No. 16263.
laUZDSöSZ DA0-I1]L£.3D, Woensdag" 26 Pebreaarl. Twssde H3ad.
A22.21© 1913
Buitenlandseh Overzieht.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Wraak.
Tussclien Frankrijk en en. Rusland is de
verhouding zoo goed als men dat slechts
kan wenschen. Daarin is geen verandering
gekomen nu Poincaré als president is opge
treden. Eer zou men kunnen zeggen, dat de
verhouding nartelijker, vriendschappelijker
is geworden. Poincaré en de tsaar kunnen
het dan ook opperbest samen vinden.
Dit is nog eens zeer duidelijk gebleken
nu de tsaar den president met de orde van
St.-Andreas heeft begiftigd Yan deze at
tent e van regeeringsperso>nen onder elkaar
maakten we reeds g:steren melding oivler
telegrammen. Maar niet dit typeert de har
telijke verhouding. I-at komt het best uit
in een brief, dien de tsaar zelf geschfeven
heeft en aan het geschenk toevoegde Die
brief luidt
Mijnheer de President,
Groote en goede vriend,
Ik bied u mijn gelukwensehen en beste
wenschen aan bij gelegenheid \au uw ver
kiezing ais president en uw aanvaarding
,van uw hoog ambt. In dit oogenblik gaat
■het mij ten harte u te herhalen hoezeer ik
doordrongen ben van de overtuiging, dat
het verbond tusschen Frank-
rijk en Rusland zoowel aan de
gevoelens als aan de belangen
v anbeide volkcnbeantwoordt,
entegel ij k er t ij d een werkzaam
aandeel bl ij ft nemen.in het be
waren van den Europeesc h e n
V rede.
Dit verbond, welks heilzaamheid in een
bestaan van 20 jaar is bewezen, vormt den
grondslag voor de buitenlandsche Staatkun
de, die ik aan mijn regeering heb afgeba
kend, opdat zij alle vruchten drage, die zij
in staat is te geven;
De voortdurende samenwerking en de
stendige voeling tusschen de kabinetten te
Parijs en te Petersburg schijnen mij onont-
be.rlijk, en in dien zin hebt gij, vóór gij
werd bekleed met de hoogste waardigheid
in de republiek, uw macht als minister-pre
sident uitgeoefend.
Wees verzekerd, dat ik u daarvoor zeer
rdanvbaar ben en verlang u opnieuw een be
wijs te geven van mijn oprechte genegen
heid voor Frankrijk, evenals van mijn per
soonlijke achting en vriendschap voor 1_
Ik verheug mij u heden de orde van St.-
Andreas te verlsenen, waarvan ik u de on-
'derscheidingsteekenen toezend, met mijn
boste wenschen voor den voorspoed van
[Frankrijk en voor de vervulling der taak
die gij op u hebt genomen."
De president der Republiek heeft met het
Volgende telegram geantwoord:
Dierbare en groote vriend,
Ik heb uit handen van den ambassadeur
ftTwer Majesteit de onderscheidingeteekenen
'dor orde van St.-Andreas ontvangen en het
gaat mij ter harte Uwe Majesteit zonder
iVerwijl mijn hartelijken dank -te betuigen.
Ik ben zeer getroffen door de bewoordin
gen van den brief, waarin Uwe Majesteit
mij een zoo overtu'gend bewijs geeft van
[vriendschap en nogmaals aan zijn gevoelens
'ten aanzien van Frankrijk uiting geeft Uwe
Majesteit kan verzekerd zijn dat ik even
als vroeger een trouw voorsta n-
derzal blijvenvan het verbond
tusschenR u b 1 and en Frank-
Het Deensche koningspaar is te Berlijn
fep bezoek. Een Techt gezellige visite. Ove
rigens heeft deze vorstelijke ontmoeting
geen belang.
