tfo. 16412. LEIDSGH DAGBLAD, Zaterdag* 23 Augustus. Berste Blaft. Anno 1913. PERSOVERZICHT. brieven van een Leidenaar. V rouwen-Eiitóek. In ,De Maasbode" schrijft mr. Wit- tert: Kaar mijn meening is een definitieve op lossing van hot kiesrechtvraagstuk noodig en urgent. Zóó urgent, dat elk politiek Regeerings- jprograxn noodwendig vooratellen tot oplos- ging meet bevatten. Alle partijen zijn dus verplicht .haar standpunt te dien opzichte 'ie bepalen en ook de Katholieken zullen ér niet aan ontkomen, stelling vóór of tegen Uitbreiding van hot kiesrecht tot algemeen kiesrecht te nemen. Kaar mijn besliste overtuiging moet die fetelling zijn ten gunste van algemeen kies recht, actief en passief. Kiet alleen om tactische redenen, maar jop gronden van beginsel. Het kiesrecht is een functie, die aan do ïnenschen meet worden opgelegd, z co dra' zij ér rijp voor zijn. Of anders: zoodra oen yolk in staat is te oordeelen over het alge- tnicen wol zijn, mag aan dit volk het kies recht niet onthouden worden. En waarom De toelichting luidt: De aarde bestaat uit oen verzameling indi viduen, die door God geschapen zijn om te werken, individueel en allen te zamen, aan hun eigen volmaking, om daardoor God te dienen en later bij God het eeuwig geluk te genieten. Al die individuen te zanien moeten stro- Ven naar volmaking van de aarde. De individuen zijn gegroepeerd in Staten, 'die te zamen, allen te zamen, naar hetzelfde 'deel moeten streven, een doel, dat dus o. a. gericht is cp den wereldvrede. In stede van elkander to beoorlogen ter bereiking j van zuiver materialistische doeleinden, moe ten zij streven naar oen hooger doelvrede zij op a-arde. In die Staten moeben de indi viduen allen te zamen stroven naar volma king van den Staat. Allen te zamen, niet de een in meerdere inate dan do ander. Zij zijn verplicht. Het is een taak, die hun is opgelegd. Zij moeten té zamen arbei den voor het algemeen belang, voor het alge meen welzijn. Allen gelijkelijk- Aan allen te zamen dus' meet do keuze zijn van do vertegenwoor digers uit hun midden, die noodig zijn, om dat aan het bestuur van den Staat niet allen kunnen deelnemen. Dit allen moet dus ook do keuzo gedaan borden van hou, die zij het moest geschikt achten voor het bestuur van den Staat. Geen onderscheid mag dus gemaakt wor den naar den census. Kr bestaatgéén enkele ga-end, waarom de rijke in meerdere mate zou mogen en moeten medewerken aan de volmaking van don Staat dan de arme, of in meerdere mate mogen verken voor hot algemeen welzijn. Geen ondorscboid ook naar stand of be trekking; alle standen gelijkelijk en te zamen inoeten streven naar bobzelfde doel. Geen onderscheid ook - tusschen hoofden van huisgezinnen en ongehuwden. Zijn. de gehuwden.beier in staat voor het algemeen belang te arbeiden dan de ongehuwden? Geen onderscheid ook tusschen mannen en vrouwen. Zijn de mannen meer bevoegd over liet algemeen welzijn te oord-eelen dan de VIouwen? Rust op de vrouwen niet in de zelfde mate de plicht, aan da volmaking van den Staat mode te werken aLs op de mannen Dit is het beginsel. Algemeen kiesrecht dus en algemeens ver kiesbaarheid. Behoudens natuurlijk persoonlijke uitslui tingen. Als eerste eisch moet immer "wor den gesteld, dat de individuen in staat zijn, hun kieztegsplicht te vervullen. Vandaar uit sluiting onder een zekeren leeftijd, uitslui ting van krankzinnigen on idioten, bitslui ting moet ook gemaakt worden voor hen, die zich onwaardig betoond hebben voor het wel zijn van den Staat medo to werkenvoor hen dus, die zich wegens misdrijf ia de gevange nis bevinden. Het algemeen kiesrecht is een plicht. Allen zijn dus volgens dit beginsel verplicht, voor het algemeen welzijn mede te werken. Slera!