Ko. 16154. LEIDSGH DAGBLAD, Vrijdag* 18 October. Tweede Blad, Anno 1912 Büitenlandseh Overzicht. Tweede Kamer. Uit de Rechtzaal. Faillissementen. FEUIL LETON. In Hofkringen. De amnestie v oor de be w oners van Tripoli en Barka wegens het deelnemen aan de vijandelijkheden is amb- telijk afgekondigd. Zij geldt alleen niet voor de misdrijven, die onder het gemeene recht vallen. Gevangenen en gedeporteerden zul len in vrijheid worden gesteld. Een ofiicieel besluit betreffende Tripoli en Barka bepaalt, dat de bewoners van deze gewesten de meest mogelijke vrijheid zullen büj\en genieten bij het vervuilen van hun Moha-mniedaansche godsdienstplichten. Men eal den naam des Sultans als Chalief in de gebeden blijven noemen en zijn vertegen woordiging zal worden erkend in den door hem benoemden persoon. De godsdienstige rechten en grondslagen zullen geëerbiedigd worden. De betrekkingen tusschen de Mu zelmannen en den Kadi, benoemd door clen /Üjeich ul Islam, zullen op geenerlei wijze worden bemoeilijkt. Erkend wordt, dat de bovengenoemde vertegenwoordiger te wa ken heeft voor de belangen van het Turk- sche rijk en de Turksche onderdanen, die jn de twee gewesten blijven na de wet van 2ö Februari 1912. Men zal een commisie, waarin aanzienlijke inboorlingen zitting hebben, benoemen om voor de twee gewesten een ei vielen raad van administratie voor te stellen, bezield van liberale beginselen en achting voor de zeden en gewoonten van het land. Volgens de „Ikdam" zouden onder -de vredesvoorwaarden de volgende bepalin gen voorkomenbenoeming van een com missaris van den sultan voor den tijd van ^even jaar, instelling eener militie van Ara bieren, jaarlijksche betaling van 20,000 Pond TurkSch, ontruiming der eilanden. Italië, zou Turkije steunen gedurende den oorlog op den Balkan. Men meldt uit Konstantinopel, dat bij den ivooiToopigen vrede van Ouohy d e k vv e st ic •van de schadevergoeding voor Tripoli en Barka, naar uit vertrouwbare bron verluidt, zoo is geregeld, dat Italië gedurende 50 jaar een jaarrente aan Turkije zal betalen. I Ka Rusland hebben of zullen ook Oosten- rijk-Hongarije en Duitsohland de souvereini- teit van Italië over Lybië erkennen. Van Berchtold is bij de ItaLiaansche regeering een gëlukwensch met het sluiten van den vrede ingekomen. Een beetje ruzie onder de strij ders en strijdsters voor vrouwenkiesrecht in Engeland. De heer en mevrouw Pethick Lawrence tullen zich afscheiden van den socialen en politicken vrouwenbond. Dit besluit wordt in de - kringen der kies r echtvrouw en druk besproken. Blijkbaar konden de heer en mevrouw Lawrence het met de Pankhurst- partij niet langer vinden ten opzichte van de richting, die de vrouwenbond heeft te volgen, maar welke in hoofdzaak de pun ten van geschil waren, wordt ook door het lezen van eenige peregosprekken met het .echtpaar Lawrence niet duidelijk. Het'echtpaar gaat voort met het uitge ven van het weekblad Votes for Women" de P ank hut stpart ij zal een nieuw week blad uitgeven getiteld Suffragette." Re dacteur zal Óhristabel Pankhurst zijn. In het eerste nummer zal Christabel den oor log verklaren aan dc arbeiderspartij, om dat deze een bondgenoot ie van de libera le regeering. Hetlaatste bulletin over Roo sevelt is zeer geruststellend. De ge- sneesheferen denken hem te kunnen toestaan aan het l>egin van de volgende week huis waarts te gaan. Roosevelt heeft naar aanleiding van den op hem gepleegden aanslag een groot aan tal telegrammen ontvangen, o.a. van den Duitschen Keizer, van den Koning van talië en van president Fallières. De Duit- sche Kroonprins en zijn gemalin telegra feerden: Wij zijn over uw gezondheid zeer bezorgd en hopen, dat u spoedig hersteld zult zijn. Volgens een telegram uit Mexico is Ve- ïa C'rttz, behalve aan de zeezijde, van a l le gemeenschap afgesneden. De regeering heeft aan de spoorwegen last gegeven om alle materieel op tc houden en Orizaba, Jalapa en Terra Blanca als nieuwe eindpunten vast te stellen. Verder dan die stations mag geen trein over de Staatsspoorwegen loopen. 