XjEHHDSCZËÏ 33AC! BXiJLIDüfêrdagf 2 s? <Jn3T. Blad.
Asm© 1912.
Buitenlandseh Overzicht.
Brieven van een Leidenaar.
ccccx.
FEUILLETON.
Wonderlijke avonturen.
No. 16083.
Een speciale oorrespondent van de „Voss.
k%tg." te Werisso witch geeft in zijn blad
teen uitvoerige besoh rij ving van d e g e-
'teurtenissen in Albanië, aan
[welk artikel wij het volgende ontleenen:
Waar de geheeld beweging op uit zal
loopen, is moeilijk te zeggen. De militaire
Ifevolutie is hier het gewichtigste feit, wel
loopt deze opstand parallel met den Alba-
heeschen opstand, doch jaagt een doel
jiohterna, dat niet te verklaren is, omdat
$én vast programma in het geheel niet
blijkt te bestaan. Eerst wa© de opstand
Jtegen den minister van Oorlog, Sjefket
v>asja, gericht, na diens val tegen het ka
binet; nu een nieuw kabinet geformeerd en
flit punt dus ook uitgeschakeld is, eischt
inen voortdurend meer. Alles wordt ver
langd, b.v. persvrijheid en oensuur, cLw.z.
Iplkaar tegensprekende eischen, die allen
Ontspringen uit het zeer rekbare motief:
^vrijheid". De Mohammedaansohe Alba-
fteezen protesteeren in tegenstelling met
hun Katholieke en Grieksoh-orthodoxe
landgenooten zeer beslist tegen de be-
fojhulcfciging dat zij zich van het Turksch
gtaats we zon willen losmaken en herhalen
iedere gelegenheid, die rioh voordioefc,
'dat zij trouwe kinderen van den sultan
willen blijven. Dat bewijzen zij ook door
bun uiteret humane oorlogsvoering, die elk
Onnbodig^tóoedvergièten vermijdt en alleen
tetaatsêigéhdom als buit beschouwt. De
.freemdeling wordt door hen ontzien en kan
het binnenland, wat de hoofdverkeerswe-
gen betreft, gerust bereizen, als hij niet
gewapend is of op andere wijze het wan
trouwen der Albaneezen opwekt.
Zware gevechten behoeft
men niet te vreezen. Niettegen
staande de oorlogstoestand verkeeren de
afgevaardigden dër Albaneezen zeer hoffe
lijk en zakelijk met de Turksohe autoritei
ben. Politieke moorden zijn nog niet voor
gekomen. Daar er van een persoonlijken
haat tusschen de Turksohe soldaten en de
JAlbaneesche geloofsgenooten geen sprake
5s en bovendien de krijgstucht door de on
tevredenheid van een groot gedeelte van
het officierenkorps veel geleden heeft,
zoo kan men uit de gebeurtenissen afleiden,
dat geen bloedige oplossing hetr gevolg zal
zijn en de regeering tot toegeven over de
geheele linie gedwongen is.
Yolgens de laatste berichten waren de
'opstandelingen dlie Prisjtina zijn binnen
gedrongen ongeveer 10,000 in getal. De
troepen boden geen tegenstand. De bevel
hebber van de gendarmes ontsloeg 461 ge
vangenen. De opstandelingen wapenden de
bevolking. Zij zijn in de richting van Weris-
eowits en Uskub vertrokken. Yan alle kan
ten komen troepen aan.
Te Prisjtina e-n Dzjakowa blijft' de toe
stand ernstig. Dagelijks ontvangen de op
standelingen versterkingen. Het heele
Noorden van het vilajet Kossowo heeft <zich
bij den opstand aangesloten.
Te Konstantinopel is het rustig. Sterke
patrouilles doen des nachts de ronde.
Yolgens de ,,Neue Freie Presse" is de toe
stand in Turkije hoogBt ernstig.
De Konatan^iopelsohe correspondent van
de ,,Lok. Anz." seint: Naar ik uit goede
bron verneem, denkt het kabinet er nist
aan, de Kamer een program voor te leggen,
noch de Kamer te ontbinden, maar wil üet
de Kamer voorloopig verdagen. In voort
durend beslister vorm duikt het gerucht op,
dat Moektar pasja en Kia.mil pasja spoedig
hun posten zullen ruilen. Moektar pasja zou
dan voorzitter van den staatsraad en Kia-
mil pasja grootvizier worden.
