XjËIDSCH DAGBLAD, Vrijdag* 8 November. Tweede Blad.
Anno
Buitenlandseh Overzieht.
Gemeenteraad yan Leiden.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
EEN LEVENSEIND.
tfo. 16172
Er zijn thans cijfers bekend, die een
beeld geven van den uitslag der verkie
zingen ia de Yereenigde Sta
ten.
Volgens de laatste berichten van de ver
kiezing heeft Wilson -10 van de 43 staten
der Unie veroverd; zijn 442 van de verko-
zenen voor Wilson, 77 voor Roosevelt en
12 voor Taffc; zijn er 6,192,000 stemmen uit
gebracht voor Wilson, 4,194,000 voor Roose
velt, 3,537,000 voor Taft. De socialisten
hebben 750,000 stemmen uitgebracht, het
geen een vermeerdering iö van 100 pCt.
Vermoedelijk zal het Huis van Afgevaar
digden bestaan uit 287 democraten, 122
republikeinen en 16 progressie ven; de Se
naat uit 52 democraten, 35 republikeinen
en 6 progressieven.
In het- Engelsche Lagerhuis is de kwestie
van vrouwenkiesrecht weer eens
aan de orde geweest. Nu niet zoo algemeen,
maar ditmaal speciaal met betrekking tot
Ierland. Resultaat ten gunste der vrouwen
heeft deze bespreking niet opgeleverd.
Met 311 tegen 141 stemmen heeft het La
gerhuis een voorstel van den socialist
Snowden, om voor het Iersche Parlement
den vrouwen een beperkt stemrecht te ge
ven, verworpen. De regeering zei, dat als
het Parlement bij de kieswet, die weldra
aan de orde komt, het algemeene kiesrecht
jfcofc de vrouwen uitstrekt, Ierland dan van
zelf er in zal deelen. Dat kiesrecht alleen
Toor-Ierland in te voeren, achtte zij onge-
wenseht. Bovendien over drie jaren, als heb
Iersohe Parlement zit, kon het zelf den
vrouwen het kiesrecht geven.
Een merkwaardig iets is het volgende,
dat min of meer vreemd klinkt.
In een brief, door den Honing van Italië
zelf geschreven en den 5den November
door markies di San Giuliano aan den
Keizer overhandigd, dankt de Koning den
(Keizer in warme bewoordingen voor de
bescherming, den Italianen gedurende den
oorlog om Tripoli verleend. De Keizer ant
woordde nog dienzelfden avond in een
zeer hartelijk telegram.
Het eigenaardige is juist, dat tijdens den
Sorlog Italië zoo slecht te spreken was
over den bondgenoot", wien ze nu zoo dank
baar is.
Nog 6teeds is in Duitschland d e
vleeschnood een onderwerp van ge
regelde discussie. De lapmiddelen om aan
de behoeften tegemoet te komen geven lang
niet overal voldoende.
Zoo hebben de Berlijnsehe slagers in een
.vergadering een besluit aangenomen, waar
in zij; zeggen, dat het Russische vleescb-,
dat tegenwoordig wordt ingevoerd, niet
behoorlijk in de behoefte aOar goedkoop
ylèësêh voldoet. Het is van slechte -hoeda
nigheid en moet' verkocht worden tégèn
weinig minder dan wat goed1 v-Ieeech kost.
'De e enige manier óm aan de duurte een
'eind te maken, is levend vleesch in' te voe
ren. b *1 -
De -Frarische Kamer heeft alle hoofdstuk
ken van de begroeting van koophandel aan
genomen. Ziedaar al het wetenswaardige
betreffende de handelingen van het Fran-
sehe parlement.
De krijgsraad te Sewastopel heeft voor
het voorbereiden van onlusten bij de ma
rine 17 matrozen ter dood veroordeeld,
106 van de vier tot acht jaren dwangarbeid
en 29 vrijgesproken.
Dat is een van de vele gevallen van mui
terij, die alle gevolgen zijn van den slech
ten toestand op de vloot.
