IjTo. LEIBSCH DAGBLAD, Zaterdag* 30 NoveMter. Berde Blad. Verschijnt iedere 14 dagen en is overal gratis verkrijgbaar voor iederen kooper van SOLO Margarine a 45 ct. per pond. iLaajao 1922.' [fail 0DZ6D Oorlogscorrespondent. Een overzicht. I, MoestaCa Pasja,- 19 NoY. IMorgen ben ik net een maand op reis,- I hen ik juist 28 dagen uit mijn gewone doen. Ik lieb wel heel wat meegemaakt in 'dit I Vorre tijdsbestek en ik geloof wel, dat ik I JJj.jelf kan vergelijken met iemand, 'die uit pt daglicht een bioscoop-theater binnen- I jreedthet duurt clan altijd eanigen tijd I vóór liet drama op de film zich duidelijk voor u ontrolt, de losse beelden zich aan eenrijen tot één geheel. I De laatste dagen ben ik stil geweest in Mo=stafa Pasja, opgesloten binnen een kring van 4 kilometers, waarbuiten wij piet mogen koTien, volgens den wil van jle strenge militaire overheid alhier. Ik meen, dat ik u reeds pens schreef,- jjoe de discipline van het volk hier een pruisischen indruk maakt,- en hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de menschen leer kennen, hoe sterker bij mij de indruk wordt jbt Bulgarije 't Pruisen van den Balkan al worden; niet alleen zal het wellicht de I kegenomie voeren in den toekojnstigen Balkan bond, maar ook zal het een militaire Ibat van den eersten rang worden. Want het volk hier is militair in hart I feu nieren. Dat heb ik niet alleen ondervonden pp (iet gevechtsvel-d, waar zelfs in 'de vurende en onder vuur zijnde batterijen, de eerbe wijzen voor de officieren correct gebracht 1 jverden, dat kon men reeds bemerken aan Ben eenvoudigen landman die, in schapen- - vellen gehuld, op wacht staat voor het post kantoor. De eenvoudige ernst waarmede trouwens üie gelovende boerenscliaren hun wacht- I diensten vervullen is inderdaad treffend. Men ziet ze overal; in elke straat hier van 't dorp verrichten zij politiedienst, 't geweer op schouder, in alle officieele ge bouwen vindt ge ze staan, langs de spoor lijnen, langs de wegen, overal. 's Morgens om 9 uur,- als wij ons allen verzamelen bij het gebouw van den gene- ralen staf, om onze brieven te doen nakij ken en te horen of er pok iets nieuws is,- lien we de aflossing voorbijkomen. Flink marcheeren ze ons dan voorbij,- 1 keurig gericht en in heel hun doen zit iets ernstigs, dat hun eigenaardige kleedij geheel doet vergeten en werkelijk een in- üruk maakt van militaire kracht. Trou wens, iets wat mij, don vredes-militair, stork heeft getroffen, is 't ontbreken van alles .wat wij zo in de wandeling martiaal noe men. Ziet men hier troepen marcheeren, een ordonnans voorbij galoppaeren, een generaal gevolgd door zijn staf zelfs, er pntbreekt ten «enenmale die geur, dat ver toon, zoals slagveldschilders het Ons zoo dikwijls afbeeldden, en zooals wij dat zo gaarne in onze soldaten zien en bij de Prui len zoo bewonderen. Maar daartegenover heeft alles meer een vastberaden, ernstig karakter. Mag men even die vreemde groep rui ters, op magere ellendige paardesn, gehuld In diverse kleedingstukken tot zelfs bur- gerjassen toe, met ongeschoren gezichten,- verbaasd aankijken, geen oogenblik ont gaat u toch 't gevoel, dat van die groep een grote kracht uitgaat, geen ogenblik zijt ge in twijfel met een hoog- officier om geven door zijn staf ts doen te hebben. Dat is Ook wel dat u 't meest treft te mid den van een orlogvoerend volk, 't onver biddelijke van den orlog, en alle schijn en Vertoning treft hier ook onmiddelijk als iets onreëels. Heit gansche volk hoeft zich" in dezen strijd tegen den erfvijand geworpen en van daar dat het in al zijn lagen allen zin vor praal heeft afgelegd,- slechts denkt in al zijn geledingen aan 't eenie grote doelde vernietiging van 't Turksche rijk. Alles .werkt mee, de professor-en der universiteit werken, in den eenvoudigen soldatenrok gehuld, als csemsors, de Sobranje-leden gaan als diplomaten