Vlekziekte bij den mensoh,
RECEPT.
Mantejoerijsche zijde heeft zeer weinig
glans, doch in zeer elastisch. In de pro
vinciën Tsjili, Sjeasi, Sjansi en Kwangsi
is de teelt Nan zeer geringe beteekenis. In
Sjantoeng oude 1 scheidt de zjjde zich som-,
tijds door haar prachtige witte kleur. In
het westen van deze provincie, in Pingtoe
en Teiigtsjou, worden ook gele cocons ge
produceerd, welke van zeer goede kwali
teit zijn. Een groot gedeelte daarvan wordt
in het land zelf verbruikt.
Midden-Ghina 13 voor de zijdeteelt het
belangrijkst. De provincie, welke het meest
produceert en voor den uitvoer het eerst
ïn aanmerking komt, is Tsjekiang. Deze
provincie voorziet de zcdemarkt van
•Shanghai. Ook in de provincie Kiangsoe
wordt de zijdeteelt gedreven langs het
Kjeizerkanaal. Het grootste gedeelte der in
Kiangsoe geproduceerde zijde wordt over
Shanghai naar Europa verladen.
Tn de bergachtige provincie Szetsjwan
wordt de zijdeteelt in de noord- en zuid
oostelijke deelcn uitgeoefend. Het verbruik
van zijde (witte en gele) is in Szctsjwan
leer groot, doch een gedeelte wordt ook
over Shanghai geëxporteerd.
In de provincie Honan heeft de zijde
teelt haar zetel in de oostelijke districten,
terwijl ook in Hoepeh deze teel van betee
kenis is.
Van Zuid-China is alleen de provincie
'Kw-angtoeng yoor de zijdeteelt van belang.
De productie daarvan vormt een belang
rijk gedeelte van den uitvoer over Kanton.
Over de uitgestrektheid der Ohineesche
zijdeteelt kan men slechts approximatieve
cijfers geven. Afgezien van onbeduidende
schommelingen, ie de productie reeds se
dert jaren op dezelfde hoogte gebleven.
Dat is daaraan toe te schrijven, dat de
Chinees taai aan de methoden van zijn
'voorvaderen vasthoudt en van nieuwighe
den, bijv. van een rationeel droogproc^iié,
niets weten wil. Hij teelt slechts "ooveel
cocons, als hij in ongedroogden to est air i,
cLi. binnen ongeveer twee weken, zelf ver
werken kan. De oogst hangt dus af \an het
aantal haöpel-apparaten. Ongetwijfeld zal
echter langzaamerhand, vooral met de in
voering van het Europee&che droogpro-
cédé, de productie in China aanmerkelijk
opgevoerd kunnen worden. Volgeps Henri
Silbermanns statistiek worden geprodu
ceerd in Tsjekiang 60, Kwangtoeng 43,
Szetsjwan 20, Honan 9, Hoepeh 6, Shan-
toeng 3 en in de overige provinciën 6 mil-
lioen K.G. zijde, totaal c.a 170 mil-
tioen K.G.
Belangrijke hoeveelheden zijde "worden
uit China uitgevoerd, n.l. c.a. 60,000 balen
witte zijde, 15,000 balen gele zijde en 30 0CO
halen „wilde" zijde per jaar. Wilde"
rijde wordt zeer veel door Amerika go-
kocht. De uitvoefhavens zijn Kanton,
Shanghai, T sing tan en Tsjifoe.
Dat vlekziekte een onder de varkens
Veelvuldig voorkomende ziekte, waartegen
tegenwoordig met succes wordt ingeënt
ook den menscli kan aantasten, blijkt weer
,eens uit een mededeeling van den veearts
Hagena, te Peroesum (Oost-Friesland), in
•de Bremer Naohrichten Het „Ned.
