No. 16442
LEIBSGH DAGBLO, Zaterdag 2*7 September. Berde Blad.
Anno 1913.
Buitenlandseh Overzieht.
Kunst, letteren, enz.
Ingezonden.
„Pak me
Vragen en Antwoorden.
*t Begint er op te gelijken, dat we weer
een nieuwe editie B a 1 k a n-e 11 e n d e zul
len krijgen. Zal 't toch nog strijd geven tus-
sclien Griekenland en Turkije 1 Zal 't niet-
erkennen door de Turken van liet vredes
verdrag van Londen nog weer een nieuwen
oorlog geven, nu de beide staten niet tot
een vergelijk kunnen komen?
Het Beuter-agentschap te Londen ver
neemt, dat, volgens een pas-ontvangen be
richt, de Turksche autoriteiten in Kleim
Azië onmiddellijk na de onderteekening
van het verdrag van Boekarest, begonnen
zijn met alle mannen van 19 tot 29 jaar op
nieuw onder de wapenen te roepen. Boven
dien zijn in den loop der laatste dagen de
reservisten van een eerste en zelfs vait^
de tweede ban, in allerijl opgeroepen.
Dit feit, gevoegd bij de mededeeling, dat
een aanzienlijk aantal Turksche officieren
en soldaten, vermomd, goed gewapend en
van amunitie voorzien, in West-Thracië op
rukken, onder bevel van uit Tripolis terug
gekeerde officieren, geeft aanleiding-tot de
vrees, dat men zich op een nieuwen veld
tocht voorbereidt.
Wat Griekenland betreft, heeft de minis
ter van Oorlog, volgens een Havas-bericht
uit Athene, aan de officieren, die met ver
lof zijn, zelfs aan de reconvalescenten, he
vel gegeven om zich weder bij hun korpsen
in Macedonië te voegen.
Yerder heeft de minister van Marine aan
de reservisten van verscheidene contingen
ten, die onlangs naar huis waren gezonden
doen weten, dat zij zich binnen drie dagen
aan boord hunner oorlogsbodems moesten
bevinden.
Wanneer men nu ook nog in aanmerking
neemt dat de Grieksche koning eerder naar
huis toegaat dan eerst was bepaald, dan
geeft dit alles voldoende reden tot onge
rustheid.
En dan komt de groote vraagWat zal
Bulgarije doen Zullen de vroegere bond-
genooten, de latere vijanden, van de gele
genheid gebruik maken om Griekenland een
gevoelig lesje te geven en te trachten als
nog Ivawale in bezit, te krijgen. In troebel
water vischt 't soms goed.
Tusschen Bulgarije en Turk ij e
zijn de zaken bijna in orde. Heden,
Zaterdag, of in het begin van de volgende
week zullen de definitieve verdragen wor
den geteekend. Vreemd is evenwel, in ver
band met het voorgaande, de mededeeling,
dat na onderteekening beide partijen tot de
mobilisatie zullen overgaan.
De Serviërs bevinden zich op 't oogen-
blik in Albanië leelijk in het nauw.
Ze zijn ver in de minderheid cn brengen
't nu niet verder dan verdedigen. De Daily
Tel." verneemt, dat het nog een dag of
drie zal duren, voor de mobilisatie van de
korpsen, die voor den veldtocht tegen de
Albaneezen zijn aangewezen, is voltooid.
Die korpsen tellen ongeveer 60,000 man.
Ofschoon regeeringskringen te Belgrado het
doen voorkomen, alsof dit leger betrekkelijk
gemakkelijkwerk zal hebben, gelooft de
correspondent van het Engelsche blad, dat
hun taak in het moeilijke terrein, tegen een
vijand, die zoo geschoold is in den kleinen
oorlog, buitengewoon zwaar zal blijken.
Over de wijze, waarop Servië den opstand
wil onderdrukken, zijn de berichten ver
schillend. Sommige houden in, dat de Ser
viërs zich er toe zullen bepalen, de Alba
neezen over de grens te jagen, andere spre
ken van een veldtocht in Albanië zelf. Als
het daartoe mocht komen, zal Servië ech
ter rekening hebben te houden met de mo
gendheden, met name Oostenrijk en Italië.
