Ee^ïBSGlE IDAGlSEBill?, '^i'ijdag' Juni. Tweed© Hlad.
Buitenlandseh Overzicht.
Gemeenteraad van Leiden.
FEUILLETON.
Wraak,
No. 16345.
J)
.3;3.
sn»ssiwc,ïiMi'ö3:«;
Het hoofd van de Oostenrijksch-Hongaar-
Bohe monarchie heeft het ontslag van
het ministeri e-L ukaca aan
vaard. Misschien komt er nu een ont
spanning in de Hongaarsche volksvertegen
woordiging. De oude Frans Jozef ziet in,
dat er niet meer geheel in dezelfde lijn
moet worden geregeerd. Daarom zal hij een
kalmer persoon aJs kabinetsformateur aan
vaarden.
In Weenen zal men zioh op het oogênblik
meer interesseeren voor de kwestie-
Redl. In de Kamer is de zaak ter spra
ke gekomen en de minister van oorlog
heeft daar een verklaring afgelegd. Hij
zeide dat Redl zich zelf heeft gevonnisd.
Zijn dood kan echter zijn zwaar misdrijf
niet goedmaken. Kolonel Redl kwam te
iWeenen met het vaste voornemen zelf
moord te plegen. Hij hoeft dat aan den
advocaat-generaal Pollak meegedeeld. Redl
heeft zijn misdrijf aan de oommissie van
'officieren bekend en zoo beslist mogelijk
verzekerd, dat hij geen medeplichtigen'had
Een huiszoeking te Praag heeft aange
toond, diat hij tal van documenten, betrek
king 'hebbende op de mobilisatie, aan agen
ten van vreemde mogendheden heeft ver-
kochti
Sedert Maart 1911 pleegde Redl reeds
hoogverraad.
Aan een luitenant, die gevangen is ge
nomen, verdacht van spionnage, kan deze
verdenking niet bewezen worden.
De minister ontkent dat andere officie-
tgït en een vrouw bij het hoogverraad be
trokken zijn en ontkent ook dat Redl ge
heimen van het Duitsche leger heeft ver
raden.
Ons dapper leger vervolgt dj- minis
ter is zwaar getroffen, maar de schande
van een enkeling kan geen smet werpen
op allen. "Wij zullen elk spoor volgen en
bij gebleken schuld'onverbiddelijk straffen.
De „Straszburger Neue Ztg." had dezer
dagen in verband met een interpellatie van
het Kamerlid Wolf, of het aan de regee
ring bekend was, dat generaal von Deim-
ling midden in de"stad even na twaalf
uren parade had' gehouden met drie batte
rijen van. een regiment veldartillerie, een
scherpe, maar rechtmatige
c t i t i e k op deze handelwijze uitge
oefend.
Thans i.s, krachtens een bevel in het
,,Korpsverordnungsblatt" van het 15de le
gerkorps, 't houden van de „Straszb.Neue
Ztg.'' voor militairen van ge neem d leger
korps kortweg verboden, welk verbod hst
Straatsburger blad waarschijnlijk niet ten
onrechte in verband brengt met zijn criti-
séèrend artikeltje.
'Naar aanleiding van een en ander meikt
de „Frankf. Ztg." op:
,,Het optreden van den generaal ver
krijgt echter door dezen maatregel een
beteekenis ,die het locale belang van
Straatsburg verre te boven gaat. Dat von
Deimling. die reeds in Mülliausen herhaal
delijk in conflict met de burgerij was ge
raakt, tot commandant van het 15-de leger
korps werd benoemd, had reeds bevreem
ding gewekt. Men had nu mogen ver
wachten, dat Herr von Deimling er d ©sto
rneer op bedacht zou zijn, geen nieuwe
wrijving te veroorzaken. En instedc daar
van, houdt hij 't parade midden iu de stad,
zoodat het zeer drukke verkeer ge ruimen
i tijd gestremd was. En nu worden kranten
geboycot, die dit optreden wagen te criti-
seeren.
In den Balkan komen nog eenige
botsingen voor tusschen bor.dgenooten.
'Wel gelijkt 't er op of de toestand beter
wordt.
Een der eerste daden van Turkije na
cle -oiiderteekening der vredesvoorwaarden
is het ontsteken der havenlichten. Ook zal
eeji aanvang worden gemaakt met het op
sporen en wegnemen der drijvende mij
nen. Een extra gevaarlijk werkje dat laat
ste nu men de juiste ligging niet weet.