Landb.-Wbl." vertelt or hot volgende over:
Op den 14den September 1912 had Ha
gen a zich bij het verrichten van een cas
tratie een woud toegebracht i.an den mid-
'delsten vinger van de linkerhand. De wond
'genas zeer langzaam. Inmiddels deed hij
Jdagelijks inentingen tegen de vlekziekte
en waarschijnlijk waren hierbij vlekziekte-
bacterieèn uit de gebruikte cultures in de
wond gekomen, niettegenstaande hij een
Jiecht-pleister op de wond geplakt en na
;de inenting steeds zijn handen gewasschen
had. (Een infectie ten gevolge van het on
derzoek van de met vlekziekte besmette
«lieren acht hij beslist uitgesloten). 24 Sep
tember werd de linker-onderarm dik en de
huid roodj, in de roede huid _kon men kléi
ne, blauwe pieken onderscheiden. De al ge-
me ene gezondheidstoestand was in den
loop van den dag niet onverdeeld gunstig,
's Nachts verergerde de toestand en reeds
den 25sten September was de toestand ern
stig. Die roode kleur was-over het geheele
lichaam en de beenen verspreid, maar .in
zonderheid over het onderste gedeelte van
de borst zeer duidelijk waarneembaar: 'Op
de diibeenen, inzonderheid op hét linker
dijbeen, waren vierkante' roode' vlekken
met een blauwzwarte kern. Zoodra hij een
paar minuten het bed uit was, werden
lichaam en beenen blauwrood.
Den 26sten Sept. was de toestand zoo
ernstig geworden, dat groote vermindering
van krachten werd geconstateerd. 'Dien
zelfden middag deed op zijn dringend ver
zoek de dokter een inspuiting van 15 gram
heilserum. Hierop volgde een zeer slechte
nacht; den volgenden morgen volgde een
20-grams-inspuiting. Eeret in den loop yan
dien middag trad beterschap in, die van
dien t«;«i af aanhield. De lichaamszwakte
duurde echter nog verscheidene dagen,
terwijl pijn in de armen, schouders en
handgewrichten, vooral in de spieren van
den rechterduim, nog zeer lang werd ge
voeld. De zieke deelen van de huid, zelfs
die van de handen, schilferden langzamer
hand geheel af.
Het Japansche „Geluksklokje".
Een der curiositeiten vaii een Japansch
huis is een klein kooitje van bamboe, dat 011
geveer 5 e.M. lang en 4 c.M. breed is en
dat huisvesting geelt aan een paar „zin
gende kakkerlakken, die do Japanner? heel
cliihterlijk foekoe moertje, dat is geluks-
klrkje noemen. Alleen het mannelijk exem
plaar „zingt'"; dit geluid heelt'echter niet
veel van gezang, het lijkt meer op eèn me
taalklank. Een Europeaan, die oor het
eerJt het geluid hoort, meent een aantal
electrische schellen van verschillende octaaf
hoogten te h&oren.
Om dit gezang te doen hoorett, klemt her
insect zich met zijn zes pooten aan eën soort
estrade, die in zijn kooi is aangebracht; hij
ontplooit zijn vleugels en wrijft ze snel te
gen elkaar. Het rhythme der beweging is
varieerend bij de versohillende individuen
en daardoor is er ook eenige variatie in het
gezang.
De Japanners kweeken- deze insecten se
dert onheuglijke tijden en uien heeft er zeer
veel soorten in, die alle weer anders „zin-
gen". Men beweert, dat de export van deie
i dieren hingen tijd op strenge straffen v'er-
boden was en dat éën soort speciaal aan
de keizerlijke familie behoort, die alleen
i het recht heeft daarvan exemplaren te be
zitten. De onlangs overleden keizer was een
vurig verzamelaar van ibekoe moetsje, hii
kon heele concerten organiseeren door de.
diertjes naar hun rhythme en intonatie uit
te zoeken.
De insecten zingen van den morgen tot den
avond, als men er slechts voor zorgt huil
voedsel, een slablad, steeds te ververschen
verder eten zij komkommer en tomaten, al
les rauw. Het kleinste korreltje zout doodt
hen.
P u n c h-b o w 1.
2 Sinaasappelen, 4 citroenen, 100 gr. kk-nt
jessuiker, 6 a 8 eieren, A flesch punch,
flesch Rijnwijn, 1 flesch roode wijn, 100 gr
fijne witte suiker.
