No. 16131, XiEIDSGH DAGBLAD, Zaterdag* 21 September. Tweede Blad. Anno 1912. Officieels Kennisgeving. Finaneieele Causerie. FEUILLETON. i In Holkriiigen. Brieven van een Leidenaar. Eerste Kamer. Onderzoek betreflende voor- geoefendheid. i De Burgemeester der gemeente Leiden; Gelet op art. 70 der Militiewefc en op de l artt. 24, 25 en 26 van het Militiebesluit II; Brengt ter algemeene kennis, dat de lote- Jingen, die bestemd zijtn om voor de lichting tvan het volgend jaar bij de militie te wor den ingelijfd, in de gelegenheid zullen worden gesteld zich te onderwerpen aan een onderzoek tot het verwerven van het bewije, dat zij voldoen aan de eischen van voorgeoefendheid, vastgesteld bij Ko ninklijk Besluit van 17 Juni 1912 (Staats blad No. 188). Het bezit van dat bewijs geeft in geval van toewijzing aan die Infanterie de Vee- 'tingartillerie of het Regiment Genietroe pen aanspraak op een twee maanden kor- jberen oofeningstijd. Het onderzoek zal aanvangen op Dins dag 12 November a. s. en zoo noodig, de twee volgende dagen worden voortgezet. Het wordt gehouden in de garnizoensplaat een Leeuwarden, Groningen, Assen, Kam pen, Deventer, Arnhem, Nijmegen, Does burg, Harderwijk, Ede, Utrecht, Amers foort, Amsterdam, Haarlem, Hoorn, Hel der, Naarden, 's-Gravenhage, Leiden, Delft, Gouda, Gorinchem, Ylissingen, s-H er togen bosch, Breda, Bèrgen-op-Zoom ;en Maastricht. De lotelingen dezer gemeente, die aan het vorenbedoelde onderzoek wenschen deel [te nemen, moeten zich vóór 10 October a.s. aanmelden ter Secretarie dezer gemeente, Af deeling Militaire Zaken (Kamer No. 9), ien bij die aanmelding opgeven in welke gemeente zij zich aan het onderzoek wen- echen te onderwerpen. Zij, die niet verblijf houden in de ge meente, waar zij aan het onderzoek wen schen deel te nemen, moeten bovendien te kennen geven, of zij gedurende het on derzoek voor Rijksrekening legering en Voeding wenschen te genieten. Aan de lotelingen, die zioh voor het on derzoek aanmelden, wordt, voor zooveel 'rij ter inlijving bestemd rijn, later bericht 'gezonden van de plaats, waar, en van het uut, waarop zij rich voor dteelneming aan het onderzoek moeten vervoegen. De Burgemeester voornoemd, 1 N. C. DE GIJSELAAR. Leiden, 21 September 1912. Hoekomt het, dat, ofsohoon de barometer in de Vereenigde Stateoi, zoowel wat be treft den oogst, als den handel, mooi weecr ban wijst, er. niet meer vertrouwen bestaat fn do-zakenwereld De reden ia duidelijk. De twee grootste industrieën van het land frijn landbouw en spoorwegen. De eene ge- ^jniet grooten voorspoed, de andere wordt kunstmatig tegengewerkt. Indien de ontwik keling van een dezer industrieën te wenschen ■vbverlaat, kan het land niet proapereerende 'jeiene kan Jiet niet, zonder de andere. Als öan boerderij goed wil gaan, most ze niet Jneer dan 5 tot 10 mijlen van een spoor- tweg verwijderd zijn. In de Staten zijn de 'goede landerijen langs de spoorwegen alle ionder cultivatie. Verderop liggen er miil- lioenen acres, op zichzelf goed land, on- bebouwd. I In 't Z.-Westen zijn er 160 mill, acres land, twelke meer dan 10 mijlen van een spoorweg '[verwijderd liggen, en daarom min of meer Verwaarloosd worden. Ten einde deze te cmt- lginnen zouden er 27,000 mijlen nieuwe spoor wegen moeten gelegd worden. Zoolang het spoorwegnet zich niet uitbreidt, wordt het 'land in zijn ontwikkeling belemmerd. Een i slechte oogst sleept slechte tijden na zich', 'doch tegenwerking van de spoors vegen, zoo- jidat zij geen behoorlijke winsten kunnen op. leveren, steekt een spank in de geheele in- «dustriêele machine en vermindert de voor- i'doelen' van goede oogsten. En ziedaar nu, wat j heden ten dage in de Vereenigde Staten ■'geschiedt. De spoorwegen hebben nieuw ka staal noodig ten einde in staat te zijn, I |aan het zich steeds uitbreidende vervoer ;«6> De Monarch" kon elk oogenblik uitzei len. Kapitein Barre, de commandant er van, was een door en door eerlijk man. fcen vlugge, vastberaden en vertrouwena. [Waardige bode moest naar Havre rijden imet bevel aan den kapitein om dadelijk uit ite zeilen in de richting van die eenzame (plek op die Westkust van Schotland, waar Karei Eduard Stuart en zijn vrienden naar .hulp uitzagen en die alleen bekend was faan haar en haar echtgenoot. 