fto* 16GS6.
liEÏDSOET DAGB&AD, Woensdag* 31 Juli. Tweede Blad.
Anno 1912.
Buitenlandseh Overzicht.
PERSOVERZICHT.
Finaneieele Causerie.
Academienieuws.
Nog altijd Turkije 1 In dezen komkom
mertijd hebben we geen behoefte
aan de zeeslang, want uit het
lijk van den sultan stroomt de nieuws
bron zoo overvloedig dat we dergelijke
absurditeiten met rust kunnen laten.
Over den gang van zaken in Albanië
(Verneemt de „Berl. Lok. Anz." uit Kon-
etanitinopelDe te Prisjtina met de Al-
ba-nee zen onderhandelende regeeringscom-
missie heeft de toezegging verkregen, dat
de opstandelingen geen eischen zullen
stellen, die de eenheid van het Turksche
rijk aantasten. Aan hun verlangen tob on
middellijke ontbinding van de Kamer zal
.Worden voldaan. In regeeringskringen is
men met deze nieuwe wending in de Alba-
neesche quaestie zeer tevreden.
Omtrent de wijze, waarop de ontbinding
"der Kamer zal plaats hebben, word't het
.volgende medegedeeld: „Het kabinet
tal aan de moeilijkheid van de ont
binding -op dëze manier tegemoet komen,
dat het van de Kamer een erkenning van
'de fictie ei9cht volgens welke het thans
bestaande parlement slechts een voort-
rotting is van het vroegere, dat dus vroe
ger geen ontbinding heeft plaats gehad.
Is de Kamer het hiermede eens, dan kan
tij dadelijk ontbonden worden. Verzet zdj
rich hiertegen, dan is daardoor een con
flict met 'net ministerie in het leven geroe
pen, dat eveneens kan leiden tot ontbin
ding.
Maar de toestand b 1 ij f t er n-
S ti g en men schijnt er nog niet algemeen
van doordrongen dat de belofte tot staking
der vijandelijkheden ook moet worden na
gekomen. Zoo zijn volgens, een telegram
uit Skoetari© 150.000 Albaneezen bij 'Ach-
töjeojissar verzameld!. Zij eischen de ont
binding van de Kamer en dreigen zich bij
de opstandelingen bij Kossovo te zullen
aansluiten.
Volgens de „Skoam" staan te Kranja
16000 Albaneezen en eisohen de ontbinding
Van de Kamer.
In een gevecht tusschen een bende ian
tien Bulgaren en een detachement gendar
men bij het dorp Orahovica in het district
Radowitej werden acht Bulgaren en twee
gendarmen gedood, terwijl één gendarm
gekwetst werd. Er werden een aantal
bommen, een helsohe machine en belang
rijke documenten in beslag genomen.
Drie huizen zijn in brand gestoken.
Bij monde van den grootvizier heeft het
nieuwe kabinet in de Kamer doen weten,
welke de plannen voor de naaste toekomst
»jn.
Met uitzondering van Kiamil pasja, Mo=
radounghi&n en Djemel ed Din waren alle
ministers aanwezig.
In haar verklaring ziegt de regeering, dat
haar streven zal zijn denvredeteher-
tellen.
Zij verzoekt den steun van het parlement
en de medewerking der-pers, ten einde de
eendracht onder het volk terug te doen kee-
ren.
De regeering constateert, dat bij de ver
kiezingen onregelmatigheden zijn gebeurd
fen zij Verklaart het noodig te achten dat
militairen en burgerlijke ambtenaren zich
buiten de politiek houden.
Verder zegt de verklaring, dat de regee-
ring er op uit zal zijn goede betrekkingen
tui-t allo mogendheden te handhaven.
Na hulde te hebben gebracht aan de sol
daten in Tripolis, vervolgt de verklaring:
>>W ij tullen voortgaan het
vad er 1 and krachtigte v er d e-
'dig en, tot een vrede in over
eenstemming van de waar
digheid van Tu rkije zal kun
nen worden gesloten en wij
zullen de buitenlandseh e
staatkunde van de laatB t e ja
ren blijven volge n".