Naar de Konstantinopelsche correspon
dent van de „Frankf. Zeit." meldt, houdt
men in Konstantinopel thans ernstig reke
ning met de mogelijkheid van een aftreden
van den sultan.
Het gerucht, dat de officieren dezi Sultan
'de ontbinding van de Kamer zouden hebben
gevraagd, wordt tegengesp rofc°n.
Zoo vraagt nog steeds de toestand in
Turkije het meest aller aandacht. Wat
daaruit moet worden, is een vraag, die nog
niemand kan beantwoorden.
Er zijn in Hongarije alweer m e i-
lijkhede n met oorlog. Eu- blad
te Boedapest meldde dezer dat» in. dat de
minister van oorlog zich niet wildi schikken
n&ar de besluiten van den gemeenschappe-
lijktn ministerraad, die zijn eisoi tot het
aanschaffen van nieuwe stalen kanonnen
verworpen heeft, maar dat hij bij den Kei
zer zijn beklag had ingediend. Deze mede-
deeling wekte begrijpelijk opzien; men twij
felde of het waar kon zijn.
Thans verneemt ook het „Neue Wien. Ta-
gebl" uit kringen, die tot den minister van
oorlog in betrekking, staan een bevestiging.
De minister kan niet tevreden zijn met de
tegenwoordige bewapening der artillerie die
bij de tegenwoordig gebruikte kruitsoorten
niet langer bruikbaar is en volstrekt niet
aan moderne eisohen voldoet. Ieder vakman
moet het daarom als noodzakelijk beschou
wen, dat het geschut van stalen loopen
wordt voorzien.
Ambtelijk wordt ontkend dat nieuwe
eischen met betrekking tot de artillerie ge
steld zouden zijn.
Bevestigd wordt niettemin, dat de audiën
tie van den minister van Buitenlandseh e
Zaken Berchtold te Ischl ditzelfde onder
werp gegolden heeft, en in regeeringskrin-
gen spreekt men ook niet tegen, dat wan
neer moderniseering der artillerie volstrekt
noodig mocht worden, de Óostenrijksche re-
geering zoowel met de eischen van militaire
kringen als met de rechtmatige belangen
der bevolking rekening zal houden.
Het heet dat vandaag de onderhan
ds Ka nigen, met sommige patroons in
de Londensche haven zijn hervat.
Een leider van de stakers en ook
Crooks, lid van het Lagerhuis, hebben
verklaard', dat de onderhandelingen hoop
geven, dat eerlang de staking een bevre
digend einde zal nemen.
Tillott is op den Towerhill weer tegen
Lord Devonport uitgevaren. Hij verklaar
de dat hij zich vergist had, toen hij God'
had gesmeekt Lord Devonport ten doode
te slaan. Thans weet ik, zeide hij, dat
God, Devonport niet treffen wilf laat de
duivel het dan van hem overnemen."
De nood is te Londen tengevol-e van de
staking aan de haven hocg gestegen. De
markies van Tullibardine, unionistisch
Parlementslid, en Wedgwood! Benn, zijn
liberale collega, vragen in de bladen om
geld voor de gebreklijdende gezinnen. Er
is ten minste 1000 pd. st. per dag noodig
om in hot allernoodigste te voorzien. Gis
teren is op school de vacantie begonnen
en daarmede houdt de gemeentelijke voe
ding van behoeftige kinderen op. Dat
vermeerdert de ellende.
De eorste-minister van N. Z. Wales
deelde mede, dat de finaDcieele toestand
van 't land door gestadigen vooruitgang
buitengewoon voorspoedig is gewtorden.
De deposito's bij do banken zijn -in het
afgeloopen jaar vermeerderd van 50,500,000
pd. st. tot 59,250,000, pd. st. het vermo
gen der banken van 51 tot 64 millioen p.
st. Bovendien waren de inleggingen bij de
spaarbanken met 4,000,000 toegenomen.
Het plan tot besproeiing in Murrum-
bidgee zou aan millioenen kolonisten bezig
heid verschaffen.
Het parket van Brugge is naar het
„Collegio Lyoen Portugés" gegaan, het
oud kasteel van Neuf-Moustier (Hoey),
waai' vele Portugeezen gehuis
vest zijn. Het parket heeft op een uit-
gebrteajde br^ofwisselmg beslag gelegd,
versfKiBjende papieren en documenten,
die betrekking hebben op de geheimzin
nige zaak van Zeebrugge.