Wie de troon van Albanië* zal beklim
men staat nog niet vast. Gisteravond be
vatte de „Tribuna" een onderhoud met
Soéreja-bei-Wlora, voormalig Turksoh af
gevaardigde en schoonbroeder van Essad-
pasja. Soereja verklaarde, dat hij aan de
ministers di San Gui'liano en Berchtold een
brief heeft gezonden, met verzoek om spoe
dige aanwijzing van een Christelijk vorst,
de oprichting van een Albaneesche staats
bank met Oostenrijksch en Italiaansch kapi
taal, met toezicht van-den staat op alle
ontvangsten, en de instelling van een in
ternationale gendarmerie.
Omtrent de organisatie van Albanië wordt
van andere zijde gemeld, dat Oostenrijk de
candidatuur van een Mohammodaansch
voist steunt, overtuigd dat een Christelijk
vorst telkens in botsing zou komen met de
niet-Christelijke elementen der bevolking.
Als een Mohammedaansc-h vorst wordt be
noemd, zal Oostenrijk het protectoraat
over de Albaneesche katholieken behouden.
In het vorig overzicht hebben we nog
even over de Engclscbe vloot, in verband
met het niet-geven van de drie dread
noughts door Canada gesproken.
Churchill heeft in verband hiermede ge
zegd, dat de regeering besloten heeft den
bouw van drie schepen, voorkomende op het
vlootprogram van dit jaar, te bespoedigen.
De admiraliteit heeft orders gegeven met
den bouw zoo spoedig mogelijk te beginnen
in plaats van met Maart 1914. De bedoelde
schepen zullen op particuliere werven wor
den gebouwd.
Te Edenburg dreigde een staking
ïn de scheepsbouwn ij verheid.
Dit gevaar is thans afgewend. Een bespre
king heeft plaats gehad tusschen werkge
vers en werknemers, en daar zijn voorstel
len gedaan, die do arbeiders tot opschor
ting hebben, doen besluiten. Welke die voor
stellen zijn, kunnen we niet meedeelen, doch
binnenkort zullen ze wel bekend wórden,
v ant in den loop der volgende week zullen
ze in een vergadering der werklieden wor
den besproken.
Vervolg der vergadering van gistermiddag.
Do heer Bosch acht ook verbetering ge-
wënscht. Spr. vraagt, waarom de gemeente
slechts het minimumloon voor haar beste
moet geven. Do gom een te behoeft niet ge
lijk to zijn rnet particulieren. Spr. is voor
het voorstel-Van Tol, dat een verbetering
brengt in do loonen. Hij is niet voor liet
voorstel-Sijtsma.
Do hoer Van der Pot is 't met B. en
Ws. eens, dat de loonen zich moeten aan
passen aan do loonen in het particulier be
drijf. 't Is nu slechts do vraag, hoe moet
zich dat aanpassen. B. cn Ws. nemen het
minimum, doch prof. Treub, wiens opinie
wordt aangehaald, spreekt van hot normale,
dat is' voor.de beste werkkrachten. Hij kan
uit de diverse voorstellen moeilijk een kou zo
doen.
De heer Hoogcnboom oordeelt, dat het
loon. voor gemeentewerken beneden het loon
voor de boste werkkrachten meet zijn, anders
worden al do minder goede krachten uit
geschakeld. Spr.-gevoelt voor het standpunt,
dat het minimumloon betrekkelijk laag moet
zijn.
De lieer Por a vindt dit een licel moei
lijke zaak. Hot gemakkelijkste zou zijn als
men mot B. en Ws. mee kan gaan. Hij wil
zich niet bemoeien met minimum en maxi-
mum. Een vergelijking met 1907 is
noodzakelijk en dan zijn de prijzen
voor levensmiddelen zeer veel verhoogd.
De heer Aalberse geeft te kennen, dat
z. i. de gemeente door do loonregeling to
kennen wil geven, dat ze de kleiner© aan-
neemsom niet wil hebben ten kost© van de
werklieden. Spr. acht ook het normale loon
als minimum billijk. Hij gelooft ook dat men
overal staat voor een normaal loon, dat in
dc laatst© jaren gedeeld is. Door de stijging
der prijzen heeft men in de laatste zeven
jaar wel een loonsdaling gehad van onge
veer acht percent. Men is dus ver beneden
liet loon, dat voor zeven jaar rechtvaardig
was. In den geest van de motie-Van Tol
to handelen gaat men in de goede richting.
