Ho. ie^i.
LEEBSCK DAGBLAD, Vrijdagr 26 September. Tweede Blad.
Buitenlandseh Overzicht.
Gemeenteraad van Leiden.
FEUILLETON.
IBei-xn JBi'ocacte.
Anno 1913.
In Albanië geen verandering. 25,000 A1-
baneezen, voorzien van moderne ge
weren en ma chin e-g o w e r e n zijn
reeds in 't veld
,,Dat zijn geen grensschermutselingen
meer", zegt de „Samoeprawa", ,,dat is de
oorlog met al zijn verschrikkingen. Thans
blijkt ten duidelijkste, welke fouten de con
ferentie te Londen heeft begaan, toen zij
een autonoom Albanië decreteerde. Dit be
gin is reeds voldoende om Europa te doen
zien, hoe noodig een revisie van de beslui
ten betreffende Albanië is."
Naar uit Koritsa wordt gemeld, maken
de inwoners dier stad, in verband met de
spoedige komst der internationale commis
sie "voor de grensafbarkening, haastig toebe
reidselen om hun Grieksche nationaliteit te
kunnen bewijzen.
Overal worden opschriften aangebracht
met de woorden: „Vereeniging of de
dóód
De inwoners hebben een bataljon van
3000 vrijwilligers samengesteld om de com
missie tegemoet te gaan. Bij den ingang
van de stad zullen de bewoners haar op
wachten.
De bewoners hebben besloten, om, indien
Koritsa bij Albanië wordt gevoegd, de stad
te verlaten, ondanks de groote welvaart
die er heerscht.
De Sultan van Turkije is on
gesteld. Hij heeft kou gevat en moet nu
op last van zijn geneesheeren in z'n kamer
blijven.
Een Berlijnsch weekblad, Roland von
Berlin" geeft een nieuwe lezing van den
zelfmoord van prinses Sophie
van Saksen Weimar, die zeer de aandacht i
trekt, omdat dit weekblad nauwe betrek
kingen onderhoudt met de familie der on
gelukkige. De zoon van den bankier von
Blétehröder zou geheel ten onrechte, in ver
band met haar daad genoemd zijn, daar de
prinse-3 alleen vriendschap, geen liefde voor
hem gevoelde Toch is zij door teleurge
stelde liefde bewog.-n tot den zelfmoord.
In 1907 had de prino-s zoo vertelt Ro
land te Rome kennis gemaakt met een
Duitsch officier Ganzelder Putlitz. De jon
gelui maakten huwelijksplannen, doch de
groothe tog van Saksen Weimar weigerde
zijn toestemming, omdat Putlitz niet ©ben
de aan de besprekingen tusschen den ko
ning en den heer Schneider te Creusot
maar dat alles kan de vijandige onverschil
ligheid niet wegnemen, welke te Parijs
heerscht tegen den Helleenschen soeverein.
Koning Constantijn heeft kunnen zien,
hoe de Parijscbe camelots voor 10 centi
mes zijn portret in Pruisisch generaals
uniform verkochten, voorzien van een
versje, waarin te kennen gegeven werd, dat
hij eigenlijk wel weer naar Berlijn kan
vertrekken
Men vraagt zich af, of de militaire mis
sie naar Griekenland zal terugkeeren.
Venizelos blijft nog alle mogelijke moeite
doen om de oude betrekkingen te herstel
len en om de militaire missie weer naar
Griekenland te krijgen. Deze staatsman
ziet iets verder dan z'n neus lang is. Want
wie moet anders het Grieksche leger in-
strueeren? Duitschland of een van zijn
bondgenooten? Maar dan zal Engeland er
ongetwijfeld voor bedanken om de vloot
in orde te brengen. En Rusland zal zeker
geen steun geven om Frankrijk niet onaan
genaam te stemmen. Koning Constajitijn
heeft zijn rijk er leelijk in geholpen.