De „Napolitaansche Mattino" dringt al aan
op tusschenkomst en dit blad heeft in Italië
veel gezag. ,,De toekomst zooo zegt het
van den nieuwen staat loopt gevaar,
wanneer de mogendheden bij hun lijdelijke,
aan 't onverschillige grenzende, houding
volharden."
De tot nu toe geleverde gevechten wor
den als zeer bloedig geschetst, daar noch
Serviërs, noch Albaneezen kwartier geven.
De opstand aan de Montenegrijnsche
grens breidt zich eveneens snel uit.
Het ,,Berl. Tagebl." heeft Bernard
S h a w, den Ierschen tooneelschrijver zijn
opinie over home rule gevraagd.
„Het status quo, dat Ulster eischt, kan
het natuurlijk niet krijgen", zegt hij. „Wij
kunnen ons niet nog eens een eeuw van ra
tionalistische contreversen op den hals ha
len, alleen omdat Ulster niets verstandigers
weet te zeggen dan: „Wij willen niet!"
terwijl 't overige Ierland roept: „Wij wil-
lenEr blijft dus feitelijk alleen de kwes
tie te behandelen, in welke mate Ulster uit
de overeenkomst kan worden uitgescha
keld."
Shaw wijst dan op de sterke tegenstelling
tusschen protestanten en katholieken daar
te lande, de oorzaak van al die ellende.
Om aan den on draagli jken toestand een
eind te maken, zou er eigenlijk maar één
middel zijn, zoo besluit Shaw öf alle Ka
tholieken, öf alle Protestanten in Ulster
uitroeien. „Maar dat heeft zijn bezwaren",
voegt hij er sarcastisch aan toe. En daar
noch het een, noch het ander mogelijk is,
geeft hij in overweging, van het ultra-Pro-
testantsche Ulster een enclave van Enge
land te maken, op de wijze van het kleine I
Spaansche enclave op Fransch grondgebied,
op de Noordelijke helling der Pyreneeën.
Al de verhalen over de bereidwilligheid
van den schoonzoon van keizer Wilhelm en
van den ouden hertog van Cumber
land om af te zien van hun rechten
op Hannover schijnen, uit de lucht ge
grepen. De regeeringsgezinde' bladen meld
den natuurlijk alle van de tegemoetkomin
gen der Cumberlands aan Pruisen's eischen,
maar nu wordt wéér gemeld, dat het voor
stel om hertog Ernst August toestemming
te verleencn den troon van Brunswijk te
bekl immen bij den,Bondsraad aanhangig zal
worden gemaakt niettegenstaande zijn w e i-
gering om afstand van zijn rechten te
doen.
In Wclfische kringen verzekert rnen, zoo
meldt het „Bcrl. Tagebl., dat de Rijkskan
selier in langdurige onderhandelingen met
Cumberland en diens zoon vergeefs op een
verklaring van afstand heeft aangedron
gen en dat ook de vergunning, om in de
verklaring van Ernst August, voor diens
huwelijk afgelegd, een bewijs van afstand
van aanspraken te mogen zien, geweigerd
werd. De zaak stond zelfs zoo, dat de prins
op het punt was zijn huzaren-uniform uit
te trekken, zijn officiersdiploma terug te
zenden, en met zijn gemalin naar Gmuri-
den te gaan, totdat Pruisen zou hebben
afgezien van de formeele verklaring be
treffende den afstand der aanspraken op
Hannover.
- iPruisen. heeft moeten toegeven, afstand
moeten doen van het standpunt, dat het al
tijd tegenover de Welf en en het huis Cum-
.bérland had ingenomen. Het huwelijk van
'sriceizers dochter heeft van den hertog en
-zijn zoon geen slaven van het Pruisische ko
ningshuis gemaakt.
Rusland is bezig steeds grooter brok
van Mongalie in te slikken. In eigen
gebied zijn de zaken nog lang niet in orde.
