No. 16445.
IiEZDSCH DACrBLAD, Woeisdag1 1 October. Tweede Blad.
Anno 1913
Suitenlandseh Overzieht.
FEUILLETON.
Beau Brocade.
Uit de Rechtzaal.
me Bftee"
Na-uwelijkg is het huwelijk van e x-k o-
ning Manuel gesloten, of er komen
leelijke geruchten, die reeds van scheiding
spreken.
Do prinses is ongesteld en vertoeft thans
in het ziekenhuis. Wanneer ze dit verlaat
zal ze naar haar ouders te Sigmaringen
teruggaan. Manuel zou naar Engeland te-
rugkeeren.
Duiteche en Portugeesdie bladen spreken
reeds van een scheiding. De ex-ko
ning laat de diverse .geruchten wel tegen
spreken, maar de bladen hechten hieraan
geen geloof en beweren, dat de tijd kun ge
lijk zal geven.
De Duitsohe keizer schijnt toch
nog chauvinistisch aangelegd.
Heb klinkt vreemd, waar altijd beweerd
wordt, dat hij al 't mogelijke doet om een
betere verhouding tot Frankrijk tn krijgen,
doah geheimraad prof dr. Friedrich von
Duim hééft iets meegedeeld, waaruit dit
blijkt.
De keizer wilde het beroemde Heidelber-
ger slot restaureer en. Yon Duhn verzet
te zich er togen, doeh met weinig succes.
Alle betoogen om de ruïne als zoodanig te
bewaren mislukten.
,,Toen allee scheen te zullen mislukken",
aldus von Duhn, nam ik een uiterste middel
te baat. Ik maakte den keizer ér opmerk
zaam op, dat het Heidelbergcr slot niet op
een lijn kon worden gesteld met de oude
burlchten aan den Rijn; ik wees hem erop,
dat de vele duizenden studenten, die naar
Heidelberg komen, zoo de ruine wordt ge
restaureerd, zouden vergeten, wat de Fran-
sohen zich durfden onderstaan, toen zij een
inval in ons vaderland deden en nadat ik dit
had uiteengezet, drukt© do keizer mij de
hand* en z-eide: ,,Ik dank u, dat gij;mi daarop
hebt gewezen; ik zie nu, dat de Heidelber-
gers goede redenen hebben voor hun be
sluit".
Yon Duhn heeft het verhaal gedaan op
een feestmaal van studenten te Heidelberg.
Als 't waar is, is 't niet heel vleiend voor
- den keizer.
We hebben nu iets over een oud-staats
hoofd gehad en ook over een regeerend
vorst. Nu nog iets over een toekomstig re
geerder.
Het Turksche tijdschrift „Ischtihad" pu
bliceert een interview met den T u r k-
schen tro opvolger, waarin deze
verklaarde, een vriend te zijn v an het
parlementaire stelsel, zooals En
geland het in het leven heeft geroepen.
De aanstaande sultan legde een soort
politieke geloofsbelijdenis af. Yolgens hem
moesten de léden der keizerlijke familie
tegelijk met kinderen uit de volksklasse
worden opgevoed, en dit contact zou nooit
geheel mogen worden verbroken. De vor
sten zijn er voor het volk, en. niet omge
keerd. De godsdienst der Turken is op eeu
democratischen grondslag gevestigd, en
daarom mag er geen aristocratisch exclusi
visme bestaan. Het parlementaire stelsel
doet niets af aan het prestige van de dynas
tie. De bijzondere positie der vorsten moet
erkend worden, maar niettemin moeteu zij
steeds in nauwe aanraking met het volk
blijven.
Deze verklaringen van den troonopvolger
moeten bij de Turken veel vreugde hebben
veroorzaakt. Maar toch blijkbaar niet bij
allen want het blad, dat de zaak nader
uitpluisde werd geschorst, en de ceremonie
meester van den prins verloor zijn betrek
king.