Nadat de voorlezing geëindigd was, stel
den eenige afgevaardigden voor de beraad
slagingen verder te verdagen tot morgen,
opdat zij de verklaring zouden kunnen be-
■tudeeren.
Uit naam der regeering verklaarde toen
Hilmi pasja, dat de beraadslagingen be
slist binnen eenige uren moesten eindigen,
hetzij met een votum van vertrouwen of
n:et een votum van wantrouwen.
Dó zitting werd daarop geschorst, ten
einde de leden in staat te stellen de gehou
den rede nog eens te kunnen nagaan. Zij
zal ten spoedigste hervat worden.
De .Partij van Eenheid en Vooruitgong
heeft l>esloten te stemmen voor e e n m o-
tie van wantrouwen in de regee-i
ring.
Na hervatting van de zitting nam de Ka
mer het voorstel der regeerinsr tot sluiting
der beraadslagingen aan.
De jong-Turken dienden daarop een
voorwaardelijke motie van vertrouwen in.
Hilmi pasja verklaarde echter uit naam
van de regeering, dat deze de motie niet
kon aanvaarden. ,,Wij komen aan de regee
ring", zoo zeide hij, onder ernstige om
standigheden, wij nemen de geheele verant
woordelijkheid op ons en zullen slechts een
motie van absoluut a ,rtrouwen aanvaar
den.
Met 113 tegen 45 stemmen werd daarop
een motie, waarin absoluutyertron-
w e n in de regeering te kennen wc 1 p/ge-
ven, aangenomen.
Wat den oorlog betreft kan men voorloo-
pig rust verwachten. Geen der hoogwaar-
digheidsbekleeders is te Home. Ook de ko
ning vertoeft thans in het Alpengebied.
In Londen herstelt zich de rust ïn liet
havenbedrijf. Dat het aantal lieden, die het
werk hervatten zooveel grooter is gewor
den, bewijst dat vele havenarbeiders den
raad van het stakingscomité,
om ten spoedigste het werk te hervatten,
ten slotte toch hebben opgevolgd.:
Orb el 1 heeft in een onderhoud met een
journalist verklaard, dat de patroons de
tussohentijds aangenomen arbeiders in.
grooten getale weer wegzenden, om ze door
hun eigen mannen van voor de staking te
vervangen Als dit zoo voort blijft gaan,
zeide hij, zal spoedig weer vrede in de ha
ven heerschen.
Veel lichterschïppers zijn weer op de
Theems verschenen; alleen dë bootwerkers
weigeren nog aan het werk te gaan, omdat
de patroons hen in de haven willen aan
monsteren, wat de bootwerkers beslist &f-
wijizen.
De Japansohe oud-minister-president
Kateoera. die naar Europa gekomen, was
om met de regeeringen der groote mogend
heden te confereeren, is, toen de berichten
uit Japan het spoedig overlijden van den
keizer deden verwachten, weder naar zijn
vaderland vertrokken.
Omtrent het eigenlijke doel van
zijn reis weet de „Echo de Paris" het vol
gende mede te deelenKatsoera zou naar
Europa zijn gekomen om de regeeringen te
polsen over hetgeen zij zullen d'oen bij even-
tueele verergering van den toestand in
China. De Janansche regeering moet n.l-
van meening zijn, dat China op het oogen-
blik een zeer gevaarlijke crisis doorleeft
en dat het plioht van de andere mogendhe
den is nauwlettend toe te zien op hetgeen
in het Hemelsche Rijk gebeurt.
Katsoera heefC echter te St.-Petersburg
geenszins een voorstel gedaan om eventueel
over te gaan tot een gewapend optreden,
daar zijn regeering daartoe geenszins plan
heeft en bovendien moet hij er op hebben
aangedrongen dat niets zou worden onder
nomen, dat aan Engeland onaangenaam zou
kunnen zijn.