Yerder wordt door Brusselsche bladen
gemeld dat de rechter van instructie De-
lantsheer, vergezeld van zdj-n griffier, zich
naar het ministerie van buitenlandsche
zaken heeft begeven om beslag to leggen
op den zeebrief (toelating om te vertrek
ken) van de stoomboot „Vos".
Het schijnt nu, dat dit stuk valsch is en
het parket zal dus den schrijver van dit
valsche document moeten opzoeken.
Woensdag Hep te Leipzig het gerucht, dat
de echtgenoot e van den van spionnage ver
dachten Russischen kapitein Kostewitsch, i n
hetgeheim de stad verlaten
had. De aanleiding tot dit gerucht was, dao
mevrouw Kostewitsch, ten einde dioht bij de
gevangenis te zijn, waarin haar man opgeslo
ten zit, in een ander hotel haar intrek go-
nomen had. Woensdagochtend wilde zij haar
echtgenoot bezoeken, maar de toegang tot
de gevangenis werd haar geweigerd.
Dagelijks moet Kostewitsch een zeer lang
durig verhoor ondergaan. Hij i3. met zijn
medeplichtige Nikolski geconfronteerd.
Met de behandeling der affaire zal eerst
einde September een aanvang gemaakt wor
den, daar eerst het groote Posener spion-
nago-prooes behandeld zal worden, waarvoor
reeds 84 getuigen gedagvaard zijn.
De onthullingen door den
„Ma t in" gedaan betreffende een voor
genomen uitbreiding op groote schaal van
het aantal slagschepen in Italië en Oosten
rijk, heeft den Parijschen „Excelsior" de
schrik om het hart doen slaan.
Het blad wijst er op, dat de schepen van
het nieuwe Fransehe vlootprogram in ton-
nenmaat zullen achterstaan bij -de te bou
wen Óostenrijksche en Italiaansche oorlogs
bodems, en dringt er op aan, dat zoowel in
1913 als in 1914 drie pantsersohepen op sta
pel worden gezet. Dan weer grootere bou
wen.
De bestuursleden van den zeemansbond te
Antwerpen, die den 12den dezer gevangen
zijn gezet, zijn weder in v r ij h e i d
gesteld.
De Russische minister van buitenlandsche
zaken heeft ter eere van prins Kat-soera een
ontbijt gegeven. Daarbij zaten aan Ko-
koftsof, de minister-president, Neratof, de
assistent van den minister van- buitenland
sche zaken, baron Motono, de gezant van
Japan, voorts leden van het ministerie van
buitenlandsche zaken en van het Japansche
gezantschap.
Meermalen was cr al iets van uitgelekt,
dat de Vereeni ging tot Bevordering van den
Bouw van .Werkmanswoningen heb voorne
men koestorde, om, evenals in het huizen
complex tusschen Levendaal en Geeregrachfc
is geschied, verbetering te brengen in de
ook zeer armoedige stadswijk ten Oosten
der Haarlemmerstraat, liggende tusschen
Oudevcst en Van-der-Werfstraat en omvat
tende de Paradijssteeg en de Bouwclouwon-
steeg met de daarbij behooronde poorten en
sloppen. Wie de situatie daar kont, zal niet
durven beweren, dat verbetering in de daar-
bestaando woningtoestanden niet dringend
noodig is, al moetworden erkend dat het
er nog niet zoo org is als indertijd achter
het Levendaal. Maar afgescheiden van het
feit. dat de moeste woningen zelf er in 't
algemeen nog al to wensóhen .overlaten en
te bekrompen zijn, zijn de beide stegen veel
te nauw, laten weinig licht en lucht too,
zoodat in menige woning nimmer een zon
nestraaltje doordringt.
Men wist dus dat het voornemen bestond
er een opruiming te houden, er be tere wo
ningen to bouwen en breedere straten aan
te leggen, maar dat het plan al in zoo
ver gevorderd stadium was als nu is ge
bleken, zal niemand buiten de ingewijden,
hebben gedacht. Doch waarop zou men ook
waclften? Dc Woning\vet 9telt de Ve.reeni-
ging in. staat aan het geld te komen en als
men daarover beschikt, kan meri wat doen.
