ÊEIBSCSÊ ^AC&BILAB, Saterdag* 23 SSTmremfeer. Eerste Blad.
Anno £912.
PERSOVERZICHT.
Het nieuwe Museum van
Natuurlijke Historie.
I
$0.16SS5.
In liet .Maandbladyande ïcr-
een.g'ns v 0 Vrouw enk ie».
echt" vinden wij de volgende opmerkm-
bn van het hoofdbestuur omtrent de
°r0uwenkiesrec h t-p a r a g r a a f
van het program der Vrijzinnigen:
Zooals die paragraaf is gesteld zijn wij
ten opziehte van het kiesrecht voor de
vrouw niet verder gekomen dan tot een
blanco artikel. En dit achten wij voor ons
een groot gevaar. Zoolang n. 1. alleen in
de Grondwet wordt opgenomen het alge
meen mannenkiesrecht en voor de invoering
van vrouwenkiesrecht slechts de beletselen
oorden weggenomen, bestaat nog steeds de
kans, dat bij de samenstelling van een
nieuwe kieswet enkel het algemeen mannen-
kiesrecht zal worden geregeld, zonder dat
er van eenig kiesrecht voor de vrouw sprake
is. En men zal ons moeten toegeven, dat,
wordt thans een nieuwe kieswet gemaakt
zonder óf aan alle, óf aan een gedeelte van
de vrouwen het kiesrecht te verleenen, wij
lerder van de verwezenlijking onzer wen-
schen af zijn dan ooit. AVant. men zal niet
licht weer overgaan tot een wijziging van de
kieswet, met al de beslommeringen, daar
aan verbonden, enkel om op de een of an
dere wijze tot de invoering van vrouwen
kiesrecht over te gaan.
Door deze bezwaren te opperen, doen
wij niets te kort aaal-de welgemeende bedoe
ling van vele mannen, om nu terstond over
te gaan tot het verleenen van kiesrecht
aan de vrouw in don eonen of anderen
vorm. Wij weten en erkennen, dat zeer ve
len onder de mannen niet. ernst en vuur
voor onze belangen op de bres zullen staan.
Maar wij weten evenzeer, dat zelfs onder
de vrijzinnigen de liefde voor het vrouwen
kiesrecht bij zeer velen of niet zeer groet
of in het geheel niet aanwezig is. Bovan-
dien hebben wij in het buitenland voorbeel
den te over, om te bewijzen, dat beloven
en doen in zake bet verleenen van kiesrecht
aan de vrouw twee verschillende zaken zijn.
Daarom moeten wij er op blijven aandrin
gen, dat bij een Grondwetswijziging het
vrouwenkiesrecht wel degelijk in de Grond
wet wordt vastgelegd. Ivan men daarvoor
nog niet terstond de gewenschte formule
vinden, laat men dan althans de kiesrecht-
paragraaf in de nieuwe Grondwet zóó in
richten, dat zij behelst dat bij de kieswet
wordt bepaald aan welke vrouwen het kies
recht zal worden verleend.
AVij hopen, dat al onze leden met. ons
het gewicht der tijden zullen gevoelen. Laat
niemand achter blijven om met ons in dit
winterseizoen te werken in de richting als
wij hierboven aangaven, nl. bij de mannen
zien te bewerken niet alleen, dat zij zullen
ziin vóór vrouwenkiesrecht, maar dat zij
zullen medewo.rken om het nu in de Grond
wet vast te leggen.
(N'ctdruk verboden).
Toen weder met ernst gedacht werd aan
den ]>ouw van een nieuw museum, deed
'zich natuurlijk i n de eerste plaats de vraag
voor: waar moet dit gebouw, waardig om
een collectie van millioenen waarde ie ber
ber geu, verrijzen
't Was vcor den minister niet moeilijk
liet raadsel op le lossen, want reeds toenl i
in 1873 over den bouw gesproken was. werd
een -goede plek aangewezen. Die plak was j
de Ruïne, ons tegenwoordig* Van der Werf-
park.