Een minimum loon in bestekken wil zeggen
een billijk en rechtvaardig loon. In dat
opzicht is spr. 't niet eens met den heer
H oogenboom.
De heer Hoogcnboom gelooft, dat de
werklieden slecht gebaat zjjn bij een opvoe
ring van het minimum loon op d© reeds eer
der genoemde gronden.
De heer S ij t s m a geeft te kcn»en, dat
hun voorstel z. i. beter is dan het voorstel-
Van Tol. Nader verdedigt hij nog de in
werking-stelling op 1 April a.s. Zij willen
geen leiding aangeven bij de loonen. Spr.
critiseert dat de lieer Aalberse nu niet wil
wachten, tot 1 April a.s. en eerder is hij
er niet me© gekomen. Nog geeft spr. aan dat
in hun voorstel all© vakken worden genoeijfïd
en in het voorstel-Van Tol alleen de timmer
lieden.
Dc heer Van Tol zegt dat reeds eerder
door hem is opgekomen voor hoogere loonen,
maar B. en Ws. zeiden een verbetering toe.
Dat hij de timmerlieden voorop stelt, komt
omdat dat de voornaamste zijn. Nog critiseert
spr. de adviezen van de Kamers van Arbeid.
Men had ook bij de arbeiders moeteninför-
meeren. Men mag hier ook wel eens ©en
beetje zien naar de loonen. in omliggende ge
meenten. De loonen door hem. voorgesteld,
acht hij billijk.
De hoer Botermans acht het verkoerd,
dat de gemeente hooger loon geeft dan par
ticulieren. Voor do patroons geeft dat ver
warring. Spr. motiveert, waarom door hen
de loonen zijn vasfcgèsteld, als in het amen
dement aangegeven.
De lieer Van Tol verdedigt zijn. voorstel
om één cent boven de loonen va;n den pa
troonsbond t© gaan.
De heer Aalberse zegt, dat het groote
verschil tusschen de beide amendementen is,
dat het ©en© direct in werking treedt en
het andere op 1 April a.s. Voor aanbeste
dingen kan het in-werking-treding op-- dit
oogênblik geen bezwaar zijn. Do aanbeste
dingscontracten, die thans geldig zijn, on
dervinden daarvan geen bezwaar: D© lieeren
Sijtsma c. s. zouden moeten bepalen, dat voor
al de bestekken van nu af hun regeling
moet geldon. Spr. gaat me© met liet voorstel-
Van Tol, omdat dat het eerste w(as inge
diend.
Do hoer Fokker komt op tegen de opinie
van den h,eor Van Tol over de Kamers van
Arbeid.
De hoer Van Tol acht -geen bezwaar
togen onmiddellijke in-werking-treding.
De heer Fischer, wethouder, verklaart
eerst liet lang uitblijven van het prac-advies
dat hoofd zakelijk is gekomen omdat hij zich
er in moest werken.
Het beeld van den berg en de muis, of
wel liet staartje door den lieer Sijtsma. gx>
bezigd, gebruikend, zegt* li ij, dat diens voor
stel slechts een muis in do toekomst goeft.
Het voorstel van B. en Ws.. geeft een onmid
dellijk voordeel, ©n als in het volgend jaar
de toestanden zijn zooals ,d© heer Sijtsma
zegt, dan zullen B. en Ws. weer met oen
voorstel komen. Op dezelfde gronden bestrijdt
hij het voorstel-Van Tol;
De lieer Fokker stelt een sub-amende
ment op het amendement-Sijtsma c. s. voor,
waarbij hot bezwaar van den heer Aalberse,
dat het niet eerder dan April 1914 in wer
king zou komen, wordt ondervangen, welk
sub-amendement door den lieer Sijtsma wordt
overgenomen.
De heer S ij t s m a verklaart tegenover den
heer Aalberse, dat het hem niet te doen is
geweest den heer Van Tol ©en vlieg af t©
vangen. Of zulk© practijken toegepast wor
den in kringen waar de heer A. ervaring
heeft, weet hij niet, hij constateert, dat het
belang der zaak alleen en .uitsluitend bij
hem heeft voorgezeten. (Applaus) bij een
deel der vergadering).