naar het buitenland, da kechters volgen liet leger als krijgsraden. Zij allen weten, dat zij een hog spel spe len; alles is gezet op ééne kaart, maar is de winst dan ookihun, dan zijn zij binnen, is Bulgarije met een dag, een mogendheid die meetelt. Men kon het duidelijk aan alle Bulgaren merken, dat zij er van overtuigd *ijn een uiterst belangrijken tijd vor hun Jand mede te maken. Zo is hier overal aangeplakt, dat Jiet den Bulgaren, hetzij burger of militair, .verboden is, zich door correspondenten te Jaten uithoren, en denk nu maar niet, dat ge iets uit hen krijgtzij allen zijn gesloten Sis bussen. Zo is het den Bulgaarschen autoriteiten Pan ok gelukt militaire gebeurtenissan toet een ondoordringbaar waas yan ge- ïteimhouding te bedekken. De officieren en soldaten te velde moch ten alleen naar hunnie betrekkingen be ticht zenden, dat zij heit goed maakten, ver- toeldimg van plaats en datum was verbo den, en zover ik het heb kunnen contro- leerem, hielden zij zich allen stipt aan deze Voorschriften. De Bulgaren mopperen ook niet tegen,- ik kan natuurlijk niet zeggen of dat hun gewone natuur is, maar alleen thans 't feit constateeren, dat zij den meerderen Onvoorwaardelijk gehoorzamen en 'n abso luut vertrouwen hebben in de militaire auto riteiten. Nu laten de overheden hier ook niet met tich spotten, dat heeft menig correspon dent,- die over de grens gezet is, ook al Ondervonden. Men is zeer welwillend en beleefd,- maar komt het er op aan maatregelen te nemen,- dan wordt er niet lang over geredeneerd,- taaar wordt er kort en krachtig opgetreden (Vandaar (dat overal de .correspondenten dor groote bladen, voor wie een zekerö «K5'egimgsvrijhei4 een eerste, eisch is,- nog al eens dikwijls met de overheid in bot sing komen. Ik sprak van overheden,- het is wel merk waardig,- hoe men alles hier voorbereid heeft; nauwelijks was Moestafa Pasja be zet,- of het gemeentebestuur nam. plaats op de zetels van den Kadi en zijn helpers, welke zetels om zoo te zeggen nog niet koud waren. Uit de reserves werden poli tiewachten geformeerd; die onmiddellijk in dienst traden en de orde handhaafden; Van te voren had men zelfs al uitgemaakt,- waarvoor de enkele grootere gebouwen,- hier aanwezig,- zouden worden gebezigd. Zoo is 't grootste gebouw hiar ingericht voor den generaal, commandant van het av- meekorps, met zijn. staf en de censuur. Daar trekken wij thans eiken morgen en avond heen, om te hooren, wat er alzoo in engeretl kring gebeurd is,- want daar ont moeten we de andere journalisten, vor men zoo een klein societeitje, natiesgewijze gegroepeerd. Alleen de Hollanders treft men dan hier dan daar aan, door onza talenkennis ons overal verstaanbaar ma kend. Daar geven we ook onze telegram men en brieven, die met Argusoogen door zocht worden, en heel wat zwarte strepen worden daar door de censoren door ons werk gehaald. Vlak daarbij is het post- en telegraaf kantoor gevestigd. De Turken zijn zóó door Bulgaren over vallen, dat zij in hun overhaaste vlucht naar Adrianopel zelfs vergeten hebben de tele graaflijnen door te knippen. Toen dah ook de Bulgaarsche voorhoede hier binnenrukte, vond zij het telegraafkan toor volkomen intact en lustig ti'kten nog de toestellen. Toevallig was er een reserve- pfficier bij de hand, die goed Turksch en Mr, Troelstra op het congres te Bazel. Op het Internationaal Socialistisch Con gres te Bazel heeft mr. P. J. Troelstra eon rede gehouden, die blijkens de parti-. culiere correspondenties in de groote dag bladen, een geweldigen indruk maakte. „Het Volk", dat deze rede uit de Duit- 6che socialistische bladen vertaalde, geeFt deze rede weer. Mr. Troelstra zeide volgens dit vfëfslag het vojgende In mam van de sociaal-democratie van Zweden, Noorwegen, Denemarken, Fin land,; ^België, Luxemburg, Zwitserland en Holland heb ik de opdracht te vervullen, onze instemming te