Toen in 1884 bet rijk op zich nam om
de ruïne, want, de puinboopen lagen er toe
ïiog, te verwijderen en de omgeving ter
plaatse te verfraaien, ging de rogeering met
do gemeente Leiden oen overeenkomst aan,
die in 1891 word vernieuwd waarbij de
staat aa.n de gemeente zou betalen bet ma
ken van oen park cn verder voor bet jaar-
Jij ksch onderhoud van dat plantsoen de helft
'der onkosten tot oen maximum van. f 500.
Het terrein zou dan aan bet rijk iu eigenr
dom teebehoorenom. volgens de bepalingen
in bet contract, daarop te esniger tijd univer
siteitsgebouwen le plaatsen. Op kosten van
den staat zou dan, zoo bepaalde liet her
nieuwde contract van 1891, bet standbeeld
van den kloeken burgemeester uit deu tijd
van het beleg, worden overgebracht naar en
opgericht, op een door de gemeente aan te
wijzen plek.
Daar bad men dus bet aangewezen ter
rein voor bet vereischtc gebouw, dat I
dit was dadelijk te voorzien een z-oer
groote ruimte in beslag zou nemen.
Moeilijker echter was 't om aan te geven,
boe 't museum zou moeten worden inge
richt, welk stcl-cl moest worden gevolgd.
Men was reeds de opinie toegedaan, dat de
oude plannen geen goed richtsnoer gaven.
Niet duidelijker kon dit blijken, dan door het
verstrekken van een opdracht aan den di
recteur, dr. Jen tink we zeiden dit reeds
met een enkel woord in ons eSrste artikel
om een studie te maken over musea van
natuurlijke historie en dan aan te geven
op welke wijze hij het vraagstuk, dat aan
de orde was, wenschte opgelost te zien.
't Was geen gemakkelijke taak, verre van
dat. Want liier viel op zooveel te letten.
Vcor de verschillende onderdeden waren de
eischen hij lango na niet dezelfde. Wat vcor
skeletten en schedels goed is, zooals veel
licht, kan niet worden goedgevonden voor
y.ogels met hun geveder te van dikwijls
teerc. kleuren of voor de opgezette boesten,
waar van de huid ook bederven kan. Voor
die dieren, welke nog* te bekomen zijn, is
Üil niet zoo erg, maar wel voor de typen
wat daarmee wordt bedoeld, hebben we
reeds gezegd - cn voor de exemplaren, die
Van uitgestorven diersoorten aanwezig zijn.
Dn dan mocht men de opgezette voorwerpen
Het besluit van de aanneming van het
concentratie program zal, zegt
de „Ni e u w e Rotterdamse he
Co urant", oncler vrijzinnigen in den
lande groote vreugde wekken. Te meer,
waar gebleken is; dat het verbond con
amore kon worden gesloten.
Het blad zet dan uiteen, dat de concen
tratie van 1913 een geheel ander karakter
draagt dan die van 1909 en zegt van de
huidige concentratie:
Een compromis. Zeer zeker, maar
een compromis zonder gevaren, omdat in
de daling geen beginselen zijn betrokken.
Zoo biedt zij de basis voor een kabinet,
dat in de Kamer op vasten steun van de
drie vrijzinnige groepen zal kunnen reke
nen. Yoor individueele opvatting en ver
langens in onderdeelen blijft ruimte, maar
nooit zal op de niet-inwilliging een non
possumus mogen volgen. Wie met het ccn-
centratieprogram instemt, erkent, dat de
siderata, welke daarbuiten vallen, voor
hem niet zijn principieel e wenschen, van
welker inwilliging verdere samenwerking
moet afhankelijk zijn. Zoowel in de toe
lichting, in den Yrijzinnig-Democratischen
Bond aan den concent rati ebrief gegeven,
als in de rede, waarmee mr. Tydeman d?