- plicht meet dan ook tegelijkertijd worden in gevoerd, om hem te dwingen, die uit zich zelf zijn plicht niet begrijpt. Wil dit nu zéggen, dat dit beginsel overal en onmiddellijk moet worden in praktijk gebracht en dat dus overal tot invoering van algemeen stemrecht voor mannen en Vrouwen moet worden overgegaan? Immers neen. Het is de plicht van een wijs bestuurder, de regelen aldus te stellen, dat het algemeen belang er door gebaat wordt. Zoo kan het zijn, dat in een Staat in opkomst het algemeen belang er door gebaat wordt, dat de invoering van alge meen stemrecht geleidelijk geschiedt-, omdat door plotselinge invoering het. algemeen wel zijn, dat juist het dool is van de invoering, zou geschaad word-en. Hco moeten nu ton onzent in de praktijk de regelen luiden? Naar mijn moening zijn er geen beletselen, togen inveoring van algemeen kiesrecht voor mannen. De Nederlandsohe mannenbevolking is be voegd en daardoor verplicht over het alge meen welzijn te oordeelen. En liet zou dus in strijd zijn mot het vooropgestelde beginsel, aan ocnigen van hen het medestemmen in de keuzo van hun verlogenwcordigera to ver bieden. Met het vrouwenkiesrecht is dit nog niet het geval. De tijd is nog niet daar, dat het vrouwenkiesrecht kan worden ingevoerd zen der schado voor hot huisgezin. De instandhouding van het huisgezin is oveneens een plicht, door God aan do indi viduen opgelegd. En waar de vrouw, om haar stom plicht te vervullen, haar plicht in hot huisgezin zou moeten verwaarloozcn, daar moet het verleenen van vrouwenkiesrecht" worden uitgesteld. Onderscheid tusschen ge trouwde en ongehuwde vrouwen mag naar het beginsel niet gemaakt worden, omdat op alle vrouwen gelijkelijk de plicht rust tot volmaking van den Staat mede to werken- Ook de wijze, waarop het beginsel moet worden in toepassing gebracht, volgt uit liet beginsel zelf. Allen inoeten medewerken om vertegen woordigers te kiezen, dia uit aller naam den Staat moeten besturen. Allen, zonder onderscheidvandaar algemeen kiesrecht en algemoêne stemplicht- Maar die keuze moet dan ook oen afspiegeling zijn van "don wensch van allen. Daarom is invoering van even redigs vertegenwoordiging noodzakelijk. Niet do helft plus cén moet vertegenwoordigers zebden, waardoor de kleinere helft niet ver tegenwoordigd wordt. Dit zou zijn in strijd mot hot beginsel, dat allen hun vertegenwoor digers zenden. Na-ast de financieele gelijkstelling van het bijzonder onderwijs behoort, naar mijn mee- uing, dus cp hot Katholiek program boven aan te staan': uitbreiding van het kiesrecht tot algemeen kiesrecht met stemplicht en venlédige vertegenvoordi ging. Komt deze regeling" tot. stand, en hebben onze mannen hun plicht gedaan on.den volke do Katholieke beginselen voorgéhoudep, dan is oen christelijk bestuur van den Staat ver zekerd. Onder het opschrift Wellicht in Septembo r besprak „H et C e n- t r u m do moeilijkheden, aan het vor men van een ministerie onder de huidige om stan diigheden. Hot blad schrijft o.a% Het is niet moeilijk te doorvorschen, waar de schoon eigenlijk wringt. Er moet geld zijn, en waar is de Minister van Fi- nanoiiin, die de noodige millioenen enkel uit de directe belastingen zal kunnen en willen halen1? Hebben ook liberale minis ters voorheen niet hun toevlucht genomen tot het tarief Ma-ar zal de Minister van Financiën in een linksoh kabinet al heet het dan ook extra-parlementair wel een verhooging van invoerrechten durven voorstellen na den hevigen veld tocht, welke zoo pas tegen het ontwerp der rechtsche regeering is gevoerd? Het zou een echt waagstuk zijn, meer dan ver metel, vol gevaar. En toch, geld moet er zijn, en de sohroef der directe belastingen kan niet tot in het eindelooze worden aan gedraaid. Niet alleen echter de toekomstige Mi nister van Financiën, ook de opvolger van den Minister van Oorlog straks Minis ter van Defensie zal voor een moeilijke taak komen te staan. De bekende stem mingen tegen de voorstellen en de be grooting van den t ogen woo