Nu" dacht men, dat het in Mexico afge-
■loopen was met den opstand. Maar het is
mis. Dat Wijkt- ten minste uit het volgende
telegra-m liit Mexico aan de ,,Eoho de Pa
lis: „Het meerendeel der opstandelingen
in den staat Morelos, twintig K.M. ten
Noorden van Gurnavaca. verzameld, zijn
aangevallen door generaal Fèlipe Angelos
de Ixjvelhebber van de regeeringstroepen
in dezen staat en generaal Bla-nquet. De
revolutionnairen zijn volkomen verslagen
en verloren 200 man aan dood'en.
Pokkou te Semarang.
De correspondent te Batavia van ,,De
Tel. seint- d.d. 6 November:
Beinarang is besmet verklaard, wegens
het beerschen der pokken:.
De heer Carpentier Alting vervolgt
Als daar niets wordt gedaan, gebeurt er
nog eene een ongeluk. Een agent voor ver
keersregeling zou al veel goeds kunnen doen.
De heer Fischer zal een onderzoek in
stellen naar den toestand van genoemde
verkeerswegen.
De V o o r s i 11 e r zal de aandacht ven de
politie op dien toestand by den apooroverweg
vestigen.
De heer Fokker spreekt nog over het
snel ryden van de tram by de Blauwpoortabrug,
wanneer die brug geopond is geweeet.
De Voorzitter zegt, dat men niet over-
dryven moet. De tram heeft een vaste baan.
't Ia haast al te kleinsteedsch zoo ieta op
te merken.
De heer Sytima brengt nogmaals ter
sprake de kwestie der attesten van onder-
wyzers by ziekte. Hy heeft den Indruk gekregen,
dat prof. Heeres zyn stem afhankeiyk heeft
gesteld van de vraag of vroeger wèl de attes
ten werden ingezonden, wat de Voorzitter
beaamde.
Spr. vestigt nu de aandacht op een inge
zonden stuk in het LD." van de onderwij
zers, waarin dit wordt bestreden Hy zou
gaarne van den voorzitter inlichtingen ver
langen.
De V oorzitter memoreert zyn antwoord
by de behandeling dezer kwestie gegeven. De
rechtstoestand bleef dezelfde, alleen werd er
de hand niet aan gehouden. Als hy, sprekend
over het inzenden der attesten, heeft ge
zegd gebgurde, inplaats van gebeuren moest,
was dit een vergissing. Wat in dit stuk wordt
gezegd, gelooft spr. ook.
Hy noemt daarna de vroeger verleende
verloven, die alle met attest zyn verleend.
In drie jaren ontbrak slechts tweemaal een
attest.
Voor kleine ziekten hebben de heeren mis
schien geen attest gtgevtn, maar dan Is geen
verlof noodig geweest. De opinie van B. en
Ws. over de verordening is niet gewyzlgd;
spr. ziet niet in, op welke wyze deze anders
uit te voeren. De voorzitter vindt de flnan-
cleele bezwaren niet noemenswaardig. Orde
moet er in de zaak zyn. Moet de onderwyier
hierover beleedigd zyn en een stadswerkman
of een politieagent niet?
De heer 3 (j tsma zegt, dat 't juist de
vraag is of al die aanvragen by den burge
meester kwamen en niet by het hoofd bléven.
De onder wyzers hebben dan toch geiyk.
De Voorzitter beantwoordt nogmaals
don vrager. De zaak acht hy van bitter wei
nig gewicht. Het Is alleen een maatregel
van orde.
De heer Fischer zegt in antwoord op
een vraag van den heer Van Qruting, in de
vorige zitting gedaan, dat het plaveisel van
den Stationsweg nog eenigen tyd cal moeten
wachten op verbetering. Dit houdt verband
met het verbeteren der kolken. Den beer Car
pentier Alting antwoordt opr., dat de apoorweg-
schappy den toestand by de spooroverweg zal
verbeteren.
