Faillissementen.
bot de gunstige uitkomst van de gemeente
rekening voor 1911 medegewerkt.
Laat on© hopen, dat 1912 een even voor-
deelig jaar voor de gemeente worde en dat
ook de begrooting voor 1913, die in staat
van wijzen is en eerstdaags door B. en "Ws.
ral worden aangeboden, een gunstig beeld
Van den toestand der gemeente zal geven,
zoodat zij sluitend zal kunnen worden ge
maakt zonder belastingverhooging.
Brieven uit Katwijk.
XLV.
Het is nu reeds maanden geleden, dat de
electrische beweegkracht op onze tram
werd ingevoerd, en voor in den eersten
tijd de exploitatie meermalen tot groote
ontevredenheid aan het publiek aanleiding
gaf. Meermalen is men in die eerste dagen
tot mij gekomen, om toch eens in mijn
brieven de aandacht op vermeende grieven
te vestigen; doch steeds heb ik dien heet-
gebakcrden te kennen gegeven, dat het
kindje eerst behoorlijk moest pokken en
mazelen'' en dat weldra zou blijken, dat
vele leemten in betrekkelijk korten tijd zou
den zijn overwonnen.
Er werd namelijk te veel over het hoofd
gezien, dat alles vreemd en het personeel
betrekkelijk nog ongeoefend was; dat de
.wagenbestuurders zoowel als de conduc
teurs nog getraind moesten worden.
En ziet, thans is reeds heel wat veran
derd en verbeterd; de trams rijden zeer
geregeld op de vastgestelde uren, en mocht
het af en toe nog eens plaats grijpen, dlat
een tram te laat arriveert, dan is dit niet
een gevolg van de exploitatie of nog min
der te wijten aan het personeel, maar in
bijna alle gevallen toe te schrijven aan den
overweg te Leiden. Zoolang de tram en
spoorbaan elkander kruisen, is de moge
lijkheid niet buitengesloten, dat de train
af en toe ter plaatse zal moeten wachten
voor den afsluitboom. De eenige afdoende
verbetering, waarop ik reeds vroeger heb
gewezen, is een verhoogde spoorbaan,
waarmede de bouw van een nieuw station
ten nauwste verbonden is. Er zal evenwel
nog heel wat water door den Bijn strcomen
of beter nog heel wat trams zullen d>e
spoorrails passeeren, eer we zoo ver rijn
Het nieuwe kaartjes-systeem, dat zoowel
Voor passagiers als conducteurs in den
eersten tijd allesbehalve gemakkelijk was,
is ook reeds ingeburgerd; had het perso
neel in den aanvang heel wat moeite met
de aangifte door de uitvoerigheid, de af
gifte en het daarmede gepaard gaande
knippen, geschieden thans met een vlug
heid, die getuigt, dat ook hiermede de be
zwaren wel zijn overwonnen.
Een der grieven moge niet meer zoozeer
op den voorgrond staan, feit is het, dat
het één-klasse-stelsel nog bij velen een
vooroordeel ondervindt. En nu kan ik me
best indenken, dat dit voor velen een be
zwaar is; om het zoo maar eens uit te
drukken: „rijp en groen" zitten bij en
over elkander: de aristocraat is vemlicbt
plaats te nemen naast den meest, sehame-
len bedelaar, wat nu wellicht in den grond
der zaak zoo heel erg niet is, maar wat
toch ook niet altijd even aangenaam is,
vooral wanneer laatstgenoemde in nieb-
behoorlijke kleedShg als reiziger wordt toe
gelaten, wat meermalen het geval is.
Het is natuurlijk niet ncodig, dat naast
'de tegenwoordige tariefregeling een twee^
'de klasse wordt ingevoerd; ik geloof, dat
velen gaarne tegen een boogeren vracht
prijs willen vervoerd worden, indien het
tegenwoordige tarief werd tweede klasse
'en daarnevens dus een eerste klasse werd
in erevoerd.
