N». 1642Q
Dinsdag 2 September.
A°. 1913.
fjeze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van <Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
passes.
LEIDSCH
T) AftTtT. ATI
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1o regels /T.05. Iedere regel meer f 0.17£. Grootore letters naar
plaatsruimte. Kleine tdvertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Oents.-Voor het incasseeren wordt/" 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANTi
Voor Leiden per week 9 Oents j per 3 maanden f MO.
Eniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1,30.
Franco per post 1.65.
Afslailiug; passage 3-Oeto!>er-straat.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat de
Drie-October-straat, wegens het
aldaar uitvoeren van verschillende werken,
vanaf heden tot nadere aankondiging, voor
hetverke ermetrij-envoertuigen
zal zijn afgesloten, doch dat dat
verkeer kan worden onderhou
den door de Magdalena Moons-
straat.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 2 September 1913.
Leielen, 2 september.
Door den Commissaris der Koningin
in Zuid-Holland is tot secretaris der Ge
zondheidscommissie alhier benoemd de heer
C. de Graaf f, leotor aan de Rijks-uni-
versiteit te Leiden.
Onze stadgenoot de heer J. Roem,
hoofd-opzichter van 's-Rijks onderwijsge
bouwen, heeft met ingang van 1 Januari
1914 om gezondheidsredenen eervol ontslag
uit 's Rijks dienst gevraagd.
Zooals men zich zal herinneren, genoot de
heer Roem geruimen tijd geleden om ge
zondheidsredenen een tijd lang verlof in de
hoop, dat hij weder geheel zou herstellen
en zijn werk bij voortduring zou kunnen
doen. Aanvankelijk hersteld, heeft de oude
kwaal (nerveusiteit) zich weder geopen
baard, waarom deze hoofdambtenaar heeft
gemeend zich uit den dienst te moeten te
rug trekken.
Prof. dr. L. Knappert, alhier, heeft de
feestrede uitgesproken ter gelegenheid der
onafhankelijkheAisfeesten te Assen.
Met een enkel woord verwijzen wij naar
heb in dit blad voorkomend maandverslag
•van de Leidisehe Spaarbank, waaruit blijkt,
a'at het tegoed der 13,551 inleggers aan het
eiind van Augustus is gestegen tot over de
3 7ïiillioe.n gulden.
Uit het overzicht in 1910, door den voor
zitter prof. mr. A C. Visser van IJzendoorn
gemaakt, ziet man, dat het eerste millioen
werd bereikt in neb jaar 1881 met 6502 in
leggers en het tweede in het jaar 1895 met
10.574 inleggers.
De heer F. Rosier, alhier, is toegela
ten aan de militaire academie te Breda
ter opleiding van officier.
Hedenmorgen vertrok per extra trein
"om zeven uren de Deidsche processie naar
O L. Vrouw ter Hood, te Heilo. Aan elk
station tusschen Leiden en Haarlem voeg
den, zich pelgrims bij deze processie.
Aan het postkantoor te Leiden en de
daaronder ressorteerende hulppostkanto
ren werd gedurende de maand Augustus
1913, ingelegd f 70,180.32, terugbetaald
33,494.581.
Het laatste door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt het nummer 37,043.
Beroepen is bij de Geref Kerk te Oud-
Loosdrecht ds. C. Eizenga, te Woubrugge
Alom in den lande is gisteren de ver
jaardag van H. M. de Koningin govierd,
hetzij -op zichzelf, hetzij samen met de vie
ring van het Onafhankelijkheidsfeest.
Wij kunnen onmogelijk al die feestelijk
heden hier vermelden. Enkel voor het na
burige Den Haag maken wij een uitzon
dering. De Kon. familie heeft er de parade
bijgewoond.
Een schouwspel, als toen op het Malie
veld werd vertoond, heeft de Residentie
in jaren niet mogen aanschouwen. Ditmaal
werd aan de parade hooge luister bijgezet
door de aanwezigheid der vorstelijke fami
lie. Het bood een imposanten aanblik.
De parade werd gecommandeerd door
luitenant-generaal De Meester, comman
dant van het veldleger.
Kwart vóór elven kwam H. M. de Konin
gin in open rijtuig, de roode jockey's op
de paarden, op het veld aan, vergezeld van
de Koningin-Moeder en Prinses Juliana.
