R°. rent
Donderdag 29 Angustn^.
A0. 1912.
(Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
In Hofkringen.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 16 regel» 11.06. I«dors regel meer /0.17J. Grootere letter» na»r
plaatsruimte. Kleine adTerteEtiën Tan 30 woorden 40 Oenta oontant j elk
tiental woorden meer 10 Oenta.—Voor het inoaeeeeren wordt 0.06 berekend*
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cents j per 3 maanden 1.10.
Bniten Leiden, per looper en waar agenten geTOBtigd zijn 1.30,
Franco per post 1.65.
Inschrijving van Leerlingen voor
de Openbare Seholeu der 3de
en 4de klasse.
•Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gelet op artikel 6 der Verordening van 25
Januari 1894, regelende de inwendige in
lichting der scholen, de toelating en het
bntslag der leerlingen, (Gemeenteblad No.
I van dat jaar);
brengen ter algemeen© kennis: -
lo. dat tot het doen inschrijven van iiiêu-
leerlingen voor de openbare scholen der
.|de en <Jde klasse nog gelegenheid zal ge-
fgeven worden van 2 tot en met 14 Septem-
iber e. k. in de schoollokalen op de
finnenvestgracht aan het Plantsoen, aan de
^au-der-Werf straat, aan de Korti Mare,
laan de Langebrug, aan den Maresingel, aan
He Paul-Krugerstraat, aan den Zuidsingel,
ban de Medusastraat, aan de Haverstraat
en in de Brandewijnsteeg, dagelijks (den
Kondag uitgezonderd) van des voormiddags
'halfnegen tot negen uren en op Maandag,
IjÖinsdag, Donderdag en Vrijdag bovendien
lyan halftwee tot twee uren des namiddags
2o dat bij de inschrijving het bewijs van
geboorte-inschrijving moet worden vertoond.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 29 Augustus 1912.
Varkens en haring.
Sedert eenigen tijd wairen ook ons reeds
.achten ter oore gekomen, dat het- vatrkens-
eesch soms vrij onsmakelijk, zelfs haast
.eetbaar kon zijn. De huismoeders waren
s naar gewoonte allicht geneigd de schuld
laai'van te geven aan den slager, die zeker
linderwaardige dieren zou hebben gswTaelit
»m dan liet vlecscb «r van tegen goeden prijs
vèfhcopen. Deze niet aangename veron-
[cwtelliag is g-elukkig gebleken onjuist te
lijn. De slagers waren er zelf ingeloopen
to )>elialve de veelvuldige standjes on het
v~ zeker tijdelijk verlies van een enkelen
pant, hebben ze geldelijk nadeel oncLexvon-
Heo. Ze kochten uitnemende vette varkens
legen den vollen prijs, doch deze varkens
bleken bij onderzoek gevoerd mot bedorven
Of minderwaardige haring.
Nu is het bekend, dat het voedsel, dat
sen dier gebruikt, invloed hoeft op don smaak
ïn de kwaliteit van het vleescli, zooals ook
ie bemesting van don grond influenceert
>p den smaak en do voedingswaarde van
le gt teelde vruchten. Vooral viscb on visch-
ifval heeft daarop grooten invloed. Zoo ston-
len de eieren, uit visscharsptaatsen afkom-
rlig, al lang niet in goeden reuk en evou-
nm de allosetende varkens. Men wist dat
iet spek en vleosch oen onaangenamon smaak
ïad. Ivcoplieden en slagers meden do daar
jemesto varkens, tenzij men wist dat do
ekkcr of landbouwer ör niet moe mestte,
in slechts slagers, die minderwaardig vleosch
everden, kochten deze varkens,
j En daar komen in eens de klachten over
jpischvarkens van alle kanten en bij on
derzoek blijkt, dat ér zich een handel ont
wikkeld heeft in minderwaardige haringen,
die door de readers aan grossiers in ,dit
vak, van de hand worden gedaan, die ze
weder wetrkoopen aan varkensfokkers •an var
kens mesters. Zoo'n harinkje smaakt wel, ver
telde ons een fokker en de dieren krijgen
er dorst van bovendien, zoodat ze zooveel
te meer spoeling verorberen, alles tot meer
deren groei en vetwording van het var
ken en daarom is het toch te doen. En
als men bedenkt, dat voor een vat haring
van 100 K.G. met vat en al hoogstens f 1.50
betaald wordt., dan kan men nergens ter
wereld zulk een goedkoop voedsel verkrij
gen. En het bleef daarom niet bij een enkel
„harinkje", geheele manden vol, eerst in
de sloot gehangen om te ontpekelen, wer
den den gulzigaards voorgezet. De dieren
groeiden als kool en het kostte weinig geld.
