VOOR DEJEUGD
r COSCH DAGB1AD
o. 16206.
Woensdag* 18 December.
Anno 1912
ii>g«»?iiSi>;>ii iiHijiitii Simi ji>:>
Een allervermakelijkst spelletje voor
de aanstaande feestdagen.
Wien de schoen past trekke
keai aan.
✓W\
O
De stomme Joe.
Aan dit" gezelschapsspel kunnen zoovae:
uiogelijk personen deelnemen. Het minste g--
tal is vier, hoe grcotèr het aantal is, des
te VTOolijker belooft het spel te worden.
De zonderlinge naam van „stomme Joe'' is
afkomstig van den voornaamsten spelregel
den mond te houden. Het jonge goedje, wier
snater altijd gaat, zooals moeder dikwijls
zucht, is dit spel dus tevens een goede oefe
ning.
Voor dat spel heeft men noodig: drie dob
belstenen in een kroes, een stukje krijt,
een spons of lapje en een groote, ruwe keu
kentafel, waarop men met krijt schrijven
kan. Op een mooie mahonie, of notenhouten
tafel gaat dit natuurlijk niet. In dit geval
némen wé echter een ongeverfde plank of
den achterkant van een oud theeblad, dat
we in liet midden van de tafel leggen. Be
zitten we in ons speelgoed een schoolbord,
dan kunnen we ook dat gebruiken. We nemen
nu allen rondom de tafel plaats.
Voord-at bet spel begint, wordt in het
midden van de tafel of de plank een kleine
cirkel getrokken waarin het stukje krijt
gelegd wordt.
Nu begint de eerste speler te gooien en
werpt alle drie dobbelsteeiien" op de tafel.
Toont een der dobbelsteenen het getal 1,
dan neemt hij het krijt en schrijft voor
zich op tafel 1 neer. Het doel is nu met
de overige geworpen pogen de getallen van
1 tot 9 te kunnen vormen. Hoeft, hij nu, bij
voorbeeld, met de beide overige dobbelstee
nen de oogen 2 en 4 geworpen, dan heeft
hij een heel gelukkige worp gedaan.
Hij schrijft dan: 1
9
Mag deze optellen 1 2 3
Schrijft dan de oogen -!
Telt dan de oogen 1 -{- 4 5
2 4 6
1 if 2 k-f4 7.
Met dez» e>erste worp hoeft hij dus reeds
tot 7 kunnen schrijven. Niet iedereen is
echter zoo gelukkig. Menigeen zal herhaalde
malen moeten gooien voor hij zelfs mag
gaan opschrijven. Want denk er aan, vóór
dat men 1 geworpen heeft, mag
men niet gaan opschrijven. Men
dóet dan de steenen in den kroes en geeft
dien aan zijn liiikerbuurman.
Degene die daarentegen 1 met een der
steenen werpt, mag op de wijze zooals we
hierboven aangaven, met de oogen der andere
steenen de cijfers 1 tot 9 vormen en met
werpen voortgaan, net zoolang tot dit niet
meer mogelijk is.
Heeft men de getallen 1 tot 9 bereikt, dan
begint men terug te tellen, tot men alle
cijfers heeft uitgevlakt. Bij het cijfer 1 aan
gekomen, gaat men weer tot 9.
Wie op deze wijze de cijfers 19 drie
maal verkregen heeft, is de winner.
Maar nu komt het grappige en het moei-
^5^$* t J jl L..La fesAaJ iftjivJ isC_L- -Ci 1*1 ria»
Een lucifersspel.
Zoodra men begint te schrijven,
mag men niet meer pr aten.
De and ére medespelenden, die nog niet
kunnen opsclirijven, mogen wel praten en
doen nu al hun best, om den zwijger aan
het praten te krijgen, want zegt hij maar
één woord, dan moet hij al zijn cijfers
weer uitvlakken en ya.n voren af aan
beginnen.
