No. 15945 Dinsdag 13 Februari, A0. 1912. P <§eze (Qcurant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Officieel© Kennisgeving. FEUILLETON. Haar doel gemist. LEIDSCH i PRIJS DER ADVERTENTIEN: Tan. 16 regels ƒ1.05. Iedere regeL meer f 0.17}. Grootere letters naar plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk tiental woorden meer 10 Oents. —Voor het incasseeren wordt f 0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Oents; per 3 maanden f 1,10, Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30. Franco per post1.65. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden; Gezien art. 8, 1ste alinea, der Hinderwet; Brengen bij deze ter algemeen© kennis dat floor hen op heden vergunning is verleend iaan den Directeur der PRACTISCHE AMBACHTSSCHOOL en rechtverkrijgen den tot het plaatsen en in-werking-stellen {pan een electromotor van 3.1 pk. in de in richting van de Practische Ambachtsschool, $n het perceel Haagweg No. 4, Sectie M. fto. 2399. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. O. DE GIJSELA AR, burgemeester. VAN STRIJEN. Secretaris. Leidon, 12 Februari 1912. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden; Gezien art. 8, lste alinea, der Hinderwet; Brengen, bij deze tor algemeene kennis, flat door hen op heden vergunning is ver leend aan de Naamlooze Vennootschap Sigarenfabriek, voorheen VOORHOEVE en VAN RAVESTEYN, en reohtverk rij gen- den tot het uitbreiden van de sigarenfa briek door het vergrooten van de sigaren- makerswerkplaats in het perceel Vliet No. SiB, Sectie F No. 902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. O. DE GIJSELAAR, Burgem. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, 12 Februari 1912. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van I/h- 0en, Geaien art. 8, lste alinea, der Hinderwet; Brengen bij deze ter algemeene kennis, flat door hen op heden vergunning is ver leend aan T. STIJNMAN, en rechtverkrij- genden tot het uitbreiden van de. banket- akkerij in de perceelen Nicuwstraat Nos. B en 6, Sectie I No. 2141. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. C. DE GIJSELAAR,, Burgem. VAN STRIJEN, Secretaris, Leiden, 12 Februari 1912. Leiden, 13 Februari. De heer J. H. Fabor, inspecteur der {Volksgezondheid, te Zwolle, hield gisteravond In het „Volkshuis" alhier een zeör bolang- frijke lezing, verduidelijkt door een gToot Ban tal fraaie lichtbeelden, over Ipngclscho Bi'bcideürswordngen en tuindorpen. Voortge komen uit de noodzaak om. betere woningen Üe verschaffen aan de naair grootere steden Samenvloeiende arbeiders, waar dezen geen (geschikte huisvesting konden vinden, is men Sedert: jaren in Engeland bezig, zich met gver toe te leggen op de oplossing van heb draagstuk hoe den arbeider goede en tevens feöedkoope huizen te verschaffen. Dat dit fcteer noodig was, bleek uit de groote sterfte, Be zwakkere gezondheid, grootere misdadig heid dier krottoq bewonende bevolking. In Londen trachtte men het euvel te bezwe ten door groote en hoog© huizen tc bouwen. Hoewel deze hygiënisch goed ingericht zijn, leeft de bevolking er als opgeborgen in groote kazernes en cLeze oplossing bevredigde spr. ook geenszins. In den omtrek van Londen werden nu wijken gebouwd met eenspersoons- woningen, die veel beter voldoen. De groote afstand van de werkplaatsen werd door de tram en ondergrondsohe spoor, van weinig invloed, gemaakt. In Liverpool, waar men de havenwerkers niet ver van hun werk ve'rwijdoren kon, wierp man 8000 krotten om en gaf et goede, goedkoopc en gezonde woningen voor i'n de plaats. Onder dezelfde bevolking' daalde toon de sterfte van 60— 28 pCfc. Toch geeft deze wijze van huis vesten niet die voordeelen die verbonden zijn aan