In Engeland dreigt weer een belang-
ij k e spoorwegstaking, en wel
bij de Midland-spoor. Een conducteur van
'een goederentrein, met name Richardson,
kreeg van een voorman last bij zijn trein
nog wagens op te nemen, tot het maxi
mum van wat de locomotief kon trekken.
Richardson antwoordde, dat zijn trein
slechts een rem had voor een maximum
van tien ton en de trein reeds zoo zwaar
was. Hij verlangde dus eerst een rem van
twintig ton. Die kon. cle voorman hem niet
bezorgen, maar hij verlangde niettemin
dat Richardson den trein zou verlengen;
deze beriep zich op de gedrukte voorschrif
ten, die hem dat verboden, en weigerde.
De voorman ontsloeg hem en de directie
handhaafde het ontslag.
Zoo is de voorstelling van arbeidere
kant. Richardson is nu tijdelijk bij een
kolenmijn te werk gezet, maar het perso
neel verlangt-, dat hij in zijn oude betrek
king. zal worden hersteld. Bellamy, de
voorzitter van de nieuwe Unie van Spoor
wegmannen, zegt dat dit een ernstige
zaak is.
De directie zegt, dat gedrukte voor
schriften alleen gelden, wanneer er geen
mondelinge bevelen zijn gegeven. De con
ducteur had hier het bevel van zijn meer
dere te gehoorzamen, vooral toen dat tele
fonisch van hoóger hand)-was bevestigd.
Heel sterk schijnt het spoorwegbestuur
niet te staan. Zelfs de conservatieve bla
den verdedigden Richardson.
Het officieele verhaal omtrent den aan
val op den geyangenwagen, waarin Madero
en Suarez, resp. gewezen president en
vice-president van Mexico, van het paleis
naar de gevangenis werden overgebracht,
vindt geen geloof.
„El Noticiaso Mexicano", een onafhan
kelijk blad, verklaart, dat volgens inge
wonnen inlichtingen, <le beide afgezette
staatslieden Zaterdagavond feitelijk te
recht zijn gesteld en dat er zelfs van een
schijn aan val op de auto's geen sprake is
geweest.
De lijken der vermoorden vortoonen een
aantal kogelwonden in het hoofd en het
bovenlichaam.
Madero laat alleen een weduwe. Suarez
een weduwe met zeven kleine kinderen
achter, waarvan het jongste slechts twee
maanden oud is.
Er zijn teekenen voor een herleving van
den invloed van Porfirio Diaz. Huerta'heeft
bevel gegeven dat de portretten varl eren
voormaligen president weer in de openbare
gebouwen zullen worden opgehangen op de
plaatsen, vanwaar zij dc-or Madero varen
verwijderd.
Gastro doet weer van zich
sprek e n Hij heeft bepaald weer
groote plannen in den zin. Te New-York
weet men ten minste te vertellen, volgens
de New-York Herald" althans, dat de
ex-president van Venezuela te Gloucester in
Massachusetts door vertrouwelingen een
schoener heeft laten koopen, de „Mina
Sw'm", die daarop vertrokken is naar New-
Orleans, waar het schip een groote hoeveel
heid geweren en ammunitie aan boord zou
nemen om die aan de aanhangers van Castro
in Venezuela in handen te spelen.
President Poincaré»
President Poincaré weet sinds eenige
dagen wat het zeggen wil president van
de republiek te zijn Cn gaat zoo druk uit,
dat men zich afvraagt hoe hij dit leven
denkt vol te houden. De President opent ofj
bezoekt dagelijks tentoonstellingen, gaat Uit
eten, ontvangt Op liet 'Elysee stroomen min
of meer officieele bezoekers, gaat naar zde-
kenhuizen, spreekt met de ministers, be
zocht enkele dagen geleden, na eerst bij 2ijnj
vriend Cochery op een groot feestmaal ge
weest te zijn, in den avond met mevrouw!