betuigen met het ma nifest. In dit groote historische oogenblik is het noodzakelijk., dat ook de kleine naties van Europa zich laten hooren en daarbij ook wijzen op den eigenaardigen toestand, waarin zij zich tegenover den oorlog en het militarisme bevinden. Tot de kleinere na ties, waarvoor ik spreek behoort ook Fin land, en het noemen van dien naam be- teekent tegelijkertijd een vlammend pro test tegen de onderdrukking van dit volk door den Russischen Beul-tsaar. (Storm achtige bijval). Gelijk de kapitalistische en technische ontwikkeling de kleinbedrijven in ongunstigen toestand tegenover de groot bedrijven brengt, zoo heeft zij ook ernstige gevolgen voor de kleine naties, voor zoover het den concurrentiestrijd op het gebied van het militarisme betreft. Er zijn op dit oogenblik teekenen voorhanden, dat de reactie in de kleinere landen de successen der kleine Balkan-staten tegen de Turksche groote mogendheden benut om de militaris- BE C L A 71 E 8, k 40 Cts. per regel. 7193 102 goed tclegrafeercn kon, en zoo zette deze zich dan ook aan 't toestel en ving zoo doende niet alleen berichten van Turksche zijde op, maai* hij heeft ook nog een tijd lang kunnen antwoorden. Ik heb -wei eens met 't telegraafpersoneel te doen, want dag en nacht worden de lijnen voor militaire doeleinden in beslag genomen en daarbij komen dan nog soms de tweeduizend woorden lange telegram men der collega's. De bevelvoering geschiedt hier bijna, ge heel per telegraaf of telephoon, en van daar dat de organen der hoogere bevelvoe ring heele afstanden van de strijdende troepen verwijderd kunnen zijn. Ook voor Adrianopel wordt een ruim- gebruïk van telefonen gemaakt, alle bat terijen worden telefonisch van overdekte waarnemingsposten uit gecommandeerd en zijn ook wederom met het hoofdkwartier verbonden. Voeg daarbij een uiterst mo dem gebruik,-moderne wapens, dan kan men gerust zeggen, dat het Bulgaarsche leger op de hoogte van zijn tijd staat. Oppervlakkig gezien krijgt men niet al tijd dien indruk. Zoo maakt b.v. het trein wezen door de duizenden ossenkarren voor een Noord-Europeaan een eenigszins mid- deleeuwschen indruk. Bij nadere beschou wing blijkt echter,- hoe buitengewoon goed deze dienst georganiseerd is en hoe men op zeer handige wijze van een nationaal vervoermiddel gebruik heeft gemaakt. De! Duitsche attaché alhier, majoor Von Ga-: gem, deelde mij zelfs als zijn pieening mede, dat hij dit ossentransport prefereerde boven 't Europeesche gebruik van paar den, aangezien ossen meer kunnen tfekken en vooral veel kalmer zijn. FABIUSj tische politiek in onze eigen kleine landen te bevorderen. Reeds gaan stemmen op die zeggen: nu ziet gij, socialisten, die altijd gezegd hebt, dat de militaristische politiek in kleine landen in het bijzonder misdadig en dwaas is, wijl zij nooit gelegenheid zou den hebben om daarmee overwinningen te behalen, nu ziet gij, dat dit op den Bal kan toch mogelijk is. Leert van den Bal kan-oorlog 1 Daartegenover moet er op ge wezen worden, dat in den Oostelijken en Zuid-Oostelijken hoek van Europa nog geen moderne toestanden heerschen en dat de oorlogs-suocessen der boerenvolken van den Balkan tegenover de volledige wanorde en ontbinding van Turkije niets beteekénen voor het geval dat in West-Europa de groote mogendheden of Rusland iets tegen de kleinere volkeren zouden willen onder nemen. Wdj laten ons door de successen der Bal- kan-volken in onzen strijd tegen ons in- landsch militarisme niet op een dwaal spoor voeren. (Bijval). De kleinere staten zijn voor het behoud hunner zelfstandig heid op de belaqgen-tegenstelling der Euro peesche groote mogendheden aangewezen. Dat is ook hun wondeplek, want als de groote mogendheden tot overeenstemming wilden komen, dan zouden zij ook over het lot der kleine naties kunnen beschikken. De kleine landen in het Noorden en Wes ten van Europa