Dat belooft iets voor de toekomst. Op
het oogenblik redt het ons niet uit- den
warwinkel. Do vrees voor een oorlog van
Turkije en Bulgarije tegen Griekenland
blijft. In politieke kringen in Berlijn be
weert men zelfs dat deze vierde Bal
kanoorlog de derde is de strijd tus-
schen Albanië, en Servië niet meer te
voorkomen is.
In Griekenland neemt de onrust toe en
ook is men ontstemd jegens Frankrijk, dat
Turkije een -enorm bedrag heeft geleend.
De Turksche pers is ook in haar uitlatin
gen tegenover Griekenland alles behalve
kalm. Turkije wil niet toegeven op het
DE VERMETELE.
8)
Achterover leunend tegen de kussens der
koets had zij gezeten met gesloten oogen
en gevouwen handen. Onrustig, afgemat,
bij oogenblikken vol hoop, had zij de groote
vermoeienis van de?en langen dag van
Stretton Hall af, over de ongebaande we
gen van de Brarsinger heide, doorstaan
met die geestkracht, die de Gascoynes al
tijd betoond hadden voor alles, wat hun
ter harte ging.
Op het kruispunt bracht Thomas, de
koetsier, zijn paarden tot staan. -Toen de
koets de smederij naderde, had Patience
uit het raampje gekeken of zij ook iets
kon zien van het dierbaar gelaat, dat,
naar zij wist, naar haar uitzag.
John Stich had Betty begeleid tot aan
de kromming van den weg en toen hij
Timothy gewaar werd, die een eind verder
wachtte, was hij teruggekeerd en stond nu
gereed om Lady Patience te helpen uit
stappen.
,.Laat de koets hier wachten", zeido
ze tot den koetsier, „wij zullen vannacht
te Wirksworth logeeren".
,,Ha, beste Stich", vervolgde zij, de hand
van den smid warm drukkend, „hoe vaart
mijn broeder?"
„Hij voelt zich steeds beter sedert hij
weet, dat u komt", antwoordde Stich. Een
oogenblik later lagen broeder en zuster in
eikaars armen.
punt der eilanden. Voor alle eilanden,
door de Grieken bezet, verlangt het auto
nomie onder suzereiniteit van den sultan.
Voor de verdediging van Turkije is dit
van het hoogste belang.
Het blad „Terdzjoeman Hakkikat" zegt,
dat Griekenland in cle kwestie der eilan
den moet toegeven. Tegenover cle vereenig-
de legers van Turkije en Bulgarije staan
Griekenland en Servië machteloos. Men
moet alleen rekening houden met Roe
menië en Turkije en Bulgarije zijn volko
men berekend voor die taak.
De Porte heeft een nota aan d© mo
gendheden gericht ten betooge, dat de
eilanden bij de kust van Klein-Azië on
misbaar zijn voor de bescherming der
Turksche kusten Daarom moeten de aan
spraken van Griekenland op deze eilanden
worden afgewezen.
Wat 't precies in Albanië zal wor
den? Pasjits beweert, dat 't wel los zal
loopen. Binnen een dag of wat zal de be
slissende slag geslagen zijn.
Yolgens het „Neue Wien. Tagbl." zal
Servië binnenkort zijn geheele leger mo-
biliseeren.
Hetzelfde blad verneemt uit Cettinje
dat op de noordgrens van Albanië volsla
gen anarchie heerscht. Tengevolge van
sneeuwval op de bergen zal de commissie
voor de grensbepaling haar werk niet vóór
het volgend voorjaar kunnen beginnen.
De „Neue Freie Presse" verneemt uit
Walona, dat te Ochrida en Dzjakowa groo
te voorraden wapens en munitie in han
den der Albaneezen zijn gevallen.
De Nederlandscho regeering, die het ver
zoek der mogendheden heeft ingewilligd
om de Albaneesche gendarmerie te orga-
niseeren, zal eenige Nederlandscho officie
ren uitzenden om rfcpport uit te brengen
over die organisatie en over het aantal
officieren dat daarvoor noodig zal zijn.
