Hce 15@55«
LËXSSGH DAGBLAD, Zaterdag1 24 Februari. Vierde Blad.
Anno 1912.
Buitenlandsch Overzicht.
Brieven van een Leidenaar.
occxc.
De opening van het Italiaansohe
parlement heeft de nationale geest
drift daar te lande weer nieuw voedsel
gegeven. De vergadering van de Kamer was
vol van vaderlandslievende uitingen. De
tribunes waren stampvol. Zeer vele dames
waren aanwezig.
De kamer-voorzitter, Marcora-, minister
president Giolitti en de ministers kwamen
gezamenlijk binnen, onder langdurige toe
juichingen.
Alle afgevaardigden stonden van hun ze
tels op, waarna de voorzitter een heilgroet
bracht aan leger en vloot, welke stormach-
tigen bijval uitlokte. De doyen van de ka
mer, Lacava, sloot zich uit naam van alle
kamerleden aan bij de woorden van den
voorzitter, waarop wederom toejuichingen
volgden.
Nadat een motie van vertrouwen in leger
en vloot bij acclamatie was aangenomen,
stond G i o 1 i 11 i op om het inlijvingsde
creet in behandeling te brengen. Hij moest
eeni'gen tijd wachten voor hij' aan het woord
kon komen, daar het publiek en de kamerle
den hem een geweldige ovatie brachten.
Toen het decreet, waarbij de volle s o u-
ivereiniteit over Barka en Tri
polis wordt geproclameerd, was voorge
lezen nieuwe geestdrift. Het voorstel het
decreet in handen van een commissie van
21 leden te stellen, werd aangenomen en de
zitting onderbroken, om de regeering in de
gelegenheid te stellen den aanvang der
•werkzaamheden ook in den Senaat bij te
jvonen.
Nadat in de oommissie van rapporteurs
'over de inlijvingswet vertegenwoordigers.
Van alle partijen gekozen waren Enrico
OFerri van de socialistische heeft de com
missie gisteren bij monde van een harer
leden laten verklaren, dat. zij het over
bodig achtte, van de Kamer de goed-
keuring van den maatregel der regeering
te verzoeken, welk© maatregel naar den
onherroepelijken wil van het volk
geschied was.
De Kamer heeft die mededeeling met
levendige instemming ontvangen.
Daarop is met 431 tegen 33 stemmen een
motie-Carea no aangenomen, welke door de
Tegeering aanvaard was en waarin ver
klaard wordt, dat de Kamer, er van ver-
i zekerrl dat zij het algemeene gevoelen van
het land vertolkt, tot de beraadslaging van
het wetsontwerp overgaat. Op dit oogen-
blik waren dus op zijn min6t 464 leden
aanwezig, in de openingsvergadeTing waren
er 472, het grootste aantal dat nog ooit bij
een was geweest.
Bij de beraadslaging over het wetsont
werp tot bekrachtiging van het inlijvingsbe-
ehiit heeft- minister-president Giolitti
vastgesteld, dat een grootc meerderheid in
de Kamer met het ontwerp instemde.
Ilij zette de redenen uiteen, welke-het mi
nisterie er toe geleid hadden, de onderne
ming te beginnen als oen ware noodzakelijk
heid voor het volk, om zeer ernstige geva
ren af te wenden, voor welke men anders
binnen korten tijd had moeien Vreezen. Ita-
tie zou nooit hebben kunnen toestaan, dat
een andere mogendheid bezit had genomen
yan Tripolitanie, dat steeds zijn doel geweest
was. Nog langer te wachten zou tot een be
treurenswaardig conflict gevoerd kunnen
hebben.
Met het iulijvingsbesluit. werd de--sou.ve
to inilciE van Italië afgekondigd, welke door
bijzon dure wetten voor bepaalde plaatselijke
toestanden en met betrekking tot cle gods
dienstige gezindheid van de inwoners van
Tripolitanie bevestigd zou worden. Italië
kon cr niet in toestemmen, dat de politieke
SLUvcrciniteit van Turkije over deze streken
bleef bestaan. Om to tooneu, dat het land
tol eiken prijs besloten was, op dit punt
niets toe te geven, -<• Ht vrienden, bondge-
ncotcn en tegcnstauck-rs het zouden weten,
'had het inlijvingsbesluiÜ zich als con nood
zakelijkheid opgedrongen. Italië had van de
zijde van geen enkele mogendheid' tegenstand
of ook inaar belemmering in zijn optreden
ondervonden. Indien do krijgsverrichtingen
begrensd waren, dan was dat geschied om!
het gevaar voor een ernstigen ten^gslag cl-
'ders tc vermijden. Italië deed het uit eieren
beweging.