worden dus indirect door den dreigenden grooten oorlog, waartegen wij protesteeren, ernstig getroffen. Het beslissende punt in de internationale politiek is tegenwoordig wel de scherpe te genstelling tusschen de regeeringen van Engeland en Duitschland. Wij Belgen en Hollanders zijn ons bewust dat, als een Europeesche oorlog uitbreekt en Engeland en Duitschland elkaar bevechten, onze lan den het slagveld zullen vormen. Ook de Scandinavische volkeren weten, dat zij in geval van oorlog door Rusland bedreigd worden, want als Rusland een grooten slag wil doen, zal het op Scandinavisohen bo dem aanspraak maken. Daarom geeft de neutraliteitskwestie den heerschenden klas sen der kleine staten aanleiding om ons met steeds hooger militaire lasten te overstel pen. De groei en de druk der militaire lasten worden ten onzent zoowel als in de groote staten steeds meer onverdraaglijk. Wie te meend heeft, dat de vraag, of er een staand leger dan wel militie is, hier invloed uit oefent, zal door de gebeurtenissen van de laatste jaren anders geleerd hebben. Met staand leger of met militie zijn de militaire lasten steeds hooger opgeschroefd. Wat aan de kledne Staten.hun zelfstan digheid waarborgt, kunnen echter niet tien duizend of twintig duizend man meer zijn, niet de Dreadnoughts, de kostbare mili taire verspilling d e zij den grooteren vol keren nadoen, doch alleen de gedachte, dat een schennis der zelfstandigheid van historisch geworden en economisch go- grondveste kleine naties een schennis der cultuur in het algemeen is. (Stormachtige bijval). Slechts in onze cultuurwereld kunnen wij den waarborg voor ons bestaan vin den. Daarom hebben wij tegenover de mili taire eischen der heerschende klassen steeds onze cultuur-ekchen gesteld. Een blik op het vrije Zwitserland, op welks bodem Wjj ons bevinden, op zijn schoon, humaan, soc-iaal cultuurwerk toont, hoo een klein land iets verrichten kan. Ook de kunst, de wetenschap en de cultuur van België en Holland bewijzen ons, dat men geen groot grondgebied non dig heeft, om een groot cultuurvolk te zijn. (Jubelende instemming. Als wij tegen de militaire eischen strij den, noemt men ons vaderlandloos en be schuldigt ons, dat wij ons land aan de mili taristische groote mogendheden willen uit leveren. Wij wijzen echter op de resolutie van het Londensche Socialisten-Congres, waarin de proletarische Internationale het izclfhestemmingsrecht aller naties uitge sproken heeft. Dan wijzen wij op het woord, door Bebel voor eenige jaren in den Rijksdag gesproken': ,;De heerschende klas sen moeten niet denken, dat het Duitsche proletariaat voor eiken oorlog te krijgen zal zijn". Voorts wijzen wij op onzen gewel digen voorvechter in de Fransche Kamer, onzen vereerden Jaurès, den grooten vre desapostel, die de klove, door de bour geoisie tusschen twee naties gegraven, met den stroom van zijji sociaal gevoel vult. Wij wijzen er op, dat de veiligste waar borg voor het behoud der zelfstandigheid van kleine naties de groei der Arbeiders- Internationale is. (Stormachtige bijval.) Dat wil niet zeggen, dat de eenmaal ge trokken grenzen eeuwig zullen zijn. Wan neer de volkeren van den Balkan hun gren- 'zen veranderd hebben, dan dienen zij daar mee de economische ontwikkeling van Europa. Ook in de toekomst zullen grenzen veranderd worden. Maar wij kleine volken, wij socialisten hebben het grootste belang er bij, dat het niet geschiedt door moord en oorlog, maar door den wil der volkeren en hun eigen vrije zelfbestemming. (Storm achtige bijval.) Wij spreken tot onze regeeringen en tot de regeeringen der groote mogendheden den eisch. uit, dat, "wanneer het Balkan- vraagstuk wat wij niet wensohen door een internationaal congres besList moet worden, ook de kleine Staten hierbij be trokken moeten worden. Wanneer dat wat de kleine volken met hun bloed en in hun belang verworven