Het schijnt echter, dat de Directie der
Maatschappij die bezwaren niet zoo in
ziet, althans reeds verschillende corpora
ties of besturen, die een desbetreffend ver
zoek deden, kregen nul op het request.
Zoowel het Gemeentebestuur, de Kamer
van Koophandel en Fabrieken, als de Ver-
eeniging tot bevordering van het Vreemde
lingenverkeer, hebben alzoo vruchteloos
pogingen in het werk gesteld. De eenige
tegemoetkoming, welke de Directie deed,
ia, dat thans in ieder rijtuig een coupé 5*3
gereserveerd voor de rookers en een voor
'de vijanden van het toeback suigen". En
werkelijk, dezo uitbreiding van de rookge-
legenheid heeft niet weinig er toe bijgedra
gen, dat er meer schifting oncïer de reizi
gers, zoo straks genoemd, is waar te ne
men.
Trouwens, ik voor mij vind dat één-
klasse-systeem nu niet zoo vreeselijk ergi
in den tegenwoordigen democratisch en tijd
is het wel op zijn plaats, al kan ik me wel
beerrijpen, dat het ook tegenstanders heeft.
Ik bepaal me in mijn Brief natuurlijk
zooveel mogelijk tot het Katwijksche ge
deelte van de lijn en dan heeft de Directie
onlangs weder een zeer goede verbetering
aangebracht. Moest men vroeger van Kat
wijk-aan-Zee naar Binnen en stapte men
uit aan de halte Rn-nsburgerweg, dan be
taalde men tot Rijnsburg; stapte men te
Katwijk-B innen bij de halte Zeeweg jn,
dan moest men betalen van af Katwijk-
aan-Zee, tenzij men mocht treffen een con
ducteur, die, met een goed hart bezield,
het zoo streng niet nam, en het gewone
tarief in rekening bracht. En hierin nu is
kort geleden verbetering gekomenmen
betaalt thans, waar men ook in- of uit
stapt, den vrachtprijs van af het station.
Een andere verbetering, de veiligheid
der wegen geldende, is mede te constatee-
Ten, en wel hierin bestaande, dat de tram
in de Tramstraa.t te Katwijk-aan-Zee met
zeer beperkte snelheid rijdt van en naar
het station tot den overweg naar dQ haven
'^2 het P.-H.-Kanaal en gaande
Leider? zoowel als terugkomende, vóór
"dien overweg gerst stopt
Eenzelfde maavr^el is reeds in gebruik
geweest van af den aanvl^ der exploitatie
bij het passeeren van den Ac^tfrvyeg te
Katwijk-Binnen, wat ook daar besii^
dig was. De gevaarlijke kruising ter plaatse
gaf reeds tijdens de stoomtram meermalen
stof voor een interpellatie in den Gemeen
teraad Nu daar een vaste halte kwam, mag
w/Orden gezegd, dat aan rechtmatige klach
ten is tegemoet gekomen, en zal een aanrij
ding slechts mogelijk zijn, wanneer de
tram niet behoorlijk bij den halte-paal
stoptDeze verbetering bij de kruising aan
den Achterweg wordt in het algemeen zoo
geroemd, dat bijna ieder gaarne zou zien,
dat een dergelijke maatregel ook werd voor
geschreven bij het passeeren van de Groote
Steeg. In deze nauwe straat, die druk be
reden wordt, is het onmogelijk voor de koet
siers om een naderende tram te zien, vóór
dat deze recht voor het rijtuig staat. Nog
niet 7ioo lang geleden is daar bijna een groot
ongeluk gebeurd en sedert dien kan men
zoo af en toe aanschouwen, dat de tram
vóór den overweg stilstaat. Niet alle wa
genbestuurders echter doen het, zoodat mag
worden betwijfeld of het wel voorschrift is.
En toch zou het zeer wenschelijk zijn, in
dien ook hier het consigne luiddeStoppen.
Ik hoop gaarne, dat dit gedeeTte van mijn
Brief komt onder de ooge-n van de auto
riteiten, die ten dezo iets hebben te zeggen.