tuindorpen, waar d© huizen los in elkaar in een tuintje liggen, waar do jeugd in de "buitenlucht kan opgroeien. Dit lean slechts doo'r goede tram- en trein verbindingen, maar, zegt Burns: de tram is beter dan de trap. Engeland telt nu reeds vele belangrijke tuin dorpen, waatrvan Port Sunlicht en Boum- ville de bekendste zijn, en in aanleg ook een tuinstad, die vooraf geheel in project ge bracht is. Naar alleS wat do heer Fabcr ons van die tuindorpon vertelde of liet zien, moet dit werkelijk de i'deale oplossing van het wo ningvraagstuk zijn. Aan het slot van zijn rede deelde spreker ons mede, dat te Henge- loo op initiatief van de gebroeders Stork, enen bozig is 'n de'rgelijk tuindorp te stichten. Ook daarvan werden ons belangwekkend© plaatjes getoond. Hulde toot deze poging om ons Nederlanders onze eigen, zij het voor sommigen ook zeer eenvoudige gezins woning te laten behouden en ons te vrij waren voolr de kazernewoningen der DuitscheTs. Zaterdag ai.S. 'zal de ï/cidscho mUziek- vereeniging Werkm'ans - Wil slcrach t'tien jafen hebben bestaan. Dit feit achtte zij1 van genoeg gewicht, om' het feestelijk te herdenken, ©n wel 'met een uitvoering, de ïJeven-en-twintigste, gisteravond in het Bios cope-theater, en met een gezellig© samen komst op den avond van den verjaardag zeiven in Zomer zqrg". Het eerste deel behoort sedert gisteravond bij twaalven alweer tot do geschiedenis. En moge hot niet geheel verloopen zij a zoo als bestuur, directeur de heer J. Noordanus en misschien ook vele leden en belangstel lenden hadden gewenscht of gehoopt, veel ploizier hebben allen toch ontegenzeglijk ge had. Dat met-gansoh-gelukken, nl. het door de werkende leden niet tcn-gcliooire-brcngen van alle muzieknummers, welke bij pro gramma beloofd waren, had zijn oorzaak hierin, dat de 'muzikanten niet op eer podium, maar laag in de Zaal gezeten waren en gansch anders gerangschikt als zij gewoon zijn. Do directeur oordeelde het onder deze voor de dilettanten ongunstige omstandig heden wijzer beleid nu hoofdzakelijk oude, er muurvast inzittende mopjes goed te doen spelen dan eeni'ge nieuwe stukken, al waren zij goed ingestudeerd, wellicht slecht. Deze nieuwe bleven nu versoh voor een volgen den keer. Met wat heb gaf had liet orkest .-thans groot suooes. "Wat echter dezen' avond buiten lcijf het meeste genoegen verschafte, veel gelach ver wekte en telkens groot gejuich' veroorzaakte, was het biosoope-programma, waren de der tien voor deze gelegenheid uitstekend ge kozen en als altijd best geprojecteerde num mers met aan passenden uitleg. Op het doek verschenen ook de welgelijkende portretten van de heeren F. en C. Th. Driessen, be- scherraheeren der Vereeniging, en J. Noor danus, directeur. Niet echter het portret van den heer J. Verver, den president. En 't is» toch o. i. zoo'n goede, al is hij oen zqër eenvoudig mandenkelijk juist hierom. Zijn voortreffelijkheid als president heeft hij dezer dagen weer bewezen in verband met deze feestelijkheden en ook gisteravond, toen hij met de van hem bekende welbe spraaktheid, waaraan menig advooaat, ge meenteraadslid, dn 't kort menig openbaar spreker een voorbeeld zou kiinnen nemen, allen hartelijk welkom' heette, inzonderheid do afgevaardigden van „Orpheus", „Excel sior", „T. en D." en „Juliana"sprak over het feest van Zaterdag en ook over het feit, dat deze zaal zoo vol was, maar dat ieder, behalve de oog-in-'t-zeil-houders, zitten konden, waar niet meer kaarten waren uit gegeven dan er plaatsen in dit Theater zijn, al liep het den directeur, den lieer Hartman, wat hard; en ook bespïrak dé vraag, in een vorig verslag dn verband met het Verdwij nen van „Du Nord" als zoodanig gedaan "Waar zullen wij „WCrkinans "Wilskracht" weer ontmoeten? "Wij zouden eindigen met het begin van den avond, indien wij ten onrechte achter wege hielden de betuiging, dat „W. W." na afloop van deze eerst helft van haar feest geen spijt datrover belioejfc te hebben, en dat de groote sohar© voldaan uiteenging. Gisteravond hield de Vereeniging van Vrije-Socialisten in ,,De Graanbeurs" een openbare vergadering, waarin als sprekers optraden de heeren Koning, de bakende dienstweigeraar, en G. Rijn de re, uit Am sterdam. De voorzitter, de lieer Akkerman, die te ongeveer half negen de matig bezochte ver gadering opende, deelde daarbij de reden mede, waarom de advertenties ter oproe ping tot deze vergadering eerst andevs luidden dan in de laatste nummers van net; „Leidsch Dagblad''. Dit (kwam,, doordat do pachter der „Graanbeurs" had medege deeld, dat hij zijn zaal voor de genoemde onderwerpen niet kon afstaan. De titels wiaren nu in de annonoe gewijzigd. Vérder was er een misverstand ontstaan tusschen het bestuur en het bestuur der Leidsche af deeling „Vrede door Recht". Men had dit bestuur uitgenoodigd tot de bat op 16 dezer, terwijl de verga- doring heden plaats had. De afdecling had naar het Hoofdbestuur geschreven een de bater te zvnden, doch niet op dezen datum Eindelijk deerde de voorzitter mede, dat op het eind van deze maand weer een open. bare vergadering zal worden gehouden, wanneer het juist 25 jaar geleden zal zijn, dat hier ter stede onlusten plaats hadden, waarin Oranje-klanten en socialisten be trokken waren. Hierna verkreeg de heer Koning het woord, om te spreken over de Anti-mili- tairistische vereeniging en den Bond „Vre de door Recht", in verband niet het feit, dat hij indertijd een bezoek ontving van de secretaresse <ler Leidsohe afdeeUng, die zijn dienstweigering egoïstisch, noemde en hem wilde bewegen zijn voornemen te Ia- ten varen. De Vredebond staat, volgons spr., op een nationaal, de anti-mil. Vereeniging op een internationaal standpunt. De eerste streeft naar het vrodesideaal uit ethisohe overwegin gen, de anti-militairisten bestrijden heb als steunpilaar van het kapitalisme. Als het idesal van den Vre deshond werd verwezenlijkt, zou heb militie-leger wordea vervangen door een politie-leger; de anti- militairisten willen geen man en geen cent, zoodat van samengaau met de Vredesbori ders nooit sprake zad kunnen zijn. De heer Rijnders behandelde nu het on derwerp „Het vredesgchuichej en dé bouw van heb Vredespaleis." Deze spr. bestreed het militairisme ach tereenvolgons al6 een kanker der volkswel vaart, en als karakterbedervend, waar in het leger de mensch verlaagd wordt tot een nummer, dat geen will en karakter mag hebben. Velen in burgerlijke kringen denken er ook zoo ongeveer wel over, maar zij noe men den oorlog een noodzakelijk kwaad. Spr. betoogde uitvoerig, dat liij dit niet be hoeft te zijn, wanneer wij ons maar dooc- dringen van het besef, dat de grenzen, d:'o landen en volken scheiden, kunstmatig zijn, en de begrippen vaderland en nationaliteit valsch. Daarom bestreed spr. ook het volks leger, waarop do vrijz. en sociaal-democra ten aansturen. Ook hij besloot zijn vur«ge improvisatie met een: geen man en geen cent voor het leger. De vergadering, waarin geen debat plaats liad, werd te ruim tien uren gesloten. De heer A. Priester, oandidaat aan do Universiteit te Leiden, die het beroep naar Heenvliet heeft aangenomen, hoopt daar Zondag 10 Maart te worden bevestigd door ds. C. J. A. Bosch, uit Lemmer. Namiddags zal hij zijn inferecüe doen. De majoors J. W. Verff, van het 2de reg. Veld-art. te Leiden, en J. H. A. Mijs- berg, hoofd van de munitiefabriek, worden binnenkort bevorderd tot (luitenant-kolonel. Onze vroegere stadgc-noot d'e lieea* J. J. Jonker, civiel ingenieur, thans werkzaam aan de Koninklijke botonfabriek voorheen Waning en Co., te Rotterdam, is benoemd tob adjunct-ingenieur bij de B. O. W. in Neö'.