We meldden reeds het gerucht dat gene
raal L y a u t e y Marokko zou verlaten
en Delcassé als gezant to St. Peterburg
zou opvolgen. Doze tijding is evenwel niet
juist. Lyautey blijft in Marokko.
Hij zelf heeft 't aan een man van de
„Temps" verklaard.
Het „Journal Officicl" publiceert een be
sluit van den Franschen minister van Oor
log, in zake do op 1 October in werking
tredende nieuwe indeeling van eenigo le
gercorpsen. Yolgens sommige bladen zou
dit besluit o.a. ten doel hebben de ver
dedigingen der Franse he Noor d-
Oost-grens, met het oog op
de Duitsche militaire maat
regelen in de omgeving van Triër te
verbeteren. Dat het hoofdkwartier der vier
de leger-divisie verlegd wordt naar Meziè-
res en een deel van het tweede legercorps
dichter bij de Luxemburgsche grens wordt
gebracht, wordt van verschillende zijden
als de meest belangrijke gevolgen van het
ministerieele besluit beschouwd. Dit reor
ganisatie-plan zal clcor de vorming van een
nieuw legercorps ,als welks hoofdkwartier
Epinal genoemd wordt, vervolledigd wor
den.
De Italiaansche Kamer is ont
bonden en nieuwe verkiezingen zijn
tegen 26 October uitgeschreven.
Het koninklijk besluit, waarbij de Kamer
wordt ontbonden, overweegt dat uit de
nieuwe kieswet do noodzakelijkheid van een
algemeene verkiezing voortvloeit, opdat do
Kamer alle burgers wien deze wet hot recht
verleent om deel te nemen aan het politieke
leven, vertegenweordige.
De nieuwe kiezerslijsten kennen kiesrecht
toe aan 8,672,249 burgers, dat is een toene
ming van het aantal kiezers met 5,352,349.
De nieuwe wet, die een vrij ruime ver
goeding aan afgevaardigden toekent, maakt
het mogelijk die uit alle volksklassen te
kiezen.
Do ïtaliaansohe regeering
heeft besloten aan de nieuwe kamer, die op
26 November a. s. bijeenkomt euppletoire
kredieten van 48 millioen gulden aan te vra-
gen voor den bouw van vier super-
dreadnoughts. Als de Kamer deze
kredieten toestaat, zal reeds in December
met den bouw dezer schepen worden begon
nen.
Een heerlijk begin voor de nieuwe Kamer.
Er ziji) thans nog eenige feiten in het kort
te vermelden.
„Lieve zuster! Lieve, lieve Patience I"
was alles, wat iPhilip eerst kon zeggen.
Maar zij legde haar hand op zijn schou
der en met een teeder moederlijk gebaar
streek zij met de andere hand de weer
barstige lokken van zijn warm voorhoofd.
Hij zag er bedrukt uit, ofschoon zijn oogen
nu schitterden van koortachtige hoop, ter
wijl haar oogen, in weerwil van haar zelf,
zich vulden met tranen.
„Lieveling, lieveling", murmelde zij,
trachtende een vroolijk gezicht te zetten
en haar tranen weg te dringen. Alles zou
nu goed worden, nu zij bij hem was, nu zij
over alles met hem kon spreken, en zij wat
doen kon vóór hem en met hem, in plaats
van stil en werkloos te zitten, alleen op
Stretton Hall, zonder nieuws, een prooi
van verterenden angst.
„Die vreeselijke proclamatie", zeide hij
eindelijk, „gij hebt er toch van gehoord?"
„Ja", antwoordde zij droevig, „even
vóór gij daarvan hoordet, denk ik. Sir Hum
phrey Challoner zond mij een bode om mij
daarvan kennis te geven".
„En mijn naam onder hen, welke door
de Parlementsakte beschuldigd zijn 1"
Zij knikte, haar lippen trilden en zij wil
de zich goedhouden, nu hij al haar moed
zoo goed als den zijnen noodig had.