Giolitti besloot met de Kaaner aan tc 6po-
Ircn, het wetsontwerp goed tc keuren, als
een vastbesloten verklaring van den wil
tier Kamer dc getrouwe tolk te zijn van den
instem mi gen wil van het land.
Onder geestdriftige, toejuichingen heeft de
Kamer daarop met -123 legen 9 stemmen het
wetsontwerp tot. bekrachtiging va.n het ko
ninklijk besluit van 5 November 1911 aan
genomen.
Er is tc Rome veel levendigheid op
'dc straat. Het volk org-aniseert optochten,
die ovaties brengen aan den Koning en lioogc
politieke personen.
Er is een nieuw gezichtspunt geopend in
ide presi cl entscrisis van den Duit-i
solieu Rijksdag. Men tracht uit dc moei
lijkheden tc komen door er een derden on-
der voorzitter bij te nemen en dan aan elk
'der burgerlijke partijen in volgorde van haar
sterk te een der posten te geven. Dit althans
meldt de goed-ingelichte „National Zcitung".
Dc natiohaa|Mibera!en zouden da.n het tweede
ondervcorzitterschap en. de vrijzinnigen het
derde als hun aandeel krijgen.
De socialisten treden wel op den
voorgrond in Duitschland.
Tot president van den Landdag van het
vorstendom Schwarzburg-Rudolstadt is ge
kozen de sociaal-democratische afgevaardig
de Winter, tot vice-president de afgevaar
digde Hartmann, eveneens sociaal-demo
craat.
De burger li jlk© afgevaardigde stemden
1 blanco.
Evenals eenigen tijd geleden ons land,
heeft thans ook Duitschland het wenschelijk
'geacht de regelen omtrent' verkrijging cn
verlies van Duit schersc hap te wij-
'ligen. De tijden veranderen en het gemak
kelijk verkeer brengt de menaohen over de
geheele aarde. Tooh wil men de band mei
het vaderland vast houden. Bij de behan
deling van dit onderwerp in den Rijksdag
heeft staatss e ore taria Delbrüok verklaard,
dat deze web niet tornt aan het beginsel,
dat het Duit&oherschap wordt verkregen*
doordat men onderdaan ia van een bonds
staat.
De buitenlanders (kunnen geen aanspraak
maken op verkrijging van het Duitscher-
sohap, zij worden eerst opgenomen in een
bondsstaat, wanneer de overige bondsstaten
daartegen geen bezwaren hebben. Duitsch-
land heeft er belang bij, dat de banden tus-
schen de Duitsohers, die naar overzeesche
gewesten gaan, meerendeels om in het eco
nomische en politieke belang van het va
derland te arbeiden, en het rijk niet wor
den verbroken, zich te verbinden. Door
de consulaten en de vloot verleent
Duitschland hun bescherming.
De bepaling, dat een tienjarig verblijf
in het buitenland verlies van het Duitsoher-
sohap ten gevolge heeft, is opgeheven; het
Duitscherschap gaat verloren wanneer de
betrokkene onderdaan van een anderen
staat wordt.
Landgenooten in het buitenland, die aan
hun militairen dienstplicht niet hebben vol
daan, houden op Duitsohers te zijn. Aan
personen, die in betrekking zijn worden
faciliteiten toegestaan.
De dreigende mij nwerkerssta-
king in Engeland blijft de aandacht
bezig houden.
De koning heeft den eersten minister
Asquith in particuliere audiëntie ontvangen.
Naar wordt medegedeeld, heeft de koning
den wensoh gegeven om op de hoogte te
worden gehouden van den stand der bespre
kingen.
Op een vergadering van den bond van
transportarbeiders te Manches
ter is besloten de mijnwerkers in geval van
stalking te steunen. Dit beteekent, dat de
transportarbeiders zullen weigeren kolen uit
het buitenland te verwelken.
De minister Lloyd George heeft in
een meeting van de Nationale Ycreeniging
van bonden voor vrouwenkiesrecht, die
door duizenden werd bijgewoond, zijn eerste
frede gehouden ten gunste van vrouwen
kiesrecht.