bijeenkomst der Vrije liberalen geopend
heeft, is dit onomwonden aan den dag ge
treden. "iTy
Doordat dit alles'zeer duidelijk is toege
zegd, erkend en in H-e drio" hi jetm kVmisle
toegejuicht, krijgepde drie vrijzinnige;,
partijen bij de verkiezingen vasten grond
onder de voeten. Men gaat- geen onzeker©
toekomst in, doch vertoont- een oerspeetief,
waardoor aan de kiezers belangstelling,
vertrouwen en opgewektheid, om in het
vuur te komen, zullen worden geschonken.
„De N i e n w e C o u r a f11"
Het is sedert de» openbaarmaking vaa
het vrijzinnige concentratie-program dui-
Celijk gebleken, dat de leiders, die het op
stelden, het oor goed to luisteren hadden
gelegd en opgevangen wat er werkelijk
omgaat in liberale kringen van het land.
Zeker, de openbare meening is niet altijd
uit besluiten van kiesvereenigingen te
kennen, maar wanneer gedurende
eenige weken, in alle streken van ons
land, vereenigingen van Yrij-liberalen,
buie-liherajeai, van Vrijzinnig-democraten,
van verschillende nuanceering dus en van
zeer verschillend temperament, bijna zon
der tegenspaak gelijk geschied is
geestdriftig haar adha-esie schenken aan
een plan als dit, dan mag men wel aanne
men, dat de samenwerking der vrijzinni
gen bij de stembus van 1913 en daarna aan
een algemeen en wesnsch beantwoordt eu
dat. de grondslagen, waarop dié samen
werking is voorgesteld, allerwegen als
aannemelijk worden aanvaaïd.
De groot?. vergaderingen van de drio
partijeny te Amsterdam, Utrecht en Den
niet dn één kast bewaren met de spiritua
liën.
Prof. Schlegel wees op dit laatste ook
ïeeds' in zijn toelichting, op de teek en in-
gen voor ccn door ncm ontworpen museum.'.
Maar in die toelichting schreef prof.
Schlegel ook nog iets over het bewaren van
huiden in laden, een systeem, dat- reeds)
toen ter tijd in Engeland werd toegepast,
en waaraan hij een beschouwing vastknoopt,
die pp de geheelo collectie iu het museum
slaat. Die opinio zouden we niet gaarne
doelen.
't Is niet om hier verschil van opvatting
aan to geven iusschen dien geleerde en ons,
ware 't niet, dat or gevonden zullen wor-
Haag gehouden, hebben dan ook niet meer
te doen gehad can aan bet ontwerp-pro
gram de officieel e sanctie te verleenen.
Alleen in die partij, waaraan wij ons
het naast verwant gevoelen, werd een at
v/ijkende kl :nk gehoord.
Een wanklank was het niet. Het was de
stem van een ouden staatsman, aan wien
de liberale partij sedert vele jaren zeer
veel te clanken heeft- gehad.
Het blad wijst- er clan verder op, dat
van de vrije liberalen, ge'ijk van de an
dere partijen, offers gevraagd werden.
Doch het wijst er op, dat wat het alge
meen mannenkiesrecht betreft dit voor
verreweg de meesten is een offer aa-n tijd.