„Maar lieve, ik ben onschuldig", zeide
hij, haar beide handjes vasthoudend en
haar flink in de oogen ziende. „Je ge
looft me toch, is het niet?"
„Natuurlijk Philip, ik geloof je. Maar
het is alles zoo hard, zoo vreeselijk en de
Hemel alleen weet wat de ware oorzaak
was".
„Daar is geen twijfel omtrent de aan-
leidende oorzaak in Engeland", zeide Stret
ton met wat bitterheid, ,/fc Was een zeer
Het belangrijkste hier van is, dat de strijd
over homerulezal worden bijgelegd door
Ulster uit to zonderen van het Iersche zelf
bestuur. Daarmee zo i aan het verzet een
eind fcijn gekomen. Zoo wordt nu weer uit
Londen bericht.
In L o n d e n is nu weer een groote sta
king. Een conflict is over looneischen uit
gebroken in de suikerraffinaderij van de
firma Garten, Hilland Co.
August Bebel heeft een som van
6000 mark vermaakt aan de gemeente
Wetzler, waar hij als houtdraa'ersgezel zijn
leerjaren doorbracht.
De Noorsche kapitein, die als verdacht
van spionnage in Zweden gevangen is
genomen, is iü de gevangenis te Ostersund
opgeborgen.
De politie te S t.-P etersburg heeft
twee katholieke liefdadige in
stellingen daar ter stede gesloten.
Yan het eene was de Belgische gezant eere
president en de echtgenoote van den
Spaanschen ambassadeur bekleedde het
eerevóorzitterschap van de andere.
Omtrent de motieven der politie voor
dit onverdraagzaam optreden, tast men in
het duister.
Naar het „Berl. Tagebl." uit Dortmund
verneemt, zullen de Polen ten westen
van de Elbe binnenkort een congres
houden. Een comité heeft reeds opdracht
gekregen de zaak voor te bereiden. Ver
meldenswaard is het feit, dat men dit con
gres in 't buitenland en wel in Neder
land denkt te houden. Natuurlijk ge2
schiedt dit in verband met de wettelijke
bepaling, die eischt dat men zich op open
bare vergaderingen slechts van de Duit
sche taal bedient.
Onafhankelykhsidsfeesten te Lisse.
In aansluiting op ons verslag in het num1-
méiv van gisteren, melden wij voorts, da.t»
do groote liistorisoho allegorische optocht, on
geveer te halfdrie het - feestterrein verliet.
Deze was in één woord prachtig, zoowel de
samenstelling als do kostuums. De stoet be
stond uit 19 verschillende doelen en wel
als volgt: lo. Eere-commissie en Feestcom
missie in rijtuigen; 2o. De Harmonievereo-
niging „Eensgezind". 3o. Hérauten te paard.
4o. Een praalwagen voorstellende de Holland-
sclië Maagd mét elf provinciën, voorgesteld
door jonge meisjes. 5o. De Bruiloft van
Kloris en Roosje, bestaande uit een viertal
wagons. 6o. Oud-Fniesch boerenpaar in eon
sjees.7o. Een wagen mét burgers en bur
geressen om den Vrijheidsboom. 8o. Kaat
Mossel op haar hondenkar. 9o. Buïgérs en
burgeressen te voet. lOo. Lodewijk Napo
leon, Koning van Holland, en Hor ten9ö de
Reauharnais, Koningin van Holland, met
gevolg te paard. lip. Hollandsche verte
genwoordigers van de krijgsmacht te paard
12o. Napoleon I, Keizér der Franschen, niet
gevolg te paard. 13o. H. K. M. Maria
Louise met hofdame in een rijtuig, gevolgd
door H. ,K. H. Carolina Ferdinanda Jo
sephine Démétrie, zuster 'dér Keizerin, lp
paard, en pages te paard en te voet. 14o.