Natuurlijk zijn er ook nog wel meer eri-
tische opmerkingen te maken en dan zou
het aanbeveling verdienen, dat het stoppen
meer plaats had onmiddellijk bij de palen,
waarop het bekende bordje „halte". In de
steden staat de tram precies vóór dien paal,
doch dat laat bij ons wel eens te wenschen
over, wat vooral voor ouden van dagen,
die niet meer zoo vlug ter been zijn, een
groot ongerief moet worden genoemd, daar
lang stilstaan niet mogelijk is voor de tram
Liet de gelegenheid tot in- en uitstippen
langs de lijn bij den aanvang veel te wen
schen over, ook hierin bracht de di-ectie
flinke verbeteringen. Een behoorlijk wit
geverfd hekwerk, langs den weg geplaatst,
maakt, dat men niet in 6loot of aangren
zende landerijen terecht komt. Alleen bij de
remise is de toestand nog dezelfde als bij
den aanvang, en toch zou een verbetering
hier geen overtollige weelde zijn. Het ge
beurt toch" maar zelden, dat hier geen rei
zigers worden uitgelaten of instappen; het
mag als een vaste halte worden beschouwd,
wat verklaarbaar is, daar de bewoners van
Duinoord en het oostelijk gedeelte van
Voorhout, Zuidst-raat, enz. hier instappen;
te meer, waar men niet naar het station
behoeft te gaan, ter bekoming Van een re
tourbiljet. Ten gerieve van die vele reizi
gers zou een wachtlokaal, desnoods van ge
ringe afmetiDg, zeer welkom rijn; te Rijns-
burg aan het Lange pad bij de splitsing
Noordwijk treft men een dergelijk, rij het
ook primitief, gebouwtje aan.
Hier, te Katwijk-aan-Zee, zou door ge
bruikmaking van de oude remise, op zeer
goedkoope wijze, een flinke gelegenheid
kunnen worden daar gesteld. De Maat
schappij kan er verzekerd van rijn, dat rij
hiermede vele reizigers aan rich zat ver
plichten; in het gure jaargetijde is het dik
wijls beslist ondoenlijk, daar eenigeri tijd
ten prooi van regen of sneeuwjacht voort
gedreven door den geweldigen Noordwes
ten- en niet minder snijdenden Oostenwind,
te wachten.
Ik heb hoop, dat, waar reeds zooveel
goeds tot stand werd gebracht, ook hier ze
ker eenmaal iets voor Het reizend, of in dit
geval beter gezegd, wachtend pu
bliek zal worden gedaan.
Ook is te verwachten, dat bij verande
ring van dienstregeling beter op de aan
sluitingen met de uit Leiden vertrekkende
spoortreinen zal worden gelet. Tusschen
negen uren! 's Voormiddags en des avonds
negen uren is deze natuurlijk voorbeeldig;
in de vroege morgenuren zijn er echter
tra.ms, die rijden alsof er geen spoor be
stond. Ik begrijp natuurlijk heel goed, dat
mijn opmerking gemakkelijker wordt ge
maakt, dan dat de Maatschappij er verbe
tering in ral kunnen brengen. Tooh heb ik
goeden moed dat de Directie aan ten deze
geuite klachten, waar slechts mogelijk, zal
tegemoet komen. Dit later te kunnen con,-
stateeren, zal mij een waar genoegen zijn!
^rbsidswei.
Hoofden en bestuurders van fabrieken en
werkplaatsen zijn van meening, dat een
kind, hetwelk een arbeidskaart te zijnen
name gesteld, bezit, arbeid mag verrich
ten.
Dit is niet altijd het geval. Ziehier
waarom.
Aan een kind van twaalf jaren, dat ter
Gemeentesecretarie een bewijs van het
hoofd der school, waar het heeft school
gegaan, toont, dat het aan de Leerver
plichting heeft voldaan moet een ar
beidskaart worden afgegeven.