rdigen titularis, vormen een zonderling en niet veel goeds belovend precedent. Bovendien is men verre van zeker van de houding der socia listen. Zij hebben wel als hun voornemen te kennen gegeven, voor de oorlogsbegroo- ting te zullen stemmen, maar daarbij als conditie gesteld, dat die in geen geval mag worden verhoogd. En dus Ook de portefeuille van Binnenlandscho Zaken is onder de gegeven omstandighe den er een met haken en oogen voor een liberaal politicus. Wat zal hij, om slechts een enkele zaak te noemen, met de Grond- wetsherzienitLgsvoorstellen moeten doen Wat met de kiesrechtregeling? Wat met het onderwijs-vraagstuk en de verbetering van de financieele positie der onderwij zers? In het ..Terneuzer Volksblad" s lirijft jhr. R. R. Z. de Muralt, (U.-L.), de afgevaardigde van Oostburg naar de nieuwe Kamer, dat dr. Bos z. i. juist handelde met zijn aanbod aan de sociaa 1-d e m o- c rat en, maar dat het besluit van de con centratie, om geen concentratie-ministerie met steun van de socialisten te vormen, hem zeer verkeerd voorkomt. De mógelijkheid is niet uitgesloten, zegt schr. dat de socialisten het 't ge vormde concentratie-ministerie, zoo lastig maken, dat het het bijltje er bij neer moet leggen. Maar in zoo'n geval zouden het staatspensioen en algemeen kiesrecht ge vaar loopen en zou de geheele verantwoor delijkheid va/i de mislukking op de S.-D. A.-P. vallen. Schr. wil de S.-D. A.-P. ech ter niet schoon wasschenzij blijft in zijn oogen de schuldige, indien er niets van het staatspensioen of het algemeen kiesrecht terecht komt. Herinnerende aan de opdracht, door mr. Cort van der Linden in beraad gehouden, zegt de heer De Muralt, dat elk ministerie, hetwelk 't niet ernstig meent met de invoe ring van staatspensioen en algemeen kies recht, moet bestreden worden, hoe of het ministerie ook heeten moge. Waar men soms hoort beweren, dat nien dan evengoed rechts had kunnen stemmen, als er niets tot stand komt, meent schr., dat die op merking kant noch wal raakt. Immers met verjaging van rechts is de tariefwet van de baan, do openbare school behouden, en de dwangwet-Talma, voot zooverre de pre miebetaling betreft, onsohadclijk gemaakt. Nu is het mogelijk, hoewel de afge vaardigde zich zulks moeilijk voorstellen kan dat het a.s. ministerie alleen komt met een voorstel voor algemeen kiesrecht en de staatspensionneering geheel of ge deeltelijk opschort. Natuurlijk komt er dan aldus jhr. De Muralt van uit de Ka mer een voorstel betreffende het staatspen sioen, dat onze mannen hebben voor te stel len of minstens te steunen. In dezen heb ben wij de troonrede af te wachten, alvo rens te weten hoe de zaak eigenlijk staat. Waar schrijver den kiezers beloofd heeft te zullen werken tot verkrijging van staats pensioen en algemeen kiesrecht, daar denkt hij er niet aan, een ministerie te steunen, dat deze zaken ontloopt. In ,,D e Standaard" lezen wij Vrouwe n-r egiment. In onze groote steden staat nu, zoo de heeren so cialisten hun stemrechttheorieèn doorzet ten, een wel eenigszins vreemde toestand voor de deur. Gelijk men toch weet, is in de groote steden de verdeeling van de inwoners naar de ge-slachten, heel anders dan op het plat teland. Gemeenlijk staat het aantal vrouwen en mannen over heel ons land nog tamelijk wel gelijk. Er zijn iets meer vrouwen, wat daar vandaan komt, dat de vrouwen, door elkaar genomen, iets langer leven dan de mannen maar veel beduidt het niet. Naar de bevolkingsregisters waren er op 31 December 1911 in ons land slechts 2,983,397 mannen, tegen 3,039,035 vrouwen. Op de 100 inwoners een onderscheid van 49.54 pCt. voor dc mannen, 50.36 pCt. voor de vrouwen. Reeds op. zichzelf zijn de vrouwen dus iets sterker in het aantal, vooral op lateren, meer gevorderden leeftijd. Maar nog heel anders komt het te staan in de groote steden. Het zijn namelijk dc vrouwelijke