De Marokkanen schijnen het op Duit-
sobers voorzien te hebben. Of dleze zich op
zoo aangename wijze gedragen tegenover
de Marokkanen, dan wel of dezen weten
dat ze daarmee Frankrijk in hooge mate
onaangenaam zijn, is niet duidelijk, maar
"wanneer er een Europeaan wordt ver
moord, is het meestal een Duitscher.
Nu is weer iemand vermoord, die, trots
de waarschuwingen van den consul, Maro-
kesj verlaten had. Hij was in betrekking
bij een Duitsche maatschappij. Een der
Duitsche bladen weet reeds te vertellen .dat
de regeering besloten is, de Marokkaan-
sche overheid ten volle verantwoordelijk te
stellen voor bet vermoorden van dezen
Duitscher, die Opiz beet, en een strengo
bestraffing van de schuldigen en een scha
deloosstelling te eischen. De onderhande
lingen met Frankrijk zouden reeds zijn
geopend.
Sprekende over da k u s t v e r d e d i-
g i n g s v o o r s.t 11 e n, kan „H et Va
derland" ïiiet zeggen, dat de mie tam or-
ph'ose, wélke het kustverdedigïngs-antwcrp
bij de indiening van de Memorie va.n Ant
woord heeft ondergaan, een hoogen dunk
'gééft van den ernst, waarmede do Rogce-
ring deze zaak behandelt.
Nadat in 1910 de behandeling van het
toen ingediende ontwerp als zeer dringend
werd voorgesteld, verschijnt thans een
jaar na het voorloopig verslag en twee jaar
na het indienen van het wetsontwerp
een antwoord, waarbij de geheele zaak tot
op ongeveer een vierde van het oorspron
kelijk voorgestelde wordt teruggebracht I
Losgelaten is de urgentie der over
brenging van de bezetting der zee fronten
van de ku9tversterkingen naar de zeemacht;
losgelaten de onverwijlde aanvulling
van het materieel der zeemacht met 8 zee
gaande torpedobooten, 14 pantsérbcotan en
2 onderzeebootenlosgelaten de bouw
van een fort bij Hellevoetsluis, ter verde
diging van den ingang van het Goereesche
zeegatlosgelaten do bouw van een
tweede fort ter verdediging van dit vaar
water, hetzijbij de haven van Dirksland,
hetzij ergen9 elders op Goeroe of Overflak-
kee; ongeveer gehalveerd de kosten
voor verbetering van de versterkingen aan
do Texolsche zeegatencn tot 1/9 a Va
teruggebracht die van de verbetering
der forten te IJmuiden en aan den Hoek-
van-Holland.
Bovendien wordt toch inderdaad de non
chalance tegenover de Staten-Generaal en de
publieke opinie wat al te ver gedreven, door
dat ternauwernood een poging wordt noo
dig geacht, om van deze volle face een
ook maar ©enigszins voldoende verklaring
te geven.
Slechts ten opzichte van de bezetting der
kust forten wordt hot beproefd, en wel met
een beroep op het inmiddels aangevangen
onderzoek betreffende de defensie van Indië,
waarvan de resultaten van invloed kunnen
zijn op het personeel vraagstuk.
Waarom' niet liever rondweg gezegd, wat
immers toch vooir den verstandigen lezer tus
schen de regels te lezen is, namelijk dat
de nieuwe minister van oorlog, tevens mi
nister van marine ad interim, geheel anders
over de kustverdediging denkt, dan zijn
voorgangers, die de memorie van toelichting
van het wetsontwerp onderteekenden
Dat dit zoo is blijkt uit twee passages
in de memorie van antwoord.
Vooreerst uit de mededeoling op blz. 1,
waar het beter wordt geoordeeld thans ten
aanzien van het bczettingsvraagstuk nog
geen beslissing te nemen, omdat tegen be
zetting door de zeeniaoht, zulke ernstige be
zwaren zijn in het midden gebracht, dat
nadere overweging noodig voorkomt.
En nog duidelijker uit een passus op blz.
2, waarin wordt te kennen gegeven, dat bij
den tweeden ondergeteekende (d. i. de heer
Colijn) zioh sedert zijn optreden méeT en meer
de overtuiging heeft gevestigd, dat tot een
in financieel opzicht gunstiger tijdstip móe
ten worden uitgesteld die Verbeteringen,
welke geacht moeten worden in belangrijk
heid bij de dringende behoefte der levende
strijdkrachten achter te staan.
