Kunst, letteren, enz.
Gemengd Nieuws.
Vraaen en Antwoorden.
Baak bij den heer Patijn aan, wilde bet
maximum voor adjunct-commiezen op f 1900
brengen, en achtte de 1 aste formatie na-
deelig voor klerken en adjunct-commiezen.
De Voorzitter deelde mede, dat de
heer Patijn een motie had ingediend om de
■alarisverbetering voor de hoogere ambte
naren vost te stellen tot de reorganisatie
kal zijn tot stand gebracht.
Minister Heemskerk begreep de
uitvoerigheid der debatten. Niet alles, wat
gezegd is, stond in de brochure der ambte
naren. Bij de invoering oer periodieke
verhoogingen zal een Kon. besluit worden
uitgelokt tot vaststelling der formatie. Een
groot deel der Kamer heeft een vaste for
matie gewensoht en de Regeering wenscht
deze ook. De bevoegdheid der Regeering,
om de juiste organisatie der departementen
te overwegen, staat vast. De inkrimping
van het aantal ambtenaren zal geleidelijk
moeten gaan, totdat niemand meer overtol
lig is. Niet de vaste formatie dus, maar de
inkrimping zal de promotie stopzetten.
Buitengewoon verdienstelijke ambtenaren
knnnen extra-belooning krijgen. Verlaging
van het maximum-salaris der adjunct-com
miezen is niet de sohuld van deze Regea-
rlng. De eisch, dat alle adjunct-commiezen
commiezen moeten kunnen worden, gaat te
ver. Het uitstel, dat de heer Patijn wil,
loopt op afstel uit.
Een verhooging van 1000 gulden voor
de secretarissen-generaal is nog «eer matig;
Verschillende salarieering van de referen
darissen is ondoenlijk.
De heer Ter Laan wilde morgenoch
tend replioeeren, maar de Voorzitter wilde
«fit niet toestaan onder opmerking, dat
slechte drie sprekers zouden replioeeren,
elk 10 minuten. De heer Ter Laan ont
kende, dat de afspraak voor dit ontwerp
gold. Zijn voorstel om te eindigen werd
niet ondersteund (het was ruim halféén).
De heer Ter Laan ving daarna onder
protest en na een korte vurige woorden
wisseling zijn repliek aan.
Nadat de heer Ter Laan 10 minuten ge
sproken had, vroeg deVooraitter hem
te eindigen, maar de heer Ter Laan wei
gerde, onder opmerking, dat hij geen ver
lof tot doorspreken noodig had. Hij hand
haafde zijn moties, omdat hem behoorlijke
tijd ontbrak voor overweging tot intrek
king. Na repliek van de heeren D ol k en
Patijn en een enkele opmerking van den
heer D e Klerk en een dupliek van den
Minister, wordt de stemming bepaald
op Dinsdag na de pauze.
De vergadering wordt om kwart voor
tweeën gesloten.
Een prijsvraag.
Blijkens „Ons Maandblad", gewijd aan de
belangen van goud- en zil vemijverheid en
handel, benevens van die in uurwerken, heb»
bep de firma's J. M. Lucardie te Rotterdam
«n W. van Ros sum du Chattel te Leiden een
prijsvraag uitgeschreven, t-ein einde mede te
Werken to-t eon waardige viering van en
herinnering aan het Eeuwfeest van Neder
lands Onafhankelijkheid.
Aam do voorwaarden is het volgende onfc-
bwnd:
Elr worden van gegadigden. Nodciiand-
■che fabrikanten, teekonaars enz., al of niet
hij de goud- een zal verindustrie betrokkenen,
ontwerpen ingewacht van zilveren lepels,
welker versiering en bewerking de gedachte
nis aan de natdonalo feesben 18131913 moet
pitdrukk-eai of symboliseeren.
De ingezonden ontwerpen moeten voor uit
voering' in zilvwr geschikt zijn; daartoe moeit
"bij elk der in te dienen ontwerpen een nauw
keurige beschrijving ingediend worden.
Voor de drie het bast gekeurde ontwerpen
worden drie prijzen in geld uitgeloofd, n.l.