Bereiding: De sina-asappelen en ei
troenen met een doek stevig afwrijven, zoo
dat ze schoon zijn. Met de klontjes suiker de
schillen afschrappen, bij deze suiker het sap
voegen van de sinaasappelen en citroenen.
De eierdooiers met de fijne suiker fUnk
kloppen en bij de vruchten voegen en dit
au-bain-Marie roerende laten binden;
daarna van het vuur nemen, de punch en
den wijn er bij gieten en in de boyrl doen.
Als het mengsel te zoet is, lengt m^nhet
met een scheutje wijn
Een slim boertje.
Er is een koffiehuis, dat de proef néémt'
om op marktdagen Voor zijn boe ren-klan
ten hooge re prijzen te vragen.
„Waarom is dat?" vraagt een boertje,
dat zijn rekening te hoog vindt.
„U moet hier niet alleen betalen voor
uw cadetjes en koffie maar ook voor &e lo
cal iteit, de schilderijen tegen den muur,
enz., enz.," antwoordt de kellner.
Dëii volgenden marktdag komt het boer
tje terug, maar als de kellner bij hem komt
afrekenen, betaalt hij het onvèfhoogde ta
rief, onder protest van den kellner.
)VHoe je toch stil, man!" lacht het boer
tje, „ik hoef immers voor dezelfde aehilde-
rijén van de vorige week niet weer extra
te betalen?"
Na de operatie.
Boerin (pa een gelukte oogoperatie): „O,
wat ben ik gelukkig, meneer de professor.
Vroeger kon ik den grootsten os niet zien
en nu zie ik u heel duidelijk."
Herroepen.
Door den rechter werd iemand veioorr
deeld om zijn beleedigende uiting: „De
Helft van de gemeenteraadsleden zijn
ezels!", te herroepen.
Hij deed dit door openlijk bekend te
maken: „De helft van de gemeenteraadsle
den zijn geen ezels
Een gescalpeerde.
Kees heeft met ingespannen aandacht
zitten lezen in een boëk vol spannende In
dianenverhalen.
„Moeder," vraagt hij dan, na een poosje
te hebben nagedacht, „is vader wel-eens
bij de Indianen geweest?"
„Weineen, jongen, nooit!"
jjNiét? Maar wie heeft hem dan gescal
peerd?"
P. P. C.
Zop'n doordraaier als die jongen van
Mars heb je nog nooit gezien," zei juffr.
0 »r. en zij liet de krant vallen. Daar
kan dé ouwe van Mars nog' pieizier. .-van
hebben."
„liuezoo?" vroeg haar zuster Mien.
..Daar is hij nog geen week weg. of; hij
viaagt in de krant al wéér om geld,"
„Och kom 1"
„Nou, lees aan.zelf ais je me niet gelooft-'
En zus las de volgende advertentie:
Mr. H. J. v. Mare,
a b. s.s. „Rotterdam".
p. p. c.
„Ik zie nog van geen geld."
„F.n daar dan: p. p. c.
„Wat zou dat dan?"
„Wel, -dat beteekent immers pa,, pa, eer
tvn!"
O zoo!
Een heel mooie leeuw entemster, vlug gc
kleed, wenkt een leeuw. De koning der die
1 ren komt en neemt een klontje uit baa
mond.
,,Nik6 aan", zegt een meneer voor d-.
kooi.
„Wat-'" zegt de bekoorlijke temster *ei
ontwaardigd.
„.Niks aan. Dat kan ik eü dat wil ik ga i-
ne dadelijk doen, precies als de leeuw."
Ëen accoord.
Mevrouw (tegen dienstmeisje): „Rik"
I ik wil niet hebben, dat je vrijer hiér all
Donderdag- en Vrijdagavonden bij Je in et
j keuken zit."
Rika: „Heel best, mevrouw; hij is toef
alle avonden vrij. Vihdt u goed, dat ik dar
j zeg, dat hij 's Maandags en 's Woensdag.
komt?"
Hooge verzekering.
Agent: „Hoe hoog wil je je huis laten ver
zekeren?"
Boer: „Nou, tot den schoorsteen^ sou ik
/Og -