Een correspondent van de ,,New York
Herald" heeft den koning van Span-
j c naar zijn oordeel omtrent een en
tente tusschen Frankrijk en Spanje ge
vraagd. Sedert de elf jaar van mijn regee
ring antwoordde Z. M. heb ik vol
doende mijn voorliefde voor Frankrijk be-
Avczen. Eendrachtige samenwerking is voor
den zwaren arbeid, dien beide landen in
Marokko hebben ondernomen, onontbeer
lijk. Daarom is het noodig, dat Frankrijk
en Spanje voortaan hand in hand gaan".
Vervolg der vergadering van gistermiddag.
Bij hefc voorstel om. aan de school der 3d«
klasse No. 6 in do Paul-Krugerstraat een
vervolgklasse met één-jarigen cursus te ver
binden, verkrijgt de hoer Carpentien
A 11 i n g het woord.
Spr. is voor liet scheppen van meerder
onderwijs. Het blijkt dat de ouders de kin
deren voorloopig op school willen laten,
j Spr. wil echter graag weten of zich de
oudörs bereid hebben verklaard hun kinderen
de geheele klasse to willen laten doorloopen.
Of zullen die kinderen na een paar maan-
biirtig was. Deae heeft toen uit- wanhoop J c[eil) wanneer ze dertien jaar zijn geworden
Duitschland vaarwel gezegd, en is als mili
tair attaché naar Athene gegaan. Twee da
gen na zijn aankomst daar heeft hij zelf
moord gepleegd.
Prinses Sophie heeft hem niet kunnen ver
geten en zou na zes jaar hem in den dood
zijn gevolgd.
De dochter van keizer Wilhelm
do vrouw van prins Ernst August van Cum
berland, is ongesteld geweest. Doch nu is J. .schaffen van het aantal kinderen die dei
ze weer beter. Deze ongestoldheid -teeftlen 3do en 4de klasse verlaten, hoeveel
evenwel nog een bet reu r enawqarifcg- M'rjg- i .^j^der ti en jaar zijn en hoeve: l niet en lioo-
Inclertijd meldden we reeds dat do pi^nses'wel do varvolgklasse bezoeken?
een blijde gebeurtenis tegemoet .zag,...dó7:©, j. ..j De heer Van Hamel, wethouder, zegt,
hoop zal niet worden verwezenlijkte'- te die cijfers wel verschaft zullen worden.
i heengaan? Het resultaat heeft spr. bedroefd.
Ruim 300 leerlingen verlaten jaarlijks de
I 3do en 4de klas school. Eén tiende deel
j is dan dertien jaar gepasseerd. En van die
test zijn slechts 27 voor meerder onderwijë
j aangegeven. 240 zijn er dus, die geen kaart
j kunnen krijgen voor oen fabriek en rond-
1 oo pen.
Zou het mogelijk zijn een opgave te ver-
De Duitschers zijn nog zoo arm
niet. De „Tagl. Runds." geeft eenige
passages uit een dezer dagen door 'n finan
cier gepubliceerd werk over den huidigen
rijkdom. Hieruit blijkt, dat de inkomsten
van het Duitsehe rijk in ronde cijfers 40
millard mark bedragen, waarvan 7 millard
zou worden aangewend, ten behoeve van
het algemeen belang en 25 ten behoeve
'van particuliere belangen. Het Duitsehe
volk zou meer dan 300 millard rijk zijn, te
gen 200 millard in 1890.
Het is koning Constantijn niet
mogen gelukken bij het Franschc volk
den indruk uit te w i s s c h e n, welken
zijn redevoering te Potsdam ge
houden, heeft gemaakt. De Grieksche ko
ning heeft verklaard, dat de Franschc mi
litaire missie haar taak met toewijding,
geestdrift eü bekwaamheid heeft onderno
men. Maar hij heeft Frankrijk niet laten
deelen in de Grieksche overwinningen.