Ziedaar de zaak, waaïop het aankomt.
Immens de minister van oorlog, en ad
interim van marine, sohaart zioh hier aan
de zijde van hen, die, niet ons en met de
defensie-paragraaf van het program' der Li«
berale Unie, van gevoelen zijn, dat het zwaar.
tepunt onzer defensie, óók aan de kust,
niet moet gelegd worden in de doode, maar
in do levende strijdkrachten.
Het is nu ook duidelijk, waarom' deze nie-
ïnorio van antwoord zoo lang op zioh heeft
laten waohten. Zoolang de heer Wentholt nog
in hot ministerie zitting had, wa9 het on-
mogelijk haar in te dienen. De heer Colijn
kon niet onder beek enen, wat de lieer Went
holt had ingediend, en de heer Wentholt
kon zijn hand niet zetten onder de memorie,
waarin do heer Ooliju het stelsel prijs gaf,
dat 3e handbeekening van den lieer Went
holt droog.
De oontdnuïtedt van lijn is lüer werke
lijk spoorloos zoek.
In „Do Fakkel" constateert de redac
teur, dat het gerucht, dat de v r ij z i n-
n i g-d emocratische part ij naar bui
ten weet te 'maken, hoegenaamd niet in over
eenstemming is met haar invloed in de
maatschappij en bij het kiezerscorps; dat die
invloed, voor zoover zij nog bestaat, mede
door hot parlementaire karakter der Ne-
dcrlandsche sociaal-democratie, danig aan het
tanen is, en dat daartegenover de Bond
van Vrije Liberal en ils staatkundige
partij niet alleetn schier 'dagelijks in orga
nisatorische kracht toeneemt, maar ook in
het land een bijzonder sterken aanhang blijkt
te hebben, welke slechts een gelegenheid
noodig heeft om zich te demonstreeren.
Ten bewijze haalt hij vier feiten aan van
recenten datum, n.m. de uitslagen van twee
verkiezingen voor den Gemeenteraad te
VGravenliage en van twee Statenverkiezin
gen, onderscheidenlijk te 's-Gravenhage en
te Amsterdam:
Het slot van het artikel luidt:
Aan geen politicus zal .de beteekenïs van
deze feiten ontgaan. Er blijkt, o.ni. uit
hoezeer de opriohting van de Vrij-Libera.le
partij daad geweest is van goed politiek
inzicht en wijs beleid. Er blijkt ook uit-,
hoezeer haar machtsvorming zaak is van
liberaal belang on hoe door samenwerking
met haar de vrijzinnigheid gediend wordt,
en voorkomen, dat steeds grooter deel van
haar vertegenwoordiging in lioliamen van
wetgeving en bestuur via de vrijzinnig-
democratie teloor gaat. Wij moeten dank
baar erkennen, dab zij het dan ook niet
te vroeg de Liberale Unie den laatsten
tijd duidelijk blijken gaf ook tot dit in
zicht te zijn gekomen en dit verheugt ons
te meer, omdat o. i. zóó alleen de kerke
lijke coalitie in haar machtsontwikkeling
gestuit en zuiverder part ij formatie bevor
derd kan worden.
In oen driestar Vootuitzioht zegt
„Het Centrum":
De Haagsche kouter der „Prov. Gr on.
Courant" verklaart met het oog op de
a.3. zitting der Kamer, dat hij zich „geen
illusies" maakt en in ^et komende jaar
„ernstige botsingen" verwacht.
„Men bedenke wel, dat bet" zoogenaamde
algemeeno politieke debat dit jaar niet be
perkt kan worden. De verkiezingen van 1913
zijn in zicht.; er moet dus met het Kabinet
worden afgerekend en, zij liet voorzichtig,
moeten politieke- en verkiezingsprogramma's
worden ontvouwd."
Er moet met het Kabinet „woirden afge
rekend".
