LESDSCJH DAGBLAD, Vrijdag* 19 AprU. - Tweede Blad.
Anno 1912
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
Wonderlijke avonturen.
Gemengd Nieuws.
So. 16000-
Die lesen zeker geen kran
ten, Uit Zuidlaren meldt men het
typische feit, dat toen de verduistering in
trad, boerinnen het £oed binnen hamden
voor de komende onweersbui, hoewel de
hemel zeer helder bleef.
Gisternacht, ongeveer drie
uren, Gijn te IJselmonde twee goederentrei
nen met elkaar in botsing gekomen. Per
soonlijke ongelukken kwamen er niet bij
voor. Het materieel en de weg werden ern
stig besokacfa'gd en er ontstond groote ver
traging in den treinenloop.
Snelle genozin g.O p de stoom-
pont te Velsen viel een eenarmige bedelaar
vermoedelijk eenigszins onder den in
vloed van sterken drank in de machine
kamer. Wonder boven wonder kwam hij er
met eenige hoofdwonden af.
Maar wat nog groote r wonder was en bij
de toeschouwers hetzij vroolijkheid of boos
heid opwekte, was, dat de man, die met
één arm naar beneden was gevallen, mét
twee gezonde armen de trappen kwam op
klauteren
Sommige achterdochtigen onder de toe
schouwers durfden nu zelfs het vermoeden
uitspreken, dat 's mans manke kameraad
ook wel een paar gezonde beeneu zou heb
ben. („N. v. d. D.")
Wij hebben reeds vermeld,
wat over den tragischen dood van "Verrent
verteld wordt.
Ovor de loopbaan van Yerrepb thans het
volgende
Hij werd te Lierro in' Belgic geboren,
den 12den April 1887, en was dus 25 jaar
oud. Hij heeft vliegen geleerd op de school
van Blériot te Pau en don ai sten Maart
1911 dééd hij zijn examen als bestuurder
van een vliegtuig.
Aan de Europeesche rondvlucht heeft hij
deelgenomen en op het baanvak Luik
SpaLuik is hij toen verdwaald; men
waande hem reeds verloren, maar de ver
rassing was groot, toen hij toch nog ont
dekt werd, ongedeerd.
Bij de vliegwedstrijden te Antwerpen,
verleden jaar, onderscheidde hij zich zóó,
dat het huis Morane hem tot opper-bestuur-
der benoemde, toen Védrines het verliet.
Tweemaal heeft Ver rept hooger dan 3000
M. gevlogen. Dit jaar zou hij België verte
genwoordigen bij den Gordon Bennett.
Het Belgische afstands-reoord stond op
zijn naam met 219 K.M. 500 M.
De dood van dezen koenen vlieger wekt
bijzondere sensatie, vanwege de romantiek.
„De Lib arte" vertelt lutvoerig van een
twist tusschen Verrept en zijn geliefde.
Vóór hij haar verliet, vroeg hij om haar
portret, stak het onder zijn trui, op zijn
hart en de laatste woorden, die hij haar
toevoegde, waren: „Ik ga me van kant
maken." Op het gewone uur, hij vloog elkon
dag, kwam hij op het vliegveld te Cha-
ieaufort, bij Buc, aan, ging terstond in zijn
militair© toestel zitten en steeg op. Hij
haalde de 500 M.; op die hoogte bleef hij
drie kwartier rondvliegen; toen daalde hij
tot 200 M. hoogte en plotseling liet hij zijn
stuur los, hief de armen omhoog, zijn toe
stel raakte uit het evenwicht en dook met
den neus omlaag naar beneden. Terstond
haalde men het verminkte lijk van den on
gelukkige onder het verbrijzelde vliegtuig
vandaan en bracht het naar het hospitaal-
Daar kwam weldra de geliefde. Zij wist
zich, toen zij het slachtoffer zag, nog even
te beheerschen, maar spoedig barstte zij in
hevig snikken los en wierp zich in ontroe
rende smart op zijn lijk, roepende: „Nooit
had ik kunnen denken, m'n arme jongen,
dat je dat zou kunnen doen, en dan nog
wel door mijn schuld."