Daar heerscht nog steeds de grootst moge
lijke willekeur, woedt hongersnood en
heerscht nijpend gebrek, alle gevolgen van
het meest verfoeilijke regeersystcem. En
toch blijft men gebied uitbreiden. Waarom
toch? Voor kolonisatie is niet noodig. Hee-
le landstreken zijn hiervoor nog disponibel.
Uitgestrekte velden wachten slechts op de
handen om het te bewerken.
Geruimen tijd is men nu reeds bezig met
het bezetten van groote brokken van Mon
golië. Het motief is prachtig, vooral voor
een rijk dat alles op eigen gebied verwaar
loost. Het heet namelijk dat Rusland tot
deze maatregel moest overgaan, wijl de
Chineesehe regeering haar beloften, om de
orde in de steden aan de karavaanwegen
in West-Mongolië- te herstellen, niet is na
gekomen. Daarom heeft het de steden
Tsjoc, Goetsjak en Kobdo door een batal
jon kozakken moeten bezetten.
Wat klinkt dat toch goed. Ongelukkig
voor de armen, die nu onder Russische heer
schappij komen.
Roosevelt, die, naar men zich zal her
inneren, voor de laatste presidentsverkie
zing in de Vereenigde Staten zich met zijn
aanhangers van de republikeinsche partij
heeft afgescheiden en een eigen partij heeft
gevormd, overweegt, naar de „Times" uit
Washington verneemt, de scheuring onge
daan te maken en in de republikein
sche part ij terug te keeren. Het is
hem namelijk duidelijk geworden, dat bij
verdeeldheid onder de republikeinen alleen
de democratische partij voordeel kan heb
ben en het niet mogelijk zal zijn haar bij
een volgende verkiezing uit den zadel te
wippen, tenzij hereenigd..
De Interstate Commerce Commission te
New-York heeft een vernietigend
rapport uitgebracht over de New Haven
Spoorwegmpij., op wier net op 2 Sept. de
ramp is voorgekomen, waarbij 22 menschen
het leven hebben verloren en 75 zwaar zijn
gekwetst.
De commissie zegt dat dc maatschappij
om hooge dividenden te kunnen maken de
veiligheid op haar lijnen geheel heeft ver
waarloosd. Zij gebruikte oud, versleten ma
teriaal en had veel te weinig personeel in
dienst.
L e z i n g v a n C. W. H. Verster.
Men meldt uit 's-Gravenhage aan de
„N. R. Ct.":
Op gelukkige wijze heeft de firma Kley-
kamp de jaarhelfb geopend, waarin zij zorgt
voor lezingen op kunstgebied in de daarvoor
zoo geëigende lokaliteit. Want de heer C.
Verster is iemand die wat te vertellen
heeft en die vertellen kan. Op boeiende
en vaak geestige wijze heeft hij een ge
spannen luisterend gehoor onderhouden
over de geheimenissen van de heraldiek.
Het tijdstip van ontstaan van wapens heeft
hjj trachten vast te stellen aan de hand
van verschillende schrijvers, waarvan hij
er sommigen, die Adam en Eva een wapen
wilden verleenen, in 't ootje nam. Zelfs
vermeldde hij het feit, dat men Jezus Chris
tus bijwijlen een wapen vereert. Volgens
den heer Verster stamt het wapen uit de
middeleeuwen, of vroeger wellicht nog: uit
de tijden der tournooien. Karei de Groote
had er nog geen, doch na de kruistochten
nemen ze snel toe. De middeleeuwen en
de eerst daarop volgende eeuwen voeren
de wapen liefde vaak tot een heldhaftig,
grootsch gevoel op. Om het voeren van een
wapen wordt een oorlog begonnen. Zijn
wapen ligt den edelman minstens zoo na
aan 't hart als zijn kind. Een wapen is
niet altijd vereenigd met den adelstand.
Bodewijk de veertiende bijvoorbeeld adelde
en ontnam den adel aan rijke kooplieden
die hem aan geld moesten helpen. Een
wapen was meer iets onvervreemdbaars.