De Prinses zat tegenover moeder en groot
moeder, heel alleen op do kussens op een
verhoogd en van leuningen voorzien bank
je, en het was alleraardigst te zien hoe
zij voor het gejuich van het publiek dankte
met het gezwaai van handjes en met deftige
buigingen, die het gejuich nog deden aan
zwellen. Prins Hendrik was te paard in de
groot-uniform van luitenant-generaal.
Toen het rijtuig het veld opreed, speelde
Bouwman's kapel het „Wilhelmus" en ren
de commandant De Moester met zijn staf
de Koninklijke familie tegemoet. Eerst
reed het Koninklijk rijtuig, als 't ware in
gesloten door een schitterenden staf op-
perofficieren, langs de gelederen der oud
strijders en der officieren, die de wapen
schouwing zonder in functie zijn bijwoon
den. De vaandels neigden, de officieren
salueerden en Koningin en Prinses zaten
steeds tc buigen en lachend te groeten.
Toen ving do wapenschouwing aan. Ter
wijl de muziekkorpsen het „Wilhelmus"
speelden, reed de Kon. familie, Prins Hen
drik te paard naast het rijtuig, de gelede
ren langs.
De Koningin boog voor de vaandels en
voor do commandanten en verschillende
korpsen en als Juliana zag, dat moeder
boog, boog zij dapper mee.
Dan wees het publiek elkander op het
Koningskind, die kleine, witte figuur op
de roode kussens.
Achter de gelederen der soldaten juichte
het volk de vorstelijke personen toe en tel
kens zag men de kleine hand der Prinses,
die dan zwaaide en zwaaide. Nadat aldus
de troepen waren geïnspecteerd, stelde het
Koninklijke rijtuig zich op langs een der
zijden van het veld, juist in het midden,
om de mannetjes te laten defilecren. Er
stond een frisscho wind, die Juliaantje's
haren danig in de war stuurde, want tel
kens moest grootmoeder ze achter de ooren
wegstrijken en het hoedje van de Prinses
afzetten, om de krullen glad te strijken.
„Daar", wees de Koningin aan de Prinses
die voor alles oogen had, „neen, hierheen
kijken, hier komen de soldaten voorbij." En
ja, daar kwamen ze. Kranig met allerbeste
hun krijgsmansstap, defileerden de grena
diers en jagers voorbij de vorstelijke fami
lie. De Prins zat nog steeds te paard naast
het rijtuig der Koningin. Bouwman speelde
den altijd mooi en „Turf-in-je-ransel"-
marsch. Weer boog de Koningin telkens
voor de vaandels en de commandanten.
Tweemaal defileerden de troepten. Eerst in
open, toen in gesloten colonnen.
De wapenschouwing werd besloten met
een charge der cavalerie, die in volle vaart
over een breede linie op het Koninklijk
rijtuig afstormde en vlak daarvoor tot
staan werd gebracht. Direct daarop klonk
het „Wilhelmus',, allen presenteerden ge
weer en sabel.
Op den verjaardag zeiven heeft H. M. de
Koningin, door Prins Hendrik vergezeld,
tot vreugde en verrassing van zeer vele Ha
genaars, een langdurigen rijtoer door de
straten der Residentie gedaan.
Even na drie uren kwamen de rijtuigen
bij het Huis ten Bosch voor. Voorop ging
een rijtuig met eenige leden der hofhouding
dan volgden in een k la daumont bespan-
Den koets de Koningin, geheel in 't licht
gekleed en de Prins, in de uniform van ad
miraal. Daarachter weer eenige kamerhee-
rcn. Zoo ging het de stad door. Ofschoon
het plan van den rit niet geheel onbekend
was gebleven, wisten zeer velen er toch
Diets van, en was de verrassing des te groo-
ter. In de volksbuurten echter was het be
richt aanstonds van mond tot mond gegaan
daar stonden de menschcnrijen dik, hingen
zij uit de versierde ramen, en juichten de
jarige Vorstin en den Prins hartelijk toe.
Door de nauwe straten der binnenstad en
langs de wegen der volksbuurten, gingen de
rijtuigen stapvoets. In vele richtingen werd
de stad bezochtde kleine, maar kleurige
stoet, bracht overal verrassing en geest
drift, en het Koninklijk echtpaar zal stel
lig hebben bemerkt, dat de Residentie op 't
oogenblik mooi is aangekleed voor de feest
dagen. We zitten hier als 't ware in het
groen gewonden, in de bloemetjes gevloch
ten.