Nu zal een werkgever zeggen: Als het
kind in het bezit is van een arbeidskaart
mag liet arbeid verrichten; anders had de
betrokken ambtenaar ter Gemeente-se
cretarie geen arbeidskaart afgegeven.
Dit is niet juist.
A.ls grondslag geldt, dat een kind b e-
n e d e n dertien jaar of nog leerplichtig
geen arbeid mag verrichten. Nu kan het
voorkomen, dat een kind van twaalf jaar
aan den leerplicht heeft voldaan. Om nu
te voorkomen, dat zoo'n kind geen jaar
,,leeg loopt" (immers, het mag beneden
dertien jaar geen arbeid verrichten), heeft
de wetgever bepaald, dat een kind van
twaalf jaar arbeid mag verrichten alleen
dan, als de werkgever aantoont, dat geen
voor het kind geschikte gelegenheid tot
het ontvangen van (voortgezet) onderwijs
vóór des namiddags te vijf uren bestaat.
Hij wordt geacht dit te hebben aange
toond, wanneer blijkt, dat door het hoofd
eener school, die het kind na het vervul
len van de Leerverplichting verliet, ot
dooi- den burgemeester der gemeente,
waar die school is gelegen, een verklaring
is afgegeven', inhoudende dat voor het
kind op die school geen gelegenh s.id
meer was verder onderwijs te ontvangen.
De werkgever moet dus vodr ^en kind
bentin dertien jaren, in zijn fabriek of
werkplaats werkzaam, behalve van een
arbeidskaart, in het bezit zijn van een be
wijs van het schoolhoofd, bij wien het kind
het*" laatst schoolging, of van den burge
meester der gemeente, waarin de school
is gelegen, dat op die school het kind geen
voortgezet onderwijs kan ontvangen vóór
vijf uren des namiddags. Deze verklaring
moet desverlangd aan de desbetreffende
ambtenaren worden vertoond.
Een kind van twaalf jaar, dat aan de
Leerverplichting heeft voldaan en van
een lagere school komt, zal dus wèl;
terwijl een kind van twaalf jaar ook aan
de Leerverplichting voldaan hebbende, doch
van een school voor meer uitgebreid on
derwijs komende, dus geen arbeid zal mo
gen verrichten, omdat hét kind van de la
gere school wèl 'n verklaring van 't school
hoofd meekrijgt, dat voor hem geen ge
legenheid bestaat op dezelfde school
voor vijf uren dee namiddags onderwijs te
ontvangen, terwijl het andere kind zoo'n
verklaring niet krijgt, omdat die gelegen-
meid wèl op de me er-ui tgebreid-lager-on-
derwijs-school bestaat.
Men riet dus dat er gevallen zijn, dat 'n
kind, voldaan hebbende aan de Leerver
plichting en in het bèrit van een arbeids
kaart, altijd nog geen arbeid mag verrich
ten. De werkgever zette dus geen kind be
neden dertien jaar aan den arbeid zonder
in het bezit te zijn van een geldende ar
beidskaart en een bovenomschreven ven
klaring.
Er is hier reeds een slachtoffer geval
len.
De kantonrechter toch veroordeelde
d© vorige week een werkgever, die een
twaalfjarigen jongen, voldaan hebbende
aan den Leerplicht en van wien hij een
geldende arbeidskaart bezat, arbeid had
doen verrichten, terwijl voor dien jongen
wèl de gelegenheid bestond voortgezet
Onderwijs te ontvangen vóór vijf uren
's namiddags.
Deze jongen had een m. u. I. o.-school
bezocht. Hij kon dus nog voortgezet onder
wijs ontvangen vóór vijf uren 's namid
dags. Had diezelfde jongen een gewone
lagere school bezocht, dan ware de werk
gever vrij uit gegaan; doch nu die jongen
een betere school bezocht heeft, is Q6
werkgever de dupe geworden.
Een kind van twaalf jaar, komende van
een lagere school en voldaan hebbende aan
de Leerverplichting kan dadelijk aan den
arbeid gaan, terwijl eenzelfde kind van
een m. u. 1. o.-sahool de school moet
blijven bezoeken of.... leegloopen."