Poincaré drie bals, waarvan een door het
gemeentebestuur van Parijs in het stadhuis
gegeven. Gisterochtend heeft de President
oude makkers ontvangen, d.'w. z. den deken
en een aantal leden van den raad der orde
van advocaten, die hem hun gelukwensehen
kwamen aanbieden* bij zijn benoeming tot
president van de republiek. Mr. Labori heeft
als deken het woord gevoerd, kort en har
telijk. "Wij zijn heel blij, zoo zeido hij, dat
wij onze hulde niet.brengen aan een gewe
zen aUvoc.aat, die ons zou verlaten om tot
den lioogstcn rang op te klimmen, maar aaaii
een voortref felijken confrater, die niet
wenscht, dat zijn nieuwe liocge ambt hem
van óns scheidt en wiens naam aldus
voortaan voor ons een onvergetelijk sieraad
zal zijn' op de lijst onzer vakgehooten.
President Poincaré^ heeft even hartelijk
geantwoord. Bewijzen van.sympathie, zeide
hij om., die uit liet Paleis tot mij komen,
vinden steeds den weg tot mijn hart en er
is geen' enkele «enigszins belangrijke om
standigheid in mijn leven geweest, waarin
ik niet heb mogen ondervinden met hoe sterke
banden ik aan do balie verbonden was. Ver
volgens doelende op Tiet feest, dat de advo
caten Poincaré ter cere van zijn verkiezing
tot President gaan aanbieden, zei de hijdie
bijeenkomst zal goon afscheidsdiner zijn;
zij zal, dank zij u allen, een nieuwe bevesti
ging zijn van onze onontknoopbare broeder
schap. Ons beroep is er een, waarop men
trotscli is, zelfs wanneer men liet voor het
oogenblik niet meer kap uitoefenen. Ik zal
dat beroep behouden als 'een eer, zoowel als
een moTeeLcn steun; ik zal het behouden als
een sieraad en als iets, dat beschermt: ik
zal het behouden als een herinnering en als
een hoop.
Het, blijkt Poincaré ernst te zijn met zijn
plannen oni als president van de republiek
„eenvoudig" te blijven leven en zoo heeft hij
aan den heer Troude,. stalmeester van bot.
Elysee onder Fallières én Loubet. zijn congé
gegeven. Poincaré wenscht den stal van het
Elysee te verminderen; van de twaalf paar
den, die er nu staan, worden er acht weg
gedaan. De vier die aangehouden worden,
zullen voornamelijk ton dienste van mevrouw
Poincaré zijn; de President denkt alles j/er
tuf af te doen.
D e b e r e d e n marechauss e e,
gehuisvest in de Alexanderkazerne, in Den
Haag hebben de Residentie weder verlaten.
Ook de onbereden manschappen van dit wa
pen, voor zoover zij niet reeds vertrokken
"waren, zijn naar hun standplaatsen terug
gekeerd.
Naarmenm ededeel tstelde
de loodgieterspatroon Van Rijn aan de Wei-
maretraat in Den Haag zijn werkplaatsen
voor de gezellen open op de nieuwe arbeids
voorwaarden. Het geheele personeel is daar
weder aan den arbeid.
Te Delft is een 1^-j a r i g zoon
tje van den werkman Van H., in een onbe
waakt oogenblik op het brandende fornuis
gevallen. Het kind is aan de bekomen
brandwonden bezweken.
Men- meldt uit Amsterdam,
dat door den Ned. Bond van arbeiders in
het handels- en' transportbedrijf te land
.wordt medegedeeld, dat een twintigtal losse
arbeiders van den brandstoffenhandel der
firma Luckerath zijn uitgesloten, op grond
van hun lidmaatschap van den Transport-
arbeidersbond De Bond spreekt er haar
verwondering over uit, dat, hoewel de fir
ma veertien dagen geleden het bestuur van
den Transportarbeidersbond had toegezegd
in onderling overleg te treden, om zoodoen
de tot een overeenkomst met den Bond te
geraken en er dus yan actie van werklieden-
zijde geen sprake was, toch bij de firma
plan bestond tot uitsluiting over te gaan.
