N°. 16116
Woensdag 4 September.
A0. 1912.
$eze fëeurant wordt dagelijks, met uitzondering
van §pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
DRIE Bladen.
Eerste Blad.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
In Hofkringen.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
Van 16 regels ƒ1.06. Iedere regel meer /O.ITJ. Greotere letters nut
plaatsruimte. Kleine adrertentiën Tan 30 woorden 40 Oents oontantelk
tiental woorden meer 10 Oenta. Voor het inoasasoren wordt 0.06 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oents j per 3 maanden i i.io.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per post1.65.
De door de wet voorgeschreven vergadle-
va» den Gemeenteraad, hoofdzakelijk
0or eventueele verkiezing van wethouders
|;':i vernieuwing van de vaete oommissiën,
L nooit bijzonder belangwekkend. Zij was
Set gisteren vooral niet, doordat er geen
[Wethouders behoefden te worden benoemd
jtp er ook bij dé benoeming der leden van
jdb vaste commissién weinig strijd was. De
teeeete aftredenden werden herkozen
tolleen moest de heer Pera in de commissie
[foor de huishoudelijke verordeningen de
plaats ruimen voor den heer Sijtsma, die
Jöton jaar of wat geleden ook daarin zitting
had, doch toen moest wijken voor dien heer
Pera. Het ging ook nu met 13 tegen 12
gjtemmen. Hetzelfde spelletje werd her
haald bij de stemming voor de leden van de
etttnmissie voor de Stedelijke Fabrieken
,van Gas en Electriciteit. De heer J. P. J»
Driessen viel met 9 van de 26 stemmen en
voor hem werd benoemd de heer Fischer,
met 13 stemmen.
Zoo vangen de partijen vóór en na elkaar
een vliegje af. Opmerkelijk echter, dat bij
at die stemmingen geen enkele herstem
ming noodig was.
De ongezelligheid van het voortdurende
stemmen werd ditmaal ietwat getemperd',
doordat de Voorzitter, die het gaarne
o«n Raad naar den zin maakt, verlof gaf
öm gedtarendé dien tijd te rooken, waar
van een dankbaar gebruik werd gemaakt.
De reden voor deze gulheid was, dat de
Baad een jubilaris in zijn midden had. Het
nu juist een kwart-eeuw geleden, dat
<$b heer Van Hamel voor het eerst zitting
ih. déD Raad nam. Sedert 1903 maakt hij
deel uit van het Dag. Bestuur, belast met
y drukke en veelomvattende afdeeling
Onderwijs.
De Voorzitter heeft onder teekenen van
faatemming van den Raad den jubilaris ge
huldigd, en deze heeft in hartelijke woor
den daarvoor bedankt. „Ik kan zelf haast
niet gelooven dat het zoo lang geleden is",
•rfde hij; een ervaring die we allen opdoen,
«is wij op een stuk van de afgelegde levens
haan terugzien. Dankbaar was hij ge
stemd voor den steun en de medewerking,
ondervonden zoowel van zijn medeleden van
h«t Dag. Bestuur en de Raadsleden, als
Tan de ambtenaren in dienst van de ge
meente, waarvan hij afzonderlijk de hoof
den der scholen noemde. Nu, wie zou ook
jegens den vredelievendén en bijna altijd
Wijmoedig gestemden heer Van Hamel on-
[Wielwillend kunnen zijn? Hij wil het ook als
wethouder gaarne zoo velen mogelijk naar
'dén zin maken.
Het adres van de Leidsche Politiever-
'eeniging heeft daarna de heeren nogal
lenigen tijd beziggehouden. De politie
dringt daarin aan op een nadere salaris-
ïegeling, evenals in Maart van dit jaar,
toen op voorstel van den Voorzitter het
adres eenvoudig voor kennisgeving werd
aangenomen.