Men weet, dat er, vóór die ware
oorzaak van de sterf be onder de Berlijnsche
zwervers aan den dag kwam, heel wat te
doen is geweest over verdachte bokking,
waarin zich de „bacillus botulinus" ontwik
keld zou hebben. Nu heeft zich echter te
Berlijn een echt geval van „botulisms"
door het eten van een haring voorgedaan,
dat voor menschen, die misschien tot een
dergelijke onvoorzichtigheid in staat zou
den zijn, leerzaam is.
Een vtouw had een haring gekocht en in
water in de week gelegd. Een week lang
bleef de visch zoo liggon; het zout trok er
uit, maar de haring bedierf onderwijl.
Toch at de vtouw hem na verloop van dien
tijd nog op. De gevolgen waren alle ver
schijnselen van een ernstige vergiftiging.
Men spoot kamfer bij haar in, pompte haar
maag leeg, maar het eind is toch geweest,
dat do vtouw aan hartverlamming is be
zweken.
Zuinig overleg van een Ame-
rikaansch hotelhouder bespreekt „Food and
Cookery." De man in kwestie verdiende in
één jaar circa 9000 dollars (5000 gld.) op
de navolgende bijproducten. Leege fles-
schen 480 dollars oud papier 98 dollars,
oude kranten 90, gebruikte stukjes zeep
146, besparing op de room-rekening door
liet invoeren van een separator 655, huis
kaas van den room, die terug kwam uit de
•zaal 273, pickles van onrijpe meloenen 109,
gezuiverde en gedroogde meloenpilten 2,
waterbesparing door het water, dat voor de
hydraulische lift gediend had, weer te ge
bruiken 450 en verhuur van parapluies 180
dollars. („Het Hotelbcdrijf.")
Een natuurpark. Van de be
roemde watervallen der Rio Ibuassu bezit
ten Brazilië en Argentinië ieder ongeveer
de helft. Argentinië is nu bezig daar een
reusachtig natuurpark aan to leggen met
een oppervlakte van 25 H.A. met hotels,
plantsoenen, promenaden, modelboerde
rijen, landbouwscholen, een dierentuin,
sterrenwacht, meteorologisch observato
rium, enz. Thans is er een beweging gaande
in Brazilië en m Argentinië, om over beide
landen gezamenlijk één park te laten aan
leggen. Waarschijnlijk zal deze samenwer
king tob stand komen. Er is moeilijk mooier
monument voor de wederzijdsclie vriend
schap denkbaar.
Ten einde devele arme J oden
in Jeruzalem, die door heb Hollandsch-
Duitsche comité van toezicht worden onder
steund, van een behoorlijk middagmaal te
voorzien, heeft de bekende weldoener
Nathan Straus, uit New-York, een bedrag
van anderhalf millioen francs beschikbaar
gesteld. Ook gaf hij 200,000 francs ter be
strijding der malaria aldaar.
Huizen van katoen. De hui
zen van gewapend beton zijn reeds lang
niet meer up-to-date. Thans zijn huizen van
katoen heb modernst. Zij kosten maar een
derde van een gewoon huis. Meestal ge
bruikt men groene Egyptische katoen van
mindere kwaliteit. Alles, wat tob nog toe
als afval weggeworpen werd, wordt thans
zorgvuldig verzameld en tot steenharde
massa verwerkt. Dit bouwmateriaal wordt
in platen gevormd, die tegen vuur bestand
en met een ondoordringbare laag bedekt
zijn. De proefnemingen hebben bewezen,
dat d'eze huizen van katoen in ieder opzicht
stevig zijn. Ongetwijfeld zullen zij een
mooie toekomst hebben.
Een worstkoning overleden.
Te Londen is de rijke restaurateur Wil
liam Harris bekend onder den niet zeer wei-
luidenden naam van „worstkoning", over
leden. Hij was 69 jaren oud.
Als slagersjongen begonnen, heeft Har-
ris zioh snel opgewerkt. Eerst begon hij
met een klein slagerswinkeltje, breidde zijn
zaken steeds meer uit, vooral door een ver.
standige reclame, en bezat eindelijk te Lon
den alleen 40 winkels.
Voor eenige jaren heeft hij den détail-
handel echter opgegeven; hij legde zich op
worstmakerij in 'b groob toe en werd! de
leverancier voor leger en vloob.
Een der eigenaardigheden van Harris
was, dat hij zijn drie zoons allen naar zich
zelf William noemde, terwijl zijn vier doch
ters allen den naam Elizabeth dragen. Door
nummering moest men ze van elkaar onder
scheiden.