De boeren lachten in hun vuistje.
Maar nu kwam als het hinkend paard
achteraan, dat het vleescli dezer beesten voor
piensckclijk gebruik bijna geheel ongeschikt
was. De vleeschetonde gemeente in opstand
de slagers, die van den Prins geen kwaad
wisten, met de handen in het haar!
Van buiten kunnen ze het niet aan het
varken zien of het met haring is gemest
of groot gebracht, het domme dier kan het
niet verklappen en de verkooper houdt zich
van den domme. In rechten te 'bewijzen,
is niet doenlijk. ,Wat moet er dan aan ge
daan worden?
De Leidsche Varkensslagersvereeniging
heeft, om tot een eensgezind optreden te ko
men, het initiatief genomen en Maandag
is, zooals onze lezers hebben kunnen lezen,
een vergadering gehouden om te overleg
gen, wat er tegen te doen is.
Over het verloop dezer vergadering kun
nen de belanghebbende slagers tevreden zijn.
Men is, wat lang niet altijd op een ver gar
dering geschiedt, tot een resultaat gekomen.
Drie wegen stonden voor de slagers open:
De menschen, die deze inderdaad minder
waardige varkens haddóh verkocht, in rech
ten aanspreken om schadevergoeding. Dezen
weg durfde een in da vergadering aanwezige
juTist d<?n slagers niet aanraden, omdat, hoe
wel elk geval afzond erlijk-moot worden be
oordeeld, in. het algemeen het bewijs moei
lijk zal zijn te leveren. En die weg is duur
bovendien. Een tweede middel werd genoemd
het piiblioeeren van hen, die dergelijke var
kens hadden verkocht. Deze maatregel is
hard en niet zonder gevaar. Dit verweer
middel, dat slechts mag worden aangewend
als andere middelen hebben gefaald, moet
in ieder geval zeer behoedzaam worden ge
hanteerd. Wij zouden, indien men er nood
gedrongen toe zal moeten besluiten, wen-
schen, dat de publiceering van de organi
satie en niet van den slager zelf zou uit
gaan.
Het derde middel is, maatregelen van re-
geeringswege vragen. Daartoe heeft men in
de vergadering besloten en wij vinden dit
een verstandig besluit. De Commissie, waar
in behalve de slagers ook de landbouwer ver
tegenwoordigd is, zal een conferentie ver
zoeken met den Directeur van den Land
bouw, een zeer welwillend man, die het
bovendien ernstig meent met de onder zijn
departement ressorteerende belangen en als
er van regeeringswege iets aan gedaan kan
worden, zal het zeker met bekwamen spoed
geschieden.
De Regeering zal beseffen, dat, wanneer
de zaak zoo ernstig is, als zij woTdt voor
gesteld, onze export.vleeschhandel er ook
onder zou kunnen lijden. Dit zal haat een
reden te meer zijn om de kwestie ernstig
in studie te nemen.
Van de zijde der reeders, waartoe wij ons
ook om inlichtingen hebben gewend, ziet
men de zaak niet zoo ernstig in. De haring
zal in het algemeen te duur zijn om in
massa voor varkensvoeder te worden ge
bruikt. De abnormale warme zomer van 1911,
toen bovendien veel haring werd gevangen,
heeft veroorzaakt dat er zooveel haring bui-
.ten consumptie der menschen moest wor
den gesteld, maar dat komt zelden voor.
Zooveel te beter zonden wij zeggen. Doch
ook dit in aanmerking genomen, dan ver
dient de Leidsohe Vaxkensslagersvareeniging
hulde voor haar initiatief. Zij zal, door op
het gevaar van haring- en Vischafval als
varkensvoeder te wijzen, menig goedgezind
fokker de oogen hebben geopend voor dit
gevaar. Wie het algemeen en liet duurzaam
persoonlijk belang, en terecht, hooger acht
dan een tijdelijk voordeel, zal voortaan dan
ken zijn varkens met haringen te voederen
en te mesten, te meer nu hij nog stemmen
uit de pïactijk heeft vernomen, dat dit voed
sel ook in anderen zin voor zijn dieren'
niet goed is.