De kinderfeesten in don Koekamp werden
door de Kon. Familie ook met een bezoek
vereerd.
H. M. de Koningin, Z. K. H. de Prins
en heb Prinsesje kwamen precies te half-
vier in ©en a la daumont met vier paarden
bespannen rijtuig, gereden door twee joc
key's, voorafgegaan dkx>r ©en voorrijder,
met groot gevolg.
De Koninklijke familie ging naar een in
het midden van het terrein opgestelde tribu
ne, levendig toegejuicht door de kinderen,
dio hip spelletjes in den steek lieten en
ijlings naar den door touwen afgescheiden
weg door het terrein liepen om,Koningin,
Prins en Prinsesje met luid gejubel, orianje-
liederein en handgewuif te begroeten*
Op de tribune sloeg vervolgens het Prin
sesje de weer aan het spelen zijnd© kinde
ren gade- terwijl de Koningin en d© Prins
rich ünet de heeren van het hoofdbestuur
en de aanwezige autoriteiten onderhielden.
De Koningin brak nu en dan het gesprek
eenige oogenblikkfen af, om, naast Haar
dochtertje gezeten, naaT do vroelijke kin
derschaar te zien. Een paar maal werd er
ook een wandeling over en om het terrein
gemaakt waarbij de kinderen weer juichend
en zingend naar den rand van den weg snel
den.
Het Prinsesje, nu eens gaande aan de
hand van de Koningin, dan weer gedragen
door freule v. d. Poll, wuifde met haar
handje kin dieren en spelleiders en -leidsters
toe Hier eai daar werd eenige oogen blik
ken halt gehouden, het Prinsesje werd dan
op een stoel geplaatst, en de kinderen her
vatten dan ten aanschouwe van het Konin
klijk gezin het afgebroken spel.
Onder daverend gejuich van grooben en
kleinen, vertrokken Koningin, Prins en
Prinsesje.
De Koningin-Moeder maakte gistermiddag
vergezeld van een hofdame, een rijtoer
door de stad, ton einde de feestversierin
gen in de straten in oogenschouw te ne
men.
De feestverlichting gisteravond wa«s een
gemiddelde tussohen hetgeen reeds den
28sten Augustus is gezien en wat men op
den 5den September hoopt te zien
Thans waren de offieieele gebouwen van
Rijk en gemeente op de bekende wijze ver
licht, maar op vel© plaatsen kwam deze nu
niet zoo schitterend uit als anders, omdat de
particuliere verlichtingen zeer ernstig con
curreerden.
Het voornaamste verschil met de verlich
ting op 28 Aug. werd behalve door de- ge
vormd door de lichtjeslijnen over het Voor
hout gespannen, die nooit hun heerlijk ef-
fecb missen.
Voorts was het aantal particulieren, dat
illumineerde, thans veel grooter.
Gezamenlijke verlichtingen door *e bewo
ners van dezelfde straat kwamen er nage
noeg niet bij, in de meeste straten van de
buitenstad had ieder op eigen gelegenheid
zijn huis in feestdcsch gestoken.
H. M. de Koningin-Moeder zal, daar
toe uitgenoodigd door H. M. de Koningin,
den historischen optocht tc 's-Gravenhage
zien voorbij trekken van het paleis op den
Kneuterdijk af.
Rev. J. W. v. Kirk, die een zijden vlag,
den vrede sj'mboliseerende, namens do stad
Youngstown in Ohio, aan het bestuur van
het Vredespaleis aanbiedt, bericht, dat het
zijn voornemen is morgen te tien uren, de
vlag bij den hoofdingang van het Vredes
paleis in Den Haag te ontplooien en in
eenige der voornaamste straten te vertoo-
nen, om aldus zijn propaganda-tocht over
dc hoofdsteden der gekeele wereld aan te
vangen en dé aandacht der volkeren te ves
tigen op 's-Gravenliage, de plaats, waar,
zoo schrijft hij, het wereld-parlement een
maal zal worden gevestigd.
In de conversatiezaal van het Kurhaus
te Scheveningen had dc opening der natio
nale keuzetentoonstelling op het gebied van
Volkshuisvesting plaats.
Uit Leiden kwamen afbeeldingen in be
treffende den bouw van arbeiderswoningen,
in verband met krottenopruiming, van de
Vereeniging tot bevordering van den bouw
van werkmanswoningen.