1 De zegelring die van lord Eglinton 'aan kapitein Barre meegegeven zou het ivertrouwen der vluchtelingen onmiddellijk "fopwekken. Er behoefde geen uitstel te zijn ren wind en weder dienende kon de Mo narch'den prins en zijn vrienden aan Jetoord hebben voordat de „Levantin" waa [uitgezeild. Dan zou de Monarch" niet dadelijk ,ïiaar huis terugkeeren; ze zou om de Ier- fsche kust heen zeden en Bretagne aldus •langs een omweg bereiken; dat was mis- 6chien een ernstig uitstel, maar het gevaar van onderschept te worden, moest tot eiken i prijs vermeden worden. Een eenzaam dorp zou den jongen pre- tendent een poos kunnen herbergen, totdat er schikkingen waren gemaakt voor hun vertrek naar een land Oostenrijk of j Spanje waar Lodewijks verraad hen niet i kon deren. het hoofd te bieden. Zij vonden een klein afzetgebied voor nieuwe fondsen, omdat zij niet in staat zijn het vertrouwen der be leggers te winnen door voldoende winsten. Vandaar dat Amerikaansche Spoorwegfond sen op de wereldmarkt worden verwaarloosd. De houding der wetgevende macht in het Congres en in vele Staten, is een vijandige voor de spoorwegen en de Interstate Commer ce Commission vertegenwoordigt deze vijan dige houding door haar* gestadige weigering om de vrachttarieven te verhoogen; haar eenige actie bestaat in 't verbieden van elke voorgestelde verhooging en in 't verlagen van vrachttarieven, niettegenstaande dat de bedrijfskosten gestadig en belangrijk zijn gestegen. Deze Commissie heeft blijkbaar een bekrompen politiek omhelsd, welk» indruisaht tegen de belangen van 't land. Die hou ding moet noodwendig tot betreurenswaar dige gevolgen leiden. In één opzicht is dit reeds 't geval; doordat de spoorwegen niet bij machte geweest zijn nieuw materiaal aan te schaffen, zal er een te kort zijn in goe derenwagens waardoor groot» verliezen zul len ontstaan bij 't vervoer van den oogst. Niet alleen dat, doch ook in 't. bouwen van zijlijnen zijn de Spoorweg-Maatschappijen se dert een 6-tal jaren zeer ten achter, terwijl terzelfder tijd do landbouwende bevolking de productie heeft doen stijgen en nieuwe streken onder oultuur heeft gebracht, die zoodoende verstoken zijn van vervoersfaci- li^eiten. Feitelijk gaan de Spoorweg-Maat schappijen het tijdstip te gemoet, waarop de grootste oogst, die ooit werd binnenge haald, moet woerden vervoerd, met materiaal en zijlijnen, die vijf jaren ten achter zijn. [YVel spannen de verladers met de Maatschap pijen samen, om de lasten van 't vervoer zoo veel mogelijk te verlichten door de wagens goed vol te laden, snel te wer ken en de leeg» wagens on middellijk terug te zenden, doch op z'n best is 't oud materiaal, dat zwoegen moet onder 't gewicht van den zwaren last, zoo dat groote verliezen door bederf enz., niet kunnen uitblijven. Naarmate deze verliezen toenemen, zal 't publiek leeren inzien, dat, als de spoorwegen worden tegengewerkt, hun belangen en (Lie van 't geheele land daar onder lijden. Dat verlies zal alle klassen der Maatschappij beurtelings aantasten. De mannen der politiek schijnen totaal blind te zijn voor de nooden der spoorwegen. Geen der drie partijen heeft ten opzichte van dit belangrijke onderwerp één woord te zeggen. Roosevelt's redevoering te Wilkes.Barre is de eenige tot nu