1*te prijs f 50, 2de pr. f26 en 3de pr. f10.
De drie bekroonde ontwerpen blijven het
ri gendom van de hoeren J. M. Lucardio ie
Rotterdam en W. van Rcssum du Chattel
te Leiden.
Er zal een commissie vaa beoordeeling be
noemd worden van welke commissie de beide
uiisohrijvetre geen loden auilen zijn.
Museum tab Kunstnijverheid.
Het Museum van Kunstnijverheid te
Haarlem, werd gedurende de maand Nor.
bezocht door 811 belangstellenden. Uit dc
aan 't Museum verbonden boekerij werden
240 boek- en plaatwerken naar verschillen
de plaatsen van ons land in bruikleen ver
zonden, terwijl de aan liet Museum verbon
den School voor Kunstnijverheid door 184
vrouwelijke en mannelijke leerlingen werd
bezocht.
j,XJit het Zonneland."
„Uit het Zonneland", Afrikaansche reis
brieven van mevr. "Wijnaendts Eraneken-Dy-
eorinck.
Deze brieven, indertijd in het. „Algemeen
Handelsblad" verschenen, zijn thans in eon
boekdeel vereenigd. Enkele zullen de lezen?
dus veed6 Jreuiten, maar het lijkt ons aan ge-
nam ar, ze rustig in boekvorm te kunnen
lezen. Mevrouw "Wijnaendts weet goed te
riem en go&d weer te geven, heeft een juist en
kijk op de menechon en weet dit in prettigen
stijl weer te geven, zoodat dit geen „reis
brieven" zijn, waaronder mm go woon lijk vrij'
dorre lectuur rangschiktNeen, ze blijven
boeien «in zijn leerzaam bovendien!
Uitg.Tjeenk Willink Zu„ Haarlem.
„H o 11 a n d i a-D ru k k e r ij."
Bij de „Hollandia-Drukkerij" is in de se
rie „Uit zenuw- en Zielsleven" verschenen
„De Lotgevallen onzer erfelijke ©igenschap-
pen" door A. M. Benders, geneesheer van
het. gesticht „Mearenbwg".
c „Aan den Zonkant."
Folix Hagfeman is de schrijver van vele'
geestige schetsen. Ben aantal dezeir zijn on-
Idetr den titel „Aan den Zonkant" vereen'igd
In één bundeltje, waarbij H. Meyer grap
pig© teek-eningetjee heeft gemaakt. Er zijn
tor onder deze, die Hageman van zijn beften
konl doefn zien, «ehvfaan vol gowt, vol humor.
Bovendien kenmerkt rich' alles van dezen
schrijver door een vlotten verhaaltrant en
ongemerkt leest man het eena verhaal na
het andere.
Uitg.: Yan Holkeraa WarendorfAm
sterdam*
De Spellingskwestie.
Bij de uitgevers La Rivière Voorhoeve
te Zwolle is verschenen het eerste gedeelte
van een kritiek op het verslag van de
Staatscommissie inzake de spellingskwestie..
De kritiek is saam gesteld op uitnoodiging
van het hoofdbestuur der „Vereeniging tot
Vereenvoudiging van onze Schrijftaal" en be
werkt door dr. D. C. Hesseling, dr. J. J.
Salverda de Grave, dr. E C. Godée Molsr
bergen, dr. C. G-. N. do Vooys, J. Wé de ven,
J. •M. Wartena en dr. R. A. Kollewijn.
De „Nederlandsclio Bibliographic", uitgave
A. W. Sijthoff's Uitg. Mij. te Leiden, be
vat behalve de gewone rubrieken het tweede
gedeelte van het artikel „Hoe moeten wij
lezen
KANtflNSKY.
Tentoonstelling der Leidsche Kunslvereeniging.
II.
Kanddnsky is de geestelijke leider van de
Expressionistische beweging, in schilder-
arbeicl en geschrift. De practische Expres
sionist zal den theoretisch en wel rijn voor
gegaan. De weinige schilders die aan
kunstbeeohouwingj doen, zijn niet altijd
leerliDgen van hun eigen leer. Zij produ-
ceeren eerst, gaan- dan beschouwen, zich be
rinnen. Schilderen geschiedt spontaan, in
tuïtief. Zoo zal het ook Kandinsky rijn ver
gaan.