Gardes d'Honneur met dames in rijtuig en
te paard. 15o. Officieren en hnzaren der
Nationale Garde en Russische officieren en
kozakken te paard. 16o. Een praalwagen
mét liet Driemanschap, Graaf van Iloogen-
dorp, Baron v. d. Duin van Maasdam, en
Graa.f van Limburg Stirum. 17o. Visschérs
in een visschersschuit. 18o. Het Koninklijk
Huis en gevolg te paard. 19o. Officieren
en soldaten der Oranjegarde te voet. 20o. Een
praalwagen, voorstellende Strijd en Vrede.
21o. Muziekkorps.
De stoet, die opgesteld was op 't foessttér-
Iredii aan de Schoolstraat, ging' vandaar naar
de Engel en teiruJg langs den Heeronwëg
naar „Waldlust". Van „Wildlust" ging het
terug naar en langs den Stationsweg naar
het kasteel „Keukenhof" en vandaar weer
teruig langs de Kanaalstraat naar de Ring
vaart, waarna de stoet werd ontbonden.
Het was reeds donker geworden eer dé
optocht baar route had voleindigd. De vijf
pi-ijzen, die do comtnissie beschikbaar had
gesteld voor de straat- on gevelvérsic-ring,
wérden toegekend als volgt: Voor de straat
verlichting: 1ste prijs, de Kanaalstraat; 2de
prijs, do brug over de Haven; 3de prijs, de
Stationsweg; 4de prijs, de Wagenstraat en
5de prijs, de Van-dor-Veldstraat, terwijl aan
slechte raad, dien men Karei Eduard gaf
om de grens over te trekken, en in de
Midlands gaf niemand om de Stuarts.
Maar dit alles is een oude historie", voeg
de hij er met een droeven zucht bij, „het
is nutteloos stil te staan bij al de droevige
misslagen, voorleden jaar begaan; alleen
de ellende is gebleven tot nu toe".
„Waarom liep je weg, 'Philip?" vroeg
ze zachtjes.
„Omdat ik een dwaas wasen een
lafaard", voegde hij er bij, terwijl een
schaamteblos zijn jong gelaat bedekte.
„Neen, neen
„Ik meende, dat, ale ik te Stretton
bleef, Karei Eduard mijn hulp zou vra
genen gij weet", zeide hij met een
aardigen, jongensachtigen glimlach, „dat
ik nooit goed „Neen" kon zeggen. Ik wist,
dat ze mij zouden overhalen. Lovat en
Kilmarnock waren zulke vrienden, en
„Zoo gaaft ge er de voorkeur aan, weg
te loopen?"
„Het was laf, nietwaar V-
„Ik vrees dat het dat was", zeide zij
met weerzin, terwijl liefde en overtuiging
streden in haar hart. „Maar waarom wildet
ge het mij niet zeggen, lieve?"
„Omdat ik een zot was", zoide hij, ter
wijl hij zijn eigen dwaasheid verwenschte.
„Gij waart toen juist in Londen, herinnert
ge u wel?"
Zij knikte.
„En er was niemand, om mij raad te
geven, uitgenomen Challoner".
„Sir Humphrey? Dus hij was het?
Philip keek haar met verbazing aan. Er
was zoo'n vreemde trilling in haar stem;
een toon van grooten angst en sohrik.
Maar zij bedwong zich terstond en sprak
op kalmen toon:
cle Meer- en Houtstraat een ©ereprijs werd
toegekend.
Voör de gevel vera ie ring1ste prijs, den
héér J. van der Mey2de prijs, dr. M. do
G'raaff; 3de prijs, den heer II. Marseille;
4de prijs, den heer A. F. Mulder en 5den
prijs, den heer J. van Meeuwen.