125 man regee- ringetroepen van Orizaba, die op korten afstand zuidwaarts van daar een voorpost der opstandelingen ontmoetten, hebben zich onndddellijk bij hen aangesloten. Of heb zal gelukken Diaz geïsoleerd te hou den, hangt af van de betrouwbaarheid der artillerie. Men houdt het niet voor waar schijnlijk, dat zij der regeering trouw zal blijven. lnvaliditeits- en Ouderdom s- verzekering. De heer T r e u b, in de zitting van gis teren, een vergelijking makende tusschen dc kosten van de versohillendc stelsels van ouderdoms- en invaliditeitsverzorglng, kwam lot de conclusie, dat de Engelsche Staatspensionneering voor ons lancl onbe reikbaar is en men zich zou moeten verge noegen met de Deensehe, maar dat deze voer ons land ongeveer 10 millioen zou kosten. In sprekers stelsel zou dat bedrag Keer aanmerkelijk lager worden door de bijbetaling van de premies. Deze premies zouden lager kunnen worden, naar gelang de middelen stijgen. De kosten, die de Staat heeft, zouden gemakkelijk kunnen gevonden worden uit inkomsten en succes siebelasting. Tariefsverhooging heeft men er volstrekt niet voor noocbg, ook niet in het stelsel van de Regeering. Men wil echter het tarief verhoogen om ganech andere redenen. De redenaar eindigde met zich te kee- ren tegen dc machtspolitiek van rechts, die hetgeen wat het heiligste moet zijn verlaagd tot stembusinstrument en zich nu ook niet ontziet, de belangen der arbeiders daaraan op te offeren. Daarna kwam de heer Hugenholtz «aan het woord, die ontkende, dat het be lang van den arbeider eischt dc tot-stand- koming van dat ontwerp en uiteen zette, dat het voor een betere regeling volstrekt nog niet te laat is. De arbeider zal geen cent vroeger uikeering krijgen en hem zal geen enkele dienst bewezen worden als men dat ontwerp er door jaagt. Die argu menten der rechterzijde voor haar doorja gen zijn ondeugdelijk. Dat doorjagen is en blijft niets anders dan een coalitie-ver- kiezingöbelang. Spreker richtte een opreep tot de libe ralen, om eens duidelijk te verklaren of eij, die thans, naar luid der geruchten, een concentratie hebben gevormd met Staats pensionneering als een der grondslagen, voornemens zijn, om, als in 191,3 de over winning wordt behaald, liet onderhavige ontwerp; dat immers beslist zal worden aangenomen, in te voeren en zoo niet, of de toekomstige liberale regeering dan met 'Staatspensioen zal komen. Er schijnt toch, als men den lieer Treub boort, zoo iets in dc maak te zijn van een minimum-Staat sp.fensi oen, met vrijwillige verzekering als aanvulling. Spreker be twistte verder uitvoerig, met een beroep o.a. op uitlatingen van dr. Kuyper, als hoofd der anti-revolutionnaire partij, dat het anti-revolutionnaire beginsel zou eischen te komen met verplichte verzeke ring, en betoogde, dat daartegenover de anti-revolutionnaire partij in de practijk 't beginsel van Staatspensionneering heeft, aanvaard, waarvoor hij verwijst naar dr. Kuy'pers proeve eener pensioenregeling". Spreker hoorde een warm pleidooi voor Staatspensionneering. welke de soe.-demo craten beschouwen als de rechtmatige te ruggave van een deel van het onrechtma- tig .aan den arbeider onthouden arbeids product. Allerminst beschouwt de arbei der Staatspensionneering als een bedee- ling. De heer Hugenholtz ontkende te genover den heer Treub, dat Staatspen sionneering oen demoraliseerenden invloed zou hebben, tot verslapping van het volks karakter, of tot zorgeloosheid zou leiden. Hierna verdedigde spreker Staatspen sionneering tegenover 's ministers loon- theorie,. waarvan hij de ondeugdelijkheid uiteenzette. De RegeeTing zegt met de loo- nen niets te maken te hebben, maar fei telijk grijpt het ontwerp zeer diep in de loonverhoudingen in. En spreker vraagt waarom alleen de in dustrie de lasten moet dragen in plaats van cle geheele gemeenschap. Met de direc te belastingen moet het geld gevonden wor den, niet uit het tarief, verklaarde spr. daarna. Hedenmorgen zou hij zijn rede voortzet ten. Ilnagfiche Rechtbank. De gcpensaonncerde officier van het O.- I. leger, J. G. F. E. v. d. B., die verle den week heeft terechtgestaan wegens op lichting, gepleegd tegenover den schuiten- verhuurder A. Yromans, te 's-Gravenhage, door dezen te bewogen tot afgifte van een motorboot, werd' veroordeeld tot één jaar g e va n ge n isst r a f De machinist J. B., der H. IJ.-S-M., die, dienstdoende op een stoomtramtrein van Scheveningen naar Den Haag, doof een op „onveilig'' staand sein reed, waar door een botsing ontstond met een con- vooitrein en eenige personen weinig bedui dende verwondingen bekwamen, werd. tot f 25 boete, subs. 10 dagen hechtenis, ver oordeeld. Rotterdaoisclie Rechtbank. Deze rechtbank veroordeelde: J". M., 26 jaar, schippersknecht, te Zeg waard, wegens opzettelijke beschadiging van een staaldraad, tot f 10 boete, subs. 10 dagen hechtenis. Amiterdamsch Gerechtshof. liet Gerechtshof heeft, uitspraak gedaan in de-zaak tegen den Haarlemsohen poli- tie-agent Th. U., die door de rechtbank, te Haarlem veroordeeld was tot f 40 boete, ter zake, dat hij in den nacht van 6 op 7 April aldaar, in uniform gekleed surveil- leerende, A. P. W. had mishandeld door hem met zijn eabel op het hoofd te slaan en bloedend te verwonden. Uit de behandeling van de zaak zij her innerd, dat bedoelde persoon, terwijl hij ge arresteerd werd, den agent, die zich met zijn rechterhand niet verweren kon, in het been had gebeten. Overeenkomstig het rec|uisitoir van den advocaat-generaal achtte het Hof het ten laste gelegde bewezen, doch niet straf baar, op grond, dat de agent had gedaan wat in zijn functie nooclig was om de ar restatie te bewerkstelligen en tot zelfver dediging. Het Hof, het vonnis van de rechtbank vernietigende, ontsloeg beklaagde van rechts ve rvolging. Amsterdameclie Rechtbank. De zaak.Yan Eyk. Voor deze rechtbank werd behandeld de zaak tegen Dirk van Eyk, vroeger coni- inissionnair in effecten en bankier, wonende te Amsterdam, thans in hechtenis in liet Huis van Bewaring, uit vrees voor herha ling van misdrijf of vlucht van den be klaagde. Hem is ten laste gelegd, dat hij met 't oogmerk om daarmede zich of 'n ander wederrechtelijk te bevoordeelen, op of om streeks 27 April 1911 te Sluiskil in de gemeente Ter-Neuzen, A. A. Ramondt heeft bewogen om aan hem af te geven verschei dene geldswaardige papieren, enz. Als verdediger in deze zaak trad op rar. Th. Muller Massis; 7 getuigen waren ge dagvaard, waarvan één a décharge. De getuige a décharge had getelegrapheerd, dat hij verhinderd was tc verschijnen. Ge tuige Ramondt, landbouwer, zegt, dat be klaagde hem in tegenwoordigheid van zijn (getuige's) vrouw groote voordeeion van zijn onderneming had voorgespiegeld. Het O. M., mv. Besier, merkte o.m. op, dat het op slinksche wijze zich in het be zit stellen van fondsen held. deed, ten einde de wankelende firma Yan Eyk op dc been to houden, d. i. haar te bevoordeelen. Bekl. is voorgesteld als een braaf en wel dadig man, die .ook voor de Kerk zooveel over had. Spr. wilde niet zoggen, dat be klaagde huichelde; liet kan zijn, dat hij in derdaad godsdienstig was. ^friur het neemt niet weg, dat hij, waar hij kwam, den do minee in den arm nam cm hem te intro- ducceren. Zoo deed hij ook te Sluiskil, met 't gevolg dat Ramondt voor f 60,000 in de val liep. Spr. eindigde met tegen bekl. de hoogste straf voor oplichting te eischendrie jaar gevangenisstraf. J. P. Barnhoorn Dz., karreman te No<ri- wijk-aau-Zee. •1van Diemen, bloemistknecht, te Nocrd- wijKcrhout. 9 j\aaml. Venn. 's-Gravenhaagsehe T'.lec- trische Huis-, Haarden- en Kachelsmederij, te 's-Gravenhage. Tn. H. Renssen, winkelier in levensmid delen te Sloten. Geineeuteraad van Hillegoui. Voorzitter: burgemeester Wontholt. Afwezig do heeren R. A. v. d. Schoot en P. H. v. TV" a veren. De Voorzitter memoreert, dat de lieer G. Y. van Zanten do vorige zitting 25 jaar Raadslid was en de heer Topper nog langer. Do lieer G. Y. van Zanten bedankte. Goedgekeurd werden betalingen uit den post onvoorziene uitgaven, af. cu overschrij. vingen en wijzigingen begrooting 1912. Aan mej. P. Klaver werd, op haar ver zoek, eervol -ontslag verleend als onderwij zeres bij liet herhalingsonderwijs tegen 1 Nov. en in haar plaats benoemd mej. J. H. van Hemstede. Aan den doodgraver O. Maaskant werd, op zijn verzoek, na 2-1 dienstjaren, tegen 1 Nov. a.s. eervol ontslag verleend als dood. graver, klokluider en lriokopwinder. Waar do gezamenlijke bclooningen voor deze func tie hebben bedragen f 231, werd hem een pensioen toegekend van f 125 per jaar. In verband hiermede werd een nieuwe instruc tie vastgesteld voor den klokopwinder en klokluider. Aan de firma J. Kraay Co. werd tegen een recognitie van f 1 vergund een vast spoortje over de Haven te loggen van af haar terrein tot aan do Hillegommerbeek. Hierop kwam aan dc orde het werklieden, reglement, dat na het aanbrengen van en kele wijzigingen vastgesteld werd. De heer Van der Schoot was inmiddels ter vergadering gekomen. Nog werden goedgekeurd de verordeningen op dc begraafplaats en dc instructie voor den doodgraver. Aan den heer W. A. van der Yyal werd voor het waarnemen van de betrekking van hoofd der school van 6 .Tilli9 Sopt. o.rn hclooning toegekend inclusief zijn gewoon salaris ad f 1627.80 per jaar. Het voorstel van den heer Guldemond, om liet muntgas met 1/2 ct. por Mh te ver lagen, werd niet aangenomencloeh bepaald, dat muntgas verbruikers het meer betaalde dan ,250 M3. per jaar terug zullen krijgen. Dc begrooting van het gemeen te-gasbedrijf voor 1913 werd ongewijzigd vastgesteld. De jaarwedden van burgemeester en se cretaris zullen voorgedragen worden op f1800 en f1600, zijnde f200 moer dan het wettelijk minimum. Do jaarwedde van liet Secretarie.personeel werden opnieuw geregeld als volgt: lste ambtenaar f900; 2de ambtenaar f 750; 3de ambtenaar f600 met 5 drie jaarlijksche verhoogingen van f 50. Voorstellen betreffende den keuringsdienst van levensmiddelen en schoolartsen werden om advies gezonden naar de Gezondheids commissie, bestaande uit de heeren G. V. van Zanten, H. V. van Zanten on J. II. M. Bahcrs. Besloten werd in eigen beheer te doen uitvoeren het ophalen van haardasch en vuil. nis, het hesproeien der straten, liet rijden van grint en puin op de wegen, het uitdie pen der vaarten en het sorteeren dor vuilnis. Do kosten van aanschaffing van mate rialen worden geraamd op f2000 en die \an het onderhoud op f 2900. In verband hiermede wérd liet salaris van den gein.