ISKren ^Zagora °Jambo! L„.G fit. Ril I E T Carrthi U R ^g^Jtairsbiild E CorlUn I J Het komt onverdacht. Gemeenteraad van Sasseuhelm. De aiotulea van twee voorgaande verga!- <teringea werden voorgelezen en onveranderd goedgekeurd. [Van de ingekomen Hukken noemen wij: 1; Eén mèdedeeling van den Commissaris jdér Koxdngdn, dat tot zetters zijn herbenoemd da hoerön Morbus 6n [Warn aar2. een vel*, {coek van het bestuur deir R..K. Bewaar, pchool, om subsidie, B. en "Ws. heblen htet [voor ön tegen van het verloeren van sub- Én die ia an bijzondere Scholen overwogen. Zij achten liet wel wensohelijk zoo'n inrichting' te steunen, maar het geld. Het minimuri! zóu al niet minder dan ongeveer f200 kun nen zijn en dit bedrag kan de gemeentekas niet lijden. Er werd dan ook besloten voor-' loopig geen subsidie te verleenen; '3. een verzoek' van do afd. Zuid-Holland^ Noordhoek, om nadere regeling der onderwij- perssalaTissén in deze gemeente. Dit punt werd van Verschillende zijdein bekeken. B. en [Ws. wilden er voOrloopig tniet op ingaan, omdat de financiën het niet toelaten en omdat de salarissen enkele jaren geleden zijn geregeld, hoewel ze toegeven, dat de voortdurende stijging der levensmid delen het misschien noodzakelijk zou maken. De heer Bader zou met het oog op de duro tijden wel tot oen kleine verhooging willen overgaan. De lieer Kruyff vroeg, of op het adres tnog een antwoord zal wot den gegeven, waar op do Voorzitter antwoordde: „[Natuurlijk". De heer Wam aar was tegen de wijze van requesttrceren. Hij had liever gezien, dat de betrokken personen zelf waren ge komen, in plaats van het aan de vakvereeni- ging over te laten. En wanneer hij tot sala- ffisregeling zou willen overgaan, zou hij er een schoolgeldregeling pan willen verbinden, ff och zou hij het eerste niet van het laatst© willen laten afhangen. De heer Bader wilde in beginsel besluiten tot eenige verhooging. De Voorzitter zeide, namens B. ©n Ws., dit jaar er niet toe te kunnen overgaan; misschien het volgende jaar, maar dan moe ten de heeften zelf komen. De heer en Bader en Kruyff vonden, dat "het in den geest van den tijd ligt, dat vakvereenigingen zich voor loonsvcrliooging spannen. Besloten werd op het verzoek voor. loopig niet in te gaan. Hierna las de Voorzitter voor een brief, door B. en Ws. aan Leiden gericht, be vattende ©enige vragen omtrent de levering van electriciteit aan deze gemeente. Het antwoord van Leiden kwam in 't kotrt hierop neer, dat 't gasbedrijf hier eenige schade zal lijden en dat er f 2400 aan stroom moet worden gegarandeerd. B. ©n Ws. den ken, dat het Sassenheam geld zal kosten. Zij' hebben eens een begrooting gemaakt en zijn 'gekomen tot een afname van ongev. f 1200. De gemeente zou dan evenveel moeten l>ij- passen, waarom zij adviseeren niet op het yerzook dn te gaan. De lieer Kruyff hield een. uitvoerig plei dooi voor het wel toestaan. Hij vond dat B. en Ws. de zaak te zwart inzagen. Niet lang geleden is hier iemand van de Stedé- lijko Eleetiriciteitsfabriek uit Leiden ge weest, om de verschillende zaken eens op te nemen. Genoemde deskundige was tot een bedrag gekomen van f2300. De heer Kruyff kon evenwel voor deze cijfers niet instaan. Hij zou échter gaarne zien, dat de [Raad nog geen beslissing nam en da.t B. en Ws. do zaait nog eens met de belanghebbenden zelf en de deskundigen zouden willen onder zoeken. De heer Warn aar wees op