldus een algemeenen aanval
op de tafel, waarop Batburst met alle in
spanning zich tegen de overmacht zocht
staande te houden.
„Die is voor jou, lange vlegel 1" riep
Jack vroolijk uit .Hij stond heel achter op
de tafel, ingesloten, tusschen den muur en
het fornuis, en zoo dikwijls een der soldaten
waagde te naderen, schoot zijn zwaard
voort uit het donker., bet scheen wel een
levend schepsel van vuur en staal, zóó snel
en krachtig was het stooten en pareeren,
zijn plotselinge uitvallen in quarten en six-
ten, en onder alles hield hij één oog gericht
naar buiten, waar Jack o'Lantern, trillend
van ongeduld, op den grond trappelend
én de scherpe avondlucht opsnuivend, ge-
ïeed stond zijn meester weg te voeren, ver
over de heide, uit het gezicht en het ge
vaar.
Maar het was duidelijk, dat het ongelijke
gevecht niet langer kon duren. Jack be-
gteep^ dat ook zeer goed. Reeds was het
troepje roodrokken uit de verte dichtbij
gekomen, binnen enkele minuten zouden
de vermoeide, uitgeputte aanvallers een
groote versterking krijgen.
Ook de sergeant wa's gereed zijn beste
**•08 aan te grijpen. De twee soldaten
hielden John nog terug en hij zag, dat de
twee anderen, die de geïmproviseerde cita
del van Bathurst bestormden, met hun
lompe bajonetten niet waren opgewassen
tegen zoo'n voortreffelijk schermer, die
daarenboven het voordeel had van licht en
schaduw en van zijn verheven standplaats.
Hoewel hij gewond was en sterk bloedde,
had hij zijn hart gezet op de gevangen
neming van dien geheimzinnigen vreemde
ling en terwijl hij een blik sloeg naar de
heide buiten, zag hij met herlevenden moed
nog twee van zijn mannen naderen. Met
al de hem overgebleven kracht schreeuwde
hij hun toe binnen te komen en toen wend
de hij zich tot de anderen met de bemoe
digende woorden:
„Moed gehouden, mannenHoudt het nog
even vol. Wij zullen clen rebel toch eindelijk
krijgen".
Maar Jack had ook gezien en begrepen.
Hij was noch vermoeid, noch verwond,
maar twee man meer tegen hem zouden
ongetwijfeld zijn ondergang zijn. Hij hoorde
reeds het geluid der soldaten,-die zich haast
ten, ten antwoord op het roepen van den
sergeant. Zij zouden zóó in de smidse zijn.
Een plotselinge verandering van taciek
deed zijn twee aanvallers zich nader wagen
dan tot hiertoe; hij trok zich geheel in de
schaduw terug en zij, aangevuurd door de
sterke begeerte hem gevangen te nemen,
en meenende dat hij eindelijk was uitge
put, waagden het, al nader en nader te
komen. Reeds bogen zij over de tafel heen,
één hunner greep reeds naar Bathurst's
beenen, toen deze met groote snelheid zijn
linkerarm losmaakte uit zijn zware bedek
king en deze met beide handen wierp over
eeniging, wel een bewijs van de groote
verscheidenheid der corporaties.
Achter de bestuurstafel hadden plaats
genomen al de leden der Feestcommissie,
de heeren N. Brouwer, mr. E. Rijke, W.
C. Mulder, A. J. den Hollander en D.
Jaeger.
De heer Brouwer opende te kwart over
achten de bijeenkomst met een best wel
komstwoord, waarna hij ter inleiding het
standpunt der commissie nader toelichtte
en mededeelde hoe men tot het program
ma was gekomen.
Hij begon met de samenstelling der
groote commissie, waarvan de commissie
van het fee9t op 19 November een onder
deel is. In de circulaire, in het voorjaar
van 1913 rondgezonden, werd reeds op den
voorgrond gesteld, dat de feestviering zich
in fcweeëü zou splitsen: lo. de feestelijk
heden voor den zomer en 2o. die op den
eigenlijken feestdag.
De vraag nu was op welken dag deze
zou worden gesteld. De historici in do
Commissie stonden er op, dat men het feit
der onafhankelijkheid zou herdenken op
den 19den November, den dag, waarop
vóór 100 jaar de Oranjevlag voor het eerst
van den Stadhuistoren wapperde.