Evenredige vertegenwoordiging en vrou
wenkiesrecht zijn daartegenover te be
schouwen als „correctieven niet zonder
waarde." Meer bezorgdheid blijft bij het
blad bestaan ten aanzien van de overeen
stemming in.de praktijk op het punt van
ouderdomsvoorziening. Dóch
Wij willen hier dadelijk aan toegeven,
dat de sociale, paragrafen van het concen
tratie-program, al mogen zij ruimte laten
voor zeer verschillend© methodes van uit
voering, als grondslag van samenwerking
verre verkieslijk zijn boven die, waarmede
de rechtsche coalitie, thans zoo vinnig in
haar critiek, zich vóór en na de verkiezin-
-gen van 1909 tevreden meende te kunnen
-stellen. Het verkiezingsprogram van twee
der drie reohtsche partijen bevatte ge
dwongen ziekte- mi in validate its ve rzeke-
rig, die door de derde principieel werd
afgewezen tothet jooge-nblik, waarop
electorale nood ook deze tot een niet min
der dan smadelijke capitulatie dwong! Zie
daar een vorm van politieke samenwer
king die de deelnemer® tot groote be
scheidenheid moet stemmen bij de beoor
deeling van het vergelijk hunner tegen
standers.,
De positieve eenswillendheid", waarvan
de heer Tydeman in zijn openingswoord
sprak; het program, waaruit (aldus de
lieer Borgesius) ,,een vrijzinnge regeering
stof kan putten voor het hervormingswerk,
dat zij aanvaardt" ziedaar wat ons in de
tot stand gekomen samenwerking der drie
vrijzinnige partijen ten zeerste aantrekt.
Wij hebben thans een antwoord op de
vraag: En daarna? die wij gesteld hebben,
zoo vaak zonder meer een algemeen anti-
clerioaal en vrijhandelsgezind verzamelen
werd geblazen.
,,H e t H u i 8 g e z i n" bestempelt de ver
gaderingen met den naam „een offerfeest
van overtuigingen":
Het ergst voor de oud-liberalen.
Hun leider, de heer ^Tydeman, heeft po
gen goéd te praten liet aannemen van het
algemeen kiesrecht zonder vergoeding en
het aanvaarden dei* -Staatspensioitneering,
niaar zelfs dit goedpraten ging gebrekkig
en hakkelend.
De andere oud-liberalen bauwden liem na
den, die deze mooning toegedaan zijir. Prof.
'Schlegel oordeelde indertijd, dat men niets
zoo mochtopbergen, dat Jan-en-alleman het
niet kon zien. Hij noemde dat en daar
bij was dan ook het opbergen der huiden
i'n laden niot minder dan „berooving de
geheele natie aangedaan, wier eigendom de
instelling is."
Nu zijn er vele dingen, die het eigen
dom der natie zijn, maar toch niet voor
ieder te zien of te bekomen. Waarom due
ook niet daaronder gerangschikt een deel
van den inventgria van het museum, van
jmtu^lijke historic? Indien dit niet noot-
dig „wa^, dan wej$ de zaak een andeu&
iua,ar er dreigde ge vaar yocfc dfè
en traden wat zij altijd hebben hooggehou
den onder den voet.
Yoor Druoker en Borgesius en in opper
ste instantie voor Troelstra hebben zij den
vaak koppigen, in ieder geval ficren nek
gebogen.
Slechts één man was er onder deze libe
ralen, die de pretensie hebben, van het libe
ralisme het dubbel-overgehaalde intellect en
het dubbel-gobeide standsaanzieu te verte
genwoordigen.
Deze man was het kamerlid Van Karne-
beek.
Hij weigerde den knieval voor Borgesius
en Troelstra.
Deze eenzame stond op het hoogst. Hij al
thans toonde zich een figuur en een ka
rakter.
„De Maasbode" noemt de vergade
ringen „tooneel zonder einde" en schrijft
o. m.
Een gering aantal politieke aristocraten
vergaderde en bedisselde in geheime bin-
nenkameren en legde aan de vergaderin
gen het resultaat eenvoudig voor: a pren
dre ou laisser; wat de „heeren wijzen,
moesten ze allen prijzen."
Eenige eerbied voor persoonlijke gevoe
lens van de mindere goden in de verschil
lende partijen, zelfs voor dat van een paar
afwijkende mede-grooten, is niet getoond.
In de partij der yrijzinnig-d emocraten
heeft gezegevierd de oligarchie, in die der
liberal e n eën tirannie van enkelen.