dienstboden cn winkeljuffrou wen en gouvernantes, en wat dies meer zij, die hier een zeer aanmerkelijk verschil voor de vrouwen geven, tot 20,000 en meer. Reeds dit zou derhalve bij invoering van algemeen kiesrecht voor mannen cn vrou wen aan de laatsten een zeer groot accres geven. En dit niet enkel door het hooge cij fer, maar ook daardoor, dat deze meerder heid van vrouwen bijna geheel staat op vrouwen van zekeren leeftijd. Verreweg de meeste van deze vrouwelijke assistenten toch worden niet in de groote steden ge boren, maar komen van het land, zoodat er een aanzienlijk getal volwassenen is, die alzoo stemrecht zouden erlangen. Niet in alle stadsdistricten zou dit de meerderheid verplaatsen, want deze assistente vrouwen wonen veelal niet in de achterbuurten, maar zitten opeengepakt in de districten van hooger allooi. Maar in die districten zouden ze dan toch, juist door dit opeengepakt zitten, vrij groo- ten invloed uitoefenen, en bij de invoering ook van het vrouwenkiesrecht zou in Am sterdam, in Rotterdam en in Den Haag de Gemeenteraad welhaast in zijn meerder heid uit vrouwen zijn saamgesteld. iïn wee dan ons, mannen Onder het hoofd Leedvermaak lezen wij in „H et Volk": Ieder weldenkend mensch, en zeker iedere moreel normale arbeider zal met leedwe zen kennis hebben genomen van het rap portje, onlangs uitgebracht door de Delft- sche commissie van beoordeeling inzake de proef tot afschaffing van den nacht arbeid in de flesschen industrie. Met leedwezen en met verontwaardiging. Want de wijze, waarop door bedoelde com missie conclusie is genomen in een strijd vraag, welker oplossing over het wel en wee van honderden arbeiders beslist, spot met elk begrip van verantwoordelijkheids besef. Nog zwijgt in het algemeen de pers over deze kwestieblijkbaar wordt afge wacht wat de commissie zal hebben in to brengen op het schrijven, haar door den Glasarbeidersbond toegezonden. Doch hier en daar komt, ook buiten onzen kring, de wrevel reeds tot uiting. Zoo drukt o. a. het orgaan van den Chr. Textielarbeidersbond „Unitas" den brief der commissie af met de toevoeging ,,Een eigenaardige manier van doen. Die commissie heeft met alles rekening gehou den, doch geeft nergens eenig bewijs voor aan. ,,Hct is nu een vraag of de organisaties daar zoo maar genoegen mee zullen nemen, daar het hier toch een zeer belangrijke kwestie geldt." -Van één zijde krijgt de commissie echter thans reeds steun in den rug. Van welke zijde, is niet moeilijk te raden.Iiet gaat tegen het belang der arbeiders, bovenal het gaat tegen de moderne vakbeweging. En dringt do katholieke w.erkliedcnorganisatie naar voren ,,H et Katholieke Volk", or gaan van de R -K. werklieden-organisaties in Nederland, schrijft „Nachtarbeid in de glasfabrieken. De commissie van beoordeeling inzake de proef tot afschaffing van nachtarbeid is tot de conclusie gekomen, dat afschaffing van nachtarbeid in de flesschenindustrie zonder bcnadceling der productie niet mogelijk is. Dc commissie is tot dit oordeel gekomen nadat liaar waren overgelegd de resultaten van een genomen proef in de Van Dcven- ters Glasfabrieken te Schiedam. Men her innert zich hoe na de bekende glasblazers- staking de socialisten, r». a. in Maastricht, aanstonds strooibiljetten verspreidden, waarin met groote bombarie werd bekend gemaakt, dat door de stakers een overwin ning was behaald dank zij het optreden van de eenig heilzame vakbeweging, enz., en waarbij nog een ezelstrap aan de chris- telijken gegeven werd. En thans?Ilefc spijt ons zeer, dat de arbeiders voor dit re sultaat, hetgeen aan goede vakvereenigings- leiders toch te voren moest bekend geweest zijn, zoovele offers hebben gebracht." Men proeft in het stukje de vreugde van' den schrijver. De uitspraak der commissie nam dezen christen een pak van het hart. Gelukkig, de proef is mislukt! Zou deze