In do laatste Raadsvergadering kwam reeds
het verzoek tot goedkeuring van het nieuwe
bouwplan in, te gelijk met het verzoek om
mede te werken dat de VereCniging een
voorschot krijgt van zoo'n kleine twee ton
en Woensdag vonden de lezers van heb
„Leidsch Dagblad" reeds de officieelo ken
nisgeving, waarin ter algemoene kennis werd
gebracht, dat op de Secretarie gedurende
60 dagen ter inzage van belanghebbenden is
nederlegd oen uitgewerkt plan met verdere
bescheiden als bedoeld in art. 80 der Wo
ningnet tot onteigening van ruim' een hon
derdtal woningen, met vermelding van do
kadastrale nummers en kadastrale eigenaars.
Do Vereeniging maakt in dit geval kor
ter metten dan bij do vorige gelegenheid,
toen zij eerst door aankoop langzamerhand
in het bezit van de benoodigdo perceelen
trachtte te komen, en werkelijk reeds oen
vrij groot aantal huizen or bezat, voor zij
tot de onteigening der overige peroeelen over
ging. Mij dunkt, dat deze wijze van han
delen ook boven do vroegere te verkiezen
is. Het is toch niet mogelijk ai do benoo
digdo perceelen te lcoopen voer een prijs,
niet boven de werkelijke waarde, omdat cr
altijd eigenaars zullen worden gevonden, die
niet tot vrijwillige medewerking bereid zijn.
Ook in dit complex zijn or reeds af on
too eenigo woningen onbewoonbaar ver
klaard, doch ook veel minder dan bij de
vorige gelegenheid.
Zoo ligt dan hot plan voor belangheb
benden ter inzage. Do wet spreekt or niet
van, wie dé belanghebbenden zijn. Zeker
zijn hot in de eerste plaats de eigenaren
der peroeelen, die onteigend zullen worden,
en deze zullen goed doen, binnen den ge
stelden termijn, d. i. 14 dagen, nadat de 30
dagen, waarop het ter visie heeft gelegen,
zijn verstreken, hun bezwaren kenbaar te
maken. Wie met zijn bezwaren na dien ter
mijn komt, heeft do kans, dat er geen aoht
op geslagen zal worden en zeker behoeven
B. en Ws- er dan de Gezondheidscommissie
niet over te hcoren. Het is bij do vorige
gelegenheid gebeurd, dat personen met be
zwaren kwamen, toen het plan kant en
klaar den Gemeenteraad tor goedkeuring was
voorgelegd. Er is toen door enkele Raads
leden nog wel de aandacht op gevestigd,
maar de Wethouder van Fabricage- had alle
recht om te zeg.gen, dat men met deze be
zwaren eerder had moeten komen. Ik zou
dezen belanghebbenden in de eerste plaats
op het hart willen drukken, niet te verzui
men van het onteigcning'splan kennis te
nemen en kunnen zij er misschien zelf goen
wijs uit worden, zich er over te laten in
lichten.
Mij dunkt mij kunnen hèt begrip belang
hebbenden nog wel verder uitstrekken.
Zeker behooren er toe de menschen, wier
eigendommen er naast grenzen. Over 't
algemeen zullen zij wel geen bezwaren
hebben, daar hunne panden er beter door
worden. Belanghebbenden zijn verder ook
de huiseigenaren, en waarom zou bijv. de
Yerhuuraorsibond, indien zijn leden van
het verhuren onder den geldenden huur
prijs door de Yereeniging, werkelijk scha
de ondervindt, geen bezwaren kenbaar
kunnen maken?
En zooals ik zeide 't zal de Vereeniging
en 15. en Ws. stellig aangenaam zijn, wan
neer men zijn bezwaren laat hooren op
den tijd en de plaats die er voor aange
wezen zijn.
Ik wil echter wel zeggen d'at het nieuwe
plan mij zeer sympathiek is, omdat wij
daardoor weer een van onze meest volk
rijke buurten opruimen en er een voor
bewoning geschikte arbeiderswijk voor in
de plaats krijgen.
En ik sympathiseer vooral ook daarom
er mee, omdat het plan mij eenvoudiger
toeschijnt en de huizen ook meer geschikt
voor de minder bedeelden, die toch ook
behoorlijke woningen moeten hebben, aan
de nieuwe wijk aan den Zuidkant der stad.
Vooreerst worden de straten minder
breed. De Bouwc-louwen- en Paradijssteeg
worden beide# verbreed tot straten van
10 meter zeker niet overdreven en toch
ook met het oog op de huurprijzen, die
in deze buurt bedongen kunnen worden,
niet te smal.