De minister van buitenlaiïdsche zaken,
Pichon, is de eenige, schrijft de ParijscÜe
correspondent van de ,,Etoile -Beige", die
de koninklijke redevoering aan het feest
maal op het Elysee uitgesproken, ,,zeer
goed" vindt. De minister hecht veel waar
Dat er niet meer dan 27 kinderen zijn, ligt
niet aan B. en We. Hefc Blijkt, dat bij liet
college de bedoeling voorzit om moer gelo
gen hei d te verschaffen. Is or veel belang
stelling, dan zou een vexvolgechool kunnen!
worden opgericht.
Do heer Carp entier Alting Vraagt
of het niet wenschclijk is nu reeds een school
op te richten om voor Ihen, die het ver
langen, de gelegenheid te laten de kinde|-
ren naar do fabriek te ©turen. -
De heer Van Hamel zegt, dat men liie'r
wel leerlingen heeft, waarvan men pleizier
zal beloven.
De lieer Vergouwen zegt, dat aan prof.
Carpentier Allang geen toezegging kan wor
den gedaan of de ldnderen op de echool
zullen blijven. Op straat komen de kinderen!
niet zoo, omdat ook do magazijnen loopjon
gens moeten hebben.
Do lieer S ij t s mi a is er voor om ook
met deze school do proef te nemen.
Do voorzitter verdedigt eveneens deze
tweede vervolgklasso en weerlegt in denj
breecle de beweringen van prof. Alting. De>
gang van zaken is, z-ooals B. en Ws. dat
hebben verwacht. Spr. vreest ook niet dat
er zooveel kinderen op de straat zullen ko
men. Deze proef kost op het moment niets
dan liet aanstellen van twee tijdelijke onder-
Iwijztars.
De heel' Carpentier Alting komt
nogeens op do zaak terug, vooral ten aan
zien van het voidoop der kinderen van de
openbare naar de bijzondere school.
Nadat ook nog do voorzitter en dg
heer Van Ham'el hot woord hebben go-
voerd, wordt hot voorstel aangenomen.
Op hot verzoek van hot Bestuur van den
Elsgees ter polder inzake de vernieuwing van
don duiker onder de IIaaidommertrekvaart
nabij de Postbrug wordt overeenkomstig hot
voorstel van B. en Ws. beschikt.
Do voorzitter dankt den liter Van
der Pot voor zijn uitgebreid rapport. (Ap
plaus).
Bij hot voorstel tot beschikbaars telling van
golden voor de aanschaffing van d-en inven
taris en het materieel voor den Gemeente
lijken Reinigingsdienst vraagt do hoer Fok
ker of B. en We», het noodig hebben ge
oordeeld de stad in meer wijken te ver
doelen, dan de deskundigen indertijd advi
seerden.
De heer Fisioher, wethouder, zegt, dat
de deskundigen indertijd, in 1910, een slag
in den blinde moesten doen. Er was toen
geen vuilverbranding in eenige gemeente in
ons land in exploitatie. De raming is, naar
blijkt bij nauwkeurige detaiHearing, nogal
goed geweest. B. en Ws. vinden het niet
prettig ïnet hoogere cijfera te moeten komenj
In do reiniging hier zit Veel middelteuwsch;
Deze toestand kan niet blijven bestendigd.
Men moet niet uit het oog verliezen de
gevaren, waaraan de werklieden bloot staan.
Dat is- ook wat waard.
Do heer S ij te ma wil tooh opmerken,
dat de raming altijd hooger is. Ook bij
vorige zaken betreffende de reiniging. Herb
valt nooit mee. Indertijd ia hem door B. en
Wa. gezegd, dat de cijfers niet geflatteerd
zijn. Zo zijn evenwel steeds tegen gevallen;.
Te roemien valt het rapport dus allerminst,
zooals de heer Fiseher opimèrkte.