KECLA52ES, 4426 8
40 Cent* per regel
Beste middel om do schoonheid der huid te
bavorderen. Keizer-Borax maakt de buid zach t en
SI bl2nk.SlècM3echtinroodecarton3il0.20&60cfc.
Kcizer-BoraA-Zesp4Oct. KeinrtchKsck,t'lma.D.
Be Friesclie bondbouwtentoou-
stolling te Leeawarden
van 26 Augustus tot 1 September 1912
In enkele opstellen, voor de opname
waa-rvan ik de pers dankbaar ben, heb ik
getracht het eigen karakter der tentoon
stelling te doen uitkomen en de belangstel
ling er voor op te wekken. Als vanzelf heb
ik daarbij in hoofdzaak het licht laten val
len op die a-fdeelingen der tentoonstelling,
waarbij de voornaamste takken van den
Eriesclïen. landbouw betrokken zijn. Ten
slotte wensch ik nog de aandacht te vestigen
op enkele onderdeelen, die oogenschijnlijk
van minder belang toch wel degelijk be tee-
kenis hebben.
Als zoodanig wijs ik in de eerste plaats
op de af deeling pluimvee».
Bij het doel om te laten zien wat of Fries
land in dezen presteert-, zal vooral naar vo
ren worden gebraent hetgeen in de laatste
jaren bij de pluimveehouderij is veranderd
en welke belangrijk© wijziging is gekonen in
den eierenhandel. Vroeger was het pluim
vee bij zeer velen, als het- wa-re slechts een
aanhangsel van de boerderij, dat er zoowat
bij behoorde, thans mag het zich verheu
gen in opgewekte belangstelling en in ern
stige pogingen om de productiviteit te ver-
hoogen.
Voor een groot deel is dit t© danken aan
de werkzaamheid der bekende vereeniging
V. P. N., waarvan in Friesland' eene bloei
ende afdeeling bestaat. Deze zal een belang
rijk deel hebben in de uitvoering van deze
afdeeling. In het bijzonder mag hierbij wor
den genoemd de demonstratie van de wijze,
waarop de eierenhandel is ingericht. Dit
bedrijf wordt grootendeels naar de tentoon
stelling overgebracht, zoodat men kennis
kan maken met de wijze waarop de verpak
king, het onderzoek, enz. geschied. De
Friesche vereeniging „Eierenhandel" ver
kocht in het jaar harer oprichting (1903)
16597 Kilo eieren, in 1911: 456307 Kilo. Zij
heeft de handel in gezonde banen geleid,
den export krachtig bevorderd en daardoor
de verkoopers en de koopers aan zich ver
plicht. Het is te verwachten dat eene alge-
meene kennismaking met deze werkzaam
heid de meerdere deelname aan dezen vorm
ten goede zal komen.
Voor het groote publiek wellicht minder
aa-rtrekkelijk, maar voor den landbouw zelf
van veel beteekenis is de afdeeling weten
schap.
Het doel van deze afdeeling Is: een over
zicht te geven van het werk van wetenschap
pelijke inrichtingen voor orderzoek en on
onderwijs en van hun invloed op de praktijk
van den landbouw. Aan deze demonstratie
zullen meewerken: Instellingen voor weten
schappelijk onderzoek, waarvan ik alleen
noem de Rijksserurainrichting te Rotterdam.
Verder instellingen voor wetenschappelijke
contróle, instellingen voor onderwijs en
voorlichting, proefvelden. ens£
Zonder wetenschappelijke hulp en voor
lichting geen goed gedreven landbouw, die
waarheid dringt door en het is te verwach
ten, dat de kennismaking met hetgeen op
de tentoonstelling wordt getoond daartoe
krachtig zal meewerken.
Eindelijk meen ik nog te moeten wijzen op
de afdeeling vereenigingsleven.