Van het zomerprogramma kwam niet
alles tot verwezenlijking. Door bouwval
ligheid van het Groot-Auditorium der Aca
demie moest bijv. van de verfraaiing van
het Academie-gebouw worden afgezien.
Maar de tentoonstelling op het Rapen
burg is druk bezocht geworden door vreem
delingen en de roep harer belangrijkheid
is doorgedrongen tot in het buitenland.
Nu was het de vraag: Wat zal op 19
November plaats hebben; een dag, waarop
men niet jaloersch behoeft te wezen.
Immers, wanneer het te eeniger tijd on
aangenaam guur is, spreekt, men van No
vemberweer. Men meende dus vooral op
feestelijke herdenking binnenshuis aange
wezen te zijn.
Daar kwam bij, dat de militairen bereid
waren tot het geven van een optocht en
een openluchtspel met tot slot een vuur
werk, waartoe de commissie gaarne haar
financieelen steun verleende. Spr. roemde
optocht en openlucht-vertooning als iets
eenigs.
Er was in den Raad gevraagdWordt
de f 2500 subsidie nog gegeven? Heeft deze
vrager dan gemeend, dat de commissie het
geld zou vragen, als zij het niet noodig
had? De Voorzitter zag in die vraag een
groot gemis aan ridderlijkheid.
Spr. ging de geschiedenis van het pro
gramma na. De kinderen krijgen een mooie
bioscoopvoorstelling De voorbereiding
daarvan heeft heel wat tijd en moeite ge
kost. De kleinen zullen daardoor van de
feestviering aangename herinneringen mee
nemen voor hun volgend leven.
De komedie-voorstellingen met een paar
toepasselijke stukken, de lezingen van de
professoren Blok en Knappert rijn ook niet
te versmaden.
Eerst dacht de commissie nog dit ver
zoek tot de burgerij te richten om te illu-
mineeren. Maar de teleurstelling, onder
vonden van den zomer, toen er aan de
aansporing, om de huizen met bloemenhek-
ken te versieren, geen of slechte weinig
gevolg werd gegeven, deed haar daarvan
afzien.
Toen kwam zij met haar programma, dat
onmiddellijk, door den Leidschen Briefschrij
ver in het „L. D." op weinig zachtzinigo
wijze werd aangevochten. Wel gaf de re
dactie, door de commissie voorgelicht, een
paar dagen later een anderen kijk op het
programma, doch de hartstochten waren
ontketend en een bittere critiek volgde in
een stroom van anomieme ongeteekende
stukken in het „L. D."
Met die stukken is gebleken, dat het ver
langen uitgaat naar een optocht. De com
missie zal aan 't bereiken van dit verlangen
willen medewerken, mits zij uit den boe
zem der vereenigingen genoegzaam finan
cieelen en daadwerkelijken steun erlangt.
Het initiatief moet echter komen tot deze
vergadering. De Commissie kan f2000 be
schikbaar stellen, waarvan f 500 af moet
voor de muziekuitvoeringen, zoo dat, als er
30 vereenigingen meedoen iedJer f 50 subsi
die zal kunnen ontvangen. De vereenigingen
de hoofden der beide mannen. Yóór zij
tijd hadden zich daarvan te ontdoen, was
Jack reeds met een sprong van de tafel
en had terstond daarop het deurtje van het
fornuis geopend en er den grooten ijzeren
pook, waarmede de smid zijn vuur oprakel
de, uitgetrokken en zwaaide met een zege
kreet dit nieuwe en geweldige wapen hoog
boven zijn hoofd.
De uitwerking dezer plotselinge beweging
was een groote paniek: het rood gloeiend
ijzer.zoo boven zijn hoofd gezwaaid, wierp
een regen van vonken van zich afde ser
geant met zijn soldaten weken instinct
matig terug en Jack, nog altijd zijn wapen
zwaaiend, bereikte de deur en was buiten
vóór iemand hem durfde tegenhouden.
Daar vloog het groote gloeiende ding in
de richting der soldaten, die nu juist weer
wilden aanvallen.