En daarom kam heb algemeen politiek de
bat dit .iaar „niet beperkt" worden.
Ilefc is een fraai vooruitzicht!
Do S.-D. A.-P. beroemt zich op de ob
structie, verleden jaar in de Kamer ver
toond.
En hier komt een liberaal correspondent
een „afrekening" met het Kabinet annon-
ceercn.
Zoo wórdt bij voorbaat op den nationalen
tijd, welken men zoo hoog noodig heeft voor
practischen arbeid, beslag gelegd voor min
waardig partijgedoe.
Loyale oppositie 1
In eon arfcikei over tekort aan over
leg wijst ,,De Standaard" op de bijna
volstrekte ontstentenis van overleg tusschen
het Kabinet en de drio gecoaliseetrde groe
pen.
In de jaren 19011905 ging heb, volgens
„De Standaard" goed. Toen werd bijna
over alle belangrijke ja an gelegenheden voe
ling gehouden, maar thans is zulk overleg
schier ten ©enenmale uitgebleven. „De
Standaard" klaagt:
Deze victr-enjeen.half jaar (is) van een
©enigszins doorgezet overleg tussohen do
leden van het Kabinet en de leiders detr
rechtsche Kamörgroopen zoo goed als geen
sprake geweest. In 1908 was er even een
begin van te bespeuren, maar op ver van
gelukkige wijze, en sinds wisten de leden
der rechtsche groepen juist evenveel, wat
de mannen in het Kabinet beoogden, als
de oppositie. Een enkelen keer kon men
met groote mooite zoo halverwege iets uit-
hooren, maan van wat men noemt eigener be
weging en nit eigen behoefte open kaart
spelen, was schijn noch schaduw aanwezig.
Dit nu moest zich, gelijk vanzelf spreekt,
bij de behandeling der wetsontwerpen wre
ken Daardoor toch verstond mén elkander
vaak niet, liep elkander voorbij en ontbrak
te zeer het zoo hoog noodige ©nthusiasnie. En
dit te meer, toen bleek, dat men zioh voor
de aldus verspeelde overeenstemming zonder
zweem van bedenking schadeloos stelde door
te speculeeren op de sympathie van een
deel der oppositie, dat straks toch weer het
Kabinet in den Is teek liet. Daar nu deze
klacht niet zoozeer de R.-K. luinisters, maar
vooral en met name de anti-revolutionaire
ministers betrof, kon het wel niet anders,
of men moest in wederzijdsche goede ver
standhouding achteruitgaan en het onder
ling vertrouwen doen verzwakken. Men weet
uit Afgeperst, hoever dit op koloniaal
terrein zet§3 ging. En wel is sinds het op
treden van minister Colijn in het Kabinet,
de verhouding aanmerkelijk gebeterd, maar
worden wat 't zijn móest, kon het in zoo
korten tijd friet opeena.
Dit tekort aan overleg acht „De Stan
daard" minder te duchten, wanneer op
den voorgrond treedt een punt, waarover
allen rechts het kraohtens lang verleden eens
Zijn. Bijv. inzake de Onderwijskwestie. Maar
bedenkelijk zelfs kan de toestand worden,
zoo men, zioh in hoofdzaak bijv. op sociaal
gebied bewegend, te doen krijgt met de
ineer oonservatieve of meer democratische
neigingen, die in elke politieke groep, zelfs
in de sociaal-democratische, aan het woord
kómen. „De Standaard" besluit:
Alles wèl overwogen, mogen wió dan ook
van gelul* spreken, dat het bijna volstrekt
gemis aan overleg nog niet zóóveel kwaad
heeft gedaan, of de eenheid, die ons saam-
bindt, primeert nog, en in hooge mate ver
blijdend was het, dat deze eenheid, nog kort
eer het zomerreces naderde, bijv. in den
bijna komdschen nacht van 24 op 25 Juni,
tót zoo verrassende uiting kwaoi.