toe die er op zinspeelde: „Een spoorweg moet geld verdienen en het ia evenzeer onze zaak in ons eigen belang om den spoorwegen recht te doen wedervaren, als wij moeten toezien, dat zij ons rechtvaar dig behandelen." De exploitatie-koeten der spoorwegen zijn gestadig gestegen door hooger loonen, kor ter arbeidsduur, groote re zekerheddsmaatre- gelen, stijging in prijs der grondstoffen, terwijl de tarieven .niet mochten verhoogd worden. De vraag of een verhooging der vracht prijzen billijk wae of niet, is niet behoor lijk onderzocht en beantwoord, wegens de sterke publieke vooringenomenheid tegen de Maatschappijen. Als eenige jaren gele den een Spoorweg nieuwe uibbreidingen be oogde, gaven Staten en gemeenten royale subsidies en werkten naar vermogen mee. Thans werken de spoorweg-commissies en de Interstate Commerce Commission de Maatschappijen tegen met onredelijke eischen, verlagingen der vrachttarieven en verhoogde belastingen. Niet als waren de tarieven in de Vereenigde Staten hoog. Zij zijn feitelijk lager dan in eenige ander land ter wereld. De Cöte d'azur tusschen Parijs en Nice een afstand van 500 Engelsche mijlen, heeft 12 uren noodig ora het traject te voltooien. De afstand is ongeveer ha'f zoo groot als die tusschen New-York en Chicago en kost 55. In de Vereenigde Staten kost de reis. van New-York naar Chicago 1000 mijlen in 18 uren, op den best ingeriohten trein ter we reld slechte 35. De Spoorweg-Commissie in den Staat Texas i9 wel de meest- bitterste vijand van de spoorwegen in haar soort; 't resultaat is, dat in dezen Staat, een werelddeel op zich- Het was natuurlijk wel een grootsoh en ingewikkeld plan en het moest ten uitvoer gebracht worden ondanks koning Lodewijk. Het waa nooit goed om zich de woede van een Bourbon op den hals te halen en tenzij het heele volk en het parlement zioh geheel en al aan haar zijde schaarden, z.ou het waarschijnlijk het einde zijn van haar loopbaan en die van haar echtgenoot, het einde ook van al haar droomen. Maar daar dacht zij bijna niet aan. Het plan zelf was niet lastig om uit te voeren, in geval zij daarbij geholpen kon worden door iemand dien zij volmaakt kon vertrouwen. Dat was het belangrijkste on derdeel van haar plannendaardoor kon het welslagen er van verzekerd worden. Haar bondgenoot, wie hij ook zijn mocht^ zou dienzelfden middag nog naar H&vre moeten vertrekken, met de bevelen voor. kapitein Barre en den zegelring dien zij hem zou geven. Het was een heel eind van Versailles naar H&vre en Lydaa was zich dan ook volmaakt- bewust van de mate van kracht en volharding, die noodig zouden zijn voor dien rit dwars door het land heen. Lydia zat nog op de vensterbank met ge- gesloten oogen; haar bekoorlijk hoofd met de rijke massa kastanjebruin haar rustte tegen de zachtget-inte kussens van haar stoel; haar mooi gevormde armen, die tot aan dten elleboog bloot waren, lagen ïn haar echoot, haar eene hand hield den brief vast van den Hertog van Cumberland aan den Koning van Frankrijk. Zij was de verper soonlijking der nadenkende kalmte, zij was een koel standbeeld gelijk. Het was karakteristiek voor haar heele zelf, grooter dan Frankrijk of Duitsckland, en waar duizenden mijlen spoor absoluut noodig zijn, volgens de Railway Record in de eerste 6 maajiden van dit jaar slechts 13 mijlen nieuw spoor gebouwd zijn. Het is ongetwijfeld een kortzichtige po litiek van deze Spoorweg-Commissies om de spoorwegen zoo tegen te werken, want al mogen de inwoners van zoo'n Staat gedurende enkele jaren een paar millioen dollars min der belasting betalen, toch mag 't indirecte verlies door gebrek aan uitbreiding in ont ginning op eenige honderden millioenen dol lars getaxeerd worden. Indien de spoorwegen thans hun tarieven mochten verhoogen, terwijl