Het zal nog langen tijd duren, misschien
wel tot na de verkiezingen, vóórdat genoeg
bezinning ?al zijn teruggekeerd om de linlc-
sche partijen te doen beseffen, dat deze
modus pfocedendi, die twee van de voor
naamste en veruit bekwaamste linksche jo-
litici al deed sneven, toch bedenkelijk moet
zijn. Ja, mocht men voor redeneering oorén
hebben, wat bij het hooggespannen con
centratie-delirium. zooals een zenuwachtig
man het op een der vergaderingen betiteld
heeft, niet waarschijnlijk iswe zouden de
altoos nog gebleven vaagheid en dubbelzin
nigheid van Het program een keer te meer
betoogen gaan; we zouden de onvoldoende
weerlegging van de bezwaren van den heer
Yan Karnebeek door den voorzitter der
Utrechtsche vergadering gaarne aantoo-
nen; en een genoegen zou het ons wezen,
uit de hoogst diplomatieke en gereserveer
de toelichtingen en de druppelsgewijze me-
dedeelingen, welke op de openbare verga
deringen niet achterwege konden blijven
in de gesloten vergaderingen is er meer ver
haspeld na te wijzen, hoe nog weer meer
de innerlijke strijd, die in het program ligt
opgesloten, aan den dag getreden is.
,,D e Standaar d" waardeert den
-politiekén meed, die spreekt uit de aan
vaarding van het algemeen kiesrecht, roor_
al door de Yrije-Liberalen, clie met dit
stelsel zien de ro ogen achteruit zullen
IEtd.B* ft J.J III M «aJ.JtfrWI IWW ill,. ■IVh M-l
gaan. Alleen het evenredig kiesrecht zal
hen daarover kunnen troosten.
Wie echter met algemeen kiesrecht be*
gint, had er ook mee kunnen eindigen,;
zegt het blad, want er is Grondwetsher-!
ziening voor noodig. En clan komt er een
heel andere Kamer.
Die Kamerverschuiving heeft clan van
zelf weer Kabinetswisseling ten gevolge.
En eerst als men daarvoor stond, zou het
©ogenblik gekomen zijn, om het verdere re-
geeringsprogram in te luiden. Dat de hee-
ren van den proloog toch nog drie ander©
punten voor eèn regeeringsprógra-m aan
stippen, spreekt dan ook niet van veel
klaarheid van begrip, of 't moest zijn om
kiezers te lokken. Juist dit echter maakt 't
laatste punt weer niet waarschijnlijk.-
Juist dit laatste punt toch is een vogelver
schrikker.
Toch stuurt men aan op „herziening
van het schoolwezen." Wat bedoelen de
heeren daarmee vraagt het blad en ver
raadt het kracht, dat zij zich daarvan met
een nietszeggende phrase afmaken?
„Verbetering van positie der onderwij
zers" vroeg op de Haagsche meeting al
leen 20 millioen.Dan komt nog de in uit
licht gestelde ouderdorns-verzorging. Wie
zal dat- alles betalen?
Te dezer zake nu doet zich in den pro
loog de zonderlingheid voor, dat in artikel
9 alleen staat, hoe men de noodige gelden
voor de sociale hervormingen zal moeten
verkrijgen, maai* dat er met geen woord
wordt uitgelegd, hoe men aan het geld
zal komen voor de verbetering van de
volksscholen. Een al te dwaze weglating.,
Hoe laag toch de nieuwe uitgaven voor
het lager onderwijs ook genomen worden,
een vijftien millioen meer gaat cr in elk
geval mee heen, terwijl keer op keer is
nagerekend, dat de sociale kwestie, in
voege en maniere als de proloog haar op-»
vat, stellig naar de twintig millioen gaat).
Men komt dus, zoo dit stelsel voor de
Volksschool en de sociale kwestie doorga-at,
op zijn minst voor een nieuwe uitgave van
35 millioen te staan.