De vergadering wordt hierop geschorst
en de Raad gaat in geheime zitting.
Het Volkspark.
De heer Van der El at heeft met groote
sympathie dit voorstel ontvangen. Hij heeft
bezwaar tegen den naam, dien men er aan
wil geven, n.l. Volkspark. Men aal daar
ïiGoit een gazo®, bloemen, enz. kunnen aan
leggen. "Wel ia er een ontspajiningsterredn
to maken. Op dit afgelegen terrein zal inon
geen mooi park kunnen,' krijgen. Voor de
jeugd .verwacht spr. er ecu mooi uitspan-
nihgdterrein. Als Let Van.der-Werf-park zal
het nimmer kunnen worden. De ophooging
kan hij goedkeuren, mite latei* word© bc3liet
wat met het terrein zal worden gedaan-
De heer Reimeringer brengt huLdo
aan B. en Ws. Hij1 juicht het voorstel toe
en vindt het des te mfxovffF, wa-ar de uit
gaven niet al té groot zijn-
De heer Carpentier Al tiring vindt
heb een prachtig- idee om een. volkspark of
sj>oelgelegenheid' aan te leggen. Hij wil dit
idee vastleggen, door die bepaling te maken
in het voorstel sub. a.
.De heer Fokker kan zioh' niet vereeni.
gen met dit voorstel. Men bindt zich tegenover
den verkooper. Komt er dan later een beter
terrein, dan, zou men dit niet mogen ge.
bruiken-
Dc heer A. Mulder sluit zioh geheel aan
bij hetgeen do heer Fokker zegt- Loa-t men
het land koop-en, maar zich niet bindenKomt
er da'n een beter terrein, dan kan men dit
voor het doel bos temmen. 'tKomt toevallig,
dat el* een adres van socialistische zijde is,
maar dat heeft absoluut geen invloed. Do
Raad heeft het volkspark al jaren gewild;
dit. wenscht spr. even te 'zïggen.
De heer Vergouwen oordeelt, dat men
ook rekening moet houden met de gemeente-
iinaneiën en er dun uitslaan wat mogelijk
is. Daarom mag men ^icli niet geheel bin-
den. Men moet vTij zijn, om b.v. voor bouw.
terrein te bestemmen, wat men wil. Wat
achten B. en Ws. dat de prijs voor dit
terrein moet worden
De liee<r C a r p e n t i e r Alting wil geen
verbinding tegenover den verkooper, maar
tegenover dón Raad. Spr. geeft een wijzi
ging van zijn denkbeeld a-an. Hij noemt ver
schillende terreinen, die men vroeger voor
h'et doel heeft willen bestemmen, maar die
men steeds weeft* voor ^ndere doeleinden is
gaan gebruiken, en dat moet men verhinde
ren.
De heeft* Hoo gen boom wil vragen of dit
terrein voor een volkspark geschikt is. Dat
gelooft -spr. niet. De weg is slecht en moei.
lijk bereikbaar, 'b Ligt niet aan een rui
men verkeersweg. Heb ligt verstopt achter
het station van de H- E. S.-M. Aan een
uitgebreid deel dar bevolking zal 'tniet ten
goede komen. Wa-ar dit pla.n f50,000 zal
kosten, is hij er tegen.
Spr. brengt hierna do ophoogiug ter sprake.
Die kosten zullen veel hooger worden, dan
genoemd ia. De oprichting van het park
in deze buurt i$ te duur betaald-
Den heer Heeres ie ook dit denkbeeld
zeer sympathiek De uitlating van den heer
Mulder acht hij een wanklank in deze debat
ten. Hoe men over de wenschen en bedoe
lingen der S.-D. A.-P, mag denken, men moet
ook waardeeren, dat 20 naast de materieel* dé
morëele belangen van 'tvolk op 'toog heeft.
Dit suooes mag haar niet worden misgund.