De heer Roem is het wat de waardee
ring van ©en smid betreft, wel met d© hoeren
Sijtsma c. s. ©ens, docli constateert, dat - een
goed schilder ook niet lager staat ©n deze
hebben nog veel met seizoen-werkloosheid t©
kampen.
Het amendement-V an Tol wordt in stem
ming gebracht en verworpen met 16 tegen
12 stemmen, over het gewijzigde amendement-
Sijtsma staken de stemmen 14 tegen 14.
De verdere behandeling wordt nu uitgesteld
tot de volgende vergadering, die over dri©
weken zal plaats hebben.
De Voorzitter stelt nu voor punt 16, (voor
stel-Van der Eist tot uitbreiding van liet
aantal leden der Commissiën van de Stedelijk©
Fabrieken en van Fabricage) ook uit te
.stellen.
Nu hij verneemt, dat ook over het" volgend
punt ,.het oprichten van een vervolgklasse
aan de school aan de Medusastraat" zal wor
den gediscussieerd, wat hij niet liad ver
wacht, wil hij ook dit uitstellen.
Dc heer Oarpentier Alting vindt
dit goed, doch. verzocht dan de stukken om
nader advies nog eens aan de Schoolcommissie
to doen toekomen.
Tot uitstel wordt besloten. j j j j i -1j
Aan de orde kwam nu: j
Voorstel:
a. tot wijziging der begrooting,- dienst
1913, in verband met de te verwachten,
meerdere winst der Stedelijke Lichtfabrie
ken;
b. tof vaststelling van liet kohier der
plaatselijke directe belasting, dienst 1913;
c. tot vaststelling van het vermenigvuldi-
gingscijfer, bedoeld in art. 9 der verorde
ning, regelende de heffing van een plaatse
lijke direct© belasting.
Zonder .discussie en hoofdelijke stemming
aangenomen.
Bezwaarschriften, tegen aanslagen in
de plaatselijke directe belasting dienst
1912.
De heer Pera zegt zich te moeten blijven
verzetten .tegen het voorstel van. B. en Ws.
met betrekking tot de reclame van den heer
Van .Wely. De aanslag is niet rechtmatig
en nu acht hij het niet oirbaar, dat moa ze
heft omdat d© vrouw cr niet aan heeft ge
dacht te reclameeren. Op vrouwen kan men in
zaken niet rekenen. (Protesten).
Ook de heer Zwiers achtte de aanslag niet
rechtmatig jen toont dit nader aan met het
noemen van verschillende data..
D© Voorzitter zegt, dat het hier even zeel*
als bij een tc hoogen aanslag aankomt op
den termijn door de verordening gesteld. Had
mer. het verhuisbiljet aangevraagd, dan had
den B. en Ws. nog kunnen weten van het
vertrek.
In ieder geval is do vrouw tot Febr. hier
blijven wonenzij zou dan toch moeten zijn
aangeslagen.
Hij brengt overigens alle hulde aan de
reclame commissie.
D© heer Pora buigt.
Het voorstel wordt, nadat de hoer Zwiers
heeft verklaard, dat hij er tegen is, zonder
ho'-fdêlijko stemming aangenomen.
Hierna, wordt de openbare zitting gesloten
en overgegaan tot een zitting met gesloten
deuren.
ühr.-fêat. Werkmansbond.
Do Werkmansbond voor leden der Ned.-
Herv. Kerk te Deiden, afd. van den Chr.-
Nab. Werkmansbond, heeft gisteravond in
het gebouw Prediker", iu d© Janvossen-
steeg, alhier, zijn tienjarig bestaan fees
telijk gevierd.
De ruime zaal was daartoe getooid met
een versiering van doek en vlaggen in ver
schillende kleuren, met groen-guirlandes,
plantengroepen, wapenschilden en schilden
met de jaartallen, op 't feest betrekking
hebbende. Het vaandel der Vereeniging
viel van alle kanten in de zaal in het oog.
En vol dat het was met feestvierenden
Te ruim,acht uren verzocht d© voorzitter,
de heer D. M. Kuivenhoven, do vergade
ring aan te heffen Psalm 33 verzen
1 en 11. Daarna ging hij voor in gebed en
las den 33sten Psalm.