Dwars door, in 't midden ongeveer zal 'n
eveneens 10 meter breedo straat loope^n,
die de evenwijdig loopende straten ver
bindt en het huizencomplex in tweeën ver
deelt. Enkele vrij ruime hofjes blijven
bestaan. De vereeniging heeft er in som
mige gedeelten zelfs goede arbeidswonin-
gen en ook enkele eigenaren hebben er
huizen, die goed in orde zijn en aan bil
lijk gestela'e eischen voldoen. Ook deze
kunnen bestaan blijven.
Een groot aantal der te onteigenen per
ceelen zullen moeten worden afgebroken
om ruimte te krijgen voor straotver-
breeding.
Het bestuur der Vereeniging tot Bevor
dering van den Bouw van Werkmanswo
ningen verdient 0117e sympathie, vooral
ook voor liet initiatief betrekkelijk zoo
kort, nadat de vorige woningverbetering
op groote schaal tot stand kwam. Was het
bestuur op gemak gesteld geweest, het zou
er niet zoo spoedig aan beginnen, want
daar zit heel wat aan vast.
Doch het zal zioh daardoor verdienstelijk
maken bij tijdgenoot en nageslacht, en hij
het nageslacht, dat er de meeste vruchten
van zal plukken, vooral.
Men moot zich de beteekenis van zulk'
een verbetering der volkshuisvesting op
groote schaal niet te gering voorstellen.!
Daar leven nu wellicht een 1000 men
schen 111 deze te kleine vochtig© woningen^
missend de noodiga luoht en zon. Dat
drukt hun geheele bestaan, doet hun ge
zondheid kwijnen, hun geestelijk leven
versuffen, hun zedelijk gevoel verstompen*
Geef dezen menschen betere woningen, en
ge hebt een der voorwaarden, en niet da
minste, waardoor zo en vooral het op
komend geslacht betera menschen kun
nen worden.
Welnu dat beoogt een woningverbete
ring als deze. Hoe zouden we dan deze
niet toejuichen en niet wenschen dat er
spoed achter gezet wordt, opdat de ver
betering niet lang meer op zich zal laten
wachten. En hoe eerder dit werk is vol
tooid, hoe spoediger men een andier stads
deel zal kunnen aanpakken. Want er zijn
nog veel meer stadswijken, die dringend
verbetering behoeven.
Gemeentelijke werkloosheids-
fondsen.
.Den 21sten September zal er, waarschijn
lijk te Amsterdam, een vergadering wor
den gehouden ter oprichting van de seotie
der gemeentelijke w ci-k loosheids fond sen van
do Nationale Vereeniging tegen de werkloos
heid.
In het ontwerp-rcgleinent wordt het dool
van deze op te riohten sectie als volgt om
schreven
De sectie beoogt do tot haar behooronde
fondsen door onderlinge voorlichting te steu
nen en de oenheid van handelen der fondsen
te bevorderen, in het bijzonder in zoover
het betreft hun verhouding tot de toege
laten vereenigingen. Onder andere midde
len zal zij daartoe aanwenden:
a. het houden van vergaderingen, waOr
0. a. van gedachten gewisseld wordt over
do taak en inriohting der gemeentelijke
werkloosheidsfondsen
b. heb behartigen van de belangen der
werkloosheidsfondsen naar buiten;
c. het onderling wisselen van gegevens tr.«-
schon haar leden;
d. het geven van adviezen aan haar leden;
e. het bevorderen van de oprichting van
gemeentelijke of intercommunale world oos-
heidsfondsen.
Humor nit de Staatscourant.
De „Haagsohe Gouranb" schrijft:
De samensteller der Koninklijke beslui
ten, gelijk die in de „Staatscourant" aan
het profane oog des volk-s worden bloot
gegeven, is stellig een kiesch en wellevend
man, doosbang om iemand, wien dan ook.
te krenken of te grieven. Maar hij schijnt
een al te voorziohiig man te zijn, en dr.t
wreekt zich.
We lezen
Artikel 1Het is verboden tor bestrijding
van voor den land- of tuinbouw schadelijke
dieren blauwzuurdamp te gebruiken.