Dat het vereenigingsleven een machti
ge factor is bij den tegenwoordigen land
bouw, behoeft geen betoog. De tentoon
stelling zelf is daarvan een doorslaand be
wijs, omdat zij de aandacht vestigt op de
Friesche Maatschappij van Landbouw, en
in herinnering brengt, wat deze in haar
zestigjarig bestaan heeft verricht. De ten
toonstelling is een waardig monument voor
dit zestigjarig jubileum.
De groei en ontwikkeling van het ver
eenigingsleven in Friesland zal op de ten
toonstelling zoo duidelijk mogelijk in beeld
worden gebracht. Verder zal datgene, wat
te zien is, worden toegelicht door het ge
sproken woord. Zoo mogelijk zal voor de
verschillende onderafdeelingen een .spre
ker optreden, en wijzen op hetgeen gedaan
is en nog gedaan kan worden. De uren voor
deze voordrachten zullen tijdig worden be
kend gemaakt.
Gaarne zou ik nog meerdere onderdeden
der tentoonstelling vermeld hebben, de
lust daartoe bestaat, de belangrijkheid is
voldoende, voor mijn doel heb ik echter
genoeg gezegd, en ik volsta dlaarom met
de verzekering, dat de opzet ook bij andere
af deelingen streng is volgehouden, en dat
de deelneming overal zeer bevredigend is.
Een enkel woord naar aanleiding van een
vraag, die ik ontving, en wel deze: "s bij
deze tentoonstelling het nuttige doel
zoo van a tot z op den voorgrond ge
plaatst, dat er van ontspanning en feeste
lijkheden geen sprake is? Op die vraag heb
ik geantwoord, en ik herhaal dat hier, dat-
het vermelden van feesten niet behoort bij
het doel dezer mededeélingeh. Bovendien
zullen zij, die belang hebben bij het welsla
gen van feesten wel zorgen daarvoor tijdig
reclame te maken. Een enkel woord
slechts. Het jaar 1912 geeft tot dusver voor
den landbouw wel reden tot een opgewekte
stemming en niemand zal er bezwaar in
hebben, dat die stemming zich uit in deel
neming aan feesten. Men kan gerust zijn;
op de tentoonstelling of althans daar
naast zal men zijn hart kunnen ophalen
aan: paarden-sport, kaatswedstrijd, enz.
Bij mij staat echter geheel op den voor
grond, dat de tentoonstelling zelf, de wijze
waarop ze is opgezet en de zeer oinvang-
rijke inzendingen, zoo belangwekkend rijn,
diat, ook zonder de attractie van feesten,
een bezoek kan worden aangeraden en
reeds thans mag worden gezegd, dat dit
bezoek zeer groot zal rijn. Geheel Fries
land zal zich ongetwijfeld rendez-vous ge
ven op het terrein, uit andere provinciën
komen berichten van voorbereiding voor
een bezoek en ook uit het buitenland mag
belangstelling worden verwacht Een en
ander waarborgt succes en dat is verdiend,
de tentoonstelling is een algemeene
belangstelling waard.
J. RINKES BORGER.
Sneek, Augustus 1912.
Zedelijkheid aan de stations.
Clément Vautel vertelt in de „Gazette de
Hol lande" dat de „Zwitsersche Bond voor
de bescherming van jonge meisjes" aan de
spoorwegadministratie daar te lande een
adres beeft gericht, waarin man leest:
Maar al te veel reizigers omhelzen elkaar
aan de stations bij het afscheid. De aandoe
ning doet hen alle zelfbeheersching verliezen
n de kussen die de vertrokkenen met de
achterbïijvenden wisselden, zijn niet altijd
zco kuisc-h als wel passen zou. Zulke toonee-
len moeten aan deugdzame jonge meisjes
bespaard blijven. En daarom vraagt de
Bond de inrichting in elk station van een
zaal, gereserveerd voor degenen die elkaar
bij het afscheid nemen willen omhelzen."
Clement Yautel stelt voor deze wachtka
mers „salon des embrassateurs" te noemen
en zo te decoreeren met muurschilderingen,
verbeeldende de echtelijke liefde, de ouder
liefde en zelfs de liefde.-tout court
Zou dat ook niet iets voor Nederland zijn
in het tegenwoordige zedelijkheids-seizoen?