-opzichter gebracht op f1400, doch hem tevens verboden ander werk te ver richten voor particulieren. Voor kennisgeving werd aangenomen liet adres van clen Bond van Ned. Onderwijzers om herziening van de salarisregeling van do onderwijzers. Hierop kwam aan de orde: de begrooting voor 1913. De jaarwedden der wethouders werden van f 125 op f250 gebracht. De. belooning voor de hrandspuitlieden wercl voor/s.nachts eu 's Zondags gebracht op 50 ets. voor het lste en 30 ets. voor de .volgende uren. Het loon der gemeentc.orheiders werd met 50 ets. per week verhoogd. Aan den handelscursus van den Midden stand werd f 40 subsidie toegekend. De begrooting werd hierna vastgesteld in ontvangst en uitgaaf tot een bedrag van f 101,782.64. Nog werd vastgesteld het kohier school geld derde kwartaal en aan mej. Klaver op haar verzoek togen 1 Jan. eervol ontslag verleend als onderwijzeres. Do vergadering wercl hierop gesloten. Prof. dr. Tj. Roekstra. Omtrent den lïieuvvbenoemden lioogleer- aar aan de Theologische School te Kam pen, dr. Tj. Hoekstra, deelt ,,De Rott." meclc, dat hij 20 December 1830 te Urk ie geboren. Na het Geref. Gymna-sium t9 Kampen te hebben afgeloopen, studeerde hij van 1899 tot 1903 aan de Theol. School aldaar. Na aan die school het candid, ats- examen in de theologie te hebben afge legd, heeft hij aan de Ruprecht-Karis TTni- versitab te Heidelberg, Duitschland, ge durende 21 jaar in de philosophie gestu deerd, waarbij hij' veel te danken hacl aan den ook in ons land om zijn „Praeludicn" en handboeken bekenden prof. Wilhelm Windelband. Op 2 Maart 1906 verwierf de heer Hoek stra ,,der Doktorwürde der hohen Philo- sóphischen Fakultat" aan genoemde uni versiteit. De promotie tot doctor in de wijsbegeerte had plaats na verdediging van een academisch proefschrift, getiteld: „Immanente Kritik zur Kantisehen Reli- giionsphilesophie" en geschiedde magna cum laude". In zijn dissertatie toonde de promovendus aan, dat Kant'6 wijsbegeerte van den godsdienst niet overeenkwam met de door dien plrilosoof vroeger verkondig de beginselen. Over het proefschrift van den heer Hoekstra, dat uitgegeven i6 hij den heer J. H. Kok, te Kampen, werden door prof. dr. W. Geesink in ,,De He raut" en door Utrechts oud-hoogleeraar prof. dr. jhr. B. H. C. K. van der Wijck in „Onze Eeuw" zeer sympathieke recen sies geschreven. Na zijn promotie hu Ir. Hoekstra met een dochter van prof. L. Lindeboom, van Kampen en deed in 1906 zijn intrede bij de Geref. Kerk te Hazerswoude. Van hier vertrok hij naar VHertogenbosch, waar hij thans sinds 9 Augustus 1803 ar beidt. Bij aanneming cler hoogleeraarsbenoo- ming zal hij onderwijs hebben te geven an de ambtelijke vakken en wat daarmede in verband staat, o.a. Zending en Zen- dingegesohi eden is De ontdekking van een ayuagoge te Kapernanm. Pr/ifcssor Lucian Gaulier heeft iu liet oude KapoTnau.ni aan liet Meer van Tibe-> rias overblijfselen van een synagoge opge graven, waarvan cle muren waarschijnlijk door aardbeving omgeworpen zijn. de onder doden zijn echter zoo goed bewaard geble ven, dat het heelc gebouw weer opgericht kan worden. Het materiaal en dc constructie wijzen op de eerste eeuw na Christus. Pro fessor Gautier meent, dat deze synagoge do school is, die genoemd wordt in de ge schiedenis van den hoofdman van Ivapernaum in het Nieuwe Testament. 