De Fransche revolutie die ook in ons land
ha,ar weerklank had, maaide wapens en
emblemen weg en de heraldiek, de adellijke
spruit der middeleeuwen kreeg den grooten
knak, toen de leus Vrijheid, Gelijkheid en
Broederschap den edelman naast den bur
ger" zette.
In den aanvang van zijn lezing vertelde
de heer Verster van zijn leermeester: J. A.
Koopmans, van de Hollandsche liefhebbers.
Hij huldigt jbr. mr. Victor de Steurs als
de meest bevoegde hier te lande op -heral
disch gebied en nog vele anderen die als
ontwerpers en teekenaars uitblonken. In
de pauze leidde de heer Verster de aan
wezigen rond, die hem inlichtingen vroegen
betreffend de talrijke aan de wanden han
gende wapenstukkenna de pauze sprak
hij ten slotte over den uitnemenden graveur
Thomas Birnböck, van wiens hand een be
langwekkende zegclverzameling aanwezig
was. Na dank aan de inzenders eindigde
de heer Verster zijn allerprettigste causerie.
Van het goede te veel.
Nu het concertseizcen beginnen gaat,
vindt men, vooral in Duitsche muziektijd
schriften, tal van beschouwingen over den
rodgoritza/ x
^Prizren
(üb
10 20 30 A0 50 67>
Km.
'truoa
^chnda
Monashir
A banië.
Het gestippelde gebied werd bewoond door
Albaneesehe stam men, die den sultan geèn
belasting bot-aalden. De dunne lijn van
stippen en punten is de oude grens van
Albanië, die welke dikker is afgedrukt,
geeft aan de grens welke op de conferentie
te Londen is vastgesteld.
concerten-overvloed. Men rekent voor welk
een kapitaal er in één seizoen verloren
gaat aan concerten zonder bezoekers; men
toont aan, dat het aantal concerten in
alle steden gerust met de helft vermin
derd zou kunnen worden, men bewijst, men
spreektVoor doovemansooren. Berlijn
krijgt ook in dit seizoen zijn 1200 concerten
weer en München gaat Berlijn al aardig
achterna. Alleen één concertbureau, dat
van Otto Bauer, kondigt te München aan
44 pianoavonden, 11 vioolavonden, 4 cello
avonden, 47 zangavonden, 22 kamermuziek-
uitvoeriugeu en 14 groote koor- en orkest
uitvoeringen. Die arme critici l
Wij ontvingen als nieuwe uitgaven:
M. H, Flothuis. Vertaling van Ernst
Haeckel, „De Wereldraadselen, Populaire
Studiën over Monistische Philosofie. Hol-
landia-Drukkerij, B'aarn.
„Darwinisme en Ongeloof", door E. van
Dieren. Een bijdrage tqt de kennis der
Schijnwetenscliap. Uitgave Hollandia-Druk-
kerij, Baarn.
R. N olthenius-M er ten s. Vertaling van
Kathe Sturmfels, „Het Vrouwengevaar".
{Ik wil de vrouwenbeweging in den weg
treden. Het recht daartoe heb ik alleen
reeds daardoor, dat ik een vrouw ben
Uitgave Hollandia-Drukkerij.
Volks-Bibliotheek, per deeltje tien Cents,
bevattende: L. Simons, „Hoe kom ik in
de wereld vooruit?"; J. A. Salomons, „Hoe
verzorg ik mijn gebit?"; N. I. Heybroek,
„Hoe voed en behandel ik mijü zuigeling?";
M. E. Leliman-Bosch. „Over goede en
goedkoope woninginrichting"; E. E. Kro
nenburg, „Verzorging van kamerplanten";
S. G. F. Meyboom,- „Goed en goedkoop
koken"; Francis de Pressence, „De ver
schrikkingen der Russische Gevangenis
sen"; J. Van Rossum Du Chattel, „Hoe
moet ik met gas omgaan?"; Dr. H. J. Cal-
koen, „Bloemen en Insecten"; H. F. Ber-
lage Nzm, „Bouwkunst in Holland". Uit
gave voor goede eD goedkoope Lectuur,
Amsterdam.