Zoeterwoude, waar de electriciteit voor kleine industriëelen en particulieren schreeuwend duur is. Do Voorzitter nam hierna het woord en zeide ongeveer het volgende: ,,In een vorige zitting heeft de heer Kruyff gezegd, dat het hoofdzakelijk eigenbelang was, en nu schuift hij do industrieelen er voor. Boven dien beweert de heer Kruyff, dat B. en Ws. zoo sober zijn in het noemen van cijfere, maar do heer Kr. noemt zelf geen cijfers. Do lieer Kruyff: „Dat behoef ik niet te jloeo. Heb praeadvies dient die te. vermel- tnelden." Voorzitter„Ik heb het woord." Do heer Kr.: „All night". Voer zit ter, heftig: „Ik heb het woord én znl u straks gelegenheid tot spreken geven. Hiorop wat kalmer, ging de Voorzitter voort: „Ik ben niet conservatief, wil gaarne vooruit, maar dit is te gewaagd." o/smHsn Urusowoéi Stylu Sarnaki O L ■Jfj'i. ttirk-Mlisse Idrianopel ggggj Midi BabaEshisi °Wisa Lij/e Burgas o Eumülduna n w 20 w 60 bo -lotW, y De strijd tnssohcu Bulgaren en Turken om Adriauopel. De héér [Kr. Kreeg (nu het woord over een persoonlijk feit. Hij zeide (niet onbeleefd! te hebben willen zijn, maar interïumpeeren heeft ook in andere (vergaderingen, b.v. ge regeld in de Tweede Kamer plaats en is ook volkomen.' geoorloofd om fte discussies te bekorten. Ook wat betreft dat eigenbe lang is niet in den haak. Dat moge de aan leiden do oorzaak bij de beweging geweest zijn, het neemt niet weg, dat de industrieelen electriciteit broodnoodig hebben en dat met weigering voor aUe nieuwe industrie in do gemeente de pas wordt afgesneden. Daarbij vervult dectriciteit doeleinden, waarvoor het gas niet dienen kan en moch ten wérkelijk veel afnemers voor electrisch' licht opdoemen en. dus de gaszaak afbreuk doen, wat let de gemeente er ©enige winst op te leggen, om hét vérlies te compenseer en. Juiste cijfelrs kon hij reeds daarom niet noemen, omdat hij niet wist, dat de zaak aan de órde zou komen. Op de agenda komt het niet voor. Zou het niet goed zijn in 't vervolg de voornaamste te behandelen in gekomen stukken op de agenda te vermel den? De Voorzitter beloofde met de Wénsohen, van den heer Kruyff rekening te .zullen houden. Na nog eenige besprekingen werd het voor stel van B. en [Ws., om voorloopig niet op het verzoek in te gaan, omdat zij liet schade achten, voor het gasbedrijf, aangenomen niet op één na algemeen© stemmen, die van den heer Kruyff. Hierna kwam in behandeling een adres' van „De Hanze", bond van middenstanders, afdeeling Lisse. Deze Bond maakte aanmer king op de steenen, die gebruikt worden voor heb nieuwe brandspuithuis. In h^t be stek st aat, dat moesten gebruikt worden z.g. mondsteencn, wat niet is gebeurd. Zij ver zochten daarom den Raad uitvoering aan het bgstek te doen geven. De Voorzitter lichtte deze zaak uitvoe rig toe. De gem.-opzichter, de héér .Ver hoog, heeft alle moeite gedaan bedoelde! st'ccncn to krijgen, doch ze waren, in oen vijftal fabrieken niet voorradig. B. en Ws. hebben deze zaak érnstig onderzocht en be vonden, dat do heeft Verhoog in .dezen vrij uitgaat. Het ©enige verzuim, hier gepleegd, is, dat hij heeft vergeten B. en "Ws. er mede in kennis te stellen. De aannemer zal eer schade dan voordeel hebben van heb niet werken met de .gevraagde steensoort. D© Voorzitter stelde daarom voor, het adres ter zijde te leggen en den heeft .Verhoog het voll© vertrouwen te blijven schenken. Zeer duidelijk bleek hier de