Er is dan ook geen sprake van, dat we
don moed reeds zouden moeten opgeven. In
dit geval hadden we gezwegen. Juist echter
omdat de banden, die ons saamhinden, zeer
wel, eer het te laat is, nog kunnen worden
aangetrokken, was 't noodzakelijk op do oor
zaak te wijzen, die verslappen deed wat
streng moest aangebonden zijn. Komt men
in het Kabinet door kordaat overleg tot
meer dan formeel© eenheid; herstelt zioh
het noodzakelijk overleg tusschen Kabinet
en Coalitie; en sluit dn de Coalitie elke
groep zioh aan do twee overige in goed
en oprecht vertrouwen aandan zal mem
zien wat wondere vruoht een overleg, zoo
als het onder staatslieden betaamt, ons zelfs
nu nog brengen kan.
Naar aanleiding van dit „S t a n d a a r d"-
artikel merk „Het Huisgezin" o^a. op
„Do St/an d aard" daagt hét ministerie
voor haar gericht.
Dat het Kabinet-Kuypèr voortreff dijker
was dan heb ministerie-Heemskerk, wisten
we en weten we, en wordt ten overvloede
nog eens bescheidenlijk aangestipt'.
Maar dat liet zittende ministerie „zoo rus
tig", „op zijn gemak" alsof de tijd niet op
kon, zonder overleg, zoo in het honderd
weg en op goed geluk af gewerkt heeft,
wisten we niet.
Eén ding verwondert onsdat een ,,D o
Standaard" zeer na-staand cn invloedrijk
staatsman het ministerie bijna vieir-enjcen-half
jaar er op heeft laten „toeleven" zonder
vriendschappelijk te waarschuwen.
Of dat, indien bedoelde staatsman, uit te
loven overwegingen van kiescJiheid, liever
zelf niet waarschuwde, hij de leiders der
andere partijen van do rechterzijde niet tot
een welgemeend vermaan aan het adres van
het ministerie over haal do.
Voor zóó koppig en zóó onontvankelijk
voor goeden raad zien wij do ministers niet
aan, dat zij voor een goeden raad moedwil
lig de ooren zouden hebben gesloten-
Indien wij willen aannemen, dat „Do
Standaard" in de zaak vólkomen gelijk
heeft, dan sohijnt ons toch toe, dat liaar
afstraffing te laat komt cn om tactische
redenen afkeuring verdient.
De Fondsenmark ten zijn zóó buitengewoon
lusteloos in de omzetten zóó weinig belang
rijk, dat heb waarlijk niet de moeite waard
is de een of andere rubriek aan een bespre
king te onderwerpen. Wij vonden echter in
buitenlandsche bladen een en ander, waarin
onze lezers ongetwijfeld belang zullen stel
len. Zoo schrijft het ,,Wall Street Jour
nal" omtrent de maïs-cultuur het volgende:
,,De staat North Carolina produceert nieï
voldoende maïs, om in eigen gebruik te
kunnen voorzien. Kort geleden is het
energieke Landbouw-Departement van dien
staat de oprichting gaan bemoedigen van
z.g. ,,maï8-clubs voor jonge mannen", die
voorschrijven, dat hun leden zich verbin
den om 1 acre land met maïs te bebouwen
onder wetenschappelijke voorlichting. Dit
Departement heeft thans bekend gemaakt
dat verleden jaar 264 jonge mannen in 65
buurtschappen van dien staat gemiddeld
67.69 bushels maïs per acre oogstten, waar
bij de productiekosten minder bedroegen
dan 30 cents per bushel, terwijl één hunner
196.5 bushels maïs verkreeg op één acre
land.
Het gemiddelde oijfer per hoofd der
landbouwende bevolking in denzelfden
Staat was volgens 't officieele verslag van
het Landbouw-Departement der Vereenig-
de Staten verleden jaar 18.4 bushels, terwijl
't gemiddelde over de laatste 10 jaar zelfs
lager is.