De verlichting' was boven verwachting
schitterend. Ivoston noch moeite waren ge
spaard om het geheel te vervolmaken. Do
duizenden en duizenden oranjekleurige bal
lons ©n vetpotten gaven aan het dorp oen
fantastisch' aanzien. Jammer, dat ons. Op
het oogenblik nog onbekend is, aan wie
de beschikbaar gestelde prijzen voor de ver
lichting zijn toegekend. Wij liopen dit echten
nog nader te berichten. Aan belangstelling
heeft het den geheelon dag, nmar vooral
des namiddags niet ontbroken. Het mooie
weer was hiervan ongetwijfeld de oorzaak.
De stemming onder de menigte was fe-este-
lijk on zondör wanklanken. Waarlijk, do
feestcommissie, en allen die medegewerkt heb
ben oni dit feest zoo luisterrijk mogelijk tc
maken, kunnen mot aangename voldoening
op hun werk terug zien, omdat men hot
all-etn, zondor onderscheid, volkomen eens was,
dat alios naar' genoegen en in dc boste orde
was verloopen, en dat Lisöe het. eeuwfeest tor
hérdenking van Neerlandsch Onafhankelijk
heid, op waardige wijze hoeft gevierd.
Wijzigingen wet op den waarborg.
Verschenen is hot rapport der commissie,
benoemd bij" beschikking van den Minister
van Financiën van 30 Januari 1911, ton
einde dozen voor te lichten omtrent oen her
ziening van de wet van 18 Sopt. 1852 op
den waarborg- en do belasting van de gouden
en zilveren werken, laatstelijk gewijzigd bij
do wot van 1 Juli 1909. De commissie be
stond uit de heören L. J. Hubér, voor
zitter, inspecteur van den waarborg te 's-Gra-
venhage; m'r. A. J. Hildcbraiidt, adj.-
commios aan het Dep. van FinanciënC. Huy-
gens, essayeur van den waarborg te Arnhem
J. M. van Kempen, to Voorschoten, W. van
Rossuui du Chattel, to Leiden; J. Post, te
Amsterdam, en P. Merkcs, to Rotterdam.
De meerderheid der commissie (alle loden
behalve de hoer Post) heeft haar denkbeel
den beliohaaimd in ©en wetsontwerp, waarvan
wij hier do voornaamste bepalingen laten
volgen.
Het minimumgehalto, volgens de wet van
1852 250/1000 of V* (dus één vierde deel
edel en drie vierde onedel metaal) wil men
voor goud en zilver brengen op 33/10003, dus
een dérdo.Dan wordt een vorhooging van
het belastingtarief voorgesteld van f 15 op
f 20 por H.G. voor goud en van f 0 75 op
fl por H.G. voor zilver. Dan zullen do
goederen, welke uit het buitenland konten,
niet m'eer gestempeld worden met een zooge
naamd buitenlandsch merk; maar zullen ze,
wanneer zo aan do vereischte gehalten be
antwoorden, gewaarborgd worden.
Vorder wordt de eisoli gesteld, dat buiten
landers, die met collecties hier komen, die
goederen niet mécr onder verzegeling zul
len kunnen binnenbrengen, raiiax dat die»
collecties moeten gestempeld worden, evenals
de binnenlandsohe. Ook zullen voortaan (al
dus hot ontwerp), om voor waarborg in aan
merking te komen, do goederen niet afge
werkt aangeboden kunnen worden.
De meerderheid dér commissie stelt vor
der voor Om ter onderscheiding van ge
waarborgde en ni et-ge waarborgde goederen
to bepalen, dat do eerste raooben voorzien
zijn van witte, de laatste van groene eti
ketten.
Op dd witte etiketten moet liet gehalte
worden vermeld. Alle drukwerken, van den
handelaar uitgaande, moeten voorzien zijn
van afbeeldingen van de merken, waarin
eveneens wijzigingen worden voorgesteld.
Do héér Post verklaart in een afzonderlijke
nota het niet eens te zijn met de z. i. te
geringe verhooging van het miniiniungehalte,
welke wordt voorgesteld.