Met Kerstmis zond hij aan eiken politie
agent en brandweerman in de City van
Londen een pond worst.
Uit Hamburg meldt men, dat
de onderhandelingen tusschen de transport-
vereoniging en de organisatie van arbei
ders, na zeven dagen geduurd te hebben,
gunstig zijn afgelocpen. Een loonsverhoo-
ging van pCt. tot 25 pCt. zal verleend
worden.
p 01e 1 i n g heeft de It&liaansdi-
Turbsche oorlog een ernstig e
„ending genomen.
Ons laatste telegram over den oorlog
gisteren behelsde het bericht, dat er bij de
Dardanellen een kanonschot was gehoord,
later op den avond ontvingen wij nog een.
telegram, waarin stond, dat de Italiaansohe
flojt de Dardanellen was ingevaren en dat
daarbij een der schepen was gezonken. Wij
gpraken in een bulletin het vermoeden uit,
tfat liet schip waarschijnlijk op een mijn waa
gestooten. Dit is echter niet juist geweest.
De hedenochtend inkomende berichten spre
ken van een gevecht tusschen de
Italiaansohe vloot en een fort
gan de Turksche kust.
Als dit waar is, mag dit wel een zeer
r n s t i g feit worden genoemd. Reeds
maandenlang waren, wij gewend aan h;t
'dre'gement van Italië, dat het den
oorlog naar Europa
gou verplaatsen.
Maar wij meenden, dat het zoover wel
piet komen zou. Italië zou dan vrijwel alles
op één kaart zetten en de sympathie der
mogendheden verliezon, die van geen strub
belingen in Europa en vooral niet op net
onrustige Balkanschiereiland willen weten.
Toch schijnt Italië, wellicht aangevuurd
door de publieke opinie, weer een nieuw be
drijf van het oorlogsdrama te hebben inge
wijd
Ziehier het officieel bericht van de Turk-
gohe regeering.
De minister van oorlog deelt mede:
„De Italiaansche vlooit, bestaande uit 4
i groote sohepen, 20 torpedojagers en torpo-
1 dobooten, heeft het fort van Koemkale aan
den ingang van de Dardanellen aangeval
len. Het fort heeft zich dapper verweerd.
Een der groote oorlogsschepen is ernstig
beschadigd en heeft de gevechtslinie ver
laten. Na ai uur gevuurd te hebben werd de
Italiaansche vloot teruggeslagen."
Een andere vloot heeft de kazerne en de
munitiemagazijnen op Saraos beschoten.
Een later telegram meldt, dat de besonie-
heeft opgehouden. De Italiaansche
•yloob heeft weer zee gekozen.
De drijvende mijnen, die in de zeeëngte
geplaatst zijn, rijn. gereed. De scheepvaart}
is geschorst.
De Italiaansohe vloot heeft 1180 projec
tielen afgeschoten, waarvan er één geringe
eoliade heeft toegebracht aan de kazerne
IPMi het fort Seddil Bahr, dat gelegen ia
op clen Europee«schen oever van de Darda
nellen. Het fort beantwoordde het vuur.
De kazerne en de forten van Orhani zijn
Ook licht getroffen. Een Turk werd g<-
iwond, een paard gedood.
Overal uit de Aegefeohe Zee komen de-
berichten vandaan, dat men er Italiaansche.
oorlogsschepen heeft gezien.
Aan het einde van de vergadering van
heb Engelsohe Lagerhuis heeft
minister IJoyd George in antwoord op een
vraag gezegd, dat een telegram was o af
vangen van den Engelsohen gezant te Kon-
fetantinopel, waarin deze heeft medege
deeld, dat hij van den Turksohen minister
Van buitenlandseh e zaken vernomen had,
dat een Italiaansoh eskader de buitenfor
ten van de Dardanellen had aange7aIUnJ
terwijl de minister verklaarde, dat de aau-
T&l nog voortduurde.