Artikel 2: Het in het vorige artikel be
paalde is niet van toepassing op het hoofd
van den phytopathologischen dienst en. de
door dezen aan te wijzen ambtenaren-
,Wij waard oenen de bedoeling om do hoe
ren van den planten-ziektekundigen dienst
voor alle verdenking, leeken kunnen zoo
achterdochtig zijn, vooral bij vreemde en
lango namen! te vrijwaren. Maar zul
len nu de alledaagsche kleiboer en de ne
derige tuinder niet terecht in hun wiek
geschoten zijn
't Was beter geweest., er maar niet om
hoen to draaien en ronduit te zeggen, wie
met deze „schadelijke dieren" wèl zijn be
doeld.
»8i
Holmes wierp tegen:
„En als hy in dien tijd vlucht?"
„Maar ik ben er tochl"
„Eén tegen één. Dat is een ongelijke
strijd met hem."
,,Ik kan toch zijn woning niet met geweld
binnendringen I Daartoe heb ik het recht
niet, vooral 's nachts!"
Holmes haalde de schouders op.
„Als ge Lupin gearresteerd hebt, zal
men het u niet lastig maken met betrek
king tot de omstandigheden, waaronder dat
is geschied. En bovendien, we behoeven
immers slechts aan te kloppen? Dan zullen
yre wel zien, wat er verder gebeuren zal."
Zij gingen naar boven. Een dubbele deur
bevond zich links op het portaal. Gani
mard klopte.
Er kwam geen geluid. Hij klopte op
hieuw. Weer geen antwoord.
„LateD we naar binnen gaan,'' fluisterde
•Holmes.
„Ja, vooruit."
Toch bleven zij staan, aarzelend. Als lie
den, die dralen op het oogenblik, dat zij
een beslissende daad zullen volvoeren, wa
ren zij bang te bandelen, en het leek hun
plotseling onmogelijk, dat Arsène Lupin
waar was, zoo dicht bij ben, achter dat
dunne schot, dat één vuistslag kon vellen.
Zij konden beiden Lupin te goed, dan dat
rij konden aannemen, dat hij zich zoo dom
zou laten pak en. Neen, neen, duizendmaal
neen, hij was er niet meer 1 Langs de aan
grenzende huizen, over daken, door een of
anderen handig gereedgemaakten uitgang
wa© hij zeker gevlucht, en weer zouden zaj
hem niet vinden.
Zij beefden. Een Dyna onmerkbaar ge
luid, dat van den anderen kant van de deur
kwam, had even de stilte verstoord. En zij
kregen den indruk, de zekerheid, dat hij er
toch was, van hen gescheiden door die dun
ne houten deur en dat hij naar hen luis
terde, hen hoorde.
Wat te doen? De toestand was tragisch.
In weerwil van hun koelbloedigheid van
orde-politiespeurders, greep een zoo he
vige aandoening hen aan, dat zij zich ver
beeldden, het kloppen van hun hart te hoo
ren.
Met een blik raadpleegde Ganimard zijn
metgezel. En plotseling, met een hevigen
vuistslag, sloeg hij op één der deurvleugels.
Er klonk een geluid! van stappen, een
geluid, dat niet meer trachtte zich te ver
bergen.
Ganimard sohudde aan de deur. Met
onweerstaanbare kracht duwde Holmes met
rijn schouder de dèur in en beiden snelden
vooruit.
Plotseling bleven zij staan. Een schot had
in het aangrenzend vertrek weerklonken.
Toen nog een en het geluid van een vallend
lichaam.
Toen zij binnentraden, zagen zij een man
liggen, met het gelaat tegen den marme
ren schoorsteen. Een stuiptrekking ging
door zijn lichaam. Zijn revolver gleed uit
zijn hand.
Ganimard bukte -zich en keerde het ge
laat van den dloode om. Het was met bloed
bedekt, dat uit twee wonden stroomde: een
a*an den wang en een aan den slaap.
„Hij is onherkenbaar," fluisterde Gani
mard.
„Natuurlijk," zeide Holmes, „hij is het
niet."
„Hoe weet ge dat? Gij hebt hem zelfs
niet bekeken."
De Engelschman grinnikte.
„Denkt ge dan, dat Arsène Lupin er de
man naar is zioh van kant te maken?"
„Maar buiten hebben we hem toch mee-
nen te herkennen?"
„Wij méénden, omdat wij wilden geloo-
ven. Lupin beheerscht ons denken."
„Dan is het een van zijn medeplichti
gen.
„De medeplichtigen van Arsène Lupin
dooden zichzelf niet."
„Maar wie is het dan?"
Zij doorzochten het lijk. In een zak vond
Sherlock Holmeg een ledige portefeuille,
in een anderen vond Ganimard eenige
goudstukken. Het linnengoed was niet ge
merkt, de bovenkleederen waren het even
min.