Ofschoon hij voortdurond, zoolang hij
aan het woord was, door militante suffra
gettes in de rede werd gevallen, kon de mi
nister zijn toespraak toch ten einde bren
gen. Hij verzekerde, dat de regeerin§
wenscht, dat de kwestie van kiesrecht voor
vrouwen in deze zitting nog wordt, afge
daan en dat er geen sprake is van een refe
rendum.
Mevrouw T o a e 11 i, de ex-kroonprinaes
van Saksen, die indertijd door de psychia
ters verklaard werd in het volle bezit te
zijn van haar geestesvermogens, zal binnen
kort, naar eensluidende berichten uit Rome,
Dresden en We enen, onder curateele ge
steld en_ontoerekenbaar verklaard worden.
Aldus verluidt thans over deze veelbe
sproken vrouw. Het sohijnt dat deze maat
regel alleen te voorkomen is, als zij vrijwil
lig uit het Habsburgsche huis treedt.
Misbruik makend van hun macht en van
de zwakheid van P e r z i hebben Rusland
en Engeland voor het verleenen van een
voorschot zware voorwaarden gesteld. De
rente is op niet minder dan 7 pCt. bepaald,
doch daarenboven moet Peivaë zich bereid
verklaren, voor alles het Engelsch-Russi-
sche verdrag van 1907 aan te nemen, de
ongeregelde troep ene, die eigenlijk het con-
stitutioneele Perzië gemaakt hebben, te ont
binden, een klein leger te organiseeren en
z ch met Mohammed Ali op grond der Rus-
siach-Engelsche voorstellen te verstaan. Men
belet Perzië, zich ergens anders geld te ver
schaffen, door het verbod, als onderpand
voor een 'leening concessies te geven en zoo
zal het arme Perzie, dat het geheele jaar
door zich in het eigen land moet verdedigen
tegen roovers en avonturiers, ditmaal ook
wel de ,,hulp" moeten aanvaarden van En
geland en Rusland, ten cincle ten minste
in het binnenland rust te kunnen stichten.
Wij zouden er geen melding van maken,
als niet deze reis onlangs in verband met
den brief van de Columbia ansche gezant,
O s p n a, zoo over de tong was gegaan.
De heer K n o x dan, staatssecretaris
van buitenlandsche zaken, van de Vereenig-
de Staten, heeft gisterochtend te 9 uren
30 zijn politieke reis naar de Midden-
Ainerikaansche Staten aan
vaard.
Eer is voor ©enige jaren ook iu Leiden
een beweging op touw gezet om te komen
tot 'een verplichte winkelsluiting en wer
kelijk is eon voorstel gedaan om daartoe
van gemeentewege te geraken. Er was toen
oen sterke opi>ositie tegeu van de belang
hebbende neringdoenden, die daarin zagen
een niet geoorloofde beperking hunner vrij
heid, en ook van meen mg waren, dat hun
belangen daardoor zouden worden geschaad.
Het is er toen niet loc gekomen en hoewel
ik indertijd tot de voorstanders heb be
hoord van een door oen verordening voorge
schreven sluiting, ben ik. van achteren ge
zien, toch maar blij, dat het er niet toe ge
komen is: In Amsterdam heeft men een zoo
danige verordening en daartegen is ook een
leiachtig verzet uitgegaan va.n een deed van
den winkelstand; men heeft hot tot processen-
verbaal laten komen, die in hooger beroep
nog inoetcg behandeld worden. Dat heeft
iiccl wat kwaad bloed gezet cn de eerbied,
door dc burgers verschuldigd aan wet cn
overheid niet verhoogd. Dé vrijheid zit ons,
Hollanders, in het bloed eit w;j willen niet
graag 'in onze vrijheid worden beperkt.
Het was dan Ook 'veel béter, dat belang
hebbenden bij onderlinge afspraak geheel
'vrijwillig hun zaken op een vroeger uur
slóten. Den hieëëten leek dit ook wel, omdat
De moord by '«-Hoerenberg.
Da winlrel van Tan Benael, te Beok, waar Ket vermoorde meisje lucifers moest kooren.
,WoS T»i Beek. Hat kruisje geeft aan de plaats, waar vermoedelijk hot dochtertje
van Hartjes is vermoord.
ïnen begreep, 'dat, Wanneer do klanteu, oen-
maal aan den nieuwen toestand gcwencl
waren, de nering er niet -noemenswaard onder
zou'lijden, terwijl het. voor oen deel belangrijk
zou 'zijn 'door meerdere rust van bediende on
patroon beiden, door minder gas- of elocbri-
schen-stroom-verbruik en verwarming. Con
currentie vrees hield er de meestem echter nog
steeds van terug. Een enkele dwarsdrijver
in een of andere noting of bedrijf was in
staat den maatregel tegen te houden. Zoo was
hot ook in Leiden.