Had men het toen reeds behandeld met
de deferentie, die men steeds aan ernstige
adressen bewijst, dan zou dé zaak nu al
rijn uitgevochten, en B. en Ws., dde voor
een nieuwe regeling nieta voelen, hadden
meer kans gehad hun zin te krijgen dan
nu. Hoe het rij, er kwam verzet. De heer
Sijtsma zette evenals bij de vorige gelegen
heid den strijd in. De gronden, die de
Voorzitter tegen een nieuwe regeling aan
voerde, wilde hij liever rustig in een prae-
advies overwegen. Hij bleek het voorloopig
met al het aangevoerde niet eena te zijn.
De heeren Zwiers, Pera en Vergouwen
vielen hem bij; de heer Pera bijzonder
krachtig, daar hij thans reeds vaststelde,
dat de politie in verband met de moeilijke
taak,, die zij heeft te vervullen, nog niet
voldoende bezoldigd wordt.
De Voorzitter mocht wijzen op de be
grooting, waarop f 250 is uitgetrokken,
waarmede hij geleidelijk een tiental 2de-
klasse-agenten, die het verdienen, tot 1ste-
klaose-agenten wil promoveeren; de heer
Van der Lip mocht het optreden der po
litie als ,,te gauw" kenschetsen, het mocht
niet baten: de Raad begeerde het prae-
advies. Met 15 tegen 11 stemmen ging daar
toe de uitnoodigmg tot B. en Ws. uit.
Het bleek bij dit debat ook, dat onze
burgemeester op het standpunt van zijn
ambtsvoorganger en van trouwens de
meeste burgemeesters staat, dat de Raadi
over politie feitelijk weinig heeft te zeg
gen, Toen dé heer Vergouwen opmerkte,
dat in het praeadvies ook zou kunnen ver
werkt wordén het denkbeeld, in de be-
grooting aangegeven, merkte de Voorzit
ter op, dat het bevorderen in rang uitslui
tend tot zijn bevoegdheid behoort. Daar
bleef de Raad af. „Ja," voegde hij er aan
toe, ,het zou te bezien staan of ik in staata-
rechtelijken zin niet bevoegd ben ook de
salarissen dier ambtenaren en beambten
vast te stellen en den Raad alleen het
recht heeft het totaal bedlrag te bepalen.
Nu, zoover zal het hier, zoo min als elders,
ooit komen. Het komt ons voor, dat de
burgemeesters het zij goed- of kwaadschiks,
nog steeds meer zeggenschap aan den Raad
inzake de politie zullen moeten geven. Dat
ligt geheel in de lijn van onzen tijd en de
burgemeesters, die zich daar het best in
schikken, bevorderen daarmede o.i. de po
litiebelangen ook het best.
Het voorstel tot het aangaan van een
overeenkomst met de gemeente Warmond,
inzake den Keuringsdienst van eet- en
drinkwaren ging er zonder discussie of
stemming door. De overeenkomst was ook
geheel gelijk aan die met Voorschoten aan
gegaan, Alleen geldt deze slechts voor een
jaar en drie maanden, ten einde, na een
proeftijd, hem te gelijk met de regeling
met Voorschoten te kunnen ontbinden of
definitief aangaan. Wij denken wel, dat het
laatste zal geschieden. Als men eenmaal
dézen dienst heeft ingevoerd, kan men er
niet meer buiten.
tWel kregen wij ©enig debat over het voor
stel Van B. en ,Ws. tot wijziging van de
financieels verhouding tüsschen de gemeente
en de Stedelijke Fabrieken van Gas. en Elec
triciteit, waarvan onze lezers reeds kennis
hebben kunnen nemen.
De Fabrieken zullen voortaan voor de ka
pitalen, die de gemeente voor haar heeft
geleend of nog zal leenen, een vaste rente
van 47a pCt. be tales. Voorts zal de ge
meente retributie heffen voor het leggen,
der buizen en kabels, terwijl eindelijk de
gemeente den kosten den prijs voor de straat
verlichting! aan de Fabrieken zal betalen.