De architect Lelieman bood aan plannen
voor woningbouw en uitbreiding van Hoofd
dorp en Aalsmeer, en de architect Kuypers
bouwplannen en uitbreidingsplannen, voor
Heemstede ontworpen.
Z. D. H. dc Bisschop van Haarlem,
heeft benoemd tot deken en pastoor te Al
phen aan den Rijn den zeereerwaarden heer
J. M. Hellegerstot pastoor te 's-Heeren-
koek den weleerw. zeergeleerden heer A.
D. C. Schellart, subregent van het semina
rie Hageveld te Voorhout; tot pastoor te
Bodegraven den weleerw. heer F. A. Keet
tot kap. te Heemskerk den weleerw. heer
A. J. B. v. Dierentot kap. te Zoetermeer
den weleerw. heer J. G. Kerkvliettot kap.
te Vogelenzang den weleerw. heer J. B.
Hendrix (15 Aug. 1.1. priester gewijd).
De heer H. Colijn, afgetreden Minister
van Oorlog, verlaat 11 September a.s. Den
Haag, om via Sibèrie do rc-s naar Ckiina en
Indië te gaan ondernemen.
Naar „De Tijd" mee«ï--dt, is, door be
middeling eener c mm. sie, door een aan
tal Katholieken te Amsterdam en elders
aan kardinaal Van Rossum, als aandenken
aan het verblijf hier te lande, een geschenk
aangeboden, bestaande in een auto. Z.Em.
heeft zich met dit geschenk zeer ingenomen
betoond. De vervaardiging van de auto is
opgedragen aan de fabriek „De Simplex".
Do nieuwbenoemde griffier dor Staten
van Zuid-Holland, mr. S, J. R. de Monchy,
heeft zijn functie aanvaard.
Dc heer en mevrouw Carnegie brach
ten nog een bezoek aan Vclendam en Mar
ken.
Voor wie van cijfers houdt worde me
degedeeld, dat, ter gelegenheid van Ko
ninginnedag, het korps geridderden is ver
rijkt met1 commandeur Nederlandscho
Leeuw, 2 commandeur Oranje-Nassnu, 6
broeders Nederlandsche Leeuw, 61 ridders
Nederlandsche Leeuw, 81 officieren Oranje-
Nassau en 142 ridders Oranje-Nassau. Ver
der zijn er uitgedeeld aan eere-medailles
Oranje-Nassau14 in goud, 102 in zilver
en 150 in brons. Totaal 293 lintjes en 266
medailles. Zoodat er weer heel wat geluk
kigen méér zijn in ons goede land.
(„Tel.")
Een Dordtenaar schrijft aan de ,,D.
Ct
De heer en mevrouw Carnegie verlieten
ons land. In Dordt had ik het voorrecht van
een onderhoud. Het- echtpaar zat in een ge-
rjeserveerden eemte -klas-aoupéstralende
van geluk. Over a'e vredesbeweging een en
kele vraag. Dc heer Carnegie vond blijkbaar
echter, dat het daar nu niet het oogenblik
voor was Neen, na het afscheid in Den Haag
en Amsterdam van zijn vrienden en van
officieel Nederland, wilde hij nu als gast,
die den drempe'l verlaat, het Nederlandsche
volk een hartelijk vaarwel toeroepen.
Het Nederlandsche volk, de lieer Carne
gie wa-s er wondervol over tc spreken. „Hol
land, oh wo have lost our hearts to Hol
land (Holland, o aan dat land hebben wij
ons hart verloren.)
„What is mrs. Carnegie's opinion about
Dutch women (Wat vindt mevrouw Carne
gie van de Hollandsebe vrouwen'?)
Lachende antwoordde zij dat bescheiden
heid haar gebood' te zwijgen. „How can T,
I have Dutch blood myself (Hoe kan ik
daarop antwoorden, ik heb zelf Iïollandjch
bloed in de aderen)
„Good bye to Holland, we will come again
and see Queen Wilhelmina." (Vaarwel Hol
land, wij zullen terugkomen en Koningin
Wilhelina bezoeken.)
HAARLEMMERMEER. Do nieuwe mo.
tor-brandspuit zal weldra te Hoofddorp ar-
rivoeren. De spuit, welke thans tc Hoofd
dorp dienst doet, zal dan naar Abbenes ver
huizen, terwijl die van Abbenes naar Lisseri
broek verplaatst wordt. Door een en ander
zal een langgcwcnsclite verbetering tot
stand gebracht en tevens voldaan zijn aan!
het verzoek der Lisserbroekers, reeds lang
geleden aan den Raad gericht, in hun om
geving een brandspuit te plaatsen, hetgeeiï
in die dichtbevolkte en zich uitbreidende
buurt wel noodig is.