Beziet men de data der werken, de eigen
aardige ontwikkelingsgang valt terstond in
het oog, hoe hij steeds meer de gewone
wegen ontging eD onder de bekoring kwam
van de Futuristische symboliek. Zijn compo
sities en improvisaties zijn geen vergeeflijke
afdwalingen van een beginner, neen, vol
gens hem zelf toonen ze Kandinsky op rijn
best.
Wie zijn werk van tien jaar her verge
lijkt met de allerjongste stukken, gelooft
nauwelijks met denzelfden man te doen te
hebben.
Wij, die 't Expressionisme in zijn objec
tieve verschijning waarnemen, moeten er
kennen, dat het aanvankelijke werk meer
tot ons spreekt. Er is zelfs ongemeen veel
Aantrekkelijks in zijn eersten aanloop. We
vinden er, vreemd genoeg, overrijkheid van
inhoud, verzorgdheid van kleeding, gemak
kelijkheid en klaarheid van samenstelling,
eigenschappen die een allegorische voor
stelling van haar indruk zeker doen zijn.
Tafereelen als Bunt es Leben, Sturm-
glocko, Pa-nik, Morgenstunde" toonen in
afdecling, figuratie en aankleeding onmis
kenbare decoratieve talenten, welke voor
't streven der moderne wandschilderkunst
van beteekenis konden worden.
Ook de kleinere penseelteekeningen als
„Grüner Vogel, Weisze Wolke, Gegen
Abend en Szene", luttele haaltjes op don
ker fond, zijn zoo karakteristiek en etem
mingsvol, belichten hoe fijn zijn hand ook
voor de eigenlijke teekoning staat.
De Troikas of Russische driespannen, een
sledercnnen in volle actie en spanning,
met de bonte maskerade-achtige figuren,
uitmuntend geënsceneerd; de vreemde
schijn van sneeuw en winterlucht vervult de
atmosfeer. Even tast ge naar de voorstel
ling, dde u spoedig in haar volheid open
gaat en dwingt tot ontzag voor de kracht
der uitbeelding.
Ge proeft in laatstgenoemde werken
overal den Rus. Invloeden van milieu en
raeaanleg ontmaskeren zich immer. G«
ontwaart ze uit de gepassioneerdheid, den
zin voor romantiek, de liefde tot het tra
gische, gelijk aanwezig ook in andere uitin
gen van Russische kunst. Ge vindt er gratie
en grofheid, oproerigheid en berusting
dooreen; ook de kunst draagt in Rusland
het kenmerk van scherpe contrasten.
Lang speurt men die trekken niet na.
Kandinsky burgerde rich ras in, bij het
Duiteche kunstleven, in het beste centrum,
München. Daar trok hem wellicht de nog
nagebleven gemeenschap setijl, in den vorm
van moderne romantiek.
Men zie zijn „Spaziergang, Alt© Stadt,
Der blaue Reiter", waarin hij het Duit-
sche landschap met al de charme* van
herinneringen uit het grijs verleden in
beeld bracht, weer bezield* met oude mid-
deleeuwscb© figuren. Eerstgenoemde is wel
een der fijnete. Tegen achtergrond van een
veelkleurig heuvellandschap met bïauw-
spiegelend riviertje, waaraan ligt een oud
en ongeschonden stadje, paars en blauw
overschaduwd door een lange wolkbank,
wandelen twee figuren langs een terras,
een jonkvrouw met page. De teekening van
beide ijle figuren, de sfeer van zon en
schaduw, zijn inderdaad treffend.
Impressionistische en romantaóke nei
gingen gaan hier samen. Wat verbaast men
zich over begaving in velerlei richting!