opzet, den heer Vér. hoog een hak te zotten. De Raad vcfteenigdo zioli met. het voorstel van den Voorzitter. Uit het proces.verbaal van gehouden kas- opneming bleek, dat boeken en kas van den gemeente-ontvanger èn van den gasadminis- trateur in orde waren. Het schoolgeldkohicr 4de kw. 1912 weid vastgesteld op een bedrag van f 39.30. Hierna kwam in behandeling ©en verzoek van den heer E. J. Speelman, om ver gunning tot het bouwen eener serre vóór zijn huis. B. en We. wilden het verzoek" inwilligen, en ,de vergunning tot wederopzeggens ver leen en, waarbij ziob de heeren Marbus en Rjjnsburger aansloten. De heer [Warnaar zou goen vergunning willen verleenen. Hij zeide, waar wij altijd bij het Rijk aankloppen om toch breede wegen te geven, moesten we hier niet toestaan, dat de kleine ruimte nog meer wordt beperkt. Stel, dat het café er naast .afbrandt, dan zou een nieuw te bouwen huis ©enige meters achteruit moeten en bijgevolg zou de (heer Speelman dan zijn serre pnoeten afbreken, om in de ft ooilijn te ,kom®n- 't Is beter, dat wij dit nu weigeren, dan den lieer Sp. later nog onaangenamer te moeten zijn. De heer Roozen wild© den aanvrager be wegen z'ijn voorstel in te trekken. Het voorstel van B. en Ws., het verzoek wel in te willigen tot wederopzeggens, werd ten 3 lotte aangenomen met dale stemmen tegen, die van de [heeren Wam aar, Bader en Roozen. Aan de orde was flaarna: de begrooting gasvoorz'iening. Nadat de heeren Kruyff en WarnaaT ©en paar inlichtingen [hadden ge vraagd, waarop de Voorzitter antwoordde, maakte de héér [Warnaaft de opmerking, idat de begrooting zeer onduidelijk geschreven was. De heer Morbus maakte dezelfde op merking. Do Voorzitter beloofde met den betrokken ambtenaar hierover te zullen spre ken. Deze begrooting, welke sluit in (Ont vangsten en uitgaven met f 17,045, werd met algemeen© stemmen goedgekeurd. Hiérna worden de alge meen e beschouwin gen over de gemeentebcgrooting door don heer Wamaar geopend. Spreker bracht hulde aan B. en Wre. en secretaris voor het ineenzetten van zoom stuk werk. Hij had in 't algemeen iets te vragen en wel over: lo. de presentiegelden, welke hij zou willen zien verhoogd of geheel afgeschaft; 2o. laat de post onvoorziene uitgaven toe, dat wij in 1913 feestvieren? 3o. er is f250 voor leen nieuw torenuurwerk uitgetrokken, wanneer zal dat uurwerk ©r kunnen zijn? De Voorzitter antwoordde op vraag 1, dat voor verhooging der presentiegelden geen geld is; op 2, dat hij aan feestvieren niet ha4 gedacht bij het in elkaar zetten der begroe ting, maar, als er zich! een commissie vormt, zullen B.-en [Ws. alliclit voor een subsidie te vinden zijn. Wat het torenuurwerk betreft, dit zal f 550 moesten kosten, waaronder is begrepen twee jaar gratis bediening. Het geld er voor zal over twee jaren verdeeld worden, alzoo kun nen wij over twee jaar het nieuwe toren uurwerk verwachtten. liet verzoek van den heer [Bader, om in het vervolg de begrooting gedrukt thuis te krijgen, werd algemeen goedgevonden. Hierna kregen de heeren gele genheid hun op. en aanmerkingen bij de ver schillende onderdcelen der begrooting te ma ken. Bij liét punt f 100 verhooging salaris gemeente-opzichter, kwam ook ter sprake de 5 pOt., welke de opzichter geniet van bedragen hoven f1000. Het bleek, dat men het oveft de uitlegging van het desbetref fende artikel niet ©ens was, waarom werd besloten, de f 100 toe