Naar wij vernemen, houdt do Bond van
Nederlandscho fabrikanten van en hande
laren in gouden en zilyoren werken in het
einde van October een buitengewone al gé-
mee ne vergadering ter bespreking van dit
ontwerp, dat, naar ons tor ooro kwam', in
vakkringen niet met onverdeelde instemming
is begroet. (»»Hbl.
„Wat raadde Sir Humphrey Challoner
je te doen?"
„Hij zeide, dat Karei Eduard mij zeker
zou overhalen zijn partij te kiezen, dat hij
een schuilplaats zou vragen op Stretton
Hall en mijn trouw zou opeischen".
J a, Ja
„En hij meende, dat ik wijzer zou hande
len door twee of drie graafschappen te
stellen tusschen mijzelf en de verzoeking
om een rebel te worden".
„Hij meende?
Daar lag een wereld van verachting ia
die twee woordjes, die zij uitsprak. Zelfs
Philip hoe ook vervuld van zijn eigen za
ken, merkte dit op.
„Challoner is altijd mijn vriend geweest",
zeide hij op verwijtenden toon.
„Ik verbeeld mij, zusje", voegde liïj er
met zijn jongensglimlach bij, „dat het v/iri
u afhangt of hij ook mijn broer zal worden"
„Stil, beste jongen, spreek daarover
niet".
„Waarom niet?"
Zij antwoordde niet en er was een oogen
blik van stilzwijgen. Zij aanzelde klaarblij
kelijk tusschen hem te vertellen van haar
vrees, haar vermoedens door het noemen
van Sir Humphrey Challoners naam, in
haar hart opgewekt, of dat onderwerp te
laten rusten. Eindelijk zeide zij heel kalm:
„Maar toen ik thuis kwam, lieve, zag
ik dat je de Hall zonder boodschap, zonder
een enkel woord voor mij, verlaten hadt;
waarom deedt ge dat?"
De jongeling liet zijn hoofd hangen. Hij
gevoelde het zacht verwijt en hij had niets
te zeggen.
„Ik had aan je zijde willen staan", ver
volgde zij op zachten toon. „Ik denk, dat
ik je had kunnen helpen. Er was geen
Rotter.ilauischc Rechtbank.
De rechtbank veroordeelde
N. M., 35 jaar, voerman en melkhand©
laar tc Hazcrswoude en P S. B., 33 jaark
landbouwer tc Vlaardinger-Ambacht, we
gens mishandeling, elk tot f20 boete, subs.
20 dagen hechtenis, met toewijzing van den
cisch van schadevergoeding aan den mis
handelde, ten laste van N. ivl.
Auistcrdaiusclie Rechtbank.
Annie Pascal.
Annie Pascal werd door do 6de kamer
vrijgesproken van een haar ten laste gelegd
feit en ten aanzien van een ander ontsla
gen van rechtsvervolging wegens krankzin
nigheid. De rechtbank gelastte plaatsing in
een gesticht voor een jaar.
Omtrent Annie Pascal meldt, de corres
pondent te Grave van de ,,'s-Hert. Ct."
Maandagavond wist de bekende Annie
Pascal, die alhier in het rijkskrankzinnigen
gesticht verblijft, aan de waakzaamheid
eener verpleegster te ontsnappen en het
gesticht te ontvluchten.
Aangezien men hier haar goed kende, be
greep men spoedig, dat zij ten onrechte zich
in vrijheid bewoog.
Men ging haar na en het bleek, dat zo
zich in het gebouw „Dc Prinsenstal" begaf,
waarop het gebouw werd bewaakt en hulp
van de marechaussee werd ingeroepen.
Eindelijk werd ze onder een massa hooi
uitgehaald en naar het gesticht teruggeleid.
Vrouwen kiesrecht.
Het dagelijksch bestuur van den Natio-
nalen Vrouwenraad van Nederland is van
oordeel, dat thans, nu de meerderheid der
Tweede Kamer het denkbeeld van vrouwen
kiesrecht gunstig gezind is, en nu de Re
geering blijkens de Troonrede, zich voor
stelt de grondwettelijke belemmering tegen
het toekennen van kiesrecht aan vrouwen
weg te nemen, de tijd gekomen is, de
vraag onder de oogen te zien h o e bij even
tueel© invoering het vrouwenkiesrecht ge
regeld moet worden.