Yan later tijd de landschappen, die hij
met den naam van „Impressicnen*' beti
telt. Wild, schots en scheef geschakeerde
kleur vakken. Uw oog-en zoeken naar de
voorstelling, uit- de onzekerheid der lijnen
en vormen, uit den brand der kleuren. G©
vindt die nog. Ge vindt er landschappen,
verwrongen en uiteengescheurd; figuren
in de meest kinderlijke gedaanten, ruiters,
schier overal ruiters in vollen ren, de
zonderlingste gedrochten van paarden be
rijdend, vliegend tegen hellingen op, tegen
schimmen van bergen. Ginder ontdekt ge
een boot, schuivende over 't water tussohen
hoog© kolommen van bergen, rijzende uit
den waterspiegel tegen wonderlijke lich
ten. Hier passeert u de zonderlinge teeke-
ning, de indeeling, daar de misvorming der
dingen of de wilde gloedzee der kleuren,
waarin de dingen als drijven, verzonken
zijn.
Eindelijk de composities, de improvieA-
ties; dc pure abstracties, de inhoudsloos©
schilderingen van do vaAgrte onbestemdhe
den. Onherkenbare fragmenten, brokken
van vormen, schimmen van kleuren, lijn-
kriebelingen, warrelende indrukken. Uitin
gen, naar hij zegt, van innerlijke noodwen
digheid. Wat wil hij hiermede? Wie heeft
er vaag vermoeden van? Zou hij die de
waarde der kleuren zoo nauwkeurig en
zielkundig beschreef, rijn theorieën toepas
sing bedoelen te geven? Men kan het niet
naspeuren. De kleuren zijn te veel vermen-
geld, dan dat ge nog iets van haar oorspron
kelijke eigenschappen kunt opsporen.
We zullen niet trachten hem te volgen,
waar 't te eenzaam is. Dit is ongenaakbare,
ongenietbare kunst, kunst zonder eeniger-
lei gemeenschapswaarde. Het blijven voor
ons mysterieuse geslotenheden, die een
oogenblik nieuwsgierigheid en uitvindings-
kraclit prikkelen, maar ten slotte gansche-
lijk onbevredigd laten en krenken moeten
de eerste verwachtingen omtrent schoon
heid en kunst.
Dat wij Hollanders deze Expressionisti
sche kunst wel niet in onafzienbaren tijd
binnen den kring onzer bewondering zullen
opnemen, is waarschijnlijk en begrijpelijk,
ware bet alleen reeds door ons zelfbewust
respect jegens eigen kunsttradities.
We mogen intusscben de Leidsche Kunst-
vereeniging dankbaar zijn, ons in kennis
te hebben gebracht met deze ten deel©
zeer belangrijke, ten deele zeer merkwaar
dige voortbrengselen van moderne fanta
sie.
I. v.*W.
l>e troaMsenu ceiicr priuses braid.
De schoone prinses Leontine, dochter van
den vbrst Max Egon von Fürstenberg, een
der rijkste magnaten van Duitschtend en.
den vertrouwden vriend van keizer Wil
helm, is dezer dagen met den niet minder
doorluchtigen dr. Hugo Yineenz, vorst zu
Windiscb-Gratz, op het kasteel van haar
vader te Donaueschingen in het huwelijk
getreden.
Onder de illustre gasten bevindt zich ook
de keizer. Yoor het kleine vreedzame stad
je beteekent deze gebeurtenis een rij van
schitterende dagen. Evenals in burgerlijke
families, beeft ook het vorstelijke jonge
paar zijn geschenken tentoongesteld en al
len, die de van diamanten en edelgesteen
ten schitterende diademen en halssnoeren
komen bezichtigen, kunnen op de aange
hechte kaartje© lezen wat „grootmama
Fürstenberg," en schoonmama Windisch-
GrStz,J gezonden hebben. Maar zelfs het
intiemste, waarmede zich het vorstelijk
bruidje omhult en wat overigens alleen
bestemd is voor de oogen van oen echtge
noot en de wa-schvrouw, de trousseau,
wordt hier aan de blikken van mannen en
vrouwen prijsgegeven. Zoo iets riet men
6lechts zelden en daarom snelden niet al
leen de eerzame Dona-ueschingers, maar ook
journalisten naar deze zeldzame tentoon
stelling.
Een verslaggever van de Frankfurter
Ztg." weet daarover het vol rende mede to
doelen: De uitzet is geheel vervaardigd van
het fijnste batist en linon, versierd met
handborduursel en echte Valenciennes kant.