te staan, doch de kwestie van de 5 pCt. nader te regelen. Op voorstel van den heer Warnaar werd besloten f 75 uit te trekken tot verbetering van de Washekerlaan. De tien gulden, uitgetrokken voor hét uit steken van vlaggen, wérden op voorstel van den hcor Bader geschrapt, evenzoo de post voor het aanschaffen en planten van boomen langs de Zandslootkade. De begrooting werd hierna met algcmeene stemmen goedgekeurd. Zij sluit in ontvang sten en uitgaven met f 35,694.621/2- Het voorstel tot weder-invoering van den kinderaftrek werd aangehouden. Nog werd besloten het overtollige kas geld niet meer op de Spaarbank te plaat sen, doch op prolongatie te zetten. Hierna vroeg de heer Kruijff het woord. Hij zeide: „Mijnheer de "Voorzitter, ak gevolg van het incident dat m, i. door u niet volledig is opgelost zooals ik meende te mogen ver wachten, ook om het zoo© ven genomen be sluit in zake electriciteitslevering i6 bij mij een besluit tot rijpheid gekomen dat bij mij reeds lang in overweging wasIk neem mijn ontslag als lid van den Raad. Het schijnt, dat de Raad en ik en ook de Voor zitter en ik, niet bij elkaar behooren, waarom het beter is, dat ik heenga. Mor gen zal ik schriftelijk mijn ontslag indie nen. De Voorzitter antwoordde: Het is jam mer, dat U om dergelijke reden heengaat. U hebt het evenwel met den vorigen Voor zitter ook al niet kunnen vinden, dus zal het niet alleen bij mij liggen, dat wij niet harmonieëren." De heer Warn aar: De woorden van den heer Kruijff zouden den schijn op one loden, alsof wij elkaar niet konden zetten. Dit maakt een slechten indruk en ik be treur het dat het mandaat van de kiezers zoo neergelegd wordt. De heer Kruijff: Het zijn niet de perso nen. die mij hinderen maar wel de velebe sluiten van den laateten. rijd, welke tegen mijn zin worden genomen. Het schijnt, dat ik een anderen kijk op sommige zaken heb, dan de andere heeren, waarom samenwerking niet wel mogelijk althans niet altijd aangenaam is. Geen persoon lijke kwesties met Raadsleden of Secreta ris doen mij heengaan... Voorzitter: „Wel met mij? De heer Kruijff: ,,Ja, mijnheer de Voor zitter, het spijt me, dat U mij interrom- peort." Voorzitter: „Het dateert zeker gj van 2 Februari af. Ik betreur het toch, dat een man van zooveel werkkracht en gaven, heengaat, maar ik kan er niets aan doen." Hierna geheime zitting: No heropening der openbare zitting, deelde de Voorzitter mede, dat B. en Ws. voorstelden van het R.-K. Kerkbestuur plm. 80 R.R. grond te koopen voor plm. f 3200, om er later, misschien wel een nieuw raadhui© op te bouwen. De grond is gele gen tusscben het nieuwe huis van den bur gemeester en het hottenhuis van de heeren Roozen. Het voorstel werd goedgekeurd. Bij de rondvraag deelde de heer War- naor nog mede, dat de waterleidingskwes tie uitstekend vordert. Niets meer aan de orde, werd de verga dering gesloten. I>e iugeuienr flana Gericke f de commandant van den luchtballon „Berlin II", die Maandag verongelukt is Opgave van personen, die zïcL te Leiden Lebben gevestigd. A. E. van Axkel, Korte Mare 36. Wed. Vliegen thai-1 en gezin, Mussc hen- broek© traat 11. M. N. Roegholi, Hoogevoerd 37. J. G. Lemair en gezin, 5de Binnenvest- gracht 12, pakhuisknecht. A. Raven, Stationsweg 37. J. Langerak en gezin, Mirakelsqa! kwoeker. J. H. Oldacburg, Brandewijnslecg in schoenmaker. Wed. Hoogstraten en gezin, Maredijk 30. M. van de