Gelukkig is 'daarin verandering gekomen
sedert eenigen tijd. Verschillende neringdoen
den in één bedrijf hebben de handen ineen
geslagen en zoo zien wij sedert gëritimCn
tijd tal van winkels in.onze stad, behalve
des Zaterdagsavonds, óm negen uur gesloten.
Het publiek heeft er zich spoedig in weten
to schikken en de ondervinding leert meer
en mCer, dat een enkele, die tot tien uur of
later zijn winkel openhoudt, den anderen
geen sohado berokkent. En de aangename
gevolgen 'van het vroeger sluiten blijven
niet uit, blijken zelfs veel grooter dan de
vroeger gevreesde nadoelen. Eenmaal er aan
gewend, zou het cn patroon èn bediende
zeker zwaar vallen na negen uren nog in
do zaak te blijven.
En 'de beweging slaat gelukkig van het
eeno vak op het andere over.
Dezer dagen en het is. naar aanleiding
daarvan, 'dat ik ei* nu over schrijf dezer
dagen hebben de kappers eu barbiers een
negen-uur-sluitings-beweging op het getouw
gezet en meteen een kloek besluit genomen,
door 'zonder veel omslag de ncgem-uur-slui-
ting 'te „proclameeren". Een enkele dwars
drijver schijnt uog tegen te sparlelcn en zijn
eigen belang nog niet behoorlijk in te zien,
waaï een kleine zeventig virkgenooten zich
onderling hebben verbonden en dit openlijk
publicoeren, dat van 4 Maart af hun zaken
mot uitzondering van den Zaterdag en den
dag vóór Christelijke en Leidsche feestdagen
des avonds negen uren zullen gesloten zijn,
heeft deze beweging alle kans van slagen.
Ik juich deze beweging van harte toe en
verzoek mijn medeburgers om dit pogen te
steunen door geen gebruik meer te maken
van de diensten van kappers en barbiers
wi r zaken na negen uren nog open mochten
zijn.
Het publiek kan tot het welslagen veel
bijdragen en de noodzakelijkheid, om na
negen uren in den avond nog van de
diensten tan een tkapper of barbier gebruik
te maken, zal slechts hoogst zelden voor
komen. Die des avonds negen uren nog niet
gekapt of geschoren is, kan zeker wel tot
den anderen morgen wachten^ en wie er des
daags geen tijd voor had, kan iu ieder ge
val met eenigen goeden wil vóór dit uur er
wel gelegenheid toe vinden. En voor de'
kappers en hun bedienden zal het een heele
verbetering zijn en nog voordeelig boven-
dien. Het salon zal van negen tot tien uren
niet meer behoeven te worden verlicht en
verwarmd, wat vuur en licht uitspaart en
de kapper ea zijn helpers hebben althans
dat deel van den avond voor zichzelf en
hun gezin en zij behoeven voer een enkelen
nakomer niet nog een hul om te hangen.
Wanneer de kappers en barbiers merken,
dat deze maatregel in den geest valt der
burgerij, geeft dit hun moed en vertrouwen
en de kans voor het welslagen is veel
grooter geworden.
Daarom meende ik goed te cloen mijn in
stemming er mede te betuigen en ik hoop,
dat velen mij daarin zullen navolgen. Men
is daartoe dikwijls genoeg in de gelegen
heid. En den belanghebbenden ^elf zou ik
willen raden voet bij stiak te houden, >ok
al is er hier en daar een collega, die na
negenen openblijft, of die, nadat hij eerst
meedeed, straks weer afvalt. Wanneer de
groote meerderheid volh,oudtf en we mogen
toch vertrouwen, dat zij, die de advertentie
onderteekend hebben, daartoe mans genoeg
zijn, dan is het pleit gewonnen. Over oen
paar maanden weet men niet beter of het
hoort zoo en ook heb publiek is er aan ge
woon geraakt-.