-ïndië. Beroepen is bij de Ev.-Luth. Gem. te Bodegraven, de heer P. G. L. Steenbeek, prop. te 's-Gravenhage. Onder vele blijken van hartelijke be langstelling herdacht Zondag de heer J. Knottenbelt, thans secretaris van de Alge meene Synode dor Ned.-Herv. Kerk, den dag waarop hij vóór veertig jaren te Oude- en Nieuw e-We te ring als predikant beves tigd werd door ds. Hasebroek, iu tegen woordigheid o. a. van wijlen Nioolaas Beets. Na ongeveer 4 jaren te Oude- en Nieuwe- Wetering gestaan te hebben, werd ds. Knot tenbelt te Sluis beroepen, waar hij zijn her derlijk ambt uitoefende tot 1882, toen hij overging naar de Gemeente te Groningen. Dit was zijn laatste standplaats als predi kant. In 1902 werd hem emeritaat verleend wegens zijn benoeming tot secretaris der Algemeene Synode. „Het "Volk" schrijft over de benoeming van den nieuwen burgemeester van Sassen- heim: Tot burgemeester van Sassenheim is in de plaats van het overleden Kamerlid v. Heemstra benoemd liet Watergraafs- meereche anti-re volutionnaire raadslid P. Besselaar, wellicht ter belooning van de moeite die hij zich als bestuurslid der anti- rev. partijorganisatie in het district Hilver sum nog pas getroost heeft, om den zetel van baron v. Heemstra voor de auti-rev. partij te behouden. Het is binnen weinige jaren de tweede maal, dat minister Heems kerk een anti-rev. raadslid uit Watergraafs meer tot een burgemeestersambt roept; Je heer Huizinga, thans burgemeester van Axel, ging den heer Besselaar voor. De be noeming van den laatste tart tot niet min der scherpe critiek. De cenige aanbeveling, die do heer Besselaar voor zijn nieuwe functie meebrengt, is zijn fel partijganger- schap; do feitelijke kennis echter, die voor het burgemeesberechap vereischt werd, toonde hij telkens ten eencn male te gris sen. Zijn benoeming is dan ook een partij- benoeming van het treurigste allooi. Ten Hove word gisteravond de jaar- li jksche gahvmaaltijd voor vlag- en opper- öfficieren gegeven. H. M. de Koningin en Z. K. H. hadden genoodigdden Minister van Marine, vïce- admiraal Wentholt, en van oorlog, den heer Colijji; voorts de adjudanten in buitenge wonen dienst te 's-Gravenhage, -de gene raals en de vlagofficieren te 's-Gravenhage in functie. De Koningin en de Prins namen aan den maaltijd deel. De Kon. Milib. kapel luisterde heb maal op, dab de gasten vereenigde in de galer'y- zaal. Naar men uit Voorburg aan „Voor uit" met zekerheid mededeelt, zal de heer Herkenrath, wethouder dier gemeente, dit dorp metterwoon verlaten. Prins Hendrik heeft gistermiddag in het in aanbouw zijnde Vredespaleis ver toefd ter bezichtiging van de inrichting en de reeds afgewerkte gedeelten. Z. K. H. werd rondgeleid door jhr. Ruyssenaers en inr. R. J. H. Patiin, leden van het bestuur der Carnegie-stiohting. De architect de lieer Van der Steur, lichtte den Prins in omtrent de bouwkundige bijzonderheden en heb versierende werk. De Prins kwam omstreeks kwart over tweeën met zijn adjudant, majoor jhr. Van Suchtelen van de Haare, op het terrein van het Vredespaleis. Met groote belangstelling nam Z. K. H. de reeds gereed zijnde ge deelten van het paleis in oogcnschouw, waarbij vooral het meubel- en beeldhouw werk zijn aandacht trok. Met genoegen vernam de Prins daarbij dat de verschillen de werken door Nederlanders worden uit gevoerd. Eerst te halfvier verlicfc de Prins het terrein. De heer De Geus, ouderling der Uc retf. Kerk te Utrecht, hoopt 28 Februari een merkwaardig jubileum te vieren: heb is dan 60 jaar geleden, dat hij voor de eerste maal