Men wil op deze wijze tot een zuivere bere
kening komen van de exploitatie der Licht
fabrieken. Feitelijk komt het op hetzelfde
Peer, want wat er overschiet komt toch in
de gemeentekas; maar het heeft, volgens
den Voorzatter, het voordeel, dat het min
der werk van de Rekenkamer zal vergen,
Voof zoover het betreft de bepaling van
een vaste rente ©enerzijds en den koster-
den prijs der straatverlichting aan den an
deren kant, is een zuivere rekening moge
lijk, doch de retributiebetaling is toch altijd
willekeurig.
Dat voelde de heer Fokker ook toen hij
Vroeg: .Waarom moet ex voor een strekken-
den Meter gasbuis f 1, van eenzelfde lengte
èlectrischen kabel f Q.26 en voor Jen draad,
die het net voor den electrischen klokken-
dienst Voïmti slechts f 0.06 worden vergoed
Wij zijn het met hem eens, dat hier een
tedelijke;. op ©enigen grond steunende maat
staf ontbreekt. De zaak, die het best floreert,
betaalt het meest.
Dat er op die gronden echter reden hé-
stond, dezC regeling nog eens hij de begroo
ting te "behandelen, gelooven wij. niet. Ze
zou ook later zijn aangenomen. Dat het}
aanleiding zal geven den schijn te wekken,
dat ©r minder op dé exploitatie der Licht
fabrieken verdiend wordt, betwijfelen wij
eveneens. De Raadsleden kunnen ook reke
nen en het publiek niet minder. Om de
exploitatie nog zuiverder te krijgen, over
weegt de Commissie thans ook de pensaom-
heering der tot het bedrijf behoorende werk
lieden, afzonderlijk te doen heheeren. Ook
daarvoor is hij dit systeem zéker veel te
zeggen, maar zou dat nu niet weer aan
leiding zijn tot meer werk voor de Reken
kamer
De Commissie Van Financiën wilde, blij
kens haar rapport, wat de ren te. vergoeding
betreft, daaraan de voorwaarde verbinden,
dat, indien do gemeente eventueel een hoo-
getre rente dan 472 pCt. moet betalen, ook
aan de Lichtfabrieken dat hoogcre percen
tage jp rekening zal worden gebracht.
De Voorzitter ontried dit. De koers der
rente kon wel eens een beetje varieeren en
dan zou dat weer een heele berekening vor
deren over een kleinigheid. Alleen .ala.
door welke omstandigheden de rente op den
duur aanzienlijk hooger of lager werd. dan
zou natuurlijk daarin verandering worclen
gebracht. De leden der financieel© commis
sie, de heeren Reimeringar, Vergouwen eai
Bosch, verklaarden om strijd, dat zoo hun
rapport ook bedoeld was, al werd het iets
anders gezégd.
De opmerking van den heer Van dek Pot,
dat de gen te ook voor tijdelijke geldleen
ningen zou gelden, wat de Voorzitter beves
tigend beantwoordde, kon nu evenmin van
groot gewicht zijn.
Het denkbeeld van mr. Fokker, om do
beslissing tot de behandeling der begroo
ting te verdagen, vond vrij krachtige be
strijding bij den Voorzitter en den heetr
Bosch en kwam dan ook niet in stemming.
Het voorstel zelf ging er eveneens zon dar
stemming door.
De verdeeling van den Raad in sectiën,
die hij loting geschiedt, wekt altijd bijzon
dere belangstelling. Raadsleden, die anders
weinig of geen blijk van activiteit geven,
zitten dan namen te pennen met een vaar
digheid van een verslaggever.
De Voorzitter wil met de behandeling der
begïooting blijkbaar eenigen 6poed maken,
waar hij aankondigde, dat de leden in de
week van 1621 Sept. voor do see tie. ver
gadering zullen worden opgeroepen.