Gistermorgen zagen de uitgesloten arbei
ders zich door andere arbeiders van buiten
de stad vervangen, terwijl de politie aan
wezig was ter eventueele bescherming van
dezen.
De nieuwe arbeiders werden voorloopig
voor een jaar aangenomen op voorwaarde,
dat zij geen lid van eenige organisatie zou
den worden, waartegen door het bestuur
van den Transportarbeidersbond krachtig
zal worden stelling genomen.
De paarden, voor een g e va n-
geniswagen gespannen, sloegen gistermid
dag in de Vossiusstr. te Amsterdam op hol.
Tijdens het hollen viel de koetsier tusschen
de paarden en de veldwachter, die achter
op zat, tuimelde eveneens op de. straat,
doch beiden zonder ernstige verwondingen
te bekomen. Gevangenen zaten bij het op
hol slaan niet in den wagen. De paarden,
die spoedig weer tot staan werden ge
bracht, waren geschrokken voor den bezem
van een werkman der stadsreiniging, waar
mee deze aan het manoeuvreeren was
Men meldt uit Na arden aa n
„De Tel.": Een sluw diefje van 1?» jaar.
dat zich in den laatsten tijd aan twee klei
nere diefstallen ook in gesloten hui/en had
schuldig gemaakt, heeft Zondagmorgen bij
den bejaarden allee-nwonenden heer Top,
horlogemaker in de Gijge'straat, inbraak
en diefstal gepleegd, terwijl de bewoner
naar de kerk was De brutale jongen Jieeft,
na over de sohutting geklotnmen te" zijn,
een ruit in het keukenraam stukgeslagen.
Van uit de keuken, waarvan de binnendeur
gesloten was, heeft hij door een gat in den
kelder van 24 bij 21 e.M. in de gang weten
te komen. In de huiskamer verbrak hij de-
sluiting van een kabinet, waarin hij een
blikken doos met hangslot vond. Na de
sluiting verbroken te hebben, verliet hij
het huis door de keuken met cle in de doos
gevonden portefeuille, een banknoot van
f25 en f 12.50 aan zilvergeld bevattend.
Het gelukte de politie het jeugdige boef
je op te sporen en hem, na 4 uur ondervra
gens, tot bekentenis te brengen. Om de
schuld, aan den diefstal van zich af te wen
telen, vertelde hij ter opheldering van een
paar gulden aan klein geld, dat op hem
gevonden werd, dat dit het restant was van
een rijksdaalder, dien hij in de R.-K. kerk
had weten te bemachtigen. Het geld had 't
boefje op twee plaatsen in den vestingwal
begraven.
Zondagavond heeft zich te
Lobith bij de familie L. het geval voorge
daan, dat man, vrouw en een zoon door net
gebruik van gebakjes, enz. plotselmg ern
stig ongesteld werden, zoodat geneeskundi
ge hulp moest worden ingeroepen en braak
middelen toegediend. De toestand van alle
drie is than3 bevredigend. (»Hbl
Een in de muzikale wereld
van Rennes welbekende persoon kreeg een
paar weken geleden bezoek van den be
roemden Noorschen componist Sinding, die
hem mededeelde, dat hij eenige dagen in
de stad zou blijven en een Duitsoh collega
ve wachtte. De reden van zijn bezoek was
het inwinnen van een paar inlichtingen.