De heer Fokker zegt, dat de vragen
minder uit de hoogte behoeven te worden
beantwoord dan de heer Fischer doet. De
heer Fokker gaat mter in bijzonderheden
deze zaak na.
De hter F is oh er oordeelt, dat de hee
tten in detail den dienst niet zoo kondenl
regelen.
Het voorstel wordt aangenomen.
De vergadering wordt hierop gesloten.
Tentoonstelling van aquarellen
van l>r. C. H. Dee.
Kunsthandel Sala.
't Is altijd een genoegen eens een ver
zameling van eenzelfdon schilder bijeen te
zien, wiens werk reeds vroeger door het
eigen en persoonlijk karakter in een onkel
stuk onze aandacht trok. Zoo ging het mij
-ook met dezen bloemenschilder.
Het mag wel iets bijzonders en vermel
denswaard heeten, dat deze kunstenaar, die
naa6t schilder ook dokter in de klassieke
letteren, conrector aan een gymnasium is,
slechts in zijn vrije uren zich dezen artistie-
ken arbeid wijdend, het tot die mate van
aantrekkelijkheid en degelijkheid heeft we
ten te brengen, dat ge van dilettantisme
schier geen spoor meer bespeurt.
Dit werk toont een gansche overgave aan
natuurgetrouwe teekening, een zorgvul
dige en ongekunstelde weergave van een,
den schilder lief geworden genre, dat ge,
gemelde omstandigheid in aanmerking, er
des te meer bewondering voor gaat gevoe
len.
Wel valt een uitgesproken verstandelij
ke trek op in dit van alle impressionisme
vrijgebleven werk, in een van stemmings
kunst overvulden tijd biedt deze onafhanke
lijke persoonlijkheid eigenaardiger be
koring.
Het effect, dat hij met zooveel soberheid
van middelen weet te bereiken, is inderdaad
treffend. Wie eenigszins vertrouwd is met
do moeilijkheden der bloemenschildering,
zal begrijpen met hoeveel talent in. opvat
ting en in technische behandeling deze
weeldevolle decoratieve stukken zijn uitge
voerd.
De rozen, chrysanten, asters, violieren en
rhododendrons, papavers en irissen zijn
in volkomenheid weergegeven, elke bloem
behoudende eigen, karakter, vorm en kleur
nuance, haar sierlijkheid en gracie.
Ook al heeft deze schilder niet die weer-
galoozo kracht en onovertroffen vrijmoe
digheid in den opzet van de Japansche
bloementeekenaars, toch is menig ken
merk van deze in zijn kunst hier weer te
vinden. Het decoratieve element, van vlak
vulling en wandversiering, staat ook tij
hem op den voorgrond.
Ge vindt hier rustige ordening en ge
dachtevolle ontwikkeling in de constructie
en schakeering van het geheel en van de
ondordeelen. De afwezigheid van elke aan
duiding van milieu en ruimte, karakte
ristieke eigenschap van alle decoratieve
schilderkunst, doet niets aan de schoon
heid af. Ge zoudt deze stukken aanstonds
een plaats weten te verschaffen te midden
van uw vertrek in welken stijl dan ook. Tot
paneelvulling, in bescheiden omlijsting
liefst, leenen zij zich tevens bij uitstek.
Verbeeldingsvolle decoratieve verwerking
gaat hier samen met getrouwe observatie
der werkelijkheid. Waar hij een enkele
maal genoemde opvatting verlaat en een
zuiver stilleven, dat toon en atmosfeer ver-
eischt, poogt te geven, zooals bij de asters
in een vaas, wordt u van hem bewust een
vreemd aandoende onmacht, een nog sta
melend trachten, zonderling afstekende bij
zijn overige zoo uitnemende stukken van
meer décoratief begrip.