Waar zoo vaak de uitsluiting van alle
vrouwen nog verdedigd wordt, op grond
van moeilijkheden, verbonden aan do na
dere uitwerking van eenigen bepaalden
vorm van vrouwenkiesrecht, meent het da
gelijksch bestuur, dat bestudeering van de
ze vraag wellicht de invoering van vrou
wenkiesrecht zou kunnen bevorderen.
De uitvoering van dit plan is opgedragen
aan twee leden van het dagelijksch be
stuur, mevr. Van ItallieVan Embden en
mevr. De Jong van Beek en DonkKluy-
ver. Alvorens haar werkzaamheden te be
ginnen hebben deze dames overleg ge
pleegd met staatsraad prof. mr. J. Oppen-
heim, die zijn instemming met het plan
betuigde en zijn steun en medewerking toe
zegde.
Het voornemen is, nu een aantal bevoeg
de mannen en vrouwen te verzoeken, ieder
een verdediging te willen geven van dal
stelsel van vrouwenkiesrecht, dat zij zouden
wenschen ingevoerd te zien.
Het dag, bestuur wijst er nog uitdrukke
lijk op. dat de Nationale Vrouwenraad van
Nederland zich wèl meerdere malen voor
vrouwenkiesrecht heeft verklaard, doch
steeds in het midden heeft gelaten, aan
welke vrouwen het kiesrecht moet worden
gegeven en hoe dit vrouwenkiesrecht in
allerlei opzichten moet worden geregeld.
Met het oog op zijn samenstelling uit do
meest heterogene vereenigingen kan hier
over van den Nationalen Vrouwenraad ook
geen uitspraak worden verwacht. De bedoe
ling is slechts een zuiver objectief beeld
te geven van de verschillende mogelijkhe
den, die bij de invoering van vrouwenkies
recht overwogen zullen moeten worden.
wordt aan de Abonnés van liet „LeidscK
Dagblad" geleverd vcor
3' /a Cent.
schande in het weigeren zicli te verbinden
in een verkeerde en verloren zaak en gij
waart niet meer dan een kind, toen go
vriendschap sloot met Lovat".
„Ik weet dat alles wel, lieve zus", zeide
hij met wat ongeduld. „De Hemel weet,
dat ik duur genoeg betaal voor mijn laf
heid en dwaasheid, maar ik kan niet begrij
pen boe mijn naam genoemd kan worden to
zamon met dio der rebellen. Iemand moet
mij valsch beschuldigd hebben. Maar wie?
Ik heb toch geen enkelen vijand in de we
reld, heb ik wel, zusje-lief
„Neen, neen", sprak zij snel, maar ter
wijl zij sprak logenstrafte een trek van
onwillekeurige ontsteltenis de verzekering
harer lippen.
Maar het was nu het oogenblik niet om
bij zijn angst nog ijdele, ontrustende ver
moedens te voegen. Hij had om haar ge
zonden, omdat hij Jiaar noodig had, en ?ij
was nu hier om voor hem to handelen,
om hem door haar krachtigen wil en haar
energie te helpen en te ondersteunen op
elke wiize.
„Gij liet mij roepen, Philip", zeido zij
met een lieven, hoopvollen glimlach.
Haar blik scheen nieuw leven in zijn
aderen uit te storten. Oogenblikkelijk
trachtte hij zijn moedeloosheid te overwin
nen en met een snel gebaar rukte hij het
ruwe wollen hemd, dat hij droeg, open en
haalde er een pak brieven onder uit. En
niet alleen zijn hand, maar zijn heele
lichaam scheen van opwinding to trillen,
toen hij met schitterende oogen op dat
pak keek.
(Woïdt vérvolgd)w