Daarna bespreekt de lieer Heeres het idee
van den heer* Carpentier Alting, dat hij niet
onderschrijft.
Verder wonsolit spr. de 8000 M2. rii't aan
heb volkspark to onttrokken-
Do heer Bos oh gelooft, dat do toeg.angs.
weg te varbetïren is. Hij betreurt, dat hot
prae-adviee aauvaiugt„Naai* aanleiding van
een ingekomen adr« der S- D. A.-P." Door
Raadsleden ia reeds herhaMdelijk ovór een.
volkspark gesproken. Hij zou or niet over
spreken, wanneer 't niet. als de ovterwinning
der S. D. A.-P. werd beschouwd, 't Is een
overwinning van allo partijen, die het volk
frissohe lucht willen verschaf feu.
De hoer S ijterna! acht ook do uitingen
over de S. D. A.-P. minder gelukkig.
De plaats van het volkspark vindt spr.
goed gekozen. Het is daar geheel een arbei
dersbuurt. Ia allen gevalle zou hij den grond
willen koop-en* zooals hij graag had gezien,
dab Toeds vroeger de gemeente don grond
om'de stad h'ad gekocht.
De V oorzitter zegt, d«$ steeds de be-
doeling geweest is, om daar een volkspark
auu te leggendat, behoeft dun niet speciaal
voorgeschreven. Het krijgen van een betere
plaats acht spr. onwaanochijnlijk. Wanneer 't
plan tot dón aanleg homt, kan men nog
spreken over .héb onttrokken van grond, Ver
wijderd liggende hoeken kunnen b.v. hael
goed voor bouwterrein worden bestemd- Ook
kan labor over «speelterrein worden gespro.
ken. De plaats oordeelt de Voorzitter uit
stekend. Hij gelooft, dat de oainleg geappre.
cieerd zal worden. Voor vernieling vreest spr.
niet en het terrain te aardig gedegen- Da
loop van liet prae-aidvLes ia niet zoo gemankt
om j iemand eer of oneer to geven, daar be.
hoeft niemand pro, noch' contra in te zien-
Sprr wil nog een kleine b?paling maken
over de huur,die thans l-x>pandï i«. Het ter.
rei a is vrijwel direct beschikbaar-
De heer Hoogtenboom grond z'n biA
zwaren alleein op de ongunstige ligging, wat
de Voorzitter nogmaals bestrijdt.
Heb voorstel wordt hierop zon
der hoofdei ij k-e stemminff aang'a-
n omen.
Spoodcisqhond wordt hierop behandeld een
voorstel van pommLsaarxsseoi voor,de Gas
fabriek om aan te koopsn de perceel en Lan-
gegïacht 126, 128 en 130, tegen den prijs
van f8625, om dooft* te gaan met de uit
breiding der fabriek en hiervoor te bestem
men een bedrag van f8625, waarvan 'Jxïü ge
deelte komt op rekening der gasfabriek em
een gedeelte op rekening der ©leotiiciteite-
werken, en do aflossing te bepalen op öpGfc-
en om dan de Prinaensteeg aan don dienst
te onttrekkejn-
Deze voorstellen, w.oftdan aangenomen.
Verplichte wiukelalnitiiig.
9. Praeadvies op de verzoeken van de
afd. Leiden van den Nederl. Bond van Con-
fectiebedienden e. a., om het sluitingsuur
van winkels en magazijnen bij verordening
te regelen. (226)
Hierbij komt aan de orde 'n voorstel van do
hoeren Fokker, Sijtsma, v. d. Eist, Bot arm a us,
on Vain der Pot om, wanneer in beginsel
besloten wordt tot de vorplioht-e winkelslui
ting, de Commissie voor do Strafverord .min-
gen te verzoekan zoo spoedig mogelijk eon
verordening te maken voor instelling van
dat verplicht sluitingsuur.
Dit punt wordt aangehouden.
De V o or Z i 11 er deelt mee, dat over veer
tien dagen of drie weken weer een verga
dering zal worden belegd.