Het geldt hier betrekkelijk een ikleine
groep mensohen en daaronder zijn er ver
scheidene, div een heelen toer tiebben om
te bestaan en daardoor allicht geneigd zijn,
als er op den laten avond nog een klant
geholpen moet worden, dit graag te ver
dienen. Als dezen nu in staat zijn de negen
uur-sluiting door te voeren, dan zal dat
een goeden invloed hebben op andere groe
pen van neringdoenden en zakenmenschen,
die hetzelfde ook zullen doen. En dan koait
het zoo ver, dat de enkelen, die uit sleur
of uit vasthoudendheid aan het -oude van
deze nieuwigheid eerst niet wilden weten,
als het ware daartoe gedwongen zullen
worden, omdat het veilkeer in de straat
vooral van koopend publiek van weinig 'oe-
teekenis meer is.
Zoozal dan iri Leiden door onderlinge
samenwerking tot stand komon wat elders
van hooger hand is of wordt opgelegd. Ea
daarmede zijn wij op den goeden weg; daar
ben ik zeker van. De arbeidsduur van de
bedienden en van de patroons zelf wordt er
door verkort. Zij houden meer tijd over
voor hun gezin, voor hun ontwikkeling of
voor uitspanning, waar een mensch nu een
maal ook niet. buiten kan. Mcnschen, die,
al werken zij hard, een groot deel van den
dag de vrije beschikking over den tijd heb
ben; ambtenaren die in het late namiddag
uur hun dagtaak neerleggen om niet te
spreken over renteniers, die altijd vrij zijn,
zij moeten niet te licht denlken over het lot
van winkeliers en zakenmenschen met hun
helpers en helpsters, die een geheolen lan
gen dag voor het publiek moeten klaar
staan en soms niet eens den tijd hebben ge
had om behoorlijk hun middagmaal te ge
bruiken.
Doch er is nog meer. Juist door het vroe
ger sluiten van winkels en neringen zal l.et
verkeer en de late avonduren odk afnemen.
Een deel van heb publiek zal na negenen
niet meer de stad ingaan en dat leidt er
toe, dat men meer en meer afwendt van
den laten avond en den nacht den dag te
maken. En dat zal op den duur een gun-
stigen invloed hebben op de maatschappij
en de individuen, die de maatschappij vor
men.
Ook van dat standpunt gezien verdient
de beweging onder de kappers en barbiers
onze sympathie en steun. Mogen op 4 Maart
a.s. alle kapperszaken om 9 uur geslotm
zijn en moge dit door nobele solidariteit
onderling zoo blijven!
Tclinis voor jongelieden te
Kntwijk-nAn-Zee.
In de Gemeentezaal is de openbare leden
vergadering gehouden van de Vereeniging
tot instandhouding van bovengenoemd
Tehuis.
Na opening met gebed van den 2den
voorzitter, kwam punt 1 der agenda aan
de orde, n.l.
Uitbrengen van verslag van de kascom-
missie. Bij monde van den heer Minnóe,
Werd aan de vergadering meegedeeld, dab
alles in orde was bevonden, en tevens hulde
gebracht aan Secretaris en Penningmees
ter voor de accurate administratie.
Punt 2. Voorstel van het Bestuur tot onh,
binding van bovengenoemde Vereeniging.
Allereerst verkrijgt de heer C. van Tonge
ren het woord, die mededeelt dat het Be
stuur geen vrijmoedigheid had om voort te
gaan met deze zaak, en wel op grond van
de ervaringen opgedaan, in het jaar, dat
zij als bestuur werkzaam waren. Van de
ruim 160 leden toch, hadden slechts 31
hun contributie voldaan, dus slechts een
vijfde sympathiseerde met de zaak van heb
Tohuis. De rest wilde alleen dan betalen,
wanneer er een Tehuis zou zijn. Vier vijfde
onthoudt zich. Heb bestuur is zelf vail heb
begin af niet erg enthusiast geweest, doch
heeft alleen de zaken op zich genomen om
alles af te wikkelen. De heer Van Tonge
ren stelt voor het aanwezige geld der Ver
eeniging vast te zetten op naam van enkele
personen, bij de Spaarbank b. v.
Dit zou dan ten goede komen aan hen,
die te eeniger tijd een gebouw zouden stich
ten, maar ook dan pas, als het gebouw ver
rezen was.
Hierna verkrijgt de heer De Klerk het
woord. Hij zingt in een anderen toon, dan
de heer Van Tongeren. Het overgroot©
deel van het bestuur was voor ontbinding.
Spr. is meer optimist. Hij is niet zoozeer
voor een Tehuis voor jongelieden, dan wel
voor een gebouw, waar niet de verderfiijkc
invloed van den alcohol wordt aangetroffen.