alles wijst óp voorspoed en vooruitgang, zou 'tland een ongekenden bloeitijd te gemoet gaan. Door het verbod van de Regeering in Mei 1910, tegen een algemeene tariefvei'hooging door de spoorwegen, kwam er een einde aan den voorspoed van 1909 en ontstond de ma laise in de industrie, welke 2 jaar duurde. Daarom zou het een daad zijn van wijs staatsmiansbeleid om van politiek te ver anderen en de tarief verhooging toe te staan. Het ware de beste kans voor Pre sident Taft om zichzelf populair te maken door de lenteboden van welvaart en voor spoed binnen te lokken. De commissie rechtvaardigt haar poli tiek door de protesten der verladers. Het is niet meer dan wensohelijk, diat belang hebbenden alles in het werk stellen om de tarieven omlaag te krijgen, vooral als wij zien, hoe de leden der Commissie een gewil lig oor verleenen aan dergelijke verzoeken; dooh het geheele land lijdt onnoembare verliezen door deze egoïstische bevoordee ling eener klasse. Het is klasse-wetgeving, te meer te veroordeelen, omdlat de gevol gen zoo algemeen nadeelig zijn. De verla ders zeiven, althans een groot aantal hun ner, zijn tot die méening bekeerd. Het onderwerp is belangrijk genoeg, dat de kortelings opgerichte opperste Raad van de Kamers van Koophandel het krach tig ter hand neme en onderzoeke. Het is niet meer dan billijk, dat de onvermoeide praestaties van het volk beloond worden met de aanzienlijke winsten, die het ge volg zijn van een groote opleving in zaken. Vorenstaande beschouwing, die wij in een Amerikaansch blad vonden, leek ons interessant genoeg om te vertalen. Twee zaken blijken er duidelijk uit: ten eerste, d!at de oogsten in de Vereenigde Staten schitterend beloven te zijn, en ten tweede, dat de politiek nog altijd een onaangename factor ie, dde de gevolgen van den voor spoed gedeeltelijk kan te niet doen. Ge deeltelijk slechts, want het nieuwe kapi taal, dat door móeder Aarde wordt- voort gebracht kan niet anders doen, ctan het land) bevoordeelen eii het gezond verstand kan op den duur niét nalaten te zegevie ren. Onder invloed van de gunstige voor uitzichten is de Amerikaansche markt best ie haar nopjes, en :bet koersnivea-ii gaat langzaam maar gestadig omhoog. Trou wens alle afdeelingen der fondsenbeurzen leven op en de handel breidt zioh dage lijks uit. Zeer op den voorgrond traden Peruvianen op voortdurende geruchten eener finaneieele reorganisatie. Een krach tige groep schijnt hierin te opereeren. W. CCCCXVI1I. Het gaat mot de uitbreiding van den ge meentelijken keuringsdienst van eet- en drinkwaren over andere gemeenten, eon zaak die in het „Leidsch Dagblad" en ook in deze rubriek meer dan eens bepleit weid, naar wensch. Donderdag heeft de Gemeente raad ook do overeenkomst met do gemeenta Valkenburg goedgekeurd, die op dezelfde wijze en op dezelfde voorwaarden als Voor- - schoten en Warmond zal worden bediend. Het - aantal te onderzoeken monsters zal per jaar niet minder dan 4 per 100 inwo ners ledragen. Ingeval ingezetenen der aan gesloten gemeente twijfelen aan de deug delijkheid van eenig voedingsmiddel, dat er ten verkoop wordt aangeboden, dan kunnen zij door middel van door het gemeentebestuur persoonlijkheid, dat zij daar zoo kalm haar plan in al zijn onderdeele-n zat te overden ken, en zioh in het geheel niet opwond of zenuwachtig maakte. Inwendig was zij wel opgewonden, en had zij wel een vurig ver langen om te handelen, maar zij zou zich zelf veracht hebben, als zij niet in staat was geweest om haar opwinding, wat haar uiterlijk betrof, te beheerschen om 't ver langen te onderdrukken om op en neer te gaan loopen, dien gemeenen brief te ver scheuren of het een of andere onschuldige voorwerp, dat haar in den weg lag, kapot te gooien. Dan zouden haar gedachten niet