Men moest dan met Schiedam beginnen,
een druk station aan de lijn Amsterdam
Rotterdam en Hoek-van-Holland, zoo dat de
vreemdelingen er ook van kunnen profitee-
ren en er bij hen thuis van vertellen. Tus
schen de vertrekuren der groote treinen in
ware de salon misschien te gebruiken voor
de teleurgestelden van den derden en ver
deren graad, die niet meer op de Schie-
damsche dijkglooiingen mogen zitten. In elk
opzicht praotisch dus.
De Amaterdareische Beurs houdt
heden vacant!edajj, zoodat de no-
teeringen ontbreken.
J. G. Akkermans, bakker, te 's-Graven-
liage.
H. den Rreems, ïeiziger, Pen Haag.
D. Riem, te '6-GravenhageV
D. ^Villems, magazijnbediende, Den IiaS-g»
Clix. S. Smith, winkelier, Den Haag.
P. Busclierliof, to Sche veilingen-
H. J. P. Elshout, winkelier te Scheve-
ningen.
H. Spijkelr, broodbakker, te Loosduinen-
A. A. M. iWeterings, hotelhouder, te Am-
hem, verblijf houdend in Engeland.
B. Palm, sigarenwinkelijar, te Utrecht.
H. Goeiraert, metselaarsknecht en bierhuis-
houder, in do gemeente Sas-van.Gent, ge
hucht De Halve Stuiver.
J. ,W. Brand, werkman, te Zaandam.
Mej. J. O. Vockë, gob. S. Bienhoff, yeT-
'gunninghOudster, te Amsterdam.
S. Coèlh'o, te Amsterdam.
Geëindigd het faillissement van S, BreijcT,
aannemer, te Lbsserbro&k, gemeente Haart
lemmèrmeer.
Nood op Bonaire.
Voor de noodlijdende bewoners van het
eiland Bonaire hebben H. M. de Koningin
en H. M. de Koningin-Moeder elk f500 en
Z. K. H. Prins Hendrik f 200 geschonken.
Be glasblascrsstaking.
Ook een gedeelte van de nachtploeg der
glasblazers bij Van Deventer'a glasfabrie
ken te Schiedam heeft thans het werk
neergelegd.
Maandag zal het vier weken geleden rijn,
dat te Delft de staking begon; thans wordt
nog aan twee fabrieken gewerkt, wier eige
naars behooren tot de patroons-organisatie,
en wel te Stadskanaal en te Nieuwerkerk
aan den IJsel; bovendien aan vier fabrieken
van eigenaars, die niet bij de patroons-orga
nisatie zijn aangesloten, ml. te Capelle aan
den IJsel met 60 man, te Culeinborg met 90
man en te Schiedam, bij de firma's Janssen
en Melchers, onderscheidenlijk met 42 eu
10-2 man.
Een prinses btslolen.
Omtrent den diefstal, ten nadsele van.
prinses Friedrich Karl van Hessen, wordt
nader gemeld, dat de prinses, die te East
bourne vertoefd had. Zaterdagnamiddag
met de Brighton-lijn te Londen wa-s gekc*
men voor een kort bezoek aan kennissen al
daar, om daarna met den avondtrein, in
aansluiting op de nachtboot, de terugreis
naar Duitschland te aanvaarden.
Toen de prinses aan. het station was ge
komen, waren de perrons dicht bezet, waar
om men een wachtkamer ter harer beschik
king stelde. Even voor het vertrek van den
trein ging de prinses naar haar bagage kij
ken, om aan te wijzen, wat zij bij rich in de
coupé wilde hebben. Zij miste toen bij de
bagage, die ïntusschen van de Brighton-lijn
was overgebracht, een groot valies.
Het valies bevat artikelen, die hoezeer
van weinig intrensieke waarde, voor de
prinses hoog© waarde hadden, zooals een
bijbel met de handteekening van haar broe
der, keizer "Wilhelm. Ook bevond de parti
culiere correspondentie der prinses zich
daarin, met eenige andere geschriften.