Even wordt nog aangehaald de lezing van
dfl. v. d. Broek. Het komt er niet op aan,
hoe het heet: Blauwe knoop," „Volkskof
fiehuis" of andem. Als het maar is een
volkshuis op Chr. Grondslag. Maar als do
patroons er tegen zijn, wat dan? Dan rijst
de vraag: Wat zegt ons God en ons gezond
verstand 1
De heer Smit, nu het woord verkrijgende,
i6 het niet eens met den heer De Klerk. Do
Tehuiszaak heeft veel onaangenaams met
zich gebracht, en hot is gebleken, dat Kat
wijk nog niet rijp is voor een dergelijke in
richting. Spr. wraakt de uitdrukking van.
don heer De Klerk, dat de patroons ei-
tegen zijn. Maar voortgaan op een weg
waar geen lichtpunt is, vindt dit bestuur
ondoenlijk.
De heer Van Tongeren is het ook met den
heer De Klerk niet eens, en acht do zaak
nu rijp, om tob ontbinding over te gaan.
De heer R. Ouwehand is voor twee verga
deringen geweest. Een voor punt 2 en een
voor punt 3 der agenda: „Oprichting van
een persvereeniging."
Spr. komt, als patroon op, tegen heb ge
zegde van den heer De Klerk en veitklaart
dat dat niet waar is.
IVlej. De Bruijn, optredende voor het 'la
mos-comité zegt, dat de gelden gegeven zijn
voor "een Zeemanshuis en niet voor een
Volkskoffiehuis. Zij wenscht ook het geld
vast te leggen en niet te geven aan een
vereeniging.
Een uitvoerige discussie ontstaat dan
over het punt: wel of niet ontbinden der
Vereeniging. Achtereenvolgens verkrijgen
de heeren Waterreus, Smit en Van Leeu
wen het woordj om het vóór en tegen te be
pleiten.
Dr. Van Dorp wil een gebouw, waarin de
jongelui worden beziggehouden, avond aan
avond, waarin ook andere vereenigingen
kunnen samenwerken.
De heer Van Tongeren wijst er op, dat de
Vereeniging niet sympathiek is, voortgaan
zou monnikenwerk zijn, en dringt op ont
binding aan, wijzende op de algemeene te
genstand in de gemeente. Wellicht zou een
andere Vereeniging meer succes hebben.
Er zal gestemd worden. Wie mag stem
men? Zij, dis betaald hebben. Maar er zijn
er, die geen (kwitantie ontvangen hebben.
De lieer R. Ouwehand stelt voor, hun, die op
de presentielijst teekenden, stemrecht to
geven. Indien zij niet betaalden, zullen zij
bijpassen, bij heb handhaven der Vereeni
ging; bij ontbinding zullen de anderen hun
gelden terug ontvangen. Dit wordt aange
nomen.
Uitgebracht worden 20 stemmen, waar
van 14 vóór ontbinding, 5 tegen en 1 blanco.
Derhalve is de Vereeniging ontbonden en
met haar het blad de „Katwijker" eigen
dom der Vereeniging.
Nu is uan de orde punt 3: „Oprichten
van een Persvereeniging". De heer Water
reus stelt voor de „Katwijker" te vorkoo-
pen, want het is eigendom van het Tehuis.
Over deze kwestie ontspint zich een uitvoe
rige discussie, waarvan het slot is, dat 6r
een Persvereeniging wordt opgericht, die
de „Katwijker" krijgt. Verschillende stem
men gaan daar tegen op, doch na lang wik
ken en wegen wordt besloten, dat de „Kat
wijker" het eigendom zal zijn van een Chr.
Persvereeniging.
De heer De Klerk: „Waarom Persver
eeniging?"
Dr. Van Dorp vraagt dan, waar of de
te maken winsten zullen blijven. Daarover
is men het lang niet eens, dooh binnenkort
zullen de leden dier vereeniging worden
opgeroepen om te beslissen daarover, en
hot dan vast te leggen in de Statuten.
Het laatste punt van bespreking is: „Wat.
zal men doen met de eigendommen van de
ontbonden vereeniging? Na veel over en
weer praten wordt dan besloten, dat het
afgetreden Bestuur dit nog zal regelen.
Een oommissie van vier heeren en drie da
mes zal dat beheeren voor den tijd van
tien jaren. Indien dan nog geen gebouw
verrezen is, dat aanspraak op de gelden
heeft, zal de commissie de golden en eigen
dommen vergeven aan een of andere in
stelling.
Te ruim kwart over tienen werd de ver
gadering met dankzegging van den heer
Smit gesloten.