3)
Maar de prinses antwoordde hun met
plezier, want waarlijk, het gebeurde zel
den, dat zij met een ha-rer mede-stervelin
gen op zoo vertrouwelijken voet stond. Zij
had broers noch zusters. Bovendien bood
het .gedrag van de tweelingen haar een
welkome afwisseling. Zij gedroegen zich be
leefd, maar ongedwongen, en de gehoor
zame men stil en, die haar voortdurend had
den omringd, hadden die prettige eigen
schap nooit aan den dag gelegd, behalve
als zij, zooals de barones op het oogenblik,
Veilig sliepen in haar tegenwoordigheid.
Maar een uiting, die Erebus, tussohen 't
gesprek door, losliet, viel niet in haar
smaak.
„Goede genadigheid, ik ben geen prin
ses. Het moet gewoonweg verschrikkelijk
rijn", zei ze uit den grond van haar hart.
De prinses staarde haar aan met openge
sperd en mond en verbaasds, ongieloovi-
ge oogen.
Die woorden hadden haar den ergs ten
schok bezorgd, dien ze nog in haar korte
leven gevoeld had. Zoo ver als haar hcr-
mnering reikte, was haar herhaaldelijk en
plechtig verzekerd, dat een prinses, een
■duitsche prinses, een prinses ran Hohen-
zollorn te zijn het meest roemruchtige en
heerlijke lot was, dat ©en vrouwelijk schep
sel kon treffen, enkel een beetje minder
roemruchtig en heerlijk dan het lot van
Dudtschen prins.
„Mmmaar het is heerlijk, om
een ppprinses te zijn. Iedereen
zegt dat", stamelde dc prinses.
„Dan hebben ze u voor den gek gehou
den. U hebt het daar straks laten blijken,
dat het in ieder opzicht verschrikkelijk is.
U kunt immers niets doen, waarin u trek
zoudt hebben. Er is immers altijd iemand
om u heen, die wel oplet, dat u dit of dia.t
niet d'oet", zed Erebus in een kille vast
beradenheid.
„Maar men wwwordt prinses
ge... b... boren", stotterde do prinses met
den verwilderden blik van iemand, onder
wier voeten de aarde plotseling is gaan
bewegen. Toen werd in Terror zijn diplo
matisch instinct wakker. Hij schoot haar
te hulp.
„Je vergeet, hce prettig dat is ten op
zichte van de lekkere kostjes", zei hij
streng tob Erebus; „ik denk niet, dat ze
ooit koud sch'a.penvleesch behoeft te eten
en zij mag al de chocola- en ijs-schotels
hebben, waar zij lust in heeft".
De prinses trachtte zich op den zedelijken
glans -van haar lot te beroepen, maar hij
"wilde dat niet toelaten. Met zachten drang
ondervroeg hij haar omtrent de minder ze
delijke belangen van Duitsche kookkunst
en spelen. De prinses was weer erg in haar
schik met haar nieuwe rol van inlichtingen
te verschaffen, daar zij steeds gewehd was,
van oudere en eerwaardige heeren en da
mes, lessen te ontvangen. Haar wangen
waren zacht overbloosd en haar oogen glin
sterden in het verlevendigde gezicht. Doch
de tijd verstreek en plotseling weTd uit
de verte een stem gehoord.
Deze bereikte het ©ersit het scherpe oor
ran Terror, die opmerkte,,Zij mdssen u.
Ik denk, dat u terug moet".
Do prinses sprong plotseling overeind
met een ontsteld gezocht en riep: „Ach,
wat zal de barones boos zijn 1"
,,U let te veel op die barones", zei Ere
bus. „Ik begijp niet, wat voor nut er in
steekt, prinses te zijn, als u toch alles doet,
wat do barones u zegt".
„Ik geloof niet, dat ik haar zou vertel
len, dab u met ons uit bent geweest. Zij
zal toch niet kunnen gelooven, dat wij goed
voor u zijn geweest. Eenige menschen in
haar omgeving begrijpen ons niet", zei
Terror verzoeningsgezind.
De prinses keek aarzelend van de een
naar de ander met opgetrokken wenkbrau
wen. Toen zei ze met ©en zweem van toe
nadering in haar stem: „Komen jullie
komen jullie morgen?"