Het moet hem wel zijn lief geworden,
die pracht van kleuren, vormen en lijnen
uit te drukken Do kleuren zijn in de ver-
scheidenste nuanceeringen zorgvuldig weer
gegeven, het zachte roze van appelbloesem,
violier en roos, het warmere van gera
nium en rhododendron tot het helroode van
papaver. Met graagte teekent hij bundels
wiegende trossen van gouden en blauwe re
gen, van wit-bloesemende acasia. De teerste
tinten van blauw en lila van iris en hyacint
weet hij te treffen.
Zijn uitdrukkingswijze berust op bijzon
dere vaardigheid van techniek, die zonder
omhaal van middelen altijd het gewensch-
te effect bereikt. Hij wascht zijn aquarellen
niet, laat veel blank en werkt steeds door
op de grondkleur, de broze lijnen en kon-
toeren aanduidende met luttele ootlood-
haaltj es.
Somwijlen doet een onderdeel wat mat
of flets aan, hetwelk naar mij dunkt zijn
oorzaak vindt in de vaak wat al te zware
omlijsting. Menige kleurnuance, menig
in den achtergrond verscholen bloemcom-
plex zou veel in aanzien winnen, wanneer
het geheel binnen eenvoudiger encadre-
ment ware geborgen.
Dit neemt intusschen niet weg, dat het
werk in zijn geheel, door het zich vermeien
binnen den kring van eenzelfde genre, en
het doorzoeken van verdieping en stij
ging volgons decoratieve beginselen zij
het nog zoo naturalitische tot een
boeiend genot voor den toeschouwer blijft.
Een bezoek aan deze tentoonstelling, die
het in aantocht zijnde seizoen op gelukkige
wijze vooraangaxt, kunnen wij zeer aan
bevelen. J. v. W.
SPORT.
Sportagenda.
Zaterdag 27 September.
Voetbal.
Interacademiale Voetbal-Bond.
Amsterdam: DelftUtireoht, aanvang 2
uui\
Amsterdam: LeidenAmsterdam, aanvang
3 uur. (Op het terrein van R. A. P.).
Zondag 28 September.
Korfbal.
Nedërlandsche Korfbal-Bond.
Eerste Klasse Zuid.
Leiden: „Vitesse" (Leiden)„Vitesse"
(Den Haag).
Dórde Klasse B Zuid.
Gouda: „Swift"—,JFluks II b".
Athletiek.
Loidsche Voetba 1-B ond.
Leiden: Athlotischo wedstrijden om het
kampioenschap van den „L. V. B." enz^
op
op het terrein van4 „De Sportman", aan
vang liaiféén.
Voetbal.
Leidsche Voetba 1-B o n L
Lugdunum-briiOf wedstrijd.
Leiden „L. V. B.-elftal"—„L. V. V.
het terrein van De Sportman".
Interacademiale Voetbal-Bond.
Amsterdam: Verliezer DelftUtrecht—
Verliezer LeidenAmsterdam, aanvang 1 u.
Amsterdam: Winner DelftUtrecht
Winner LeidenAmsterdam, aanvang half-
drie. (Op het terrein van R. A. P.
Zeilen.
Dool' de zeil-, roei- en motorsport-vereeni-
giug „Do Kaag", alhier, is een vaartuig
(botter) aangeschaft, ten dienste van diq
leden, die zolf niet in hefc bezit zijn vaq
een vaartuig.
Voetbal.
Naar wij vernomen hebben zal hefc elftal
Van Leiden in de interacademiale wedstrij
den van Zaterdag aldus zijn samengesteld:
doel: v. d. Weert („H. V. V."); achter: D.
Wijnveld („U. D.") en K. H. Korff (,.^ja.x")
midden: M. G. Hoekstra („Ajax"), T. Kesstei'
(,,H. V. V.") en Barentzen (,,H. B. S.");
voor: J. Kessler („H. V. V."), Smits (,,Con-
cord.ia"), D. Kessier („H. V. V."), J. TQiof
ruéie („Concordia") en W. Poortman;
(„Sparta").