De 'zakdoeken rijn van het fijnste bor
duursel voorden en afgezet met kant. De
bruidszakdoek is van ouderwetseh p-oints
d'application. De fijnste zwarte en witte zij
den kousen zijn met dozijnen te tellen en er
liggen pakken vol lange en kort© rij- en
wandelhandschoenen. Nog grooter verba
zing wekken de lange rijen schoentjes en
laarsjes voor ochtend-, promenade- en soi
ree-toiletten en voor sportkleeding. De
toiletten vormen een waar museum van
kostbar© en prachtvolle kleederen, maar in
het belang- van echtgenooten wordt hier
over door den journalist g>ezwegen.
be liolnnr in Albanië.
In de zitting tan den Dultschen RQksfag
zslds Ledebour, dat ten der heeren uit het
Heh© Haus ook een reis naar Weenen had
gemaakt om slch voor den troon van Albanië
aan te bevelen.
Dadoiyk vloog Erabergor, het bekende een-
trumslii, op em te roepen, dat dit reede war
tegengesproken.
Maar aan het einde der zitting vroeg ïrz-
berger toch nog het woord voor een persoon
lijk feit. Hy sprak nogmaals bet berichtje van
het „BerH TagebP', dat Ledebour tot grond
slag V3n zyn vriendelijkheid hai genomen,
tegen, on voegde daaraan toe:
„D® heer Lsdtkoar schijnt zich eohter voor
don Albaneeschen hofstaat t© raterssseeren.
Ik kan hora mededeslen, dat daarin nog een
p'aatsjo vry ie, dat van hofnar". (Qroote vroo-
jykheid.)
Maar Ledobour liet dit niet op aich zitten."
Onmiddellijk had h(j xjjn antwoord woer klaar
„De hear E;zberger schijnt dus gesolliciteerd
te hebben naar da plaats, die yoof hem het
msest geschikt is".
Eu toen had Ledebour de iaehsrs weer op
zjjn hand.
Dezer dagen zijn aan het ge
deelte van den voorgevel van het Depar
tement van Justitie, hetwelk in de Lange
Poten in Den Haag grenst aan het her
bouwde „Hotel Central" scheuren, zoowel
iu de hardrteenen borstwering als in den
muur zichtbaar geworden.
De oorzaak moet waarschijnlijk gezocht
worden in het grondwerk voor het belen
dende hotelgebouw, ten gevolge waarvan
wateronttrekking aan d«n bodem, heeft
plaats gehad.
De toestand biedt geen gevaar. Intus
scben eal met den architect van het hotel
in overleg worden getreden over herstel
der sehode.
Er i 6 een kwestie gerezen
tusschen de directie en het looperspereoneel
van de Broodfabriek „De Yereeniging",
Rustenburgstraat te Amsterdam, ten ge-,
volge waarvan dc directie 70 man heeft uit
gesloten, terwijl een aantal bakken, door
den nood gedwongen, het werk hebben moe
ten neerleggen. De oorzaak van het con
flict is, naar „De Tel." meldt, gelegen in
een kwestie van huishoudelijken aard, waar
mee de loopers zich bemoeid hebben, ter
wijl de directie van meening wa£, dat zij er
niets mee te maken hadden. Zoolang de loo
pers rich niet bij de zienswijze van de di
rectie neerleggen, zal er niet gebakken
worden.
Een inval. Door üen r e li
ter van instructie en den officier van
justitie, bijgestaan door een zestal recher
cheurs, is een invul gedaan in een perceel,
in de Sarphatistraat te Amsterdam, waar
de heer David Cats een „Comptoir Inter
national" houdh. Bij de politie was het
vermoeden gerezen, a'at daa<r hét wedden
op courses in practijk werd gebracht.
De heeren werden door mevrouw Cats
ontvangen, daar de heer Cats niet aanwe
zig was. De huisgenooten en het ka.nto >r-
personeel werden onmiddellijk van elkan
der geïsoleerd, waarna heb kantoor door
zocht werd. Men vond echter niets dan
eenige duplicaten van tickets, betrekking
hebbende op aangenomen orders. D^ze
werden in beslag genomen.