zoo hel der hebben kunnen zijn. Zij zou de toe komst niet zoo kalm hebben kunnen inzien, evenmin als het vertrek van de „Monarch'' bij het aanbreken van den dag, het over geven van den zegelring aan kapitein Barre en den rit naar Havre. Langzamerhand begon er zich een ge stalte op den voorgrond te dringen: die van haar echtgenoot. „Le petit Anglais", de vriend van Karei Eduard Stuart, zwak, laf en tactloos, maar wel trouw. Lydia glimlaohte half, toen die gedachte het eerstin haar opkwam. Zij> wist zoo wei nig van haar eohtgenoot af. Een oogenblik geleden, toen zij hem het verraderlijke voorstel van den koning met zulke open- hartig-minachtende woorden hoorde veroor deelen, had zij hem bijna veracht om zijn onmogelijk gebrek aan diplomatische han digheid. Als een echte man was hij niet in staat geweest om zijn walging over de trouweloosheid van Lodewijk te verbergen en door zyn trouw tegenover rijn vriend beschikbaar te stellen formulieren, gTatia bemonstering en onderzoek van deze voe dingsmiddelen door den keuringsdienst aan vragen. De ambtenaren van de Rijks, en gemeente politie kunnen ook monsters, die hun ver dacht voorkomen, nemen en ter keuring aan bieden. Als deze monsters voor een onder zoek in aanmerking komen, wat ter beoor deeling staat van den directeur-scheikundige, dan wordt dit onderzoek verricht. En dat allee kost de gemeente slechts 12 G'tsf per iuwoner en per jaar. Als de omliggende gemeentebesturen het groote belang van dezen dienst begrijpen, zooals wij dit in den loop der jaren heb ben ondervonden, dan zullen zij zich haasten met de aansluiting. En daarom heeft het mij zeer verbaasd, dat B. en Ws. van Zoe ter woude, een College dat wij als een werk zaam en vooruitstrevend lichaam hebben lee ren kennen, zoo maar zonder slag of stoot het verzoek van den directeur-scheikundige, om zioh aan te sluiten, van de hand heeft gewezen. Het argument van den voorzitter, van wien ik anders gewend ben dat hij de zaken breed opvat en helder inziet,, heeft mij zeer verwonderd. Hij nam alleen Voorschoten tot voorbeeld en zei de, dat die gemeente eenige keeren in het jaar haar leidingwater moest latenonderzoeken en daar anders toch voor moest betalen. Dit is waar, maar dat is de hoofdzaak natuurlijk niet. De hoofdzaak is ook daar en overal, dat de mensohen ge vrijwaard worden voor ondeugdelijke, zelfs schadelijke eet. en drinkwaren: melk, boter, brood, koffie, thee, gort, enz., enz., enz tot. zoover als je maar wilt. Zoo is het vraagstuk in de eerste plaats een zaak, die de gezondheid van de bevol king raakt, maar het heeft ook een belang rijken economischen kant, daar de keurings dienst er voor zorgt dat de menschen waar voor hun geld krijgen. Ik dacht, dat de burgemeester van Zoeter, woude dit wel zou hebben ingezien en waar hij, om welke redenen dan ook, daar over heen liep, toen hij voorstelde de zaak voor- loopig van de baan te schuiven, daar had ik toch stellig verwacht, dat een of meer der Raadsleden op aansluiting had. aange drongen. De kwestie liep Donderdag echter zoo vlug van stapel, dat het best mogelijk is, dat de Raadsleden £r zoo gauw niet aan gedaoht hebben. Niets verhindert bull om ér in een volgende zitting op terug te komen. En als er eenige aandrang van den Raad op het Dagelijksoh Bestuur der gemeente uit gaat, zal dat bestuur wel niet tegenstrib belen. Voor een gemeente, die zoo onmid dellijk aan Leiden grenst, is aansluiting vooral van belang en dit te meer nu andere omliggende gemeenten aangesloten zijn- Een man die met de praotijken, die doocr niet al te consciëntieuze leveranciers wel toegepast worden, bekend is, zoide mij, dat deze er in zullen juichen, dat ze dicht bij Leiden dan toch een gemeente overhou den, diè ze als „vuilnisbak" kutirien