Dit oogenblik was van groot gewicht voor
Bathurst, en Jack o'Lantern was een ko
ning onder de paarden. Zonder stijgbeugel
of teugel te gebruiken sprong Bathurst,
kind der heide als hij was, op den rug van
het mooie beest.
Zoo zag Patience hem voor een oogenblik,
terwijl zij stond in de achterdeur der smid
se en de laatste stralen der ondergaande
zon een achtergrond van rood en geel vorm
den voor haar 6lanke figuur en haar hoofd
met prachtig krullend haar.
Zij zag hem zoo maar voor een oogen
blik, maar een, dat zij al de volgende ja
ren in haar geheugen zou houden. Zijn
groote, schitterende, magnetische oogen,
ontmoetten de haren in een zwenk en haar
blik, vol. tranen, ontmoette den zijne we-
derkeerig, een ondeelbaar oogenblik.
„Soldaten 1'- riep hij, wegrijdend, uit,
„als gij denkt, dat ik een rebel ben, ach
tervolgt mij dan snel, terwijl ik wesTwaarts
rijd".
De vogelvr ij-v erklaarde.
Beau Brocade reed naar den heuvel. Van
de smidse uit had hij aldoor gegaloppeerd,
steeds over brem en erica, over gelen zand
grond en zachten heibodem.
Boven hem, aan het groenachtig blauw
gewelf van den avondhemel, stond een reus
achtige komeet, omringd door myriaden
kleine, rooskleurige wolkjes, naar het wes
ten aldoor kleiner wordend, steeds schit
terender, waar rood en oranje en blauw
samensmolten in één gouden gloed. Heel
in de verte vóór hem gloeide het Torsge
bergte- in de laatste stralen der ondergaan
de zon, als groote barrières, waarachter een
of ander geheimzinnig land verborgen was.
Het ging het paard evenals zijn meester.
Met loshangenden teugel, stuur noch aan
sporing behoevend, liep het in snellen ga
lop over de heide tot een plotselinge ruk
aan den teugel hem, met trillende flanken
en zenuwachtige bewegingen, aan den rand
van een steile helling tot stilstaan bracht,
juist toen de roode gloed aan de wester
kin wegstierf.
De rooskleurige wolkjes namen nu één
voor één Hun grijze avondkleur aan. Een
blauwachtige damp rees op uit den van
regen doorweekten grond en van de drui
pende braamstruiken en varens, licht en
schaduw dooreen gemengd in mistige som
berheid.
Allengs stierf alle geluid op de heide weg;
alleen van uit de verte kwam bij tusschen-
poozen het droevige geschreeuw van een
eenzamen roerdomp, die van zijn nest was
afgedwaald, of nu en dan het zacht geluid
van ritselend gras of heidekruid daar, waar
een pad een schuilplaats zocht voor den
nacht.
In stille, plechtige majesteit lag de uit
gestrekte heide in rust. De hartstochten,
twisten, oproerigheden van het menschdom
schenen ver, ver weg te zijn; verder dan die
schitterende ster, die daar uitblonk, stil
en eenzaam te midden der voortrollende
golven van het grenzenloos heelal.
Beau Brocade strekte beide armen uit en
zuchtte in een heftig verlangen. Er was
vuur in zijn aderen, brandende dorst in zijn
hart naar iets, dat hij niet durfde om
schrijven.
Hoe ledig scheen hem zijn leven toeHoe
verlorenHoe hopeloos verknoeid
En toch had Hij de heide, den vrede, de
eenzaamheid lief; hij minde de zonsonder
gangen en alle geluid van dierlijk leven
in deze eenzame uitgestrektheid.
Maar dezen avond
Een enkele lach op de lippen eener
vrouw, een fiere blik harer schitterende
oogen, een tuiltje witte rozen op haar borst
en al dc heerlijkheid der natuur in haar
overmoedigste luim scheen nu ijdel en niets,
oonuitsprekelijk armNu had hij zijn ziel
willen geven, indien daarmede die enkele
jaren achter hem konden te niet gedaan
worden. Nog eens weer te mogen zijn Jack
Bathurst, van Harer Majesteits garde-regi
ment, vóór de misslag van één avond zijn
heele leven verwoestte.
(Wordt Vervolgd.)