in 't ambt van ouderling werd' bevestigd, als hoedanig hij de Kerk van 's-Gravendeel, Leiden, Heusden en Utrecht diende. Hij is thans 85 jaren. Het aantal van het tusschen 1 en 15 Maart af te leveren gedeelte van de ter volledige oefening in te lijven lotelingen van de lichting van dit jaar is vastgesteld op 6770 man en als volgt over de provinciën verdeeld: Zuid-Holland 1611 man, Noord- Holland 1403, Gelderland 722, Noord-Bro- hanb 650, Friesland 403, Over ijs el 4-19, Lim burg 349, Groningen 381, Utrecht 338, Zee land 269 en Drente 195. «0) „Daar heb je 't al: hij gaat naar Tra foi!" „Goed, daar zal ik mijn lange rokken fcan doen en hij zal zich dan schamen over Bijn brutaliteit 1" Verdér reden ook zij. Annalena bestu- tteerde ijverig haar Baedeker en wees af en toe plekjes aan, die sij daarin vermeld ÏFond. „Pas nu opOm dien hoek zullen wij een heerlijk vergezicht krijgen op een meer." Het schouwspel, dat nu volgde, was in- flerdaad verrukkelijk schoon. Annalena Brouwde de handen en werd er stil van, en ook de beide anderen zwegen onder den indruk, dien de natuur in al haar groobsoh- heid hier op haar maakte. Voorbij het moer [reden zij- nu naar St.-Valentin, waar op het licht-groene water zeilschepen zicht- ibaar werden. Nog eenmaal keken zij naar 'de witte bergtoppen; toen vlogen zij voort 'door de Malser-heide, steeds langs den ©ever van de Etsoh tot aan Mals, waar halt .Werd gemaakt. De Vintecbgauer trein had van Bozen <én Me ran veel reizigers meegebracht, die yan hier verder zouden gaan naar Sulden of Trafoi. Rijtuigen, auto's en omnibussen stonden vredig dooreen voor het hotel. En '«daar binnen klonk een geroezemoes van Stemmen, dat Annalena zeer amusoerde,, „Daar heb je ook dien heer weerIk ge loof stellig, dab hij naar Trafoi gaat. Ik zal eens aan onzen chauffeur vragen; die heeft straks een gesprek met- den chauffeur van den grijskop gehad", zei Annalena. „Wacht liever nog wat, kind"j meende Francisca. „Want wat zou die heer denken, als hij hoorde, dat je bij zijn chauffeur naar hem hebt geïnformeerd Annalena kreeg een kleur en keerde zich verlegen om. Een klein defect aan de auto hield de da mes langer in Mals op dan haar plan was geweest en zoo waren zij de laatsten, die den rit langs den Stilfser-Jooh-straatweg begonnen. Het begon te schemeren. Langs de wilde Trafoier-beekj die zij steeds weer over moesten, gingen zij! nu weer op de witte bergen toe. Allengs nader kwam de witte pracht. Annalena keek droomend naar Je bergen en Dorothé, de handen in den schoor gevouwen, mijmerde er over hoe schoon het well zou zijn al deze wonderen der natnur aan de zijde van haar geliefde te bezich tigen. Niets wenschte zij dan dat alleen. De eerste huizen kwamen in het gezicht: Trafoi was bereikt. Langzaam gingen zij nu het dorp door tot aan het groote hotel, dat er met al zijn elektrisch licht uitzag als een betooverd paleis. De auto hield stil te mid den van lachende en druk pratende men sch en, en terwijl Francisca met den portier onderhandelde, haastten Dorothé en Anna lena zich om eens rondom het hotel te loo- pen. Annalena was eerst wat schuw om binnen te gaan; zij meende, dat zij niet paste bij die mensohenmaar Dorothé moedigde haar aan en nu gingen zij naar boven, waar Francisca haar met ongeduld wachtte, „Wij zullen nu eerst wat toilet maken en dan een kopje thee gaan drinken," zei Francisca. De beide zusters wisten al wat dat beetje toilet maken voor Francisca beteekena'e. Zij staken zich in witte kostuums en gingen met Francisca, die heel wat werk van haar toilet gemaakt had, naar beneden. Toen zij de gezelschapszaal binnenkwa men trokken zij algemeen de aandacht, wat Francisca juist gewensoht had. Er was bijna geen