Ds heeren der justitie- installeerden zich
daarna in het kantoor en namen de bin
nenkomende orders in ontvangst, onder
mededeelmg dat zij niet geëxecuteerd zou
den worden. De boekhouder verklaarde,
dat het bureau slechts diende voor de con
trole van de orders, die aloo? Amsterdam
mers naar Luzern werden gronden. Alen
telefoneerde deze dan tevens n<wxr het bu
reau te Amsterdam, opdat bij do ver
rekening geen abuizen zouden voorkomen.
De rechterlijke ambtenaren bleven tot
halfvier op htt bureau. Tot drie uren kwa
men steeds orders binnen. Men wilde aldus
in rechten vaststellen, dab de „Comptoir
International" ren-orders ter uitvoering
kreeg.
Telkens als een order binnenkwam, werd
daar door den griffier aanteekening van
de afzenders genoteerd.
Gedurende het verblijf der rechterlijke
ambtenaren in het huis, dat is twee uur
lang, mochten de huisgenooten niet met
elkaar spreken. Ook mochten zij zdoh Jiet
uit het huis verwijderen dien tijd
Het gebeurde heeft m de sportwereld
groot opzien gebaard.
Na afloop van den Toetbilwed-
•trjjd, Zoudag in het Yolkspark te Ensehedé
gespeeld tusschen „P. W." en „Tubantia",
werdon eenige Hengelosche heeren naby den
ingang lastig gevallen door een troepje opge
schoten Enschedésche jongens. Zekere Dal-
mann, uit Hengelo, kreeg een vry diepen
messteek in den schouder. Hy werd in het
hotel Glhser, waar hy binnen vluchtte, door
dr. Smits verbonden. De politie heeft den
dader, een 16 jarigen fabrieksarbeider, werk
zaam in de spinnery „Bamsboeve", te En
schedé, gevat.
Een zonderling geval. De
zer dagen werd gemeld, dat het lijk van
een manspersoon te Dinteloord waa aan
gespoeld. Nader verluidt het „D. v. N."
nog hierover:
Eenige polderwerkers waren aan den
buitendijk van den Karolinapoldcr werk
zaam om de schade te herstellen, weiks
deze dijk met den laa'teten storm heeit
gekregen. Des middags onder eohaJttijd
liepen de werklui op en neer langs den
dijk, om ziok warm te houden, terwijl zij
hun boterhammen aten. Eén van hen zog
op e enigen afstand tegen den dijk een man
liggen, en meende, dat die daar lag te
slapen. Naderbij gekomen, bleek het tot
hun schrik een lijk te zijn, dat, bij
vloed was aangespoeld en daar aan
den dijk was achtergebleven, boen het weer
ebbe werd. De heer W., landbouwer, liet
clen drenkeling met zijn kar na^r hét dorp
vervoeren.
Dit alles is niets buitengewoons. Maar
nu komt heb vreemde van het geval. Op
het lijk werd n. 1. totaal niets bevonden,
dat aanleiding kon geven omtrent de her
komst. er van. Geen enkel briefje of stuk
papier, nergens een naam of initiaal, geen
portemonnaie. Niets daarvan. Wat men er
op vond, wae een lucifersdoosje met eon
paar lucifers er in, en een zakmesje. En
't vreemdst van alles was, dat in dc sak
ken een paar groote steenen zaten; een
mopsteen en oen waalsteen, terwijl de pst
stevig tusschen heb vest en de andere klee-
ren was ingestopt. Wel vreemd 1
De man was tamelijk good gekleed. Het
lijk was nog gaaf en ongeschonden, zoodat
het blijkbaar nog niet lang in het water
had gelegeD.
Eenige weken geleden verdronk alhier
schipper Tabak mét rijn vrouw. Diens fa
milie, woonachtig te Delfzijl, werd t-eie-
gTafiflch verwittigd. Deze kwam direct
over, dooh heeft het Hjk niét als dat v?a
hun bloedverwant herkend.