Hierop wordt de vergadering geslotan-
Avondvergadering van Donderdag.
Voorzitter: de heer De Geer.
Invalid it eits- en ouderdom 3-
verzekering.
De heer Goeman Borgesius sluit zich,
wat het financieel e gedeelte betreft, aan
bij netgeen de heer Patijn heden gezegd
heeft. De vrijwillige verzekering zal aan
vankelijk niet velen omvatten. Naarmate
dit aantal gaat toenemen, zal het bedrag,
voor Staatspensioen noodig, geringer wor
den. Bij een uitkeering van slechts f 2 zal
een Stoatauitkeering worden gegeven. D:fc
is ook de heer Tydeman met spr. eens.
Wat het eoncentratieprogram betreft, dit
is slechts een grondslag voor een eventueel
RogeoriDgsorogram. Men moet wat over
laten aan het vertrouwen. In détails tre
den ware niet geweascht. De critieV van
den heer Troelstra. viel nog mee. Hij heeft
sen anderen grondslag voor Staatspension-
neering en besahouwt alles op afrekening.
Dé heer Aalberoe, betoogde spr., staat heel
wat dichter bij de socialisten dan de vrij
zinnigen, waar hij zijn dwangverzekering
heeft gebaseerd op een van Staatswege
Vastgesteld Icon. Uit de redevoeringen van
den heer Treub sprak moed en karakter,
•den moet heb in hem op prijs stellen, dat
hij, ondanks zijn persoonlijk standpunt-, ge
adviseerd heeft met het concenfcratiepro-
g.rajn mede te gaan. Spr. komt ap tegen
de smalende wijze, waarop de heer Troel-
stra-aver de nederlaag van den heer Treub
aprak, en wenscht dat hij in 'a lands belang
blijye werken. Sp. heeft dit willen zeggen
juist van deze pkvate, omdat hij het hard
te verantwoorden heeft gehad van den
heer Treub in dezen strijd. De Minister
greep zich vast aan de brokjes verdediging
van dé heeren Treub en Bos, zooals men
bekentenissen wel eens splitst. De bekeering
der Liberale Unionisten begreep de Minis
ter niet-, maar die van eten hf»or Lobman
wel l
Spr. kwam er tegen op, dat de heer
Lohm&n ochtends zou hebben gezegd, dab
spr. als oud-minister het volk zou ophitsen
tegen eerlijke lieden rooals hij. Uit een
hem door den heer Lohmau getoond sta
nogram concludeert spr., dat het nog ster
ker was dan hij zei. Er was geen reden -»m
zoo te spreken.
De heer Troelstra: Hij vleit zelf de
massa, is er immers tegen en zal vóór "tem
men, omdat het volk heb wil.
De heer Borgesius neemt aan, dat
de heer Lobman uit volle overtuiging vóór
de wet zal stemmen, al kwam -de bekeering
wat plotseling, 'a Ministers rede miste
warmte en zakelijke argumenten. Spr. pro
testeert tegen de uitdrukking van den heer
Duya, dat spr. had moeten zwijgen, omdat
hij, komt er risioo-oVerdrochb, noillioenen
zal verdienen. Spr. noemt dit verdachtma
king, welke uitdrukking de Voorzitter
niet kan toelaten.
SpT. noemt de bewering te onzinnig om
dat hij de «particuliere Maatschappijen or
buiten wikle laten. Spr. en de. zijnen zou
den gaarne vóór de web stemmen, ma^r ze
is tc slecht en te onbillijk.