fabrikantenknecht nog niet even geduld willen oefenen Er wordt nog ge wacht op de motiveering der commissie. En komt de commissie er toe volledige ge gevens te publiceeren, zooals deze door den Glazersbond zijn gevraagd, dan konden deze wel eens tot een gansch andere slotsom leiden, dan waartoe de commissie nu zoo overhaast gekomen is. Zijn wij goed ingelicht, dan beschikt de commissie zelfs nu, een paar weken na haar zoogenaamde uitspraak, zelf nog niet over de gegevens, die voor het vestigen van een onpartijdig oordeel onmisbaar zijn. Laat „Het Katholieke Volk" dus voorzichtig wezen. Ten slotte zouden zelfs de katholieke arbeiders bevangen kunnen worden door walging over de houding hun ner leiders. CCCCLIV. Met bijzondere belangstelling heb ik evenals vorige jaren van het gemeentever slag over het jaar 1912 kennis genomeu en vooral ook van de verschillende bijla gen, die dit verslag vergezellen. In deze bijlagen zijn de verslagen opge nomen van de verschillende inrichtingen en instelLingcn in of vanwege de gemeente. Vorige jaren zonden B. en Ws. de laatsto verslagen vooraf afzonderlijk naar de Raadsleden en er werden uittreksels van in de couranten opgenomen, ditmaal ech ter geschiedde dit alleen met het verslag van de Sted. Fabrieken van Gas en Elec- trioiteit. Van de andere verslagen konden we eerst door het verslag van de gemeent® kennis nemen, waardoor dit ucg aan actu aliteit heeft gewonnen. Hoe beter het met de zaken gaat, des te voordeeliger heb is voor dengene, die de zaken drijft. Als wij dit toepassen op de gemeente, dan mogen wij zeker over heb jaar 1912 tevreden zijn. De winst der Stedelijke Lichtfabrieken liep naar de twee ton; een cijfer, dat nog nooit te voren werd bereikt en de raming aanzienlijk overtrof. Ook de exploitatie van de gestichten „Endegeest" en „Rhijngeest" was in 1912 bijzonder voordeelig; de cijfers voor het Sanatorium „Rhijngeest" waren zoo gun stig, als geen enkel jaar te voren. Ik herinner mii nog een uitspraak van het thans overleden lid van den Gemeente raad, dr. Van Dissel, een zeer voorzichtig en vooruitziend man. Hij voorspelde eens, dat het Sanatorium de winst van het krank zinnigengesticht zou opslorpen. Wij zien gelukkig, dat hot anders en beter loopt. Met „Voorgeest" was liet nog niet zoo gced, doch we kunnen ook daaromtrent gerust zijn. Wie er eenmaal zijn opgene- men, gaan niet zoo spoedig weer weg en er zullen steeds nieuwe patiëntjes bijko men. Ook deze af deeling zal een volgend jaar wel geheel bezet zijn en een voordee lig saldo opleveren; daaraan twijfel ik niet. De vraag of het vorpleeggeld in verband met de duurte der levensmiddelen en de Amerikaansche uitersten. De „Tango" is een echt beruchte dans geworden. Hij was een uitvinding van Ame- rikaanschen oorsprong en werd door de dol larprinsesjes „dol" gevonden. De mama's en tante's waren over het algemeen niet zoozeer over den nieuwen dans uit en ver boden het haar dochters, resp. nichtjes weieens. Maar wie zou nu een modern jong nieisj e of bakvisch kunnen regeerenHet kwam niet in de hoofden der jonge-dames op, zich aan de w aarschuwing te storen, en rustig dansten zij haar „Tango". Er is de zen winter een rage in het dollarland ge weest voor buitenissige, exentrieke, wan staltige, en nog een dozijn dergelijke bij- voegelijke naamwoorden meer dansen de „Turkey Trot", dc „Kuikendans", de „Kalkoenpas", de „Kikkerwip' de „Pau- wenwandel", de „Salamandergang", de „Hazensprong" en hoe ze allemaal heeten. In Europa was men voor de laatste soort niet bijzonder te vinden. Alleen de Tango kreeg op de bal-programma's „vasten voet". Echter niet in Nederland; hier durf den de dansmeesters er niet aan. Het pu bliek verzette zich al tegen one-step en two-step. Zoo komt het, dat wij den Tango slechts van naam (en welken naam), en niet van uitvoering en wezen kennen. De c-chte