65) Haar echtgenoot dacht dat als hy haar een brief aan den jongen prins toevertrouwde, xy dien brief misschien voor verraderlijke doeleinden zou gebruiken. Dat waa de reden van zijne weigering. Hjj haatte en verachtte hear zoo erg, dat hy haar als een van de minste leden harer sekse besohouwde. Een oogenbllk geleden, in de antichambre der Koningin, had Irene de Stainville haar in het publiek beschuldigd van bet verkoopon van haar koninklijken vriend. De meeste menschen daar hadden Irene gaarne geloofd! Dat had haar ook pyn gedaan, mear lang niet zoo erg. "Waarom dit dan? Waartoe dienden die aisohuwelyke gedachten, die in haar brein hamerden? De vrede zou alleen in den dood gevonden kunnen worden! „Groote God, zou ik krankzinnig worden? M. Achilles had madame la marquise ver gezeld op haar tocht door de gangen; hy droeg een kandelaber waarin vier waskaarsen •tonden te sputteren en te flikkeren in den onopbeudelyken tocht. Lydia was zich niet bewust geweest van zyne tegenwoordigheid, maar zij had het licht wetktuigeiyk gevolgd; haar blik was gevestigd op de vier geelachtige vlammen die er uitzagen als spotachtig lachende monden en heten een staart Tan •warten rook na, zoo vuil als de pestadom van het schandaal. Ejj de deur van haar eigen anti chambre Werd zy opgewacht door een van hare livrei bedienden, die haar vertelde dat M. Ie duo d Aumont er was en haar gaarne wilde spreken. Op haar haastig geetelde vraag antwoordde de man dat M. ie due ongeveer een halfuur geleden gekomen was, en hoorend dat ma dame la marquise in gesprek was met mi- lord, verkozen had om te wachten. Dat bezoek van haar vader op dat uur van don nacht beduidde natuuriyk een ernstige crisis. Onmiddellijk keerden hare godachten terug tot den jongen prins. ZJ had hem bijna vergeten, sedert zy do kamer van haar echt genoot verlaten had. Het was alsof de a)le3 overheerschende ellende van dat zwijgende en doodelyke vonnis alle andere gedachten verdreven had, totdat zy in een volmaakte onwaarde verzonken. Zy had ook het vage gevoel dat het niet beslist noodzakelyk was om haar brein nu te pUnigen met gedachten aan het let van den Engolschmtn. Zy had minstens zes dagen den tyd, voordat de „Levantin" zeovaardig zou zyn. En de .Monarch" zou een uur, nadat hars beveien het bereikt hadden, kun nen uitzeilsn. En kapitein Barro was een betrouwbaar mensch en een kranige zeeman; hy zou maar al to bereid zyn om alle zeilen by te zetten ter verhindering van een verra- d6riyk plan, dat hy zou verafschuwen, als hy het leerde kennen. Zy had wel is waar nu niet de middeisn om de vluchtelingen precies op het spoor te komen, maar met een voorsprong van ze3 dagen tyds, behoefde dat gebrek aan jui3te kennis nist bepaald noodlottig te zyn voor het welslagen der zaak. Zy kon wel zoowat op haar geheugen vertrouwen, want zy had de kaart vaak in handen gehad en bestudeerd zy zou liet wel ongeveer uit haar hoofd kunnen teekenen en vastberadenheid en de geestdrift van kapitein Barre zouden de rest doen. Al die gedachten kwamen in haar op, zoodra zy hoorde dat haar vader haar op zoo'n laat uur was komen opzoeken. Het eerste oogen- blik wilde zy hem niet ontvangen op gevaar af van hem te boleedigen, maar ondanks alles, wat zy had doorgemaakt, had zy toch nog genoeg tegenwoordigheid van goest om zich niet door een ingeving te laten leiden op zoo'n kritiek oogenblik. Zy dwong zichzelf om aan den prins te denken en aan hem alleen, aan zya gevaar en het verraderlyke complot, en toen zag zy in dat hot absoluut noodzakelijk was om haar vader te spreken, ten einde van hem zooveel mogelyk bijzonderheden te ver nemen ten opzichte van den voorgenomen tocht. Zy zou werkelyk hulpeloos zyn, els zy niets afwist van hetgeen er was afgesproken tusschen den koning, Gaston en haar vader. Misschien wie weet? zou de hertog ten gevolge van de jarenlange gewoonte selfs op dit oogenblik zyne dochter gaarne willen raad plegen ten opziohte van de uitrusting vsn de .Levantin". En dus ging zy regairecht naar hot boudoir, wsar haar vader volgens het zeggen van den lakei op haar zat te wachten. De eerste de beste blik op zyn gezicht ge worpen was haar het bewijs dat hy in elk geval niet in zwarigheid Terkeerde. Welke ook de meening zyner dochter mocht zyn, hij was kiaaiblykelyk niet ontevrsden over de gebeurtenissen van dien dag. Hy zag er wel is waar nog verstoord uit; hot tooneel dat was voorgevallen in de troonzaal Harer Majesteit, was niet geschikt om hem kalm t* stemmen, maar behalve de ietwat verstoorde uitdrukking in zyne vriendeiyke oogen en de in het oog loopende zachtheid waanneo hy hare hand nam en haar naar een lage rustbank bracht, scheen hy vry kalm. „En?" vroeg hy angstig vragend. .Welnu, beste vader?" .Je echtgenoot.... wat heeft hy gezegd?" ZJ keek hem ietwat verbaasd aan en by begreep niets van haar vagen, starenden blik. „Wat zou hy gezegd hebben, beste vader?" vroeg sy. „Ik begryp het niet." „Over de scène van vanavond myn kind. was by er by toen Irene de Stainville zioh zoo onbescheiden uitte?" „Neen.neen Ik bedoel van ja sei zy vaag, „ja milord was er by, hy heeft elke woord dat Irone de Stainville zei, gehoord." „Zoo? en wat zei hy herhaalde hy met toenemend ongeduld. „Lydia myn kind, wat ben je vreemdMerk je niet, hoe onge rust ik ben?Ik heb hier meer dan een half uur zitten wachten, half dol van spanning..,. Je bedienden zeiden me, dat ge bij milord waartJe moet me vertellen, wat hU gezegd heeft." „Hy heeft niets gezegd, vader," antwoord de zy eenvoudig. „Niets?" „Niets." M. Ie due keek haar doordringend aan, maar hare oogen waren nu heel helder en keken hem vol en strak aan. Er was klaar- biykeiyk geen bedrog in, geen verlangen om ernstiger dingen voor hem te verbergen. Hy trok zyn schouders op, als een bewys dat hy hst bsgrypen der zaak opgaf. Zyn schoon zoon was voor hem altyd een vage persoon- ïykhoid geweest en deze houding Tan, hem met het oog op het publiek schandaal dat zyne vrouw bedreigde, ging het begrip van M. Ie due te boven. Als Lydia hem verteld had dat haar echt genoot haar overladen had met verwyten en een stormachtig tooneel bseloten had met haar een pak slaag toe to dienen, dan zou hy erg boos zyn geweest, maar dan zou hy het begrepen hebben. „Hum!" zei hy kalm, „die Engelschon zyn heusch gek; wU, mannen van eer, kunnen hen niet door en door begrypen, Maar, niet tegenstaande dat, geloof lk toch dat ik, ala vader, dankbaar moet zyn, dat hy niet dr hand aan je geslagen heelt, want Engelsche mannen staan bekend als ruw. Zyt ge er zeker van, dat ga je in het geheel niet be hoeft te beklagen over het gedrag van je echtgenoot?" „Heel zekor beste vader." „Ik was hier gekomen in het idee om je mee te nemen. Myn koets etaat beneden en ik ga vanavond nog terug naar het kasteel van Aumont. Zoudt ge gaarne mee willen gaan?" „Neen, nu niet, vader," zei sU kalm en haar vader zag met vreugde dat er een flauwe glimlach om hare lippen speelde. „Ik ben nu wat moe en ga dus gauw naar bed Maar morgen kom ik." „Voor good?" „Ala u me wilt hsbben?" „Zeker 1 totdat ge naar je kasteel van Yincennes gaat ge kent myne meening op dat punt." Ja beste vaderLaat ons daar een andermaal over spreken Ik ben nu trg moe." „Dat begryp ik, myn kind," zei M. Ie due en hy schraapte zyn kesl, alsof er iets was dat hem nog terneer drukte en waarover hy gairne wilde spreken, voordat hy wegging. Er ontstond die verlegen stilte, die het resul taat was van een gebrek aan wederzydsch begrip tusschen twee menschen, die tot nu tot tilsa voor elkaar geweest waren, maar dra

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 5