Ran, Botermarkt 20, vin bek juffrouw. A. R. O. Schmidt en gezin, Drie.Ortobep straat 17 A, kellner. n C. J. Korver en gezin, Haarlemmer strati 48, pakhuisknecht. C. Bol, Steenstraat 37, bloemist. J. C. O Sbruiek, Maredijk 30, monteur J. Kerkhoven, II. G. Weeshuis, Hoogl* Kerkgracht, huisvader! M. A, de Jong, Hoogewoerd 40 A. H. Corn-elder en gezin, Hoogewoerd pens ionhouder. J. Bentveld en gezin, Duizenddraadstceg 5A, sïgaronsorteerder. W. Momberg en gezin, Pasteur-straat monteur. M. E. van der Mcij, Haarlemmerstraat 160- winkeljuffrouw. J. L. Jung, Apolhekersdjjk 24. E. de Raad, Doezastraat 19, bakker. W. Rijpkema, Plantsoen 107 A, coupeuse. H. J. M. Waterreus en gezin, Hoog©, woerd 122 A, kruidenier. J. C. U. Legner, Apothekérsdijk 24. P. do Vries en gezin, Hooigracht 7S, gep, onderofficier marine. II. H. W. Wineke en gezin, Haarlemmer straat 180, verpleger. J. M. J. Vink, Aalmarkt 4. W. R. Smits, Beestenmarkt 36, adsp land., meter. W. de Jong, Apothekersdijk 36. D. van der Meulen, Oude Singel 160, student. J. P. Lancel en gezin, Breestraat 106, onderwijzer. E. L. G. den Dooren de Jong, Stoenschuulp No. 16. L. J. van Holle, Aalmarkt 6. C. G. M. C. Cormick, Bneestraat 109. 1 P. J Molenaar eu gezin, Levendaal 173^ koopman. J. P. Ekker, Noor deinde 41A. D. Tiöcken, Hoogewoerd 181, timmerman* G. Nijkanip, Hoogewoerd 181, timmerman A. E Kutschenreuter, Acad. Ziekeinhuis. J. Wuite ©n gezin, Wasstraat 9. predikant G. de Best en gezin, Groenhazengracht 15, landbouwarbeider. W. Hoogeboom on gezin, Hooigftacht 112, kellner. BKCLAMBS, a 40 Cent per regel. 4979 4* Het komt menigmaal voor, dat menschen een gevaarlijke nierziekte onder de leden hebben, zonder dat zdj zich er van bewust zijn, dat hun nieren aangedaan zijn. Zoo, Ctoende wordt hun kwaal veronachtzaamd* totdat zij een gevaarlijk© hoogte bereikt. Want nierziekten ontwikkelen zich vaak on verdacht, zij kunnen zich reed© jaren v&st- genesteld hebben, zonder dat men er erg in had. Genees uw nieren wanneer het tijd is door onmiddellijk aan te vangen met het gebruik van Foster's Rugpijn Niereu-Pil- len, indien gij verschijnselen opmerkt als de volgende: Rugpijn, pijn in de lendenen, duizelige heid, waterzuchtige zwellingen, rheumati- sche pijnen, urinekwalen atadonker- of zeer licht-gekleurde urine, bezinksel in het wa ter, voortdurende aandrang, branderige pijn, enz. Foster's Rugpijn Nieren-Pillen verlich ten en heelen de nieren en blaas. Zij voe ren het urinezuur af, hetwelk kwalen als rugpijn, jicht, rheumatiek en niersteen ver oorzaakt, en bevrijden bet lichaam tevens van het overtollige water, hetwelk de wa terzuchtige zwellingen veroorzaakt. Te Leiden verkrijgbaar bij D. M. Krui- singa, Nieuwe Rijn 33, Reyst Krak, Steeustr. 41, cn D. W. E. F. de Waal, Mar*© 56. Toezending geschiedt franco na ontv. v. post wissel a f 1.75 voot één, of f 10 voor zee doozon. Edscht de echt© Foster's Rugpijn Nieran.Pillen, weigert elke doos, die niet voorzien is van - nevenstaand handels- TIW0Ï merk. den dag voor zoo'n voornaam heer om al onderweg te zijn. Weldra was het ruwe stadplaveisel achter den rug; de zon, die haar pas verschenen glorie eerst achter een wolkenbank ver scholen had, zond nu haar brandende stra len door dien dichten sluier heen, kleurde den ochtendhemel met rose oranje of hei gouden tinten en ontlokte tallooze vuur- vlammetjes aan do torens van het verder afgelegen Parijs. In