Van een „Groote Openbare Verga
dering" en een klein standpunt.
Mijnheer de Redacteur I
Dat de „Vereeniging tegen Sluitings-
dwang" haar hopelozen strijd vootzet, Ook
na 't duidelijk fiasoo, zoo pa6 bij de Raads
verkiezingen geleden, wie zal het haar kwa
lijk nemen?
In den hardnekkigen strijd voor een ver
loren zaak kan soms zelf iets sympathieks
liggen, mits... deze strijd op loyale wijze
worde gevoerd.
Of dit hier het geval is Men oordeele.
A. s Maandag zal in een „groote open-
bore" vergadering door een Amsterdnm-
schen journalifeb en een Amsterdamsohen
winkelier gesproken worden over:
„De Winkelsluiting in verband met de
Raadsverkiezing". M n doet het hierbij
voorkomen alsof men ook den voorstanders
der wettelijke regeling eerlijk gelegenheid
wil geven hun nueening te verdedigen, om
zoo, na het „hoor en wederhoor" te hebben
doen gelden, de meening der kiezers te doen
beslissen.
Zelfs heeft men, zoo wordt met dikk e
letters gepubliceerd, alle leden van den
Raad en de Kamer van Koophandel uitg-e-
noodigd dit edel tournooi bij te wonen. Met
kleine lettertjes onderaan volgt dan de
mededeeling„Debat alléén voor
Leidsche wink el ie r s."
Nooh bet peil der gevoerde debatten in
vroeger gehouden openbare vergaderingen
over dit onderwerp, nóch het zeer ordellijk
verloop dier vergaderingen, geven eenig
motief om nu het recht van debat te beper
ken.
Er moet dus een andere oor
zaak zijn om thans het vrije
woord tot een karikatuur te
maken.
Waarom noodigt men een Amster
damse hen journalist en een Am-
eterdamsohen winkelier uit om te
Lekten te komen spreken en sluit men al
len, die niet Leid e naars en tevens
winkelier zdjn, van debat uit
Waarom eisoht men van de debaters twee
quialiteiten (,,w i n k e 1 i e r-L eid e-
n a a r"), welke geender beidespre-
ker9 bozit?
Waarom mag wel 'n Amsterdamsohe
winkelier hier komen vertellen om welke
reden hij tegenstander is en geen dier vele
Amsterdamsche winkeliers, die door de wer
king der verordening van tegenstanders tot
voorstanders zijn geworden u dit te komen
zeggen?
Waarom zal wol 'n Amsterdamsche
journalist mogen trachten de Leide-
naars te overtuigen, doch zal de inwoner
van Leiden („niet winkelier", even als deze
journalist) slechts mogen luisteren,
zonder ook maar één onjuist
heid te kunnen weerleggen?
Waarom, ten slotte wordt hem, die m dit
vraagstuk belang stelt, het speciaal en ern
stig heeft bestudeerd, hier stelselmatg de
gelegenheid benomen de zaak van de ande
re zijde te belichten, terwijl het steeds heet,
dat men eerlijk voor zijn grieven durft uit
komen en de argumenten dei* tegenstanders
den toet9 der kritiek zoo prachtig kunnen
doorstaan
Wie doze vragen stelt, mijnheer de Re
dacteur, geeft er tegelijkertijd het ant-
woord op.
Men wenscht debat, ja, maar... tusschen
twee geheel ongelijke partijen, ongelijk door
dat slechts één van beide èn de gave van het
woord bezit èn tevens de kwestie weten
schappelijk heeft bestudeerd. Het is niet
voldoende, dat de debater-voorstander door
den korteren debattijd in het nadeel is, men
heeft er ook voor gewaakt, dat zij, dlie over
tijd en gelegenheid beschikken, evenals de
spreker-journalist, studie van het onder
werp to maken, zorgvuldig uit het debat
worden geweerd.