Bij de rondvraag bracht do heer Vergou
wen hulde, mede namens andere bewoners
in den omtrek van de Korenbeurs, voor de
goede regeling tijdons het conoert daar ter
plaatse in ^en avond vaii 31 Augustus.!
De politie had de bewaking volkomen in de
macht en daaraan is het te danken, dat
het conoert uitnemend is geslaagd en de be
woners er ongestoord van konden genieten.
tWaar hij vroeger wel eens had geklaagd,
meende hij ditmaal ook dezen lof, die wer
kelijk verdiend was, niet voor zich te mogen
houden.
De Voorzitter aanvaardde natuurlijk gaar
ne dien lof voor de politie.
Het was ook ons niet ontgaan, dat het
dien avond in de omgeving der Korenbeurs
minder druk was dan anders en veel rusti
ger, doch wij schreven dit vooral toe aan
dö omstandigheid, dat de bioscoopvoorstel
ling op de Lammereiimarkt een groot deel
van het publiek, dat anders om het Koren
beurs-concert heemzwermt, tot zich had ge
trokken. Maar de heer Vergouwen zal wal
gelijk hebben.
Verder drong deze nog aan op het plaat
sen van hoornen op de veemarkt, zooals op
vele andere groote markten. Een der zake
kundige had hem de voor ons vleiende ver
zekering gegeven, dat de Leidsche veemarkt
tot de allerbeste behoorde, maar aan welke
zaak ontbreekt nu eenmaal geen „maar"
maar er moésten nog hoornen komen.
B. en Ws. zullen natuurlijk het denkbeeld
overwegen. [Wij zien in onze verbeelding
reeds het vee, mitsgaders koopePs en ver
koop eTs, onder het lommer van bladerrijke
kruinen, zich verkneukelen van vtneugde over
z-ulk een toestand.
Mr. FokkeT had klachten Vernomen uit
buitengemeenten, die door onze Lichtfabrie
ken. zuRen worden bediend, dat daarmee
niet hard werd opgeschoten, en had tevens
vernomen, dat men ook, wanneer men in- de
stad om aansluiting vraagt, nog al lang moet
wachten. Hoe zit dat toch? vrpeg hij.
Den Voorzitter was daarvan niets bekend.
Waarom zijn de klagers dan niet bij mij
gekomen? klaagde hij op zijn beurt.
Wij vermoeden, dat de heer Fokker de
klachten heeft gelezen in Raadsverslaigen uit
omliggende gemeenten, zooals o.a. Hazcïs-
woude en Zoeter wou de, waar rij werkelijk
zijn geuit. Het spreekt echter vanzelf, dat
de Burgemeester van al die vergaderingen
geen nota kan nemen.
Ten slotte gaf de heer Sijtsma zijn be
vreemding er over te kennen, dat dezer)
dagen door den burgemeestér als hoofd der
politie een jongmensch, aan een blad alhier
als corrector.verslaggever werkzaam, tot
adjunctinspecteur van politie was benoemd.
Wanneer men hem benoemd had met het
doel de processen-verhaal te oorrigeeren en
de pers communique's te verstrekken, zooi
hij de keuze goed gevonden hebben, maar
zoo iemand als chef over politieagenten te
doen aanstellen en om zelfstandig in politie
taken te doen optreden, achtte hij niet goed.
De Voorzatter viel den spreker in de rede,
dat hij hem zoo niet kon laten doorgaan-
Deze "benoeming ging hem als hoofd der po
litie aan en niet den Raad. Hij had naar
eer én geweten de benoeming gedaan, en;
den volgens hem meest geschikte benoemd.
De hieer Sijtsma meende, dat de zaak'
den Raad wel aanging. Hij twijfelde niet of
de burgemeester zal benoemd hebben, diq
hem het meest geschikt voorkwam, maar in.
een tijd, dat er vooral van de hooger© po
li ti ©.am b ten aren veel gevergd wordt, die
nen de chefs toch wel van politiezaken ken
nis te hebben. En daarom geLooft hij, dat
de keuze gering zal geweest zijn en als'
nu daarvan de reden is, dat de salarissen
te laag rijn, dan zou dit een aanleiding
kunnen wezen, daarin verandering te bren
gen.