de verte sloeg de klok der Notre Dame vijf uren. Gast-on vloekte inwendig. Het waa later dan hij dacht, later dan hij' van plan was geweest zich op weg te bege ven. Dat gezeur over 't duel had hem lan ger doen opblijven en nu voelde hij zich bij het wakker worden moe en lui. Nu zou bij er een groote vaart achter moeten zet ten en hij voelde zichz niet zóó vlug, zóó goo*! voorbereid op de vermoeienissen van een langen rit, als hij twee jaar geleden geweest zou zijn, voordat zijn gezondheid ondermijnd was door de ontzenuwende uit spattingen van het hofleven te Versailles. Gelukkig was de grond zacht en droog, de lucht frisch en opwekkend. Hij gaf zijn paard de sporen. XXXIII. De rit. Het zijn honderd vijftig mijlen van Ver sailles naar de haven van le U&vre, maar de weg er heen bevat er honderdtaAtig. Gaston had twaalf uren om dien afstail4 af te leggen, een goed paard en de geest- ^rift-, geboren, uit leeg© zakken, als aan het einde van den tocht twee en een half millioen pond een lokaas vormen. De velden de oogst was al binnenge haald waren heerlijk om over te galop- peeren; de grond veerde voldende, maar was toch niet te week en onder dergelijke omstandigheden was het rijden in den koe len ochtend bepaald een genot. Gaston bereikte Nantes even na zeven; hij had in dien tijd veertig mijlen afgelegd zonder Belle Amie al te zeer te vermoeien. Hij was een goed ruiter en wist haar op haar gemak te stellen en zij had Arabiech bloed in haar aderen. Zij vatte haar taaie licht op, genoot van het galoppeeren. Zij behoorde tot het ras, dat geen vermoeid heid kent, als afstammelinge van Jedran, die Maurits van Saksen had gedragen op zijn beroemden rit van Parijs naar Saar- gemund, driehonderd mijlen in achttien uren afleggend. Te Nantes gebruikte Stainville een een voudig ontbijt, terwijl Belle Amie wat uit rustte en wat te eten kreeg. Binnen een halfuur was hij weer te paard en reed de Seine over, langs de pas gebouwde steenen brug. Om tien uren stond de zon hoog aan den hemel en goot stralen als gesmolten lood neer op ruiter en paard. Zij vorder den nu veel langzamer. Hij moest verschei den malen halt maken in kleine herbergen om wat te drinken en Belle Amie te laten afwrijven. Het was een zwaar en warm werk, het uitrijden als bode met kwesties van leven en dood was daarbij vergeleken kinderwerk. Maar dit was geen kwestie van leven of dood; het was iets dat Gaston veel meer teï-barte ging. Geld! geld! Als Belle Amie aan dë?r kant van den weg mocht blijven I liggen, dan ZOU hij des noods den afstand I te voet afleggen- [Eten extra half millioen in geval de „Monarch" de haven verliet vóór zonsondergang. Te Rouen moesten paard en ruiter van elkaar afscheid nemen. Belle Amie, die honderd mijlen had afgelegd en het groot ste gedeelte er van in de felle hitte van de middagzon, had minstens een paar uren rust noodig als zij Havre zou kunnen be reiken en die kon haar berijder haar niet gunnen. In het hotel, dat vlak bij de kerk staat, huurde Stainville een ander paard en liet Belle Amie er achter in de hoede van den waard, die het dier zou verzorgen tot hij, waarschijnlijk den volgenden dag, er weer langs kwam. De knecht antwoordde niet en streek ook den haarlok op zijn voorhoofd niet ter zijde bij wijze van onderdanigheid. Hij gaapte even en geleidde, toen met loome schreden de oververmoeide merrie naar den ruwen houten