Zóó hoopt men, na een goedkoope over
winning, zegevierend te kunnen uitroepen:
„ziet ge wel, dat onze meening de juiste is!"
Zelfs ontziet men zich niet voor het edele
schouwspel van dezen ongolijken strijd....
invites te vragen!
De strijd, waarbij een schermmeester met
geslepen diegen tegenover een ongeoefonden
en onvoldoend gewapenden tegenstander
wordt geplaatst, is wel het toppunt van
fairheid. Bravo, mijn heeren voor uw
royalen strijd, bravo voor uw ontplooide
banieren
Gelukkig echter zijn de tijden voorbij,
toen men zóó de openbare meening kon
winnen en men na een s c h ij n - d e b a t
kon beweren het vrije woord te hebben
geëerbiedigd I
Laten alle voorstanders zoo verstandig
zijn deze vergadering niet te bezoeken
de tegenstanders zitten dan knusjes bi.j
elkaarWie dit niet wil, aanvaarde
in elk geval den strijd, met
zulke middelen gestreden, niet.
Slechts een protest tegen de krenking
van het vrije woord kan op deze verga
dering nog wel in den verkiezingstijd
op zijn plaats zijn. Gcén bestrijding der
sprekers op ongelijk terrein
De Vereeniging tegen sluitingsdwang zeg
ge dan gerust, als Tartarin de Tarrascon,
dat alleen op haar schrikwekkend gezicht
de tegenpartij verstomd was en de voor
zitter moge de sprekers met een „well
roared, lion" dank zeggenieder, die
niet ziende blind is, hij moge voor- of
tegenstander zijn, zal deze „groote" open
bare vergadering met haar klein en be
nepen standpunt op de juiste waarde we
ten te schatten.
Met beleefden dank voor de plaatsing,
Hoogachtend,
Mr. M. ELION.
Leiden, 26 September 1913.
wordt aan do Abonnés van het „Leidsch
Dagblad"- geleverd voor
3[/2 Ceat.
Stoomschepen*
S to omvaart -M ij Nederland.
„Oranje" (thuisreis) vertrok 26 Sept. van
Colombo. „Batjan" (uitreis) vertr. 26 Sept.
van Antwerpen. „Kambangan" (thuisreis)
arriv. 25 Sept. te Colombo.
Rotterdamscbe Lloyd.
,Tambora" arriv. 26 Sept. van Batavia te
Rotterdam. „Deli" arriv. 24 Sept. van Rot
terdam te Batavia. „Gorontalo" vertrok 25
Sept. van Bataria naar Saigon. „Palem-
bang" vertrok 24 Sept. van Batavia naar
Rotterdam. „Samarinda (uitreis) arriv. 28
Sept. te Port-Said. „Sindoro" vertrok 25
Sept. van Batavia naar Rotterdam.
Kon. W e 3 t-I n d. Maildienst.
„Prins Willem V" vertrok 26 Sept. van
Amsterdam naar Paramaribo.
Holland-Amerika-lijD.
„Themisto" arriv. 25 Sept. van Fornan-
dina te Savannah. „Pisa" vertr. 25 Sept.
van Montreal naar Rotterdam en Hamburg.
Kon. H o 11. Lloyd.
„Amstelland" (uitreis) arriv. 25 Sept. to
Santos. „Zaanland" (uitreis) arriv. 25 Sept.
te Lissabon.
l>ure juffies!
De Vereeniging van modistes te Chicago
heeft zióh an eon recente vergadering be
ziggehouden met de vraag, wat de dames
in die stad jaarlijks voor haar klecding
uitgeven. Er werd een lijstje opgemaakt, dat
liier volgt
Enkele dames f180,000; ongeveer 100
toonaangevende dames f120,000; 10,000 an
dere dames f12,000; een typiste f660; een
winkeljuffrouw f600; een fabrieksmeisje
f480.
Volgons deze vereeniging van modistes kan
een bemiddelde dame zich uitstekend klee-
den voor f 3600 's jaars.