Onmiddellijk verspreidde het nieuwtje zich
in de stad en het regende invitaties: een
ieder wilde den beroemden man aan zijn
tafel hebben. Men verrzoolit hem zelfs het
orgel in de kathedraal te bespelen. De
aartsbisschop noodigde den grooten Noor
ten zijnent. Een paar avonden geleden
was er weer een 6oirée; onder de genoo-
digdeai bevond zich iemand, die den ge-
vierden geest nauwlettend gadesloeg hij
had vroeger Sinding gekend, maar een
veel ouderen Sinding. Hij nam eenige
heeren in het vertrouwen en den volgen
den ochtend vroeg geheel Rennes zich
angstig af of men wellicht bij den neus
was genomen. Een paar notabelen werden
afgevaardigd naar het hotel, waar Sinding
zijn intrek had genomen, om dezen medie-
deeling te doen van de in omloop zijnde
geruchten zij troffen den hotelier aan
in druk gesprek met den commissaris van
politie: de zoogenaamde Sinding was
spoorloos verdwenen, zonder zelfs zijn
hp'ogo hotelrekening te voldoen
Bij de vraag of een tunnel
voor een tram onder het kerkhof van de
St.-Paul gevaar voor de kathedraal zou
opleveren, spreekt de gemeentelijke poli
tiek mede. Liberale-bladen houden vol,
dat er geen gevaar hoegenaamd is, maar
het de gematigde (conservatieve) meerder
heid in den graafschapsraad te doen is,
de tram, die over de St.-Paulsl>rug zou
loopen om daar die tramwegnetten aan de
twee kanten van de rivier met elkaar te
verbinden, te weren. Het voorstel is dan
ook, om, nu de tunnel gevaarlijk wordt
geacht, ook het plan van den tramaanleg
over de brug prijs te geven. Volgens de
progressieven uit den Raad dragen de
conservatieven de gemeentetram een
kwaad hart toezij hebben haar al een
paar maal aan een maatschappij willen
overdoen. Nu de verkiezing voor den
Londenschen graaf schapsraad nadert,
wordt er over en weer "uit de kwestie van
het gevaar van de St.-Paul duchtig munt
geslagen.
Het gemeentebestuur van
Parijs heeft onlangs een danspartij gege
ven in die zalen van het stadhuis. Er waren
veel gasten en Poincaré en mevrouw Poin
caré zijn 's avonds nog even komen kij
ken. Weet men wat er op het feest ver-
oberd is? Twintig duizend sandwiches,
vier honderd kilo koekje9, drieduizend ge
bakjes, tweehonderd twintig baba's (be
paald soort gebak), tweehonderddertig
tulbanden en vierduizend flesschen cham
pagne.
Uit Wellington op Nie uw-
Zeeland wordt bericht, dat te West port
op het Zuid-eiland gedurende meer dan
veertig uren aardschokken zijn gevoeld,
die gepaard gingen met een geraas, alsof
kanonschoten werden gelost.
De regeering heeft uit
Gijon (Asturië) tijding ontvangen over die
ontploffing van een mijn in de voorhaven.
Er moeten een zestig clooden zijn.
Verdacht van den moord op
den wachtmeester Van de Wouwer en ver
wonding van diens collega Heldenberg te
Laeken, zijn drie beruchte mannen aange
houden. Op de plaats van het misdrijf was
een jockeypet en een. stuk van een ketting
gevonden. De pet moet aan een dier drie
behooren, het andere stuk van den ketting
is hij een hunner gevonden.
Iyegerzaken.
Proef met gehuurde paar
den bij de vel d-a r t i 11 e r i e.
De nabij Zeist gehouden proef met een
door 130 gehuurde paarden op oorlogs
sterkte gebrachte afdeeling veld-artillerie,
is, naar de ,,N. R. Ct." verneemt, uitmun
tend geslaagd. De paarden, bijna alle
boerenpaarden, waren geheel ongeoefend,
kwamen Maandag 17 dezer in den namid
dag bij den troep aan (zooals bij vordering
in geval van mobilisatie geschiedt) en wer-.
den dien dag nog beslagen. Dinsdag,
Woensdag en Donderdag werd er mede ge-»
oefend in spannen, en Vrijdag hield de
batterij bij den Reeberg een gevechtsoefe
ning waarbij de paarden alles zoo goed de
den, dat zij schier niet van oud-gediende
militaire paarden waren te ondersoheiden..
De nieuwe organisatie.