grootere tegenstelling denkbaar dan die tusschen Dorothé en haar. De eer ste was een ernstige, kalme, eenvoudige verschijning, de andere gedroeg zich als dame van de wereld, beweeglijk en coquet. En naast deze twee ging de lieve Annalena met haar mooie haar en schalksche, blauwe oogen, het fijne neusje een beetje in de lucht, een heerlijk type van een zelfbewus te bakvisch. Alle heeren keken naar het binnentre dende drietalzoo ook een vodmaaan uitziend heer, die tot nu toe aan een tafel tje had! gezeten, verdiept in een courant. Met belangstelling keek hij naar de jongste van het drietal, die hij in stilte „klein katje" noemde. Zijn belangstelling nam toe, toen hij bemerkte, dat Annolena hem herkende; zij werd! rood en koos een an deren stoel zoodat hij haar niet meer kon aanzien. In het dameesalon was plaats voor een bal gemaakt; een wals werd' reeds ingezet. De paren vormden zioh en traden binnen. Annalena kon niet stil zitten bij het hooren der melodie; een wals als deze vond zij verrukkelijk en ongeduldig trappelde zij op de maat. Lachend keken Francisca en de grijskop, zooals Annalena hem steeds genoemd! had, elkander aan. Zij hadden dezelfde gedach te en plotseling stond hij op en kwam naar d'e dames toe. „Mijn naam is Thumm, mevrouw. Ik heb uw naam reeds gehoord en die klinkt mij niet onbekend. De naam Sa tow komt vaak voor in de brieven van mijn neef. Is hij misschien een bloedverwant van u?" „Dus u bent d'e oom van luitenant von Thumm!" riep Dorothé verrast. „Wat i3 de wereld toch klein. Friedrich Satow in mijn broer." „En ik ben zijn vrouw" verklaarde Fran cisca met een betooverend lachje. „Uw neef is den laatsten tijd veel op Damitz ge weest. De officieren van het garnizoen zijn ons steeds zeer welkome gasten." Annalena zat op heete kolen en was blij, dat zij niet aangesproken werd; maar dat zou niet zoo blijven. „En u bent ongetwijfeld ook een zuster van Friedrich Satow", zoo wendde d!e ba ron zich plotseling tot haar. „Nu zult gdj mij tooh wel toestaan, dat ik u aanspreek, juffrouw? En zullen wij dan samen een dansje doen?" Geheel verward, legde Annalena haar hand op zijn arm en ging met hem naar de andere dansenden. Baron von Thumm dan ste inderdaad buitengewoon goed. Het was of hij nog een jonge luitenant was, zei An nalena bij zichzelf. Zij kreeg een kleur van trots en toen zij weer bij de anderen terug keerden, zei hij vriendelijk: „U danst als een kleine fee. Ik wed, ó!at ge ook dansend de hoogste bergen op durft gaan." Annalena straalde van vreugde; zij vond plotseling alles heerlijk in de groote zaal. Baron von Thumm droeg er zorg voor, dat nog meer heeren kwamen en haar ten dans vroegen. Hij zelf bleef bij Francisca en Dorothé zitten en praatte druk en opge wekt met haar, die beiden voor dansen be dankt hadden. De nu volgende dagen zouden de gezus ters nooit vergeten. Zóóveel genoten zij, dat zij zeer dankbaar gestemd werden voor Francisca, die haar de gelegenheid tot al dit genot bood, en al wat zij tegen do rijke vrouw hadden werd er door vergeten. „Wij moeten nu eerst naar de drie hei lige bronnen", zei Annalena den volgen den morgon zeer gewichtig; „dat heeft de baron mij aangeraden." „De baron heeft het gezegd';" dat werd voor Annalena een machtwoord „Wat heeft Francisca gezegd? Hoe laat moesten wij terugzijn?" „Eerst bij de lunch." „O wat een lange tijd Nu zullen wij ge nieten van onze vrijheid, Annalena 1" „Gelukkig en vroolijk gestemd wandelden de beide zusters door den vroegen morgen. Door dennen ging het eerst, toen over een ruischende beek, waar soldaten bezig wa ren een brug te bouwen, die noodig was in den weg naar een nieuwe kazerne. (Wordt Vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 1