In de koffers een groote koffer en
twee valiezen zaten alleen kleedingstuk-
ken. Op den schoorsteen lag een pakje
kranten. Ganimard vouwde ze open. In
alle werd melding gemaakt van den dief
stal van de lamp.
Een uur later, toen Ganimard en Hol
mes heengingen, wisten zij nog niets meer
van den zonderlingen man, die door hun
komst tot zulk een wanhoopsdaad waa ge
komen.
Wie was het? Waarom had hij de hand
aan zichzelf geslagen? Op welke wijze
sitond hij in betrekking tot de zaak van de
lamp? Wie was de maai, die hem op zijn
wandeling had achtervolgd? Geen ant
woord was voor het oogenblik op die vra
gen mogelijk.
Sherlock Holmes ging zeer sleoht gehu
meurd naar bed. Bij zijn ontwaken ontving
hij een stadstelegram van den volgenden
inhoud:
„Arsène Lupin heeft de eer u van zijn
tragisch overlijden kennis te geven in den
persoon van den heer Bresson en noodigt
u uit tegenwoordig te zijn bij zijn begrafe
nis, die zal plaats hebben op Donderdag 25
Juni, op kosten van den Staat."
„Ziet ge, oude jongen," zeide Holmes tot
Wilson, terwijl hij het telegram van Arsène
Lupin heen en weer zwaaide, „wat mij in
dit avontuur buiten mijzelf brengt, is on
ophoudelijk het oog van dien drommel-
schen kerel op mij te voelen. Geen van mijn
geheimste gedachten ontgaat hem. Ik werk
als een tooneelspeler, van wien alle stap
pen geregeld worden door een strengen
regisseur. Begrijpt go dat, Wilson?"
Wilson zou het zeker begrepen hebben,
als hij niet den diepen slaap geslapen had
van een koortslijder, wiens temperatuur af
wisselt tusschen veertig en één en veertig
graden. Maar of hij het hoorde of niet, dat
kwam er eigenlijk niet op aan voor Hol
mes, die voortging:
„Ik moet een beroep doen op al mijn
wilskracht, en alles in het werk stellen, om
niet ontmoedigd te raken. Gelukkig heb
ben al die plagerijen op mij de uitwerking
van speldeprikken, die mij aanvuren. Per
slot van rekening redeneer ik -zoo: „Amu
seer u maar, vriendje 1 Op het een of ander
oogenblik zult ge u verradenWant, niet-
waar, Wilson, door zijn eerste telegram en
dbor het daardoor bij de kleine Henrietta
veroorzaakte gebabbel, heeft Lupin mij
toch het geheim van zijn correspondentie
met Alice Demun onthuld. Dat vergaat ge,
oude jongen 1"
Hij liep met luide sfappen in de kamer
op en neer op gevaar af, den ouden jon
gen wakker te maken.
„Och, het gaat ook eigenlijk niet zoo
slecht, en de wegen, die ik volg, zijn wel
wat donker; maar ik begin er mij toch al
op thuis te gevoelen. Eerst moet ik weten,
wie die Bresson is. Ganimard en ik zullen
elkaar ontmoeten aan den oever van de
Seine op .de plek, waar Bresson zijn pakje
heeft weggeworpen, en dan zal de rol van
dien man ons bekend worden. Overigens
gaat het tusschen Alice Demun en mij. De
tegenstander is van klein postuur, niet
waar, Wilson? En denkt ge ook niet, dat
ik binnenkort den zin uit het prentenboek
zal weten en wat die twee letters, die O en
die H, beteekenen? Want daar zit het ge
heim, Wilson
Juf kwam op dit oogenblik binnen en
toen zij Holmes zoo druk gebaren zag ma
ken, zeide zij lief tot hem;
„Mijnheer Holmes ik zal u beknorren,
als gij den zieke wakker maakt. Het is niet
goed van u, dat u hem stoort. De dokter
heeft volstrekte rust voorgeschreven."
Hij bekeek haar, zonder een woord te'
zeggen, en, evenals den eersten dag, ver
baasd over haar onverklaarbare kalmte.
„Waarom kijkt u me zoo aan, mijnheer
Holmes? Niets? Toch wel, u schijnt altijd
een bijgedachte te hebben. Welke? Ant
woord, als 't u belieft."
(Wordt vervolgd)*