In toonaangevende militaire kringen -
schrijft „De Avp." gaat het hardnekkig
gerucht, dat de geheele nieuwe organisatie
op 1 April a.s. haar beslag zal krijgen en
de oprichting der Ootober-bataljons dus ook
reeda op dien datum zal geschieden.
Nadruk verboden).
22)
Toen liep hij de straat op; hij kon maar
geen besluit nemen. Wanneer hij de stun
yan Jenny hoorde weerklinken, dan was
liij geneigd het bevel van zijn meester te
yolbrengen, maar daarna meende hij weer
dó 6tem van zijn geweten te liooren, die
hem toeriep:
Dief, dief 11
Zou Jenny wel ooit de zijne worden?
Neen, neen.
Om elf uren, had Bertignolles gezegd.
Romain nam zich voor het niet te doen,
Bertignolles zou hem toch niet durven
.wegzenden.
Het sloeg elf uren, toen hij bij het huis
van Bertignolles terug kwam. Deze was
reeds thuis en wachtte hem in het salon.
Jenny zat aan de piano.
Zij droeg een bekoorlijk gewaad, dat al
lerliefst stond bij haar lichtgebronsde ge
laatskleur. Romain kon zijn oogen niet van
haar afwenden. Zij stond op en wilde het
salon verlaten, om Bertignolles met zijn
eecretaris alleen te laten; maar haar vader
riep haar terug.
Jenny
Vader?
Weet ge wel, dat ge Romain Goux
zeer ongelukkig maakt.
Ik, vader? En waardoor? vroeg zij
yerbaasd.
Zij kwam terug en stend nu recht tegen
over den jongen man.
De arme jongen stelt zich in 't hoofd,
dat ge niet de minste vriendschap voor
hem gevoelt.
Hij vergist zich. Ik weet. hoe hij aan
u gehecht is, vader, en d&ar ben ik hem
dankbaar voor.
Bertignolles hernam:
Meer nog, bii denkt zelfs, dat ge hem
veracht.
Ik hem verachten?
Ja, nietwaar, Romain'?
Romain Goux bleef doodsbleek en ver
legen staan. Hij had de kracht niet te
spreken.
Hoe is zulk een gedachte bij hem
opgekomen 1
Hij is van zulk een geringe afkomst.
Jenny had een gevoelig, medelijdend
hart. Nooit kwam er iets kwetsends o£
spottende van haar lippen.
Maar u zelf, vader, zei zij, heeft
u niet meermalen verteld, dat u slechts
van zeer geringe afkomst is, dat u in uw
jeugd dokwerker, veedrijver, pakkendra-
ger en stoker op een boot i9 geweest, dat
ge als arbeider op de plantages van Mar
tinique gewerkt hebt, en dat ge eerst veel
later fortuin gemaakt hebt. Schaam ik
mij over uw afkomst'? Integendeel, ik ben
er trotsch op, want alles, wat gij bezit,
hebt ge aan uw eigen vlijt en onderne
mingsgeest te danken, en bovendien zijt-
gij steeds een eerlijk man gebleven.
Hoort ge het nu, Romain? vroeg
Bertignolles gemoedelijk.
Jenny reikte Rornain.de hand en zei:
Ik heb veel achting en vriendschap
voor u, mijnbeer Goux, en ik wil niet,
dat ge daaraan zult twijfelen.
Bedwelmd door haar lieftalligheid 6loot
Romain de oogen en d'rukte. haar hand
aan zijn lippen.
O, mejuffrouw, mejuffrouw, stamel
de hij.
Toen zij weg was, drukte hij de handen
tegen zijn hart, dat sneller klopte dan
ooit.
Hij mompelde voor zich:
O, boe bemin ik haar. Voor haar
zou ik willen sterve'n.
Bertignolles bleef kalm zitten wachten
en stoorde hem niet in den loop van zijn
gedachten.
Romain Goux naderde hem.
Mijnheer Bertignolles, zei hij,
heeft u er over.nagedacht?
Bertignolles zag Eem verwonderd aan.