Leiden, 29 Augustus.
De Commissie voor het Kinderfeest op
Koninginnedag alhier, verzoekt ons te be
richten, dat wegens den toestand van het
land, waarop de openlucht-spelen zouden
plaats hebben, deze tot nadere aankondi
ging zijn uitgesteld.
De bioscoop-voorstelling in den voormid
dag in het Biosoope-theater gaat evenwel
door.
Mej. G. O. Loeber, alhier, is in Den
Haag geslaagd voor het examen Fransch
1. o.
Spraken wij gisteren de veronderstel
ling uit, dat het Anna ArnoIdus hij haar 25-
jarig jubileum als dienstbode bij den heer en
mevrouw Van der Tas niet aan belangstel
ling zou ontbreken, wij zijn in die verwach
ting niet teleurgesteld.
Tal van mooie geschenken, o in contan-
teffpwerden ruimschoots haar deel.
De receptie werd druk bezocht en het
avondfeest ten huize van de familie haar
en haar familie aangeboden had een gezellig
verloop.
Bij resolutie van den Minister van Ko
loniën is de heer Th. H. J. de Josselin de
Jong, alhier, ter beschikking gesteld van
den Gouverneur-Generaal van Ned.-Indië,
om, na voltooiing zijner studiën in China,
te worden benoemd tot ambtenaar voor Chi-
neesche zaken in Ned.-Indië.
Op de tweede lijst van de 34ste jaar
collecte voor do saholen met den Bijbel
komt o. a. voor: Oegstgeest (Morschweg
en Rijndijk, gem. Voorschoten) met
f 138.22.
Bij thuiskomst van het bezoek aan
Leeuwarden op Het Loo gisteravond, be
merkte H. M. de Koningin onder het wan
delen naar de op het Stationsplein staande
rijtuigen een ziekenwagen, waarin de zgn.
„zieke Neeltje" lag. H. M. sprak haar deel
nemend toe.
Zoowel leden van het Congres voor
Zedelijke Opvoeding als deelnemers aan de
Conferentie voor Volks- en Schoolbaden
hebben een bezoek aan Rotterdam gebracht.
Door de afd. Den Haag van den
Bond van Gemeentewerklieden is aan den
Raad bij request verzocht, de gelden,
voortkomende uit boeten, aan gemeente
werklieden opgelegd, niet meer in de ge
meentekas terug te storten, d'och 'daaruit
een fonds te vormen, voor uitzending van
zieke werklieden naar een herstellingsoord
of sanatorium, zoo noodig met een bij
slag, door de gemeente te geven. Ook
wordt gevraagd, dat de vakorganisaties
medezeggenschap zullen hebben over het
beheer van het fonds.
B. en Ws. van Bloemendaal stellen
den Raad voor ter verbreeding van den
Vogelenzangsohen weg van mej. de wed.
Kerkvliet, te Noordwijkerhout, grond
aan te koopen tegen f 2 per vierk. M.
Gedeputeerde Staten van Zuid-Hol
land' hebben, met ongegrond verklaring van
de daartegen ingebrachte bezwaren, goed
keuring verleend aan het uitbreidingsplan
voor de gemeente 's-Gravenhage.
Bij beschikking van den Minister van
Binnenland'sche Zaken zijn als de scholen,
bedoeld onder letter d van het Kon. be
sluit van 31 Juli 1912 aangewezen de
openbare handelsscholen met 2-jarigen
oursus te Amsterdam, Groningen, Haar
lem, Harlingen, Rotterdam, Utrecht, "Vlis-
singen en de handelsscholen met 2-jarigen
cursus, uitgaande ven het Canisius-college
te Nijmegen en van het ooilege St.-Wille-
brord te Katwijk-aam-Zee.
Naar aanleiding van de door B. en
Ws. van Gouda bij den Raad ingediende
voorstellen tot invoering van een straat
belasting, is gisteravond een vergadering
gehouden, uitgeschreven door de „Vereeni-
ging van Huiseigenaren," waarin voor een
vrij talrijk publiek werd uiteengezet
het nadeel öd het drukkende van een
straatbelasting. Een motie, waarin de in
diening van het voorstel door B. en Ws.
wordt afgekeurd, werd aangenomen en
zal ter kennis van B. en Ws. en den Raad
worden gebracht.