Tango-danser kent zes typen. De Snob-Tango wordt zeer correct en in het tempo der muziek uitgevoerdhij is in z'n soort de vervelendste. Bij het dansen van den Sport-Tango mag men zooveel va riaties aanbrengen als men wil. Bij den Ballet-Tango moeten niet alleen armen en hecnen, maar ook alle spieren van het ge laat en van den romp meedoen om het ka rakter van de dansbeweging beter uit te drukken. De Mathematic-Tango bestaat in een overdrijving van het rythme en een juis te uitvoering van den danspas. Bij den „Yossen-Tango" mag de heer de dame niet anders aanzien dan met halfgesloten oogen, en hij moet zooveel mogelijk zijn blikken kuisch naar den grond richten. Nog onrede lijker dan deze geraffineerde truc is de z.g. „Yrije-Tango", wraarbij de voorschriften veranderen alnaar de verhouding van den heer tot de dame. Het hoeft natuurlijk niet gezegd, dat er, wat betreft de verhouding, door de vele meiskes veel gesmokkeld wordt. Yan oen heel ander type als de Tango liefhebber is Rosalinde Guggenheim. Deze jonge vrouw is door haar ouders opgevoed, zooals dat een erfdochter van ettelijke mil- lioentjes betaamt. Het leven van bals, teas, tennis en golf beviel Rosalinde echter zeer weinig en op zekeren dag ontvluchtte ze naar Europa. Daar bleef ze een jaar, le vende van de opbrengsten van haar pen. Bij haar terugkomst in de Hudson-metro- pool wilde haar familie niets meer van haar weten. Wel ging haar vader door, haar maandelijks een toelage van f 1200 te stu ren, die zij echter steeds weigerde. Zij woont nu onder den naam van mrs. Wins- low op een paar gehuurde appartementen. Als gewaardeerde medewerkster aan een groot aantal tijdschriften en schrijfster van vrouwenkiesrecht-brochures, weet zij zich verdienstelijk te maken. Aan een intervie wer verklaarde zij onlangs, dat ze zich nu, in haar eenvoudige blouse, cn op haar san dalen, veel gelukkiger voelde, dan destijds, toen ze minstens vier keer per dag moest wisselen van toilet, het een nog kostbaar der dan het ander. Ze voelt zich nu een nut tig lid dc samenleving. In den staat Pennsylvania is officiel het eugenist-ische huwelijk ingevoerd. Van nu af aan moeten bruid en bruidegom op 48 vragen een voldoend antwoord geven, voor dat de ambtenaar van den Burgerlijken Stand lien in den echt mag vereenigen. Hij begint met hun op het geweten af te vragen of ze ooit krankzinnig of epileptisch waren, of ze zich ooit aan sterke dranken, opiurn of morfine te buiten gingen, of ze ooit ver blijf hielden in armhuis, werkhuis of gevan genis. Er words een medisch attest ver langd. De bruidegom moet bovendien nog de verklaring afleggen, dat hij in staat is, een gezin te onderhouden. Op deze wijze hoopt men het ras en de menschheid te veredelen. Of men er in sla gen zal De eugenistische voorschriften zijn volgens onze meening een lapmiddel. "Wet ten kunnen zeer makkelijk worden ontdo ken, en voor den waarlijk goeden man of vrouw zal het antwoorden op de gestelde vragen zoo niet beleedigend, dan toch zeer onaangenaam zijn. Ons lijkt de heele beweging een cul tuurverschijnsel „Turkey Trot" danster- tjes: these Vrije vrouwen en eugenisti sche huwelijkenantithese, de synthese wordt er uit opgebouwd, en die zullen we ook, te zijner tijd, beleven. Bij de kantwerksters van Bnrano. Nog geen twee mijlen van Venetië ver wijderd te midden van een heelen archipel van kleine eilanden en rotsen ligt Burano, een stadje, dat jaarlijks een schat van de mooiste en kostbaarste kant dc wereld in zendt. Nog voor vijftig jaar was Burano, dat nu het middelpunt is van de herlevende Venetiaanscbe kant-industrie, een armzalig, klein dorp, waar de mannen als bootwer kers en visscherc met moeite een schamel stuk brood verdienden. Met het maken van netten probeerden de vrouwen de karige inkomsten wat te vergrooten, maar Burano bleef een armoedig stadje, en toen in het jaar 