De Minister van Landbouw,
enz. begint met naar aanleiding van de aan
vallen op zijn eerste rede op te merken,
dat alle sprekers der oppositie reeds in
eersten termijn zeiden, tegen de wet te
zullen stemmen, ja het hunne te zullen bij
dragen om de wet niet uitgevoerd te krij
gen. Nu had de Minister niet tot de oppo
sitie, maar tot het volk kunnen spreken,-c
doch dit heeft geen belangstelling meer-
voor de courantenverslagen van deze lange-
debatten. Wat den voorrang van deze wet
betreft vóór de ziekteverzekering, betoogt
de Minister nogmaals, dat- niet electorate
motieven, doch parlementaire hebben over
wogen, en verdedigt hij vervolgens nog-,
maals het gebruik maken van de Duitsche
cijfers voor den financieelen opzet van dit
ontwerp, alsmede zi.io standpunt in zake
de Krankenrente en het Heil verf ah ren.
Liever dan een academische bespreking van
het Belgische stelsel te houden, zal de Mi
nister nog even over zijn ontwerp spre-*
ken. De samenkoppeling van de Onder-
doms- en Invaliditeitsverzekering verdedigt
de Minister met een beroep op den heer
Verhees, die de vrijwillige verzekering met
St-aatseteun in België hielp imoeren, en
die nu zelf bekeerd werd. Deze wet zal
voor honderd duizenden arbeiders zeker
heid brengen en een zegen voor hen zijn,
zegt de Minister, die zijn stelsel verdedigt,
waarbij financieele centralisatie noodig is.
Wat de samenkoppeling van Inv aliditeits-
en Ziekteverzekering betreft, in Engeland
moet nog blijken of dit stelsel mogelijk is.
Volgens dit ontwerp krijgt de weduwe een
rente in de moeilijkste periode van haar
leven, nl. wanneer zij staat voor de opvoe
ding van haar kinderen. Waar geld voor
eetn weduwenrente vandaan moet komen
zonder renteverlaging weet de Minister
niet. Of wil men daarvoor een Staatstoe-
lage?
De Minister bestrijdt vervolgens de uit
drukking van den heer Schaper, dat dit
ontwerp een straf op de zelfstand;gheidl
zou zijn, om vervolgens in het licht te stel
len het verschil tussehen de Staatsbijdra-go
van deze wet, die een bijdrage ineens is
voor den verkoop van een bestaande arbei
dersbevolking in eeai verzekering met do
Staatsbijdrage van andere stelsels.
Wat de lage loonen betreft, meent de Mi
nister, dat zijn stelsel wellicht nog goedi
kooper is dan dat van den heer Patijn. Te
gen een vaste Staatsbijdrage heeft de Mi
nister bezwaar, als zijnde een bijdrage aan
de werkgevers, die te lage loonen betalen.-
De heer Tydeman heeft 's Ministers woor
den in zake de Kerk en de armenzorg ver
keerd uitgelegd. De Minister zet zijn
standpunt nader uiteeu. Wanneer wij aan
de Kerk denken, denken wij tegelijk aan.
het belang der armen; maar die zoo spre
ken als de heer Tydeman, zullen dit stand
punt niet begrijpen.
De Minister bestrijdt ten slotte, dab hij
de antithese in de zaak der sanatoria
bracht. Hij is overtuigd, dat men ook nu
weer zeggea zal, dat hij niet op de zaken
ie ingegaan. Wanneer de wolken van den.
strijd zijn weggetrokken, moge men het
ook hier te lande van links en van rechts
doen strekken in liet belang van de arbeL
ders en v«m het geheele volk. (E enig
applaug rechts).
De algemeene beraadslagingonworden
gesloten.
De artfc. 1 cn 2 worden zonder hoofdelijke
stemming goedgekeurd en daarna wordt de
vergadering tot Vrijdagochtend verdaagd.
Landsdr akker ij.
De heer J. W. van Nispen tot Sevenaer
heeft d.d. l Nov. 1.1. de vraag gedaan, of
de Minister bereid is zoo spoedig mogelijk,
althone vóór aanstaanden Donderdag, heb
rapport van de commissie in zake het tech
nisch beheer der Algemeene Landsdrukkerij
aan de Kamer over te leggen.