Een adres, waarin aan den Raad wordt
verzocht do voostellen van B. en Ws.
niet aam te nemen en waarin de gronden
voor de niet-aanneming worden opgesomd,
zal ter teekening worden neergelegd en
daarna aan den Raad worden toegezonden.
De Bond van Chr. Geref. Jongelings-
vereenigingen in Nederland heeft gisteren
te Utrecht vergaderd.
De voorzitter, ds. H. Janssen, uit Leiden,
wees in zijn openingswoord op de meerdere
belangstelling in den Bond en ook meerde- j
re waardeering, welke de Bond thans van
de zijde van kerkeraden en voorgangers on- I
der vindt.
Aan de Koningin werd een telegram van
huldebetoon gezonden.
Ds. F. Lengkeek, uit Amsterdam, en ds.
J. Prins, uit Nieuwendam, werden als be
stuursleden herkozen; als 5de bondsbe-
stuurslid werd gekozen ds. K. Henstra, uit
Harlingen.
De afgevaardigde van Haarlem heeft een
voordracht gehouden over Wiclif.
Aangenomen werd een voorstel om over
te gaan tot de instelling van Bonds-uitga-
ven.
De Nederlandsche Bond van Gemeente
ambtenaren vergaderde te Zwolle.
Na discussie werd het bestuursvoorstel tot
oprichting van een centraal-bureau tot ver
betering van de gemeente-administratie aan
genomen voor een proeftijd van drie jaar,
op voorstel Van de afd. Limburg, 'en kre
diet van f 200 werd hiertoe verleend.
Wegens de kosten zag men af van het bou
wen van een rustoord en werd het voorstel
tot het z.g. uitwisselingssysteem aan kinde
ren verworpen.
Tot plaats van de volgende jaarvergade
ring werd Rotterdam gekozen.
Aan het einde van de vergadering sprak
de heer Fleskens, lid der Tweede Kamer.
HAARLEMMERMEER. V reizigers,
die per spoor te Hoofddorp arriveerde en
daar eenigen tijd, vaak een k- artier moes
ten wachten, ondervonden het onaangename
er van, om onbeschut, dus blootgesteld aan
regen en wind, eenigen tijd op het open per
ron te moeten vertoeven. Hierin zal verbe
tering gebracht worden door midden op het
lange perron een zgn. abri te plaatsen, waar
wachtende reizigers beschutting zullen vin
den. Wij twijfelen niet, of deze verbetering
zal1 met vreugde begroet worden.
De 19-jarige z.g.n. regeeringsjongen J.
de Graaf, door de vereeniging „Onze Tuin"
uitbesteed bij den smid J. Kroon, aan den
ÏJweg, verbet een paar maanden geleden
heimelijk de woning zijner pleegouders en
vluchtte na-ir Duit.schland, van waar hij toen
al spoc1' - noodgedwongen terugkeerde.
Thans is hij opnieuw verdwenen, zonder dat
men iets omtrent zijn heengaan weet, zoo
dat hij waarschijnlijk weer aan zijn ouden
zwerflust heeft toegegeven.
KATWIJK-AAN-ZEE. Nader is ons ge
bleken, dat de schade voor de Leidsche
firma Bakker, welk met een kiosk
op het strand stond, ten ge-
volge van den storm, niet is tweehonderd,
maar duizend gulden.
Woensdag kwain hier één partij haring
in afslag. De prijzen per kantje waren: vol
le haring f 19.30; maatjes id. f 14.95; ma
kreel f 11.30.
Toen wij Dinsdagmorgen na den hevi-
gen storm het uurwerk op den toren der
Ned.-Herv. Kerk zagen stilstaan, dachten
wij dat het door den sterken wind ook de
kluts was kwijt geraakt, 't Bleek ons echter
dat de kl'ok wegens eenige noodzakelijk o
reparatiën enkele dagen buiten werking is
gesteld. Moge zij spoedig hersteld zijn, want
als men eenmaal aan zoo'n uurwerk go-
wend is, kan men er moeilijk weer buiten
Een hoog bejaard man had gisteren
het ongeluk van een zolder te vallen, met
het noodlottig gevolg, dat hij een been brak.
Tot overmaat van ramp kon dit lichaams
deel nog niet gezet worden, zoodat de man
dit been voorloopig niet zal kunnen gebrui
ken.
Alhoewel veel gasten vertrokken zijn,
is het badseizoen nog niet officieel gesloten.