Met uw verlof, mijnheer Romain, ik
behoef er niet over na te denken. Ik had
u juist den tijd gegeven, om een besluit
te nemen 1
Dus ge wilt..»
Ik wil niets. Ik herhaal u, dat ik
daar het recht niet toe heb. Ik heb u
alleen verzocht mij behulpzaam te zijn in
mijn plannen tegen de familie De Soulai-
mes, die ik haat.
Romain Goux drukte de handen tegen
zijn voorhoofd.
O, mijnheer, mijnheer, waartoe hebt
ge mij gebracht?
Ja of neen, wat is uw antwoord?
De jonge man hief plotseling het hoofd
omhoog.
Ik zal het doen.
Bertignolles haalde de schouders op.
Het is werkelijk de moeite niet
waard er zooveel over te spreken.
Romain kwam recht tegenover zijn mees
ter etaan. Zijn blik was woédend en drei
gend.
Luister, mijnheer Bertignolles, gij
maakt een misdadiger van mij, een ver
achtelijk wezen, en ik heb den moed) niet,
u weerstand te bieden. Het zij zoo, ik zal
doen wat gij beveelt, ik zal u in alles ge
hoorzamen. Maar gij weet wel, waardoov
ik zoo zwak en machteloos tegenover u
ben.
Op zochten, maar even dreigenden toon
voegde hij er bij
U heeft wel gezien, dat ik haar be
min.
Ja, gij bemint haar.
En gij verbiedt het mij niet?
Ik doe, alsof ik het niet bemerk.
Mijnheer Bertignolles, wee u, wan
neer gij mij bedriegt
Bertignolles haalde onverschillig zijn
breede schouders op.
Wat vermocht de jonge man tegen hem,
die zoo rijk en machtig was?
Tracht je door haar bemind te ma
ken, Romain, ik belet het je niet.
Ja, maar onthoud, wat ik u gezegd
heb, wee u.
Hij ging in de grootste opgewondenheid
heen.
Nu zijn besluit genomen was, aarzelde
Romain Goux niet, het ten uitvoer te
brengen.
Hij wiet, dat het geld, dat voor de be
talingen aan het einde der maand ge
bruikt moest worden, door Jactel in de
brandkast was gesloten^
Hij kende de geheele inrichting van het
huis. Hij wist, hoe hij er binnen moest»
dringen. De diefstal was zeer gemakkelijk
en hij was bijna zeker, dat er geen ver-*
denking op hem zou kunnen vallen.
Maar dien nacht kon hij er niet meer
aan denken, het feit te volbrengen. Heb
wa9 reeds te laat. Er ging geen trein
meer naar Nogent en wanneer hij een rij
tuig nam, dan zou hij een spoor achter
laten. Het was dus looter, tot den volgen»
den nacht te wachten, daar de betalingen
eerst den daaraanvolgenden dag moesten
plaats hebben. Hij^kon zich dan eerst nog
do noodige gereedschappen verschaffen,
om de brandkast van Jactel open te ble
ken.
Den volgenden morgen kocht hij vroeg
tijdig een vijl, een boor en een fijne etaal-
zaag en begaf zich toen naar Nogent. Zijn
gereedschap had hij in een pakje bij zioh
en op het kantoor gekomen, sloot hij hei
in zijn lessenaar, zonder dat iemand er
acht op sloeg.
Hij ging vervolgens kalm aan zijn werk.:
De dag verliep zonder verdere bijzon
derheden. Romain vond nog gelegenheid
zich in het voorbijgaan te verzekeren, dat
het- geld nog in de brandkast van Jact-1
lag.
In den loop van den dag hoorde hij den
eersten boekhouder tegen Mirador neggen:
„Dus Mirador, ik kan voor vanavond op
je rekenen?"
Ja, papa Jactel, hoe laat?
Och, dat laat ik aan je over. Ik héb
nog eenige boodschappen te doen en kom
tegen tien uren, vroeger zeker niet.
- j (Wordt vervolgd), J