Men zal de nadere berichten moeten af
pachten of het verschijnen der Italiaansche
vloot in ,de Aegeïsohe Zee werkelijk het
dreigend karakter aanneemt, dat men
thans vermoeden zou. De „Figaro" meent
als den indruk van wei-ingelichte kringen
m Rome te kunnen weergeven, dat de actie
van Italië in den Arohipel niet alleen ter
zal geschieden, dook de Italiaanscne
vloot met den steun vaneen krachtige
froepenafdeeling rich ook meester zal ma
ken van verscheidene eilanden die zoo dicht
hogelijk bij de Dardanellen gelegen rijn,
Pis Lesbos, Lemnos, Imbros, enz. Men ver
vrachtte een hevigen tegestand van de Tur-
7)
„Niemand zal er iets van weten. Ik ver
bind er mij toe, wat er ook gebeure^ het
stilzwijgen te bewaren."
ijO, or zal niets gebeuren."
>»Nu, goed, ik geef drie duizend francs;
is dat genoeg?"
De inspecteur nam een snuifje, dacht na
©fi zeide:
„Goed. Maar ik moet u eerlijk zeggen,
dat het geld in het water gegooid ie."
„Dat kan me niet schelen."
„In dat geval... En bovendien, men kon
ïwoit weten met dien drommelschen Lupin 1
Bij moet een heele bende tob zijn besohik-
Ji&g hebben. Kunt ge op uw bedienden ver
trouwen V'
„Dat is te zeggen...''
„Goed. Laten we clan niet op hen reke-
It zal per telegram twee stevige
vrienden waatr&chuwen, die de veiligheid
xu^en verhoogeai. En ga nu heen. Men moet
niet samen zien. Tot morgen, tegen
*©gen uur
Den volgenden dag, den door Arsène Lu-
vastgesteldien datum, monsterde baron
.orn zhjn wapen verzameling, koos or
ït'ge zware wapenen uit en ging in den
'ek van Malaguia wandelen. Niets vea-
"ts viel hem op.
Avonds om half negen zond hij zijn be-
aan aH* bewoonden een vleugel
o voorzijde van het kasteel, die op den
ken, die allen tijd gehad hadden om ziok
op dezen, aanval voor te bereiden en over
al de verdedigingsmiddelen te versterken.
Doch de Italiaansche regeering was er van
overtuigd, dat het overweldige overwicht
van de vloot dezen tegenstand spoe
dig zou kunnen neerwerpen en de Italianen
zich dan op de eilanden zouden kuanen
vastzetten. Eenmaal in het bezit van deze
steunpunten, zou het mogelijk zijn de Tur
ken ernstig te verontrusten en hun Hand cl
te belemmeren, terwijl men dan wellicht
meer krachtdadig den aanval op de Darda
nellen. zou kunnen voorbereiden, welk denk
beeld Italië niet had opgegeven.
Dit krijgsbedrijf va-lt samen met de ope
ning van de Turksche Kamer. In de
troonrede wordt o.a. verklaard, dat de on
gerechtvaardigde oorlog- wordt voortgezet,
in weerwil van de van alle zijden kenbaar-
gemaakte wensohen naar vrede. Men kon er
eolitcr geen einde aan maken dan met hand
having van de souvereine rechten van Tur
kije.
Do troonrede dringt op de noodzakelijk
heid van een hervorming van de grondwet
aan en wijst er op, dat in Jemen de rust
hersteld is. Maatregelen zijn genomen om
ook Syrië tot rust te brengen. Engeland,
Frankrijk en Rusland hebben verzekerd, dat
zij het eens warén over de handhaving dor
souvereine rechten van Turkije over Kreta.
De betrekkingen met de groote mogendhe
den en naburige staten blijven vol vertrou
wen en oprecht.
Van het oorlogöterrein in Afrika
wij moeten nu twee oorlogsterreinen gaan
onderscheiden komt het bericht, dat een
gevecht js geleverd te Tadzjoera, waar de
Arabieren zijn teruggeslagen en achter
volgd. Het gevecht was hevig en duurde twee
uren. De Arabieren hebben een 50-tal doo-
den .en een 100-tal gewonden verloren.
Volgons de laatste beriohten is de vaart
'door .do Dardanellen gesloten.
Het merkwaardigste nieuws komt vandaag
nit A f r i k Want behalve in Tripoli is
het ook in Marokko niet pluis. Giste-
!ren .doolden wij al iets mede over de m u i-
t er ij en. Uit Tandzjer wordt gemeld: De
muiterij is gisteren om 11 uur in den mor-
getn onder de infanterie-troepen begonnen en
daarop overgeslagen naar de andere troe
lken, behalve naar de genie, die den muiters
het hoofd heeft geboden. De beweging breid
de 'zioh echter ook uit tot de bevolking.