De tweelingen zagen elkander aarzelend
aan. Toen roerde liet verlangende gezichtje
van de prinses het hart van Terror en op
beleefden toon zei hij:
„We zouden het ook erg prettig vinden,
maar we zouden beter aan den zoom van
het bosch kunnen samenkomen, precies op
denzelfden tijd. Er liggen dan niet veel ka
pers op de kust, vooral niet, als het warm
weer is".
„Goed, dan kom ik. De barones slaapt
toch", zei de prinses begeerig.
De roep kwam nu luider uit Het bosch.
„O, het is de barones niet. Het is juf
frouw Lambart", zei de prinses op gerust-
gestelden toon.
„U neemt werkelijk te veel notitie van
die barones", zei Erebus flink. „Wie is
juffrouw Lambart?"
„Zij is mijn Engelsche gouvernante. Na
tuurlijk heb ik er altijd een, als ik in Enge
land ben. Ik houd van haar. Zij tracht me
bezig te houden. Maar de barones mag haar
niet", zei de prinses zuchtend.
„Kom mee. Ik zal u den heuvel afhel
pen en u naar den zoom van het bosch don
weg wijzen", zei Terror.
Zij droeg haar half den lieuvel af en haal
de haar over, straks het eenvoudige, zij
het onvolledige getuigenis af te leggen,
dat zij in het bosch had gewandeld. Zijn
laa-tste woorden tot haar waren
„Verdraag toch niet al diien nonsens van
de baro-nes".
De prinses liep naaJr juffrouw Lambart
en vertelde, dat zij in het bosch had ge
wandeld, Terror kee-rdo terug naar Erebus
en vond haar dood op haar gemak uitge
strekt op haar rug, terwijl zij een perzik
verschalkte.
„Ik zou er al heel wat eer graag een
gelust hebben", zei hij, een vruoht uit den
korf nemend. „Maar ik houd er niet van,
daarover te praten. De prinses zou hét niet
begrepen hebben".
Hot kwam niet bij hom op, dat zij een
prinses tamelijk hardhandig behandeld
hadden.
Toen zij den volgenden dag on het afge
sproken uur naar de bedoelde plaats togen,
zagen zij een jong konijn, waardoor zij de
prinses twintig minuten lieten wachten.
Het was voor haar een geheel nieuwe er
varing, maar zij beklaagde ziob niet bij
de tweelingen over deze ongehoorde in
breuk op de etikette. Zij vroeg zich af, boe
di© klacht zou worden opgenomenin ieder
geval was zij van ©rebus niet zeker. Zij
liepen opnieuw naar den plas en nu be
merkte de prinses, dat hot tamelijk pret
tig was, om door Terror tegen den heuveï
te worden opgeheschen. Zijn kracht vond
zij gemakkelijk. Zij vertelde hem in één
adem van den opgewonden ophef, dien de
barones had gemaakt, omdat zij zitii op
zoo'n verschrikkelijke ea gevaarlijke plaats
als het bosch gewaagd had.
De tweelingen rieden haar ernstiger en
nadrukkelijker dan den vorigen dag aan,
de verzenen tegen do prikkels te slaan, en
de prinses stemde schuchter met het aan
lokkelijk denkbeeld in. Daarna legden zij
zich met niet minder toewijding op de oefe
ning hunner spieren toe. Zjj vertoonden
enkele oefeningen voor de prinses, die huil
moeder toepaste, en lieten haar die nu
en dan zelf uitvoeren, en deden liaar belo
ven, thuis daarmee door te gaan.
Even na vieren vorliet zij hen, om naar
den tuin terug te gaan, vóór de barones
zou wakker worden. Voordat zij heen ging,
vroeg zij hun, den volgenden <j^ig terug te
komen. Voor dien dag hadden zij andere
plannen, maar uit de goedheid van hun
hart schikten zij zich naar haar verlangen.
Terror zinspeelde er zelfs op met een be
wonderenswaardige zorgeloosheid, dat zij
wat perziken mee zou brengen.
Hij geleidde haar naar heneden, naar den
zoom van het bosoh, en toen zij afscheid
namen, zei hij nog: „Waarom zeg je niet,
dat je iemand hebt om mee te spelen Het
is naar, om zoo alleen te zijn, als jij bent.*
Wat heb je er dan aan, om prinses te
wezen?"
(Wordt vervolgd).