De Voorzitter antwoordde nog, dat hij
liever een jongen man mét een ©enigszins
breede ontwikkeling, die niet bij de politie
is geweest, dan iemand, 4io iets van politie
zaken weet, maar minder algeméén ontwik,
keld is, benoemt.
Hoewel hij niet voornemens was geweest
het nu reeds te zeggen, deelde hij oohteq
nu mede, dat hij sedert ©enigen tijd reeds
oen nadere regeling bij de inspecteurs en ad-
junct-inspecteUrs overweegt.
Hiermede liep deze zaak af en werd de)
ritting gesloten.
Leiden, 4 September.
Wij vestigen de aandacht op de uiti
noodfiging aan die heeren leden der 3-Ocri>-
ber-Vereeniging, die nog nooit het bestuur
hebben geassisteerd bij de uitdeelingi. Het
is een goede gedachte van het bestuur ook
eens andere leden dér Vereeniging daartoe
uit te noodigen en de wijze, waarop dit rvn,
geschiedt, is zeker de meest gemakkelrjru,
daar het bestuur onmogelijk bekend kan
izijn met alle leden, die tob die assistentie
bereid zijn. Het zal natuurlijk niet mogo
lijk zijn alle zich aanbiedenden reeds
eerste jaar te vragen, maar ook voor vol
gende jaren kan dan die naamlijst dienen,
zoodat ieder, die zich geroepen voelt het
bestuur bij te staan, wel een beurt zal krij
gen.
Maandag a. s. zal het 25 jaren gelede*
zijn, dat de heer V. Stokhuyzen als booty
houder bij dé firma H. E. van der Heijd^
in ijzerwaren, Niéuwstraat, alhier, in be
trekking kwam.
Beroepen is tot predikant bij de Ned.-
Herv. Gem. te Hoogeloon de heer O. W.
K. van der Veen, cand1. alhier.
Men maakt er ons opmerkzaam op,
dat de muriekvereeniging „Polyhymnia",
alhier, niet jaar bestaat, zooals werd
vermeld in verband met haar medewerking
op d)en feestavond der „Leidsche Ohr„
Oranje-Vereeniging", maar 1% jaar.
Bij de door de Leidsche Coöperatieve
Broodbakkerij en Verbruiksvereeniging
„Vooruit", alhier, gehouden inschrijving
voor de leverantie van brandstoffen, gedu
rende den a.8. winter, aan haar leden-
verbruikers, bleken de firma J. Th. Pe»r
quin, Breestraat, alhier, voor grove Ruhr-
kolen, en de heer A. van Iterson, Kijf*
gracht, eveneens alhier, voor geklopt»!
Leidsche gasookes, Engelsche, Belgische en
Duitsche anthraoiet de laagste inschrijvers
te zijn, en is aan hen dan ook de levering
opgedragen.
De heer J. van Spengen, te Gouda, is
in Den Haag geslaagd voor de hoofdakte,
»0)
Lydia bevond zich plotseling in die
langen gang alleen met den man, dien zij
2po onverwacht in haar leven had ingeleid.
Zij keek eenigszins hulpeloos om zich heen,
toen haar oogen haar aanstaanden gemaal
ontdekten, die naar haar keek met dezelfde
vriendelijkheid, die rij zoo goed kende en
the haar altijd zoo irriteerde.
„Mylord," zeide zij koeltjes, ,,ik moet u
altijd nog bedanken voor uw vriendelijke
hulp. Dat u geen verbazing of ergernis
toondet geeft mij een groot vertrouwen in
uw ridderlijkheid"
j,Als ik een weinig verbaasd was, made
moiselle," zei hiji langzaam, „was ik te zeer
buiten mijzelf van vreugde om heb te too-
Ben, en ik gevoelde zeker geen ergernis."