Minister Heemskerk heeft daarop geant
woord, dat het verslag buitengewoon om
vangrijk is en vele hoogst belangrijk© op
merkingen behelst, waaromtrent de direc-i
teur behoort te worden gehoord. De groo-<
te uitvoerigheid zoo zegt de Minister
verder maakte voorafgaande overweging
noodig, tot welke punten het overleg met
den directeur dient te worden beperkt.
Door het afsterven van den heer Van
Woerden is dit overleg vertraagd. De Mi
nister hoopt, zoodra de nieuwe directeur
oenigeu tijd zijn functie zal hebben ver
vuld, dezen te raadplegen. Totdat zijn ad
vies zal zijn ingekomen moet de Minister
zich de beslissing, of het rapport zal zijn
te publiceercn, c. q. aan de Kamer is me
de te deelen, voorbehouden.
De equipage reed het voorplein van de
prachtige minisberswoning op en hield
voor de groot-e trap stil. De minister stap
te niet een groot en bundel papieren in de
hand uit het rijtuig. Nadat hij ziju koet
eier een bevel had gegeven, begon hij', de
hooge gestalte licht gebogen, de trap te
bestijgen.
Een bediende in schitterende livrei trad
hem.tegemoet en zich diep buigend, zeide
hij„Excellentie, men wacht u
Zijn er veel menschen?,;
„De wachtkamer en het salon zijn vol;
hier zijn de kaartjes".
De minister greep haastig naar de op een
rilveren presenteerblad liggende visite
kaartjes en monsterde ze vluchtig. Er wa
ren vele be"kende namen bij, van klinkende
titels, of wapenkroontje vergezeld; diplo
maten, senatoren, afgevaardigden, geleer
den. Een schaduw, een uitdrukking van
vermoeidheid vloog over heb gezicht van
den machtigen bewindsman; toen zeide hij
bedaard: „Meld mijn kornet."
Op hetzelfde oogenblik ging een der vleu
geldeuren openeen kreet, een lachje
"weerklonk, een helder, frisck stemmetje
rtep: „Papa!" en iets wits, lioht als een
sneeuwvlok, vloog de trappen af, den mi
nister in de armen.
Hij liefkoosde de kleine met groote har
telijkheid en zijn gelaat kreeg daarbij een
jeugdige, opgewekte uitdrukking.
„Ik wou u gaarne even een kus komen
brengen, papa-; juf knorde, omdat 't thans
het uur van bezoek is, en Nina zal het aan
mama zeggen, zegt zij, maar d!at hindert
allemaal niets! Papa, lieve, beste papa,
jaag ze toch weg, al die akelige men-
sehen... ik wou zoo graag bij u blijven".
En zij kuste hem stormachtig op zijn
haar, zijn oogen.
„Kom met mij mee op den Pinoio, ik heb
Nelly geheel nieuw gekleed; wij zetten
haar tussehen ons in het rijtuig en dan
gaan wij' naar de winkels, naar allerlei
moois kijken, hè papa? Gaat u mee?"
„Ik kan niet, lieveling", fluisterde hij
haar toe, de zachte wangen licht met zijn
lippen beroerend, bijna angstig, als vrees
de hij haar pijn te doen.
En daarop ging het- kind heen, teleurge
steld, maar zonder protest, zonder tranen.
De kleine hand in die baars vaders leg
gend, zeide rij zacht „dag, papa en keek
hem na, terwijl de bediende de vleugel
deuren van het salon openwierp en plech
tig aankondigde
„Zijn Excellentie!"
En de minister wandelde met een koe
len groet tusachen twee rijen diepbuigende
personen door.
O, als hij diien zonnestraal eens niet had
Menigmaal, als de afkeer van dit leven
vol intriges, strijd, leugen en bedrog, dat
elk gevoel van eer bedreigt met verstik
king, hem te sterk wordt, drukt hij zijn
kind aan het hart, hij kijkt in haar heldere
oogen* lichtend en diep als de hemel, en
het is hem ais wordt hij daardoor gerei
nigd van allee, wat hem besmet. In rijn
blik ligt dan een oneindige liefde en de
kleine schijnt met het instinct eener vrouw
hoor taak te begrijpen. Ongedurig, weinig
meegaan-de, dikwijls eigenzinnig, is zij;
als zij b^ hem ia zachtmoedig en volg
zaam. Urenlang zit zij soms op een klein
stoeltje in rijn werkkamer, rustig, een boek
in de hand, zonder een woord te spreken.