Indien dus de boeren hun bedrijf op we
tenschappelijke wijze hadden uitgeoefend,
zooals de leden der clubs, en dezelfde resul
taten hadden bereikt als dezen, zou, bij de
tegenwoordige bebouwde oppervlakte, de
meerdere waarde van den maïs-oogst 100
millioen dollar hebben bedragen in dien
Staat alleen. En indien hetzelfde geschied
was in alle andere Staten der Unie, zou de
opbrengst van den ma'isoogst 7319 millioen
bushels geweest zijn, i. p. v. 2811 millioen
bushels, de werkelijke opbrengst in 1911.
Aangezien maïs weer als voer wordt ge
bruikt voor de Varkens, zouden de prijzen
van voedingsmiddelen bijna 1/3 kunnen zijn
van wat ze nu gelden.
Men weet, dat dit onderwerp, de weten
schappelijke uitoefening van den landbouw,
een stokpaardje is van den spoorwegmag
naat James H. Hill. Bovenstaande cijfers
toonen duidelijk aan, van hoe groot belang
deze quaestie is voor Amerika."
Aan het Verslag van de „Commissie voor
onderwerpen betrekking hebbende op
spoorweg-exploitatie" een commissie, die
is benoemd door de vereenigde directies der
spoorwegen in de Unie tot bestudeering
van vraagstukken omtrent spoorwegver
voer, ontleenen wij een vergelijkende opgave
van de loonen, die aan spoorwegbeambten
worden betaald en de kosten van levenson
derhoud in de groote landen der wereld, de
"Vereenigde Staten inbegrepen. Het resul-.
taat van het door deze Commissie ingestelde
onderzoek is, dat de spoorwegbeambten
in de Staten er veel beter aan toe zijn dan
hun confraters in andere landen. De. loo
nen der machinisten, stokers, wegarbeiders
etc., zijn nauwkeurig opgenomen en daar-,
uit blijkt, dat de Yankees twee tot drie
malen hooger loon ontvangen dan hun Ita-
liaa.nsche broeders.
De slechtst betaalde spoorwegbeambte
in do Staten, nl. de wegarbeider, ontvangt
meer clan de hooger© spoorwegbeambte ia
Frankrijk, zelfs degenen, die een verant
woordelijke positie bekleeden. Machinisten
en stokers in de Staten krijgen voor spe
ciale trajecten 2, 3, ja, 4 maal meer loon
dan de Engelsche beambten. De salarissen
in de Unio betaald aan machinisten bedra
gen van 1100 dollars per jaar voor rem
mers tot 2800 dollars per jaar voor machi
nisten op passagierstremen. Deze salaris
sen bedragen in
Duitschland 646 doll.
Oostenrijk 870 doll.
Frankrijk 505 doll, tot 906 doll.
Italië 581 doll, tot 812 doll.
De kosten van levensonderhoud voor de
typische werk mans familie bedragen in de
Vereenigdo Staten
17 pCt. meer dan in Frankrijk en Duitsch-
land.
35 pCt. meer dan in België.
38 pCt. meer dan in Engeland.
Daaruit blijkt dus, dat liet leven ïn de
Staten minder dan dubbel zoo duur kost
dan in andere landen, tcrwijl de loonen
er meer dan tweemaal zoo hoog zijn."
Er schijnt dus ook in dc richting van
verlaging der loonen nog wel wat gedaan
te kunnen worden.
Elders zien wij ccn beschouwing over de
41/* pCt. Convertible-obligation van den Chi
cago Milwaukee and St.-Paul Spoorweg. Wel
is 't belang van ons land bij de aandeden
dezer Maatschappij, tegenwoordig minimaal,
maar hot is volstrekt niet onmogelijk, dat,
nu zij omstreeks pari notedrcii, als de Ameri-
kaanscho markt weer moor leven begint te
vertoonen, ons publiek or zich opnieuw voor
gaat in ter esse eren. Milwaukces waren hier
vroeger zeeir geliefd, doch zijn, toen ze voor
Holland to hoog werden, bijna alle aan
Broeder Jonathan terugverkccht. Ook dc con-
verlible-obligatiën zijn hier niet genotoord,
wat in tusschen geen reden bohoeft te zijn
zo voor belegging te koopen.