Dezelfde straf krijgt men als men de
volgende overtredingen maakt
1°. Als men verzuimt het krijt weer in
den cirkel te leggen, voordat men den kroes
overgeeft
2° Als men den kroes op tafel zet, inplaats
van zijn buurman in handen te geven
3°. Aló men met twee dobbelsteenen werpt,,
inplaats van met drie. (De vorige speler kan
namelijk om zijn buurman te foppen stil
letjes een dobbelsteen achterhouden).
Dit alles lijkt heel gemakkelijk te voor
komen, maar vereischt in werkelijkheid een
groote oplettendheid. Menige speler werpt
uit verstrooidheid het krijt mee in den kroes,
wat natuurlijk eveneens het uitvlakken van
al zijn cijfers ten gevolge heeft.
En dan kun je niet gelooven, hoe moeilijk
het is om je mond te houden, als anderen
om je heem grappen maken en je in 't ootje
nemen.
Het is een alleraardigst spel, waarmee we
op de aanstaande feestdagen veel pret kun
nen hebben.
Een EucifersspeS.
Hiervoor heeft men noodig een wijn- of
punohglas of een ouder wets eken lueiferspot en
bovendien een aantal lucifers. Bij het begin
van het spel krijgt ieder speler een gelijk
aantal fiches, flikjes of iets dergelijks. Na
dat het glas of de pot met lucifers gevuld
is, moet ieder speler op zijn beurt een luci
fer uit den pot nemen en dwars bovenop
de pjidere leggen (Zie Afb. a), totdat oen
geheele torenbouw ontstaat (Zie Afb. b). Valt
een of meer lucifers bij het opstapelen naar
beneden, dan moet de speler even zooveel
fiches in hot pot betalen. Als de toren in
elkander valt, begint het spel opnieuw. Wie
de meeste fiches overheeft, wint den pot.
Men kan het spel echter oolr in om ge-;
keerde volgorde vervolgen. Dat wil zeggen:'
Als de toren zoo hoog is dat er geen lucifer,
meer bij kan, begint men hem af te broken.-
Men neemt dan voorzichtig ccn lucifer er,
af en steekt dien weer in 'tglas (Zie Afb. c).(
Voor de hierbij afvallende lucifers handelt;
men op dezelfde wijze als we hierboven me-e-'
deelden.
NEEF HEINEMAN.
Op den groolen vijVer der kostschool va.
ren de- jongens lustig aan het schaatsen
rijden, liet was 7.00 koud, dat de adem
haast bevroor maar daar gaven zij Diet
om: amuseerden zich onbeschrijfelijk.
De kleinen waren aan het sneeuwballen
gooien en hadden ook een pret voor ze3l
Wel heel oneerbiedig waren meestal de
poppen, die leeraren van school moesten
voorstellenhet waren echt-er meer ca-
ricaturen dan gelijkenissen.
Plotseling weerklonk er e- 11 luide kreet
van verbazing of liever bewondering. Al
len kwamen haastig toegeloopen en daar
zagen ze een der leeraren in sneeuw geboet
seerd, en ctit nu toch zoo duidelijk, zoo
knap go laan, dat daaruit onmiddellijk be
sloten werd, dat dit zeker een groot ar
tist moest zijn.
En ziet: het was de kleine kreupele
Victor, die dat kunstwerk verricht had.
Kreupele Victor" was eon jongen van een
jaar of tien, zoo oppervlakkig zou je ge
zegd hebben, dut hem juist een dubbele
goede ontvangst meest ten deel zijn geval
lenmaar... kinderen zijn dikwijls wreed
en dus werd Victor nog dikwijls geplaagd
met zijn gebrek.
Nu naderde er een lange slungel van een
jaar of zestien, die zeker eens heel gees
tig wilde zijn en die dus diep den hoed af
nam voor den kleinen man en hem in de
ovordrevenste bewoordingen zijn ooinpli-
ment maakte over dit meesterwerk. Dit
vatten de anderen als een sein op om nu