Hij kwam een beetje dichter naar haar
foe. Maar hierop was zij niet voorbereid;
tij ging met een vlugge beweging achteruit
en haar houding werd wat stijver.
55II; hoop, dat u wel zult begrijpen, my-
jord, dat er van mijn kant geen begeerte
bestaat om u aan dien band te houden,"
ze koel. „Ik ben u zeer dankbaar voor
de manier, waarop u mijn inval gesteund
"©bt, en als u nog een beetje gedidd met
wilt hebben, dan wil ik u wel beloven,
at ik, zonder al te groot verlies van
^aardigheid, een gelegenheid zal trachten
vinden om dezen band, die u wel zeer
onaangenaam moet zijn, te verbreken.''
»>Neen mademoiselle/' zei hij zachtjes,
„u is op een dwaalspoor. Geloof mij, u zult
het wellicht wel onmogelijk vindén om
om hum uw plannen nu te veranderen
zonder nw waardigheid te verliezen, en
hum hum ik verzeker u, dat die band
mij niet onaangenaam is."
„U zoudt mij dus aan mijn woord willen
houden?"
„Om u zelfs wil, mademoiselle, even zeer
als om de mijne; wij beiden moeten ons
daar nu aan houden."
„Het lijkt mij niet eerlijk tegenover u,
mylord"
„Tegenover mij, mademoiselle?'
,,Ja, tegenover u," herhaalde zij met een
tintje vriendelijkheid in haar stem. „Gij
zijt jong, mylord; gij zijt rijk, u zult bin
nenkort spijt gevoelen over het begrip van
eer, dat v. aan een vrouw bindt, die u haar
hand gaf alleen uit wraak! Neen, ik wil u
niet misleiden," voegde zij er dadelijk bij,
toen zij het vriendelijk gericht zag Intrek
ken bij dio scherpe uiting. „Ik heb u niet
lief mylord al wat er jong, frisch, vrou
welijk en teedJer in mijn hart was, werd
hier vanavond begraven."
Met een breurigen blik keek zij om zich
heen naar hot koude marmer van de mu
ren, naar de open deur, naar dat boudoir
daar ginds, naar de vergulde kandelaars,
die de flauw brandende kaarsen nog ondér-
steunden. Vervolgens door een plotseling
opkomende wroeging aangegrepen, zei zij
ernstig, met een van die meisjesachtig© in
vallen, die haar overheersobende Datuur
zoo bijzonder aantrekkelijk maakten:
„Maar als ik u geen liefde kan geven,
mylord, de hemel en mijn vaders toegeef
lijkheid hebben mij iets geschonken, dat de
mannen van grooter gewicht achten dan
het hart van een vtouw. Ik heb invloed,
onbeperkten invloed, zooals u zeker wel
weet. De door den Staat benoemde eerste
minister van financiën zal d'e wezenlijke re
geerder van Frankrijk worden, zijn positie
geeft hem een macht, die boven de droo-
men van iemands eerzucht gaat. Mijn vader
zal dien post wel aan mijn echtgenoot wil
len geven, en
Maar nu werd! er een bevende hand
emeekend naar haar uitgereikt.