"Böstuuïsvacature in den L. V. By
Do heer A. J. Bronkhorst heeft zijn be
noeming als bestuurslid van den L. V. B<
niet aangenomen.
De vliegdienst bij de manoeuvres<
De luitenants Van Heyst en Van Steyn;
ten de vaandrigs Van Meel en Bakker hebj
ben met hun toestellen de manoeuvres mee-»
gemaakt en den militairen gewichtige dienj
sten bewozen. Woonsdag zijn zij weer naap
huis gekeerd.
In den ochtend was het weer wat mistig
geweest en op oen proefvlucht boven Lochem1,
waar de vliegwacht gekampeerd was, be-<
merkte Van Steyn dat op 200 M. hoogte!
niets waar te nemen viel, waarom hij en:
luitenant Van Heyst, die ook opgestegen;
was, weer daalden.
Te ongeveer halféén werd besloten op te|
6tijgen. Aangezien echt-er den geheel-en!
dag geen nadero bevelen waren ontvangen
en met het hoofdkwartier geen verbinding
kon worden verkregen, omdat daar geen:
officier aanwezig was, gelastte de com many
dant don aviateurs regelrecht van uit
Lochem terug te vliegen. Luitenant Van
Heyst, luitenant Van Steyn m'et luitenant!
Vers tee gh en vaandrig Bakker kwamen;
kort daarna behouden te Soesterberg aan.
Vaandrig Van Meel met luitenant Hofsteo
taoesten wegens een motordefect een nood
landing maken te Harssen bij Eefde en,'
hopen Donderdag terug te koeren naai;
Soesterberg.
Do Middellandsclic Zeevlucht.
Toen Garros to Bizerta in Tunis aan
kwam', had hij nog slechts vijf Liter benzine
in zijn (reservoir, het was dus wel op het
kantje af! Hefc blijft toch een waagstuk, zooi
-een 700800 KJM. te vliegen, zonder gen
legenheid te hebben een noodlanding to ma
ken, Hij heeft den geheelen afstand oeq'
hoogte van 2500 M. gehouden.
Van zijn verdere vlucht naar Algiers en;
over Tangor naar de straat van Gibraltar^
heeft Garros afgezien. Gistermorgen heeft'
hij zicli naar Marseille ingescheept en gaat
direct naar Parijs door, waar hij feestelijk!
ontvangen zal worden. Een inteekening voois
een huldeblijk is geopend.
De do'odenlijst.
De lui tenant-vlieger Souleillanfc is bij een]
Val met zijn vliegtuig van 50 M. hoogtq
doodgebleven.
CORRESPONDENTIE. Ingezonden1
stukken of mededeelingen, waarvan da
sohrijvers hun naam niet aan de Redactie
beleend maken, worden ongeplaatst ten
zijde gelegd.
DE ÜERSK3ETELE.
5)
„Neen, mylord", antwoordde John Stich,
zijn breede gestalte oprichtend, spreek
niet van vergelden Ik zou voor u en de
uwen mijn leven willen geven".
En dit was uiet overdreven. John meen
de elk woord, dat hij zei Eerlijke, vrien
delijke, eenvoudige Stich Hij hield van hen,
aan wie hij alles te danken had; hij hield
van hen met geheel zijn sterke, trouwe na
tuur. De gestorven Lord Stretton had hem
groot doen brengen, hem. een ambacht la
ten leeren en hem in het huisje met de
smederij er achter, dicht bij het kruispunt,
gezet; en daar de eerlijke Stich voelde,
dat al het goede in zijn leven hem gewor
den was door den Lord en zijn familie,
moest ook alles, wat hij te geven had, het
hunne zijn.
„Och, ik vrees", zuchtte de jongeling,
,.c!at je je leven waagt, door mij te ver
bergen"
Toch berustte alles op een groote ver
gissing.