hebben, tegen de heb zucht der groote mogendheden beveiligd moet worden, dan moeten de kleine volken daarbij zijn om hun broeders van den Bal kan te helpen. Als de wereldoorlog uitbreekt, zal het proletariaat ook van de kleine naties zijn plicht weten te vervullen. Wij spreken voorts de verwachting uit, dat, als eenmaal de heerschende kl&sse der groote Staten de zonen van hun proletariaat onder de wa pens roepen om de hebzucht en de heersch- zucht hunner regeeringen te koelen in het bloed der kleine volken, dat. dan de pro letarische zonen onder den machtigen in vloed hunner proletarische ouders zich dr.e- rnaal bedenken zullen, voordat zij in den dienst van dit cultuurvijandelijk onderne men ons, hun broeders, eenig leed doen. Wij gaan van dit congres huiswaarts, om in ons land te verklaren, dat het werk, hier verricht, niet slechts een werk voor het proletariaat, niet slechts een werk voor den volkeren-vrede was, maar ook een werk waarbij in het bijzonder de kiene naties een levensbelang hebben. Wij zullen. ve-rder wrochten aan het sohoone cultuur werk, dat wij op ons genomen hebben en het militarisme elke voetbreedte betwis ten, gelijk wij het tot dusver gedaan heb ben. Wij zijn kleine naties, maar ons ter zijde staat de groote macht van het inter nationale socialisme; want het socialisme is niet slechts de volkeren-bevrijding, de volkeren-vrede, maar ook het volkeren- behoud. (Stormachtige, langdurige bijval.) De beschikkingen van Carnegie. Amerikaansche bladen hebben bericht, dat Carnegie, die reeds 150,000,000 doll, heeft besteed voor filantropische doelein den, onderwijs en zaken van openbaar nut-, de volgende beslissingen heeft genomen. Hij had reeds vroeger beschikkingen getroffen over de bestemming, die na zijn dood aan zijn fortuin diende te worden gegeven. Maar nu heeft hij tevens bepaald, dat al wat er, sinds hij zijn testament maakte door toeneming van het fortuin aanwezig is, bo ven de in het testament beschreven sommen, eveneens zal worden besteed voor zaken van openbaar nut, onderwijs, filantropie, ene. Vereen i ging tot Bevordering der Bouwkunst. 123ste vergadering. Aan dezo vergadering in het NutsgcbouW, alhier ging vooraf dc expositie van een fraaie oolleotio foto'9 van binnen- en buitenland-? sclie gebouwen, welwillend afgestaan door de firma Kcoyker, Nieuwe Rijn alhier. De voorzitter, de heer P. M. J. van Oe-rle, opende dezo vergadering. Do notulen war- den ongewijzigd goedgekeurd. Alsnu was het. wcard aan den heer J. van Dam, dio tot onderwerp zijner besprekingen had gekozen: „Do Kleurenfotographie." 't. Mag van algemeene bekendheid zijn, dat de uitvinding om foto's direct in kleuren te maken van nog betrekkelijk jongen datum is. Jarenlang heeft rncn gezocht en nog eeps gezocht, om dit doel te bereiken. Men kwam.' wel tot andere prooedé's, doch bepaald op de gevoelige plaat in de camera een gekleurd beeld ia verkrijgen, is eerst gelukt aan den Pransoliman, die toevallig genaamd was Lu- mière. De heer Van Dam nu, veronderstel lende dat de aanwezigen op dc hoogte waren van do wijze, waarop een foto ontstaat, ver klaarde zulks 'nog eens duidelijk met ge kleurde krijfeohetssn, en wees er vooral op hes wij ons het liokt voorstellen als zuiver wit. Dit is liet eigenlijk niet; 't is oen com- binatio van verschillende kleuren, cn juist dio kleuren en de werking van dc om op do ander, werden door spreker in alle tech nische onderdeden uitvoerig behandeld. Zoo zien we bijv. hoe in een kathedraal de ge kleurde vensterglazen te zamen vormen '-:en gecombineerd wit. licht. Juist het mindero of meerdere doorlalings vermogen van die di verse kleuren, bracht don uitvinder van do j kleurenfo'ographio op dc idoe een stof to vervaardigen, die, gebracht tusschen dc ge voel ig-o plaat en do lens, door haar verschil lend dcorla-ingsvermogen van het liclitl do kleuren van het landschap enz. op de ge voelige plaat te voorschijn roept. Deze stof, bestaande uit logdo verschillend gekleurde zetmeel korrels, vormt om zoo te zeggen o.m lichtfiltcr. 