„Wat ik u bidden mag, mademoiselle,"
zei lord Eglinton zachtjes, „om der wille
van uw waardigheid en van de mijne, ver
oorloof uw geest niét, dat hij over zulke
dingen denkt. Geloof miji, dat ik zeer diep
de eer gevoel, die u mij zooeven daar aan
deed door vertrouwen in mij te willen stel
len, Dat ik u, mademoiselle Lydia, van af
het eerste oogenblik, dat ik u aan het hof
ontmoette, bemind heb dit kan ik
niet ontkennen," zei hij met een beverige
stem, „maar," en nu sprak hij flinker om
dat hij bemerkte dat rij heen wilde gaan,
om zijn toenadering te vermijden, „maar
die eenvoudige en natuurlijke daad behoeft
u niet te hinderen. Ik kon het niet helpen,
dat ik u beminde, want u is mooier dan
iemand anders op aarde, en mijn aanbid
ding kan u niet beleedigen, ofschoon gij zoo
koud en rein rijt als de godin der kuisch-
heid zelve. Ik heb gezien, dat Katholieken
voor de Heilige Maagd knielden; hun
oogen waren op het- stralend gezicht ge
richt, hun lippen fluisterden een bede ©Q
somtijds een lofzang. Maar hun handen wa
ren gevouwen; zjj richtten zelfe hun blik
ken niet op naar het altaar, dat zij voor
haar hadden opgericht en vanwaar zij
zachtjes glimlachte, terwijl zij koeltjes
naar hun gebeden luisterde. Mademoiselle,
u behoeft mijn diep gevoeldé achting niet
te wantrouwen; gij zajt de Madonna en ik
ben de nederigste van nw aanbidders. Ik
ben er trotsch op te kunnen denken, dat de
naam, dien ik draag, het altaar zou kun
nen zijn, waarop uw trots zou kunnen tro
nen. Ala u mij in het vervolg mocht noodig
hebben, hebt u maar te bevelen, maar of
schoon de Fransche wet mij uw echtgenoot
en meester zal noemen, zal ik uw bondge
noot zijn en u op mijn knieën dienen; en
ofschoon mijn ziel verlangt naar een druk
van uw hand, zoo zullen toch mijn lippen
zelfs den zoom van uw kleed niet bezoe
delen."
Zijn bevende stem was in een gefluister
overgegaan. Hij wist niet of zij het hoorde
of niet. Van uit de verte vernam men de
zachte melodie der instrumenten die de
langzame maat van de Gavotte speelden.
Zijn Madonna had zich niet bewogen, haar
handl, die hij zoo gaarne had aangeraakt,
beefde alleen een weinig, terwijl zij met
haar waaier speelde. En evenals de aan
bidders van het altaar der Heilige Maagd
boog hij zich voorover en knielde voor
haar neder.
TWEEDE HOOFDSTUK.
De Staatsman.
X.
De bedelaar te paard.
Monsieur le Marquis d'Eglinton, eerste
minister van financiën, Chevalier van de
orde van den Heiligen Lodöwijk, Pair van
Engeland en van Frankrijk, bewoonde den
westelijken vleugel van het Chateau te Ver
sailles.
Zijne Majesteit de Koning had hem d1-k-<
wijils hoog noodüg; madame de Pompadour
kon geen dag doorbrengen zonder een be
zoek achter gesloten deuren van den mach-
tigsten man in Frankrijk gehad te hebben,
met hem, dlie op verzoek van de natie was
aangesteld geworden om de buitensporig
heden van haar eigen grillen te beteugelen.
En, le petit lever van mylord den minis
ter werd zeker drukker bezocht dan dat
van den hertog d'Aumont, of zelfs, maar
dat werd alleen gemompeld dan dat van
Zijne Majesteit zelf. Want, ofschoon ieder
een wel wist dat de markies maar een lede
pop was, en dat alle gunsten en voordeelen
direct uit de hand van madame la Marquise
kwamen, dong een ieder toch naar rijn
gunst, om dëzelfde reden, dat zij, die ieta
van den Koning verwachtten of er op hoop
ten, altijd de hand van madame de Pom-^
padour kusten.
Mijnheer de minister hield veel van die
petits levers, die als de belangrijkste maat
schappelijke gebeurtenissen te Versailles
aangemerkt stonden. Hij had 's morgens
dolgaarne chocolade, en Achilles die
vorst aller knechten bracht dit aan zijn
bed met onnavolgbare gratie, en daar de
drank zelve zoo kruidig en zoo warm was,
deed dit iederen dag, tusschen tien en elf
uren, ongemeen aangenaam zijn.
(Wordt vervolgd).