1872 een strenge winter heerschte, toen de lagunen bevroren waren, en de vis- scherij dus stopgezet moest worden, toen dreigde het spook van den honger in elke hut met den ondergang. Nooit zou het volk je die vreeselijke dagen overleefd hebben, wanneer niet geheel Italië het metterdaad had bijgestaan. Niet alleen werd er ijverig voor de arme visschers verzameld, men kwam op het denkbeeld voor goed de ar moede te verdrijven, door dc bevolking een huisindustrie te verschaffen. De keuze was niet moeilijkhet grootschc verleden van de Yenetiaansche kant-industrie wees de richting, die men in te slaan had. Maar do kunst was verloren gegaan, ze was vergeten. Niemand wist zich meer de techniek te herinneren; en het grootsche plan dreigde den bodem ingeslagen te wor den, toen men in een stokoud moedertje een vrouw herkende, die in haar jonge ja ren de kunst bijzonder goed verstaan had. Het oudje ging aan het werk, en heusch, 't ging wel langzaam en moeilijk, maar tooh herinnerde zij zich meer en meer de oude manier van werken. En met oude kanten en voorbeelden, slaagde men er in, weer kant te vervaardigen, die niet veel voor de oude behoefde onder te doen. Nu werd er van overheidswege onderricht in de kantweefkunst gegeven en binnen korten tijd telde Burano een groot aantal flinke kantwerksters. De vrouwen zeiven herleefden; nog nooit hadden zij zoo'n vreugde gekend; met frissohen moed togen zij aan het werk en de goede resultaten spoorden haar telkens aan, om nog mooier, nog kunstvoller, nog fijner werk te leve ren. De koningin, diie met levendige inte resse het pogen volgde, die haar eigen oude kanten ter beschikking stelde, om ze door nieuwe te doen evenaren, zorgde voor den verkoop der nieuwe producten. Burano herleefde, werd welgesteld. En wie nu door de straten van heb stadje wandelt, ver heugt zioh over de frissche zindelijkheid, in de vrouwen, nu aardig en sierlijk ge kleed, zal niemand de armoedige tobsters van weleer herkennen. Voor Italië zijn de loonen betrekkelijk gunstig: een meisje of vrouw verdient er per dag haar 36 soldi, of 90 ets.voor ons is dit niet veel, maar een arbeidster kan in Italië van 45 ets. le ven, dus blijft er nog ruimschoots voor de spaarpot over. Gewoonlijk hebben de kant werksters dan ook, wanneer zij trouwen, een eigen huisje. Men kent drie kant-soorten: Vcnetiaan- sohe kant, roosjeskant en de nu als Bu- rano-kant bekend geworden. Deze laatste is de fijnste en de mooiste van alleen; ze vertoont prachtige bloemteekeningen en arabesken naar plantenvormen op teeren ondergrond, die eenigszins aan de Brus- seLsohe point de gaze herinnert. Ze is in Italic reeds de meest beroemde geworden. Elk kantwerk gaat door vele, soms wel twaalf paar handen, voor het voltooid is, nooit maakt één werkster een stuk in zijn geheel af; daardoor is elke kantweefster op een punt geoefend en kan dit dan ook tot een bijzondere hoogte van schoonheid op voeren. De patronen worden eerst in ruwe omtrekken op perkament geteekend; daar na wordt het patroon nauwkeuriger opge zet. Eerst werkt men den ondergrond dan nemen ervaren naaisters het werk ter hand om de afzonderlijke stukken erin te weven, waarna de beurt komt aan bijzonder knappe weefsters, die het relief erin aan brengen; dit laatste verleent de Yenetiaan sche kant een karakteristiek cachet. Zoo gaat de kant van huis tot huis; want al het werk wordt voornamelijk thuis gedaan. Yol belangstelling volgen do vrouwen en meisjes van Burano de vorderingen van het werk en ze zijn trotsoh on heb succes van haar kant. Het Metropolitan-Museum te New-York bezit een kanten waaier van prachtige Burano-ka-nt. En Pierpont Mor gan liet te Burano een kanten boekomslag weven, dat een getrouwe copy is vhn de teekening on den band van een Middel- eeuwsbh gebedenboek! Truus E. P.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 5