Na vergeefsch zoeken naar het valies, ver
trok de prinses met haar beide zonen trr-
wijl zij tot haar Londensche vrienden het
verzoek richtte, de zaak ter hand te nemen
en een belooning uit te loven voor dengene,
die het vermiste stuk terug zou brengen.
Be spert voor Sevesismocden.
Tot dusver werd het polo-spel te paard
zittend gespeeld. Dat zag or zeer schilder
achtig uit, maar de Amerikanen vinden het
blijkbaar niet gevaarlijk genoeg.
Waar zij het voelbaï combineerden met
rugby, waarbij de spelers willen zij niet
zonder oor en. en met gebroken neuzen uit
den strijd komen, gcrsoodza&kt zijn, om rich,
het hoofd te onthullen met dik gewatteerde
leeren kappen, daar hebben zij het paard-
polo overpolocd en de rossinanten vervan
gen door auto's.
De eerste match auto-polo heeft dezer da
gen te Wichita, in den staat Kansas plaats
gehad.
Iedere partij is samengesteld uit 4 auto
mobielen, speciaal voor het doel vervaar
digd, zeer snel luisterend naar het stuur,
uiterst snel, en van klein formaat. In iede-
ren wagen bevindt zich een speler, gewa
pend met een geweldigen polo-hamer, en
een chauffeur. Honderd meter terrein
scheidt de strijdenden, totdat de spelleiders
het sein om te beginnen geeft.
De gouverneur van den staat Kansas in
hoogsteigen persoon heeft deze nieuwe sport
ingewijd. Voomchtigheidshalve had men
een ambulance ingericht-, waar versoheide-
n© geneesheeren en hun assistenten de ko
mende dingen afwachtten die dan ook
niet uitbleven, want het auto-polo kan zijn
beoefenaars smartelijke verrassingen voor
behouden.
Bij dezen eersten wedstrijd kwam de
overwinnende partij er af met drie gewonde
spelers en twee versplinterde auto's. Vol
gens de Amerikaansche toeschouwers, die
toch in zake ruwe sport, waarlijk niet yoor
een kleintje vervaard zijn, is het auto-polo
het hardhandigste „openluchtspel'', dat nog
ooit is uitgevonden.
Een goede raad.
Ter gelegenheid van de in-dienst-stelling
te Versailles van een aantal vrouwelijke
ambtenaren, heeft de post-directeur van
Seine-et-Oise in een aanschrijving zijn on
derhebbende afdeelingschefs gewezen op het
„rnaterieele en moreel belang voor dezo
dames, indien zij gezamenlijk haar intrek
namen in familiepensions in plaats van af
zonderlijk op kamers te gaan. wonen.
Reeds van te voren kunt g© de dames
aanwijzen", aldus schrijft hij o.a., „die
ziek zullen worden; dot zijn degenen, die
op haar kamer voor het middagmaal moe
ten zorgen en nu, om zich moeite te be spar
ren, zich niet goed voedenzij geven hcog-
stejj§ één frank per dag uit om wat worst
te kooplrb- eeh weinig thee, oen paar eieren
en koek, maaT EÏmUlgr gebruiken rij- eens
een krachtige soep, vleescfl efijrroenten.
„Na een jaar lijden zij aan Woed?*iaq£de
en de dokter wijt dit aan overspanning teïi
gevolge van te zwaren arbeid. Maar ge weet
ook hee-1 goed, voegt de directeur hier aan
toe, dat juist die dames al haar geld aan
het toilet uitgeven en in dit opzicht verre
boven haar krachten leven."
Ten slotte verzoekt- de directeur zijn on
dergeschikten de betrokken ambtenaressen
te willen mededeelen, dat de directie haar
alle mogelijke tegemoetkoming zal betoo1-
nen, indien zij een Tehuis voor vrouwelijke
ambtenaren der P. T. T. mochten willen
•tichten.