stal. Gaston ging toen naar de veranda en beklom de wei nige bouten treden, die naar den ingang leidden, waar nog altijd de man met het appelronde gezicht stond met zijn han den op zijn rug, droomerig starend naar den on ver wachten bezoeker. „Zijt gij de herbergier?" vroeg Gaston kortaf. „Ja, mijnheer," antwoordde de aange sprokene beslist. „Ik heb voor dezen nacht een goede slaapkamer noodigen een goed toebereid avondeten, zorg er dadelijk voor." Op deze korte bevelen verminderde de onverschilligheid van den herbergier een weinig, want de bevelen gingen vergezeld van een korte, veelzeggcnden zweepslag, tegen zijn rijlaars. Maar de onverschillig heid ging niet in vlugheid over, alleen maar in een soort van eigenaardig verzet, toen Gaston de treden opgeklommen was, en hem voor zijn eigen huisdeur 6tond aan te kijken. „Mijn huis is vol, mijnheer," begon hij. „Ik ben in dienst, van den koning," stoot te Gaston er nu met boosaardig ongeduld uit, „dus niets van dien onzin, ver staat ge?" Niet alleen verstond onze waard dit, maar hij bedacht dat het maar het best was om zoo gced mogelijk te gehoorzamen. Hij ging een weinig morrend ter zijde en maakte aldus plaats voor Gaston de Stain ville, maar hij bracht het niet tot een bui ging en heette Monsieur ook niet welkom in zijn huis. Maar Gaston was niet in een stemming om op het brommerige humeur van dien dikken man te letten. De onvriendelijkheid van de provinciale hotel-houders was in Frankrijk spreekwoordelijk geworden; zij schenen alle gasten, die hun geld aanbrach ten als aanmatigende indringers te be schouwen en behandelden hen volgens dat idee. „Zorg onmiddellijk voor een fatsoenlijk avondmaal," hernam de Stainville nu met dat bevelende air, dat, zooals hij wist, alleen in staat was, beleefdheid te verze keren, „en stuur een meid naar mijn kamer om te zorgen dat er schoon linnen op het bed komt." Die waarschuwing was beslist noodzake lijk, te oordeelen naar de kamer waarin Gaston zich nu bevond. Het was een bui tengewoon laag en benauwd vertrek. Yoor het oogenblik zag hij niets clan twee heel kleine vensters, die hermetisch gesloten waren, terwijl door vies vuile, dikke ruiten van ruw glas een klein lichtstraaltje heen drong. Aan den linkerkant was een deur, die klaarblijkelijk toegang gaf tot een grootere kamer waaruit de deur stond op een kier het geluid van stemmen en de benauwde lucht van sterkriekend© tabak tot hem doordrong. Maar in die andere kamer was waar schijnlijk wat licht en lucht, terwijl het Gaston toescheen alsof in dit vertrek alleen kelderhewoners en mollen konden leven en ademhalen. „Breng mijn avondeten maar in die ka mer," zei hij, terwijl hij met zijn rijzweep naar de half open deur wees, en zonder op het. protest te wachten, waaraan de waard schijnbaar bezig was, liep hij ec brutaal weg heen en duwde de deur heete- maal open. Het was werkelijk een heel ander vertrek dan hetgeen hij een oogenblik geleden ver laten had. De vloer was bestrooid met helder wit zand en ofschoon de lucht er be zwangerd was door den geur van diezelfde sterk riekende tabak, die Gaston al zoo had gehinderd, was het toch geen onaan gename atmosfeer, aangezien het groot© venster aan den anderen kant van die lange lage kamer wijd open stond, zoodat het frÏ6sche zilten briesje uit het kanaal afkomstig er vrij kon binnen dringen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 6