ge bruiken, d. w. t. waar ze een afzetgebied vin- dén voor minderwaardige en ondeugdelijke levensmiddelen. Het zou bovendien ook oen bootje poli tiek zijn voor het gemeentebestuur van Zoe- terwoude, om er toe over te gaan. Men weet dat Ledden ook begeerige blikken op een deel van Zoeter woude heeft geslagen. Hoc beter echter zulk een gemeentebestuur voor zijn bewoners zorgt, hoe minder reden er voor hoogore besturen is, ora daartoe mede te werken en hoo minder de bewoners zelf, die ook een stem in het kapittel hebben, dit zullen begeeren. Als het gemeentebestuur het zoo begrijpt, en het kan het wel niet andeTs, dan zal het bij nader beraad nog wel op het ge nomen besluit terugkomen, en dit te meer, omdat het nu wel duidelijk zal geworden zijn, dat het de gemeente Leiden hierbij niet te doen is om er een aardig winstje uit te halen. De buitengemeenten zulLen den kost enden prijs betalen, en meer niet en pro- fiteeren dus mede. van het voordcel dat Lei den in het .bijzander in dit geval heeft, door. dat het Laboratorium ia een Rijksinrichting is gevestigd. luid uit te bazuinen, had hij de ramp ver haast, waardoor Karei Eduard Stuart in de hapden der Engelschen zou vallen. Ais zij niet juist op tijd tusschen beiden was gekomen, zou de Koning in zijn ergernis en woed© onmiddellijk vertrokken zijn om zijn eigen planen uit te broeden, voordat er iets gedaan kon worden om ze te ver hinderen. Maar zelfs op dat oogenblik had zich eeü gevoel van vertrouwen gemengd in haar goedige minachting; dat herinnerde zij zich nu, nu haar geest zoekende was naar iemand dien zij .volmaakt vertrouwen kon. In elk geval zou zij haar echtgenoot moe ten vragen naar het teeken dat hij met den prins Stuart had afgesproken en ook naar de aanwijzing van de plaats, waar kapi tein Barre de vluchtelingen bepaald zou kunnen vinden. Waarom zoü hij ze dan niet zelf naar Havre brengen] Zij glimlachte weer bij die gedachte. Het idee kwam in haar op, dat zij niet eens wist of mylord paard kon rijden. En al kon hij goed rijden, dan was het nog de vraag of hij de lichaamskracht en het volhar dingsvermogen had voor dien langen rit zonder oponthoud en haast zonder voedsel. ""ij wist zoo weinig van hem af. Zij had den hun leven geheel apart gesleten. Na een jaar van huwelijksleven waren zij nog meer vreemd tegenover elkaar dan voot- dien. Hij vond haar zeker hard en onvrou welijk, en zij vond hem zwak en onman nelijk. Maar er was niets anders en met haar gewone beslistheid dwong zij haar goed ge- drilden geest om alle onaardige gedachten In de gdsteraamiddag voortgezette rittingj kwam in behandeling het wetsontwerp, hou-: dende bepalingen tot bescherming vanf in het wild levende vogels. De heer Verheyen verklaarde zich tw gen het ontwerp. Hij aoht de wet technisch niet juist en vreest, dat in de practijk zajj blijken, dat het doel, met liet ontwerp be* oogd, niet bereikt zal worden. Dit ontwerpf is een slag in den blinde, waarbij men nieq vooruit weet welke vogels per* slot van! rekening nadeelig zijn. Eerst later zullen; bij Koninklijk besluit die soorten worden' aangewezen. Door aanneming van deze web wordt derhalve een blanco.crediet verstrekt aan personen, wellicht geheel onbevoegd om de schadelijke vogelsoorten aan te wijzen. Spreker verwijt het Departement van Landbouw, dat de maatregelen, van dat Mi nisterie uitgaande, geen rekening houden met de werkelijke toestanden <jp het platte land. De heer Pc linok bestreed eveneens het wetsontwerp, dat slecht ig ingericht, en hoe wel het in een enkel opzicht eenige verbete ring brengt, zeer moeilijk uitvoerbaar zal blijken. Een van sprekers grootste bezwaren is het verbod van lijstervangst. De heer Van Palland bestreed liet ook. Vele vogels worden beschermd, die notabene