Er zijn uitstaande 34,893,500 doll, van
deze obligation, welke losbaar zijn op 1
Januari 1932 a pari, terwijl ze kunnen wor
den omgewisseld tegen gewone aandeolen der
Maatschappij tusschen 1 Juni 1917 en 1
Juni 1922.
Voor oen Maatschappij van haar omvang
heeft do Milwaukee een uiterst geringe obli
gatieschuld, zoodat do convertible-bonds, zoo
wel voor rent© als vooir hoofdsom, uitne
mend verzekerd mogen geacht worden.
Voordat lot den aanleg van don Puget
Sound word overgegaan \v s de Milwaukee
een zoor goed ontwikkel Ie sp.oqcrweg met
voldoende traffiok,dóch' hij was" aati allo
kanten omringd door concurrenten Vermeer-!
dering van vervoer echter kon alleen wor
den vorkregen door don aanlog ©ener ver
binding met do kust aan den Grooten Oceaan
cn vandaar dat tot het bouwon van dio
lijn werd besloten. De raming vcor de bouw
kosten daarvan bedroeg 100 millioen dol
lar, doch deze word aanzienlijk overschreden
en bedroeg ten slotte 175 millioen dollar,
wat voor de Moedor-Maatschappij een leelijko
tegenvaller was.
Do nieuw© lijn werd geopend op 1 Juli
1909 en bracht de oude Maatschappij ©en
groot volumen vervoer. De bruto's stegen
van 59,897,463 doll, in 1909 tot 64,846,894
doll, in 1910 en tot 64,975,995 doll, in 1911,
echter liepen zij in de eerste 9 maanden;
19111912 aanzienlijk terug, evenals de
spoorwegontvangsten van alle Maatschap
pijen in de Vereenigde Staten.
Bovendien betaalde de Puget Sound een
dividend van 2,3 pCt. in 1911, waardoor
do Milwaukee een bate ontving van 2,300,000
doll. Een spoorweg, die reeds het tweeds
jaar nadat hij in exploitatie wordt geno
men, dividend kan betalen op de gewemt
aandeelen, geeft de beste verwachtingen voo"
de toekomst.
De Milwaukee was echter niet in staat
om zijn voordeel te doen met deze ver me"'
dering in vervoer. Het wagen perk was o.
voldoend©, ook in andere opzichten schoot
zij t-e kort. Resultaat: de bedrijfskosten ste
gen van 68,72 pCt. in 1909, tot 72,97 pCt.
in 1910 en tot 76,51 pCt. in 1911. En waar
schijnlijk zullen deze in 1912 nog hooger
zijn. Als gevolg van deze toename in b©
drijfskosten moest het dividend in Januari
j.l. op do gewone aandeden worden gere
duceerd van 7 tot 5 pCt.
Doch tegen den tijd, dat de obligation
verwisselbaar zullen zijn in aandeden, dus
in 1917, is de waarschijnlijkheid groot, dat
do Milwaukee zijn positie zeer zal hebben
verbeterd; het bestuur heeft reeds bericht,
dat een bedrag van 20 tot 25 millioen doll,
zal worden ten koste gelegd aan nieuw ma
teriaal, aan het effenen van 't wegbed en,
aan het leggen van dubbelspoor.
Dc Puget Sound hoeft zijn bestaansrecht!
bewezen. Hij loopt door een zeer rijk en
zich snel ontwikkelend gebied. Zcodra de
Milwaukee weer zijn ouden roem als beleg
gerspapier terugkrijgt, en dat zal niet zoo
lang moer duren, en als de aandeden weer
teruggaan naar hun ouden koers van 165
pCt. den hoogstbereikten prijs in 1910
dan zullen de obligatiën, gekocht op oen kcorg
van 102103 pCt. een zeer voordeclige be
legging blijken te zijn. ^V-
Leiden. Bij beschikking van den MiniSi
ter van Binnenlandsche Zaken is de aan dr.
J. Bruining, alhier, verleende toelating als
privaat docent aan de Rijksuniversiteit, on*
onderwijs te geven in de diagnostiek der ia-*
wondige eiekten, op zijn verzoek, ingetrolff
keO:
