No. 16196 "Vrij<iag December. A*. 1912. §eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (gpn- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Onder onze Vroede Vaderen. FEUILLETON. Blond en Bruin PRIJS DEB ADVERTENTIEN: Van 16 regels /'l-Oö. Iedere regel meer 0.17 J. Orootere letters nau pUaternimte. - Kleine adYertentiën van 30 woordeB 40 Oents contantelk tiental woorden meer 10 Cents. - Voor het incasaeeren wordt/'0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Vsor Leiden per week 9 CentSj per 3 maanden i l f 1.10. Buiten Leiden, por looper en waar agenten gevestigd s'jn 1.30. Franco per post1.65. De gemeenteraad heeft liet aan liot einde Tem liet jaar, zooals .gewoonlijk, heel drulc. Do zaken, die in liet oude jaar moeben wor de» afgedaan, stapelen zich op en men moet er," vóór het jaar ben einde is, toch door heen. Vandaar iedere week vergaderen. Gis teren was do agenda niet groot, juist oen dozijn punten. Men is er echter nog niet doorgekomen en hot zal moeilijk gaan in de zitting van a.s. Donderdag schoon schip te maken. Het is gisteren een dure dag gewo:-st. Als het laatste punt nog was afgehandeld, zou do Raad hebben gevoteerd een bedrag van f 155,100 ineens, waarvan echter f 42,000 vOor rekening der Electrioiteitsfabriek. lEn verder nog een jaarlijksc.il bedrag vnn f7800 als pachtsom voor liet baggerwerk. Geen kleinigheidvoorzeker! De debatten, hoewel nog al uitvoerig, waren,- wat de belangrijk heid aangaat, niet evenredig fa an do hoe grootheid van het geld olijk bedrag, dat mot de voorstellen gemoeid ging. Onzo Raadsleden, of liever het groepje, dat doorgaans heb woord voert, debatteerden trouwens even gewichtig over leen ver zode om een gemeentelokaal te mogen gebruiken, als over een onderwerp van geldelijke b> teekenis. "Wij zéggen dit niet .met eenige kleineer rende bedoeling, integendeel. Getrouwheid in liet kleine, is een deugd, die vooral ook in een openbaar lichaam, is te prijzen. En wan neer leden moonen, dat het een ongelijke be doeling is, wanneer* een adressant, komende bij eon wethouder vopr oerizolfde verzoek, naar den Raad wordt vorwezen, terwijl een airtler volstaan kan met zich tot B. en AYs- te wenden, dan is heb hun plicht daarop te wijzen, ook al hoteekenb do zaak op zichzelf betrekkelijk weinig. Het maakte bij deze dis cussie weder oen oigénaardigen indruk, dat cl* wethouder van onderwijs de beantwoor ding gehoel aan den Voorzitter overliet. Over de voorgestelde wijziging in de ver ordening betreffende cle levering van olec- triciteit is op zichzelf niet van gedaoliten gewisseld. Wij willen hier wel zeggen, dab deze wijzigingen zeer moeten worden toege juicht. Kleine verbruikers, die thans zich met een muntgasmeter moeten tevreden stel len, kunnen nu ook van het gemakkelijker en nog practischer eleotrisch lioht profitee- rsn en kleine zakenmenschen, voor wie de aanschaffing van een electro-motor een te groote uitgave zou zijn, kunnen nu er eentje op afbetaling krijgen of huren, heb laatste ook natuurlijk van groot belang voor hen, die ze tijdelijk noodig hebben. Zoo maakt men onze Mectrioiteitsfabriek nog meer popu lair, waartoe ook medewerken zal de ver laging van de kleinste enkele tarief meters tot. op de helft. Bij de behandeling van de artikelen kreeg mr. Kokker hot nog al eens te kwaad met den Voorzitter, waar hij wijzigingen wensclite in de verordening, die geen betrekking had den op hetgeen was voorgesteld. Dat is een oude kwestie, waarbij wij ons scharen aan de zijde van mr. Fokker, maar we geven den Voorzitter volmondig toe, dat de leden in zoon geval verstandig doen, deze wijzigingen dan ccnige dag-en te voren ter kennis van den Voorzitter te brengen. En wat mr. F.'s opmerking bij art- 6 betrof, het is ook ons wol eens ter ooren gekomen, «dat men onder de installateurs wel oens meent, dat er sommige onder hen eenigszins levoorrccht worden en men ïuoet zelfs den schijn trachten te mijden. Terecht merkte echter do heer Aalhersc op, dat men zeker heid moet hebben, dat de man, die de bin nenleiding aanlegt, vertrouwd is. Dat het aangaaai van een overeenkomst betreffende de levering van olecüriciteit in ■do gemeente Ncordwijkerliout ook weer toe gejuicht werd, is te - begrijpenioéli zal niemand het clen heer Corts euvel kunnen duiden, dat hij vroeg of de directie ook langzamerhand te vec-1 hooi op de vork nam, omdat in den laatsten tijd cle spanning niet altijd gelijkmatig was, en de tram ook reeds een paar maal wegens gebrek aan energie heeft moeten stilstaan. De Voorzitter was zoo gelukkig cis oor zaak er van te kunnen noemen, waaruit bleek, dat deze absoluut niet hierin is gelogen, dat het bedrijf de directie over 't hoofd groeit, 't Zat hem in den nieuwen, in de voorlaatste zitting besproken luibo-generator, waarvan •de schakelinstallatie te lioht was, welke echter in overeenstemming is gebraoht oi zal worden gebracht met de capaciteit. Als de heeoen Gebrs. Stork clit lezen," "zul len zij zich misschien de handen wrijven van genoegen. Men kan in-Berlijn dus ook nog fouten maken. Het voorstel om dc beslaande entstofinrich ting in het Elisabeths hof op te heffen en voortaan deze entstof - gratis nog wel to betrekken uit. de 'Rijksparken, ondervond natuurlijk gcoii bestrijding. Het bleek uit de toelichting, dat men de vrijkomende gel den zal bestedon voor de aanstelling van oen vrouwelijke hulp. Als deze er noodig is, dan meet zij worden aangesteld; maar men deed het er tot dusver toch ook zonder! Het voorstel van B. en Vs., om do levering van drukwerk voor cle gemeente door den tcgenwoordigen leverancier weder voor vijf jaar te bestendigen, had rumor .in casa- ver wekt onder do Beidsche drukkerspatroon?, voor zoover zij althans vertegenwoordigd zijn in den Bond van Drukkerspafcroons. Varen zij jaloersch op den aannemer en wilden zij openbare aanbesteding? Dat zoozeer niet, maar zij achten den prijs te laag. Voor vijf jaar is een tarief opgemaakt, dat, in verband met de stijgende loonen, thans niet eens meer voldoende is, en daar gaat de aannemer nog 20 pCt. beneden. Dat mag de gemeente, die ook een so ciale roeping heeft te vervullen, niet toe laten, alclus had een Corporatie uit do drukkerspatroons den Voorzitter gezegd. De Voorzitter had daartegen, o. I. te recht, aangevoerd, dat het gemeente be- Btuur in de eerste plaats de belangen der gemeente heeft te bevorderen door 't werk op de voordeeligste wijze uit te besteden, mite cle aannemer zioh niet op een of ande re wijze in zijn inschrijving heeft vergist en de werklieden niet de dupe un zijn goedkoope inschrijving worden. Wat het eerste betreft, daarvoor heeft de Voorzit ter den .heer IJclo nog eens laten polsen en zijn verklaring was, dat hij aan het werk, hoewel niet veel, toch verdiende, cn prijs stelde op behoud er van. En wat de loonen aangaat, verklaarden de heeren Pe ra en Zwiers, dat de heer IJdo in dat opzicht gunstig bekend staat, wat blijkbaar door anderen werd beaamd. D© heer Aal- berse wilde een verklaarbaar verband tus- schen een en ander zoeken en vroeg of mis schien heb bijwerk ook volgens een zooda nig tatief werd berekend, dat het de eind- rekening goed maakte. Maar ook dat bleek niet het geval, 'terwijl ook uitkwam, hoewel cle Voorzitter dit blijkbaar niet wist, dat zulk bijwerk aan ander© drukkers werd gegeven. Waar de Voorzitter voorts nog kon ver klaren, clat men over het werk en de wijze vaai uitvoering uitnemend tevreden was, waarvan hij enkele voorbeelden noemde, daar was liet te begrijpen, dab de ietwat schuchtere oppositie van de .heeren Zwiers, Pera, Bosch en Aalbérse verstomde en men den heer P. J. Mulder alleen liet staan in zijn pogiüg om liet werk niet aan den heer IJdo te gunnen. Hadden wij deze door de drukkerstrusts, zocals de Voorzitter liet een beetje ironisch noemde,, verwekte oppositie verwacht, wij hadden gedacht dat heb voorstel tot op richting van oen lang verbeide tweede go mecntelijke Zweminrichting en na de hul debetuiging van den heer Sijtsma aan B. en Ws. er bij acclamatie zou doorgaan. Maar wij hadden buiten den oritisch aan gel egden deskundige, den heer Hoogen- boom, gerekend. Ilij kwam niet bezwaren nan, waaraan de wethouder van fabricago, de heer Fiseher, niet hacl gedacht ©n waar van hij zich wel wat al te licht poogde af te maken. Een er van maakte aanvankelijk nogal indruk. Zullen de afvoergassen van de pe- troleummotoren in clit veel bevarea kanaal geen schadelijken invloed op het water uitoefenen? zoo vroeg cle heer Hoogenboom, en hij wees op do Zwemplaats te Alphen in den Rijn, waarvan!men er veel last van heeft. De heer Zwier? riep de autoriteit, <jen seoretaris cler „Leidsche Zwemclub" in. Da Voorzitter bracht het' gunstig rapport van de Gezondheidscommissie in het middea cn de oud-wethouder, de heer Korevaar kwam zijn opvolger die in het duel zooals de Voorzitter het taai aanhouden van den heer Hoogenboom, die \iermaal het- woord over deze aangelegenheid voerde, noemde alleen, vermoedelijk geen baas was ge bleven, te hulp en het voorstel ging er ein delijk eerst bij stemming door. Met d°n heer Hoogenboom verklaarden ook de heeren Roem en Fokker zich er tegen. Wij hadden zulke heerlijke verwachtin gen van deze nieuwe, mooi gelegen zwem inrichting en nu leven we al weer in de vrees, dat het „waterlijk" volmaakte ook hierna niet zal zijn bereikt. Wij leven nog in de verwachting, dat het nog wel meeval len zal, en hopen, dat de zweminrichting den volgenden zomer al kan worden ge opend. Het voorstel tot ondershandsohe ver pachting van het bagger werk in de ge meente aan den heer P. van Ulden heeft de heeren lang bezig gehouden, en men zal er de volgende week, wanneer de paoht- voorwaarden nog moeten worden behan deld, ook nog wel een woordje over praten. Dat de gemeente er eeu kleine f 8000 op toe moet geven, terwijl in het rapport der heeren De Groot en Monije de voor- DOOR CORNÈLIE NOORDWAL. Nadruk verboden), Wat ontevreden wandelde Toos met haar pop door de lichte, ruime laan, waar aij woonde. Zij keek uit naar een vriendin netje, dab eiken Zaterdagmiddag trouw bij haar kwam spelen, en nu maar niet op daagde. „Tante heeft zeker strafwerk I" veronderstelde zij tot de pop. „Nou zal moetje je wel alleen leeren." Neergehurkt, duwde ze ijverig de bruin getaande, aangezette poppebeenen achter elkaar op en neer. De pop maakte nu een-vertoon van met kleine stapjes te wan delen. Star vooruit staarden de blauw por seleinen oogen. Met mamaatjes-clrukte be woog Toos een wijsvinger voor het onbewo gen poppegezicht. „Wil Marietje nou wel 's netjes loopen. hé? Als een zoet kindje? Anders krijgt ze klappen, en zal ze den heelen avond in den hoek staan. Stoute meid, niks zal Sintni- klaas voor je brengenMoetje zal je naar kostschool sturen, hoorEerst flikjes snee pen, en toen zoo laat op9t.aan, en nou te lui om netjes te loopen. Je doet 'fc maar om me te plagen, bengel,, dat je daar bent! Bij tante Jeanne kon je 't wel beeldig, hè? Bas op, als je lacht!... Zie je dien bruinen jongen op die bank? Dat k de b o e m a n, dtp maakt alle stoute kindertjes bang. Wachtik zal 'm 'ns roepen: Boeman, ziet u wel hoe verscb rikkc 1 ij k stout Marietje is?'' „Hihihihi, hihihihirolde zijn los ge grinnik. Blij met een praatje, sprong Toos haastig op. Marietje haastte zich, om, met 'onverstoorbare poppeclefbigheid, voorover op den schelpgroncl to vallen. Een Indisoh. stemmetje condoleerde, grof inzettend, schel uithalend: ,,Oo... kassian... nu is hij dood, ja?"... Onthutst raapte Toos Marietje op: ,,Oo... der neus 1 Oo Een wit plekje maakte 6tomp Marietje's neusje van roze biscuit. Toos kuste de harde, bolronde wange tjes, beklagend: „Och, en nou heeft ze pas zoohi standje van me, 6chaap 1 Doet 't org •zeer, hè? Heeft stoute, moetje je laten val len? Was je nou maar een mensch, dan kon 't ten minste nog aangroeien, maar bij jou kan 't geen eens... wees maar zoet, hoor, h... huil... nu... maar... niet... niet zoo." ,,H ij niet ghuilt-, jij zelf..." ..H... hè?" Jij Jkrrijgt waterr in jouw oohen van. Hij n a k a 1, stout zoo te vallen, ja V' Tooö trad toe op het magere Indische jongetje, met breed, plat neusje, dat zat te rillen; den neus rood, dc kin diep in den kraag van zijn grauwgrijs harig duffel- tje, donkerblauwe gebreide wantjes onbe holpen aan de handen, die verkleumd kro pen onder zijn oksels. Zijn geel tronietje meewarig op, tuurde hij Toos in het be droefd gezichtje, in de weenende blauwo kijkers. „En. ik h... heb d... der... p. pas... nieuwbibberde haar gesmoorde stem. Steeds meewarig keek hij van haar naar den kapotten poppeneus, wipte lenig van de bank, en begon onhandig met zijn wan tjes te scharrelen onder de schelpjes. „Ik wil voor jou zoek. ja?" „Och... je... kan... 't toch niet vinden, 't iö zóó klein." Hij richtte zich half op, aarzelde, en oordeelde liet toen maar wijzer weer te gaan zitten. Toos suste de pop op haar bei de armen. Tranen drupten neer, gestadig heet, natte plctglimpjes op het zwart-flu- weelen poppemanteltje, door ma zoo jolig- ccht afgezet met keurige reepjes bruin bont-, van een groot oud bruin, bont van ma zelf. Het jongetje vertelde in een behoefte om Toos tot opbeuring en troost te strekken: „In Indië was eens een megeer, en die haar heele lijf heeft hij' kapot gevallen. Mina gheeft hezegd, ja?" „Wie is M i n a?" „Jij weet niet? baboe?" onderwees hij. „Waarom zit je hier?" Mina zêht: ha jij maarr wat speel bui buiten... hi... hi... hi... ujo „Heb je nog meer broertjes en zusjes?" „N... nee... heeft jij nog zusterrt-jes?" Toos vertelde hem, dat zij éénigsb meisje en éénigsb kind was, en toen in één adem: „Onze meid zegt: jullie wonen hier pas, om den hoek... jullie zij if uit de Oost, uit Indië, hè?" Hij knikte ineengedoken. „Êrreg ver, hè? Wij leeren 't wel 's op de kaart... zoo moeilijk." In zijn oogen glinsterden herinnerin gen op: „Zóó verr.. 6... jij moet eerrst héél verr... en dan met de schip, en dan worr steTing was gegeven, dat inkomsten en "uitgaven elkaar zoo ongeveer zouden dek ken, was op zichzelf reeds een tegenval ler, zooals de heer Sijtsma in herinnering bracht. Maar de kwestie was liter vooral of er niet te weinig rekening was gehouden niet andere gegauigtien, voornamelijk met de firma Gebrs. Blok, die aanvankelijk ook hadden meegeclongen, doob met wie. de onderhandelingen niet waren voortgezet. We kregen hierbij de tot. dusverre niet gebruikelijke en o. i. ook niet aanbeve lenswaardige nieuwigheid, dat de wethou der van fabricage het eerst heb woord verkreeg, en van deze gelegenheid maakte hij gebruik een drietal gegadigden, met name genoemd, als niet ernstige gegadig den. te kwalifioceren, door op hun finan- cieele minderwaardigheid te wijzen, waar bij hij zelfs zinspeelde op het thar»3 nog wei geheime inkomstenboekje. Deze kwalificaties in heb openbaar, die voor de betrokkenen niet aangenaam kun nen zijn, hadden evengoed achterwege kun nen blijven. Ware heb tot een openbare in schrijving gekomen, dan had dit eerst een punt van overweging kunnen uitmaken. De heer Vergouwen, clie uit den Raad het debat inzette, kwam met een zeer ge documenteerde rede, waaruit bleek, clat hjj zioh ook over merites van de zaak had doen inlichten, zoodat hij dan ook bij voorbaat opmerkte niet op te treden als de page van Gebrs. Blok, waar heb hem gelukte duidelijk te maken, dat de voorwaarden, .waarop met deze firma, is onderhandeld, geheel anders waren dan die, waarop inen met den heer Van Ulclen in zee was ge gaan, zoodat een vergelijking tussohen de inschrijvingssommen absoluut niet opging. Hij wilde, dat B. en Ws. cle voordracht nog eens zouden terugnemen en overwe gen of niet gemeente-exploitatie het meest verkieslijk was, en zoo niet of openbare aanbesteding geen aanbeveling zou verdie nen. De heeren Sijtóma en Pera. sloten zich in hoofdzaak bij hem aan, waarbij de eerste er aan herinnerde, dat men voor tien jaar ook van cle zijde van B. en Ws. niet bijzon der gesteld was op de Gebrs. Van Ulclen als pachters, omdat clezc zoo dikwijls wa ren beboet. Mr. Aalberse, werd een krachtige bond genoot van B. en Ws.toen hij er op wees, dat het in clit stadium der zaak niet meer aanging een openbare aanbesteding te hou den. Men zou daardoor een groote onbil lijkheid begaan tegenover clen heoir Van Ulden, wiens inschrijvingssom bekend is een argument, dat zeker van beteekenis was, doch onzes inziens niet predominee- rend. Was de zaak verkeerd behandeld, dan moest men een votum uitspreken over het beleid van B. en Ws., meende hij, wat men in dit geval toch niet van den Raad zou kunnen verwachten. De wethouder Fischer werd verder nog ter zijde gestaan door den heer Korevaar, die heb begin der onderhandelingen had geleid en zijn gezag en invloed in do schaal le-i voor de voordracht. Men had oorspronkelijk l>eiden gegadig den hetzelfde projèct voorgelegd, en was al gevend en nemend met den heer Van Ulden tob de tegenwoordige voorwaarden gekomen, en had deze het meest aanneme lijk geacht. Tot zoover gaan wij met deze wijze van onderhandelen a cc oord. Maar ook niet verder. Wij hadden gewild, dat men ook deze, aldus uit den smeltkroes der onderhandelingen voortgekomen voorwaarden, had voorgelegd aan Gebrs. Blok en dan dc inschrijvingssom men vergeleken. Dan had men aan heiden ge lijk recht gedaan. Liever nog hadden wij ge zien, dat men op deze voorwaarden een open bare aanbesteding had gehouden, in 4c stel lige overtuiging, dat» voor do gemeente voor- deeliger voorwaarden zouden zijn bedongen; maar het mindere had nron zeker niet inogci\ nalaten. Wij denken liier niet aan een „handig heid" van B. cn Ws. om op deze wijzo dooi' te drijven, wat zij het. liefst hadden en nog wel met kennelijke bevoorrechting van der pachter Van Ulden, zooals de lieer Fokkw, zonclei- het zoo kwaad te bedoelen, vcoislwbto doch achten evenmin cle tweemaal don- den.' oud-wothouder gebezigde ut drukking „ver dachtmaking" van dc Gebrs. Blok gereohfir vaardigd. Zij kwamen'voor hun recht op in hun adre-s cn hebbc-n daarin niets misdreven. Do motie voor uitstel vau de hoeren Ver gouwen, Zwiers cn Yau der Eist, in stem ming gebracht, viel ten slotte mot 16 begon 10 stemmen. Vóór stemden do heeren Vaai dir Eist, Fokker, Hoc res, Aan dor Pot, P. J. Mulder, Sijtsma, Vergouwen, Zwiers, Roe.ui en Botermans. Deze uitslag viel ons inder daad tegen. Hot voorstel oni nog eon openbare aanbeste ding te houden, voorgesteld door de heeron Fokker, Sijtsma, Roem, Van der Pot, Boter mans, kroeg nog cén stem minder, doordat do heer Vergouwen afvallig werd, wat wij allerminst kunnen verklaren. Het voorstel tot de aanschaffing van een tweed o veaxlampingsreservo.il' ten behoove van de koelinrichting aan hot Openbaar Slaoht- huis, ging er met een wip door, zooals ook do aankoop van cenige. huisjes aan en om do Lammorenmarkt, die trouwens ai reecis waren aangekocht in publieke veiling. Bij zulke aankoopen, waarvan buitenstaanders als er iets van uitlekt profijt Weten to trekken, ten Icoste der gemeente, is cle „handigheid", die clen heer Fokker