't Is hcusch zoor eenvoudig zoo als dc heer Van Dam ons zulks verklaarde cn met enkele instrumenten, door hem ver vaardigd, nader toelichtte; doch, 'tis hie* alweer zoer terecht de oude mop ,,'t -ei van Columbus." Na-dat spreker de hoofdzaak, waar het in dezen om gaat, geuoegzaam had uiteengezet; worden do aanwezigen vergast op oen kleine, maar keurige collectie lichtbeelden, door spre ker vervaardigd bij zijn tochten in Leadens omgeving, dio zich zoo bijzonder leent voor dergelijke kleuraspecten. Mooie kijkjes langs do Zijl en in "Warmond; hooi- en bouwland bloemvazen, enz., cn ook het eigenaardig bekoorlijk bruggetjo bij het Filosofcnpad aan den ZoeteTwoudschen Singel, vormden oen fraaio reeks. Vooral de z.g.n. t c ge n 1 i e h t- opnamen, werden d.opr hun tegenstelling in do donkere partijen zeer bewonderd. Jammer, dat de kunst nog niet zóóver is gevorderd, om van deze materie afdrukken te maken,dit behoort nog tot de vrome wénschon. In do pauze werd door spreker, bij do aanwezige toestellen het een en ander nog eehs nader toegelicht, on werden tal van vragen, door leden en introducé's gedaan, welwillend beantwoord. Och,, 't was zoo'n echt eenvoudige lezing, zoo zonder sier. of opsmuk, doch in do hoogste mate belang wekkend en leerzaam. 't Was dan ook geen wonder, dat de voor-,, zitter, na spreker hartelijk dank gezegd te hebben, hem een tot weerziens toeriep. Nadat de heer B. Steyn namens den Bond van Technici had bedankt voor de intro ductie in deze vergadering, deed de seCro- taris mededeeling, dat in de a.s. December vergadering de hoer Van Doom, directeur der Ambachtsschool te Haarlem, een lezing zal houden over „Middelbaar technisch on derwijs." Dit belooft dus ook weer wat. De heer H. J. Planjer vroeg of de Ver- eeniging er niets aan kon doen de monster achtige reclames in onze gemeente te weren. Do Voorzitter merkte op, dat dit meer op den weg ligt der vereeniging „Heimat- schiitz", waarvan wij lid zijn; trouwens, wij vernamen dat er bij het gemoenteb-estuur tal van adressen in dien geest inkomen, vooral in verband met den te verwachten vreemd ?- Lingenstroom in 1913. Nu, we zien dan ook, zooals aan den gevel van do firma Boele, reeds direct na do voltooiing een roode plakkaat bevestigen, vanwege de w-ct op mo torrijwielen. 't Zal hier echter ook wel blij ken „Niks aan te doen" Bij de rondvraag deelt de secretaris nog eens mede, dat er indertijd besloten is, dat do Pers geen toegang heeft tot de verga deringen, en uitsluitend aan den secretaris is opgedragen een verslag van het verhun- dcldo te zenden aan liet „Leidseli Dagblad.". Mocht Ideraan niet de hand worden gehou den, da.n wenscht hij volgaarne zijn man daat in handen bestellen van het bestuur, tenzij genoemd besluit worde gewijzigd. Do Voorzitter dankte ten slotte den tal rijken aanwezigen voor de trouwe opkomst. FRED. A. WEMPE. Spoorwegstakingen in Spaaije. Hit Valencia wordt gemeld, dat do employe's van den Ojos Negros spoorweg in staking zijn gegaan om te protesteeren tegen het ontslag van versoheiden kame raden. In Malaga staken de arbeiders van de maatschappij, die het spoorwegverkeer met de voorsteden onderhoudt, omdat zij ontevreden zijn over hun directeur. Nos meer vloot- en legerplannen. Pearce, de Australische minister van landsverdediging, heeft gezegd dab, of schoon er nog geen formeele onderhande lingen te dezen opzichte zijn geopend, toch de weg is bereid voor een gemeenschappe lijk vloot- en legerplan ter verdediging van Nieuw-Hollancl en Nieuw-Zeeland. Op het oogenblik zijn de bevelhebbers van de on derscheiden© legers en vlooten met elkaar over de zaak aan het onderhandelen^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 13