Men wil aannemen, dat het lijk erst
'ergers anders is aangespoeld of opge
pikt, beroofd vrerd en vervolgens niet
sbeenen bezwaard weer te water is g; la
ten, in de hoop, dat het niet meer am
de oppervlakte zou verschijnen. Dus zou
er lijkberooving^isi het spel zijn. Het lij*
is op het Algemeen kerkhof begraven.
Her strafgeding, dat to Indiana-
polis geroerd wordt tegen de dynamietmannen
uit de kringen der Takbondl6iders, is nu een
heel eind gevorderd, daar de verhetren der
getuigen a charge *yn afgetoopen. Er waron in
bet geheel 649 getuigen gehoord. Het open
baar ministerie verzocht dat tegen vier van
de ca. 60 beklaagden do aanklacht niet zou
worden volgehouden, wyi er tegen hen geen
voldoende bewezen waren. T. M. Ryan, de
psesident vau de Ironworkers' Union, die
gehoerd werd als getuige k décharge, ver
klaarde, dat de Uoioa geen geld had gegeves
voor de dynamietaansiagen en van de samen
zweringen onkundig wae geweset.
Twee rijksveldwAohterauit
Oudenaarde sagen op den weg tusschen
Melden en Oudenaarde een roeden gloed
als van e*n brand aan den hemel. Wat
dichter bij gekomen, bemerkten lij, dat een
huig in lichterlaaie stond. Nadat zij de
deuren hadden ingetrapt moesten zij terug
wijken toot de vuurzee. Zij waarschuwden
nu de buren, die hem mededeelden, dat
zich in het brandende huis vier menschsa
bevonden, een vrouw met haar drie Jf;1|T
dige kinderen. Daarop keerden de vel^i
wachters naar Oudenaarde terug en k»a
men eerst den volgenden morgen pan We6Ii
eens kijken, hoe ver hetstond met het
brandende huis. De woning was toen ge-
heel uitgebrand en op den grond lagen de:
vier verkoolde lijken. Uit de ligging dezer
lijken maakte men op dat de vrouw met
een harer kinderen op den arm heeft
trachten te vluchten. 5e man, die werk
zaam was in Frankrijk, zou juist den dag
daarna terugkeeren.
Te Buffalo, in den staat Now-
York, is een man in hechtenis gesteld <jfe
bekend heeft moorden op jongens te heb
ben gepleegd, en wel in Oct. 1911 te Lacka
wanna, waar hij een kind van 7 jaar ora-
brackt, en op 32 Dec. 1902 in New-York
waar een krantenjongetje het slachtoffer
werd. De man zegt dat hij, onder den in.
vloed van den drank, - steeds de bejperte
voelt, jongens door worging om te bren
gen. De dader werd ontdekt, doordien hij
anonieme briefkaarten, op deze moorden
betrekking hebbende, aan de politie had ge
schreven. Facsimile's van het handschrift
werden verspreid en leidden tob opsporing
van den schrijver.
Yolgens de „Ma tin" heerscht
de gele koorte te Senegainbie.
Yolgens een gerucht zou V r ij-
dag te Krakau bij een nationalistische be,
tooging van de Polen een portret van de#
Tsaar van Rusland rijn verbrand. In een
bericht uit Krakau aan de „Kola
wordt dit tegengesproken.
Te Kennington bij Ahsforè
in Kent heeft zich weer mond- en klaiusi
zeer voorgedaan. Men weet, dab dezer d*
gen wegens het uitblijven van nieuwe ge,
vallen de beperking in het veevervoer if
Groot-Britamiië was opgeheven.
De zaak van den negerjohnson
den bekenden bokser, die in Chicago t«
rechtstaat wegens medeplichtigheid aaa
den handel in blanke slavinnen, is Zater
dag voor geweest. Men legt Johnson ten
laste, dat hij een jeugdig blank meisje voor
immoreele doeleinden aan het ouderlijk ge«
zag had onttrokken. Dit meisje, dat haar
hart aan den neger heeft verloren, wé
bij hem in dienst gegaan als boekhoudster^
Daar rij een blanke is, werd het een heel
relletje in de stad. De blanken in Chicago
evenals trouwens elders in de Vereenigde
Staten hebben het Johnson nooit rechti
vergeven, dat hij indertijd de overwinning
had behaald op den blanken bokser Jef
fries. En gaarne werd dus de gelegenheid
aangegrepen om Johnson „er in te laten
draaien."