Vervolgens riep de voorzitter allen een
hartelijk welkom toe, in 't bijzonder den
eere-voorzitter, ds. J. Hoogenraad, di©
zulk een warm hart heeft voor de belan
gen van den Bond en wien hij daarvoor
hier dank bracht, er tevens bij uitspreken
de den wensch, dat hij nog vele jaren
voor den Bond moge gespaard blijven en
werkzaam zijn. Voorts dankte hij dAmteurs
en begunstigers, onder voortdurend© aanbe
veling; in 't kort'allen, di© de Vereeniging
hielpen brengen tot de hoogte, waarop
zij thans staat. Huid© bracht hij aan zijn
medebestuurders voor hun broederlijke sa
menwerking, welke alzoo moge voortduren,
opdat steeds meer in vervulling zullen
gaan de woorden, op het vaandel geschre
ven: „Draagt elkanders lasten".
Bij zijn dank vergat hij ook niet het
koor en de reciteeixJuo voor alios, wat rij
Teeds godaan hadden eu nog zouden doen*
Een verslag zou hij thans niet uitbrengen.
Na ook nog dank gebracht te hebben aan
do feestcommissie, eindigde hij alduat
Viert feest op gepaste wijzo tot verheerlij
king van God3 naam en tot groei en bloed
van den Werkmansbond
Van dr. J. Th. de Visser, eere-voorzitteU
van den Bond, was een telegram van ge-
lukwensch ingekomen en van den burge
meester bericht van verhindering wegenf
werkzaamheden. Dit laatste speet den
voorzitter, vooral, omdat daardoor thanj»
de gelegenheid was afgesneden den burge
meester te spreken over het den vorigen
dag gebeurde met de bioscoop.
Na den voorzitter sprak ds. Hoogenraad
als eere-voorzitter.
Het deed hem genoegen de feestvieron
dte leden met vrouwelijk gezelschap hier;
in zoo grooten getale bijeen tc zien. Hij
heeft meegewerkt aan do oprichting van
den Bond te Leiden, tien jaren geleden;
heeft vóór vijf jaren het eerste lustrum
meegevierd, toen de Bond een vaandel
rijk werd, dat hier nu nog in alle frisch-
heid prijkt. Nu zijn wij een heel eind' ver
der, vooral geholpen door den Heer, di©
ons krachtig heeft gesteund
Al stond in het feestprogramma afge
drukt, dat de eere-voorzitter een feestro'
de zou houden, hij zou dit niet doen, maar
enkel een korte toespraak houden, waar
voor hij d© stof ontleende aan het »-anJ-
schrift van het insigne: De rechtvaardige 19
moedig gelijk een jonge leeuw. Klaagtonen
zou men vanavond niet van hem hooren;
daarvoor kan van de October-vergaderirig
gebruik gemaakt worden. Dé hoofdgedach
te der toespraak was: moed.
Heerlijk, menschen, die moed hebben,
den moed van hun beginsel. Wij denken
daarbij aan zoovele moedige mannen uit
de historie: Egmond, Marnix van St-Al-
d-egonde, Willem de Zwijger, Jan Piotersz.
Coen, Barendsz. En de belooning van. dien
moed is niet uitgebleven. Het geloof gaf
dien moed, kan dien moed alleen geven.
Iets van dien geest, van dat geloof cn
vertrouwen zij, aldus sp., u toegewenscht
op dit feest. Dan zullen wij pal staan te
gen d!e zedeloosheid en het ongeloof; tegen
het evangelie van ontevredenheid en klas
senstrijd. Dan scharen wij ons onder do
banier van den Werkmansbond en wij vree-
zen niet, want God is bij ons. En zoo gaan
wij dan ons derde lustrum in. God zegena
bestuur en leden en doe den Werkmand-
hond groeien en bloeien. Leve de Leid-
sche afdeeling van den Werkmansbond!
Do met geestdrift en warmte uitgespro
ken toespraak werd evenals die des voor-,
zitters luide toegejuicht.
In den loop van den avond werd nog heb
woord gevoerd door het lid der feestcom
missie Zitman, namens deze commissie,
waarna in verband daarmede eere-voorzit
ter en voorzitter een herinneringsinsigne op
de borst werd gehechtdoor een afgevaar
digde uit Den Haag namens de afdeelingeu
Den Haag en Scheveningen, beide verte
genwoordigd, en door een der afgevaardig
den uit Rijnsburg, die, op eenigen afstand
door het feestged.ruisoh zeer moeilijk ver-
staanoaar, bespraken de roeping en taak
van den Werkmansbond en de beste wen-
schoi voor de Leidsche afdeeling uitten.