zeer schadelijk zijn voor landbouw en visscherij. Dc ontwerper van deze web heeft, naar de overtuiging van spreker enl van vele anderen, zioh verkeerde raadgevend gekozen. Ten slotte wees spreker er op, dafj vele opzetters van vogels door deze wet in, hun bedrijf zeer worden geschaad. De heer Van Starkenhorch Star ohouwer heeft bezwaar tegen de bepa ling (van art. 12), dat de Commissaris detl Koningin een door den burgemeester gege ven vergunning om sohadelijke vogels 1*1 dooden kan intrekken zonder vorm van; proces. De heer Van der Feltz achtte strjjd met de Grondwet, dat de lijst van; vogels, die schadelijk zijn, zal worden vast gesteld hij bestuursmaatregel. Eo Minister van Landbouw be streed evenbedoeld bezwaar van den hear Van der Feltz. Hij kan niet inzien hoe dei z.g. „zwarte lijst" anders dan bij algemeenen bestuursmaatregel is vast te stellen, daar do gevolgen niet te berekenen zullen zijn als de Staten.Generaal telkens moesten aan wijzen welke vogel schadelijk is of niet, ja elke afgevaardigde daarover zijn stem zou moeten uitbrengen. De Minister verde digde de adviseurs der Regeering bij het ontwerpen dezer wet, tegen de aanvallen, waaraan zij in de Eerste Kamer hebben bloot gestaan. De bevoegdheid, aan den Commis saris dar Koningin gegeven om vergunnin gen, door burgemeesters gegeven, in te trok ken, is alleen verleend om in eventueel» bijzondere gevallen te dienen, als ingrijpen noodig blijkt, maar volstrekt niet met do bedoeling om door dien .Commissaris een ge regeld toezicht te doen uitoefenen op het verleenen van vergunningen. De Minister verdedigde ten slotte het worp, waarvan een opvoedende kracht zal uitgaan, welke do kracht van deze wet zal word ecu. j Het wetsontwerp werd hierop aangeno men met 16 tegen 14 atemmen. Hot wetsontwerp betreffende b o s t r ij- ding van den Amerikaanschen, K ruis bes senmeel dauw en de w ij^ ziging der Schepenwet werden goed» gekeurd. De Voorzitter deelt mede, dat he-i noemd zijn tot leden der Commissie van Voorbereiding voor de Raden wet de heerein; Van dor Feltz, Bavinclc, Van Lanschot, Laan en Van don Berg. De Kamer ging hierop tot nadere bijcen- roeping uiteen. I>© IC. K. Kanuerclnb. Naar ,,De Res.-bode" bericht, heeft de R.-K, Kamorolub in de jongst gehouden ver gade- mag haar bestuur herkozen. Het is samen gesteld uit de hoeren Mgr. Nolens, voor zitter; generaal Van Vlijmen, onder-voor zitter, en Van Vuuren, secretaris. ten opzichte van haar echtgenoot te ver bannen. Zij deed haar best om hem niet te zien, zooals rij hem een oogenblik geleden had gezien, toen hij zioh zoo geheel en al overgaf aan het kunstmatige leven van dit hof van Versailles en zijn ontzenuwende etikette van het fluisterend gevlei van Irene de Stainville genietend, haar ijdel- heid voedend, en haar echt vrouwelijk uiterlijk bewonderend, omdat het zoo'n besliste tegenstelling vormde met de krach tiger persoonlijkheid zijner vrouw. Als zij later over de heele zaak nog eena nadacht, zou z\j nooit een volledige be schrijving hebben kunnen geven van de ge beurtenissen, zooals zij elkaar dien mor gen opvolgden. Het was, alsof zij na een poos uit haar overpeinzingen wakker werd. Zij was nu vast van plan om haar voorne men van a tot z door te zetten en met den brief in haar hand stond zij op en liep de groote zaal door om naar haar eigen ka mer te gaan en de zaak in al haar onder- deelen nog eens kalm te overdenken. Natuurlijk was haar geest geheel vervuld van den Engelschen prins en rijn vrienden, van de „Monarch" en kapitein Barre en vooral van haar eohtgenoot, maar zij kon zioh later niet precies te binnen brengen op welk oogenblik zij op eens de stem van lord Eglinton had gehoord. (Wordt vervolgd)*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 9