Bij het. strafgeding zou het bewuste
meisje de voornaamste getuige k chargé
rijn. Maar ziet: de jonge dame ia thans
spoorloos verdwenen.
Johnson en zijn vrienden zeggen, dat
van deze verdwijning niets weten. Het if
hun onbekend waar het meisje rich be-,
vindt.
Vraag: Ik wilde gaarne vooï telefouirijl
opgeleid worden. Waar moet ik mij vcrvwH
gen? Wat is <eir al zoo aam verbonden?
Antwoord: Meld u eens aan bij detf,
DiTecbeuï van, het telegraafkantoor. Indial;
er dan iemand moet zijn, wordt u, opgd-'*
roepen en most ©en examen doen, dat ovetp
de vakken van het lager onderwijs loopt,
terwijl kennis van vreemde talen tot aaiibt*
veling strekt.
Vraag: Als ik een hui© bewoon, dat.
aangesloten, is aan de watarléiding én Ut
wil er geen water van gebruiken, moai
dan toch watergebruik betalen
Antwoord: In uw gemeente is de aan
sluiting' bij gemeentelijke verordening bevo
len. U moot dus ook, al gebruikt u geen
leidingwater, betalen. Daarom ook maar ge
bruiken, dunkt u niet? Te moor, omdat lei*
ding water uit gezondheids-oogpunt moor aan»
beveling verdient dan wel- en in oen vtoN
gaarbak verzameld regenwater.
Vraag: Mijn mom verdient f 10 in de
weck tm we hebbéu kinderen. Nu zijn wij
aangeslagen voor 550 en moeten voor II1
maanden 1.65 betalen. Wilt u mij K-v.p'.
zoo spoedig mogelijk even antwoorden of
wij vrij van belasting rijn?
Antwoord: U is terecht aangeslagen in
de eerste klasse en voor een golieci jaar be
draagt uw belasting f2.50.
Vraag: Waar en wanneer is do direc
teur van gemeentewerken te spraken? Of
waar is het adres om aan hem te schirijvsn?
A n t'w oord: Op liet Stadhuis.
Vraag: Ho© kan ik vliegenier wérden
Ik ben machine-bankwerker van beroep, oud
18 jaar en heb geen centen. Kunt u my
ook eenige adressen van comité's -opgeven
of van vliegeniers
Antwoord: Het zou botflf zijn, wan
neer u motor fietsrijder of chauffeur waart»;
Daaruit komen dc beste vliegeniers voort,-
omdat eerst© Afreis chic as, goed© motorm-
kennk. Maar als u geheel onbemiddeld
gaat het weer moeilijkTracht bij een. ficmai
t© komen, die vliegmachines levert.
Vraag: Kunt u mij ook aog 't adre6
opgeven va.n 't Octrooiburea.il in Den SLutSv
hctwollc eenig-en tijd geleden in uyr dagolad
onder de rubriek Vragen vn Antwoorden.'
zichzelf als zoodanig' bekend, m&ricte. aan
©en uitviuder (\Trager)?
Antwoord: U moet niet denken, dat
wij alios onthouden wat er iir ons blod heeft
gestaan. Dat adres Aveten w-e ook niet mocff»
Vraag: Een werkman hoeft oen uitvin
ding van een mechaniek, hetwelk volgens
een Octrooi bureau gepatenteerd zijnde, wsr--
keliik gemakkelijk verkoopbaar zal zijn.
werkmau mist echter :t geld om. er pateE«
op 1© nemen. Welken weg moab hij nu in
slaan, ten einde 't toestel gepateateïfd
krijgen of 't ongepatenteerd te verkoop en -
Antwoord: Hij moet trachten
te vinden, met wion hij samciv.vcrkt, die wel
de dubbeltjes daarvoor heeft. Plaats «cn
verten tic met een klein© omschrijving
machine en A'ïaag medewerkersAnders tt
er piet veel aan te do«&,