Omtrent de eigenlijke feestviering moeten
wij kort zijn. Het programma gaf zóóveel,
dat het niet aangaat in bijzonderheden
uaaromtrent af te dalen. Er werden geza-i
menlijk feestliederen gezongen en zangnum
mers en voordrachten ten beste gegeven
door het gemengd koor Halleluja" en de
recite er cl ub „Uit vriendschap kunst", on-
derafdeeling van den Bond, en de heer Van
Genne, uit Den Haag, leidde best geslaag
de marmergroepen en tableaux, welke olks
bewondering genoten, en waarbij er waren,
die betrekking hadden op het feit van Ne
derlands verdrukking en onafhankelijkheid.
Vooral een marmergroep met de beeltenis
sen van den eere-voorzitter van den Bond,
dien van do Leidsche afd. en haar voorzit-»
ter werd zeer toegejuicht.
Onderwijl zorgde een aantal dames et!
Nadruk verboden).
114)
Ja, het was mijn eigen vader, gij
allen hebt het uit zijn eigen mond verno
men 1 Het was mijn vader, die, door eer-
Eucht gedreven in uw familie wilde treden
en haar daarom zoo diep vernederde, dat
zij zijn weldaden moest aannemen. Onwe
tend! ben ik zijn medeplichtige geweest;
maar ik beminde, dat is mijn eenige ver
ontschuldiging. Op de knieën, vader, en
VBtag vergiffenis aan allen, die hier zijn.
*ij legde haar zwakke hand op zijn bree
duit schouder en dwong den forsch gebouw
den man neer te knielen.
Hij stamelde:
Ik vraag vergiffenis aan u allen, om
dat mijn dochter het beveelt.
Vader wat gij gedaan hebt, is buiten-
het bereik van de wetten des lands; geen
enkel bewijs bestaat er tegen u en de jus
titie kan u dus niet straffen. Maar gij hebt
nog een andere misdaad op het geweten,
een misdaad, die aan iedereen onbekend is
en waarvoor men u zou kunnen straffen.
Beken ze aan hen, die hier vergaderd zijn,
opdat zij een wapen tegen u in handen
zullen hebben, een middel om te treffen,
[wanneer zij dat willen.
Ik heb een moord gepleegd.
En zeg ook, wie uw slachtoffer is.
Mijn medeplichtige, Romain Goux.
Zeg hun ook, waarom gij hem liebt
vermoord.
Ik heb hem vermoord, omdat rik ge
loofde, dat hij nog niet gesproken had, en
omdat ik hem wilde beletten te spreken.
Allen hadden hun gelaat vol afschuw en
verachting van Bertignolles afgewend.
Deze wachtte geknield rijn lot af.
Vader, zei Jenny, zeg hun, dat
gij bereid zijt de straf te ondergaan, die
zij u zullen opleggen.
Ik ben bereid.
Wat die straf ook z-ijn zal!
Hoe pijnlijk, hoé onteerend zij moge
zijn, ik ben bereid ze te ondergaan, niet
omdat zij het zijn, di© de straf over mij
uitspreken, maar omdat het de hand van
mijn dochter is, die mij treft.
Een lange stilte volgde op dit antwoord.
Bertignolles bleef geknield liggen.
Eindelijk deed de blinde zich hooren^
Ziehier, boe ik er over denk.
Allen luisterden eerbiedig.
Mich iel en Laurent, mijn beide zoons,
tegen wie d© haat van dezen man gericht
was, kunnen alleen de straf bepalen, die
hij verdient.
Allen stemden dit toe.
Toen trad Laurent naar voren.
Jenny, zei hij, er kan geen vree-
selijker straf bestaan dan die, welke gij
uw vader hebt opgelegd: de schrik en af
keer, die hij u inboezemt, en de bekentenis
van al zijn misdaden. Wij kunnen niets
meer tegen hem doen.
Toen reikte zij haar vader de Hand en
hief hem op.
Bertignolles liet zich door haar beheer-
9ohen, het was als leefde hü in een
droom, als had hij geen wil cn geen macht
meer.
Met langzame schreden verlieten vader
en dochter het vertrek, maar alvorens den
drempel te overschrijden, keerde Jenny zich
om en wierp een langen, smartelijken
blik op Laurent.