Hoe zal men die nu dekken?
Het blad toont dan uit de „Jaarcijfers^
aan dat dit zal neerkomen op een verdub^
beling van personeel-, bedrijfs- en vermo
gensbelasting.
En dan zei men nog geen woord over de
Landsverdediging.
Die weglating, zegt liet blad ten slotte,
is op zijn zachts genomen, uiterst zonder
ling, cn tast de nationale eer van de drie
partijen aan.
Voorts zegt „D e Standaar d" nog
onder het hoofd Tragisch:
De drie liberale partijen hebben zioh,
met het bekende proloog-program tot mid
denpunt, in concentratie vereenigd.
Op de drie vergaderingen van de drio
partijen ging het niet zonder geestdrift toe.
ling. Toepassing Van wat prof. Schlegel,
die met de beste bedoelingen bezield was,
wilde, zou liet museum ten gronde richten.
Bovendien het publiek zou 't niet euvel dui
den, wanneer ze wat minder opgezette die
ren zag, wanneer er wat huiden in laden
werden geborgen of wat beesten uit de zalen
verdwenen. WaaJr zou 't trouwens heen moe
ten, wanneer men maar steeds de (lieren,
bleef opzetten? Welk een enorm gebouw zou
cr dan wel moeten verrijzen?
Het oude stelsel afgedaan.
Het was duidelijk, metjjet oude beginsel
moest gebroken. Hier ging 't er alleen om,
welke eischen moesten worden gestold om
schade voor do voorwerpen uit te sluiten,
van welken aard die schade ook mocht zijn.
Bij de plannen door den directeur in overleg
met de heeren Victor cle Stuors, den Rijks
bouwmeester wijlen Van Lokhorst, den dir. der
gom oen tewerk en in Rotterdam, enstegenwoor
dig Kamerlid G. J. dc Jongh en W. F.
Leemans ontworpen, had heb oudo stelsel
afgedaan, een geheel a.nder zou er voor in
de plaats komen. Die plannen werden goed
gekeurd en zijn thans reeds ten dooie uit
gevoerd, en nu het zoover is. mag met
Voldoening wordeu geconstateerd, dat de
nieuwere inzichten hebben gezegevierd. Reeds
nu blijkt, dat deze ten gocrle komen aan liet
wetenschappelijk onderzoek, aan den leek,
die naar vermeerdering zijner kennis zoekt
en 't is wel het meest belangrijke
aan flo collectie, die gedurende zoovele jaren
met groote zorg en toewijding door hoogst-
bckwame mannen is bijeengebracht en wordt
b ij eongehou den
Met don bouw begonnen.
Eindelijk kwani er dus weer kans op ver
betering. Ditmaal zou 't tot daden komen-
Het ministerie PiersonBorgesius zette in
1899 op de begrooting voor 1900 een post
voor het eerste gedeelte van don nieuwen
muscumbouw. Den 12den December viel de
beslissingdo Tweede Kamer keurde den
post goed on daarmee was in principe met
een aangenomen de 6ticbting van een nieuw
museum van natuurlijke historie. Want wat
toen werd aangevangen, meest worden vol
eind ook.
Bijna een jaar later had de aanbesteding
plaats van den bouw van dat eerste ge
deelte. 't Was inmiddels 19 November 1900
geworden. De aannemer Raaymakers, van
Amsterdam, nam den bouw aan en 't werk
werd hem ook gegund, zoodat in Januari d.
a. v. begonnen werd met heien en graven.
Do bouw geschiedde onder toezicht van den
Rijks-opzichter P. M. J. van Oe.rlc te Leiden.