B. cn A Vs. -toedichtte en clio in dat verband cl-oor den Voorzitter word gewraakt, wel geoorloofd. Als hot waar is, wat men er van vertelt en waarop eon in zender in on3 blad de aandacht heeft gevcs« tigd, dan is hier echter niet bijzonder handig opgetreden. Het laatste punt, dat zeker ook tot heal wat discussie aanleiding zal geven, nl. heb inrichten van liet terrein der voormalige boomkweekerij ten behoeve van den aldaar te vestigen gemeentelijkon reinigingsdienst, werd tot do volgende vergadering uitgesteld.; Do heeren gingen ten slotte met een verge noegd gezicht huiswaarts. Dc Voorzitter had hun een goeden St.-Nicolaas t-oegewenschfJ en daar hoopten zij nu maar op. LeicSen, 6 December. Te Amsterdam is geslaagd voor boek houden en handelsrekenen onze oud-stadge^ noot de heer AV. F. K. Stafleu. Te Utrecht zal a.s. Zondag de jaar vergadering plaats hebben van den lt.-Iv. Kleermakers en Naaistersbond. De heer II. B. J. AVijtenburg zal er cie afdeeling Lei den vertegenwoordigen. Als candidaten voor administrateur van jij zeeziek. Mina was erreg, ja-?... En dan gheb jij storrmm, en clan haat de schip zoo heen en wéérr En clan is de zee eerrst warrmm en blauw en koucl... hüü...l O hóésj hóésj hóésj Zijn handen gingen op on ueer, om Toos een denkbeeld te geven van de deinig der golven. „O, dat is net als op Scheveningen. Daar heb je toch zoo'n storm soms.... Van den zomer waren alle tentjes weggeslagen... En onze vrouw, waar ma en ik altijd linv- nade bij drinken, die huilde... zoo erreg was 't. Vond je 'et prettig in Indië? Warm hè?" O ja lekkerr... warrrmm..." Genot glom in zijn oogen, toen betrok zijn gezichtje, hij kneep zijn neus leelijk op en huiverde. Stilte viel in, zweeg ritselend door de laan, en weifelend liet Toos de lage hak van haar stevige laars raspen langs de fi.fngetreden schelpjes, Ze tuurde naar de villa-huizen aan den overkant, met dc azalea's, roode en roze tuilen, voor de met tulen gordijnen half overdekte spiegelra men. Als Jeantje en zij niets meer wisten te spelen, speelden, ze, dat ze dat greote, lichtgrijze huis binnengingen, en dan was er een vriendelijke mevrouw, die zei: ,.Komt u binnen, jongejuffrouwen..." En dan aten ze er altijd appelbollen, zoo 1 e u k... En dan liet die mevrouw alles zien, en ze. mochten o v e ral aankomen, en ze mochten die leuke papegaai, op d:e boven voorkamer aaien. Gezellig, om zoo overal aan te mogen komen, zonder dat iemand verbood. Eerst wou ze het jongetje dat vertellen, maar dat was zoo gek, eigen lijk. Wat zou ze 'era nóu vragen?... O ji: „Wij heeteu Berke, jullie?" „Walluer de Groot!" klonk haar onbe kend toe. „O, ik heet Cato, Louise Helena Mario Berke, maar ze noemen me Toos, omdat ma's ma, mijn oma, al Cato héét." Het scheen niet veel indruk op hem te maken. Hij bekeek zijn magere beentjes in dé veel te wijde knooplaarzen, staarde ver baasd op naar de treurig-grijze middag lucht, waaraan een vogel zwart stipte, en waarnaar do rij kale Novemherboomen aan den overkant, in mager zwartheid óp greep met zwarte piektaH" vanéén als begeerige vingers. Toen hij i likte trof fen hem Too6 ronde rood-omkousda kuiten. „Jij bent veel meerr dik als ik ja, en hrroot..." Ze knikte," even, snuffelend met haar rozig wipneusje. Toon nieuwsgierig: „Wat i s je pa?" „Een megécr hi hi." „Megéérbestrafte ze, ,,m eneei! moet je zeggen." „Eens was der 'en kind bij ons oo school, die 't ook zei. En dan moest ze altijd drio maal „meneer" zeggen voor juffrouw Klamp, die is zoo streng. En clat kind was zóó'n gék kind, zoo bruin, Dorientjo heette ze, maar der achternaam ben k ver geten. Maar m ij n pa is natuurlijk ook 'en heer, dat zijn alle pa's, maar wat doet je pa?" „Hij leest boeken ja?. den heelen dag wel," (Wordt vervolgd)*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 1