Do "winkels begon men te plunderen en eenige
Bulropeesohe huizen werden aangevallen. Er
rijn 'eenige slachtoffers. De beweging is niet
overgeslagen tot de stammen in den omtrek.
Do Sultan zou te Fez in zijn paleis door
muiters 'belegerd worden. Verscheidene of
ficieren 'en onderofficieren, instructeurs bij
het Sjerifijnsche leger, zijn gedood.
Berichten uit Fez behelzen, dat een aan
tal Franscihen gevlucht is in de woning van
den Fransohen vertegenwoordiger en ook
in de consulaten van andere landen. Sommi
gen bevinden zich in. hun eigen woningen,
weer anderen in het paleis van den Sultan.
Onder hen bevinden zich de geneesheeren
van de militaire missie. De Engelsohe con
sul is in izijn woning gebleven; bij hem zijn
eenige vreemdelingen. De veiligheid van
deze schijnt verzekerd te rijn door in de
stad aanwezige troepen.
De Fransche minister van buitenlandsche
zaken heeft van Regnault de bevestiging
ontvangen dat de muiterij dec Sjerifijnsche
troepen alleen niet onder de genie-troepen
is uitgebroken Drie compagnieën uit Dar-
debibagh hebben Fez binnen kunnen drin
gen na een hardnekkig gev-echt met de mui
ters, die opgeruid waren door een gedeelte
van de bevolking. De troepen zijn de in hun
wijken belegerde Europeanen gaan ontzet
ten. Moorden zijn in de stad begaan en er
is geplunderd.
De opstand zou het resultaat zijn van
een gesmeed oompiot.
Het Fransche bijzondere gezantschap en
het personeel van het consulaat is onge
deerd en veilig. Bij den aanval op het huis
der telegrafisten zijn drie telegrafisten ge
dood en één gewond.
Het laatste lelegram van Regnault dd.
heden behelst, dat de nacht kalm is voor
bijgegaan, doch het schieten in den morgen
opnieuw is begonnen.
weg uitkeek. Toen hij alleen was, deed hij
de vier deuren open. Na een oogenblik
hoorde hij stappen naderen.
Ganimard stelde zijn beide helpers voor,
groote, stevige kerels met stierennekken
en groote handen, en vroeg vervolgens eeni
ge inlichtingen. Toen bij op de hoogte was
van de plaatselijke gesteldheid, sloot hij
zorgvuldig en versperde alle uitgangen,
waardoor men de bedreigde zalen zou kun
nen binnendringen. Hij inspecteerde de mu
ren, lichtte de tapijten op en stelde zijn
agenten ten slotte in de middengalerij op.
„Geen domheden, hè? Jullie zijn hier
niet om te slapen. Bij het minste onraad
doet ge de vensters van den voorhof open
en roept me. Kijk ook uit naar den kant
van het water. Tien meter steile rots schrik
ken kerels van Lupins slag niet af."
Hij sloot hen op, nam de sleutels mee en
zeide tot den baron:
„En nu op onzen post!"
Hij had, om er den nacht door te bren
gen, een vertrek gekozen, dat was aange
bracht in de dikke vestingmuren tusschen
twee hoofddeuren en dat vroeger diende
als plaats voor den uitkijk. Een rond spie
venster keek op de brug uit, een ander op
den voorhof. In een hoek zag men de ope
ning van een put.
„U hebt me gezegd, mijnheer de baron,
dat deze put den eenigen toegang vormt tot
de onderaardsche gang en dat hij sedert
mensohenheugenis ie dichtgemetseld?''
„Ja."
„Dus tenzij er nog een andere toegang
bestaat, dien niemand, behalve Arsène
Lupin, kent, wat mij onwaarschijnlijk lijkt,
kunnen wij gerust zijn."
Hij zette drie stolen naast elkaar, ging
Frankrijk beleeft nog nietveel plei-
z i e r van haar protectoraat.
Henri Brisson, de president van de
Fransche Kamer, had neg nauwe
lijks de ooven gesloten, of de Fransche po
litici noemden reeds de namen van ver-
sohillende staatkundigen, die als zijn opvol
ger in aanmerking konden komen. Een de-
«zer, da oud-minister-president Briand,
thans minister van justitie, moet nu ver
klaard hebben, dat hij voor een benoeming
niet in aanmerking wenscht te komen. Del.
cassé echter, de minister van marine, zal,
volgens den „Matin", wel zwichten voor
den aandrang, door zijn politieke vrienden
op hem geoefend en dus zeer waarschijnlijk
een oandidatuur aanvaarden.