Dat eerste gedeelte was het spirit-usma-
gazijn» een gedeelte der magazijnen
voor de opgezette voorwerpen en on
gewervelde dieren en oen doel dor dienstge
bouwen voor zoover dat noodzakelijk was
voor den arbeid van conservatoren aan de
afdeelingen, die in orde werden gebracht.,
Het spjrit.usmagazijn is aan de Raamsteeg,
zijde gymnasium. Epn toonbeeld van ar-
ohiteotoüisch. schoon is 't niet bepaald niet
da vele helgele ateeuen, die er ia verwerkt
zijn. Dit gedeelte der magazijnen vooP
opgezette voorwerpen, dat tot dozen bouw;
behoorde, is op le mérken aan de zijde Van."
der Werfpark. 't. Is het lagere deol valn'
het reusachtig* gebouw, dat daar thans ver
rezen is. In tegenstelling met liet nieuwere»
deel, is dit tien meter hoog en hot anderé
vijftien. Het doel er van was een tweeledig^
n.!. eendeels de kostbaarste voorwerpen iii
veiligheid brengen, anderdeols om na te gaan;
of nog verbotcringon moesten worden aange
bracht in het nieuwe systeem, dat men inj
toepassing ging breng*en.
De dienstgebouwen zijn naderhand Voraiiv
derd en opgenomen in de monumentale inrich
ting voor gelijk doel.
In 1905, den 6den April, werden de g©-:
bouwen goedgekeurd en mot inderdaad b©»
kwamen spoed werd begonnen met den reu
zenarbeid der verhuizingreeds den 15den'
April betrokken dc eerste dieren hun nieuwe
woning. Eerst een aantal kleinere exem
plaren, in October volgden do eerste groot©
dieren: de giraffen, rhinoceros, enz.
IIoc 't hiermee verder ging, hebben wo in
do vcoTgaando regelen reeds gezegd. Zoo
langzamerhand hebben wc trouwens al vóel
over de nieuwe stichting gesproken, té
gelijk met de critiek op veel iu het oude
muséum.
Het tweede gedeelte, dat werd a-anbesteedl
wus het groote magazijn aan het Van dort
Werfpark, dat een gehe.d uitmaakt mol: liet
lagere deel, volkomen daarbij aansluit.
En liet derde deel was liet dienstgebouw
met do custos-woning op den 'rechtervleu
gel. Dit is thans ook gereed en iu gebruik
genomen.
D e i nr i ch t i n g der m a ga zij non.
't Klinkt zeer eigenaardig bij een museum
te hooren spreken over magazijnen. Toch
geeft die benaming juist weer, welke be
doeling liier voor zit. Zoo min als een
handelaar ieder in z'n magazijnen toegaiigj
verschaft, zoomin zal Jn.n-en-alleman liier;
toegang verkrijgen. 't Zou bovendien, zoo-'
als men straks zal zien, niet uitvoerbaar,
zijn, ieder hier te laten s nu fiolen. Maar
wie zich met ernst- wijdt aan de studio'
der natuurlijke historie, voor hen zullen de
betreffende ambienareu ongetwijfeld een uit
zondering maken,, want juist met 't oog op
de .studio is hot nieuwe museum gewordenf'
zooals 't is.
Waarom is 't niet doenlijk liet publiek?
er toegang te geven? Omdat alles er in ge-i
sloten kasten zit-. Men weet 't nu moteen.;
alles zit veilig achter slot, al behoeft mort
el an ook geen loopers te gebruiken om di$
kasten te openen.
We kunnen al de magazijnen tegelijk be
spreken, want de verschillen tusschen. LaÜj
spiritusmagazijn en die voor opgezette voor-;
werpen zijn slechts zeer gering.
Bij deu bouw is eau buitengewone regel
maat betracht. Twee maten zijn cr zelfs, <Ü4(
men overal, waar me.n komt, aantreft. Daij
is do hoogtemaat der verdiepingen en deaj^.
halve ook die der kaste.n en de lengtemaoii
der laatste. Die hoogtemaat is twee-en-oe^'
halve, de bedoelde lengtemaat is drie nröbe