Dat is zijn vreugde en troost; iet-s anders
heeft hij niet.
Zijn vrouw? De dame van de wereld, die
het liefst met haar toiletten en briljanten
praalt, is voor hem nooit de liefhebbende
vrouw geweest, die de krachten van den
man Versterkt en bevestigt door de alles
beiieer&ehende macht der liefde.
Op zekeren dag zat het kind als gewoon
lijk bij haar vader. Plotseling kwam zij bij
hem staan en vroeg nadenkend
„Papa, wat is dat: diphtheritis V'
Hij kromp ineen en huiverde alsof aioli
voor zijn oogen een dreigend spooksel ver-
hjöf: toen drukte hij het kind hartstochte
lijk tegen zich aan.
„Waarom vraag je dat zoo, lieveling?
Wie heeft ;'e daarover gesproken?"
„Ik heb het hier gelezen", antwoordde
de kleine, op een der couranten wijzend.
„Bent u er niet blij om, papa^ dat ik zoo'n
groot moeilijk woord al kan lezen? Ik heb
er langen tijd voor noodig geha-d; maar nu
kan ik 't ookZal ik het nog eens lezen?"
„Neen, lieveling, neon!" Zijn stem sid
derde; instinctmatig drukte hij haar nog
vaster tegen zioh aan, als om haar voor
een dreigend gevaar te beschermen.
„Maar ben ik dan krankzinnig?" aeid»
hij daarop in zichzelven, haar weer op den
grond zettend. „Ik werk te veel en daar
om word ik eiken dag zenuwachtiger".
Werktuigelijk streek hij met de hand over
het voorhoofd, waarop koude zweetdrop
pels parelden. Op dit oogenblik werd de
deur geopend.
„Eva kom hier! Je bent erg lastig. Laat
papa met rust
Zijn mooi orgaan had thans een zeer
scherpen klank en op het mooie, fijne ge
laat lag een harde, sombere uitdrukking.
,,'t Is eenvoudig belachelijk, dat je haar
altijd bij je houdt. Men zal ten slotte in
Rome nog aeggen, dat de werkkamer van
den minister een kinderkamer is gewor
den
Hij haalde ^vluchtig de schouders op.
„Laten ze het zeggen en maak uzelve
steeds dé getrouwe echo daarvan; maar
zeg mij eens, gij allen, wat er ia Rome, in
de wereld der politiek, van den roem, vari
de macht, te vinden is, dat opweegt tegen
de liefde van diit kind!"
En met groote tee-derheid legde hij de
hand op den blonden schedel vari het kind,
dab zich innig tegen hem aanvlijde, terwijl
de rijde lokjes om zijn vingers kronkelden.
De reeds lang verwachte politieke crisis
kwam. 't Was de oude en toch telkens weer
nieuwe geschiedenis: de partijstrijd, waar
onder zich dikwijls persoonlijke vijand
schap verbergt-, woedende protesten, over
dreven eifichen van den eenen, minachten
de bejegening van den anderen kant; een
strijd, waarin karakter en gevoel voor
recht en gerechtigheid 'dikwijls bitter
lijden.
Op zekeren avond kwam de minister na
een langdurige vergadering met zijn ambt-
gianooten laat thuis. Hij was vermoeid,;
maar overigens niet ontevreden over den
loop der zaken.
„De barones?" vroeg hij kortaf aan den
bediende, die zijn overjas in ontvangst
nam.
„Mevrouw heeft zich reeds in haar ver
trekken teruggetrokken. Excellent:e."
„En de kleine?"
(SM rolgl).