De Fransoh© regeering heeft nog steeds
geen beslissing genomen betreffende de aan
wijzing van een nieuwen ambassa
deur te Weenen.
Volgens de „Figaro'1 moet de minister
van buitenlandsche zaken voor de beklee
ding van dit ambt het oog hebben op den
tegonwoordigen gezant te Madrid, den heer
Ge of fray.
Intusschen lijkt het bezwaarlijk dezen
diplomaat van zijn post te roepen, zoolang
de zoo gewichtige onderhandelingen over
Marokko nog niet zijn beëindigd. Bovendien
mag een ambassade als die te Weenen niet
al te lang zonder leider blijven.
Waarschijnlijk zal ook spoedig de lega
tie te Christiania vacant komen; de gezant
te Bocoharest zal eveneens met pensioen
gaan.
De kwestie van de benoeming van een
resident-generaal voor Marokko is geheel
op den achtergrond gekomen. Er wordt
niet meer over gesproken.
De heer Regnault <zal voorloopig in Ma
rokko blijven ten einde het breeds aangevan
gen hervormingswerk voort te zetten.
In Hon gar ij e schijnen alle partijen,
behalve de Kossuth-partij, zich nu met het
denkbeeld van een minister-Lukacs ver
zoend' te hebben. Tusschen Lukaos en Justh
eenerzijds, evenals tusschen Lukaos en
graaf Tisza anderzijds hebben Woensdag
besprekingen plaats gevonden, welke een
verheldering van d'en toeatand beoogen,
Justh is voor het geval, dat waarborgen
voor een kiesrechthervorming gegeven
worden, geneigd de dwarsdrijverij tegen
de legerontwerpen op te geven. Eveneens
heeft ook graaf Tisza het nieuwe kabinet
zijn ondersteuning toegezegd.
Men verwacht, dab Lukaos een dezer da
gen naar Ween geroepen zal worden.
Het- is dan eclder mogelijk, dat hij eerst
de opdracht ontvangt met de partijen te
onderhandelen, alvorens rijn benoeming tot
minister-president geschiedt. Navay, de
voorzitter van de Kamer, zou dan minister
van Binnenland ach e zaken worden.
Op den Stafciongweg in Den
Haag werd gisteravond een knaapje van 9
jaren, woonachtig in de Hofwijekstraat,
door een auto overreden. Opgenomen in
het nabij zijnd politieposthuis, bleek het
kind reeds te zijn overleden.
Yan den fotograaf don heer
S. is Woensdagavond in de Passage te Rot
terdam, waar hij voor een winkel stond te
kijken, een gouden horloge met dito ket
ting gerold. Als dader werd onmiddellijk
gegrepen de recidivist J. Y. Hij werd naar
het politdebureel in de Pauwensteeg g&-
bracht. Hij was niet ine eer in het bezit van
het gestolene. Dit is in dé Passage op de
straat teruggevonden.
Gegoten huizen. UitSanb-
poort schrijft men aan „Het N. v. d. D.":
De Maatschappij, welke het „gegoten
huis" te Santpoort exploiteert, is bezig te
Parijs dergelijke huizen te gieten.
Het schijnt, dat men voer dat werk met
de Fransche werklieden niet voldoende
kan opschietenalthans de Maatschappij
heeft nu zes werklieden van hier naar Pa
rijs gezonden, die vroeger werkzaam zijn
geweest bij het gieten van heb modelhuia
te Santpoort.
er op zijn gemak op liggen, stak zijn pijp
aan en zuchtte:
„Heusch, mijnheer de baron, het is, om
dat ik grooten lust heb nog een verdieping
te laten zetten op het huisje, waarin ik
mijn leven zal eindigen, dat ik dit gemak
kelijke karweitje opknap. Ik zal deze ge
schiedenis aan mijn vriend Lupin vertellen.
Hij zal rijn buik vasthouden van het
lachen."
De baron lachte niet. Met gespannen oor
luisterde hij in de stilte met toenemende
onrust. Yan tijd tot tijd boog hij zioh over
den put en keek angstig in de gapende
opening.
Het sloeg elf uren, middernacht, één uur.
Plotseling greep hij Ganimard, die met
schrik wakker werd en opsprong, bij den
arm.
Hoogt ge ook iets?"
Ja.
„Wat zou dat zijn?"
„Ik, ik snorkte."
„Neen, luister..."
„O ja, het is de toeter van een auto
mobiel."
„Nu?'»
„Nu, het is niet waarschijnlijk, dat Lu-
pin .zich van een automobiel als alarmsein
bedienen zal, om uw kasteel te plunderen.
Ik zou dan ook in uw plaats, mijnheer de
baron, maar gaan slapen, net als ik de eer
zal hebben te doen. Goeden nacht."
Dat was het eenige alarm. Ganimard kon
zijn onderbroken dutje voortzetten en de
baron hoorde niets meer dan diens luid,
regelmatig snorken.
Bij het aanbreken van den dag gingen
zij hun cel uit. Een diepe, reine vrede, de
vrede van den morgen aan den oever van
het frissohe water, omringde het kasteeL
Cahorn, stralend van vreugde, en Gani
mard, kalm als altijd, liepen, de trap op.
Geen enkel geluid. Niets verdachts.
„Wat heb ik u gezegd, mijnheer de bur
ron? Eigenlijk had ik heb toch niet moe
ten aannemen. Ik schaam mij..."
Hij nam dé sleutels en ging de galerij
binnen.
Op twee stoelen, ineengedoken en met
hangende armen, zaten de twee agenten te
slapen.
„Alle duivels!" bromde de inspecteur.
Op hetzelfde oogenblik slaakte de baron
een kreet:
„De schilderijen 1"
Hij stamelde, stikte bijna, liield de hand
uitgestrekt naar de ledige plekken, naar
de kale muren, waar spijkers uitstaken,
waar nutbelooze koorden hingen. De Wat-
teau, verdwenen! De Rubensen weg! De
tapijten, afgenomenDe glazen kasten, van
haar kostbaarheden beroofd!
„En mijn kandelabers Lodewijk XYIDe
kandelaar van den Regent. En mijn Ma
donna uit de twaalfde eeuw."
Hij liep van de eene plek naar de andere,
als waanzinnig, wanhopig. Hij noemde de
aankoopsprijzen, telde de geleden verliezen
op, stapelde de cijfers opeen, alles door
elkaar, met onduidelijke woorden, met afge
broken zinnen. Hij trappelde, wrong zich,
gek van woede en smart, als een geruïneerd
man, wien slechts de dood overblijft.
Als iets hem had kunnen troosten, zou
het geweest zijn de ontsteltenis van Gani
mard, indien hij ze had gezien. In tegenstel
ling met den baron verroerde de inspecteur
geen vin. Hij scheen overweldigd en met
flauwe oogen keek hij onderzoekend rond.
De vensters? Gesloten. De sloten op de
deuren? Onaangeroerd. Geen gat in de zol
dering. Geen gat in den vloer. Alles was
volkomen in orde. Alles had zich metho
disch en logisoh moeten afspelen volgens
een feilloos ineengezet plan.
„Arsène Lupin, Arsène Lupïn," mompel
de hij terneergeslagen.
Plotseling sprong hij toe op de twee»
agenten, alsof de woede hem eindelijk over
meesterde, en hij schudde hen hevig en
schold hen uit. Zij werden niet wakker.
„Sapperloot" riep hij, „zouden zij-
som s...."
Hij boog zioh over hen heen en bekeek
hen één voor één oplettend: zij sliepen,
maar onnatuurlijk vast.
Hij zeide tot den baron:
„Men heeft hen in slaap gemaakt."
„Wie?"
„Wel, hij natuurlijkOf zijn bende, maar
onder zijn leiding. Dat ïs juist ziin manier.
Zijn stempel staat er op."
„In dat geval ben ik verloren, is er
niets aan te doen."
„Juist niets aan te doen."
„Maar dat is afschuwelijk, monster
achtig"
„Dien een aanklacht in."
„Waartoe?"
„Kom, u kunt het altijd probeeren. Do
justitie beschikt over hulpmiddelen..."
„De justitieMaar u ziet. het nu zelf. Op
dit oogenblik waarop gij een aanwijzing
izoudt kunnen zoeken, iets ontdekken, ver
roert gij u zelfs niet."
(Wordt vervolgdLI