Vraag: In Uw Courant van 24 dezer
komt een bericht voor,over de verbetering
van den w-eg naar „De Vink" waarin wordt
medegedeeld, dat het pad -naast de boom-en
aan de buitenzijde bestemd is voor rijwielen
en de grindweg aan den waterkant voor
wandelaars.
Tusschen deze paden is een bestrating
a-augelbraoht. Kunt n mij ook zeggen waar die
voor dient?
Voor de fietsers zou dit een heel goed
pad zijn als de straatstcenen wat beter ge
legd waren, d. w. z. niet wat riohting be
treft maar wat regelmatiger, want als de
fietspaden overigens in dien geest n. 1. in
do richting van de as van den weg
gelegd werden, zou dit voor den fietsrijder
zekerde en groot gemak opleveren. Waar
om worden langs de Rijksstraatwegen ook
dergelijke fietspaden niet aangelegd?
Antwoord: Die bestrating zal als af
watering dienst mosten doen. Waarschijn
lijk zal deze afwatering nog weieens op
nieuw gelegd worden evenals de straatweg
deze gelijkt meer op een rutschbaanOver
fietojmden langs straatwegen heeft U an
ders werkelijk niet te klagenoveral is
men bezig deze aan te loggen. Dat U liever
in do lengte aangebrachte klinkers heeft,
is een kwostde van smaak, anderen hebben
liever grind.
V raag: Kunt u mij ook precies aandui
den den weg, dien ik moet volgen om van 't
Centraalstation te Amsterdam te mien in
de Agatha Dekenstraat?
Antwoord: U moet aan het 6tation
de tram No. 3, nemen, deze rijdt die straat
voorbij .U moet niet gaan loopen, want
per tram kost het U maar 5 Ct. Vraag aan
den conducteur U te waarschuwen, waar U
moet uitstappen.
Vraag: Wat is de kortste en gemak
kei ij les te wog LeidenDriebergen? Via
welke plaatsen en hoeveel K.M.
Antwoord: Leiden, Alphen, Woerden,
Utrecht, Dc Bildt, Zeist, Driebergen. 67.2,
K. M.
Vraag: Twee broeders zijn uit verschil
lende huwelijksverbintenissen hunner moe
der geboren. De oudste beeft gediend. Is
nu de jongste vrij
Antwoord: Ja.
Vraag: Mijn vader is buitenlander en
niet genaturaliseerd, moet ik nu als eenige
zoon dienen, of ben ik vrij van dienst?
Antwoord: U zul t moeten dienen.
Vraag: Mijn nagels zitten vol witte
vlekjes. Daar er in den tegenwoordigen tijd
zooveel dingen zijn. die iets beteekonen, zoo
was mijn vraag of flit nog iets beduidt?
Antwoord: Wij hebben eens voor u
heel lang en heel diepzinnig in koffiedik
gekeken en zoo zijn we or achtergekomen,
wat al die stippeltjes beduiden.
De weinigen op den nagel van uw rcchter-
pink geven de dagen aan, waarna de rechte
Jozef tot u za.l komen, de vlekjes op den
volgenden nagel spellen den naam' van den
jongeman, de volgende openbaren den tijd
van uw verloving tot het ontvangen van
den verlovingsring. U ziet hot, er kan nog
al iets aan die nagelvlekfes liggen. MaaJr
dit m-oeten we u er bij zeggen er be
hoort een goed geloof bij.
Men schrijft on6: Niet lang geleden zond
ik een Vraag in omtrent duisternis 's avonds
in de Valdez-straat en de Stadhouderslaan
en U gaf er een antwoord op. Of het nu te
danken is aan mijn Vraag of aan Uw Ant
woord dan wel aan beide, weet ik niet, maar
ik wil U toch wel even melden, dat er thans
licht op genoemde plaateen is gekomen door
oprichting van lantaarns, welke 's avonds
branden om daardoor aan te toonen het
nut der Vragenrubriek en U ten deze vaak
veelomvattenden en moeilijken arbeid, met
de Verzekering, dat die niet ij del is.