Philip James Gascoync, elfde Hertog
v in Stretton was op dit tijdstip nog geen
één en fcwinting jaar. Er is een mooi por
tret van Imm op Bruising Hall. van de
hand van Hogarth even vóór dezen tijd. j
He kunstenaar he ft de trotsche trekken
prachtig weergegeven, de mooie blauwe i
oogen. het jongensachtige, met krullen be- 1
dekte voorhoofd, alles sedert vele genera- j
ties eigen aan het geslacht der Gascoynea.
Hij was er ook in geslaagd den sensitieven
mond, die eenigszins vrouwelijke vorming
der lippen, de al te ronde lijn van kin en
kaak weer te geven, waardoor het schoone
gelaat misschieD wat aan mannelijkheid te
kort komt. Zeer zeker duidt het beneden
gedeelte van het gezicht een zekere beslui
teloosheid, een zwakken wil aan, maar te
gelijk is het zoo open, zoo kinderlijk, zoo
onbezorgd, dat het aller harten wint, ook
al blijft het verstand er koel bij.
Natuurlijk had hij in zijn jeugd sympa
thie gekoesterd voor de zaak van Stuart.
Hadden de Gascoynes niet, vóór honderd
jaren, ge-leden en gestreden voor Karei
Stuart, en waarom zouden zij veranderd
zijn? Waarom trouw blijven aan een
vreemde dynastie, aan een Koning, die de
taal van zijn volk met een vreemd accent
sprak? Zijn vader, de gestorven Lord
Strejtori, een goedmoedig Britsch edelman,
die niet van redeneeren hield, had het
niet de moeite waard gevonden om zijn
opwassenden zoon de godsdienstige en
staatkundige kwesties uit te leggen, ver
bonden aan het in-stand-houden dezer
vreemde dynastie. Misschien begreep hij
ze zelf niet goed. Het familie-devies luidt:
„Four le roi!" Daarom vochten de Gas
coynes voor Stuart, toen die Koning was,
en tegen hem, toen hij slechts pretendent
was, en de oude Lord Stretton verwachtte
van zijn kinderen, dat zij eerbied zouden
hebben voor het familie-devies, en er geen
eigen meeningen op zouden nahouden.
Toch deed de Stuartzaak menig hart warm
kloppen. Uit Schotland kwam de faam van
den „boonie Prince", die overal de harten
won. Philip was jong, zijns vaders tucht
was vervelend; en hij had eenige vrienden
onder de lords, uit de Hooglanden; terwijl
zijn vader leefde, was er in de Midlands
geen gelegenheid geweest om eenig stout
stuk voor den pretendent te ondernemen.
Toen de oude graaf stiorf, volgde Phi
lip, die toen nog een echte jongen was,
hem in titel en bezittingen op. In den
eersten roes van nieuwe plichten en nieu
we verantwoordelijkheid, werd zijn vroe
ger enthusiasme .op den achtergrond ge
drongen. Als pair van het Rijk, zwoer hij
trouw aan Koning George, en met al het
vuur zijner jeugdige romantische natuur,
hield hij vast aan dezen nieuwen eed, ide
aliseerde dien, en weerstond trouw de
vleierijen en verlokkingen, die uit Schot
land eD Frankrijk tot hem kwamen. Daar
op kwam de tijding, dat Karei Eduard,
gesteund door Fransch geld en Franschen
invloed, tegen Londen zou optrekken, en
in Derby zou stilhouden, ten einde zijn
vrienden in de Midlands rondom zijn ba
nier te verzamelen. De jonge graaf, ge
slingerd tusschen de herinneringen zijner
jeugd, en de verplichtingen zijner nieuwe
positie, was bevreesd, dat men hem zou
overhalen, om zijn trouw aan koning
Georgo te verbreken. De booze fee, die
hem bij zijn geboorte dien sensitieven mond,
en die zacht geronde kin had gegeven, had
daarmede op hefc fraaie jonge gelaat zijn
slechtste karaktertrek gegrift.