Hij deed een stap naar voren, het was
alsof hij iets wilde zeggen, maar zij maakte
©en afwerend gebaar en verdween.
Diep neerslachtig zonk Laurent op zijn
stoel terug.
In de kerk. Besluit.
Zes maanden zijn voorbij gegaan.
De winter is verstreken en de zomer is
er op gevolgd.
Het is de 8ste Juli.
De zon is nauwelijks opgegaan, een heer
lijke Julizon, dlie een schoonen, warmen
dag voorspelt.
Duizenden vogels zingen in de dicht
begroeide boomen en 9tijgen hoog op in de
helderblauwe lucht, om de dagvorstin te
begroeten.
Het is stil en eenzaam in de Friedland-
laan. Alle vensters zijn nog gesloten, geen
bediende of tuinman is er in die tuinen,
di© de groote huizen omringen, te ont
waren.
Ja, tooh.
Een vrouwelijke gestalte, geheel in het
zwart gekleed, verlaat voorzichtig door de
achterdeur het. huis van Bertignolles.
Op straat gekomen ziet zij behoedzaam
overal Tond of niemand haar bespiedt.
Na zich daarvan verzekerd te hebben,
spoedt zij zich met haastige schreden voort.
Het is Jenny.
Maar niet meer do Jenny die wij vroe-
ger beschreven hebben; niet meer het vroo-
lijke, levenslustige kind van weleer. Haar
gelaat is matbleek, haar wangen zijn ver
magerd en haar schoone, donkere oogen
staan weemoedig en drcefgeesig en zijn
diep in him kassen teruggezonken.
jNog altijd is zij schoon, maar een schoon
heid, die medelijden opwekt, een schoon
heid, die tranen doet storten.
Haastig loopt zij voort en ziet telkens
om, maar niemand volgt haar.
Na lang zoeken vindt zij eindelijk een
rijtuig.
Breng mij naar de kerk Saint-Paul,
zegt zij tegen den koetsier.
Deze schijnb te aarzelen.
Verlegen zegt hij
De kerk Saint-Paul, dametje, waar
is die ergens"?
In de straat Saint-Antoine.
O, dan weet ik het.
Zij stapt in en het rijtuig rolt voort.
Voor de kleine kerk in de straat Saint-
Antoine blijft het rijtuig staan.
Jenny stapt uit en betaalt den koetsier.
De groote deur van het kerk is nog ge
sloten, maar een zijdeur is open.
Zij treedt binnen.
De kerk is nog geheel eenzaam.
Alleen de koster liep heen en weer en
rangschikte die stoelen. Hij lette niet eens
op deze vroege bezoekster.
Zij ging naar een klein zijaltaar en
knielde daar neer, verborgen achter een
dikken pilaar.
Zij bad.
Urenlang was het haar, alsof zij niet j
meer te Parijs was, alsof zij ver weg, zélfs
ver van de geheel© wereld was, in een
onbekende eenzaamheid, waar zij troost eu
verlichting vond voor hetgeen zij op aardt)*
had moeten lijden.
Het werd later in den morgen. Dc zo.n
drong door de hooge kerkvensters binnen,
maar het gekleurde glas onderschepte
haar licht en de straal, die zij op het hid
den V meisje wierp, deed haar nog bleek ar
en droeviger schijnen.
De groote deur der keTk werd geopend.
Eenige getrouwen traden binnen ea
knielden voor het hoofdaltaar neer.
En priester verscheen en verrichtte den
eersten dienst.
Na afloop daarvan verwijderden de be
zoekers zioh weer.
Niemand had Jenny gezien.
Ook zij lette op niets.
Zij hoorde het kerkorgel en het luide ge*
bed van den geestelijke als in een droom.
Toch gebeurde er iets, dat haar aandacht
trok.
Omstreeks tien uren hief zij plotseling
het hoofd op en zag met schrik voor zich
uit. Slechts met moeite kon zij een kreet
onderdrukken.
De kerk werd met zyart behangen en 'm
het midden werd een katafalk opgericht.
Een begrafenis.
Mijn G-od, mijn God, zei zij, be
spaart g-ij mij dan niets?
De doodkist naderde langzaam, bedekt
met bloemen en kransen en gevolgd door
de weenende bloedverwanten van den
overledene.
Daar klonk het droevig gezang van heÖ
koor. y
(Wordt vervol