KATWIJK AAN DEN RIJN. Meermalen
werd de wensch geuit, dat door de Directie
der N.-Z. H.- Tramweg-Maatschappij het
voorschrift werd uitgevaardigd, dat bij Het
bereiken van gevaarlijke bochten in deze ge
meente met de tram zeer langzaam worde
Ui
j,Als ik maar zeker was van een schip
'dat mij en hen zou redden als het mij niet
'Hukt," mompelde hij.
Zij wierp haar hoofd op zij met een kar
akteristiek gebaar vol ongeduld1.
„Ik was vast besloten om vanavond niet
hver mislukken te spreken sire," zei zij.
„Maar ik moet er toch aan denken," ant
woordde hij, „aangezien het leven van mijn
Menschen er van afhangt."
«Zij geven hun leven gaarne ter wille
Wan uw zaak."
„Ik zou liever willen denken dat een
fcoed schip hen aan boord zou opnemen als
het ongeluk ons dwong om te vluchten."
««Frankrijk heeft u dat schip beloofd,
Monseigneur," zei zij ernstig.
««Als Frankrijk in u verpersoonlijkt was,
Mademoiselle," zei hij beslist, „dan zou ik
fcr aan gelooven."
««Het is ook bijna Lydia d'Aumont!" ant
woordde het meisje met zelfbewusten trots.
«.Slechts voor het oogenblik," voegde
lady Eglinton er spijtig bij, „maar jonge
Meisjes trouwen en niet alle echtgenooten
tollen onder de satijnen-rokkenregeering
^dlen bukken."
„Als Frankrijk u in den steek laat, mon-
eiSneur," zei opeens een zachte stem,
vj ik&l de eer gehad u te verzekeren dat
16 Eglintons nog geld genoeg hebben om
oor uwe veiligheid een schip uit te rus-
•len; en..."
Alsof hij zach schaamde over die losbar
sting, de tweede waaraan hij zich dien
avond schuldig maakte, verviel „le petit
Anglais" weer in zijn stilzwijgen. Maar
Lydia wierp hem een bemoedigenden blik
toe.
„Goed gesproken, milord zei zij goed
keurend.
Met haar scherp instinct had zij a-1 opge
merkt, dat mylady niet in haar schik was
en nu schepte zy er een boosaardig ver
maak in om lord Eglinton nog verder in
het gesprek te mengen. Zij wist heel goed,
dat milady niets gaf om de Stuarts of hun
lot. "Van af den dag van haar huwelijk had
zij zich losgemaakt van de zaak, waarvoor
de vader van haar echtgenoot zijn land en
tehuis had opgeofferd.
Onder haar invloed was wijlen lord
Eglinton ook ontrouw geworden aan 't lot
der twee pretendenten; misschien wel met
recht, aangezien hun ondernemingen .ver
oordeeld waren om te mislukken en het
protestantsche Engeland alle Stuarts wan
trouwde hétzij ten onrechte of niet.
Maar Lydia en haar romantische natuur
konden zich een Engeischman niet voor
stellen dan als een kampioen der zaak;
een van de voornaamste redenen waarom
zij altijd het land had gehad aan de
Eglintons bestond daarin dat zij de groep
van vrienden, die Karei Eduard omring
den, altijd vermeden.
Zij was dus niet weinig verbaasd, toen
zij le petit Anglais hulp en steun hoorde
beloven in geval van nood, sinds hij de on
derneming niet persoonlijk kon steunen.
Dat hij niet zonder reden gebluft had,
toen hij over 't geld der Eglinton's sprak,
dat wist zij wel; ook was het niet uit trots
gezegd, eenvoudig maar als iets dat een
feit was. De boosheid van mylady bewees
er de waarheid van.
Verheugd en blijde gaf zij zich met al het
vuur van een romantische gedachte over
aan wat lord Eglinton zoo kr^iig gezegd
had.
„O, mylord," zei zij vroolijk en niet op
lady Eglinton's toorn lettend, „nu ik in
u een bongenoot gevonden heb, kan mijn
droom bewaarheid worden. Welnu, Sire, u
zult vol hoop naar Engeland' gaan, met de
meest mogelijke zekerheid van te zullen
slagen, maar lukt het u nieb, dan zult u
en zij, om wie u geeft, veilig zijn. Wilt u
naar mijn plan luisteren?"
„Gaarne.''
„Lord Eglinton is uw vriend, ten minste
u stelt vertrouwen in hem, niet waar?"