Philips eenige hoop, om uit deze moeilijk
heid te geraken, was, de verleiding te
ontvluchtenhij wist, dat Karei Eduard,
gedachtig aan zijn vroegeren ijver, een be
roep zou doen op zijn hulp en toewijding,
en dat hem, Philip, de kracht om te wei
geren zou ontbreken.
Dus ontvluchtte hij het graafschap; of-
schoon zichzelf verachtend om zijn lafhar-
tigheid, hield hij toch jongenachtig vast
aan de idee, dat hij zijn eed aan koning
George gestand moest doen.
Hij wilde groote afstanden plaatsen tus
schen hem en de mogelijkheid van ontrouw
te worden aan dien eed, het mogelijk
zwichten voor den „bonnie Prince"- ,dien
niemand kon weerstaan. Hij liet zijn zuster,
Lady Patience, te Stretton Hall achter,
onder de hoede van bedienden, en hij, de-
trouwe onderdaan van koning Georgo,
werd een voortvluchtige.
Daarop volgde de catastrofe: die ellen
dige terugtocht van Derby; het ontredderd
overblijfsel van een teleurgesteld leger;
eindelijk bij Culloden geheele ondergang;
de soldaten van koning George het land
doorzoekend naar rebellen, verbeurdver
klaringen, korte verhooren, haastige exe
cuties.
Spoedig veranderde de verdenking in
zekerheid: de voortvluchtige graaf van
Stretton was een voormalig aanhanger van
den Pretendent. Op zijn vermoeienden
tocht van Derby had prins Karei Eduard
een nachtverblijf gevraagd en verkregen
op Stretton Hall. Toen Philip trachtte
zich met zijn zuster in gemeenschap te
stellen en naar huis terug te leeeren, on
dervond hij, dat zij bewaakt werd, en dat
hijzelf door een parlementsakte was vogel
vrij verklaard.
Toch wist hij zich onschuldig en trouw.
Hoe zijn naam op de lijst der rebellen was
gekomen was hem een raadsel: iemand
moest een valsche beschuldiging tegen hem
hebben ingebracht. Maar wie? Waren het
soms zijn oude vrienden, de aanhangers
van. Karei Eduard om wraak te nemen
over zijn halfheid]
Intusschen was hij. die nog een echte
jongen was, een vogelvrije geworden, eea
door het Parlement ter dood veroordeeld
Misschien zou alles eenmaal worden opge
helderd, alles in het reine komen, maan
op dit oogenblik was hij gelijk aan een
wild dier, dat zich in heggen en sloten ver
bergt, terwijl zijn leven afhing van de ge
nade van den een of anderen Judas, die
zijn medemensch voor twintig guinjes wil
verkoopen. Hefc was vreeselijk, vreesehjk!
Philip trachtte tevergeefs den geheelen dag
zich aan zijn ziekelijke droomen te ont
trekken. Meermalen greep hij do hand van
den vriendelijkcn smid, en mompelde dan
angstig: „Mijn brief aan mijn zuster, John?
Ben je er zeker van, dat zij hem gekregen
heeft?
„Ja, daar ben ik zeker van, mylord"'
antwoordde de geduldige John, minstens
een keer of zes per dag.
Maar sedert het bezoek van den korporaal
was Philip nog gejaagder geworden.
„Mijn brief", herhaalde hij steeds, „heeft
Patience mijn brief? Waarom komt zij
niet?" En in weerwil van Johns waarschu
wingen, ging hij aan de deur staan, waar,
hij hefc gezicht had over de verlaten heide,
terwijl hij met brandende oogert over de
wildernis van struik ea brem heenzag naar
den verren horizon, waar zijn thuis lag en
waar zijn geduldige, liefhebbende zuster,
hem wachtte.
„Ik smeek u, mylord, blijf daar niet aao
de deur, het is niet veilig, waarlijk het i«
niet veilig", drong John herhaaldelijk.
'V.' !t -irvolgd).