„Ik vertrouw volkomen op de loyaliteit
van zijn geslacht tegenover mij" antwoord
de Karei Eduard zonder aarzelen.
„Bespreek dan met hem en met hem
alleen, een plaats, waar in Engeland of
«Schotland een schip zal ligen, waarop u
in geval van nood een schuilplaats zult kun
nen vinden."
„Dat is al gedaan," zei Eglinton een
voudig.
„En al het ongeluk ons vervolgt, dan
zullen wij ons dadelijk naar die plaats be
geven en daar hulp van Frankrijk afwach
ten."
Lydia zei niets meerzij ondervCnd eeni
ge teleurstelling dat haar eigen plan niet
uitgewerkt zou worden.
Zij had veel gevoeld voor het plan om,
indien haar invloed niet groot genoeg was
om koning Lodewijk er toe te brengen
zoo het noodig mocht blijken een schip
te laten uitrusten om den jongen preten
dent te helpen, zij, met het geld van lord
Eglinton, een bijzondere expeditie op touw
kon zetten, ten einde den laatst en te vrij
waren. Dit romantische idee was haar inge
vallen, maar men was haar voor geweest.
Zij trachtte de gedachten van hen, die
ronclom haar stonden, te raden. Lady
Eglinton wist klaarblijkelijk van de bijzon
derheden van het plan niets af, zij scheen
verbaa-sdl te zijn, en keurde het stellig niet
goed. Karei Eduard fluisterde haastiglijk
«zijn vriend een paar woorden in het oor; in
hem stelde hij meer vertrouwen dan in het
woord van Frankrijk of in de geestdrift
van mademoiselle d'Aumont.
Le petit Anglais was in zijn gewonen ner-
veusen toestand geraakt, zijn oogen dwaal
den onrustig van het gezicht van Lydia
naar dat van zijn koninklijken vriend, ter
wijl zijn rustelooze vingers onophoudelijk
aan den zegelring draaiden, die aan zijn
linkerhand prijkte. Eensklaps deed hij den
ring af; Karei Eduard Stuart bekeek hem
eeer oplettend en gaf hem daarna aan den
eigenaar terug met een blik van verstand
houding en een knikje als van goedkeuring.
Lydia. kwam werkelijk te laat met haar
romantisch plan; die twee mannen hadden
het al in alle bijzonderheden uitgedacht
zelfs dat met den ringZij had ook over
een teeken gedachte, dat de vluchtelingen
de verzekering zou geven, dat zij den
brenger kondeD vertrouwen. Zij was er
kinderachtig boos om. Het was iets onge
woons in die dagen in Frankrijk, dat men
het een of ander op touw zou zetten, zon
der mademoiselle d'Aumont geraadpleegd
te hebben.
„.Houdt u het voor sefear. Sire diafc
Frankrijk u in den. steek zal laten?" zei zij
I een beetje stekelig.
„Neen! Waarom zegt u dat?" vroeg hij.
„Och De ring liet onomstóotelijke
I bewijs van verstandhouding tusschen u en
mylord
„Is het dan niet uw wensch, mademoi-
selle?"
„OchAlleen maar een inval in ge-
val Frankrijk u ontrouw werd, en ik niet in
j staat zou zijn haar aan haar beloften te
herinneren."
„Par ma foi," antwoordde hij galant,
„als u het me beveelt, zal ik gelooven dat
dat iets onmogelijks zou zijn. De geheele
zaak met den ring is een gril van Eglinton,
en ik zweer u, dat ik alleen op Frankrijk
en op u denk te vertrouwen."
„Neen, neenzei zij dladelijk daar bo
ven op; haar eigen gezond verstand kwam
haar juist van pas te hulp om den onrede-
lijken uitval van even te voren, die haa-.
wezenlijk onwaardig was, uit te wisschen.
„Het was dwaas van mij om u te plagen en
ik vraag Uwe Majesteit daar wel vergering
voor. Het zou mij een vreugde geweest zijn
te denken dat de plannen voor uwer Majes-
teits veiligheid door mij bedacht waren,
maar ik erken gaarne, dat rnylord! Eglir-ton
hierin den eersten prijs behaald heefV
Haar kleine toespraak werd zoo eenvou
dig eu met zulk een nobel air van zelfver
guizing gezegd, dat het geen wonder was,
dat Karei Eduard in sprakelooze bewonde
ring voor haar stoncl.
(Wordt vervolgd^
